Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

481쪽

non Contractam Caussa est fortasse repei i-tio eiusdem in syllaba Sequenti, neque Certum est, istas formas non exstare.

Admittitur de atque etiam forma Ouri in

5. In sinitivo tum attribuuntur formae gerundii modo enarratae, r. 55. tum hae: mi, m0, sic enim potius scribendum est, quam Ex. gr. Prima forma est nomen actionis Sanscriticum in πι, et accus. sing. ut in

infinitivo Sanscr. iti t. 9 est ablat. Plur. dissitaque m - , si ita dici posset Sanscritice. In ablativo nota haereo; nam consilium quo quid fiat, is potest significare, sed in plurali. Certiorem tamen istius formae explicationem non invenio. Ea autem si vera est, adhiberi etiam potest ad mira . cuius thema QM esse debet. Videtur esse assin V, π, Ermutatum; vel decurtatum est e PrO NUPTI, ut e M fimus. 6. Quae praeterea traduntur, ad singula verba pertinent. r. 58. , EM, Ι, Ψ, ΚΠ, SI, T,quorum praes. audire debet Apabbransice verit, . Alia quaedam vocabula singula commemorantur tanquam peculiaria. r. 5. tau dici pronum pro Er alia sorma fuit et surdias

dictus est pro muto p Loco ΠΤ legendum videtur i. e. m. Quod sequitur γ' quid si hi v

lit, non assequor. r. 6. Mur legitur eodem Sensu quo T. 7. exhibentur tros formae QT, m SI, Pro D; Postrema est contractio e ut Et mΠ, i. E. .

482쪽

π fui; priores Obscurae sunt. Idem profiteor

S. 178. De dialecto Apabbransica Vrachatensi et cognatis edocemur, ad eam pertinere Repham nouassimilatum; dici fim, tum et niU si recto ita scribitur); tum et E, de quo es. S. 76, i. Addi tur dein, in hisce dialectis usurpari formas gerundii et 'et r. Nomina dialectorum ceterarum non adduntur; quod legitur ei sitio, significat, in hasce dialectos adoptata suisse metra PruLritica, qualia ex. gr. ita actu ΙVto Vih. exstant. S. 179. Vel ieiunior est notitia de formis ricis, cuius nominis loquela ad cantilenas accommodatur. Admixtas ei tunc fuisse formas praecipuae dialecti e scholio colligi potest. Quae leguntur ver tia r. 68. emendationem flagitant, coniicio Sisensu legitimo posuit noster in cs. Var. III, 5ι. ,

indicatur, in hac dialecto necessariam non CSSemutationem iuncturarum m et similium, in io, sed posse etiam retineri mi, in cic. uti coniecii a dialecto OLarica supr. S. I 64, 1 a. S. 180. Perpauca etiam sunt quae de ceteris dialectis Apabhran sicis tradidit Ramas. vid. ΛPP. P. 5.LOCus est Corrupti SSimus et supersedeo repetere ea

quae ibidem p. 7. inde erui. M Sunt Praeterea

'ὶ Insigni acumino multa in hoc loeo emcndav t Iac νιιetius meus ἔ iluae libenter cum lectoribus communicasscm.

483쪽

minutulae lino divisioties ab usu scenico alionae Et revertor ad quaestionem magis generalem. APa-bhNDisa i. o. delapsus sermonis a grammaticis sconicis dicitur ratione habita dialectorum minus Corruptarum. Cs p. 27.; delapsus est non a Sanscrita, sed a Maha uasti tri, Caurasenica et Magadhica. cfApp. p. 4. Talis suit lingua incolarum provinciarum Sindi uicarum; ad eas pertinet nomen AbhDa p. 32. cui ab antiquis praecipue tribuitur

Chatia Eo pertinet. es p. 589. Fuit lingua provincialis, quae a poetis data est partibus quibusdam sabularum insimis in p. 37. . Quod quum

fieret, temperata est insolita huius sermonis rudiatas et maior quam quae in scena toleranda vid retur, admixtione formarum Prahriticarum l. e. o

Praecipuis dialectis petitarum. De dialecto Ni garica id satis clare indicatur S. S. r. 68. Idem indicare voluit haud dubie Ramas, apud quem rescribendum reor App. p. 4. - etsi passi essent fines huic libro praescripti. Quaedam enim sine longa oratione expediri nequeunt; ulla adhuc incerta sunt et vix sine ope aliorum librorum enodari poterunt. Praeclarae sunt coniecturae line: pro

Ds il l. 20. m- aliud nomen est OEcnes. Certuemendatio est mnes t. 7.'ὶ Atque hoc sensu AT IIll adlieitur in scii l. S. S. r. 68. i. e. in lingua, quae non prorsus Nugarica ubi, Fcd Proxime ad eam accedit.' ' Hinc restringo quae posui P. 27. Diuisti reo by Cooste

484쪽

p. 5. cum Iacquetis: qΠΤ Πmmia iHil s .mI mutati F rusUr i. c. ita Populari esse usu aluci in regione Sindliuica dialectum Apabbransi cam rachaten sem; similem esse eam linguam, quae a Nagara derivata sit ivro , in qua discrimina varia sisti possint. Lingua Nagarica mUTI non suit, ut Vrachatensis, sed Orsa est, quum admiscerentur formae Dra kriticae, licet superinstructa esset linguae cuidam locali. Nam ad urbem quandam certam, nota ad urbes ruri oppositas in universum refertur nomen Nagara. Hae duae Apabhran cisermonis varietates ab origine propositae suisse videntur; tu S. S. eao inveniuntur, indicatae esse possunt a H. CH. p. IO. In temperatura autem ista scenica sermonis Apabhranςici derivari poterant elementa mixturae e diversis linguis provincialibus, pro quarum diversitate omnia sua discrimina in medium protulisse videtur Rumas. cf. APP. p. 5,

I. ul. verba: is Propter uSum vocabulorum o dive

sis linguis provincialibus potitorum. ' Hoc iterum significavit versibus App. p. 5. M. 7. 8. si admitti

facimo . In distribuendis autem XX hisco

sermonibus recto eam sequitur rationem Bamas

App. 4. ut a Lauraseul et Magadiit eos derivet. Declises enim, si ita dicere licet, sunt omnes dialecti Apabitransi cae, non acclises, ut Pal chica cf. S. i 67, a. et ad Gurasonicam vel Magadllicam rcferri possunt, prout in quavis earum Praevaletri sive Π, Ur sive n sive u et alia eiusmodi ser-

485쪽

uumis Signa.-Hoc sensu dicere potui karicam dialectum esse Apabhran ςam Magadhicae; eodem Apabitransam Caulasenicae vel Maharas hiricae appellare liceat dialectum, quam IVto Vix ramorvasidos actu usurpavit Kalidusas, de qua mox verba faciam. natio est, ut saepius indicavi, pro commodis scholae inventa, non historica. s. 181. De dialoeto Apiabhrancica a Adlidasa Via. actu IV.

. Quo iuro cantilenas, quae Vi h. actu IV. loguntur, ad Apablina Sermonem reseram, mox clarius apparebit. In limite dissertationis huius id potissimum praemonendum est, Prorsus eodem modo. quo disteri in praecipua dialecto oratio Poetica a Prosaria, discrepare hasce cantilenas ab ea lingua, quae docetur a Kram adiςVara. Nam singulae consonantes medicit . quae elidi Possunt, ubique sere absunt; conservantur initia-Ies; in compositis usitatis eliditur etiam Consonans initialis, ut 56, i. φὶ pro etC. Analogiam lianc sequitur, quod poni solet si Pro adspiratis eis, quae sono sibi peculiari semet exui' Utor per hosce paragraphos editione Leniat et appuratuquem posthac adiecit critico, bonae litigis Pleno;

tacere tamen pro meis consiliis nequeo, SuePenumero non enotatam suisse variam scripturum, in sola Ortho

graphia positam. Docuit me rem amicilia Menetiari mei, qui apographum eodicis Parisiensis optimi accuratissimum mihi misit.

486쪽

patiuntur. Sic cod. P. Pro 65, 4. etc. Excedit regulam Maharasti tricam pro S , 53. 7. Cod. P. at melius, licet etiam inusitate, ed. C. et codd. ceteri ponunt Sic etiam P. 56, i. Sed salso et hoc eliditur, ex. gr. 7 I, 2. NYfura -Hu et m* ); recte cod. P. Titaret et Aeque salso eliditur Π, eX. gr. 73, 35. Pro uti praebet P. Tutum prorsus erit, ita his sequi regulas grammaticorum. Id Apabhransi cum est, quod T sinate saepissime eliditur; exempla asseram ad declinationem. a. Regula Αpabhran ca, iuxta quam etiam

tenues gutturales et palatales singulae non initia-Ies in medias transeunt, manifestari non Potest, quoniam elidantur non adspiratae, in si mutentur adspiratae ita positae: matur pro ΘΠ e sim Go, 7. in

praecipua dial. iam legitur. S. 78, 5. Pro

69, I ..codd. melius 'Pri . 58, I9. salso pro inst. Peccant 7o, II. et 1m 77, 5. ignoro, utrum ex mente poetae, insolitam mutatiouem in in evitantis, an ex inscientia scribarum. De si Λpabhram uice in imper. eliso infra dicam. 5. Λliae mutationes insolitae non leguntur ἔ- in I 57, 5. et Mor pro ricti 58, 5. CODSeu

D. Insolitum est E pro T.58, 19. in scriptura m pro Q cd. C. -- ; at hoc hodiernae pronunciationi attribuendum est. 4. Assimiliationes prorsus congruunt et quae discrepant, a codd. alienae sunt. Sic non E Π55, 5. in cod. Ρ. Mymir 64, i a. e codd. Et aliis locis

487쪽

actus nostri mulandum est in Pro m 53, 5. Codd. EM P. At cf. p. 34 i. Unica dissentio est itiassimilatione spiritus si pro V positi et nasalem excipientis; nam Ioc. in v . non in exit, et in Smmr pro 56, S. Consentiunt Codices. Cf. S. 8O, 4. Elisio iuncturae, quae esse videtur 7O, II. in

Pro STII i. e. SPi, nulla est; nam rcscribendum cum cod. P. ATV i. e. SUA.

5. Consonantes solas si respicimus, otiam ad Maharasti tricam dialectum has resurre cantilenas possumus. HΛliter iam se res habet in mocialibus. Hao enim correptiones patiuntur frequentissimas;

scio etiam hoc derivari quodammodo Posse e natura sermonis poetici; cs. S. I 57, 5. comparatione lamen facta, iuvenies, longo rarius in cantilenis Maharasti tricis usurpari hanc licentiam. Sic u

Uu pro Urii 53. a. ib. 6. etc. S pro ut tu nom. Sing. Imae SeXCcuties recurrunt; addam, quod i Da ostendetur, ς pro in IOC. sing. Imae. TOlares quum praesertim in declinatione ceruatur, adcam statim Progredior. I. NOm. sing. Imae declin. cxit intcrdum Gurasenico: mase. iv NI 57, Passim . sem. πι 55, a.

neutr. v 55, passim. Quae saepissimo praecedunt hasce itinexiones N et pertinent ad astixa et lacquentissimi usus iu)Lisco cantilenis. Ad Provi ucialem linguam hoc rescrL schol. C. ad 65, 2. et disiunctionem mitius recto appellat. Frequen- S. 182.

488쪽

tior huius astixi usus etiam in Partice. PasS. in π

Nom. sem. praeterea i ponit pro Ur modo

peculiari. Pro Gi, 16. 67, 5. 69, I . LEDE. P. II 5. II. 65, 4. Scimus ur maso. Maga d hice abire interdum ita u. S. 344,4.iat restrinximus usum S. I 64, i5. In hac dialecto u legitur sine ulla Caussa, ne metrica quidem, 77,2-5. ritu LenZ. at Cum Codd. vescribendum est et Ita, nullus in istis hemistichiis nominativus inflexionem praebeat praeter Ofi sic cod.Ρ. . Nominat. Idae et Stiae declin. pro commodo versuum corripitur. mm 74, 17. ροῖ - Pro 59, io. codd. ' - Vides omnia genera hoc casu

confundi posse in hac dialecto; quod Apabhr. est.

489쪽

I. Acc. sing. abiicit T suum; cs. LenZ. P. I i5,b. qui recte: monet, etiam in praecipua dialecto idem seri ob versum. At frequentius locum habet in hisce cantilenis atque de Apabhran hica id diserte edocemur S. S. Io. cf. um pro mist, Di proi. e. dist, Wssus pro -ui; via pro -'i apud Lenetium. P. I i5. Niη Pro ru i. e. Nim 58, 5. cs 7i, 4. T bis torve legitur, ut 57, 5. 5. Scimus inStriam. sing. Imae declin. Apabhr.exire in Vm et t. Supra L i 75, 4. In Vm legitur Vih. passim, interdum Contra metium; at liuno non moror. Alium in V excitavit Lenetius p. 2 i5; at apertum est, legendum esse t et sic scriptum Exstat cod. D.r 75, 25. Formam haud intellexere scribae. Alia exempla Sunt: sia, a. is hoc signo.' Scholl. salso accus. 69, 9. I. Codd. 73,

ex ed. Calc. temere repetivit Lenatus. Instriimentalem recte ponit cod. P. a quo etiam abest Aliud Qtiam exemplum falsae interpretationi innitur 62, 1. 2.

rescribendi uri est et interpretandum: mTIPITIM exari ut i l j-l UUIM i. e. nvultu lunae simili, incessu anserino, hoc signo cognosces leam ἔ . signiscatum est signum tibi a india Singularem esset in apparet ex NA, nom. sing. neutri Etiam nominativum in sistunt scholl. qui UIR 1 58, 5. legentes per Ul m: explicant. At si My ponitur, est ace.

490쪽

7. Et saepius, ' i. o. Pro --Π; scholl. absurde per in Ir explicant. M i. e. Πm 62, I. P. 477, not. 4. Ablatioum expectas 75. I 8. loco locativiat conspirant codd. in lectione vulgata. Peculiares ablativi et genitivi formas indicare ne queo . quum Praeterea neuter casus per hasce cantilenas occurrat. excepto Vs d. 77, 4. at inaudita est forma pronominis. Bestituendum

credo ablat. Λpabhrancicum; quod facile sit, si alio loco inseritur Totum distichon emendandum opinor hunc in modum. P. iii 0 'R

5. Locaticus in g frequens est; cf. Longium P. II G. tum stirps nuda In u exstat, ubi locativo opus est, et forma in glegitur . ubi brevem vocalem postulat versus. cf. Lenet. I. l. Omnibus his

locis apte vindicari potest locat. Apabhranςicus in ab cs S, 175, 7. Quod dicit idem Longius, legi loc. in ri in i 57, 2. II. nil est, siquidem P. et haud

dubio etiam alii libri Crat praebeant. Loc. in UMI, e praecipua dialecto notus, exstat in Em 55,7. 56, a. ed. G. at Ρ. per geminum. Propius originariam est haec forma quam Apabhr. in Miror tis et nulli bi exstare. 6. Vocaticus in m legitur 67, 4. ' PT Tl; 66, 1. in S e nominat. 60, 8. Saepius 7 I, 2 4.ici si I, i5. iast ut B. 'fini P. tali in D. quod additur in ed. C. πω, absurdum est. J et sive Pro P . cs. S. S. SO. 84. . In sum. imae declin. sive V legitur pro ratione versus. 75, 22. 65, 4. N