장음표시 사용
491쪽
Et maximo jure ita vir summus: Ecqui S enim ita est ferreus, quem, in hae Tragoedia, AndeIochum eXcrucianS, de Sorte dilectissimi mariti, anXietas, et Ludolochae fatum non commoveat 2 Quem non Gozenni Armstesii, integerrimi senis , ingruente mortis periculo , Serenu S animUS Veneratione complet ρ Quis non in virgine Clariss , virili majorem virtutem, erga patrem pietatem, fidemque intemeratam, meliori sorte dignas asebitretur, dirasque omnes in sceleratum Haemstedii caput imprecetur, Choro illo pulcerrimo in sine Actus ΙΙΙ. commotus, maxima, de eventu adeo insperato, laetitia per fundatur 2 Quae si reputemus, si videamus elegantissimis versibus vitia compensari nonnulla, verbi caussa, Choros haud paucos, non expectatos, prologum nimis magnum, alterius actus secundam scenam, in quam Horatii praeceptum, versibus Tragicis rem Comicum non esse exprimendum, nimis quadrare videtur 14b, Angelum Raphaelem in scenam propterea vocatum, quod aliam salutis GIsberto ferendae viam Vondelius non perspexerit)vitiis illis facile ignoscendo , specimen illud, quod et hodie agatur, dignum omnino
In Virginibus, Sancta Ursula, cum Grotio Is), ,, praeter faustissimum noStrisi ingenium, laudabilem amorem patriae ciVitatiS, et singularum partium ordinem, mir-- mur. V Ceterum Tragoedia, in qua IIocio Virgines inSontes morte plectuntur, alvirtutem commendandam facit. Placet Peripstia, qua, e summo gIoriae fastigio, praecipitis Attilae copiae, nefanda clade funduntur; sed nimia est miraculorum, hanc cientium, SerieS. Tragoedia de nece Fratrum, Sauli fliorum, composita, magno indicio esse potest, lento sed cor o gradu , ad sui vindictam , summi Numinis iram procedere. Dolorem maternum, Servorum de pristinis tyrannis ovantium ignobile gaudium, eo milemque aldicteria progreSSam licentiam, Optima ratione Gpressa miramur. Regum regno dignorEm indoles in Davide exhibetur, publicam salutem privato gaudio praeferente, et de exitio familiae, sibi quondam infestissimae, lacrymas fundente. Argumentum non eX comm dissimis sed ita pertractatum est, ut hocce egregii Grotii testimonio Tragoedia haecce condecorata fuerit. Ep. ad Von . se Miratus sum tuam, de Sauli filiis, Tragoediam, se neque facile est dictu , quaenam magis minusve sim admiratus : RegiaS Sententias, si viVUm et facilem muttim , aequitatem tuam , cuique suum tribuentem: Imbraeam alunguem eXPreSSam dicendi. rationem, c cinnumve totius operis Ordi m. V
492쪽
Tragoediae Posephus in Dothan et in Aegypto seriem quamdam historicam essiciunt. In utraque vitia nonnulla occurrunt, notatu baud Prorsus instigna. Non de sermonibus, extra decori fines aliquando progre5sis, in rixa JoJ hi fratrum, in priori Tragoedia loquor; e Veteribus enim haec Noster fortasse trahere potuit, quibus haud raro loquendi formulae placuerunt, nostra aetate prohibitae. Scenam tertii actus quartam volo: ibi, ad finem perductis de miseranda sorte querelis, Satis inepte ita Josephus de echo in puteo observata: se De putgalm baeuwt myn hermen na, myn smeeckense En kaetsi terug den allertesten tarm. etc. 16 . VIn altera autem Tragoedia, contra regionis temporisque habitum agi, nemo, sermonem ubi de Jove, Venere, ceteris)lue Graccis Romanisque Numinibus, ab Aegutia muliere ea aetate institutum audiat, qua certe nondum res Romana exstitit, est negaturus. Sed iis exceptis, locis pulcerrimis utrumque specimen abundat, licet ad Veterum regulas non facillime accommodetur. Utraque enim Tragoedia, quid, nisi scelesti homianis, de boni viri integritate, victoriam, nobis repraesentat y Id vero facile poterit ignosci. Cum enim argumentum, eX Sacris Libris petitum, ita omnibus manifestum esse debeat, ut sciant, eo consilio Posephi oppressam fuisse innocentiam, quo splendidior denuo emicaret; tum Noster Grotii Sopho aneam, ex Latino sermone Belgico redditum, suis operibus idcirco adjecit, ut illa Posephi Anagnorisis , ad Tragoediae scopum, religionis et virtutis cultum, legentes audientes que incitaret. In Posepho in Dothan elegantissimi loci passim nobis occurrunt. Cujusnam homianis praecordia ita ferro sunt revincta, ut a lacrymis temperet, insontem adoleScentem, tanquam columbam truculentis vulturibus, ita fratribus, humana fronte ferarum immanit tem abscondentibus, traditum videns 17 ut a fletu sese abstineat, senis Patriarchae insanabile vulnus, audita nece τηλυγετ ρ et carissimo silio illata, sibi cum moesto et a tonito Rubeno proponens y ut nullo prorsus modo eum tangat Angelorum cohors, inso tem custodiens, et pulcerrimis carminibus Dei o. Μ. majestatem concelebrans y Ubinam
5plendidius pudicitia effulget, quam in altera Tragoedia ΤΕxeuntis mariti fiducia, vafrae conjugis lacrymae et preces ad maritum movendum compositae; argumenta pravis consiliis obtegendis maxime idonea; Iosephi firmus et propositi tenax animus; falsa nutricis commenta; altum Iempsaris , reduce conjuge,
c 79 Uidd et ipsa Tragoedia et exempla aptissime a Macqueuio aIlata, L. L T. II. P. ID
493쪽
silentium, quippe quae, eum ab hac parte amore ita esset devicta, ut capta, odio auctore, consilia, edere minus Posset; tum ab illa, in credulum nimis maritum, gem, tus plus diris valere, esset conscia) nulla non aetate placebunt. Improbanda, multis de caussis, Tragoedia P tri et Pauli Apostolorum nomine insignis. Seatet enim Catholicorum fabelliS, ad veterum normam nullo modo accommodata. Primum inter Apostolos Vinctos colloquium ipsorum gravitate et majestate indignum videtur. Taedet perpetui oras ochs ocis I ad satietatem, ad fastidium inquam, ex ore Petri
fluentis, totosque heXametros complentis. Haud tamen ita se res habet, ut nulla, quae memorentur, aptiora colligere queamus. Placent enim Chori Romanorum militum , Claristianorum partibus faventium. Placet quam a Petro audimus, Servatoris nostri crucem gerentis descriptio. Movet Neronis furor ad rei naturam adumbratus. Emicant ista inter initium et finem Tragoediae; narratio autem, qua opus stre concluditur, de miraculis
mortem Pauli secutis, de ultimis Petri verbis, qui, si ad supplicii genus respiciatur, loqui minime potuit ad ista pertinet, de quibus, si audire potuisset, cantaturus fuisset Horatius: - - Credat Judaeus Apella
Vix sine magna admiratione Mariae Stuartae mortem aliquis in libris historicis legat: non sine magna Simul et admiratione et tristitia in Vondelii scriptis. Is enim im justam Marias accusationem, Elisabetha: non placabile odium et dominandi non sati tam cupiditatem; illius, diuturno carcere non fractum animum, sinceram et solidam mentem, intemeratam Virtutem; ipsorumque inimicorum, patrato scelere, moerorem, ita deinpingit, ut, extra historicas oleaS non exspatiatus, animos moveat, Suspensos teneat et percellat. Minimae etiam hujus Tragoediae partes magnum Poetae studium abunde declarant. Vix quod majori indignatione legentes compleret , excogitare potuit Noster primo illo choro, in quo comparationem inter Elisabetham et Stuartam, illi probrosissimam, luculentissimam huic, instituit. Sequentia omnia ad finem placent: in prima scena II. actus, modesta Marias Sapiemtia et ei Vium amor, quibus ut parceret, proposita sibi salutis via uti neglexit; in a
tera Vanae Spes a medico Burgono allatae: a Maria vero, philosophorum more. rejectae. - In tertia, miserae Reginae pulcerrima responsa ad supplicii nuntios: ipse supplicii deinde . apparatuS et exitus , animum nostrum , tanquam navem a marinis fluctibus
quassatam, ita diversissimis affectibus, huc et illuc eaagitant, sigillatimque percellunt.
494쪽
In Sasemone, egregie declarantur miseriae et calamitates gentium omnium, quarum Wiseam religionem everterunt, sive ne igentia Sua reSῖinXerunt, Summi Imperantes, pessimis addicti voluptatibus , ossicii sui, dignitatisque, ProrSUS immemores. Solonis seniatentiae etiam facit Regis hujusce exemplum: se neminem Scilicet, Sive fortibus ausis, siveri Sapientia, sive divitiis, clarum, ante mortem beatum posse praedicari. VLonge alii nobis in Lucifero affectus parantur, praestantissimo altivolae Vondetii me tis fructu. Angelos seditiosos a Deo o. Μ. descientes , infanda temeritate coeleste Omnipotentis agmen adortos, intuemur. Venerationem eXtorquet ipsa rei majestas, dignissimis versibus expressa. Conjuratorum tumultuosae concioneS , augusta Coelitum concilia, Chori vere Pindarisi, Sophocleo cothurno aptissimi: Dei tandem inimicus, ex eminentissimo gloriae fastigio, in aeternam calamitatem deturbatus: generiS humani casus, ita eXhibentur, ut Nostruma ebus enarratis interfuisse paene credamuS I 8 . Haud immerito Poetae artem in Salmoneo laudamus 19 , cum Tragoediam, ejusdem fere ac Lucifer argumenti, tanta diversitate induerit. Theophrastum veneramur; in Ut Tophanto sacerdotum pessimas fraudes, in Pnilotimia mulierum, rebus politicis et retiagiosis sese immiscentium, curiositatem jure contemnimus; cujus foeminae mors luctuo-SisSima descriptioni Sophocleae, de nece Iocastes, non postponenda Videtur. Dolemus autem Basilidi, astuto homini et vario a Nostro sceptra fuisse tradita. Ad scopum enim Veteris Tragoediae, virtutem nempe commendandam, id minime facit. Ceterum delictum isthoc, cum fortasse ex Sophocle possit defendi, ejecto Oedipodo, Thebatum im-Perium Creonti pessimo, ut ex Oedipode Colonaeo patet, Viro b tradente, tum adeo musetis compensatur elegantibus locis, ut notavisse poeniteat. In Pephta vividiores mult9 nobis affectus depinguntur. Quo admiratio nostra, indignatio, misericordia, horror, possint moveri, nihil omissum est. Matris, sui mali ignarae,
de reddito conjuge gaudium; Pophiae imprudentia, et, in ipsis improvidis consulis, perniciosa pertinacia; Iphidos tranquillus, Deo et patri suo deditus, animus; cruenti sacrificii cruentus apparatus; Philop.ae ex omnium silentio calamitatem, quae sibi immiis nebat, conjicientis , dolor et furor, qui tamen celeriter nimis, pro re tanta, sedatur,
Tragoedlam Lucifer, sub vana religionis tuendae specie, a Theatro removerant. Jam Vero, quo Splendidius haee geretur, Summa arte, magnisque impensis, factitium Coelum erat comparatum. Itaque, ne irritus fieret iste lais vors actores Honde tum adierunt, qui . ut huic defectui subveniret. Salmoneum Tragoediam, haud multo Post, con'
fecit. ItR Hudelia inimici, nocendi cupidine aucti , illius famae et posteritati Protastrunt.
495쪽
Is somnio adjuvante, placandae menti minime idoneo cetob; ipsius Pephtae , Furiarum
sagellis agitati , tristis querela; omnia denique, ne minimis quidem partibus omissis, veterum ratione sunt disposita. IpSa chori methodus, dolorem ciet; penes quem, in ipsis diverbiis, rerum gestarum manet arbitrium. In Prima scena, vox futuri conscia S cerdotis, rei agendae pulcerrimum est augurium: se MevrouW, gy noemde uN docliter flus een bioem.
is Van brant gegengi, van hagelsieen gestaegen, se of alaemaeit Τ - Wat han een bioem Verdraegeu,ri Een buye ter genade in ope luchi ΤΗΙn Davido Exsule πάθος vehementissimum movent patris pietas, et Thamaris Obsequium et pacis aequitatisque amor: Absolonis simultas et effraenata nequitia: ingratus Achitophelis animus: prava Simpi consilia. Fatemur, in hacce Tragoedia improbos eXsultare, sed praedicta ab Uriae manibus satis indicant, ipsum Deum poenas a Davide r petere, adulterio et amici caede commaculato: praeterea quod futura sors Absolonis, ab Adrone, divinitus et verissimis verbis, designata, satis indicet: hau impune parrio das fore. In Tragoedia, qua Davidi reg Im redditur, Absolonem cum patris pellicibus publice eontaminantem, digna poena adsequitur, et egregie patris coecus amor describitur erga milum, quem, triumphi sui oblitus, oppressum dolet: cujus funus cperinde ac si filius iste patris amicus, non vero sceleratus evasisset hostis fletu, gemitu et querelis con
Divinis viribus ad sui vindictam Samsonus instruitur. In hoc specimine, omnibugnumeris fere absoluto, quid plus minusve miremur , haeremus incerti. Philistaeis de Samsono toties victore, quique tot malis ipsos contriverat, triumphus a meretrice paratur. Israeliticae gentis principi viro, cum capillis, vires adimuntur. Captivus, effossis ab hostibus oculis, in pistrinum projicitur. Eodem tempore Gazae, ubi detinebatur Samsonus , publici ludi in honorem Gentilis Asoriorum Dei Dagonis , instituuntur. Eo Vieini omnes, cum festum celebrandi, tum hostem, facile adeo debellatum, visendi cupidine adducti, hinc et illinc confluunt. Samsono, magnus tanquam favor, libertas et
496쪽
requies a laboribus conceduntur, Si modo, thuribulum ferens, in templo paratum thestrum conscendere velit ut nempe, Prae est citate ignaruS, gentilium Deo sacra faceret. Ipse autem, eventum praesagienS, Odi Sam adeo libertatem hilari tamen accipit animo; eonscendit in templo theatrum, dum turba Philistacorum, cibis et mero, inter sacra, dedita, captivo hosti illudere certat; misero lamenta et ululatus, laetum tanquam auribus acroama, extorquere frustra conatur. Torum templum triumphi speciem praebebati Ipse Samsonus, veluti hostia inducenduS, taciturnus suo Deo fultus , et vindictam spirans, immoto vultu, lento gradu procedit; minas, dicteria, Vituperationem omnium, aequo animo perfert: jussis omnium, quo prudentius consilium Suum tegat, sedulo obtemperat. Ingruit hora, qua coecum illum, a quo nullus Sibi metuit Philistaeus , sacra Da ooni facere, Noema, Scenica mulier, coactura eSt. SuSpensi haerent omnes, et intentiora sua comprimunt.
Samsontis requiem postulat; templi columnis arreptis, vultum ferro foedatum ad cos 1um tendit; a Deo optimo Maximo auxilium petit in gentem, quae sibi oculos, capil-1os, robur et insontem animum, ademerat; auXilium obtinet; universae gentis, uno ictu, uno fragore, ruinam ciet, parteSque agit, quarum memoriam nulla aetas est deletura. Praesaga enim futuri instaronis SIbilla, Volente Deo, Cassandrae Sortem erat experta. Ista omnia in hacce Tragoedia, Vel aguntur, Vel narrantur; sed ita narrantur, ut de miraculo stupor, de vindicta Dei subitus terror, in Samsoni se indignatio, de eorumdem exitio gaudium, legentium animos subeat, devinciat, atque perfundat. Argumentum Tragoediae Adonias non ex optimis esse videtur. Quid enim 2 Sa monem, sapientissimum, Ut dicitur , regem fratricidio regnum inchoasse videmus. Sed in ipsa argumenti tractatione pulcherrima praesto sunt ornamenta. Id vitio verti debet, quod statim ab initio rei exitum, nullis immixtis episodiis, videamus. Sed Abigagar vehemens et ex rerum natura depromtus . amor, cui tamen caΙ quarti actus prima scena obstrepit) Salomonis de morte fratri infligenda incertus amiRus; Adoniae fallaxastutia, ficto amore praeter Imperium nihil sibi quaerentis, ita menti omium obversantur,nt, sceleris odio adducti, Salomonis factum comprobemus neceSSe sit, cum verae virtutiet bonae caussae de sagitio victoriam datam videamus. In uentribus Actavis movet rerum status, nostro ante paucos annos persimilis. Ii dignatio hine crescit in sceleratos Neronis ministros. Sacra veneratione Pulium Paulistum, Claudi mque civilem, intuemur; rerum eVentum longe alium eXspectamus. Ipsa
enim Tragoedia quid, nisi oppressum forti Mimum virum, agere videtur Τ Estne hic
497쪽
Tragici generis scopu88 Artem autem poetae merito laudamus. Ecquis lacrymis partacere potest, cum nobile inter fratres, de futura morte, certamen legat vel audiat Τ Quis 'tibi Patilli funus nullis lacrymis dignetur, Fontoum nullis exsecrationibus, exitio et Diis infernis, devoveat Phae. ontem legentes, eandem Nostri peritiam in pingendo boni patris erga liberos, etiamsi deliquerint, amore, quam in Da δε egregie declaravit, eo majori cum voluptate laudamus, quod unum ex Diis tam humano animi motu regi sentiamus. Ceterum Deorum mutuae altercationeS et riXae mmcrima Satis redolere videntur.
Argumentum Tragoediae Adamus exsul Si minus placet, placebit certe modus, quo argumcntum istud pertractatum eSt. Nullae certe hujusce speciminis partes magis par tibiis Adami et Evae ad veri speciem Sunt adumbratae. Ad delictum auctore Asmo- eo perducta Eva, primum ambitione, acerrimo in viros Stimulo, Adamum adoritur, ut delicti particeps fiat: deinde vero Sese ad arma ista convertit, quibus N-δs καὶ σlδηρον
ad lachrymas et amoris sui commemorationem, quibus ille, ratione venia, si qua alia, dignissima, cedere tandem coactus, ita furiis exagitatur, ut severissimi judicii metus in legentium animos necessario invadat Nihil denique pulchrius conjugali Evae fide, omnia , mortem ipsam, cum dilectissimo Adamo ferre paratae , operam suam et auxilium in nullo non periculo SOIenniter et sua sponte pollicitae. Jam vero ad Tragicum illud poema pervenimus, quo flebilibus modis Sinensis imperi, occasus celebratur. In illo pulcerrima passim oculis nostris exempla, vitia nonnulla, oc
Nihil, in tota hacce Tragoedia, exitu elegantius. mn hino Sinensium Regi, urbem ab hostibus captam videnti, filius, maxima virtute, optima indole praeditus, in eo Obtemperat, ut ignavi juvenis specie, aedibus et civitate egrediatur. Non minus m)vet Paonis, Regis filiae, vere regius animus, patris jussu ad mortem subeundam paratae. Quippe Verginio illi Romano haud dissimilis, ne ab irridente sibi hoste siliae inferretur stuprum metuens, averso vultu, eam interimit, ipso patre minus perturbatam lNoli igitur Vondebo fuere Sinensium mores , apud quos nihil in ipsis Regibus adeo spectatur, in omni vitae genere tantis praemiis condecoratur, et pro Osticio perfecto magis habetur, ac liberorum erga parentes obsequium. Deinde opere isto Noster ostendit: summa pericula πεῖραν aliquam esticere, in qua pulcerrimis splendidissimisque eoloribus
virtus refulgeat, Vitia Omnia, abjecto fuco, appareant. Quid enim Τ Novis rebus obortis, C a conin
498쪽
confestim cives ii, qui Regi suo modo turpissime adulati sunt, mox etiam, ut novo tyranno obtemperent, parati inveniuntur. Docet hoc Zun hini vere flebile fatum, quo ad finem vel gente, tota fere gens, paucis incepti S, Lystuvat genua adorat. Docet eadem historia, ex nulla re tantum damnum Principibus redundare, quam ex auri fame. Quid enim Τ si omnia liberaliter et munifice Zungchinus egisset, nemo certe civium urbem p triam , peregrinis et barbaris , fuisset proditurus t - Displicent in hacce Tragoedia, Veni blanes, Catholicao ecclesiae et Rherorum ludis scenicis, multo magis ac nobis, convenientes lVerae Tragoediae accommodatissimum, tum argumento, tum actione ipsa, est aliud nostri specimen, Noah, sive deleta terra. Ibi enim Deus preces hominis utae probi et pii exaudit; eundem cum conjuge et liberis ex communi dissolutissimae gentis interia tu, admirabili prorsus ratione, Servando. Gravi, sed maxime merito, supplicii genere gens ista, cum ipso nomine, eruitur. Itaque hic virtuti, si alibi usquam, suus redditur honor. Sed haec de argumento. De ipsa operis praestantia dicendum, cujus bina tantum CXempla, ex centenis aliis, proferre liceat, utpote quae solo Vondolio debentur: Sermones nempe duos; alterum inter Achimanum Regem Machi comminationibus, jam eventum fere sortitis, commotum, et ejusdem pellicem Uraniam. Alter est, qui obtinuit inter Noachum et Chamum, pium patrem et non aeque pium silium. In illo egregie ars emicat ista, quam humanae naturae cognitionem appellare Solemus. In sermone Regis, cujus animum, probitate non omnino destitutum, voluptates invaserant, ultimum et debilem fracti senis, ad repellem das dulcissimas istas sed eo ipso saevissimas dominas, conatum videmus. Haud aliter miles, vulneribus confectus, hosti oppressori reluctatur, donec illum vita cum sanguine
In Uraniae dictis falsa argumenta, ut meretricis artis suae callentissimae, suco quodam eleganti obducuntur, ut veri speciem assumant. Istis vero artificiis solito successu carentibus, fingitur indignatio, simulantur lacrymae, quibus, ob facilem nimis victo. riam, abjectis, laetus et hilaris de victoria Sua animus Regi misero veniam porrigit. In altero dialogo haud minorem humanae naturae cognitionem declaravit Vondesius. Ad crimina enim patranda non uno gradu, sed multis, sensim sensimque animus adduc, tur. Idem igitur de Chamo valuit, quem non confestim eum evasisse, qui ebrio patri imSultaret, omnes sentimus. Sensit et id Poeta. Finxit igitur Chami in pessimae aulae Vicinia exactos annos posteriori et graviori delicto fontem dedisse.
Wrum in hacce Tragoedia, non magis quam in aliis multis, Omnia placent. Nam
499쪽
Iorum Cohors Arcae custodiendae praesteta, Uriosis adventus inter miracula, liue nihiὼ pertinentia, reprellendenda videntur. Quibus omnibus simul consideratis, patebit , Vondesium veri nominis Tragoediae, apud nostrates, patrem et Principem, si O nibus artis Suae postulatis minus satisfecerit; ubtia certe, quibus laborat, asscctuum motu, Vi et elegantia dictionis, accurata actio in unitate, plane diviniS choreis, eXprimenda natura, ita compensavisse, ut omnium admiratione sit dignissimus a J. Quemnam autem vitia ista in medium proferre non pudeat, ut maxima Nostri merita inde Obscurentur; si modo Vondelium, ut antea nobis dictum est, propter rei familiaris angustias, erudita educatione prorsus destitutum fuisse cogitaverit 7 Si vitia ista aetati, ut oportet, tribuerit Τ Ego vero in Nostri specimina optime quadrare sententiam existimo, ad laudandum . Alexandrum Macedonem, a Cusetio et 3 adhibitam: se juste aestimantibus videri bona naturae ejus fuisse: vitia vel D tunae vel aetatis. '
DE EO, QUO, T GRAECIS LATINIS 'UD PROFECIT VONO ZM Us . S. I. Jam ad ultimam partem dissertatio nostra pervenit: ad probandum, scilicet, Vondelium ex Graecis Latinisque auctoribus pro secisse: ad probanaum demum quid profecerit; quod ut essiciatur, nulla ratio probabilior succurrit, quam si unius Tragoediae, antequam
cast) Exempla qui velit, adeat Ioeos passim a me indicatos δ Tragoedias omnes pervolvat, testimonium hule contrarium certe non daturas. Exempla adeat, quae in Ct siegenbeastii dissertatione ovar de dichterli e perdiension vanmndeI 'νken der Bat. Maarseia, T. Il. 38o7. passim inveni uritur, summa s acitate, non minore diligentia, collecta.
500쪽
quam Literis imbueretur noster, conscriptae, cum Posterioribus Speciminibus compara. tionem instituamus: si Pascham cum ceteris conferamus. Primum, unitatem temporis, in ceteris fere omnibus nostri speciminibus recte obseravatam, in Pasoria nullam invenimuS. Congesta Sunt una Serie facta, quae, ut minimum statuamus, biennii Spatium profecto requisivere.
Deinde loci unitas nulla. In pascua enim et prata Moysis, procul certe a Regia Pharaonum sita, Regem proceSSisse, omni fide vacat. Concluditur Tragoedia sacrificio M sis, quod certissime in objecta Rubri Maris ripa obtinuit. Actiones multo magis inter se discrepant. Fide prorsus caret, colloquia Morsem inter et Deum; minas ab Aenptiorum Pharaone non eXauditas; earumdem eventum; triste ipSius Pharaonis I fons, omnibus laboribus toleratis et peractis, solenne sacrificium, uno anno fieri potuisse; quodsi ad haec peragenda anni spatium non suffecerit: quanam ratione uno duobusve diebus, quod spatium in omni Tragoedia, paucis exceptis, hac ipsa de caussa unanimi omnium com Sensu damnatis, requiritur , ista omnia accidere potuerunt 2 De nominum promiscua et absurda congerie, de diis Romanis ab Aegulio Pharaone invocatis , tacebo. LIoc enim vitio alias etiam nostri Tragoedias laborare constat. Jam loca nonnulla, ex hacce et posterioribus Tragoediis desumta, et parallela fere, im ter se conferamus, et primum quidem Pharaonis et Davidis Regno redditi de filiorum morte querelas in hoc congruentes, quod Davides filii mortem sibi imputet, et summo jure triste filii sui exitium sibi Plarao imputare debuerit. Hic igitur Act. IV. sc. 1.