Dissertatio medica de indicationum doctrina ...

502쪽

ci Ille contra temporis colorem delinqui nemo non senti

503쪽

Lucifer

is Uy geest ons gingensstofi VSed jam satis, opinor, haec ostendunt maximas Paschae imperitiae notas, ceteris peritiae

non tantum, sed et praestantiae, luculenta specimina inesse Tragoediis. Ut vero nemo perfectionis culmen, in arte qualibet, primo impetu attingit: ita etiam Noster in arte sua, lectis veteribus , ad eam magnitudinem, quam hodie etiam summo jure miramur, Sensim Se Simque progressus est. Quod ut Omnibus innotescat, Paschae comparationem aliquam cum Hierosobmis Vastatis, et hujus Tragoediae, solis Latinis, conscriptae, cum una ex iis, quas, lectis Graecorum regulis, conscripsit, inStituamuS. Iam statim Hierosol)mas Vastatus legenti sese offert loci unitas, in Veterum Trago diis semper Spectata, tempusque Tragicorum praeceptis accommodatum. Chori nonnulli apparent ex pulcerrimis, neque sicuti in Paschab ineXspectati, sed suo tempore carminibus diverbia separantes. In Pascha non tantum, sed in multis etiam e r centioribus Von elii Tragoediis, Carmen choricum desideramus ejusdem artis et elegantiae,

ejusdem. et ἐνεργειας, ac pulcherrimum illud, in Hierosobmis vastatis famis acer

504쪽

hitatem et matrem celebrans , fame eo angustiarum reddetam, ut tenellum infantem a main. mis suis revulsum comederet. Jam vero si accuratius Hierosobmas mTlatsi inspiciamus, Satis patebit, eo tempore, quo haecce Tragoedia conscripta est, n0ndum Von clio Veteris Tragoediae requisita et normas innotuisse. Argumentum enim Tragico cothurno non aptum videtur. Nullam invenimus personae alicujus agnitionem; frustra quaerimus peripetiam Jam perierat Pudaeorum civitas. Totum igitur Gnaeelii Opus nihil aliud agit, quam Titi Vespasiani, de victis et trucidatis hostibus exsultantis, triumphum. Descriptio malorum et calam, latum, infaustae belli sequelae, extra decori sines Saepe protrahitur. Filia ista, quam Sionis dicit, talis persona est, qualis in optimorum Veterum operibus nulla reperitur. Sensit ea Vondelius , cum ex Aristotelis divino opere artis suae normam diligentius addidicisset. Observavit in uno ex. reliquis speciminibus cui de citeris taceam) Θs-berto Aemstelio. In elegantissimo hocce et Omnibus fere numeris absoluto specimine , cum sibi historiam non aptum Tragoediae argumentum dare intelligeret licentia poetica usus, extra historicas Oleas aliquando etiam exspatiatus, Tragoediam confecit e praestantissimis, in qua tum peripetia, Θsbortum Aemstelium, virum ab omni parte int grum, ex honoris et gloriae cacumine ita dejiciens, ut misero et insonti refugium haut maneat, tum agnitio scelerati Vosmoerii, cujus probitati fictae confid rat Θsbertus) a pulcerrime emicant. Deinde etiam in hocce summo Nostri opere dictio multo est gravior, Chori plerique magis etiam ab omni parte eXcellentes,. quam in illa Tragoedia. Itaque, ut omnibus fiat manifeotum, quantum, inde a conscripta Tragoedia H rosol mas vastatas agente, Vondesius profecerit: exempla nonnulla, quod ad sensum haud multum discrepantia, ex hacee Tragoedia et Θόb. Adna t. desumta. inzicem. comparemus.

se Oss ab ob'ter notandum est, ab hodiernis Tragoediae huius actoribus pessime agi, qui Vosmearia verba pronuntia clo te .umcd, ut rivicula prorsus dictione, corrumsaat et dedecorent. Id nunquam certe voluit 'M iis .

505쪽

Quae

506쪽

Quae exempla haud parum sane inter se distare, nemo infitiabitur. Quaenam itaque in prioribus illis Gndelii operibus Vitiorum, praestantiae in ceteris, caussa est habe Jay Nulla alia ςerte, quam poetae Gmcci et Latinii, antea non cogniti, deinde vero et

cogniti et perspecti. Auctores hosce, plerisque in rebus, provectiori aetate, Noster est secutus. Ex iisdem profecit ad argumenti praestantiam, quod demonstrare conati sumus. Ad unitatem temporis et loci , ad personarum ingenium, quae in nullis accurata adeo, atque in veteribus Observantur. Ad tollenda. intermedia non necessaria. . Ad movendos assectus, quos , - primo Specimine, fore nullos movet. Ad exprimendam naturam. Profecit ad dictionis vim et elegantiam; ad Chororum sublimitatem et praestantiam D in quibus notandum est tanto opere Nostrum excelluisse, praeque ceteris suae aetatis poetis

eminuisse, ut non Euripii tantum et Sophocli in Tragicis, sed et Pindaro: in Lyricis, haud imparem sese praestiterit. Sed haec ad rem nostram minus faciunt. Profecisse autem Vondiatum, paucis exemplis ostendemus; e quibus patebit, multis in locis Vel

ribus, tanquam. corporia umbram, Nostrum adhaeSisse.

Ne in exemplis quaerendis D lso ducamur Ingenio, praemonendum erit: Nostrum Latiam; in pluribus, quam Graecos, locis esse secutum: quod naturae maXime est consentaneum. Quid enim Τ Peregrinas et ignotas antea nobiti linguas , pueri, adoleScentes, j venes facile, disticulter admodum viri addiscimus .i Atque eru Supra dictjS . . . vita delii, ni fallar, satis patebit, eum jam virum linguam Latinam, Graecam, aetate provectiori didicisse. Argumenta praeterea ejus quod diXi, Graecum Sermonem, Latino minus , tractaViSSe Vondoseum , adsunt satis idonea. Ex hoc enim egregia multa vernaculo nostro sermoni dedit: Ovidii Metamorphoses, Virgilii Arnoldem, Seneca Trago dias plurimas Belgice convertendo. Sed in istis etiam versionihus faciendi. persaepe am . corum opem et flagitavit et adhibuit ut ex Hecuba sati)i patex, cujus versionem mosii, Missolori et Redii, ope confecit. ) Quod si in eXcolendo L sermone, quem aptiori aetate sibi proprium fecit, aliena manu eguerit, quid de Graeco sentiendum eSt, quem, multo dissiciliorem, postea demum tractavit 8 In convertendis Belgico Graecorum Trago diis, minus felici, quam in Lati=tas, successu remuneratus est; Semper tamen VerSi mum ex hocce idiomate duce et adjutore fultus. Isadco Vossio, i nulla non laude dignis-εimo Viro. Sensit igitur suam .hoc in genere inisirmitatem, aliqpando iamen Sed rarius, an P Sterioribus. Tragoediis, Graecis auetoribus sese accommodare studens. Qua de cauSSa minorem copiam ejus , quod a Graecis poetis Noster desumsit, quam eju3 quod

507쪽

ex Latinis expressit, jumnis oculis se obtulisse, nemo certe his in rebus doctior mi. rabitur. I. I. Exempla imitationis Graecorum et Latinorum , quibus magnitudinem suam pro paris debuit Noster, hic subjungimus. Θsb. Aemst. p. llo. Ubi Vosm. ἡ Nu ben ick immers vry van IIollanis dieren eedt, H En 'mont kan my hier niet heeten os verbieden.

NNaerdim ick u 't verraei volkomen Nil ontdechen, si En hoe 't geschoren lagi, in 's krygiis geheimen rael, se Tot ondergang Van u en u en heelen staei. ' Haec eXpressa sunt ex Virg. Aeneido L. ΙΙ, v. 15 Fas muni Grajorum sacrata resolvere jura. Fas odisse viros, atque omnia ferre sub auras, Si qua tegunt; teneor patriae nec legibus ullis. Ex cujus Libri versu 1o8 - Ias. omnia fere Vosmerii dicta procul dubio mutuatus est. Conferantur praeterea cum Act. II, Se. I et Sqq. pulcerrime et eXquisita industria adhibiti versus ex Aen. eodem libro 269 et sqq. ad 3OO, 348, 35O, 6 I9, 774, 793 et sqq. , 325, 6, 7. 33Ι, 3oa et sqq. 3 . Cum Horatii dictis L. II, Od. X, vs. 9 sqq. Saepius ventis agitatur ingens Pinus; et celsae graviore casu Decidunt turres, feriuntque summos Fulgura montes. haeeca J Numerum versuum eo ordine descripsimus, quo a VonMis adhibiti fuisse videntiti,

508쪽

haec verba BadHochao, l. c. - Hoe veel geluckiger Zyn arme en flectite dorpen si En hutten laegh gebouWt, min Stormen Onder orpen, Dan eenigh heerenti uis, dat door 't geboomte steochi, is En daer liet bulueren des Winis gyn kraclit op breechia V. Τalia plurima, si in hacce Tragoedia mora concederetur, addere possim. Sed disputationis nunc jam fortasse propagatos in nimium limites proferre metuo. Non igitur dicam de Actus IV, Sc. I. cum Virg. L. I. v. 636- 67o. comparanda, neque de altera scena, in qua Arretii Aemstelia exordium ipsius II. libri Aeneidis exordium eff-cit. Cetera dicta ex cladis Trojanae narratione obiter sunt depromta. Nonaulla movendis affectibus quam maxime idonea, obiter notabimus . se Men steπte ete by 't hair uit ons lieis: ouWe hoor, si om d armen dun en teor met Loorden stys gebonden .se Hoe dies ging dit in 't hari, die naar haar huwlych stonden;- Doch mems orch meest, die, dol, dit langer niet verdroegh, Toen gy naer 's Hemeis troon haer blaechende oogen Stoegh. cet.

. En om de Ontruchte maeght . . . . . . . a

si Men gagii 'er Γ'monis gelis en Die ich mee gicli tomenes Om 't moedigliste in dien sttat, en Grobber, helsch van aeri et cetera, cum quibus componatur Aeneidos dictus liber versibus 4oa - 4o7, 4o', 4Ia 6I8. 424 - 43s, 477, 478-Haud minus Virgilii locis abundat Actns V. Vid. l. III. V. 656, 7, II, 479 - 483. 4ΑΙ - 448. Cum descriptione senum sacerdotum Cons. Liv. Histi. l. V. c. 4 I. Porro cum Actu quinto, Aen. Virgilii, l. cit. V. 458 - 468. 595 -597. 39Ι - 393. 55a, 54O sqq. 547 553. Aen. l. XII, 67. Ad hunc elegantissimum locum:

509쪽

AmpleXaque corpus amatum Uulnera supplevit lacrymis: fletumque cruori Miscuit, et gelidis in vultibus oscula figens 'rames clamaviti Ad nomen Thisbes, oculos jam morte graVatos oramus erexit, visaque recondidit illa. Conserri potest Euripiris in PBoenissis V. 1446. Va l. ed. Ηκουσε μικ1πρdς' -υγραν χέρα, Φωνὴν μD ουκ αφῆκεν, ὀμματων δ' ἄπο

Προσειπε δακρύοις, ωστε σημῆναι

Cum ceteris legatur Virg. l. eit. II, v. 759 - 769. In se. 3. ejusdem Actus V. 6s6-667. ad verba Raphaelis P legantur L. I. VS. 4ΙΟ - 413, 781 sqq. 7o1, 7O , 7 Iz - 7I6. Eodem modo, quo haec Tragoedia, maximam partem, originem suam a Virgil o repe . tit, Tragoedia Phaeton Ovidium habet patronum , cujus librum Metam. ΙΙ redolet. Comparetur, eXempli gratia, eum Actus V, sc. 1, versus 3 19 et seqq. ad 326 et 33s337. et eum, primis ejuSdem libri Ovidiani versibus, scenae t primae in primo Actu initium. s. 4.Jam missis integris Tragoediis,

tiones elegantissimas nostrum ex

pinxit in Lucineri Act. Ι. Sc. I. ex veterum poeticis operibus fere desumtis, descrip- eorumdem lectione traxisse , paucis Ostendamus. De Von elius hominem, hisce versibus:

510쪽

Ex innumeris fere Veterum poetarum locis, quibus volucris somnus dieitur, nullus certe cum nostro magis convenire videtur hocce Moschi , in Europa , V. 3. sqq. οτε γλ- ων μέλιτος βλεψαροι τιν ἐφίζων,