Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

181쪽

um s. vid, mr, m s. - , is, et , mi ), fit, nec non Praefixum V, ante VOCales vocis sequentis non iuxta regulam antecedentem tuentur vocalem sinalem, sed observantur mutationes SanscritiCae, i. e.

Oritur forma Prahritica ex forma, quae poni debet Sanscritice. Itaque dicendum est Ummsssi, non UTUSsi propter Sanscr. Urim , M. M. 357, 5;ΠUm l. non 'δfΞusUl, M. M. 97. I. Propter m; mmin, non uid--ψ propter Sanscr. FUI Vi L. 7, IO. Regula est, a qua nunquam disceditur, nisi mendose; talibus autem mendis scatent libri. Sic Vih. 5, io legitur in solioliis ximi iluu ; d bebat itaque textus praebere propter San Sc. IP-, vel si textus voluit sim ; cod. Ρ. legit:

Aliter sit in quae praepositio a gramma ticis alio loco liabetur et re vera rarissime Cum verbis et nominibus composita invenitur. Hanc itaque iuxta suam regulam tractat Sermo Sceni-Cus, etiam in compositis, quae in Sanscrita iam exstitisse credere licet. Ex. gr. Sust M. M. 26,

6. Vocabula in Ni, Sanscr. - . aliud sommant thema in N, Var. IV, i 8. quod in compositione ante vocales usurpatur; de his itaque li. I. non dicendum CSt. . Invenirentur Praeterea multa hiatus exem-'ὶ Quae missilii se obviam tradunt formae viri. men-du sunt. Scripturae noti loquelae motidum Est, si

legitur M pro usi; hodierni enim efferunt T peria

182쪽

pla in compositis, si sides haberi posset libris,

quales aut editi aut manibus librariorum exarati ex India asseruntur. Licentia quadam usos fuisse poetas, sorsitan etiam prosarios scriptores, e Vari IV, 2. concludere licet. Neglige citius tamen hoc observatum est me iudice a grammatico et crisi accuratiori nobis utendum. Ilia tum in compositis legitimum censeo nullum praeter id genus. quod tit. 4. posui. Respiciunt exempla a Var. IV, 3. posita potius licetitiam vocales corripiendi ob conflictum inter accentus duorum, quae in unum conflata Sunt, vocabulorum. Tum legitimus

haud dubie est hiatus, qui oritur elisa initiali

alterius dictionis consonante; qualis est in UXumr pro is mi7 2 Var. IV, 2. in pro UIX α Rat. 31, ult. pro P etc. Nimirum elisa consonans initialis documento est Esse compositum, siquidem extra compositionem mendose eliduntur Consonantes initiales. Neque unquam quod sciam contrahitur vocalis, quae post elisam Consonantem initialis sit, cum sine vocis antecedentis. Legitur, ut apud Var. IV, 1., in libris tum liuAdi, tum radi pro iis m, frustra quaeres His itaque exceptis, salso positum reor hiatum, ubicunque vel in vocem anteriorem terminat, praesertim in oratione numeris non adaptata ut Rat. 67, 6. ubi praeterea riabsurde positum est; cs. IO. 9. M. M. 59, 2. Nor, ubi vim pro Uim etiam contra Var. III, O. peccat; ibid. 'Mirim V, contra 9a, I. l. IO. I . recte editum est et ΠKΠmriu; ibidem i. I . U2ik I

183쪽

u ni iterum hiatum praebet nulla ratione sirmandum; idem valet de 55, 6. Falsa mihi etiam videtur scriptura Lah. 55, i; immo dubio haud prorsus caret-ibid.64, 7. licet inter nomina propria per duaud vam composita iunctio est laxior, quam inter nomina

invicem TECta.

De licentia poetarum longius foret L. I. dicere; nam explicari etiam deberet ratio metrorum in Satiscrita non uSitatorum.

S. 25. De elisione. . Elisiones vocalium e mediis vocibus rariores sunt et plerumque Coniunctae Cum elisione Consonantium; mox iam vidimus amantissimum esse hunc sermonem hiatus. Maxime frequentatur vocalis elisio post semivocalem G, si antecedenti consonanti non assimilatur, sed in Cognatam vocalem

g transit. Similis generis est elisio vocalium posthm et quum in F et in contrahanturi Alia genera vix ad certam legem reduci poterunt. D) Iluc pertinet muta, si Prahritice pro Drugrammatici I, i 8. dicitur os; nam ZRTU, quod in indice posui, saepe quidem legitur, at praestat Co reptio vocalis, ut Mr. IO4, 2; 235, 3 ; I59, 3 3. Vi L. 5, 4. etc. editum est; P pro Ws M. M. i , 5. B. Alia vide infra in pronomine. Idae personae, et tu Semivocali M. b) De contractionibus Uss-U, etc. in F, Q, elisa vocali sequenti, CL S. Sess. o Varii generis sunt haec: TUAM pro Dum l.

184쪽

'ὶ RVt pro ararer ibi positum nunquam 'legere memini. Eadem vox est Wr vel MI, Ureri familiariter pro

17. ibid. 70, ulti nam si rotinetur scriptura textus, in schol L poncndum est S 'HI). ΕIisa vocali 3 et Contractis consonantibus et εἴ in v , oritur Compensante elisionem productione vocalis Vik. 20, 13. et eliso T, MI Mr. 103, 10. et saepissime. Elisa contra vocali oritur II, quod aequo ac inluxicis tanquam forma Sanscritica habetur; vid. Mr. 108, 1. 109, 3. 4. vox est honorifica, ino contra opprobrio inservit. VI, ex. gr. Μr. 109, 4. atque etiam in locis Sanscriticis UTI, ut Mr. 340, 1. 4. sensu Moris, matronae usurpatur. At primarium habes signiscatum in N tuo Mr. 109, 3. i. o. Venerabilis mastis fila, prorsus ut maritus dicitur UMPI usti Z , ibid. 109, 1. etc. i. e. υenerabilis patris Fitia. Diuiti bν Corale

185쪽

pro wr, vid. in D.; in Odi Pro UM, Supr. p. 369. In Praecipitur elisio a grammatico I, 4. et sic legitur Vi I. 97, 5; 98, o. in versu. In prosaria Oratione Semper quod sciam prostatui tm. Itaque aut obliti sunt scribae regulae aut in textu Vararuchis desideratur particula m. COnsentiunt tamen cum magistro grammatici seriores. 5. x si te eliditur in prima sing. sui. P. g. pro Vid. in D. A finale in ui, particula interrogantis pro Uss. Eodem modo Privatur particula I vocali sua in iunctura Upire Πi. e. itane hoc. es in L. I, 8; 4i, sin.; Prab. 8, 6. O dii etc. Minus bene explicat tum Che us. tum Broch hausius noster Sic etiam tanti. ecquid hoc, Mr. 5, sin . ubi male editum est mirutae; nam neque retinet S suum V, nec licitum est Prahritice da scribere. Alia minus certa in declinatione diiudicabuntur

4. Maioris momenti, quippe regulae subie-Clum Certae, est quod in compositis cernitur cli-Sionis genus. V et VI enim ante vocales initiales vocabuli sequentis eliduntur, si excipiuntur hae Ocales a consonantibus iunctis. Exempla: M. M. 55, 4. e Us et Sanscr. πιῶ); IsmiTὶ h. 7i, si, e umret UuT; c liniam et Um Sans. M. M. Ii9, 2; S i indu M. M. I i9, 8; resCri-

'ὶ Necessaria tamen non videtur esse elisio. Rat. 34, 12.

legitur DE T

186쪽

337, 5; Lah. 87, 32. ubi mendum est

Ante ea vocahula ah t vel a incipientia, quorum vocalis ab una tantum Consonante quidem excipitur, sed propter elisam unam duarum Consonantium in Sanscrita sequentium, gravior est quam c .hroquia i et S, duplex cernitur ratio; aut conta initur U vel VI praecedens cum t et Saul eliditur u vel NI, ut sit ante vocalem a Consonantibus duabus exceptam. Exemplis utamur i, SanSCP. T GT, Pt SD, SanScr. Sma. ΠΗ 'Ut M. R. 118, II; I7, 16; at IS, . , ubi P. tamen etiam V i praebet. CL Prab. I , 9. IT, s. Eodem

187쪽

S. 26. De contractione.

3 Contractiones regulares Prahriticae fiunt in V ex vel UI et in ex UI, Ct X, S. Quae posteriora sunt diplithongi elementa, T, et X, S, A aut Sanscritice iam existunt et elisione consonantis intercederitis Pi akritice cum v con-ρὶ Elidi dixi u ante S, etc., quia II rotincretur CorrPPla, ut sit in media voce, si et Sin m prius contracta suissent,vid. supra P. 149. 'm', quod in ir. Igitur si prius compositum esset Mam. . . . ..iaere- tur sed corripcrctur. Tum tenendum est, talia composita denuo sorinari in Prahi ita e partibus suis, non tanquam Composita recipi a Sanscrita. Contra regulam peccant saepe et varie libri editi.

innumera. Altioris indaginis est hoc. ih. 48, 10. legitur scri tuli 'i' ; contra quk. ι5, 4. v cc uic IOI T sin. mendum cst . Prius ex mea sententia salsum, posterius defendi potest; nam uti non necessario contrahitur in ulul4.; vid. ar. IV, 21. Sin autem forma contracla ponitur, scribendum est v si utc... Cod. P. cimittit in loco ik. UTI.Disitiroo by Cooste

188쪽

tormina sunt, aut B)ς, et E latent sub semivocalibus uel N, quae a) aut propter elisionem vocalis sequentis in et 3 abeunt, b) aut transpositione subiiciuntur vocali U Saascritice sequenti. C) D nique in compositis contermina Sunt U, Cum , si et S , S. α. Α E et Vari I, 9. oriuntur formae Prahriticae Ra m et HSQ, ΕΠ et Τ Vari I, 8. oriuntur V Prab. 46, GetmT; hinc fiunt contractiones 4rs. Similem quam posui Contractionem vocalis V cum in exemplis it monstrare nequeo; nam si pro TRG huc non pertinet. Vid. infra. sem. mi, legitur Utt. io5, 2. Lah. 85, I. I 52,

v K MP. I 36, 8. IO. Gh. 4o, 8. apud poetas expectandum est. tam mendose M M. 45, . et alibi. S. B) a. Erim, finia , nil fit ara, id , , ex V Iri, mite, Titari similiter eriti,, e v mir sit etc. Hinc apparet, elidi vocalem quae syllabas et m exci-

Huc praeterea trahenda videtur mutatio diphthongorum t et HI in et Q. Dissolutis enim elementis Et Co rcplo πι, sunt Π ct fita, hinc denique V et VI. CL supra p. 120. 121. ' ) In aliis composs. cum UIT iluam Vra: uti vix lcgitima est contractio Ob silentium grammatici. HAUis II legitur But. 34, 5. R S m. Mi . 50, 6.

Disit

189쪽

fiat liaco contractio, sed posse etiam elidi semivocalem et dici ξ-, etc.; hoc in coniugatione accuratius erit enarrandum. Pertinent porro huc contractiones vocabulorum Uliam in rim, in miliiUMm s. mmmmVid. Var. I, 7. S. S. 8. et CaL. 8, I7; Bat. 33, 5. mmuni contra contrahi non debet; M. M. 56, G. b) Eodem contractionis genere Prae P Ss. Uot m, in ura mutata, fieri potest ui; nimirum Mot a non amplius in hac lingua distinguuntur. Cf. Var. IV, 21. Sanscrilica est haec mulatio in i pro sos et vi Π pro Via. Cf. Durn. 1 acti a I. noti. p. CXC. Tacuit tamen grammati Cias veram huius contractionis rationem. Nempe. si initio radicis Satiscriticae complexus est Consonantium,

'in Bosragari videtur umm ex vl-l I sau. 122. sit. A qu certo a pisagatur u , lavaro. Ir. 13η, 2. Ir. 94, 7. ubi retiannot vocalis post ur; ost tiam solitarium exemplum contraeta syllabae Met; adde p. 94, l. l. 10. 12. Tacet Vnrnruches.

190쪽

contractio vetita est. Exempla sint: nam ima M M. M. 59, I. M. R. 87, 4; a 4, 8; o m; US MI Bat. 89, 3; nam i et M. R. 155,6. M. M. 55, 5; E mr; -- Π- - Φ-Mr. 87, 5; nam Nummur, quod in scholl. est, Prahri audiret um ', et melius utim vel uti m. cf. Var. VIII. Contra Ut t. 44,

est enim radic. mendum contrarium est ,

5. intcst pro UlTirR miris uri; ibid. ia I s. si , in quo verbo aut in scholio firispi mendum est aut ita textu. U R M. M. ra5, 2; Viv. 29, 5;WEnfra main Uah. 152, io; Rat. 17, 2; urum Rat. 57, 4; Mr. 346, 3. cf. Supr. P. 177. IIT. a. sine; um Z. M P. I 54, 5. Non ubique con trahitur. etiamsi fieri possit, praesertim quum incomposito praepositionis initiale coalescat cum N antec. 'ist itamsi Utt. 46. I. cf. supra p. 375; ut le mi in M. M. 55, 7; a L. t 7, 2; ibid. 68, 8: vam Ni Lah. IIa, 5; - r Viv. 28, fici. ; Μr. 29o, B; Um ibid. a. NURM- Μr. 27, 5. Sed in permultis horum verborum contractionem praeoptant libri manu scripti. Investigandum

restat ope codicum, quae consonantes ut ament, ex. gr. N. quae recusent, ut sacero videtur T.

4. Cὶ Pauca quaedam vocabula exhibent con-

'ὶ Monondum vix est, non contrithi posse m vel NU, si V altorum contractum sit cum initio voC. seq., ut