장음표시 사용
111쪽
Peregrini tenentur pervare Leges serruorii, In
g. 251. Prob. Per rini extra proprium terris xium degentes , Legibus ipsius nuti tenentur ; Ergo servare tenentur illas I Res , quae propriae sunt ter-xitorii, in quo degunt. Irobatur consequentia. Si peregrini non tenerentur Ser ire Leges' territorii , in quo verSantur I. ement eXlegei, quod permitti Aequit; a. perturbarent ordinem terriorii, darentque occasionem plurimis scandalis; 3. consa voluntatem Legislatoris ogerent. , qui Leges Praescabendo , voluit omnes obligare , ut gubernium Sui irritorii esset ordinatum , uniforme , et omnibus romvune; Ergo etc. Hinc ex
S. Augustino Epist. 86. a Casulanum in L illa
S. Ambrosii sententia: n Cua Romam venio , jejuno ., Sabbato; cum Mediolani uui, non jejuno : Sic c-n tiam tu ; ad quam sorte Dcclesiam veneris, ejusn morem Serva , Si cuiquare nou vis esse Scandalo , n nec quemquam tibi n. Une et hi quoque vers circumseruntur.
112쪽
Incolor algeuius terrisorii non tenentur Leges propria Ierris libarexire , Hummodo ea rea eum Nagantur. g. 252. Proli. eX illo aX male communi : Ea ira territorium iu dicenti non Paretur impune : Hinc Bonifacius VIII declarat si , quini statuo Eser Opi , quo in omnia qui Iurtum commiserint , Sentenaria excommunicιsionis Promulgatur , subditi eius ea tra Dioecesim furtum committentes minime ligari noscuntur. Et scae et Cum Legislator seri aliquaru L gem , fert eam =ro buno communi territorii suae tu i iisdictionis, uiae Hon potest eos obligare ad eam ol servandam, qui eXira buum territorium degunt, et subditi ipsius aiuales non sunt ; Deinde incolae alicujus territorii uegibus illius obligantur b. 25 i. , sortiori jure ac peregrini ; Ergo non possunt Legibus Proprii territorii a quo absunt, obligari; Adeoque ei c. '
g. 253. Iob. I. U Nam ut quis ad Legem aliquam servandci Obligetur , requiritur, ut ei Lex illa innotescat qui enim voluntatem Legislatoris ignorat , nequit eae implere; Λtqui Lex tunc subditis
innotescit, crimis promulgatur *- 65. ) : Quare Lib.
IX. C. de Loibus habetur : I pS Sacrarissimae, uuae confretari hominum vitas, intelligi ab omniabus debent , unniseria, Pra criPIO earum manifestius cognito , rohibisa declinent, permisSa sectentur. Ergo ele. 13 C. u animarum de Const. in 6.
113쪽
go 254. Prob. a. p. Vel loquimur de Legibus
Imperialibus, et certum est si , eat ut obligem , de- here promulgari in singulis Provincis. Vel de Lecti Ius negis independentis ; et susscis si Lox in sola
Curia promulgetur, quia ob fre sumtes ad Curiam arcessus, et recessus, Lex facile ad subdi lorum totius Rogni nolitiam pervenire Potest. Τd tandem loquitamur de Logibus Pontificiis , et allexta antiqua Draxi , et consuetudine Ecclesiae , eae Mblicari debent in singulis Provinciis , nisi aliud exprima Ponti sex. Nam cum de rei natura una sufficiat pr0uulgatio , potest Ponti sex unam requirere , et ea sola dclarare , ' Legem esse susicienter promulgalam ; adeo tu omnes obligare, perinde ac si in singulis Provinciis hisset promulgata. Id enim ipse Potest ob poleslatiSplenitudinem a Christo acceptam, quam Canonicum loque ac jus Civile oldom merito Vindicant. Nec uelut exempla promulgationis Legum laetae Romae talium , quae simul omnes fideles obligarunt. Ne alem hoc nimis durum , at cui videatur , ol Servandimpsi, Romae et
Principes , et Episcopos sere totius L iversi, habere
Procurat Oies, per hoS itaque, qui tulatiorum caussa nomantina Curiam frequentant, Lex licet Romantantum promulgata, iniciatione expresa , omnes Obligandi , ait notitiam Principum , atque aliorum Praelatorum sacile pervenit, et sic dicitu Pι usiicienter pro mulgala, licet non fuerit, nisi tantui nomae et . i) Ex Anthent . ut sacta nova Novella 66. inter illas Justiniani. χ) I id. Ueuno Tract. du Lecti huV. Concl. 3.
114쪽
Regno Monarchicis , et ArisIocraticis , Lea Cia maia , vi obliges , non indiget ργuli acceρtatione. g. 255. Prob. Nam si Legis civilis obligatio a populi acceptatione penderet , Suprema potestas legislativa non in Rege, sed in populo resideret; Iam vero volestas serendi Leges in negnis Monarchicis , ot Aristocraticis non in populo , sed in Regibus , et supremis Magistratibus residet g. 238. ; Ergo etc. Hinc iure , ineritoque ab Alexandro ll. damnata suit sequens propositio sin Ord. 28. ': Populus non pererat, ctiamsi absque ulla catissa non recolat L gem ti Principe Promulgatam.
x Canonica, vi obliget , non est necessarist populi iacceptatio , nisi in aliud Legislator Ecclesiasticus
f. 256. Prob. Nam Ecclesiao Praelati sunt Pasto-Tes , fideles sunt ovos; Atqui oves debent vocem Pastoris audire, ejusque iussis o Itemperare , non SecuS Re Oci ipsius Christi Domini pastoris principalis animn-xum , iuxta illud Lucae Cap. X. v. 16. ): 0ui et os Gudis , me avdit: Ergo et c. Praeterea si Legis Canonicae obligatio ex populi acceptatione penderet, Ecclesiae gubernium non osset penes Ecclesiam ipsam , βPd penes populum ; Atqui Petro , et Romanis Pontificibus dixit Christus : Pasce oves meas Joannis Cap, XXL v. 3 . : Apostolis dixit ipsemet Matili. Cap. XVl. v. iq. Ouaecumque ligarer illa Super terram crunt ligata et in Coelo: Episcopis dixit Paulus Actorum Cap. XX. v. 28. 9 : Allendite Mobia , et uuiaeλω gregι, in quo vos υiritus Sanctus posuit
115쪽
'Acopos regere Ecclesiam Dei: Ergo etc. Tandem si Lox Canonica ut obligaret, sidelium accPhtalicitiemr Mireret, possent sideles aliquando Ecclesiam non audiro; Sed si quis Ecclesiam non audierit habendus est sicut Ethnicus et publicanus ; Ergo hic. Id tamen intelligendum, nisi in aliud Legislator Ecclesiasticus consenserit. Nam eX antiqua consu ludine, Concordatorum Lege si mala, in nostro ne-puo Neapolitano , nescripta Pontificia , mandata. Brevia , Bullae , Constitutiones , aut aliae quaecumque Literae numanae Curiae, ut in foro externo vim habeant , Legis eaequatur indigent , neque id officere putandum est, vel pientissimi nostri negis a seligioni , vel supremi Hierarchae in Ecclesiam iurisdictioni ; quinimo cum hoc sit Apostolicarum Constitutionum munim ii adversus Obtrectatores , et rebel-Ies, illius religionem potius, atque istius Supremam jurisdictionem maxime commendat.
ia conscientia p*. 257. R. I. Lex poenalis est illa, quae poenam transgressoribus imponit, spiritualem si est a potestate Ecclesiastica, temporalem Si est a pol state Civili. Eaque duplexvest ρure Parnalis , et miala. Prior est illa , quae ad poenam aliquam subeundam transgressores obligat; Secunda vero ad poenam simul et culpam adstringit. Insuper Lex poenalis alia estititne , alia ferendiae Sentcntioe ἰ Prima transgressorem ligat poena , obsque alia Legislatoris declaratione; voluti ium ita exprimitur: OSO jacto, ipso νιre, ea Iunc etc. Sit ca Nimianiculus , Suspensus; os scio PriratuS. cim Secunda vero non ligat, nisi post sta iam iudicis sententiam , veluti cum ita exprimitur ex communiciabitur , Suvendetur, reus crat etc. De Lege puro poenali hic est sermo. 2. 38. n. 2. Mullae Leges pure poenales obligant in conscientia, at non omnes. Et quoud primum
116쪽
M3 patet. Nam qui poenam a Legislatore taxatam non solvit , as certe illius Legi non paret; potestati ergo resistit; Sed qui potestati resistit peccat, et sibimetipsi damnationem adquirit. S. 25o. Ergo ele.
Ouoad secundum , etiam patet. Nam multi ordines tegularium sunt, qui Constitutiones habent, quae ne quidem ad culpam venialem obligant dummodo coi temptus absit , sed solummodo ad certas aliquas corporales poenas. Ergo etc.
Quaeres. Quid sit Epictera p*. 259. 1 . Epicheia est prudens , rationabilis .
i. benigna Legis interpetratio , qua declaratur, casum Bliquem peculiarem , ob aliquas circumstantias occurrentes , non includi in Lege; licet ista fuerit gene- Taliter lata. dQuaeres. Atim ticeat aliquando uti Distria stf. 26o. R. assirm. Nam cum Leges humanae Universaliter ferantur , dari possunt, et dantur quan- coque casus peculiares in certis circumstantiis , qui an Lege generaliter lata non comprehendi, rationabi-iler judicantur, ex mente ipsius Legislatoris, et ne, ς Iadat Vel Communitat, noxia , vel impossibilis.s'rohibet Lex, ex. gr. , ne quis propria auctoritate arma erat. En hostes Patriam invadere conantur, ut Om- Ves Perdant, et bona diripiant, quid agendum 'Licebit prosccto civibus arma sumere , et cum hosti-Lus pugnare.
Quaeres. Quid sis consuetudo, et quotumo d.*- 26 I. R. I. Consuetudo hic, est jus quoddam morιbus taustulum , quod cum Lea deficit, pro Leo
auscipitar. Consuetudo triplex est; nempe I. secun .sum Legem; a. morier Legem ς 3. contra Legem. A rima supponit Legem sibi uulsormem ; Secunda nullam Praesupponit Legem contrariam , et adservantem. Iertia Legem contrariam supponit, Quaeres. Num consuetucio Possis aliquando no Nam Leg m ιnducere, aut vererem abro ured
117쪽
f. siet. R. Consuetudo praeter Legdm , novam Legem inducit, et eoi suetudo contra Lepem , veterem Legem ah rogat , qtio ies hae adsunt conditiones , nempe . quod sit rationabilis; quod namque rationabile non est, nequit Legem novam inducero, aut veterem abrogare , cum Lex debeat esse rationabilis ; 2. Quod sit ea publica liberorum actuum frequentia: nam actus vi , metu gravi , vel errore exercili , eum non si antab homine sua libera iacultate utente , humano modo non fiunt; unde per hos actus introducta consuetudo. Non est rationabilis ; adeoque Dec novam Legem inducere , nee veterem abrogare potest. Actus praeterea
isti publici esse debent; si enim sunt privati , et o tulit , riduli diei nequeunt ex totius Communitatis,
Qui Principis consensu exerciti, ita nec vim Legis induere possunt , nec oppositam L gem abrogare. 3. Quod congruo temporis inlcmallo duret: spatio nempe dechm annorum , ut multis placet. Non enim quaelibet consuetudo, sed taxelerata consuetudo pro Lege custoditur Lib. 3 i. 1 f. de legibus.); inveterata ai te in consuetudo dici nequit, quae saltem per decem Bunos servata non fuerit. 4. Quod adsit Principia consensus. Si namque Princeps neque tacite, neque expresse consensit , sed resistit , consuetudo ost damnabilis abusus, neque unquam praev3lere poterit. 5. Quod animo obligandi indueretur. Etenim consuetudo ex voluntate populi se obligantis , et Principis consensioniis vim habet. Cum ergo sine animo obligandi inducitur , et Lex vigens in suo robore manet , et x nova non indutitur. Ultimo tandem, loquendo pro exertim de tonsuetudine eontra Legem, requirunt Theologi permulti, quod referiatur bona fides. IEt ne si in aliis praescriptionibus hona sides requiritur quare re Direnda non est in praescriptione contra Le-ieint At si hoc erit, dites, nulla consuetudo contra legem poterit Legem abrogare; quia illi, qui eam consuetudinem inducunt, certe diona fide id non agunt.
118쪽
Ilene quidem ; sed licet qui eam consuetudinem primo
induxerunt bonani fidem non habueri ut , hebetit tamen qui eam sequuntur; qui enim sciente, et tollerante Principe contra Legem agit, mala fide non agit cum Sopponat Principem tacite consentire abrogationi suae Legi S.
Quaeres. Quis Possit a Legibus humanis diavensare P263. R. Dispensatio est obligationis Legis iv. Iaxatio, ab habente legitimam potestatem, in aliquocabu , aut in persona particulari facta, in iis circumstantiis , in quibus Lex alioquin obligaret. In Lege ergo humana potest dispensare Legislator ipse. vel ejus successor in eadem potestate vel iurisdictione , aut eius Superior ἔ nullus autem inserior potest in Lege superioris dispensare, nisi ei concedatur. Nam illius est in Legem dispensare, cujus, si Legeu
condere; quia sicut poterat Legem non ferre, aut ab Mutio aliquem sua Lege non compreliendere , ita et deinceps potest ab ea eximore. Inferior autem , cum iurisdictionem in Legem superioris non habeat , non Dolost in ea dispensare. Potest autem si superior talem lacultatem ei concedit. Quaeres. Ou uam cutiam requirantur aes licitam
rimensationem t264. R. Ut dispensalio lacla a Legislatore , vel cius superiore , aut Successore Sit licita, requiritur justa caussa. Nam, qui sine caussa iusta dispensaret , non esset fidelis dispensator a Deo super s miliam suam constitutus , sed pessimus dissipator ῆneque potestate dispensatoris in adiscationem , et CDI Servationem boni communis uteretur , sed in destructionem. Quare Tridentina Synodus Sess. XXV.Cap- XI Ill. jubet, ut non dispensetur 4ine iusta, et
argenti caussa. Quod si dispensator sit ex concPSSione .
Et illa abulatur , tune dispensatio nodum est illicita , Sed etiam invalida ; nam superior, qui dat inferiori
119쪽
De Ecelesια Princeptια 265. Animad. Multa ab ipso Apostolorum lcmpore, et se pientibus Postea, Saeculis , ali Ecclesia pro recto fidelium regimine', Sancta , atque salubria edita sunt Praecepta. Generaliora tarnen , et fidelibus omihus magis communia , Sex potisSimum numerari s lenti; nempe I. Missam ravdire diebus. Dominicis , aliisqLη Fralis se eceptis. II. Quadragesima , Qua Itior I .ravorum , et Vigiliarumii eiunia obserxare: necnon Feria Masia, et Sabbato ab esu carnium ah- minere. III. Semel saltem in anno consteri. IV. Sacram Eticharia iam saltem in Paschale Resurrecti nis sumere in propria Parochia: V. Decimas Ecclesiae solvere; VI. tandem , Nuptias temporibus metiario , non celebrare. S. 266. Vi primi Ecclesiae praecepti, omnes et singuli fidolos usum rationis habentes , et impotentia sive physica , sive morali non impediti, tenentur Dominica, aliisque I estis Sacerdoti Missam celebranti
Bdes e , praesentia Saltem morali, qua unti in corpus eum aliis fidelibus efficere censentur , et ab eodemet integram Missam , vel sallium tres principaliores Missae paries audire , Pia attentione, et intentione animi , externa quoque rorsoris modestia, et conformatione
vultus', ct Vestitus. Quare. s. 267. Coroli: Praeceptum hoc non observant , qui inter sdeles , nulla impotentia impediti , et sola negligentia , ne dicam contemptu , MiSSam non audiunt : qui dum Missa celebratur, quin ad Sacra, remenda, quae peraguntur attendant , aut de negotii 3 sedulari hos fabulon es, tempus insumunt, aut
120쪽
hac ii Iae oculos, consertunt ut ingredientes, et eXeuntes conspiciendo,' vultum inveniant , in quem de lectentur. I On enim , aiahat S. Antoninus IIi P. Iil. lX. Cap. X. debent f deles ad Missamete. Ecclesiam accedere , ut videtine, vel τίdeantunab amatoribus avis. Nam tales non s lent Arace plum illud Ecclesiae. Neque minus praeceptum hoc Ecclesiae violant , mulieres illae cireum ornatae ut si in militudo templi , et habitu meretricio potius , et RChristiana , ne dieam naturali, modestia alieno , ad Ecclesiam so conserunt; ut eas videntes, dubitara possemu&, num potius ad theatra saltaturae, quam ad Ecclesiam Missam auditurae pergant. Tandem praeceptum hoc non implent, qui ab eodem Sacerdote , ab Epistola saltem usque ad finem , Missa non audiunt, aut eam Integram quidem audiunt , sed in aliquo. sacello privata. alicujus familiae, in quo non cmnos Missam audientes, Ecclesiae prae
cepio satisfacere declaratum est:
L. Secundo Ecclesiae praecepto fidelibus je-j unium imponitur; nempe i. abstinentia a quibusdam ωγιS, veluti a carne, et lacticiniis in Quadragesima si Quatuor temporibus, aliisque Vigiliis; et abstinentia a carne solum Fenia sexta, et in Sabbato; 2. Unicati in He refectιο , eaque, 3. hora cometenti sum da nempe circa meridiem , ut hodie est in usu. Hi ne S. 269. Coroll. Contra hoc Ecclesiae praeceptumi Pgunt, qui suiqi justa , rationabili, et, probata causa ;aetatis nempe, infirmitatis , laboris, paupertatis, etc. ut carnom et lacticinia in quadragesima, Quatuor temporibus , asisque in Vigiliis comedunt : aut ab eo u earnium die 1 eneris, et in Sabbato non abstinent:
Aut pluries in die comedunt excepta collatiuncula quae In Sero dum itur ) ; aut dispensati a jejunio, quo Smum carnium , epulas miscent; hoc est pisces, et arno in eadem resectione sumunt. Illi, qui statutam