장음표시 사용
171쪽
rum gratia, simul et Fidem Semper amitti, . . . . anathema sit.
Quaeres. An Fidei habitus maneat in Haeretico' Α- έo4. II rieg . Nam de Haereticis adfirmat Paulus acl Timotheum scribens Epist. I. Cap. I. V. 17 . in , Quod cιrca Fidem natiqragaverunt. Ast circa Fidem naufragium facere, est Fidem amittere, uti explicat Chrysostomus Ilom: V. in laud : Apost. λ; Ergo et c. Quaeres. An hahitus Fidei sis in Da monibus Zq. 4o5. H. negative. Nam ad credendum uti Portet, uec Maria est pia voluntatis assectio erga Deum
f. 400. ) ; Atqui Daemones hanc piam assectionem
non habent; Ergo eic Ergo eice dieque ossicit quod dicat S. Jacobus f Cap : II. v. I9. : Daemon S c - dunt, et contremiscunt; quia illi credunt, non moli Fidei Divina, sed naturali.
o Fidei resolusione. g. 4o6. Def. I. Resolutionis nomine generatime enit regressus ab sectu iad caussas: sise reductis conclusionis ad suum Artac*ium. Hinc si quis , V. g., hanc conclusionem : Cvus humanum est minus sto integro corpore, ad hoc principium reduceret :ωtum est sua parte majus , illam conclusionem T solveret , quae resolutio ultima dicetur, si supra laudatum principium nullum aliud fuerit, ad quod ta- clis conclusio reduci pomit. ι, - .g- έG27. Des: a. Resolutio itaque ultima Fidei est a *natio ultimae cauSsas, ex qua ψJa Oritur , et cui tamquam fundamento innutar. f. 4o8. Comu Hinc resolvitur ultimo Fides, eum alicui ultima ratio redditur, cur credat. At quae
172쪽
narn sit ultima haec ratio, seu id , in quod in ultimo resolvatur Fides Dissidium adest Horreticos Aler et Catholscos g. 4oq. Manichaei nihil credendum esse dicentes, nisi quod rationi humanae innitur, Fides per eos inhumanam rationem resolvitur. Lutherani, et Calvinistae tenerit, Fidei regulam aliam non esse nisi Sacram
Scripturam , quatenus ab omnibus fidelibus privato spiritu intelligitur, atque explicatur. Catholici Theologi duo in Fide distinguentes p I. nempe definitionem , ae propositionem rerum Tmelatarum Σ. m
tivum veritatibus revelatis assentiendi , affirmant, Fidem primo modo inspectam , in Ecclesiam Catholicam Romanam ultimo resolvi ; haec namque continua Spiritus Sancti assistentia sussulta , delinire des et , Proponere , atque fidelibus explicare quaenam a
Deo revelata sint; inspectam vero secundo modo, in divinam veracitatem ultimo resolvi tuentur. Quae tenenda sunt, breviter exponemus.
Fides in humanam rationem ultimo non reSolvitur.
f. 4ro. Prob. Nam ait Apostolus Epist. I. ad Corinili. Cap. II. v. : Sermo meus , et Praedicatio
mea non in persuasilibus humanae sapientiae verbis, sed in ostensione miritus et virtutis , ut Fides ν Ira nora ιι in sviantia hominum , sed in virfule Dei. Et Fune , nos non ideo aliquid Fide Catholica credimus quia illud per rationem naturalem certo cognovimus A i57. , sed quia licet.humanae rationi imper ium, a Deo revelatum est. Ultra quam quod , si Fides , in humanam rationem ultimo resolveretur, ratiobumana esset Fidei origo, quanto propterea quis e.
173쪽
17oret sapientior , et ratiocinio aliis excellentior , eo magis Fidei veritates, et mysteria assequeretur; Atqui hoc est salsum , dicente Domino nostro Matthaei Cap. XI. v. 25.): Confletar tibi Pater, qui abscondisi hae scilicet Fide; mysteria a s viantibus, et prudentibua, et revelaSti ea parvulis; Ergo utc. Stilisfil objectis ad errariarum.
f. έai. Obiis: r. Fides in humanam rati
nem resolvitur, si humana ratio sit causa crede
di ; Sed vera hypothesis; Erly et thesis. Prob min. Catasa et ratio credendi merito censori potest illa , qua B. Virgo usa est; sed B. Virgo ad credendum propriam rationem adhibuit, utpote quae salutata ab Angelo Lue. Cap. I. v. 29. cogitisas qualis esset
ista saltim M. Ergo etc. 'Α. 412. R. cone. maj. Sed diat. min. , adhibuἰt propriam rationem ad credendum Biaolute, n. min; ad credendum prudenter, eone: min i et n. Consam. Si humana ratio B. Virgini fuisset ratio eredendi , certe, quae Angelus ei credenda proposuit, non Credidisset; si quidem ei proposuit credendam Verbi i carnationem , quae cum supra Tationem sit, ratione tittingi nequit. Credidit autem ; ergo humana Tali ei causa credendi absolute non fuit, sed ei inservit, ad credendum prudenter ,. hoc est ad cognoscendum, an nuntius ille revera caelestis esset, et an vera forent,
tuae nuntiabat: secit videlicet, quod postea Apostolusoannes Epistolae i. cap. 4. faciendum praecepit his
vel bis: Probate Spiritus an ex Deo sint; et de facto postquam Maria cognovit, nuntium esse caeleStem , et Vum esse quae nuntiabat, propriae dubitationi valedicens humiliter credidit, licet i C, quod credidit supra raiationem foret; quamobrem ud credundum ptu deuievsolum humanam rationem adhibuit. Hoe autem Omnisus concessum est: omnes uti possunt propria Pallona
174쪽
ad credendum prudenter , praesertim illi, quibus prima vice Christiana Religio annuntiatur. Neque enim. Christus vult, quod homines in suam Religi nem , brutorum instar trahantur. Sed erit ne idcirco humana ratio causa credendi 8 di i l minus. q. 413. Contra. Atqui B. Virgo propriam rationem adhibuit ad credendum absolute ; etc. Prob. subf. B. Virgo non fuit levis corde ; sed levis corde fuisset si propriam rationem non adhibuisset; Ergo etc. Prob min. Ecclesiastici i9. Qui cito credit levia est corde. Sed cito credere est aliquid admittere ante
evidentem rationem : Ergo etc.
g. 4i4. R. dist. maj ς divina , n. mai., humana , conc. Loquitur ibi Ecclesiastes de Fide humana, et adfirmat, quod eum homines decipi, et deci pere possint , ideo non statim credendae eorum narrationes , ne mentis levitas oswndatur, Sed videndum an verae
sint, et postea eredendae. Quod si quis vellet, Ecclesiasticum loqui de Fide divina , ei responderemus , quod ibi Ecclesiasticus monet non esse credendum itiniis qui spiritu Dei se plenos depredicant, et nova docent dogmata, nisi prius aliquo iide digno testimonio ,
ex e gratia , miraculis, eos tales esse nobis innotescat, ut faciendum monet etiam Apostolus Ioannes dicens
Epist. r. c. 4. in . Nolite omni spiritui credere. S. 4 i5. Contra. Atqui etiam circa res divinas non licet admittere aliquid ante evidentem rationem; Ergo etc. Prob. ans. Non licet, quod Apostoluε prohibet ; sed prohibet aliquid admittere ante evidentem
rationem, dicens I. Tessaloniceusiuui V. v. 2I. : Omnia probate, quod bonum est tenete. Ergo etc. 4i6. R. cone. maj et dist. min. , et cum diaeit omnia probate , intelligit omnia agenda , vel non agenda, conc. min; intelligit quaecumque credenda, n. min. , et consam. Apostolus eo loci non vult esse pro bisnda ea, quorum ratio est sola divina veracitas, quippe Hebraeorum undecimo affirmat, Fidem versari ci La
175쪽
ea quae non apparent : et alibi docet , in obsequium Christi raptivandum esse intellectum ς Sed vult esse probanda ea , quorium regula proxima ost uniuscuiusque Conscientia , agenda nempe , et non agenda ; et ideo post verba in argumento laudata , immediata subdit, Ab Omni specie mala abstinete COS. Quasi diceret , cum post probationem cognoveritis , aliquid eMe malum , ab eo alistinet P. 4i . Contra. Atqui Apostoliis voluit omnia omnino est probanda, priusquam adoptentur; Ergo etc. Prob. aris. Η 'non dato, plura credi possent
contra manifestam rationem : Ergo et C. - :*. έν8. n. dist. atis. Si ratio nulli mode foret
ad bibenda , conc. ans; secus n- aDS. , et conFB Cum adfirmamus , humanam rationem non Psse cauSSA
credendi ; ideoque in eam non resolvI Fidem , non odlirmamus etiam nullam rationis uSum esse facieniadum , quandoquidem ratio adbi henda est tantum quari lum ad prudenter credendum neceMe est. Quo postia o , nihil umquam contra mam festam rationem creditur , quum ita credere non est prudenter credere. Ad hoc inquam , ratio adhibenda,eu, et non ad credenda objecta Fidei.
Fides non resollitur in Saeram Scr*turam , privato cujusque viritu, eaplicandam. S. 4is. Prob. Scriptura non est adeo aperta, ut sola sussiciat ad dogmata Fidei desinienda .f. 2o6. T. I. : Ergo indiget interpretatione; Atqui talis in terpetratio a privato spiritu cujusque fieri nequit S. v. 2 . ib. Ergo etc. Praeterea in Sacri, Scripturis, sicuti in Epistolis D. Pauli notavit Princeps Aposto lorum Epist. ΙΙ. Cap. ult. V. I 6. γ: Sunt quin πια italia intellectu, quae indocti, et inafabileS dePrc
176쪽
nant , flacit et coeleras Scripturas: Scriptura ergo mutationi , alterationi , depravationi hominum sive iniquorum, sive imperitorum subjacet; Atqui regula
Fidei seu id, in quod ultimo Fides resolvitur ) debet esse certissima , sirmissima , constantissima , et Omnino a depravatione aliena : Ergo etc. Tandem si spirixus privati de Scripturis facta interpetratio re gula Fidei foret, tot Fides essent, atque diversae , hique invicem contrariae , quot a privatis spiritibus de eodem Sacrae Scripturae testimonio sunt explanationes, quae cum veritatis simplici tale , ac puritalo Non componuntur. Fides namque Catholica habitualis una est 324. , sicuti unicus est Deus ejus ouctor; neque dogmata sibi invicem pugnantia continet ; Ergo etc.
Fides ullῖmo resoli Aur M Ecclesiam, quatenus imataesinit, atque proponia objectu Fidei. f. έao. Prob. Nam Ecclesia , ut cesum Ua , et firmamentum merita A Epist. I. ad Timot.:Cap. IV γ , et a Spiritu Sancto, qui spiritus verilalia est Ioannis Cap. XVI. v. 13. continua assistentia sus fulta , in iis quae Fidei, et morum sunt, insallibi
lus est 376. T. I. ; ipsa propterea iudieare pol est, et dei et de vero , et germano Scripturarum Sensus ῆ- 228. ibid. ) , deque verita Libus , atque objectis Fidei sive in Scripturis, sive in Traditione contentis, et Fidelibus, ut credantur, proponere; illius ergolesti munium in fallibilo est, adeo ut quoties constat , aliquid do Fide ab Ecclesia definitum fuisse , atque de Fide ad credendum ab ea propositum , illud.revera do Fido esse, et insallibile, at ue velut omnino certissimum, tenendum est; unde dixit S. Augustinuς Lib. contra Epist. Fundamenti. u Evangelio
177쪽
ν, non crederem , nisi me Ecclesiae Cathol cae mm-νν moveret auctoritas u ; Igitur Ecclesia est ultima
regula Fidei Catholicae; Adeoque eic i .
Fides ultimo resolvitur in D laam Ceracitatem, ue
f. 423. Prob. Divina veracitas est Fidei Catho Ileae formalo objectum f. 367:); Divina ergo veracitas est illa ratio , sub qua Fides suum materiale obiectum attingit, a qua constituitur, et qua distinguitur; et proinde est ultima ratio, cui Lides, ut motivo assensus innitur ἔ Ergo Fides etc.
g. 4eta. Ohise : variis mediis. Si Fides in diWi
nam veracitatem , ut in motivum credendi resolv&tur , divina veracitas foret ultima ratio homines aderodendum determinans. At id falsum. I. quia cum veracitas in divinam resentiam resolvatur , fit inde , ut potius divina essentia sit ultima ratio credendi. 2. quia sicut alia Fides objecta, ita et divinaba veracita talem credimus; ergo si veracitas est ultima ratio credendi , crederetur Veracilas propter Veracitat- , quod certe dari nequit, cum ratio ad aliquid admittendum inducens, distincta esse debeat ab eo, quod admittitur. 3. quia sic crederemus Veraeitatem propter Eeclesiam , et Ecclesia propter Veracitatem ; et ideo rodit circulus vitiosus etiam supra obiectus. 4. comunis Fidelium sensus ostendit quod Fides resolvatur in divinam revelationem : eorum namque aliquis interrogatus, cur credat datum mysterium; respondet, quia Deus illud revelavit. q. 423. R. ad singula. Ad I. nos in praesentia- εὶ Frassen de Virtutibus Theolog. Disp. I. Art.
178쪽
rum non quaerimus Fidei resolutionem , prout fit a Theologo, qui circa Fidei objecla discurrit, sed prout fit a fideli , qui Fidei objectis simpliciter per assen
sum adhaeret. Porro verum est quod Theologus ratatiocinando , Fidem prius in divinam veracitatem , potastea in divinam essentiam resolvit, quia divina essen tia fons est , atque Origo omnium divinarum perso clionum : at falsum est quod ei ain fidelis id petestet . quippe is non alia de causa eredit, nisi quia vel a parentibus, vel a Parochis,'Vel ab aliis odoctus ost Deum nee fallere, nec falli posse, cum aliquid revolat' propter quam divinam veracitatem objectis Fidei si e miter adhaeret, quod certe non prestaret , nisi Douni infallibilem crederet, etsi caetera ejus attribula con
f. 434. R. ad Utique creditur Veraci fas propia
ter veracitatem. Quaenam in hoc absurdilas Z Nuntio videtur lumen propter lumen y Ergo non SemPor ratio , qua aliquid admittitur debet esse distincta ab eo, quod admittitur. Ast inquiunt: ridiculum ostcredere aliquem veracem, quia ipsemet Se veracem testatur: ita sane si deessent motiva Credibilitatis non ita vero quando hujusmodi moti Va non desiderantur. Quoties enim adsint rationes, quae movent ad credendum, quidquid Deus reVelaVit, Verum esse, nonost ridiculum credere Deum esse Veracem , quia id illo testatur. Iam vero id evenit circa alia Fidei obie eta, adsunt videlicet motiva eredi bilitatis, quae os sciunt ut prudenter et divina veracitas, et alia Fid hi obiecta credantur. Verum repetunt: Secundum hane Tesponsionem , Fides in motiva eredibilitatis resolvo Tetur. Ita , sed non Sicut in divinam veracitatem re solvi propugnamus : resolvitur enim Fides in motiva credibilitatis, tamquam in quamdam praeviam dispositionem necessariam ad Drudenter credendum vera esse quaecumque Deus revelavit. Resolvitur vero iu
179쪽
divinam veracilalem ; tanquam In motivum efficiens, ut sdelis objectis revelatis firmiter assentiatur. f. 425. n. ad 3. Nullus vitiosus circulus comitis itur, cum ex aliquo aliunde nolo aliquid probatur , seu creditur. Sic Philosophi in circulum vitiosum non incidunt cum corporis naturam colligunt ex ejus proprietatibus jam notis ex experimentis , et obseruptionibus ; et cum deinde ex natura corporis , hoc modo de monstrata , colligunt ipsius corporis proprietates. Iam vero cum sideles credunt Dei veracitatem propter Ecclesiae proponentis , ac definientis auctoritatem , ipsis insallibilis Ecclesiae auctoritas aliunde nota est, nem Peex traditione, qua constat, quod coetus ille pastorum
qui constituit, et quem dicimus Ecclesiam , idem docet , quod Christus , et Apostoli docuerunt. Posita autem hac humana Fide de Ecclesiae insallibilitate .
moventur ad credendum ea omnia , quae ipsa .Ecclesia
desinit , alque proponit. Cum vero Ecclesia inter alia proponat etiam ac definiat propriam insallibili talem ,
tamquam Objectum a Deo revelatum , ideo moventur
cid credendam in fallibilem Ecclesiam, et non amplius per sdem humanam, sed per Fidem divinam. Quo
posito Systemate , nullus circulus vitiosus habetur , quia creditur auctoritas Ecclesiae , ut iam nota ex traditione, nempe ex Fide humana. Ergo inquiunt, Fides divina ex humana oritur Z oritur non vero a cauSaessiciente , sed ut a praevia quadam dispositione necessaria ad inducetidum hominem ad credendum divina Fide. dieque id mirum: quandoquidem cum Paulus noni. II. ait, Fidem esse ex auditu, affirmat
Fidem divinam oriri a Fide humana , tamquam a Praevia dispositione. Ram. dicens , Fides ex auditu , idem est, ac si diceret, quod homines, Fidem divinam soncipiunt praestando Fidem illis , qui verbum Dei annuntiant, quae certe Fides est humana. Stein idoltis Fide humana credendo contionatori Fidem divinam annuntiando , disponuntur ad recipiendam
180쪽
Fidem dIvinam ; et moventur ad eredenda obiecta F
dei , non ob concionatoris, sed ob Dei auctoritatem. Quamobrem nullum inconveniens sequitur ex modo ,
quo nos obtrusum argumentum Solvimus.. g. 426. in . ad 4. Fides in divinam etiam revelationem resolvitur , non Vero in motivum assenSus , sicut in divinam Vm aestatem; sed ut in medium necessarium , ut obiecta Fidei hominibus innotescant.
Ut plurimum etiam Fideles, simpliciores praesertim Interroganti respondent, quod ipsi datum mysterium credunt , quia Deus illud revelavit ; quoniam procerio tenent, Deu in nec falli , nec sallere, cum aliis quid revelat ; ideoque ipsis revelatio divina est su D
De Mysteriorum Fidei credibilitale. S. 427. Animad. Dari motiva credibilitatis, eaque in sola Christiana Religione reperiri , satis Su-Pra Ostensum est, T. I. g. 43. io a. ; quod in hoc
apite ad trutinam revocatur , est , an per dicta m. tiua , Mysteria ita reddantur credibilia , ut eis assen Sum Iure denegare non possimus. Pro cujus rei dilu-Cidatione, duo valde inter se diversa distinguenda Sunt; I .inempe veritatem aliquam esse evidenter V Tam , et.2. aliquam veritatem esse evidenter credibi lem. Primum signiscat , nos habere claram,' atque Perspicuam alicujus veritatis cognitionem. Secundum εignificat dari sufficiens motivum , argumentum , ra tionem , . et moralem certitudinem propter quam Ve-xitas illa prudenter credi potest, licet interim veritas aua , quae evidenter cognoscitur credibilis, obscura maneat , atque inevidenter vera..De primo hic non loquimur , cum sit proprium scientiae I De secundo it que loquamur. Sit proinde. Tom. V.