Dissertatio medica de indicationum doctrina ...

511쪽

si De haechen vallen in , begruist mel eene Lorsi se Uan schimmel: groene gal Verstopi de raeuwe borsi: se Het storrept menschenbloet, en plast 'er in tot Cenchlen. - Ηet lys schyni een geraemi, gestut van mag're schencklen. si Gantsch dor en mergelooS: Het Schept alleen vermaech se In 's anders Ongenoeght: het o0gh kryght nim mer vaech: 'Quae descriptio non tantum Ovidianod Μet. l. II, v. 77s -- 783. aequiparari potest, sed ita est artis et elegantiae plena, ut utri Palma praebenda sit, pronuntiare non audeam. S. sola exprimendis tenerrimis affectuum motibus , amore e. g. parentum erga liberos, liberorum erga parentes pietate, neque non in ornandis exordiis, Gnaeuius veteres haud raro adumbravit; quod ut fiat manifestius, e plurimis aliis sequentia sufficient. Ut in moenissis Euripidis, ita etiam in Nostri Davido ita Regnum restituto, praeciapuus ad movendos affectus stimulus est φιλοπαίδH. In Phoenissis, versu 1o74, nuntius ad Pocasten venuit , obsidionis finem narraturus. Prima matris quaestio non ad urbem, non ad muros, sed ad silios absentes pertinet: v. IO79, 4qq.

Eadem fere ratione in Actu quinto Tragoediae Davidem agentis, Achimaas ad Regem Iudaeorum mittitur, rerum statum expositurus; cui statim Rex:

4 Dilogis multis e. g. ad verbum e Gr-is desumtis.

512쪽

Eadem paene. ratione Darides orationem absolvere nuntium Vix sinit, qui pro diversa argumenti ratione summo poetae artificio, de Absolone dicere provide vitat. - Ηοe ging 't mei Absolon P meidi dat: dat most ich meten. si De Zege dient ons flectis tot droesheyt en Verdriet, is Zoo Absosin bestersi. Leest Absosin os mei Τ' In Phoenissis, peracta proelii narratione, silet nuntius, et interroganti de ceteris Iocasistae respondet: V. 1215.

In Pephta suo in quo Iphigeniam ob oculos habitam, ipsum Iphidos nomen indicio est hoc pulcerrimo Euripidis loco sc. uli. v. 157o sqq. 6hig. in AuL

513쪽

- Dat ieerde my de val vin Sions twoge daechen. 'i Traxit autem procul dubio ex Troadibus Senecae, Act. I, ac. I. Quicunque regno fidit et magna potens Dominatur aula, nec leves metuit Deos, Animumque rebus credulum laetis dedit, Me videat et te Trojas non unquam dedit Documenta Fors majora, quam fragili locci Starent Superbi. S. Ad exornandos Choros haud pauca Noster ex veterum carminibus et Choris traxisse videtur. Homerum certe, Senecam, Euripidem eri Horatium paSsim expressit. Primus sese nobis oriri in Darido Exulo , quarti Actus Chorus secundus, cujus haec est prima Antistrophe.

514쪽

In Palamede , Chorus ΗΙ. Actum concluden4:- Ηet dun gegaeit gestarni verschiet

M En Maes bladerryche kruium. V inessus est e Choro Theban/rum, in Hercule Furente Senecae primo.

Jam rara micant sidera prono e rLanguida mundo: nox victa vagos Contrahit ignes: luce. renata 'r' Cogit nitidum PhosphoroS agmen ς iSignum celsi glaciale poli, Septem stellis Arcade ἴ-- i : tib l i Lucem, verso temone, Vocant* 'ἱ it

515쪽

- Jam caeruleis evectus undis Titan summa prospicit Oeta.

In Θsb. Adnvit. Chorus primum Actum concludens haec continet parallela fere eum simili locipi in Phoenissis Euripidis. i

. . . . . . . .

In Adonia tragoedia, Versus n0nnulli ex ultimo Choro Actus III, cum Horatii dictis plane conveniunt , Od. L. II, 16. g. r.

Jam satis, ut probeturi, quid ex veteribus profecerit Vondelius, dictum arbitror. Propositae Quaestioni. pro Uiribus respondere sum conat Vondebique in Tragieci. virtutes ostendere. Quodsi ingenium, ab ipsa natura, duce nemine, ad omnem vim et elegantiam efformatum si constitutae et paene inventae in regione, antea hujus disciplinae fere ignara, Tragicorum artes; si animus, nullis laboribus, nullisVe perieulis, a proposito deterritus, in homine quolibet sint laudanda, plenissimo suo jure hasce laudes sibi vindicavit Vondelius. Si vires et elegantia dictionis; si movendi affectus humanos ratio optima, nunquam a natura deflectens; si Chori pulcerrimis illis Graecorum et Romunorum minime posthabendi; si humanae naturae non cognitio tantum sed et accurata delineatio; da

516쪽

si in veteribus explorandis, exprimendis, quin immo Superandis, summa industria atque sagacitas, quidquam in Tragoedia Valeant; Plenissimo Su0 jure, Gndelia Tragica specim, na maximam laudem sunt conSecuta. Quare, qui novitatis studio Perdueti, a N Spectata temporum ratione et vetustate, Vondebi Tragoedias condemnant, hanc dictionem, Ut nimis rudem, illam ut non exquis tam satis, rejiciendo, si erubescant, sciantque, si miuus Tragoediae Nostri tanquam

Tragodiae sint laudandae, quod probandum); Vim certe dictionis et majestatem, i dustriam et elegantiam , operam eo diligentiam, in iisdem Tragq ulf . , mon mentum ipsi uero IcrenniMil 5 i

517쪽

Qua nam est sera doctrina indicationum 3 Quid ad eam confert gana Ἐμιπειριαγ Qualem tandem uSum habet in Seligendis remediis, quae eodem titulo, in eadem clane, eodemque Ordine Materies Mediocto disponi solent PQUAE PRAEMIUM REPORTAVIT, D. viii. MENSIS FEBRUARII

519쪽

9uaenam est vera Doctrina Indicationum βQuid ad eam confert sana 'EμπειρIαβ alem tandem usum habet in seligendis remediis, quae eodom titulo , ras eadem elas. Ic, eodemque ordine Materiei Medicae disponi solent p

Ipsa quaestio cum constet tribus partibus, quae circa hane dicenda putavimus, eommode tribus Summis capitibus complecti poterunt; quorum primum exhibebit ipsam definitionem Doctrinae Indicationum et expositionem fontium, ex quibus haec nascitur. Alterum aget de sana Empiria, et de ratione, quae es inter hanc et Doctrinam Indicationum. Tertium tandem determinabit usum Doctrinae Indicationum, tam in diversis medendi methodis, quam singulis remediis, seligendis. In antecessum autem notasse profecto non incongruum erit, maximam hujus disputationis partem non ita esse elaboratam, ac quidem requirerent et ipsum materiei pondus et magna dignitas; cum plures nobis defuerint Scriptores, quorum testimoniis uti omnino necessarium fuisset; nosque illui imprimis egisse, ut Auctorum Verba, quibus usii sumus cui nostris, quae diximus, verbis major taset fides , ita traderemus, ut ab A a . idi

520쪽

ipsis congeripta leguntur; ne ipsorum dicta nostris adulterata videantur; et tandem eo maxime consilio ad scribendum nos accessisse, ut re, de qVa agitΠr, accurati US perspecta, magis parati ipsum studium Medicinae Piactic e adiremuG, CUjuS plane rudes nos esse, iubenter fatemur. Hanc vero qualemcumque disSertationem vestrae V. V. C. C. humanitati et benevolantiae quam maxime commendatam velimus; conscriptam enim eam denuo et diligentius perlegentes, multa comperimus minus accurate dicta, minusque clare proposita; plurimae vero aut aliis verbiis proponenda aut confrahenda aut amplificanda , ita ut pauca superessent, quae recte dicta nobis Viderentur. Vos ergo, Viri Clarissimi l nobis sitis Judices aequi et faciles, eniXe rogamus.

QUAE NAM. EST VERA DOCTRINA INDICATIONU ΜΤ

Ut parti quaestionis priori satisfaciamus, praeprimis necessarium erit, Ut definiamus: quid sit Indicatio.

indictio secunda I immortalem nostrum-- est--- motitia Indicantis', id est, conditionis illius physicae in corpore humano, praesentiS, Praeterisae, futurae, se . ex qua discimuS, quid in praesente casu agere Oporseat, Vel nunc maXime,. Vel in se fui trum aliis Vegbis: , est intellectius. Indicantis in Medico natus a b. V Indicans ergo differt ab Indica/ione; pertinet enim pilus tantum iud aegrotum et orn-

, ne, ci Indicationem Galensi dixit agendi insinuationem, Method. Med. C. I. T. IU Op. Omn. GaI. . Venet: ΑΟ.1s65. pag. 13 E. Vid. Bosrhavit, Praelectiones Acrademicae in proprios institutiones rei Medicae, Θεραπευτικη, s Iopo. Pag m. 34o. Voltelen , Indicationum doctrina, Pharmacologiae unisfrasse, parte I S u. pag. 27. Hecker, Therapia gen rot i, Sect. V. 3 i. pag. 2M et sto9. m lan , Praktisehe Heli unde, Tom, I. Cap. IV. Paragrapho 65. pag. 27. Greg. I, Co vectus medicinae TheoreιDae et Praeticae. Parte altera, Therapia, Cap. I. 056 et s57. Pag edit. V.