장음표시 사용
151쪽
i1E IO. PAVLI PALANTERII VTRVM SPIRITUS SANCTUS SIT
NE vitis quid mihi dari possit Nobilissimi Auditoreo
in animum induxi meum hodierna die breuem illam . percurrere quotionem de Spiritusancto.Numscilicet debeat dici procedere a1atre per filium , iue mediante filio. At primo de more nostro dicamus firmonem prsentem in tres particulas usurpari posse, siue partiri. In quarum prima argumenta ponentur. In altera notanda. In tertia re 'onsio. Circa primam videtur posse dici, Spiritum sanctua Patre pergium ,siue m diante fido procedere, illud enim, quod conuenit principio, o ut ita loquar principiato, eis ςque immediate couenire non pol, nec primo. At θirare Spiritu in tum Patri', lio couenit, ut principio, π principiato ut hoc utar vocabulo no ergo aeque
primo, immediate. Cum itaq;filio non coueniat mediante Patre, itur conueniet Patri mediante filio: quare, me. Pro determinarione huius Ascultatis duo consideranda erunt in Patre,σ
filio re pectu adlusi' radi; talis .n. a tus egredi dicitur ab aliquo supposito mediante serma: ideo actus Lyrandi videtur posse ad formam referri, qua ilirationis principium est, vel ad siuppostallirantia. Si ad forma se Pater Spiritum sancitum no producit mediant iis, sid immediate ab utroq; producitur una enim, eadem numero in Patre, cin filio vis 'irativa est. Si aut 'irandia ius comparetur ad supposita, a quibus egreditur: sic cum inter
152쪽
LECTIONES LIB. PRIMI. II 3τPatrem, Spiritum snctum, filius sit tam am media persona,
virtutem spirandi a Patre recipiens, tunc ilici poterit,WPater Spiritum lanctum producat mediante filio. Insive b eode ems, videbiturposse dici, quod Tater Spiritu antitumpro lucat perfilium, ubi notandum, quo reposeis talis per duplicepotest habere sensium, unum videlicet, quod quis agat per aliud tanquam performam, V.ς quando dicimus ignem agere per calorem, non inquantum Niis est sed bene inquantum calidus. Sub quo'seu, Pater non dicitur producere Spiritu anctum perfilium, ut per principium formale, non enim ratio talis U'atri conuenirepotest. Alio modo γ per,s referatur non ad agentis rationem, sed adduLiam, tunc erisenses, ql Pater stiret Spiritumsandium persitum, eo quod filius habeas rarionem principiν resperitu Spiritus sancti, licet hoc a Patre. His itaq; in hunc modum distostis, ad argumentum formatum ab aduersarrs nunc restondendum est,qlisliquidpostprincipio ,etprincipiato ςque immediate couenire,fid non ςque primo dum A b primo pro principio,inita quDIlio clara remanet.
i Distinctio XIII. iLectio XXXXVII.
EM turus uobis hodierna die diuinctionem decima temttam continuationem primo perpendam: deinde ad diuiasione accedam. Postqua ergo Magister sent. loquutus esset deprim
153쪽
de principio, σ ordine processionis Spiritus sancti, Nune de
processionis, oegenerationis dioerentia in diuinis agere intendit, ubi tria nobis pollicetur. Nam primo docet Spiritum se ictum a Patre, lio non procedere,ut eorum lius. Insiper intergen ra tionem, σprocessionem diuersitatem manifestit. Tertio infer quo modo Spiritussanctus dici nequeat genitus. irantum ad primum, se proceditur: illud a nullo catholico videturposse dici, ad ql maximasequeretur absurditas, videlicet inter Deum aliquid nasci a duobus, ut a Paercis Matre. Ais Spiritus sanctus, Patris filius, Niij diceretur,hoc sequeretur: itur Spiritus sanctus no debet dici a Parre, erario ocedere,ut eoru filius.Sed dicetis vos: cur Spiritus sancius non debet dici natus, vel filius, crita bene de substantia patris precedat scutfilius ' ad hoc re βω-deri potest,qlsi Spiritussanctusfilius diceretur,amborum utiq; diceretur, at quippe filius nullus est duoru, ns Patris,m matris, tale aut inter Deum Patrem, Deum filium non est, quὸd similicemur, amborum enim filius diceretur ,si ambo e genuissent. quod maxime abhorret olim sanctorum sensis : non ergo a Patre, o filio Spiritus sanctus procedit , ut eorum filius. Enodata iam prima parte, altera in ordinesecunda subsequitur, ubi inter generationem, oe processisne diuersias declararur. Nam licet uterpipsorum,puta filius,o Spiritus sanctus,procedant a Tagre, hoe tamen est diuersmode, na filius procedit per modum naturae, Cy
ideo dicitur genitus, m procedens, omne enim, J generaturn cedit, non e contra,Spiritus verosanctus procedit per modum luntatis, ut datus, . non ut natus. Cum itaq; non omine se
154쪽
donatur a d aliquo dicitur nasci ab ipse, propterea Spiritusnctus tantu procedens,'non natus debet dici Potest insuper consim mari hoc idem tali ratione, quia filius a solo CPatreprocedit, cy Spiritus sanctus ab utroque .s. Patre, inlio, bςc est diueritalis ratio.sequia utraq; ineffabilis, iccirco a creatura inem plicabilis . Declaratis iam partibus duabus, superest terιia, ultima n qua Maoster intendit declarare, quo modo Spiritis soritus nonpossit dici genitus: alioquin duo 1sent Patres, σ duo in diuinis Ilij. At hoc quid absurdius es non ergo Spiritussanctus debet dirigenitus.Sed dicetis vos:si non debet dici genitus: igitur lagenitus: ad hoc restondetur, quod neq; ingenitus debeat dici,ne duo patres in diuinis videantur esse, namfecundum di lutantium suetudine, ingenitus sonet pro persona atris accipitur a rursus authoritate beati Hier. instabitis dicentes: Spiritum sanctum imgenitum pose dici; ergo pro solutione notnis hie velim, qδ aliter sumitur a beato Hier. ingenitum, σ aliter a beato Aug. beaeus erim Aug. accipit ingenitum , pro ut ingenitum dicit ens non abolla,sub quo sim soli Tarri conuenit non Spiritui sancto. Beatus vero Hieri accipit ingenitum, prom, dicit ens ab alio, non per generationem , quo modo solum Spiritui sincto conuenit, ut videre est, apud eun- dem Hierov. in eodem tractatu. Hπ a
istantum de distinctione e prsenti. '
155쪽
ris I O. PAULI PALANTERII UTRUM IN DIVINIS CONCEDENDA
sIT ALI et V A PROCESSIO, ET C.
Lectio XXXXVIII. Irca declaratam actincrionem quoita duo enodamia
erunt: quorum primum. Utrum in diuinis aliqua processio sit concedenda.Deinde: V trum generatio Spiritus san tiprocessio debes dici emanationes distinctae. Circa primum, mihi videtur, quod ibi non fit aliquaprocessio, quia vel localis, vel ca ab oret, non primo modo, quia ibi non ea motas persona de loco ad locum, nec causalis, quia in diuinis non utimur causae nomine, neq; ea fato. Prςterea ,si in diuinis concedenda esset aliqua processio, vel esset eadem cum genera tionesiiij tantum,msic Spiritui sancto non conueniret, quod est falsum, nam dicit in Θmbolosso Athanasius,qδ Spiritussanctus, non estgenitus, sed procedens s vel diuidi habet contra generationem, ita fili, minime conueniret, quod non est verum, quia apud Ioan. capite viii. legitur: Ego enim ex Deo AE cessi,c veni. Insuper, aut esset in plus,osic non uideretur Spiritui sancto debere appropriari:
quare, oec. In contrarium extat illud Ioan. m. dicentis: Cum venerit Paraclitus,quem ego mistam uobis, 'iritum ueritatis,quia Patre procedit, oec. concedenda ergo ibi eritproccssio aliqua. Pro intellectu cuius, duo notanda erunt: primum . mon in
diuinis scessis admittenda: deindemidendu cur Spiritui sancto ascribatur.Quantum ad primu velim sciatis: nomen processionis primo se se imPositum ad motumprogressuum animalium gnifi
156쪽
LECTIONES LIB. PRIMI. II 7 eundum quo se ipsa mouent, sic diciselet Jcessio, quasipropriacirtute incessio. Inde postea transivum est iasignificandum demtoralem motum,'mutatione, qua est ex quoium in quidam, vel ad oem emanationem secundum quo aliquid dicitur ab alio, ut a sua cause, vel principio, quo modo consuevimus dicere essectum a
sua causa procedere oem rem asivo principio. Qiribus modis in diuinis non uidetur posse cocedi processio, nisi hoc ultimo modo.
seclusa tamen quacunq; imperfectione,qua inuenitur in creaturis, idest motu,siue mutasione,nec no innovatione,tunc enim Spiritus
socii δ cessio, ut ab alio concedenda foret. Prςtere cire aderis, quod quamuis processio ex vi nominis filio, π Spiritu anct rc unis, Aij enim emanatio proprium nomen habet, quia dicitur generatio: appropriatur nihilominus Spiritu ancti, siue eman noni Spiritussancti. Nunc argumet ormat oluenda:m prima primum. dum ergo arguitur, ql nec processio localis, nec causatuis diuinis habeat concedi: Reqondetur hoc esse verum; datu tamen alius modusprocessionispersimplicem emanationem,qui sis diuisis,de qua nos loquimur in proposito,σsse argumentsi ruit. Adsecundum conceditur, quod emanationis,me processionis η man commune sit emanationis iij, ω Spiritus sancti , sed tamen appropriatur Spiritui sancto triplici de causa ; una es nominam
penuria in his, quae ad Spiritum Etum pertinent, ideo emanatis eius retinet nomen comune, ga descit proprium. Altera desumpta est ex conuenientia nominis processionis, motum enim primo uoluntariumsignificat, capiendo uoluntatem pro appetitu cognitionesquente: Spiritus autem sanctusper modam uoluntatis procedit.
157쪽
propterea conuenienter ei P cessionis nomen appropriatur.Tertia causa, siue ratio excerpta fit inde , ga Spiritussanctus a pluribus procedit, qu-filius, iccirco per excellentiam quandam, ei competit processo. Et hςc de primo quoto. Cui ccedit alteril, dum qu itur. Utrum filjgeneratio,m Spiritus sancti emanatio, sint
distincta. Pro parte negativa duae mihi rationes occurrunt , qu
rum primasic se habet. In rebus perfectis unus est tantum com- mimicandi modus, sed diuina nasuraperferibsima est,unum ergo communicandi modum habebit: quare in diuinis non erunt plures P ocessiones, σ ex consequenti indistincta.Prςterea, si inter processonesin diuinis foret distinctio , aut ex parte essentiae, aut ex parte relationu Pueniret. At nullum horum: igitur, oec. nor usu 'ect eprobanda,primὸ exparte diuina essentiae,quae una est: deinde, exparte relationum, nasicundum Boetium de Trin. in diuinis Oia sunt unum uti relationis oppositio non obuiat, at interprocessiones non est dare relationu oppositionem: inturnee realis distindito. In on tam partem recte confiderantibus a parebit in diuinis distinctio emanationurealis, ibi enim duasunt personae δcedentes, e di realiter distincta: igitur'processiones
duae distincta. Nunc dirimenda unt argumenta,e, primoprimu, cuius maior conceditur de rebus sinitis, ac limitaris, at de natura illimitata, ut inproposito est, nihil contra nos concludit: quare noibi modus communicandi multiplex in natura creata cocedendus,
sed bene diuersus in diuinis, rationeseae illimitationis. Adsecunduargumentum potest dici, q/processionum distinctio, debeat sumi pane relationum, quando Abinfertur, quod in diuinis orab
158쪽
sent unum , ubi non obviat oppositio relationis, debet dici, quod
ibi Boetius loquutus sit desola identitate,quo adsuppositum. Licet ergo ita ressese habeat, non ob id negari debet, quia tales processunes digeram realiter. Et hς satis.
Distinctio XIIII. Lectio XXXXIX. EX Doctorum sententia, σ maxime Magistrisint. I nsuperiori parte de Spiritus sancti processione perna
mus loquuti; verum quia datur altera processio, filicet temporalis, iccirco inpronti distinctione de tali verba faciemus. in ordine tria perpendentes. Nam primo exponemus Spiritum sanctum, a Patre, σfilio simul temporaliter procedere. Insiperdocebimini, quo modo isdem Spiritus santitus inforum donorum communicatione detur. Tertiὸ,-a nullo alio nisia Deo. Circa primum non videturposse negari, quὸd Spiritus sancitis a Patre. filio, fimul temporaliter non procedat, cum in creaturarus ctificarisne mittitur. Θndocunq; igitur Spiritus sedit vatia hominibus confertur, tunc Spiritus sanctus,a Patre,σfilio, temporaliterprocedit. Unde elassem Spiritus sanctigemina exponiatur processio, sicilicet perna,intemporalis. Illa ςterna inlabilis est, qua a Patre,ofilio ςternaliter procedit sine tempore. Temporalis vero illa dici debet, quando Spiritus sancitus mittitur, siue H datur
159쪽
datur ad rationalem treaturin sanct icandum, o tune Spiritis
suctus procedit a Patre,ofilio simul in illa Gerna processione, it perbelle uidere est apud D. Aug. in si ' primi capituli. QMda tnaria Spiritus an ii collatio, fit eius teporalis misio,a Patre, en is,authoritate Bedae in Homeliaprima Dominicς post asce sionem declaraetur: ibi enim legitur, Cun patia Spiritussancti hominibus datar, prosccto Spiritussanctus, a Patre mittitur, . a filio, nam proceati a Patre, procedit et a filio. Ex his pol concludi , ut testatur D. Aug. libro αυ. de Trin. Spiritum sanritum his
ritum fulse a domino semel post resurre bonem, cum infusauit,
ditat: Accipite Spiritum sanctum, ut patet L n. XUL postsiuam ascensionem Icilicet in dispentecostes, m hoc ad Dei, O proximi duplicem dileritionem significandum, quam is nobis Spiritussanctus operatur. Et hςc de primo puncto. In altero in ordine secundo Magister nititur probare Spiritu anctum dari persediter, cum suorum donorum distributione. An res is esse habeat, audite. Spiritus sanctus mittitur, datur, ita ut in sacra scripturasecundumsandiorum expositione mitti,tν dari Ummtur, atqui distincte apparet inscrapagina, quod Spiritu anctus
cum donis datur e igitur positio vera. Minor uerὸ ,si alicuitnem perto dubi bret,ei probanda testimonis D. g. lib. xv.de trimnee non authoritate Ambr. in libro de Spiritus Ito cofirmanda, mi habetur apud Magistrum sent. in textu. Declaratis iam duabuspartibus huius distinctionis, ad tertiam exponendam ut accedamus iustum videtur, ubi Magister ex animi sententia intendit
edocere, quo modo Diritus son ius a nullo Ela, nisi a Deo dari
160쪽
possit. Nasi ab alio, procul dubio esset creatur at hoc fieri nequit: igitur neq; Spiritus sentius a creatura ulla, quantacunq;fulgeat, lue res lendeat sanctitare poterit conferri. Confirmari hoc idem pol, quoniamsi Spiritussanctus posset dari a creassura, tunc creatura esset creator, Deus,sed hoc es impos sibile: igitur,m uelle primum dicere. Prςterea,si Spiritus sanctus posset dari,flue co-Drria creatura, tunc ab illa Hoederet, at hoc est falsum: no ergo Spiritus sanctus ab alio, qua a Deo dari dicetur. Sed vos ingenio pollentesdicetis: nonne legitur apud Apostolum Paulum ad Gal. ni. Qui tribuit vobis Spiritum sanctum, oe operatur virtutes in
τοbis ubi Apostolus uidetur dicere ine Spiritust nctum tribuisse: igitur ab aliquo alio adi ipso Deo poterit dari Spiritus sanctus. Ad hoc velim dicatis, quod ad Pauli concionem dacus fuit Spiritus sanctus, sed hoe instrumenta liter , sub quo μμ a viris sanctis. ω ab Ecclesia conferri non negaris. At principaliter a Deo, a quo procedit. Et hςestis.
v TRVM IN DIVINIS DE TVR PRO- .
Lectio L. BReuitatis amator,de qustis quatuor occurrentitas clara prςdeclaratam Magistrisiniastinctionem, duo tantum paucis uerbis vobis expona, quςrendo in primis, Utrum in diuinisprocessio temporalis concedenda. Deinde Virum hςe in numerum ponat cum sterna. Quantum adprimum, rationibuι