Orthodoxarum explicationum libri decem, in quibus omnia ferè de religione capita, quae his temporibus ab haereticis in controuersiam vocantur, apertè & dilucidè explicantur; praesertim contra Martini Kemnicij petulantem audaciam, ... Auctore R. D. Di

발행: 1564년

분량: 678페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

L 3 8 E R VIII. quae soli Deo sit improbat)quis illius studium reprehendit,qui ad Christi pedes prouolutus & abiectus,

propria scelera accusat, maximaque lacrymarum ui misericordiam deprecatur ξ An putas, hanc cum ea , quae sacerdoti fit, pugnare ξ aut utranque simul con-s stere nequaquam posse longe proiecto falleris opinione & quae sit persecta sacrameti huius ratio ignoras. Nam tunc externa haec, de qua agimus, peccatorum consessio optima est,quando interna illa,quae soli Deo fit, antecessit. quare Theologi nostri poenitentiam diuiserunt in officium,& sacramentum; ose ficium autem, quod maximum de susceptis sceleribus dolorem animiqueipsum accusantis pium quendam affectum continet. ad sacramentum consessionis quodammodo perficiendum, & illustrandum accedit. Quod si quae D. Chrysost. de sacerdotio scri- chosiost. psit, per legas facile uidebis, non soli Deo, sed sacer de sace doti etiam aperienda esse peccata. dotiobb. M v LTo autem acerbius insectatur Κemnicius Coloniensium doctrinam, de satisfactione. putat.n. Ωιone ne blasphemum esse, & in meritum Christi contumelio cessariasu in affirmare necesse esse, ut post culpam a Deo con ω donatam, poenitentes officijs, & uirtutum maximarum studio debitas sceleribus poenas persoluant.nec aduertit, ita Christum Iesum infinitam suam misericordia temperasse, ita nostris sceleribus medicinam secisse, ut torpentibus animis stimulos admoueret, ignesq;adhiberet,quibus ad pietatis.& uirtutum studia dies, noctesq; incitarentur. Nullum uero hominum genus fingi potest,quod ista debitas poenas persoluendi necessitas,non ad omne ossicij genus maxi-

532쪽

ORTHODOX. EXPLIC. me stimulet, atque excitet . Nam, qui diuino amore ardent nullum sane non perserent laborem, ne quidquam eos ab illius, quem inuicem charum habent,

conspectu remoretur, ac retardet. mi uero solo cruciatuum terrore commouentur,omnibus se quidem huius uitae incommodis atque aerumnis libentes mulctabunt, ut horrendos futuri saeculi cruciatus intolerabiles ; dolores effugere tandem possint. Quare qui & iustificationem in sola fide collocant, & satisfaciendi diuinae iustitiae pro susceptis sceleribus

necessitatem tollunt, ad dissolutam sane uiuendi libertatem, atque ad omne flagitiorum genus fores a- Luc. c. 3. periunt. Quare Christi ille pradicursor Ioannes Baptista, qui primus poenitentiam confidenter docuit, omneS,qui Optabant uenturam iram effugere,adhortabatur, ut facerent fructus dignos poenitentia ; hoc est 'ne in solo scelerum odio, ac delectatione conu sterent, sed eos uirtutum fructus ederent, qui digni cssent hominibus uere poenitentibus,& quibus diu Inum numen scelere uiolatum, placarent. quod magis explicat cu mox addit, Qui habet duas tunicas, det unam non habenti, & qui habet esca S, D militer

faciat. Cum quibus Ioannis uerbis, si plurima alia

scripturae loca conferamus, satis uidebimus, tantam esse eleemosynae uim , ut peccatorum interia

Trouer. tum afferre facile possit. Per misericordiam, inquit, I' 33. Salomon, & fidem purgantur peccata. & Ecclesiasti--i ς 3 cus eleemosyna praesens,non erit in obliuione nam pro peccato matris, restituetur tibi bonum,& in tu stitia aedificabitur tibi,& in die tribulationis commemorabitur tui ;&sicut in sereno glacies, soluentur

Peccata

533쪽

. i l L I B E R VIII. a opeccata tua. Et haud multo post; Ignem ardentem extinguit aqua, & eleemosyna resistit peccato. Quis uero ita erit diuinarum rerum inscius,qui existimet, eleemosynarum ui peccatorum foeditatem & turpitudinem quae sola diuina gratia & misericordia delere potest) tolli, atque abstergi Quare cum extinguendi peccata uirtus,eleemosynae inscriptura tribuitur, illa certe persoluendae poenae obligatio, quae condonata iam culpa relinquitur, intelligatur necesse est quae etiam peccatum in scriptura appellatur. Neqtie enim aliter constare Spiritus sancti mens ata Mat. 1ν.

que sensus potest. & illud certe est genus daemoniorum, quod Christus dixit non eijci, nisi per orationem & ieiunium .Quorsum sane spectat,quod Domi Num. e. nus Mosi pro Mariae sanctitate deprecati, respondit, ax. Si pater eius spuisset in faciem illius non ne debuerat saltem septem diebus rubore suffundi λ Cum igitur coelestem nos patrem ad indignationem nefarijs sceleribus prouocemus,quanuis ille tanquam benignissimus pater omnia facinora ignoscat, filiorum sane modestiam & aequitate decet, ieiunijs, orationibus, inedia, uigiliis alijsq; corporis molestijs, pud ris aliquam signincationem dare,& uiolatae paternae legis poenas a nobis ipsis repetere. Quocirca quanuis diuinum numcn Mosis precibus inductum, Mariae scelus condonauerit, uoluit tamen, ut septem , ii

diebus a castris illa exularet, admissique flagitii iustum supplicia lucret. unde fuit,ut sanctissimus DGuid, qui iam a Propheta Natam intellexerat, nefarias bi scelera a Deo esse codonata,misericordiam multis lacrymis deprecaretur. Totum enim egregium il-Xxx a lud

534쪽

- ORTHODOX. EX PLIC. Iud quinquagesimum Psalmum in peteda scelerum , quae sibi condonata esse certo sciebat,uenia, postum est . quippe qui intelligebat, iustam scelerum poenam illos solum posse euadere,qui lacrymis, eleemostnis, alijsq; ossicijs illam persoluerint. Quo exemplo prouocati quam plurimi uiri, sanctitate ,&diutinarum rerum cognitione illustrissimi, uniuersam fore aetatem in acerbissima poenitentia insumpserunt; non quidem, quod tanto labore opus esse existimarent, ut in gratiam cum Deo uenire aliquando possent, aut quod illis se laboribus iustitiam quam gratis a Deo conferri satis sciebant, promereri posse sperarent, sed partim,ut lasciuietis carnis impetus coercerent,& comprimerent; partim uero, ut debitas sceleribus poenas darent, nec quidquam post hanc uti tam illorum felicitatem retardare posset. Quo D si sanctorum patrum monimenta euoluas, nihil prosecto frequentius reperies, quam omnium studia ab illis ad supplicia sceleribus debita,

persoluenda incitari. Neque enim quidquam est, quod maiori patrum consensu illustrioribus lanct rum omnium testimonijs, firmioribusq; totius antiquitatis praesidiis firmatum, atq; fulcitum sit; adeo, ut omnes ad id unum constituendu & stabiliendurn D Omε- de industria conspirasse uideatur. Publicas illas pc uus histo. nitentias taceo, cum scilicet ij qui nefaria publicaq; cl bb.7 scesera susceperant, proni sese in terram ab ij ciebant, si' Ecclesiaeq; pauimentum lacrymis respergebant, nasi; Episcopus, ac uniuersa plebs multis lacrymis ueniam pro illis deprecabatur ἱ quam tamen non

535쪽

n .I I L I B E R VIII. ira eleeinosynis,deliciarumst; omnium abstinentia conpus quandiutissime affecissent. Quorsum sane spe- ε. . Hictat, quod a sexaginta Episcopis,& pluribus presby φ.eccle. teris in Romana Synodo cotra Nouatum coacta san- lib. 6. ω. citum est;Fratres Milicet,tempore calamitatis lapsos resipiscentiae pharmacis curandos & sanandos esse, ut auctor est Dionysius Alexandr. apud Eusebium. Quo D si Originem, quem uniuersa antiquitas Orig.hο- merito suspexit,& admirata est, perlegas , uidebis mil. 3. insane, non modo satisfactionem necessariam esse, sed tandiu quempiam poenitentiae uacare debere, quan ' 'diu se se corporis uoluptatibus dedit, ut sicut secimus membra nostra seruire immunditiae & iniquita . ti, ita eadem faciamus seruire iustitiae in sanctificationem. neque ueretur appellare lacrymas & bona ope Orig.bora precium, quo peccata redimuntur. cuius tamen mil. I .iae

uerba diligenter, quaeso Kemnici ausculta; Est dura&laboriosa uia per poenitentiam remissio peccatorum, clim lauat peccator in lacrymis statum suum,&sunt ei lacrymae penes die ac nocte,& cum non rubescit sacerdoti Domini indicare peccatum suum. D. item martyr Cyprianus non semel asserit,pecca p. lib. ablui &extingui latisfactionibus; poenitentiam uero his uerbis describit, Poenitentiam ille agit,qui diuinis piae ceptis mitis,& patiens, & sacerdotibus Dei 'Obxemperans, obsequijs suis,&operibus iustis do- minum promeretur. Ex qua sanctissimi martyris . sententia satis constat, tum non in solis diuinae legis ossi ijs satisfactionem positam esse, tum uero saccidi dotis munus esse, ea poenitenti praecipere, quibuβ maxime satisiacete illum posse iudicauerit. Qu9Oium

536쪽

similium conatus evadant, praeclare sane egregius idem martyr Cyprianus praevidit: elegantissimelcv. lib. his uerbis explicauit, Haec, qui subtrahunt fratribus Depi . t nbstris poenas scilicet, peccatis debitas sponte sua Iuere decipi ut miseros, ut qui possunt agentes poenitentiam ueram Deo Patri ad misericordiam precul bus & operibus suis satisfacere, seducuntur, ut magis pereant; & qui erigere se possunt, plus cadant. ' Perlege , quaeso, quae D. Ambrosius ad uirginem .dita. . quandam, quae nefaria se libidine foedauerat, scri-kirginem psit;&uide quibus uerbis satisfactionis necessitatεDEsam, exaggeret. multis enim probat,magnum scelus, non nisi magna satisfactione posse expiari. D. item Augustinus admonet, ne sibi quis persuadeat, nefanda illa' crimina,quae qui agunt,regnu Dei non possidebunt, quotidie perpetranda esse,& quotidie etiam eleemosynis redimenda ; sed, inquit, in melius est uita mi tanda,& per eleemosynas est propitiandus Deus, noad hoc emendus quodam modo, ut ea semper liceat impune committere . nemini enim dedit laxamentum peccandi, quan uis miserando deleat iam facta peccata, si non satisfactio congrua negligatur.& Au.-i, gust. Non securus sis cum consessus fueris peccatum ain . tanquam semper paratus ad confitendum ,& committendum peccatum , sc pronuncia iniquitatem

tuam,ut curam geras pro peccato tuo. Quid est curam gerere pro peccato tuo curam gerere pro uulnere tuo si diceres curam gerant pro uulnere meo ,

quid intelligeretur, nisi dabo operam, ut sanetur hoc est, curam gerere, pro delibo semper niti, semper

537쪽

. I I ςl Ll I BER VIII. i et aper intendere semper studiose &.sed uid agere,ut s nes peccatum. Ecce de diς in die illi plangis peςςatu

sed sorte lacrymae cursu n dc manus cessant, fiant eleemosynae,redimantur peccata, gaudeat indigetas de dato tuo ut tu gaudeas de dato inaei;eget ille, eges - tu, eget ille ad te, eges & tu ad Deum; tu contemnis egentem tui, Deus non contemnit egentem sui. Ergo impleto tu egentis inopiam, ut impleat Deus interiora tua; Hoc est,cura geram pro peccato meo saciam omnia quaecunque facienda sunt,ad ablue dum, & sanandum peccatum meum. Quae sancti P tres maiores nostri, Apostoli ; ipsi non uerbis modo sed sectis etiam aperte declararunt. notum enim, ac peruulgatum est, quod de D. Ioanne Euangelista narrat Clemens Alexandrinus apud Eusebium; qui b. hictim iuuenem quendam Asiaticum, qui ex pio ac re- sto. eccle. ligioso, latronum ac sicariorum princeps factus suerat, ad pietatem officiumq; colendum multis preci- 'bus ac lacrymis alliceret & excitaret ei, prolixe promitteret, se a Christo esse scelerum illius ueniam impetraturum; non aliter datam fidem se liberare posse, est arbitratus, quam si assidue ad Deum pro illo preces funderet, ieiunijsq; sese, inedia, atque uigi-lijs, dies, noctesq; cruciaret . qua poenitentia perarcta, eum tanquam criminis omnis expertem Ecclesiae restituit. Quare, Κemnici,si horrendam ducis blasphemiam affirmare, satisfactionem poenitentium, non in sola fide, quae appraehendit, Christum pro eis satisfecisse, consistere; Ioannem prosecto illum, qui Domino prae caeteris charus erat,Augustinum, Ambrosium, Cyprianum, omnesq; sanctos Patres blasphemos

538쪽

c pr. sermone demictione chrismatis.

sphemos dicas, necesse est; qui sacrarum literarum oraculis admoniti, eleemosynas, ieiunia, precationes caeteraq; charitatis ac pietatis ossicia, ad peccatorum expiationem necessaria semper iudicarunt; nis sorte ipsum ueritatis spiritum, improbissimum aliquem planum,atque impostorem esse existimas, qui ut miseros homines deciperet, in sacris literis poenitentiae opera, charitatisq; ossicia, tanquam remedia ad peccatorum expiationem salutaria, magiamopere commendauit. Quae cum impiu si cogitare nihil nos sane Κemnici, satisfactioni Christi dissidumus, nihil ue detrahimus,cu nostras esse necessarias arbitram unquippe qui certo scimus,Οem nostrorum operum ericacitate,ex illa una prouenire, nihil j; in nobis esse boni quod ipsi no debeamus referre acceptum,ut abunde cum de fide egimus,explicauimus. Quod quide, ut sancti Patres maiores nostri significaret,prudentissime sanc statuerunt, ut poenitentes,qui ex Ecclesia expulsi, atq; eiecti erant,eo die,quo ultima Christi coena anniuersaria celebritate colitur, ad Ecclesiam admitteretur. quippe, quia eam tunc mortem in memoriam reducimus, unde omnis ad nos misericordia profluxit, & unde nostra poenitentia uirtutem,&efficacitatem hausit, ut auctor D. Cyprianus . Quare, cum nostra opera necessaria esse dicimus nihil Christi satisfactionibus derogamus,sed eum sanctis Patribus, cum uniuersa Ecclesia, immo cu diuino ipso spiritu affrmamus, inexhausta Christi merita, sanguinisci; cius infinitam uirtutem, nequaquam in nos sine sacramentorum opera ac ministerio, aut certe sine fidei, charitatisq; operibus, dis. fundi

539쪽

sindi & dimanare. neque enim Christus temere n bis suas satisfactiones imputauit, ut uos falso existimatis,sed tantum quenque ex infinito illo,coelestiq; thesauro habere uoluit, quantum sibi sacramentis, ct charitatis oscijs applicaret. Na si sola fides Christum complectens, efficeret, ut nobis omnia Christi opera perinde imputarentur, ac si edita a nobis ese

sent; minime sane alius alium sanctitate, meritis, uirtuteq; excellere unquam posset, nemoq; tam pem ditis ac corruptis moribus excogitari posset, quem sola fides minimo momento non esceret Deiparae

virgini, Ioanni Baptistae, caeterisq; sanctissimis Heroibus sanctitatis gloria, & splendore parem . nam

cum nulla tanta sint merita,nullaq; tam cumulata satisfactio,quae cum Christi meritis ac satisfactionibus possit conferri, tanta ii sit fidei uis, ut ea nobi pec jiaria ac maxime propria efficiat, colligitur sane, eos qui sola fide sunt exornati, sanctissimis uiris, &qui

in uirtutum omnium studijs semper excelluerunt, aequari conserriq; debere . quod non modo Euangelium pietatis, modestiae, integritatis, sanctitatisque fontem euertit, sed naturae ipsius iura uiolat,ad omne ; improbitatis genus fores aperit. Quare, Κemetrici, noli,quaeso, tuis Braunsvicensibus Propheta es.se mendax, qui fallacis cuiusdam securitatis, contra Domini spiritum confictae, pollicitatione, miseros e Iudas: noli ibi polliceri pacem, ubi pax reperiri non potest: noli dum eos a suauissimis poenitentiae uinculis exolucre cogitas, in sempiternos illos, nefandosq; Inferni laqueos induere. consule Potius, ut

cum Davide per singulas noctes stratum suum Iacry

540쪽

ORTHODOX. EXPLIC. mis respergant, quibus peccatorum sordes sacile

Iuuntur, ut peccata eleemosynis redimant, ut iei

nijs alijsq; ossicijs debitas pro scelerib.poenas luant,

ne tandem incidant in manus hei uiuentis. qui.n. dum uiuunt diuini numinis mitericordia abutum tur, cum sane e uiuis excesserint, illius iram & indignationem, non sine summo dolore, experientur. Purgato Qui enim nunc sese nobis indulgentissimum patrem 'rum g praebet, post mortem acerbum , seuerum, aequissis it r. iudicern praestabitiaequitatis uero ratio postulat, ut omnes susceptorum criminum meritas, debutasq; poenas persoluant. unde est, ut eos, qui hic satisfacere recusant,certissima post morte supplicia maneant; nis sorte omnem tu iustitiae memoria Deum abiecisse arbitraris. Quare sancti Patres maiores nostri ps suasi semper suerunt, locum esse unum post hanc uita illis destinatum,qui etsi nullis sint nefarijs

sceleribus inquinati, non tamen cumulate dum uitam degerent, poenas sceleribus debitas persoluerunt; quem ideo Purgatorium uocarunt, quia men

tes ab illis sordibus ibi perpurgantur, quae illarum selicitatem retardant,coelestisq;illius Hierusalem, inquam nihil inquinatum ingreditur, fores aliquandiu occludunt. Quae sanctorum Patrum certa, & mi nime dubia fides quam scelerate a te contemnatur,& exibiletur, apertissimis sane sacrarum literarum testimonijs, apertat traditione nunc demonstrassem, nisi eam contra alium tuae perfidiae socium, disput tionem suscepissem,quam etiam breui peruulgatam . iri spero. interea tamen haec, quaeso, Augustini ue

ba diligenter expende, Non sim Domine inter illos, quibus

SEARCH

MENU NAVIGATION