장음표시 사용
261쪽
Inationis, Quo uocem extra iorem concipimus , velflcformai hantequam formemus e ultimo uerbum figuratiuὲ dicitur ,scilicet
illud, quod per uerbumsignificαur, ut in almo: Ignis, pando,
c. quae faciunt uerbum eius. tum vero ad quia uerbi in nobis, est animaduertendum, qδ de ratione uerbi nostri mentalis, ut per ipsum manuducimur in cognitionem diuini uerbi,prima facie, quid existens in nostro sitieEtiue intelle tu videtur: ex hoc enim arguimus, Dei filium,qui dicitur Patris uerbum, idemq; cu Patre essentialiter. Nunc ad a menta duo formata restonderi potest, is primὸ ad primum, quod in nobis uerbum est actus,sue imago, vel rei man festatio apud intelledium. Ad secundum dicipol, qt uerbum adium intelligendi dicat, ita patefegmentum secundum. Superest tandem videre, num in diuinis uerbum essemtialiter dicatur, vetpersonaliter. Asbiprocul dubio apparet, ql persona iter dicatur; in diuinis enim relati personaliter o Gruntur, sed uerbi nomen relatiuum est: igitur, oec. Deinde 'arguitur. Illia,quod unipersonae conuenit, personale est, at in diauinis uerba se hasne igitur personaliter,'non essentialiter dici debet. Ad huius questionis cuiaentiam estprimὸ scien tu,quid si uerbuin diuinis naut theologi fatetur,nil aliud est,qua semet actus intelligendi, quo Deo mani e sunt OA P, perea ex aediis colligi habet distinctio :na bimembris, qua fari et a M'His,d inde erit sinis. Verbu ergo duobus videtur posse comerami modis:
o modo ex vi nominis, alio modo ex aperitione. Si primo m
do,dicit adigd essentiali,nopersonale: at si secundo modo,trahitur ahersonale scut sapientia. Ethπ de tribuspropositis satis.
262쪽
IECTIONEslLIB. PRIMI. 223 QSOD NON TANTUM TRES PRAE
Distinctio XXVIII Lectio LXXXV. Hacteum ad aures Magistrisint. loquuti sumus deperisionalibus proprietatibus, consequenter de non personam libus inrietaribus agendum erit,ubi tria in Jecie enodabimus :primo, quo modo hoc nomen ingenitus ad alius se habeat notiones, deinde hςc duo, Patrem esse, o filium esse adsie imuicem: demum quomodo, quandoq; imago teneatur esentialiter, perfnaliterim caprimi pansii declarationem, haprocedendum,c dicendum, ingenitus soliua Patris notio sit,aeia tamen a paternitate, qua Pater refertur adsilium. An vero res it esse has et, scientam est, prςter tres proprietatespersonales scilicet paternitatem,siliationem, or processionem, dari alias propriet tes ijs nominibus nominatas, de quarum in umero dicitur esse Menomen ingenitus, quod pectat ad Patrem, tr aliam, cyram Menomen paternitas, proprietatem importat: nam in genitum esse,non
videtur de ratione Patris, quia quis potes esse Pater isse; hoc, quod ingemitus β, multi enim geniti genuerunt, quaresigmentum patet his uerbis primum. In subsequenti vero ita Magister procedit, ut doceat, quo modo,Patrem esse,isfrium esse int idem. Nam idem est, quo Pater est, or id, quo filius est,quia una diuina sentia est io, quo me'; ipsorum est, quisiensius erus est, at transi suis terminis, My dicendo, ese Patrem, quod sit idem,
263쪽
si filium, tunc erit sensus, cli eadem sit proprietas, qua Patre est πλασ, m quas bus est filius, m iste Uus e alpus, cympaternitate Pater est Parer, Iliusfiliatione e lius, ut late infecunda parte nostrisermonis habemus. In tertia vero,stultiama circa imaginis nomen ut versemur una cum IMagistro sext. dicemus, hoc nomen imaginis cluidoq; relative dici, i quandoq; non,sed essentialiter. Relative de Afilio, G essentialiter de tota trinitate, V. g quando imago accipitur pro ipse exemplari diuinae naturae, ad cuius imaginem euactus homo. Et hoc perbelle ab Aug. Ο HMario probatur, ut apud Magistrum patet in ι τα
VTRVM INGENITUM, SIVE INNASCIBILE
Lectio LXXXVI TRiacis ea iam declaratam distinctionem mihi in pr6enticonmeranda succurrunt: quorum primum. Vtrum m- genitum Patris notio sit. Insuper, ηπιm ingenitum comstitutiva Patmproprietas appellanda. Tertio, Vtrum in diuinis, imagopen finaliter, vel lentialiter dicatur. Circa imum pro parte negari sic arguitur. Vt vager est principium persona genita, ita m principium procedentispersona ; quare ,si propter oppositionem,quam habet ad persona genitam Oater, notio Parris .aicitur se, eodem modo ob os postionem , quam habet adpes procerint aprietas eius Aberet esse,qu)d diceretur impro fi
264쪽
ilicsed e miniis ponitur, nec alia igitur Met ni Se G
sic arguitur. Patris notio alteri a Patre covenire minime debet.
Uingenitum diu tessentiae, nec non Spiritus sancitu cum enitimare, σc In oppositumst halet inlarius quarto detriis dicens, 'Imus a b uno, idest ab ingenito genitus fecundum ori nomlaro restonfise huius discultatis tris notare debetis, e r primo quid Fortetur per ingenisu, velis sibile Insuperfnsio si lud priuationem dicas duper id fundetur, inde tertium ema . Dabit, V rum fili et ingenitum sit notio Matris. Quo adprima.' genisu duolas silet ori modis: uno moriformatiter, alio modi denominaline. Si primo modo ingenitu umariis, tunc dicit pris unionem, arsi secundo modo, videlicet ratione denominationis, materialiter lectum, vel suppositum importat, cui img: itum conueni vel in stabile. Quantum adsecundum dicitur. V o talispriuatis in si posso atriss daturue cui conu tam genitum esse. His tertio additur, ingenitum duobus posse capi mγ b: uno modo riuatenus ab alio est, sita non per generationem, im Patris notis no ea sed bene Spiritui nolo conuenit, licet Iroprii eius notio minimest. Nanitatis negatio dignitatem non oportat, Capitur alio ingenitum pro eo, quod ano non essi fatis,'ita Patris notio est, quia inter oes diuinaspersonas soli conuenit Pauri, non esse is aho , ω' ita fecundum Doctores o
ς' tW, uapropriae notiones acris, qui est principium non ex Irmcipio, ut paternitas. Altera dicitur secundum quam non ea
A alloprincipio, ut ingenitum, mel innastibilitas. His ita positis, a dicis aeris argumentum, ql ingenuum pro vi Patri. P conuenit
265쪽
in si includere impreces iter Wing rus dicitur, quia non est ab alio, nee per modorunniti, nee
procedentis. Adsecundum alimentum restondetur, quod nee essentia, nec Spiritu antiis euhurnis inmitu es,ur notis Parris
poniturena Spiritusnctus est ab alii, esentia vero Ahima, licet solute non su ab alio, iamen ut est insilio, est in ipso pergeneritionem, non quidem producta,sed communicata. Et hπ depriniis usto. ' itur secundo, num tuenitum Patris proprieras coh Diutiua debeat dici. Mihisnἱ videtur, uiasic; namprimapere sna per primam habet proprietatem costitus, sed vater est in apesna, innascibilitas vero prima oprietaΥ: igiturries ' Mincirquadruplicipolpi mansistari via, at qaia hanc oes,ut vera ae ponunt, iccirco protationes omitto. Exalo lasere videtur, quos diui per Ona per se relationibus e stituantur, at i sibili tranon est rolatio, nisi reduective: quare, e . Pro intellectu huius usti velim uos scire, duplicem dicemo modum c rea sensnegotium dari, mrus est opinantiam in diuinis, quod Parer rprius constituatur in spe personali perim cibilitatem , quampertatemitarem ;aius modus disendi est rerum,qui molunt, Patrem in esse personaei primo constitui, per paternitatem,-ita primu
rgumenti minor interrimenda , m non concedenda. Sic pauos ruit sicundum qu itum uerbis. Superentertium examinare, δε-
inde erit finis. Solet evo νςri de iniis nem diuinis. porum esIentialiter, autρersnaliter dicatur. Primo a pedia videtur dici essentialiter: qt enim tribus conuenispersonis, illud essentiale en,
sed imago irgas diuinis perfinis competit per illud Genesi,n G
266쪽
iussim iram, edi similiti nem nostro lae idem fatetur D. g. deside ad Petrum, quod una e an taetrinitaris disinitas , imago.4M sectas est orbe o, In oppo Diu ebdet Aug.qui it Mur, Quid salsurdius,quam imam 1 diei adse; igitur Acstur relatiue,at relativa in ditis ris perm dua sunt: quare, Tro rationum si time tria videnda sint. Primo, quid sit de ratione imaginis. Secundo, mιm diuinis c. emat, Tertio,Vi fi proprium Ranium adpri rini memoris a sunt unumsimilitudine re*icit, ita τι illud, d imago dicitula et risimiletur, cuius ea imago. Insuper quo si s iis , exemplariter ab eo productum. Quantum admc md m, videtur lj si imago ι nis non comeniat rotutamen Greetiti ac ina tur,qMdpre heri fas,mon essentia-ιuer. tum a --, tris dici,/ imo iamfris,qu Cpiritui Disso tamen Ario ,per appropriationem licet Spiritius misit ae in milis in nasura, non tamen Vfilias, qui per modum natu procedit, Spiritas andiusper modum Miluntatis. Imara ergosirio , non Spirituisancto aptetur, per propriationem 'quans apagina loquitur de imagine, idest de filio Dei docendosolumfrium esse imaginem,debet intelli quantum ad . propriarionem.ub Mose . D. Aug. A laurus est septimo de trim dicem, i ripo Massibus est imago PMris,c . i
267쪽
in hest na a dis istiatione, conficius iter de conianissi Lyratione sub rarione principij agendum,'circa ethia faciemin f num prinis tu iter per hoc nomen principiumst habeat trinitas ad creararis , doce mus. I uperi quis viri se Ω inuicem di mae personae per diu et nome/Uriiain babeant m uim notandum ponemus, Circa imum, mi letum haemia e procedendum douia Pater .issius, ct Spiritu inditas silain num temporicit, e aramaria principi . 'Pin hoc no eis principi . sic di in podretit He in diuini iacitur Dei talum importa adcreaetaeras, uuiritiuis inpissem, a aenuicem: primo modo tot trinitas o n rerum per creationen principium dicitur, quantum ad esse, non quantria vitia rerum, nec ab perno ,sed in tempore hoc est discrimen inter princi pium eorum, quae ab pernosum ,ν. g. ad intra Paleras peris filij principium dicitur, Pater, O Filius Spiritussanti sed hoc non ex tempore, neq; essentialiter ed notionaliter. Huispar ticulae primae nectitur altera Ad his verbis, diso dicitur, quod Pater eo incipium, in i per ql Pater, e ibus sent unum principium ipsius ά ritus sol, ut testitur O. Aug. lib. v. de trin. capite a . His tritio venit addendum loco notandum sub his verbis i reticis, qua Paeter , o filius referuntur ad Spirita
268쪽
LECTIONES LIB. PRIMI. Σαλβnctum , Vopriamivsalitre aliquod nomen misime habet: nec id mirum viderid let, quoniam temporibus Magistri nondum erat in usu, nec inuentum illud nomen scilicet communis Epiraris, quo Dodioresillam notionem nominant. Sed dicetis, libentes remu , num hoc nomen principium in Misationem diuinorum
transiens semper uniformiter si habeare ad hoc di potest, ql non semper uniformiterisimitur olet enim quadri sumi personaliter, I .g. dum diphur, Pater , o filius siunt et inprincipium D rahi βη b; quandoq; etiam essentialiter, ut cum dicitur, Pateris insciis Spiritus sanctus unum sunt creatu principium. O hς tota distinctione Mepaucas sciant.
VTRVM PERSONA DICI POSSIT PRINCL
PivM-IN DIVINIS ALTERIUS, ETC.
Lectio LXXXVIII. AD ube rem doctrinam eorum, quae in proxima d clarata sent distin Tione, ne quis vestrum mes istare audeas, tria qusta examinandaproponam,mpri Num in diuinis persona alterius possit dici principium. Pr erea, Num Pater, eis Filius Spiritus socili unum sint principium. Tertio , Num Parer , Sy Arias plures dici queant Istisatores. ad primum. Ad partem declinantes negativam ,- α Demus. Principium cacis idem sunt, ut habetur diuinorum 'libro quinto,sed in diuinis una persona alterius cati se minime diacitur , quia j binihil est causatum a igitur, σα Mindoicuti Deo P 3 competit
269쪽
e petit leprincipium me, iuxta illud Apocalisi primo. Rosium a pia, cy' omega, idest principium, oefinis,sed
mapersonasinis non est alterius: quare me. In opposia se habet Aug. iiii. de trin. dum ait, quod Pater est incipium totius dentatis: ergo. Pro determinatione huius disculta is duo sic ire debe tis,m primo Virsi ratio principi, in diuinisponenda*.Deinde, Utrum talis principjμ vriuoca. Quantum ad primum, dicitur, quod in diuinis re pedia diuinorum debet poni principium, non ca a. sed asit ibi ponendumsit principium, patet: nam una persona est ab aba: ergo una erit principium alterius dicenda.Cur aut in diuinis non debeat concedi cause, ratio astix cur, quoniam causa, 'ca uum per essentiam distinguuntur, quae distinctio in diuinis non admittitur, propterea neq; casse, neq; causatum ibi. simo ad secundum, dua sunt opiniones: prima est eorum, qui L nantur hoc principi, nomen univoce dici, V. t. dum dicitur, qs Deus est creaturarum principium, rursus dum dicitur, quod una personast alteriusprincipiam. Quo istifundamento nitantur, amdite; dicunt enim, hoc principν nomen non variare conceptum mases, vel minus comune. Altera opinio totum sentit oppo tum, σ hoc, quia principiare in naturasia, σ in aliena, principij -- tionem variare, non lum variatione sic dum quid, versi etiam
Ampliciter dicitur Ued quob b c mi afaciamus, re adsoluenda
argumenta accedamus, m primo ad primum ita dicamus, quod principium, os causam: idem secundumsi perius, oe inferius: iccirco alicubi ratio principi, poterit admitti, ut in diuinis, ubi tamen minime ratio cause erit; vel dicatis, sec duo idem re se,
270쪽
LECTIONES LIB. PRIMI. 23 Iat finitione non. Ad alterum a mentum similitudo interrimitur desine, de principio, nam principium in diuinis originis ordinem re picis, o finis importat prςeminentiam bonitatis , quae in diuinis rellectu diuisorum non ponitur, at reape tu creaturarum
tantum, quarum Deus est principium, oe finis. Ethπ deprimo duis satis. Zςritur secundo. Vtrum Pater, inlius 'tuna Spiritus ancti incipium. Mihi certe videtur, quod non. Nam si unum, hoc uel esset ratione essentiae, uel proprietaris, nullim hos. rum dici debet: ergo, m. Minor quibusam videri posset M pedi a ,propterea sicprobatur. Si restectu essentia, eodem modo Spiritu oritus sumet principium dici poset: nec mirum, quia cum matre, Ario in essentia unum ea ; nec videturposse dici, re pectu proprietatis communis L irationis, quia cum proprietassis posti ciusubiecili, non uidetur po sule, quod duorum Ap
1 rorum v sit proprietas. Deindes prciter unitatem proprio raris Pacer, lius unum dicanturprincipium, tunc per opposium ubi plures proprietates erunt realiter disserentes , scilicet paeternitos, stiratio activa, oe ita Parrepo et diriptura imcipia,sed hoc non dicimus: ergo neq;primum. Ex alio latere, D. Aug. vi de trin. ait, se Pacer, filius non siunt Spiritus sancti duo principia,sed unam: ergo, e .Pro re lonsione, ne in sq: mmco laboremus, duplicemprincipij in medium distinctionem o remus . Quandoque enim isolet principium pro agente, cy'Dandoque proforma, qua ratio est agendi actu . Si principium sumazur primo modo, sicilicet pro eo quod agit, c- illudfli In sium, Taur, o Arias non erunt unum principium, quia non