장음표시 사용
71쪽
saria ad aeternam salatem sonsequendam ; aliis autem rationibus, ae seclusa Dei voluntate, nullimode neeessaria erat, quia salvari poterant, observando dumtaxat Legem naturalem absque ulla Legis Mosaicae o servatione , ut patet de multis , et praesertim de Iobo, et Nahamanis Syro, qui Legem naturalem tantum D servando salvi facti sunt, ut Omnibus notum est, a que perspicuum.
g. I . Contra. Atqui si Lex vetus ad solos LMdaeos spectabat, tanquam singulare Dei in ipsos beneficium; eo ipso aut dicendum est, Gentiles melioris suisse prae Iudaeis conditionis; aut Deum Persona-Tum suisse aeceptatorem adfirmandum; Ergo viget argumentum. Prob. subs. Nulla adsignari potest ratio , cur Israelitis eotius, quam alteri Nationi Lex illa data fuit. Atqui nisi aliqua ratio addueatur, cur populus iudaicus prae alio populo magis Deo aere ius fuerit, qui ex nullo ipsorum praejacente merito singulari Legis beneficio meruit dilari, semper sequitur Deum Personarum fuisse acceptorem ; Ergo si Lex vetus ad solos etc ; quod absurdum est. q. 15o. R. n. mai. Atque principio quidem eum nos dicimus, Legem datam solis Israelitis fuisse, illud oportet Adversarii sibi in mentem revocent, quod ad Rom. XI. Paulus exclamat: o vitiseudo divitiarum aviantiae , et scientiae Dei; Ouam incomprehensibiaim unt 3 victa eius, es λω tigrabiles viae eius p Doinde ab ipsis Adversariis vicissim petimus, eur Jacobi prae Esau dilexit Deus y Prolaeto non ex operibus , Sed ex vocante Deo dictum est ei, Rebeccae scilicet: quia
εloltis eliam ad Rom. IX. v. Io. testatur. Porro ea
dem rationa Lex Judaeis potius data est, quam Gentilibus , quia Mnemaestum est Domino in popuIosuo videlicet iudaico , quemadmodum Psal. 129. Regius vates cecinit. Verum eius rei etiam ratio aliqua ex eo peti potest, primo, quia solus populus Ju-
72쪽
daeorum unum Deum colens, dignus erat, cui credo . xentur eloquia Dei. Hinc licet in alias populis personae invenirentur Deo acceptae, tamen nullus populus prinistud erat Deo perinde carus et dignus tam grati de munus. Tecipiendi. Cum Lex non pro particularibus. Personis Statuatur , Sed populo congregato , ac uni lodetur, et sub una consuetudine viventi ..Deinde peti potest ex eo quod obediendo Abraham, ut par erat, Primae gratuitae Dei vocationi ad sidem , potuerit hinc mereri de congruo, ut Christus eT se nasceretur; ataque posteri ejus ad hunc snem convenienter disponerentur , ex. Ordinatione divinae providentiae per singulare illud peculiaris Legis , et cultus beneficium , quoi et ornarentur, et custodirentur , et praepararentur insuper ad tam grande Dei munus suscipiendum. Quae omitia illis Dei verbis : quia riciati rei hanc .... hcΠc-i
d iam tibi, et multiplicabo cGen. XXII. ) semen tium
sicut stellas Coeli etc. rectissime innuuntur. Ex qui-Lus.Omnibus eruitur, praeter Solam Dei voluntatem , fuisse sussicientem aliquam rationem , qua Deus ad Legem Iudaeis tantum dandam motus fuit. Ex quo. igitur Lex vetus ad solos pertinuit dudaeos , minime
Sequitur, Deum Personarum acceptatorem fuiMe aut, Gentiles ex libertate Legis melioris prae Judaeis Cou ditionis extitisse : immo potius oppositum exuituΓ, ut hucusque est demonstratum. q. I 5 i. Contra. Ex concessis, una ex rationibus.
cur Lex vetus Iudaeis potius , quam alteri Nationi ex mera Dei liberalitate suit data , est, ut per eam ad suturum Messiam ex eis nasciturum ipsi disponerentura aergo ex concedendis, ne Personarum acceptor dicatur.
Deus , aut Gentiles ex liherlate Legis meliores pr3e Judaeis suisse conditionis , aut omnes omnino Nationes Legem illa in obligasse est dicendum. Prob. coma. Sistus illa per Christum futura, non solum Iudaeos, Sed nos gentes reSPiciebat. Sed ex concessis , Lex vetus , 'ui di Ponebat ad salutem, quae sutura erat Per
73쪽
sium ex Judaeis nasciturum, ideo singulari Dei heneficio ipsis solis data fuit; ergo ex concedendis hac
eadem ratione Personarum acceptor etc.
I 52. n. dist. maj. Salus illa etc., et aliunde oportebat ex uno populo Christum nasci , et hunc prae aliis ad ejus Fidem disponere, cone. maj; Secus, Π.maj ; atriue iterum concessa min; n. conSm. v uuamVis est S. Thomas u. q. II 8. art. L huic argumentor pondens, a salus sutura per Christum esset Omni u si MN gentibus praeparata , tamen oportebat eX uno po-n puto CKrisium nasci , qui proPterca hoc prae aliisn Praerogativas habuit, secundum illud Rom. IX., quo-n rum scilicet Judaeorum est adoptio filiorum, et
v testamemtum , et legislalis, quorum Patres, et exn quibus Christus est secti adum carnem M. Haec la
datus Doctor. Si igitur Christus ex uno populo scilicet Iudaico erat nasciturus iuxta Dei promissionem Gen. XXII. Alminae factam, licet salus per Christum
sutura omnes omnino populos reSpiciebat; necesse t
men erat , ut populus ille prae aliis nationibus sancti tale fulgeret , atque ad Christum Lege umbris aesiguris ipsum signantibus penitus reserta, ut par erat, disponeretur. Ex quo ergo Lex solis Iudaeis , utpote ea ad Messiam disponerentur , data est, Deum Per- onarum fuisse acceptatorem, nonnisi injuria Adversarii userunt; eo vel maxime quia Lex dari non debet personae , sed populo unito , ut diccbηmus , et-so ad Divinas revelationes suscipiendo S praepaTanti. g. i53. Dices. Summo negi Deo totius Orbis conditori omnes oretnino populi sui, luntur: Πulla Dan
que gens est tam remota, aut barbara , quae naturneidem non subdatur. Sed negis Lex cunctos obligat Regi subiectos ; Ergo ne Personarum a copia lor di-vatur Deus , dicendum non Iudaeos solum sed alias quoquo nationes Ibegem illam obi gasse. . i54. I i. dist. min. notis Lex etc. si neX elit, couc. an i accus u.' min ζ et c0Msm. α Quic idt-
74쪽
,, que , ait S. Thomas citato Ioco subduntnr Regi, ob is ligantur ad Legem ejus obserVandram , quam Omnibus. n communiter proponit a sed si instituatur aliqua ob- , Servanda a suis familiaribus ministris , ad hanc con teri non obligantur n. Hinc Deo volente , quemadmodum superius ex Scripturis demonstratum est , ut Mosaicae Legi Israelitae tantummodo subderentur ἰ non potuit ea Lex ad alias quoque gentes, populosque Pertinere , eo vel maxime quia Solus populus iudaicus Eam merebatur', ut superius innuebamus. Neque exinde aut Gentiles ex Iibertate Logis3melioris condiationis prae Judaeis ; aut Deum Personarum fuisse ac-
155. Objectio a. Deuteronomii XXVII. 26. absolute dicuntur maledicti omnes , qui erant caetra Legem, his verbis: maledictus qui non Aermanet insermonibus legis hujus. Ergo absolute Lex illa pro omnibus erat lata. q. I 56. II. dist. ans. Deuteronomii etc ; et aliunde illa maledictio cadebat in solos, et omnes Iudaeo Legis transgressores , cone. ans ; cadebat in om Somnino homines , n. ans, et cosm. Laudatum Scripturae locum legentibus, patet per quam elari Stime, ne dum illam , sed et alias quoquo maledictiones incitato Deuteronomii Capita expressas, solos respexisse Iudaeos, quando a Legis testamento i i recedebant. Illas enim in transgressores Judaeos pullicabat Levita , enum xando singula Legis Praecepta , ob quorum. inubSerVantiam relativae maledictiones insigobantur , atque ultima erat adducta in argumento maledictio, illis espressa verbis : malediciua qui non m anet in sermonibu I 'OS sejus, nec eos Vere perscit; cuncto populo adprobante, ac res radente. amen. Ubi vides Surusequentibus illis verbis : nee eos opere perscit, limitari maledictionem ad solos Iudaeos Legis transgreSSores Si ergo non omnes Iudaeos respiciebat maledictio illa ,
quomodo eadere poterat in Geutiles t Quomodo exindo
75쪽
omnes nationes Legem illa obligasse Adversarii deducunt 8 ceris non video.
57. Contra. Atqui maledictio illa , nedum Judaeos, sed et omnes omnino homines Legis transgresSores respiciebat, quatenus Lex illa absolute pro omnibus erat lata ; ergo n. r. Prob. subs. Sed prius
animadvertendum eSt, communi Theologorum Sententia , absurdum esM, nulli extra Synagogam salutis obtinendae spem fuisse ; cum multi extra Synagogam salvi etiam reapse sobanli Quo posito ,'en argumentum. Si maledictio illa solos Iudaeos Logis aransgreswres respiciebat, quatenus ea Lex pro Judaeis solum erat lata ς fit inde , extra Synagogam , nullam fuisse salutis obtincndae spem. Atqui hoc ex Praenotatis est si quod maxime absurdum ; Ergo maledicto illa etc. Prob. sequela maj. Ubi nulla erat Mosaicae Legis Observatio , ibi nulla erat , aut esse ρο- terat salus : Ergo si maledictio illa solos em. g. Ib8. n. n. am. Quamvis enim Genlues Mosaicam legem non servarent; multi tamen eorum naturae Legem in dordibus suis scriptam custodientes, divinae gratiae auxilio , aeternam salutem sunt adepti.
Atque id docet quidem Auctor libri de Caelesti Hye-Tarebia cap. IX. . quem librum etsi cum non paucis emunciae naris viris, Dionysio Areopagitae suppositum , Nerisimilius arbitremur; attamen a gravi SSimo, ae V austissimo Aut lore scriptum suisse, tanquam nimis Pr Iabile putamus. Porro Auctori huic, post D. Thomam BC Subtilissimum Doctorem nostrum , univerSa concinit
Theologorum turba : qui quidem Theologi , hoe unis
enbu extra Synag0gam quoque salutem fuisse ads 1nant. Idque Jobi praesertim, et Nahamani exemplis AEalidissime confirmant: Jobus enim Cap. I. et 2. itae ipsius homo dicitur simplea , recluS , timeΠSicum , ac recedo is a malo , et adhuc retinens innocentia ; licet Israelita ipse non fuerit. Νaham an praete
76쪽
eultor factus est, At non Moysaῖcae Legis sectator. Licet igitur maledictio illa solos audaeos Legis tran gressores respiciebat, quatenus pro ipsis solum Lex illa erat lata, non inde sequitur , nullam extra Synagogam salutis obtinendae spem fuisse eX eo , quod nulla extabat apud Gentiles Mosaicae Legis observantia,i59. Contra. Atqui ubi nulla erat Mosaica 'Legis observantia , ibi absolute nulla quoque erat'
aut erae Poterat salus; ergo a capite argumentum.
Prob. subs. Ubi nullus erat, Iosaicae Legis rigor, nullaque observatio, ibi ex XII. Exodi cap. nuti Ius profecto erat Circumcisionis ritus; iam vero ubi nullus erat Circumcisionis ritus , ibi sex Gen. eat. XVII.
nulla erat, aut esbe poterat salutis obtineudae spes; ergo ubi eae.*: I6o. R. concessa, maj ; n. min. InconcuSSum prosecto , atque hic praesertim veluti certum Supp Mendum est, extitisse post lapsum Protoparentis
dae; iam ante illud tempus, quo Circumcisionis Pre e tum Abrahae datum fuit, remedium aliquod , quo non Solum.adulti, sed insantes quoque originali labe
urgarentur. Cujusmodi autem illud fuerit, non est hu-us loci investigare : de hoc enim fuse pertractant Theo Iogi in Traelatu de Sacramentis in genere. Sed quale cumque tandem illud fuerit, qua demum via ac xatione demonstrabunt Adversarii , Temedium hoc, quo ante
initum a Deo cum Abraham Circumcisionis pactum se originis peccata delebatur, vim suam post illud tem Pus , quoad reliquas Gentes, populosque amisisse y ΑΛ quia praeceptum illud Circumcisionis iam suerat constitutum 8 At illud Abrahae solum , ejusque Poste-xis de quibus solummodo in eo , qui obiicitur.Gen.
lacu, sermo est , non autem omnibus positum suis-βe , certissima res est; cujus rei Scripturae fidem sa-ciuut Iocupletissimam. Exinde igitur Mosaicam Legem omnibus homiuibus sanctam fuisse, neutiquam con scitur.
77쪽
De moralibus praeceptis Legis Mosascae.
I 6 I. Ansmad. Lex Vetus tribus pxaeceptorum generibus coalescebat οῦ moralibus nempe, caeremoni
libus, et iudicialibus. Loquar tibi, dixit Dominus Moysi Deuteron. Cap.. V: V. 3 r. ) , Omnia mandaια
164. Def. 3. Praeeutra tandem judicialia
Meunsis illa , quae rectum modum, et rationem mc scribunt institiae servandae , recιeque administrandae. De moralibus hic tantum verba facimus i). g. 165. Sches. Haec porro moralia praecepta, quamvis multa adsignentur , ad decem tantum reducuntur , quae Decalogo complectuntur. Primam e Moram Dominus Deus tuus ric a): Non habebis Deos ali nos eortim me. Seeundum: Non a umes nomen DO-mini Dei rei in sanum. Tertium: Memenso ut diem Sabbati sanctῶ es. Quartum : Honora Patrem, tama rem tuam. Quintum: son occides. Sextum d Non moechaberis. Septimum: Non furtum facies. Oct vum : Non loqueris contra proximam tuum fessum
,ὶ Qui de caeremonialibus, atque Iudicialibus prae- Cepis aliqua scire cupit, legat Becan. in Manuali Liλ . Cap. XIX. q. v. n. 5. 6. αὶ Exod. cap. XX. V. . . et seq.
78쪽
lestimonism. Nonum: Non concuρlaces domum Proriami tui. Decimum tandem: Nec desiderabιs ua orem eiuS , non servum, non ancillam, non bovem, non asinum, nec omnia , quae illius Sunt. Singula brevister eXplicem .
Non habebis Deos alienos coram moL 166. Uoc'Praeceptum duo importat, alterum
ni unicum et Verum Deum adOTemus , eumque mer
te , puro corde , totisque Viribus diligamus ; et actibus tum internis , cum externis colamus ἰὴalterum , ne aliud Ens quodcumque , cultu praedicto , Soli Deo debito, prosequamur. S. 167. Coroll. Contra hoc itaque praecepimnsaciunt omnes Idololatrae, cytibus Christi F1des sufficienter annuntiata suit; omnes Haeretici, qui hideaveritates, prout ab Ecclesia proponuntur, ample arx respuunt; omnes illi , qui Damionitrus obsequium pracsentat, atque praestigiis, incantationibus , RI HS-que diabolicis superstitionibust dant ope iaIn, OmneSila , qui sibimet ipsis fidentes , spem collocant In Pecunia , thesauris, ac hujus saeculi praepotentibus; tandem , ne plura pr equamur ; omnes illI, quL amore creaturarum perciti, Deum , uti par ebi, Πυα
Non assumes nomen Domini Dei cui in sanum.. I 68. Duo pariter continet. Primum, ut Dei Nomen sanctum , et terribile , debilis Obsequiis , ex horiore prosequamur. Dei Nomen dicimus, non P seuli exis, syllabisque componitur , sed prout Lnu. pex
79쪽
soctissimi, atque infiniti personam designat. Secundum ,
ne frusta , aut irreverenter Dei nomen ASSumamus.
q. I 69. Coroll. Quare Praeceptum hoc violant, qui temere, et absque necessariis conditionibus jurant : Qui iuramenta alioquin rile facta , non Sexuant, et promissam fidem non liberant: Qui verbis aequi Ocis , aut ambiguitate Sermonis proximum , cui ju-xant, fallunt: Qui basphemant, aut, ex ira , et ore impio Dei Sanctorumque Nomen , ac Sacra pronum tiant , Cic.
Memento , ut diem Sabbati sancis es.
f. I o. Duo etiam complecitur hoc Praeceptum. Unum : ut abhorreamus peceata , per quae homo di holi servitio detinetur , atque ut ab operibus servili-hus abstineamus, iis excuphis; quae aut ad humanae naturae necessitatem, acl ad ornatum Templi , eι Fe- filorum celebritatem , aut denique ad pietatis osscidi pertinent.. Alterum , ut bonis insistamus, divino cutitui , et animarum saluti, peculi Mi ratione atque sollicitudine vacemus. f. III. Coroli. Itaque contra hoe praeceptum. Pgunt, qui dies Festos in conviviis, saltationibus , iisque id generis periculosis , non modo, Sed Pecca minosis actibus traducunt, Dei, animarumque Suaxum immemores; qui Divinis officiis., atque sacrifi-Ciis in Ecclesia , aut non assistunt, aut nimis osculanter et et indevote , qui operibus servilibus , ut 'S. I7o. explicatum est, incumbunt, dies Festos una cum caeteris hebdomadae diebus confundentes , et indiscriminatim accipientra. f. i72. Schol. Atque haec sunt tria praecepta , quae Deum rospiciunt; quaeque in priori tabula ahloyse eXarma sunt. Septem alia quae sequuntur, in posteriori tabula conscripta suero, atque ad proximumk
80쪽
Honora Patrem tuum , et mat rem tuam. f. 173. Tria requirit; I. ut parentes sincera , alque gratuita animi benevolentia , pietate , alque dilectione prosequamur. Ut externa obsequii , et obedientiae argumenta ipsis exhibeamus; ita tamen ut eorum honori , Semper. Dei honorem , atque cultum anteferamus; 3. ut eis necessaria subsidia , omni cura diligentiaque subministremus. Parentum VPro nomine non intelliguntur solum illi , qui nos genuerunt; sed qui parentum loco βuut , Vel gubernatione , vel instructione , vel aetate et cura ψ talos sunt neges, et Principes, Praeceptores , Tutores, Seniores. Istis nam que proprius honor, in Suo ordine etiam debetur.374. Coroll. Hinc praeceptum hoc violant ingrati illi silii , qui parentes aversantuT , Spern arat, ac veluti eos, quasi si non agnoscerent pertractant οῦ qui illos maledictis , aut Verberibus, quod horrendum dictu est, scelestius assiciunt; item illi, qui Regi obsequium denegant; de eo male obloquuntur: Qui civium seditiones adversus eum Suscitant, ac fovent;
eius Leges et iura violant; Ιlli tandem , ut caeteros mittamus , qui senioribus , magistris , aliiSque superioribus honorem , et reverentiam debitis non praestant ossiciis.
f. 175. Praeceptum hoc velat, quemque hominem, privata auctoritate, occidere, aut alio quovis modo, cujusvis hominis Vitae, sive periculosum, sive lethale damnum inferre; iubetque propterea ut Sincera, et concordi amicitia proximos diligamus , sive amicos, sive inimicos, eisque bona non solum sarta tecta velimus, sed et saetamuS. Quare.