Orthodoxarum explicationum libri decem, in quibus omnia ferè de religione capita, quae his temporibus ab haereticis in controuersiam vocantur, apertè & dilucidè explicantur; praesertim contra Martini Kemnicij petulantem audaciam, ... Auctore R. D. Di

발행: 1564년

분량: 678페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

501쪽

sacrosanctam, qua apud imos Iesiuitas omni exceptione maior esse debet . Nam sacrosanctum Concilium Costantiensie pleno ore Oexpressis uerbis fatetur , utranq; speciem eucharistiad Christo institutam, fuisse ab Apostolis traditam, Odprimitiua Ecclesia Uurpatam . conciliam illud uel ignorauit,vel non credidit,inprimitiua Ecclesia arbitrarimn suisse usum calicis in coena Dominica. Hoc enim si certo probari potuisset, non opus fuisset flagitissa illa clausulas iae non abstante Psied si pliciter dixisset, simper arbitrarium fuit in primitiua Eccle

sia oec. me argumentum oppono omnibus exemplis, qvie Iesuuitae cu

mulant. ut uero nihil de egregia ista tua petulatia qua Concilij Constantiensis auctoritate incestis, dicam, non obscure sane indicas, non te percipere, quid significare Colonienses uoluerint, cum aiunt, calicis usum, priscis illis Ecclesiae temporibus arbitrarium fuisse . neque enim putant,felicissimis illis integerrimisq; temporibus, disciplinam Ecclesiasticam ita syluestrem atque incultam fuisse, ut nullus certus modus ac ratio utendi eucharistia perscriptus esset, sed quiuis unus utraque aut altera sollim specie pro libito uteretur. certi nanque semper fuerunt Ecclesiae ritus, praefixa erat sacramenta administrandi ratio, aqua discedere nemini sine maiorum auctoritate licebat. At non aliter illi tum utraque, ac nos nunc altera specie utimur, hoc est persuasi erat, illum morem, non a diuina lege, sed ab Ecclesiae iudicio atque u luntate pendere; atque adeo pro temporum necessutatumq; ratione immutari posse. neque enim una , eadem,ac costans ratio erat,omnibus in loci, ac temporibus eucharistiam sumendi. Quare cum Conculium Constanti ense asseri ueterem Ecclesiam,Chri

sti sanguinem sub vini specie Christianae plebi pr. Rrr a pinasse,

502쪽

ORTHODOX. Ex PLIC. pinasse, sibiq; integrum esse putat illam laicis eripe--pere, recentioremq; Ecclesiae morem approbare a que commendare; non obscure quidem docet, ueterem illum usum arbitrarium semper extitisse, hoc est, qui non a Christi praecepto quod perenne, constans, atque sempiternum est, sed ab Ecclesiae ipsius consuetudine & arbitrio penderet.Quod plurimis in rebus sancti illi Patres declararunt. Nam si uetera Concilia Ecclesiatq; annales euoluas,intelliges sanε, uix unquam ad aegrotos eucharistiam sub utraque

specie delatam suisse. Quod Serapionis illud factum

fi b. hi aperte declarat . cui cum a puero deserretur euch so. Eaecl. ristia, quam senex ui morbi oppressus deglutire non it. 6. 4. poterat, praecepit inquit presbyter puero P βρ - ' ' ξ- ,-- ηπρεσς 1 ηπτα ῶ- H ξαus, hoc est ,

praecepit inquam madefacere dc senis ori instin re.quod puerum diligeter curasse, mox ait Eusebius. uero , quod perfundere ceu madefacere significat in solam panis speciem quadrare posse,certo constat. neque enim uini species madefieri potest. quem morem Graeci adhuc studiose obseruant. Naeis utriusque sp ciet usum sempcr retinuerunt, aegris tamen solam panis speciem ut ipsis referentibus saepius audiui) deserunt. quam uini specie respersam

in saerario diutissime asseruant.At uero quoniam die Parasceves una cum chrismate tantum Eucharistiae conficiunt, quantum ad annum integrum sufficere

posse uideatur, illamque ne putrescat, de industria quantum maxime possunt, arefaciunt, ita tandem obdurescit, ut nisi uino molliatur, ne a ualentibus, quidem ac sanis uiris deglutiri ullo modo possit.

503쪽

. i I Li A E R v si aues Qui uero aduerterit quam facile uini substantia corrumperetur, si panis tamdiu asseruatus illo respergeretur, satis uidebit, sub vini illis speciebus quae conseruari cum eucharistia possitnt, Christi sanguinem

tandem non extare, atque adeo sub altera tantum

specie, aegros eiicharistiam sumere. Quare longe fallitur Kemnicius, qui existimat cucharistiam Christi sanguine persundi solitum fuisse, cum in aegrotantiu in ora instillari oportebat. quo modo illusta quod de Serapione tradit Eusebius, arbitratur. i . Quod tamen ex Concilio Turonensi multo magis Conc. Tu constat, quod ita habet, Omnis presbyter habeat pi mnio m idem, aut uas tanto sacramento dignum, ubi cot pus Dominicum diligentia rec5 datur ad uiaticum recedentibus do saeculo. Quae tantum sacra Oblatio Et pisρον intincta debet e sic sanguine Christi; ut ueraciter pre Olib. s.sbyter possit dicere infirmo, Corpus&sanguis Do- ωP s. mini nostri Iesu Christi, proficiat tibi, in remissione peccatorum,& uitam aeternam. Quod quantum ad externam speciem, atque uisionem intelligedum est, quod nunquam sane hoc Concilium decreuis. set si in more suisset panis species tum sanguine pe misceri, cum aegrotis porrigebantur. unde etiam liquido constat, sanctos illos Patres nunquam existiam asse, in Christi praeceptis contineri, singillatim a que seorsum Christi corpus cdere & calicem bibere, it Κ hicius asseriti qui uerb Christi corpus subsola pani, specie sumit, non secus quidem corpus ac

sanguinem Christi accipit, quam qui panem sangui

Me conspersum manducat. quem morem aspergendi

eucharistiam, Christi sanguine, antea improbau

504쪽

ORTHODOX. EXPLIC. Itiliui I. rat Iulius Primus Pontifex Max.& multo pbst Con Episcopis cilium tertium Bracharense. Nam ubi inquit D per Ur minus corpus ac sanguinem suum Apostolis com- ata mendauuseorsum panis&seorsum calicis commenebas. , bdatio memoratur. Praetermitto Concilium Ramen

cap. i. se celebratum anno a Christo nato 813. Quod cum De const.. prohibet ne Christi corpus laico homini aut foemi- dist.2. c. nae tradatur ad deferendum infirmis, nulla prorsus peruenit.-sanguine mentio fit. Ge. Tol. . SED Kemnicius eX undecimo Concilio Toleta II.c. 1 i. no probat, moribundis non corpus Christi modo, sed sanguinem etiam sub vini specie datum fuisse. Quem tamen Canonem oppositum aperte & esare Coc. I. demonstrare,semper quidem existimavi. Quare il- primum litis,quaeso, uerba diligenter ponderemus. In quo a. cum Patres Canonem illum Concilij primi Tolet ni, qui statuit, ut si quis acceptam a lacerdote cu- charistiam,non sumpserit, uelut sacrilegus propellatur, illustrandum suscepissen ad hunc modum alui; Solet humanae naturae infirmitas, in ipso mortis exitu praegrauata, tuto siccitatis podere deprimi ut nullis ciborum illationibus refici,sed uix tantundem illati delectetur poculi gratia sustentari. Quod etiam

in multorum exitu uidimus, qui optatum suis uotis sacrae communionis expetentes uiaticum, collatamsbia sacerdote cucharistiam reiecerunt; non quod

infidelitate haec agerent, sed quod praeter Dominici calicis haustum, traditam sibi non possent euchariastiam deglutire. Non igitur huiusmodi, a corpore Ecclesiae separandi sunt, qui talia non infidelitate, sed necessitate iecerunt, praesertim hi, de quibus ni

505쪽

re tibi posse uidentur si calix moribundis una cum pane propinabatur ξ si aegri saepius eucharistiam reij- ciebant, quia praeter dominici calicis haustum illisi tradebatur ; an non uides solam. panis speciem illis, dari solitam fuisse ξ Neque te praetereat, quod cimi tam ingens periculum ex hac tradendi eucharistiam ratione saepius proueniret, minime tame Concilium decreuit, ut sanguis illis propinaretur, qui tanta eL sent faucium ariditate diuexati;sed sol sim statui ne ab Ecclesia separarentur, qui ui morbi magis quam sponte sua fideliter & pie susceptam eucharistiam repulissent; quippe qui sine calicis haustu illam deuorare prae gutturis ariditate non possent. Tanta enim tunc fuit Ecclesiasticae disciplinae obseruantia, ut de

ea uel minimum remittere maiores nostri n ulla ra

tione uoluerint. l in .

Qv o D si etiam eminisses, consueuisse antiquos patres sacrosanctam Eucharistiam secu deserre, cum longum aliquod iter ingrediebantur, ne tantis, illi coelestibusq; praesidijs immunes,e uita unquam ex cederent; satis profecto intelligeres,n O utraque, sed altera tantum specie pro temporum necessitatumq; ratione usos eos fuisse. Quod ut ex plurimis alijs locis tum maxime ex historia Stephani Papae, qui uixit anno a Christo nato a I. aperte constat, in qua singularis Tharsicij cuiusdam diaconi pietas & religio his uerbis comm edatur, Eodem die milites Idolorum cultores diaconum quenda inuenerunt Thar

sicij nomine qui purissimum Christi corpus ferebat: comprehensumq, curiosius inquirebant, quidnam

506쪽

Irenae. in episto. ad Victor.

pud Eust.

ire ORTHO Do T. J EXPLIC. ferret, at ipse indignum iudicans ante Drcos maris garitas proij cere, nullo modo adduci potuit, ut sanctissimum & purissimum Christi corpus impuris hominibus reuelaret. virgis igitur & lapidibus eo unque Tharsicium contuderunt, quoad spiritum est

uiti cum uero eius corpus exanime per terram uolutaretur, curiosi & sacrilegi milites illi neque sub ut nis intra manicas, neque sub uestibus aliquid inuenire potuerunt, quare relicto scut erat uenerando Tharsicij corpore, multo cum stupore aufugerunt. Quibus accedit, in more etiam fuisse, eucharistiam fiatribus maximo etiam locorum interuallo disiunctis in pacis amorisq; significationem mittere.Quod LRomanis Pontificibus saepe factitatum fuisse,tradit Irenaeus apud Eusebium. v As si tibi obscuriora, aut certe parum firmRuidentur,tecum animo, quaeso,perpendesextae Synodi canonem qui tam aperte G corum Patrum mentem declarat, ut nullus iam dubitationi locus reliquus fiat. Nam ctim prudentissimi illi Graecae Ecclesiae Patres moerorem ex scelerum conscientia ortum, in quo fideles omnes tempore Quadragesimae uersari debent, magis ac magis augere uellent, decreu runt,ne in Quadragesima, praeterquam die Dominium ac sabbato,& eo die, quo annuntiationis festum agimus qui nostω laetitiae principium dedit, eucharistia conficeretur,sed fieret πιν προηγασπινον Lacrificium, hoc est, eorum, quae prae sanctificata erant. Asieruabatur enim eucharistia,& reliquis hebdomadae diebus offerebatur,'quod quidem de sola p nisspecie intelligendum esse, satis exo constat, quod

507쪽

uinum aqua permistum, sine maximo corruptionis periculo quinque diebus asseruari non potest. Quinimmo & Graeci, qui hunc morem adhuc hodie retinent, ut ab ipsis mei didici, solum Christi corpus sub panis speciebus asseruant, atque ad eu modum

per totam Quadragesimam offerunt quod Romana Ecclesia eo die, quem sanctum uenerem vocamus, facere consueuit. Quod tamen praesanctificatorum sacrificium multo quidem ante sextam Synodum initium habuit. Nam D. Athanasius, qui tempore Concilij Niceni floruit, mentionem facit γας των ποηγιατμώνων, hoc est, missae praesanctificat rum . de qua existimo intelligendum esse Canonem Concilii Laodiceni, qui statuit no oportere in Qua- Coc. Lasdragesima panem offerri, nisi sabbato aut Dominica ri. c. 9, tantum. unde manifestum euadit, non solum laicos, sed etiam sacerdotes altera tantum specie tunc usos fuisse, quando non conficiebant eucharistiam. Quare non est quod ueteris Ecclesiae morem nobis tam insolenter obijcias, quae ita calicis usum retinuit, ut plurimis documentis demonstraret, nullum ea de re se agnoscere Christi praeceptum. Qv O D si in sententia adhuc perstas, atque censes, omnia, quae Christus in postrema illa coena socii, studiose ab omnibus obseruanda esse, diuinae certe legis uiolatores sanctos illos omnes Patres dicas necesse est, qui lege cauerunt, ne quis laicus eucharistiam manibus unquam usurparet . quod&l ab Apostolis in diuino illo conuiuio,& in Ecclesia diu obseruatum fuisse, certo constat. Christus enim non modo in Apostolorum manus corpus suum ac san

s s s guinem

508쪽

ΟRTHODOX. EXPLIC. guinem tradidit, sed illis praecepit,ut sibi mutub c Luc. 13. licem propinarent, Accipite inquid & diuidite inter vos. Quare si ea omnia quae Christus per id temporis Apostolis praecepit, generalia instituta contuinen nulla certe excusatione culpam illi a se propulsare possitnt, qui manus a Chrsti corpore ac sanguine pie & religiose amouent. Illi uero longe mea quidem sententia falluntur opinione, qui existimant, plebem olim eucharistiam manibus ideo accepisse, quia ob immane & crudele tyrannorum in Christianos odium non poterant tuto Ecclesias frequentare. Quare necesse erat ut quisque domum eucharistiam deseret, ubi eam sumere comodius ac tutius posset. Nam quantiis Cyrilli Hierosolymitani temporibus Al tanta pace Eces eii a perfrueretur, ut maximi in templis conuentus celebrarentur, hunc tamen manibus suscipiendi eucharistiam morem seruatum fuisse, hi rillus ste uerbis ipse testatur,Accedens autem ad commu-Hiem ca nionem, non expansis manuum uotis accede,nequet ςh 3 cum disiunctis digitis sed sinistram ueluti sedem in quandam subiicias dexterae,quae tantum Regem susceptura est, & concaua manu suscipe corpus Christi,dicens Amen. sanctificatis ergo diligenter oculis, tam sancti corporis contactu comunica.Caue autem nequid inde excidat tibi. quod enim amittes, hoc tanquam ex proprio corpore amiseris.At paulo post, significare uidetur, calicem, qui Christi sanguinem continebat, non fuisse tunc laicorum manibus commissu ira, ne aliqua sut ego existimo) per imprudentiam sanguinis Christi guttula efflueret atque delaberctu Tunc inquit post communionem corpo-i ris

509쪽

. l l LIBER VII. , a gris Christi,accede & ad calicem sanguinis illius non extudens manus, sed pronus adorationis in modum& uenerationis, dicens, Amen. Sanctificeris eo sanguine Christi,quem assumis,& cum adhuc est humiditas in labijs tuis, manibus attingens, & oculos, &Dontem, & reliqua sensuum organa consecra. Quanquam in Italia, Theodosio imperante, non modo Christi corpus, sed calicem etiam omnium manibus tradi solitum fuisse, indicant peruulgata illa atque nunquam satis laudata Ambrosi ad eundem Impe- Nicob.

ratorem uerba, Quomodo manus extolles, quae cae- lib. I a.

de iniqua dissi uunt quomodo diuinum Domini ς corpus illis excipiesὸ quomodo sanguinem preciosum ad os efferes,per quod ira transuersum actus,tantum effudisti sanguinis Quae magno sane argumento sunt, non eundem fuisse omnibus in locis suppeditandi sacrosanctum hoc sacra metum ritum & con

suetudinem. Ecclesiae enim est, pro temporum ratio . , iane uariare sacramenta conserendi modum, dummodo illorum uis, ratio, atque essentia sarta tecta conseruetur. Vnde& praecepit ut ieiuni omnes ad diuinum hoc sacramentum accedant, quanquam Christus illud peracta coena instituisset. Neque enim huic sacramento illa aduersari possunt,quae ad illius dignitatem tuendam & construandam ab Ecclesia comparata sunt .& quemadmodum D. Augustinus ait, quod si Christus monuisset, ut post cibos alios

semper eucharistia acciperetur, nemo uariare eum

morem potuisset. Ita pii hominis est existimare, nihil eorum, quae Ecclesiae sunt usu & consuetudine comprobata, cum diuinis institutis pugnare, quae Sss a cum

510쪽

'it OR TRODO IC. EXOLIC. dum Spiritus sancti firmissimis praesidijs muniatur, . Christi promissionibus ob ualletur, auxilijs protegatur, prouidentia gubernetur, fieri certe non potest, ut ab illius institutis unquam aberret. NON praetermittam tamen admonere lectorem,

aliquos existimare, illam consuetudinem sumendi sacra Eucharistiam sub utraq; specie ante Leonis impora intermissam fuisse, a Leone uero reuocata atq; restitutam esse, qui tamen mirum in modum hali cinantur. Nam cum sanctissimus Pontifex praecipit a fideliu coetu illos expelli, qui se se aChristi sanguine hauriendo abducunt, de Manichaeis uerba facit, quictim existimarent Christum non uere humanam naturam induisse, neque pro humano genere uere sanguinem profudisse , panis tantum speciem sum bant, a calicis uero usu per summam impietatem ab- Leo βν- stinebant. Quod illius uerba aperte indicant, Abdi umq- , de cant, inquit, se sacramento salutis humanae,&Chri-

α δή - stum dominum nostrum sicut in ueritate carnis no strae denegant natum, ita mortuum uere, & resurrexisse non credunt. Et ob hoc diem salutis & laetitiae nostrae sui ieiuni j moerore condemnant. Cumq, ad tegendam infidelitatem suam, nostris audeant mysterijs interesse, ita in sacramentorum communione se temperant, ut interdum tutius latcant. ore indigno Christi corpus accipiunt, sanguinem aut m redemptionis nostrae haurire omnino declinat. Quod ideo uestram uolumus scire sanctitatem, ut uobis huiusmodi homines & his manifestentur inditi js,&quorum depraelicia fuerit sacrilega simulatio, notati& prodit a sanctorum societate, sacerdotum auctoritat

SEARCH

MENU NAVIGATION