장음표시 사용
451쪽
5 Cetera iam, in primis elisio et assimilatio, Cum praecipua dialecto consentiunt et omnino ad genus dialectorum derivatarum.
S. 166. Primo loco apponam locos grammaticorum.
453쪽
I Emendavit Iacquetius; cod. dNIR I Male recordatus est scriba formae Mahur. es. S. S. 105. Exc. V.
454쪽
i. VOCades se habent, ut in Laurasenica. vel quod idem est, in Maliarasti trica. pro sinali itaque pouendum et ita faciunt exempla. Id lantum ex Ra pro W et pro Ira Var. 4. S. S. io. apparet, hunc Sermonem initio vocis ab ἔ vel gincipientis praeoptare cognatam Semivocalem. Caindit eadem res in dialectos quasdam vulgares. et cernitur etiam in is Pro o. cf. SuPr. P. 393. s. Quod prorsus peculiare est huic loquelae.
transeunt Sonorae in Suri S. Ad singulas Consonu . ordin n. initio non positas refert Var. 5. licet in K gemino etiam admittat reg. 21. et exempla quamdam legantur reg. S. Consono. iunctarum. Ad coniunctas aeque atque ad initiales refert regulam Κramadi ovaras S. S. 3. I. etiam ad geminas consonantes Uaurasenice assimilatas, ut mi pro i. c. mes. Initio vocum solummodo regulam non necessarie observacidam esse dicit reg. S. Lis est
inter grammaticos, quam dissicile est solvere; libentius tamen in sententiam vetusti doctoris dis- Cesserim. Reputemus, contrariam legem in praecipua dialecto ad initiales consonantes in unive Sum non referri. cf. S. Sa. Singulis itaque vocibus Palςachicis, non omnibus, surdas pro Sonoris initio permittamus. In singulis consona. medialibus consensus est. In medialibus coniunctis ad sententiam Kram adiuvarae ipse paullo magis iu-clinat Vararuches. Recordemur iterum, iuncturam ordinatae N cum nasali sua caurasenice minus sortiter consistere. S. 59, c. S. I 58. not. Opinari itaque Posses, valere h. l. argumentum e contra.
455쪽
Lene so habere. Quod ad iuncturam N attinet. Contineri videtur regg. Var. 9. IO. probibitio mutationis ici M; atque deest exemplum in S. S. IciF vetat exemplum Var. 5. UΠMI. Suntne iuncturae L M, Mi minus mutabiles, quam uT, mel adspiratae m, ni, I De ceteris iuncturis nil praecipitur. iam Iegitur Var. 5. vel contra regulam praemissam; quod si bene se haberet, etiam ad consonti. ordinn. geminatas extendenda esset lex. Λt oriri exstat S. S. S. quod cum Vararucho consentit et To legitur Var. 5. Sic enim rescribe. In exemplis P I pro Sm S. S. I. pro Ti, ib. a. V Pro Vir Var. II. consonantes minus loci sui lenaces fortasse sunt, quia ab origine non cum ordinata alia, sed cum semivocali coniunctae erant.-In his itaque mutationem Kramadiuvarae libentius concesserim. 5. Elisionem prohibet Kramadisvaras reg. 5. a Consono . singulis, excepta Semivocali u. reg. 4.
Idem iniungitur silentio Vararuchis. Mediales quum non elidi debeant, multo etiam minus tui tiales. Adspiratae liaud magis in si transire debent, et salso legitur Var. 4. forma Laur. M. Etiam hoc tacite praecipitur.
I Singulae conss. gutturr. et palati. ctiam in Gauras. sortiores sunt, quam cerctb. denti. Iabh. cf. g. g. 36. 37. 'ὶ Verum probabilius mendum est ore II; atque Iegendum est mi, i. e. m:. Μcmineris, codicem Lond. e1 excinia piari Bengalleo fluxisse.
456쪽
4. In nasalibus iterum dissensio est grammalicorum. Pro in Var. ponit V reg. 5. et Observavit regulam scriba. In S. S. Tegg. 6. 7. Primum docetur, pro π et VI, etiamsi hoc Lauraseciice ortum sit ex Sanscr. Π, scribendum esse M. At restri uingitur posthac regula S. 9. ita, ut Pro Uet in etiam M poni concedatur. Haud Prorsus persuasum mihi est, bene se habere scripturam Cod. Par. Expecto enim ob viciniam decretum de Π et mconiunctis. Atque iunctura est ut in Myrr. Suspe-Clum est etiam T non assimilatum, sed hoc fortasse admitti potest Palςachice. Coniectare si vis, emen dandum esse locum ex regg. Var. 9. IO., Obstat exemplum inii. Rem ut dubiam ita medio relinquam. Ut ut hoc sit, certum est, etiam in S. S. Conservari saepius nasalem, ut in exem P p. reg. 8. ubi Π, nouin, legendum; nam VI et V Bengalice saepe Coninsunduntur et usuit etc. Iamuelius descripsit, equudem olim euotaveram eis. Rem stabiliat d nique Η. Cn. regula: in π: i digrin AsMi u rei tira , mm, -- reg. i. qui scribit Kramadiγvaras, Π et in nonnulla tantum in in mutavit revera. Haec inter se conciliari possunt, potissimum si reputatur, duo suisse genera Palfachica, a Variet Kram. non distincta. 5. Semivoca Ira re et M remanent; T interdum mutatur ici vid. S. S. 8. et docet Vararuoties nil dicendo, valere normam aurasenicam. - Π auras.
est; Var. II, 29. Var. 34. ibid. S. S. 8o. Var. 34. 3WI S. S. 8. legitur. Pro S. S. IO. Palsachicum est; suti iterum fortasse discrimen
457쪽
inter duo genera in littera canina aut conservanda
6. Semivocalis u in media voce eliditur; S. S. 4. Hinc scribendum videtur in i pro si , Laur.
R- Var. 4. S. S. D. Conservatur initio m. Var. 4. S. S. IO. In N non ita,'ut in Lauri, tendereu, apparet ex reg. Var. 8. Pro um, quocum consentit uni t S. S. 8. Est haec ratio sane Gura- senica. cs. S. 158 , I. Sediadmittitur etiam alia ratio et - fluxit a ME . Var. Teg. D.
. Sibilus solus huius dialecti est ri et rari sime ri scribitur, ut S. S. I. at mendose. Certa estres ob consensum doctorum similiter de contraria Iege silentium. S. 168. Ad consonantes coniunctas haec observanda
sunt: . Consonantes coniunctae in universum assimilandae sunt ad leges dialecti praecipuae S. D.
Exceptiones faciunt tantum sibili, et Π. Nam quod legitur S. S. s. suspectum est et 'rim S. S. G. nil demonstrat ob - S. S. a. In V Var. 8. I . utramque rationem praeoccupavere dialecti praecipuae, vel in ponentes. S. S. 7a, 4. 338, s. Iu I pro Var. reg. IO. Praeivit Laur. CL Exc. VI, 5. et exemplum est solitarium. Quid Ialeat sub reg. S. S. 9. nondum liquet. a. Sibilus huius loquelae sortior est Caura-εenico ici eo, quod non cedi sive T sequentibus. M. S. 76. d. 77, a. s. 7 4. Ex E et NI, UTI Itaque non caurasenico sit et usi. sed . UR Var.
458쪽
7. 8. S. S. 8. Pro ME, Pro Π , pro 7 in prO -:, SIM: Pro πm: . Ad lianc nommam quadrat etiam im M pro se, licet id non memorent grammatici. Cf. Supr. p. 38 I. Cur Omi me sint iuncturae in , in , F, haud assequor; nam
eandem sequi haud dubie debent Iegem. In Su',
sed evanescit c elementum debilius, utpote duobus ceteris inclusum et quasi obrutum.i- et W contra obtemperant legi Uauras. nam S. S. II. I 2. Oritur e J UL cs. S. 8O, 5. N ex -- T. FK Pal Ochice est pro ri. cf. I. I. An in eacidem Sequatur ratio nem, ignoro. Nam sΠ Laur. sit mres. S. 76, a. Similis disiunctio supponenda est in s , A et
de M o nil desiniri potest. At haud scio
tamen, annota sit in ri et u id discriminis, ut vocalis intercalata non ζ sit, sed N. Nam quum dicatur Palfachice, non λrvr, ex analogia erit, si Palsachice dicitur u , non MPI, et . Sampius inveniuntur scripturae tales, qualis 'm' prom, et ad Pisacharu in loquelam hae melius quadraro videntur. Sed video, hanc esse Coniecturam. De ceteris sibilorum iuncturis nil docent gram 'matici; ponendae itaque sunt mutationes Laura-
S. transit in M. Var. 0. In quibusdam voco. Laurasenice id iam sit. Exo. VI, 5. promm L Pro . Caussa transpositionis eadem est, atque in m1 pro in etc. cs. S. 76. S. Exceptio-
459쪽
nem faciunt casus singularis nominis T ii, qui
Contrahunt in V. Var. II. H. Cil. Fortior est
vocalis antecedens longa m et a T divellitur seq.nasalis; remanens N ita abit; at propter id vocalis I, quod in inest. nam, sonat fi Hispanorum , in ζ transit V thematis et dicitur instr. UMm, abi. gen. iii it, loc. Falso ad Lauri hoc refert Bamas. cf. P. Sib. SUPPa. S. 169. De inflexionibus citi novi traditur et Iegunis tur in exemplis formae Laurasenicae. mi I Var. 4. mendum est Pro -t. Nominativi plur. si et ursi S. S. II. 35. dimentiunt, Si bona est scriptura. Πῖriri et I riri S. S. a 4. Palsachicum est pro Our. trit cilicet posterius Potius Maharasti tricum sit. Gerundium D denique explicatum iam est Supri
s. Si a Laurasenica dialecto derivant Patςachicam grammatici, id iterum e commodis sch Iae sit; nam ut unico hoc utar argumento, si in iam abierat E, inde denuo HK nulla machina extorqueri poterat. Statuendum igitur est, linguam homicium monticolarum, ad quos Tesertur loquela Palsachica sup r. p. 15 , a Sanscritica mu-tre propagatam esse modo prorsus peculiari atque
a Ceterarum dialectorum rationibus diverso. Budem et barbaram esse indolem Palsachici sermonis ex opinione Indorum, non cSt quod miremur. Si reputamus, magis consentire cum linguae dege-
460쪽
nerantis natura emollire sonos, quam eos obdurare. Ratio praecipuae dialecti, quae tenues deprimit consonantes in medias, eadem Prorsus est atque ea, quae in linguis Romanicis Cernitur. Nam haud aliter descendit amatus in Hispanicum ama Io, Gallicum alme, quam Sanscriticum grata, in Laur. gada, et Mahar. gaa. Caussa tamen nulla est, Cur minus credas, vere exstitisse Pal chicum
sermonis genus. Qui nostras Kero hepa dixit progiba Gothico, Palsachicam ingressus est viam; disserunt tamen Cetera.
a. Ut rudior est sermo Pisacharum, ita etiam magis virilis et neque et unicum pro adspiratis pluribus venditat nec tam mollis est, ut cum Lu- rasenis sibilum ante plurimas consonantes in debilem spiritum deprimat; nam si dicitur pro T, in et abiit Prorsus ut in pm m. S. Id mirer, quod in inflexionibus admodum nil preprii ex hac lingua traditum nobis sit., Lingua enim, quae tam strenue contra Praecipuam dialectum in sonorum mutationibus militat, vix eredi potest, in inflexionibus Cum ea concinuisse. Ut profitear, quod sentiam, secus fuit in ipsa monticularum istorum lingua. Ex ea mutuati sunt, credo, poetae Scenici barbaram et rudem Consonantium mutatarum doctrinam et vocabulis barbaro isto modo obduratis attribuere inflexi nes in scena usitatas, Praecipuae dialecto proprias, ut barbare quidem loquerentur partes sabulae insimae, possent tamen intelligi.