- 아카이브

Lectiones aureae in quattuor libros Mag. sentent. In quibus, & magistri littera accurate explicatur, & quaestiones omnes, quae a scholasticis tractari solent, subtiliter examinatur. Tomus primus °quartus. Auctore R.P.M. Ioanne Paulo Pallanterio a Cas

발행: 1599년

분량: 445페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

IO. PAVLI PALANTER H

rita ecundo, num nomina ista lentia ,substantia, es ηm .cr persona, ni idem, vel disseram.Pro parte afirmativa videtur fosse suaderi, quod Quem si ficent , quae enim uni simplicis coueniunt, idem pemtussignificare diculur, sed hςc nomina Deo simplicssimo scribuntur: gtur , c c. In contra rium arguentes quidam flentur hoc teneri minime posse, eis ne sine ratione qGentes erubescant, ita fantur. Illa, quae se habent sic, quod uno plurificato, aliud nonplurificatur,penitus idem figm*M e neque unt,sed in diuinispersonasic se habet: igitur, o c. Ad turpis tam terminandum, primo videntam erit, quid hcc nomis Acent, cr a quo imponantur secundo. Quam si adprimum, ordine prosero P cedendum, nam hςc nomina, esenti substantia, σ1si istentia , Ab his actibus, quae sunt esse subctare, Cr subsistere imponuntur, esse enim quoddam commune est, nec spi aliquem essendi modum determinat Jobsistere aut modum essendi ueterim natum dicit, pro ut est aliquid ens persee, m non in alio. Substare ideinde idem videtur esse, quod siub alio stare, essentia vero gnis care dicitur id, ius est actus esse, sub stetia, id cai s s actu sid sidere, o Absantia id, cuius e Z astus substare. His in hunc modum missis, defacili argumentu ruet primam δι diaerimus, nomina prpacita bigaria posse comerari: ο modo insubflamis compositis, alio modo infimplicita ιbstantist. yiprimo modo,

licet disserant secundum unam eoru acceptionem, in D tamen,

o simplicibus situsta ijs sola ratione disserunt, εσita, quid Licendumst aduersat ijs, patet ex di bi .

QVID

242쪽

LECTIONES LIB. PRIMI. xo 3 QUID SIGNIFICETUR HIS NOMINIB

UNUS, VEL UNA, ET C.

. Distinctio XXIIII.

.. - M. Lectio LXXVII.

HVim ii primi misimam quartam dis monem agis

Veliri, lexum, seriemat' pendentiam asuperioribus primo contemplabimur. Insiler distinctionis diuisoneri coboemia audite. Ex quo Magister designificatione huius nominis,persona, verbaserit,pro ut perse umitur, Nunc consitito des ficatione eiusdem,pro ut cum terminis umitur numeralibus sisti adiundiis, agere intendit. Habito in hunc modum ordine distinctionis una cum intentione, nunc ad diuisionem accedamus: Imo enim in tria, ut video,usirparipotestsigmenta. In quorum prismo declaratur, quo modo in diuinis per terminos numerales

excludi habeat multiplicitas substantialis. Insiper per eorumdem tremi , si considerationἔfolim personalis remouenda. Tertio, edi ultimoper eoru distinctionem personalis cofusio secludenda. Circa primi puncti declarationem de more nostro hanc prmittemus propositionem. In diuinis per nomina numeraba ad essentia unitarem I peElantia sola multiplicitas excludenda. Nunc probanda foret bςc propc uio,pro cuius minis laetione inuestigat primo Magistersent. quςrendo, quidper terminos numerales, nore ina pertinentia ad multitudinem ,sue pluralitavem Jue d Ein Zionem, in diuinis significetur, na de Deo vera dicuntur, trocul dubiosignificatsisaamponent in Deo. Propstaciusion ,

243쪽

xo IO. PAVLI PALANTERI i

disscite minime erit re pondere, dicamus itaque, talum nomina, vel terminorum in diuinis ignificatione nreponi, nec admitti ad quid ibi ponendum .sed potius remouendum, σ quia exempti . magis mouent, intellectumq; excitant ad prompte intelligendum, propterea, quod diximus, exemplo sic declaremus. Nam dum di. cimus: Deus unus, unus Pater totum a tunc ibiper numeralem illum terminum unus, nulla quantitas, vel numerus in Deo p nitur ,sed bene Deor pluralitas excluditur. Et hςc deprimo segmento. Subsequitur alterum hac propositione contentum. Per numeralia nomina in diuinis pluralitatem exprimentia ,singularitas , cdi solitudo personalis secludenda. Nam cum dicimus tres, ibi negamus solum esse duas: rur s. Cum duas exprimimus, ac Acimus , ibi unam solum esse negamus. Explanaris iam duabus partibus de tribus propositis, accedit tertia sub his verbis. Cum personas diuinas di as esse dicimus, tunc temporis earum comfusionem,qpermixtionem cotra Sabellianum excludimus.Nam in nomine trinitaris, discretionis, non diuersias in Deo poniatur , sita bene contra maleaictos aliter perpera opinantes commi tio, nec non confusio negatur. Hςc in tarit n.

VTRVM TERMINl NUMERALES PONANT

ID IN DIVINIS.

Lectio LXXVIII. Erat in proxima prperita distis bonefirmo de termisis

numeralibus in diuinis postis, circa quos in senti pro Geriori doctrina versabimur cognoscedi alia primo,

. num

244쪽

ili r i

Mim ij termini in diuinis aliquid ponant. Insuper, quia unum degenere quantitatis esse videtur, propterea mustabimus. Num aliquid addat ultra unum, quod conuenitur cum ente . Circa primum, pro parte negativa sic arguitum. Si termini numerales in Auinis aliquid ponerent ,procul dubio illud tale eiusdem generis esset cli terminis ipsis numeralibus,sed hoc non conceditur: igitur neq; primum. Minor sic declaratur, quia quantitas secundum sui genus , in diuinis non ponitur: quare, circ. Pro determin huius disscultatis velim primo sciatis, duplice dari unitatem, una numeripi incipium est, qua in diuinis nequaquam ponitur. Alteras, qua ens consequitur, π bςc in diuinis aismittitur. Prpereamnetis velim, non secus duplicem multitudinem dari, quara una materialis est degenei e quantitatis, cy bπ in diuinis minime est. Altera de transirendentibus in diuinis reperitur. His prmissis, scite ratio ad ustaproparte destru ima tolli potest. Na currit de terminis numeralibus de genere quantitatis, qui in diuinis non Onceduntur a illi vero termini multitudinem importantes, quae s de transcendentibus, bene conceduntur in diuinis, nec ob id ponunt aliquid super diuinam ebsint iam, diuinas personas, σrelationes, ns rationem distin tionis talis, vel talis, quae ratio possitiua est, licet alia res minime sit. Explanato iam dubio primo, superest secundum in ordine, ubi qup itur. Virum Σnum de genere quantitatis Eiquid addat ultra unum, quod clim ente comuertitur, c quidsit illud. Quibusdam videtur, quod tale fit ratio mensurae: habet enim Aristotiles quarto Metaphsicci,qJ unum ponitur numeri Principium,es numerus opponuntur, ut mensuras

245쪽

xo 6 IO. PAVLI PALANTERII

fura,'mensiuratum: igitur in ratione unius, quod est numeri principium, ratio mensiura includi videtur. Arguitur secundosici demadmodumse habet numerus, qui es degenere quantitatis, ad multitudinem, quae est de transcendentibus, ita se habet unum in quantitate ad unum, ql conuertitur cum ente,sed numerus degenere quantitatis addit Apra multitudinem,quae en de transcem, dentibus mensurati rationem: igitur unum,quod est numer rimcipium , addit supra unum, quod conuertitur cum ente mensiora rationem. In contrarium se has et veritas, quae est, quod mensium ponitur in genere relationis ,sed unum, quod numeri principium est, non videtur poni in genere relasionis, sed quantitatis; no ergo unum numeri principium potest addere ver unum, ql cum eme conuertitur mensiura rationem. Pro restonsione, terminationeae quotionis primo germanus dandus erit intelle tus, insuper rati nes soluentur. Quo ergo ad quotionis intellectum varν varia

sentiunt, at nos breuitati, nec non veritati inseruientes, tot recem

fere opiniones dimittemus, hunc veru quolionis intelle tam esse dicentes. Utrum unumquod cum ente conuertitur, addat aliquid supra unum positive.Hac in parte mihi videtur esse dicendum, lunam,quod numeri est principium ub uno, quod conuertitur eumente,quia 'erialem in diuisione dicit in quastaris nasura.Insiperquia ultra hoc dicit aliquid numeri, quod estpositivam, quod a racione i fundamenti competit, no tamen mensiura rasionem importat, nisi extrinsece. His itapositis, nunc ad argumentu resto detur, quod licet unum,quod numeri est principium, mensura sit, in hoc tamen ratio unius non consilit ,sed ea quς tim proprietas consequens

246쪽

LECTIONEs LIB. PRIMI. xo

in quem ipsam. secundum dicitur, quod mensuratum essem eri disserentiam esentialem non dicit, sed ea circumloquitur, sit ques pro istas. Et hπsatis.

QUID SIGNIFICATUR, CUM DICITUR

Distinctio XXV. Lectio LXXIX. HAE est xl fima quinta distincto enodanda, qua cum

superioribus hoc modo continuaripol, qό cu Magister de nominibus unitatem,pluraditatemq; in diuini gnias intibus egerit, hinc fit, cluὸd inprsenti de quodam horum n mine additione recipiente loquuturussit, videlicet de hoc nomine persona, circa hoc tria pollicetur.Nam docet primo, qui DL fcet, cum dicitur trespersonae, vel duapersonae. Insemper quid importatur per boe, cum dicitur, alia persona Patris, alias iij, alia Spiritus ηἱb.Demum, quid sibi velit hoc, cum dicitur, alius est in persona Pater, alius filius ,σc. Prosegmenti primi notitia, velim vos fise hoc nomen,persona, tribus accipi modis pro essentia, pro sepostasi,mδ personati proprietate. Quod asit sematur pro sentia, hic Magistersint.supponit primo, deinde inquirit, cisturaliter dicitur, Pater,seFilius, Spiritus sanctus, tresfUtpersisqvel cumsim lamiterprofertur, V.g. dicendo, alia est persona Patris, alia personasiij, alia persona Spiritus Stasi quid bipersona nomen significet. Si dixerimus esentiam lignificare,

igitur

247쪽

igitur persio significario variari disetur in singo ri, σοῦ uti

rati, quod inussitatum videtur dicetis vos in opposiampartem ratiocinates, cur hoc nomen persona,oin singulari, Gin in pluraei essentiam non poterit ignificare ' nonne D. AN.ut patet intexuagistri, ita fatur ' cu dicimus trespersonas, illud jicam si quod est commune Patri, cin Filio, Spiritui sancto. A lihil eis commune dicipotest, nisi esentia, ergo nomine persona pluraliter sempiae Ontiasignificator. Pr per ea, ut recte nostis, qui quo is de essentialibus interrogantibus enim,quid est essentia,tune mi habetur apud Ida stru reristondemus, tres per 8a hoc lis Women persona in plurali essentiam sigmficat. Et hςc deprimo puncto. Aliquando et hoc nomen per na ,solet capi pro h post , suesubsistentia, ut insecandos mento nostrifermonis videre est, na Magister inquit. Licet personae nomen des obsi antiam igη, ficet, quandoq; tamen vocabulorum penuria ad Appositum Agnificandum transfertur. Undesensius est. Pater, Filius, Spiritus sanctus, tressunt personae, idest tres hypostasis, vel tres Ab stimies. P, per ις let et hoc nomen persona capi pro persenaei pro Irietate, ut in tertio puncto es videre. Nam dum dicitur, alius

est Pater in psona, alius in per nafilius, adius in persona Spiritus anflas, fue alius perfn liter Pater, alius persinaliter filius, ius perfn liter Spiritu an ius ; tunosse os, Eius est in persona,

vel per naliter Pater, ides proprietatesia, Pater alius est,quam filias, silius proprietate ua, alius quam Pater. Patet ergo, ql aliter hic persona accipitur, quam supra: nam hic pro proprietate

leti seni σμperiuspropersona. Et b c de tota distinctione sucis.

248쪽

LECTIONES LIB. PRIMI. to 'VTRVM PERSONA VMVOCE DICATUR

DE DEO, ET CREATURA.

Lectio LXXX. IN hesterna lectisne multa de nomine diximus, Deireo

inpi Uenti taba examinare volentes, duo principalia perpem demus, primo. Utrumpersona de Deo,'creatura unia uoce dicatur. Prςterea, numpersonasit aliquid comune in diuinis. Quantum ad primum,pro parte a marisa videtur posse a m mentari, quodpersona de Deo,stcrea tura univoce dicatur: tas non univoce, ergo vel ς Piuoce, vel ana oce; horum neutrum dicipol, ergo primam concedendum, cro vniuoce dicatur.Verum

iuua minor ullecta quibosaposset apparere, ideo,qqo ad utrunq; membrum,sic probabitur, o primo, ruta dist nitionis partes, per-- fua, o dis nitio de Deo, π creaturis non videntur dici sciuia

voce iussint res me intentiones, nec analogice, quoniam,vbi ea analogia inter Deum, creatu ram, nomen illud per prius Deo conuenit, P am crearuris,sed persona nomen per prius creaturis, am Deo conuenire videtur, quia primo impositu uit, o acre turis in Deo translatum: relin tur ergo, se a mni ce dicatur. Ex alio latere dicetis vos, qua non conueniunt iἡ uno generenneralismo,non videntur habere ab d comm une unita cum, sed Deus,m creatura in genere genera mo, ubi est Wiu ςatio, non communicant, quia Deus est extra genus, cy' crearina in genere, non ergo, eis c. Pro determinatione huius dis ultaris,

τι video, prius iue nomine persona distinguendus nam tale nomen, O mel

249쪽

xio IO. PAVLI PALANTER li

ω et en rei, uel intentionis. Si ponatur rei nomen , tunc persi

nomen univoce de Deo, σ creaturis nequaqua dici poterit, nam absoluto, c re pedituo nihil commune uni cum est, ut norunt docili. Si vero personae nomen capiatur pro intentione, videbitur tunc teporis de Deo, m creattiris uniusce dici. His ita prςmissis, arduum minime erit argumeto formato re pondere,pi dixerimus, per nae nomen de Deo,stcreaturis analogice dici, quatenusscilicet rei nomen est; per prius enim Deo, quam creaturis couenire

quis ire inficias audebit ' quantum ergo ad rem significaram,per prius Deo conuenit, at tituantum ad impositione adlam a nobis, prius personae nomen creassumis aptabitur. Et hςc de primo dubio. 'itum sicundo. Virum personasit quid commune in diuinis. Pro parte negativa sic potest argui. Illud, quod de sua ratione in . communicabile est, o nune quo modo reis ' sed de ration persona est esse incommunicabile,ut colligitur ex eius itione: ergo, . Iden in diuinis non erit comune. Verum quia in texis Magistersent in oppositum si habet, propterea, quid circa hoc dicendum, fleculabimur: perpendite erra primo, aliquid dici comune, ludisi se aecipi modis: uno moiso 'ecundum rem, alio modo se norationem, eo modo scilicet, quo uniuersale ponitur commune adfingularia siubilo contenta. Si primo modo sumatur, hoc diuinae competet et entiae in pluribus esse,quae tribus commmu spersinis. Si vero Amatvrsecundo modo, tunc dici poterit persona, aliquid

commme in diuinis, nec non et relatio; nam utrunq; de plumibus dicitur, ut uniuersale desub ipso contentis. Nunc ad argumentum .dductum occurrere volentes ita dicemus, quod res incommuni-

250쪽

LECTIONES LIB. PRIMI. ara

communis esse non potest, at intentio incommunicabilitatis bene communis es epotest, V. g.Leto,quod Sortes ressit incommunicabilis , intentio tamen indiuidat, vel suppositi in pluribus com

munis est. O hςc suis. DE PROPRlETATIBUS PERSONARUM, C.

Distinctio XXVI. Lectio LXXXI. Completo tractatu de diuinis nominibus,cosequeter agendum erit de proprietatibuspe narum, circa quod tria principalia intelligetis, diuin um personarum pruri taetes imo. Insuperesse De lium in f 'ecie stam secumdapem

se inrium, audietis. Tertio hoc nomen, iritusnctus, tertia in diuinis .lpropriari personae. Qibmum ad primum. Arbitrorvosire, nomina proprietares personalessignificantia accident. liter minime, fled bene relative sicari.Nomina uero,de quibus hic nostra ea intentio, hςssunt. Paternitas batio, processio ,Π-misse, natum esse, generatio, natiuitas , mater,se Filius, O

Spiritus sanctus, huiusmodi. Proprietas ergo Patris est gen rare, e Isiij, quod sit genitus, Spiritus uerὸ sancti proprietas essa Patre, sibo procedere. Patris ergo proprietas est generare,fiij generari, Spiritus ancti procedere ue 'irari. Hae aut proprietates uni τιςdam relationes, quibus persenae ad si inuicem relata distinguuntur, illi q; nominibus nominantur, V.g. ut paternita. , uario, spiratio, inher, perfnarum nomina, via O α Pager,

SEARCH

MENU NAVIGATION