장음표시 사용
461쪽
De lingua Ahia ranci . S. 17 l. IIaec sunt quac a Kra madiςvara traduntur:
465쪽
S. 172. Praemoneo, quod haud semel iam patefactum est, ita ut vix monitore opus sit, id consilii sequi grammaticos indigenas, ut in Posteriori quavis
dialecto tractanda eas Potissimum res Promant, quae aliter se habeant in illa lingua, ad quam tanquam ad archetypam refertur haec. Hinc sit, ut multa supplenda remaneant in minorum dia- Iectorum doctrina, si integram velimus earum exbibere imaginem. Patet ad hanc viam lene udam nulla re opus esse magis, quam cognitione, e quonam sonte derivetur quaevis scenica dialectus; licet etiamsi hac cognitione simus instructi, non fieri possit, quin in quibusdam incerti haereamus. Omisit tradere Kramadwvaras, ad cuius dialecti normam proxime accedat Apabbrancica; docet tamen lota eius ratio, suppeditanda eme, quas do ea non singulatim enarrata sint, o doctrina Uaurasenicae linguae.
466쪽
a. N in hac lingua saepius quam in antecedit. sit, in aliarum vocalium provincias transit; quod sigcium est corruptelae latius propagatae. Nam quod S. i6, 4. de praecipua dialecto dictum est, etiam do Μngadhicis in universum valet; immo, quantum id in absentia uberioris notitiae diiudicari potest, de Palsachica. Accedunt eis quae S. 9 disputata sunt haec: 2. N sit η in my, et vocabulis correlativis.
oriuntur ex mill etc. Pro , etc. tamen etiam ab repeti potest. cf. S. 9, s. Tum pertinet huc affixum iHΠΠIr pro de quo mox. In aliis sormis deberi videtur haec mutatio actioni vicini, ut in futuro di R. elo. r. 66. Admittit hoc ζ etiam Iluburasti trica, sed tantum in futuro assimilato vel in formato. Cf. S. rus, a. S. Simile quid observavi de falcarim. S. is , s. in qua etiam alia Apabbran hica indagavimus. v 3. S Pro ponitur tum ita astixo locati a.', Π r. 48. ori etc. tum in imper. Pro r.
undo , oritur a VS pro Wr, unde alia eo ruptela est fornia Sanscritica vulgata m. cf. ad Hilop. II, p. 108. Nimirum si ulla trium linguarum Prahriticarum sundamentalium, suurasenica, Μagnilhica, Pa; cachica,tiltra corrumpitur, oritur Apabhransa i. e. lusus, eius linguae. Lavarica est quodammodo Apablitam a
467쪽
sa. Comparanda est pronunciatio hodierna vocalis N in quibusdam provinciis per RU et gen . Sanscriticus re unde Pro
4. x abit in tum Iongum, tum CorrePtum. a. S. ra. Addit Apabhr. mr pro is i. e. - pro Ur, ut ita S. 28, 4. tum m , vocula innovata quasi . r. II. e m r. I . Correptum contra est in V, UI, su Pra s. r. 6. huc pertineret, Sinon potius esset ipsum Pro usurpatum. pro denique legitur in re r. s. ex non in V r. 8., quod Satiscriticum est 5. Similiter a abit in ut in En r. 58. i. o. 6. Nota iam est correptio diphthongorum Fet in sinalium in et M CL S. 39, 7. IO, 4. S Promadmittitur in dialecto praecipua, regnare videtur ici hac dialecto. cf. NUX r. 57. ussi P. 25. Quod Ponitur S in abl. r. I9. militat contra leges huius linguae; reponendum est S. Etiam si eiusmodi legitur: loc. sing. Pro r. 27. Pro imper. T. 62. 7. V: sinate Laurasenice contrahitur in Q, ut αν r. as. sed inde saepius S sit, ut iam vidimus. Contractiones N et u -- Currunt imm r. II. Rue Mam r. 59. NI Cum
k in coalescit in iri, mi T. 9. Nempe formae Praecipuae dialecti nistra, mimp. D5. Pro ΠΟΙ etc. Apabbranuice elidunt et e ponunt pro U. De re es no. 4. Compara S. a s. r. 5. salso repetitur ahq Uu; e sorma Laurasen. WiTH, unde eliso C altero fieri debuit stet, at transilit vocalis η ad prius K et e te factum est ri , ut EX V.
468쪽
8. De vocalibus V et quae traduntur reg. O. mira Primo aSpectu videntur, quum vocabusi et ram de vocalibus usurpari nequeant Disi absurde: peccavit sane, si re vera ita scripsit Κra madisvaras, contra dicendi morem grammaticis assuetum; malo inserta suisse vocabula a librario minus probabile est. siquidem limitanda erat regula de re et M et ex'exemplis patet, voluisse nostrum indicare V Consonanti non Coniunctae subiectum. Hoc sensu positum itaque videtur Πῖ; quod sequitur MAE', omnino non intelligo, quandoquidem N ne coniectura quidem sitigero possum. Ad vocales non initiales restringitur denique regula et eam Observat exemplum prius eo sensu, ut sit vocalis in syllaba non initiali posita, a Iterum MPPl eius Contra Obliviscitur. Num igitur significata est vocalis, a qua non incipiat vocabulum J Si hoc conceditur, regula est haec: H et',
vocem non Incipientia, CODSonanti coniunctae non
subiecta, retineri possunt; dici verum non U T, dici verum nou PL Mox videbimus post alias consonantes Conservari Posse Apa-bhran ςice et congruit, quod sonus litterae Caul
tem Simplicem. Hunc verum esse huius regulae
sensum iudico; nil opus fuit mutare scripturam in si sonus non mutabatur, licet in praecipua dialecto scribatur' pro WT. S. 5, 3. Sincerum s - Q. Vocalem gunae Ca Pacem, non est, quod ideo liuic dialecto tribuamus. Ceterum admittuntur etiam aliae mutationes:
469쪽
u ponitur in ipsa regula: hinc SVM, s. In exemplis accedit S in hoc explica ex observ. supratio. S. est pro M. Quum nil praeterea doceatur, obtinere debent regulae in praecipua dialecto validae, si re locum suum non tuetur. S. 174. B. Consonarites. I. Extendit rationem primariae dialecti Apa-bhratisica ita, ut omnes surdas in sonoras mutEt, no gutturalibus quidem et palatalibus exceptis. cf. S. S. 56. 4o. Valet regula de surdis non coniunctis in media voce positis.WExempla promo haec o notula de consonantibus Apabhranςicis Mpta, quam mihi misit Vir summus, Coleb οkius, nescio e quonam lante petitam. Κramadi arae
Opus nota fuit, nam extenditur mutatio etiam ad consonantes initiales: - Cf. S. S. I. utio m ,- -E riri:, mi irim i. c.
provocatio ditam. M Ad initiales non refert
mutationem noster; quae ratio Praestat, si excipiuntur vocabula quaedam usu trita. cf. S. 5s, 4. s. Elisiones rariores fuisse ita hac dialecto RPParet tum ex eo, quod de in et εr singillatim tradatur, eas elidi posse P. r. 5. 4. mi im mulis, tum ex eo, quod ad vulgarem hominum
J Vocabulum ceteroquin mihi ignotum ex imitatione vocis hominis provocantis tractum videtur.''ὶ Quod tradere omisit Κramadisvaras, de C idem valet: cs. T, I. 173, 7. Una cum vocali eliditur H in HI pro riri: r. 5.
470쪽
loquelam proxime accedere dicatur Apabhran r. I. Elisio enim singularum consonantium in dialecto praecipua potius poetis attribui potest, quam ipsi usui hominum Prahritice quotidie loquentium. In Apabhran ςa elisionem hanc itaque magis usui scenico adscribo, quam vulgari Sermoni, neque dissentirem, si quis diceret, inter orationem poeticam et prosariam exstitisse discrimen simile ei. do quo agit S. i57, 3. Etiam adspiratasin et abire Apabhranςice, ex exemplis Patefit: TQ
Rarius probabiliter haec mutatio locum habuit in hoc sermone et reserenda est praecipue ad Π,
5. N pro U, VI pro Π, Π pro sibilis ponitur more Gurasenico. pro M in m , AUT - 2 sty , NIUTr. 5. in DI, DI sive MI, EM P. II. - atque, si id singere licet, fim. Accuratior fortasse est ratio dicendi, ass. Apabhra ςico adhibitum fuisse Pro G ad themata pronominalia π, Π, V et iri, de quo CL S. IOT. 4. ta eliditur cum vocali in pro qui 5. V pro ibid. potius Sar rasiarana est; nam T Coalescit Cum S, eliditur si bene se habet scriptura H. 5. Iocum suum tuetur, ut in Praecipua dialecto, immo pro ponitur in m r. 5. - .