Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

201쪽

124, 6 et similia laudare operae pretium vix est. At Iegitur saepius uta encliticum. HΠlnm Ca L. I9, 2; UIR a L. 9, ; ii 7, 8; mi Vi L. 5, 4; rmata M. M. 57, ult. Primum exemplum salsum esse suspicor, haud ita RRIm et similia; nam tam levis sunt ponderis hae voculae, ut eis opus quasi sit auxilio aliarum. Regula lamen non est; Κ. P. P. 36, 7. i ,- V a - cs P. II 8, Supr. 4. Prahr. audit tum fis, Em, tum I .ri; tum ρο; a grammatico additur Nu. Var. IX.

m, quae scriptura Var. IV. 6. defenditur. muro Κ. D. P. III, 2. forma enim est quae post K Praeoptatur, igitur quo praeserrem. Sed incerta est vox loco Vi L. cs. Lenet. ad loc. post v et

etc. quae post Omnes vocales et invenitur, licet id iterum contra linguae indolem est, si post NI, S u gemina Conson. incipit particula. Primo loco exempla proferamus: ma M. M. s , sin. ed. C. N I); Tm Ner ibid. I9, ult.; emenda in' post hi e-vem vocalem; ud Etat L ah. IS 5, 3; I non obstat, quo

202쪽

uvπium I ista Vik. 45, antep.; Π 0 His M. M. 37, i I; etc. mendoso haud dubie scripta sunt neque in /oo haereo, quod remanere debeant breres vocales ot corrigendum sit riis. Sed dubito, utrum πι, i, S corripi debeant, an is sit ponendum. Id certum est, in prosa Oratione maxime usitatam osso formam EM; inde probabile est, praestare scripturam H sim pro UI N; masc. est in Em, REm; ME HIN. Originem si quaeris, Πa, unde Tita oritur, proficiscitur a M. Initio sententiae legitur Lah. 15I, I 4. etiam His pro ''; sed ab hac particula, quae enClitica non est, VN, U, ISVM audit et cum ante C. coniungi non debet, aliena esse videtur praefixa semivocalis. Cohaeret praemissum cum

enclisi; nimirum quum vocalibus finiantur in hoc sermone Vocabula, V particulae V, quae vocibus postponitur in oratione distinguendis bid. Hi top. II. p. 58 semper excipit aliam vocalem; SO cm, Sia emetc. si ita una esseruntur, ut tonus in SO, Sa r guet, corripiatur nec se est E. EX e Correpto eme ρὶ Me. 151. 13: qu. Vt h. 4. 12, pH, Rat. 64, 3.

Diuiti se by Cooste

203쪽

git tamen i , quod in es m ai continetur; et ante vocalcm e locum sibi vindicati II inc oritur 9 cω, ye oa. Distinguenda Eliam erat particula, licet enclitica, a vocabulo antecedente; quam ob caussam facilius ante eoia locum invenire potuit 2 . Quae tentari posset explicatio ex g Sanscritico ante in dissoluto in eX. gr. - ρο ρο, unde Ρrahritico factum esset ideo salsa est, quod Prah. post omnes vocales sine discrimine ponatur. Exemplum quod huc trahi posset Vik. 5, 4. -- ρο , confirmatur

quidem cod. P. aliud simile est Rat. 56, 2. mm m Smiam; sed utrumque nimis doctum. 5. V sit iura; vid. tit. 4. transpositione; sola tamen forma non est. Eruina legitur M. M. 54, 2. ubi incertum, utrum M auri adiectum sit; Certum. i

') Tacere non debeo, in in codd. Sanscriticis ex meri-dio Indiae saepius scribi pro sita; oritur hoc ex fuga vocalium initio vocum positarum, quae assicit istarum dialectorum nonnullas. Eadein ratione ponitur 1Hac pro Eum, plane ut Prukritico Exempli gratia nomiuo codd. Rameidos Telinganos Parisienses. Disi Cooste

204쪽

Non prorsus reiiciendam esse Scripturam N, dem OuStrat vel Sus K. Ρr. p. 6, 7; lliri tata in sine versus Aryae, ubi emendandum est Uis N, --, il

videtur, siquidem magis consentit Cum Sermonis liuius rationibus scribere is, , quam ira, si totius cst in ante penultima. 6. De M id tantum moneo, post VOCE. Saepius dici V, omisso ' S. S. 5o. Cah. 5I, IO. REI U H; alterum M sulcro quasi utitur nasali antecedenti. M u Mr. 295, ia; V Mr. i 45, 9 ; 'RIr u o Ru N, II r. igi, 11. . I ' sit d et post breves vocales, Post ancipites m et AnusVaram uJ . Us h. 155, 4;

Pro Z invenitur π, quae forma post bres' vocales poni non debet, ut sit. Mr. 8, 2. I 7, 15. in I 8. Verbum substantivum, si e nolitice alii v cabulo additur, v suum exuit, Et sermat sing. m.

λ; plurali sit N e W:; em; tertia plur. huCnon pertinet. Secundum regulas supra positas post breves et Iongas poni potest vocales; sed invenitur plerumque u pro v pro S Prota anto ct N; T sinate elidi solet ante R. nisi sit

205쪽

pro T nom. et a c. sing. neutrius. m omnibus vocalibus subiungitur; im et in tuentur T suum, undQConsequitur, ut antecedat necesse sit vocalis brevis.

tentiae sonat vim.

9. Alia vocabula enclitica ignoro; mit m S id q) postpositio contrahitur interdum Cum Pronomine antec. haud semel legitur, nescio an recte. Sed neque e liticum est neque cum nomm . contrahi debet; 'I Sint M. M. 46, 2. cf. Utt. 45, 8; Sint M. M. I 24, 8. et Io. Procliticum denique sese exhibet saepenumero in , si sequitur verbum. V M s ah. 7o, D, Illi UR Lah. 23, 6; uin Vi L. Io, ar; uri de Mr. IO8, 9; IMI M. M. 25, ulti Ponitur etiam Prou privativo in Compos. Cum adiectivis et partici

206쪽

De consonantibus linguae Prahriticae Praec*uae. S. 29.

Incipiamus a singialis consonantibus, i. o. ab eis, quae aliam neque excipiunt nec praemissam si hi habent. Valent autem in universum haec: Retinentur consonantes Sanscriticae praetervi Et 'τ, quarum locum occupat H. Var. II, 4 a. PΠIrim η'Iniit; Πει--umc-iriuri etc. Exceptiones quae osse videntur, si invenitur si Prahr. pro si et a Sanscr. , explicandae sunt a mutatione sibili V in V. Transeunt itaque R et

prius in V, quam inde sat si in TV, decem, pro

et Cum eo Compositis UNU, Var. II, 45. 44. Porro in pro fri, vid. SUPP. P. I 25. etc. Eadem ratio est vocabuli pro Var. II, 46. at accedit transpositio nasalis, quasi esset EUM. De in vid. p. 332. φὶ Veram exceptionem sistit mutatio in V rari simi usus: vid. Var. II, 4o. VJεΠir pro silm ; NAI Protoe et composita pro M s Var. I. l. Pro

'ὶ Forma uim s olidit I initiato, ut nurus, ct nasalem se ponit. vid. Vn r. l. l. et S. S. 136. Di iii Oo by Corale

207쪽

simplex non sinate semper transit in Ur, et remanet tantum, Si a Consonante sui ordinis cxcipitur. Vari II, 4 . non, Pro Π, Προπι pro Metc. sitiale in Ariusvaram transit. Uid. inis.

S. 34. a simplex initiato mutari debet in A. Var. II,

Liath pro columna, ut Fit Oete Lath adhuc in India superstes. De a mediati infra dicendum cst. φὶ S. 32.

I. Ceterae consonantes Sanscriticae in Prahi ita recurrunt et nulla est regula, quae impediat, quominus quaelibet earum et initio et medio vocabulorum Iocum obtineat, licet sint, quae rarissime OCCurrant, ut 3 et M sine sulcro consonantis Cognatae. Λ sine omnes alienae sunt praeter Π. Dicam primum, quae sint sata consonantium Sans criticarum initio vocum Dra kriticarum. I. Initio retinentur . si in universum loquimur, sine mutiatione omnes omnium ordiniam con-SOniantes Singulae, exceptis Π, Π, Π, Π iuxta S. S. 29. So. Si. Var. II, 2.

208쪽

5. Initium autem vocis cessat esse, si praefigitur praepositio vel alia particula, ut v , S, priV. Quo iacto in condicionem consonantis mediatis abit, quae mox fuerat initialis. Ex. gr. iura illi. Prab. II, 1l . e fit et utUrfr; mT ' ζah. 59, 1. e=-Lah. 5o, M. eliso Vt Pro

ς Lah. I, 4. O C. Idem es scit compositio cum alio vocabulo Praemisso, si usus sit tam frequentis, ut naturam quasi induat vocis noci Compositae. Ex. gr. Um pro duaeME Bat. Si , ult.; uΞΠ AN pro Uddst Rat. 91,9;Ρrab. 4, i; etc. i. o. h. 9,έ. etc. Immo Vocabulum non Compositum, si iunctura ei sit cum alio praecedente vulgatissima, eodem

modo littera initiali potest privari, quasi haec esset mediatis. Sic in m Um: ZR Mr. 158, 4,

Bat. 93, 3; cs mox N rm. - t pro m P, immo. cf. Hilop. II, p. Io8. In hisce exemplis legitime secundum regulas ici a ponendas mutatur vel eliditur consonans tanquam mediatis. Accedunt Voces quaedam singulae, usu constanti idem privilegium si hi vindicantes, ut Sur vel mi pro Ws, , mr Gah. 59, I 6. etc. pro M. CL S. 28, 6. . Ad nonnulla alia vocabula extendere Solent scribae hanc elisionem, iustae distinctionis inopes, ut UI pro extra ComPositionem, ex. gr. M. M. 44, 4. mi mi inst. cf. Var. II, sin. ΟΠ pror , umii PaSs. πι, Lah. 52, o. Rat. 7o, 6. Militat talis clisio tum contra rationem sermonis, tum Contra Sententiam grammatici. Leviorem officit

209쪽

vocabuli depravationem transitio tenuis in mediam vel adspiratae in Hanc itaque libentius a media libus consonantibus ad initiales transferri concedemus. Exempla utriuSque generis certa prostant. pr sit interdum C in pro tui, tibi; ma bes pro NMI, Er est pro in Pro 'TIMIIVar. III, 8. Adde em pro 'in e mri; mit a rad. D V e Rat. 4s, 7. etc. Temere tamen non recipiendae sunt scripturae tales. S. 33. Exceptiones singulae a regula II, 2. hae sunt: 1. Vi adspiratur in pro SMy Var. II, SI S. S. 85. Uah. 29, 3I; sit M in Raend pro miri; Var. II, 52. S. S. 86. et solum hoc eSt exemplum m Ulationis ita Sanscrita saepius obviae. Vid. bibl.

a. Π sit π, eliso et formae Sanscriticae, in sar, o, e rad. πῆ. cs. Supr. P. II T. Contra mIM. Hinc explica Π , domus, a pro Π cs .il irai Var. IV, 25. 24. 55. Quum T viCinam Consonantem nonnunquam adspiret, repetenda est formaturrit pro et u Var. Dii. Patii. cap. VIII. ab haolitterae caninae vi, de qua infra plura addam. 5. g sit in in nomine pro TI . Var. II, 50. At suspecta est codicis scriptura, et S. S. 9 a. docet fieri ri in Prahr. us , PIGI , aliis. Hinc emendarim et Vararu laeua et ea, quae in iud. s. V. Posui. 4. I sit tum D, tum M in reduplic. radic. m. Lah. 5 3, Q. etc. mTR Rat. 65, 3. Cic. Fo

210쪽

ma haec a grammaticis Laurasenicae tribuitur; illa conse utit cum mutatione N mediatis, infra enarranda. u fit in rad. ΤΙ , PruLr. iuxta Var. VIII. Compara Pro mL. 5. C transit ita T ita rara, itFr, aram Var. II,

54. Addit S. S. 8 . . Editi libri praebent ubique quod sciam at facilius credi potest, ignorasse regulam scribas, quam salsum fuisse grammaticum, cui ideo obediendum esse reor. Fitu in I v. e Ii m vid. supri P. 17s.) translato si omisso ad initium, ut in v pro I. Hoc transitici s in inis pro Mr. 17, 11., exemPlum edialecto praecipua enotare OmiSi. 6. et adspiratur in de L nqar Var. II, 35. 29. S. S. 88. ratio posita est in f seq Λddit Var. 56. 'Rusat pro' etiam xmm Sanscriticum est; Vid.

iis. s. v. cuius mutationis caumam non BSSequor.

. M sit u in pro Var. IV, O 2:Bat. 58, 4. legitur tintant, quae sorma normam sequitur iustam in T pro re, Pro δὲ autem Poni posset VK. Si ponitur pro sit . unde eliso si ei tralato spiritu ad initium, oritur formam T v. st . Et sic emendari debet Vararuches.

cf. S. S. I sis. Quod dixi in indice, deberi in eliso

is, salsum est; VK oritur e in. CL SausCr. 'me M.

I iidem sit iustnni o sed i B melius Hiat'; uti apparet ex ipsa hac mutatione) Vari III, 37. S. S. D. Cf. Κ. Pr. p. 6. Eu fui PeiUictiiri l Minni ete. Noust in irari. Var. l. l. 8. Rs mutatur in a bivo vi in pro Var. II, 58. S. S. 90. cf. M. M. St. vutcP.