Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

421쪽

si recte explicatur Per RMGl:, i. e. voC. Plur. At nec Magadhicum hoe est, quum II r. s. a. etiam Laurasenice dicatur; neque certum, in m

ea dictione contineri. Pluralis istam formam potius suspexerim in hac sententia Mr. 82, 8. η UTPst nam A absurde scriptum est, quum Sit nom. Plur. et omnia bene se habent, si reponitur Emmiq. Ulut hoc sit, id certum est, O mascul. Cum neutro Coniungi et neutri singulari attribui

inflexionem masculini iam compertum habemus. cs. Mr. 272, 7. Utitur praeterea nominativus Plur. neutr. terminatione NI 255, I a. et aeque m T, quod Pro acu. Plur. Ponitur EX. gr. 31r. I 55, 6.

haec ultra prosequi supersedeo. S. Vii legitur Mr. Ii 6, 6; invenio in varr. ad Ioco. h. in a tractandd. Nauli. Genitivus ad Mag. maxime quadrare videtur; invenio tamen

Mr. 62, 3. et . Lah. 155, ulti Mr. 95, 7. suspecta mihi est sorma et suspicor γ Apabhrancicum. Cf. SIT S. 6 a. Praeter ea quae annotata iam sunt, nil Magadhici in ceteris pronominibus invenio. S. 157. I. Verbi formae non disserunt a Uauraseni

422쪽

cis, nisi in eo, quod N ponitur pro Net m pro mi intaizi Ir. 78, 7 ; Π Ir. 259, 9. Mr. 62, 5; 58, io. Medialis imaE sing. praes. forma legitur Me. I 55, 9. ΠU i. e. Πmri; quod antecedit V. non pro EmmiueSt, Sed 3ma Persona thematis, cuius tertia auditiamt i. e. miri; cs. p. 184. Mr. 94, 9. I. Gerundii forma Magadhica quae poniturin et is, mihi in libris nondum sese obviam tulit; Caurasenim et Maharasti t. saepius leguntur, L InlMr. 58, IO; CTu - UNI 66, 5; muli l. 6. mures Etiam Sanscritigans Προ 85. G. Ο Go, 8. S. 158. De Ardhamdgadhicia. i. Ad hanc dialectum refero Sermones generis Magadhici ita Prab. vid. App. p. 59. Teneo amockhausto meo, Magadhicam attribui Digam

me neque refragarer. si Consentiret sermo ipse; nam linguam Buddhicorum sacram constat saepius

Magaidhabhiha appellari. At quum paullo

magis accedat iste sermo Jainicus ad dialectum Praecipuam . quam loquela balneatoris Buddhici in IIr., magis mihi arridet, lenius Magadhici se monis genus admittere, praecipue in sabula recentiori, quam nimium locorum numerum depraVR-lionis insimulare. Atque omnino quum discrimen inter utrumque genus Magadhicum haud prorsus stabilitum sit, saepius dubium nota potest non haerere iudicium. Ita Κumhhllavae et Vard ha-muna Lao orationes in Mr. ad mixtam Magadhicam tralium posscs ob locum Viςvanathae p. 56.

423쪽

Sed vide quae observavi S. 152. Pondebit omnino iudicium a critica locorum pertractione, quae sine ope aliorum librorum institui nequit. Αrdha magadhica donandus est tonsor in Dh. Ita siddhi M. R. attribuit scholiasia Pascachicam. at salso; hic enim sermo signis non fallentibus utitur; astrologis)Caurasenicam Visvanathas; at ne hoc quidem cum scriptura ed. Calc. et Cod. Par. conciliari potest, et ponenda est Magadhica Aiu rasenicis formis temperata. Eliam homo M. R. p. 8o. huc pertinet Cum nuntio Prab. P. 32. u. His usus documentis breviter dicam, quae in mixto hoc sermonis genere cum Magadhica, quae cum Uuurasenica loquela magis consentiaut. S. 159.

I. in pro ps Consentit Cum utroque genere;

pro T Magadbice ponendum est, si locos respicis plurimos; praebet ita sermone IIvasidditis cod. P., Paucissimis locis exceptis, ubi in ed. Crelictum est De vr pro ri magis dubitanter Io-quor; video enim in ed. Prab. cs. p. 46. et M. R.

P. 8o. P. 95 Seqq. praevalere V aurasenicum, etiam in Cod. Par. Ex Praecepis grammatici expectarem M. Num uterque sibilus concedendus est huic sermoni 2. N pro U aurasenico more ponitur Et vix

dubito, quin legitimum id sit in hac dialecto.

424쪽

Iέ. At ex altera parte saepe vi positum invenio pro ri et X et sono non disserunt, et statuenda est mutatio dentalium in T, unde factum sit Sed minime consentiunt singulae personae in hac re. instar, mi Prab. 46, i 6; 5o, fin. 56. i. 5I, 1; et rem, non mi , scribi debet pro mPrab. 46, siti. ; contra Milest --6a, 6. 7. Magis cum pura Μagadhica consentiret ' pro C; at Varias in genere hoc mixto admittere debemuS rationes in diversarum personarum diverbiis. - immit legitur ex decreto S. S. Prab. 52, II. M. R. 98, 15.

4. In elisione consonantium singularum et assimilatione coniunctarum discrimeta non est a praecipua dialecto et consentaneum erit cum indole huius linguae, si in ea mutatione, quae ma

xime propria est Magadhicae, in pro ri, potius cum illa quam cum hac iacit Ardhamagadhica. Ceteroquia observo semel, bisve positum Pro in Prab. o. gr. 5 , IO. at 65, s. salsum est pro Pro - Ρr. 58, 9. dicitur

EUM, Corrigendum est inmar, ut uim I pro Prab.

53, 12. M. R. 97, s. etc. Recurrit imi Prab. 56, io. 5o, sin. 5. Nomin. sing. maso. imae declin. in V plerumque exit; in exstat quidem et credere possis, utramque i siexionem concedendam sermoni mixto; - Ρrab. SI, 8; umo ib. 6; at mox et amovenda sunt multa ut iuxta Codd. ex. gr. M. R. 97, 5. mo C. me P. etc. et sinit Ρrab. 55, 35; 58, ant.

425쪽

haud dubie mutandum in Efit. Cf. M. R. 94. 8. cod. P. EMIII etc. OS, G. IO4, 1. etc. Ad nom. neutr. pertinet V in Prab. 47, 5. G. Getiitivus Magadhicus in et alienus esse videtur ab hac dialecto; m et MN pro si'. Prab. 55, 36. 58, antep. e quidem descendunt, sed praecipuae dialecto iam attribuucitur. Cf. S. 8O, 5. 7. Vocativus Mag. in m frequens est: τITVΠm Ny Prab. 5o, IS; etc. Nominibus in et a si itivo . a cedit ur, ut in UUERNI Prab. 5I, 6. R mi ib. 5o, S. id eadem formatio est a them m. Eigm, fidia m. cs S. 89, t. Alia omnia cum praecipua dialecto consentiunt. 8. In coniugatione nil enotavi, quod in primaria dialecto inauditum esset; appono tantum exempla nonnulla inflexionum rariorum, incertus utrum eas cum Pura Magadhica communes habeat mixta, an eas e Praecipua dialecto mutuata siti Imper. I. RUT, OU, P rab. 6O. a o ; 58, s n. ;8. In Ima plur. non inveni N, nescio an fortuito: diu mi Prah. 6I, 7. Ummi Prab. 97, a. P. - mi C. MFuturum Maharasti tricum invenio M. R. 98, sin. P. x-ti m , quod a Ima pers. -UHyi RI Procedit. cs de suti p. 55s. Ed. C. -- mi Π, Pam. Caum. quod minus ad sententiam quadrat, ici ci dira exemplum est productae vocalis ante assi xum suturi et pro Pr. qitai tu M. R. 94, 6. Lege C. male triau. at Hisb - ad

I Prius vesci thendum ob versum. es. Exc. VII.

426쪽

Gerundium in ORI non repperi; sui. pa&s. Im Prab. 46, 15. mendum videtur Pro mim . Pass. i. e. Prab. 28, i5. laene se liabet. licet Laurasenice diceretur at ib. 52, 32. non Passivum est, sed corrigendum mox u is pro

S. 160. - De dialecto D λά a. . Propter locum, quem huic assignant grammatici, li. l. poni debet sermo Vidartiliensis. EsSuPr. P. 402. At quae cius specimina in sabulis

primo aspeCtu exstare videntur, incerta sunL M

gadhici nil repertum est in sermone militum in Mr. cf. APPend. P. 54. atque neque absunt signa dialecti peculiaris a sermone puellarum Vitarbhensium in Mai. Nam propter i. e. i. e. ssint,

et nimiisΠ i. e. fir m novum genus sistere non

oporteti Quum sileant grammatici de eis, quae peculiaria sicit huic loquelae, etiam aliud vestigium, de quo nunc dicam, incertum estis. Nimirum inter nomina dialectorum, quae in S S. post Magadhicas enumerantur Lib. I. p. 28 et quarum pleraeque ad vibhastas reserendae sunt iuxta distributionem Ramae cf. p. aa. , legitur etiam nomen Amriticiam eoque nil aliud significari potest, quum dialectus urbis Oetenes. Lusoribus vol hanc vel Daxina tyam attribuit Visvanathas, nec dubium est, quin rescrendum hoc sit ad IIr. in qua duo agunt lusores, paullulum Sermocinatione invicem discropantes; atque ex eis

427쪽

quae modo posui. Patet unum ad Avanti Cam, alterum ad Daxinu lyam esse reserendum. 5. Ad Ardha magadhicum sermonem proxime accessisse Daxinu am, colligo e loco Ei a grammaticis attributo; magis discessisse ab eo Avanticum arguit locus inferior. Quum Mathurae semmo vel fines Magadhicos excedat et in deteriora vergat, a nonymi Iusoris sermocinatio contra,

etiam magis quam Ard hamugadhica, similis sit praecipuae dialecto: Probabile est, Ma thurae diverbia ad Avariticam pertinere, alterum lusorem Daxina lya φὶ usum suisse. Inquiramus itaque in ipsum eius Sermonem ut videamus, utrum is signa praebeat dialecti peculiaris. 4. Quae discrepant a loquela Maharasti trica et Laurasenica, haec tantum sunt: ' pro T in mum 7 I. m 59, 5. at Ceteroquin T, EX. gr. ib. ΠΠ, 6o, 9. etc. Simile quid vidimus in sermone Virahae. App. p. 55 et puellarum Vida rhhenss. supr.; et haud scio an in hoc positum sit a grammaticis signum Da ina ae. 64, 5. irrepsit Ea vicinia et ceteri nominativi in V 61, io; 6a, 2. Pugnant Contra formam prae cipuam in ut in Go, 5. 50, 6. etc. Vocati 74, 2.5. etiam in praecipua dia I. usurpatur; vid. p. 5 4. 5. Accedit his denique aliud specimen huius Sermonis, quod nunc demum mihi patefactum

' in IIaec erit ratio accuratior quam ea, quae APP. P. 32. Proposita est.

428쪽

est. Meridionalem sermonem tribuit Visvanathas P. 55. quod vocabulum male reddidi per Upidanos p. 56. Ponere debueram praefectis umbis alludit enim rhetor ad isthuntatam. in quas. RIτR utrumque legitur, in codd. agit. explicat scholiasta per Editio Parisina

si consertur, prorsus salsa esse videtur opinio Visua nulliae; nam neque apparitores suos, nec ipiscatorem sermonis puritate antecellit praesectus. In antiquiori autem huius loci scriptura, quam a

Brockhausto meo teneo, sat multa exstant vestigia discriminis, quod ita sermocinatione Praesectialiarumque Personarum posuerat Poeta. Notata sunt partim eius verba signis Magadhicis, ut syra . pro mi, imF--, Cod. M. tamen iacto e finis uiuiai ; et alia eiusmodi. At plurima clare ad normam Praecipuam pertinctit; idem de ceteris huius dialecti exemplis iam annotavi. Λ praecipua discrepant sere haec: si pro ada sing. imper. S in cs. init. sententiae voc. sing. ed. Chen , 5. , ut App. p. 55. Pro TR M. CLVar. IV, I. ; OGM et alia quaedam mPro T; Pro I; pro Us; cs. p. i 85 ἔPro Uah. ir , 13 cod. M. nescio quo

iure

6. His perpensis confitendum est, nos nondum indagata habere, quae constituenda sint meridionalis dialecti signa propria Id unum eruisse mihi videor, simillimum credendum esse Duxin tyam Sermonem praecipuo, siquidem discrimen

certum nos fugerit. Sunt sane terrae Berarenses

Oste

429쪽

si niti mae Malia pasti tricis. In suspenso rem relinquam, donec alia subsidia in auxilium vocare possim. S. 16 l. . De dialecto A mntica. i. Loci Sanscritici passim interpositi sunt sermoni Muthurae, ex. gr. 59, 4. 68, 36, 69, s. 7O. 5. ris ex mente poetae nescio, an negligentia librariorum. I. M. adhica indoles est admodum huic loquolao; RI scribitur aeque a C Π, at praevales certe N. Eadem discrepantia in v pro T.

multa i , non omnia, Avariti CE in in transire vi dentur. Hoc a Magad hi dissentit. Pro fr r,

s iret rin aerim: 6 , 3. -- vocalis g pro ur legitima est in nom. sing. Imae declin. vix in aliis sedibus, in quas eam pro N in trusisse videntur vacillantes scribarum manus; G9, 5. 73, 3. In ret* 66, 1. tamen desecidere I ossis S post τ more

Apabhransi co, ubi in imper. format in Ivic nia sequentis S. In talibus, quae propter inconstantem scripturam editionis C. diiudicari nequeunt, positum haud dubie suit principato Avanticam inter et ceteras dialectos discrimen. Alia eiusmodi haoc sunt: uet'τ his logitur 62,:3. 65,

430쪽

sentire videtur mutatio dentesitim a U EXCeptarum; nam mim. non . invenio 7o, . et ib. Mi quidem legitur oportet sane G), at V 7O, 3 3 74, 5. A praecipua dialecto aliena est haud dubie talis mutatio cs. p. 249. , haud aeque a deteriori quadam. Avauticae soli eam attribuere nollem; sunt enim rationes, ob quas mihi persuadeatur, latius eam patere; de qua re Posthac. S. NOm. sing. masE. Imae declin. in X tam saepe exit, ut ea terminatio sola legitima ha hetida

sit Avantice; reiicio itaque et ui in est 64, I. et g ita sit, siti. Scimus a Magadhice admitti .

quidem, Praevalere tamen E itaque Avanticum est, et accedit etiam hoc propius ad Apabbra sicam rationem. Voc. sing. in m saepe exit, nouSemper. TUTI 7O, 4;-65, 3. vi l I 7i, r. Pin I, Io. Gen. Magadhicus est: -58, 4. - In Pronomm. Praevalet nom. si pro m 65, 3. 7O,8. et sic coniicio pro Ti 7O, 5. Praeterea legitur pro tar 8o, i O. det Apabbranςicum est. IV gen. est 8o. 8. mallem pro sit, sin. Ad conivg. pe tinent a. sing. imper. 81, 7. A. APP. P, J5. legitur ibid. Fiat. II, 1 O. Contraxit i i, i 4. Amat haec dialectus ct omnes sere Magadhicae ur ante inflexiones verbi: Mullit 69, 4; ad normam IX nam tractum est iri, IO, 3. rest. Sed distributio classium Sanscriticarumiciter dialectos Prahriticas Ope codicum accuratius erit iuvestiganda, praevalere videtur u cum V Pm