Tractatus de Papa ubi et de Concilio Oecumenico

161쪽

TRACT1TUS DE PAPA.sormula est declaratio quatuor articulorum anni 1682; nec dubium quin de istis quatuor articulis intelligenda sint, tum Montepessulani Episcopi, tum citaue allocutionis consist rialis dicta. Hanc porro doctrinam Pius ΙX cum horrore rejicit, ac proinde reprobat. Pnoposnio XII'. - Infallibilem Romanum Ponti Aeem solemniter pronuntiariu Pius IX in litteris en elieis 9 novembris 1846:ae hoc ipso contrariam dottrinam reprobavit. - si Atque hinc plane apparet, in quanto errore illi etiam versentur, qui ratione abutentes, ac Dei eloquia lanquam humanum opus cxistimantes, proprio arbitrio illa explicare, interpretari temere audent, cum Bous ipse vivam constituerit auctoritatum, quae verum legitimumque caelestis suae revelationis Sen- Sum doceret, constabiliret, omnesque controverSias in rebus

fidei ei morum infallibili judicio dirimeret, ne sideles circumserantur omni vento doctrinae in nequitia hominum ad circumventionem erroris. Quae quidem viva et insallibilis auctoritas in ea tantum viget Ecclesia, quae a ChriSto Domino supra in Petrum, totius Ecclesiae caput, principem et pastorem, cujus fidem nunquam delecturam promi Sit, aediscala, suos legitimos semper habet Pontifices, Sine intermissione ab ipso Petroducentes originem, in ejus cathedra collocatos, et ejusdemoliam doctrinae, dignitalis, honoris ac potestalis haeredes et vindices. Et quoniam ubi Petrus ibi Ecclesia S. Ambrosius in psal. xi ), ac Petrus per Romanum Pontificem loquitur Conc. Chalced. , act. II , et semper in suis successoribus vivit et judicium exercet sSyn. Ephes. , acl. III , ac praestat quaerentibus fidei veritalom S. Petrus Chrysol. , Epist. ad Eulich. , idcirco divina eloquia eo plane sensu Sunt accipienda, quem tonuit ac tenet haec Romana beatissimi Petri cathedra, quae

omnium Ecclesiarum, mater et magi Stra Cong. Trid. , SeSS. VII,

de Baptismo , sidem a Christo traditam integram inviolatamque Semper SerVarii, eamque fideles edocui in sui de quoad

162쪽

p1RS SECENDA. 55 In alia Encyclica, ad Italiae praesules directa, pronuntiat pius lX, in Ecclesia Romana re1idere magisterium irrefot

bile fidei ivide Repue thdologique, t. III, p. 592 .

g2. - Quod dixere nonnulli Doetores catholici, videlicet opinionem de saltibilitate Papae nuinquam a Sede Apostolica damnatam fuisse cum notis theologieis, non est verum quoad omnes hujus opinionis formulas, sed dumtaxat quoad

aliquas.

Ex superiori paragrapho patet quam aperte salsum sit quod perpetuo recantant Gallicani Systematis defensores,

nunquam scilicet a Sede Apostolica condemnatum seu reprobatam fuisse opinionem de Romani Pontificis in desinitioni bus fidei saltibilitate; et quam immerito proinde concludant, adhuc liberam in scholis catholicis ac licitam opinionem illam. Sed et inter illos qui sanam caeteroquin doctrinam propugnant, minus considerate nonnulli generaliter concedendum putarunt, nondum ullas theologicas notas illi opinioni Pontificia auctoritate inustas suisse. Id quidem verum est si aga tur de formula, qua eadem opinio in declaratione cleri Gallicani anni 1682 exprimitur, prout mox dicetur. At vero alia formula, opinionem eamdem exprimens, etiam cum nota haereseos reprobata fuit. Utrumque patebit sequentibus propositionibuS. Puomstrio I'. - spinio de Romani Ponti sieis fallibilitate, quatenus e rimisur per hanc formulam, Ecclesia urbis Romae

errare potest, damnata est tanquum REREn . - Nimirum

anno 1479, a Sixto IV. Id probaVinius Supra, capite VII, ubi suse disseruimus de condemnatione Petri de 0sma. Vide in- Super praecedenti paragraphos propositione III. Caelerum jam anno 155 1 Clemens II Armenorum Patria imeliae injungebat ut affirmative et clare responderet huic interrogationi : u Credis solum Romanum Pontificem dubiis emergentibus circa fidem catholicam posse per determinationem authentieam, cui sit inviolabiliter adhaerendum, sinem imponere; et esse verum et catholicum quidquid ipse, auc-

163쪽

156 TRACTATUS DE PAPλ. loritate clavium sibi traditarum a Christo, determinat esse verum: et quod determinat esse salsum et haereticum, salsum et haereticum sit censendum Τ v Apud Bainaidum, ad annum 155 1. Iuxta Gallicanum systema, licitum est veras reputare propositiones, quas salsas et haereticas pronuntiavit

papa Solus, absque concilio secumenico et ante accedentem Ecclesiae consensum; siquidem in hoc casu, juxta idem systema, Papa errare poteSt. Jam xero hujuS SIStematis sequaceScin quantum id ad praxim deducunt, veras scilicet reputando propositiones quas Solus Papa pronuntiavit salsas et haereticas, a Clemente VI declarantur adhaerere doctrinae falsae et haeretieae; seu, quod idem est, declarantur haeretici. Nec poterat Clemens II id sortius declarare, quam exigendo ut crederetur haereti eum, quod tale pronuntiavit Romanus Pontis X. PnoposiTio II . - opinioni de fallibilitate Papae, quatenus primitur per formulam qua usus est elerus Gallieanus in deelaratione anni 1682, nondum ullam notam theologieam inussit Sedes apostoliea. - Etenim Alexander IIIl in bulla sua Inter multipliees dicit quidem : Improbamus omnia et sin- 'quia quae in dietis comitiis quoad deelarationem de potestate

eeelesiastiea ae quatuor in ea contentas propositiones in supra-dietis eomitiis gesta fuerunt. At nullam addit nolam theolo

In bulla fluetorem Isidet eadem iterum exprimitur reprobatio. Immo ibi dicitur : Reprobamus adoptionem horum scilicet quatuor articulorum anni 1682ὶ in synodo Pistoriensii factam,

velut temerariam, scandalosam, ae apostolicae Sedi injuriosam. Sed istae nolae cadunt directe in adoptionem dictorum articulorum ; non autem expresse et directe in ipsos articulos. Et quamvis ratiocinio evidenter evincatur iisdem nolis dignos esse articulos, quibus dignam existimavit pius II eorum adoptionem, tamen remanet ipsismet articulis inusias non suisse dicta S nolaS.

Pariter in supra citalis e Selicis litteris Pii IX expresse

164쪽

quidem docetur Romanum Pontificem insalii bilem esse in edendis decretis silei; sed nulla errori opposito nota inuritur. Tandem idipsum respondit Sacra Poenitentiaria die 14 septemhris 1851. En ipsius verba : u Sacra Poenitentiaria, diligenter perpenso dubio proposito, respondet: declarationem conventus Gallicani anni 1682, ab apostolica Sede improbatam quidem merito suisse ...; nullam tamen theologicae censurae notam doctrinae deelaratione illa contentae inustam fuisse s

ipsummet responsum a S. Paenitentiaria expeditum ad Joannem G. , dioecesis Apamiensis presbrterum, prae manibus habui, et ex illo citata verba transcripsi . Atque idem iterum S. Paenitentiaria respondit die 15 decembris 1851. dam si qui postulent, cur ab inurendis notis tandiu abstinuerit Sedes apostolica, cum praesertim viderei praevalere in Galliis reprobatam quatuor articulorum doctrinam, reponam ego : Adhuc et vos sine intellectu estis 3 Enimvero proximis post editos quatuor articulos temporibus sperabat Sedes apostolica fore ui Gallicani praesules reSipiscerent, erratum deflerent, retractarent, abjurarent. Spem illam, quam exprimunt non pauca coaetanea Scripta, fefellit eventus. Galliae clerus magis in dies telerrimo illo luto haerere ac immergi. Γrgere ac insensior fieri regia ac paria mentorum auctoritas.

Et tandem eo progredi pertinacia, ut jam obedientia sperari

prudenter non posset, Si haereticam Gallicanam doctrinam, et uti latem abjurandam ex cathedra pronuntiasset ei injunxisset Romanus Pontifex. Quae scilicet expectanda fortuna bullae pontificiae, haereticos dictos articulos declaranti ac desinienti Τ Haud Sane melior ea quam frequenter experiebantur caetera Sedis apostolicae decreta, quae neo recipiebantur, nec promulgari permittebantur, et sic pro inani tentamine habebantur et irridebantur. Α hulla schismaticos et haereticos declarante quatuor articulos, appellassent tanquam ab abusu Partamenta. De ea tanquam de laesis majestatis suae juribus regia majestas conquesta esset, Pontificemque acerbius molestiis exagitasset: ipsi tandem Episcopi, ipse clerus, ex ea quam profite-

165쪽

158TR1CI TUS DE pu .hantur doctrina logice arguendo collegissent, nec obligatoriam esse bullam, nec recipiendam, nec pr0mulgandam. Expectandus scilicet, aut certo, aut probabiliter, ex toto aut

ex parte, Ecclesiarum Galliae in formale schisma, in formalem haeresim lapsus i Supersedit pia mater Ecclesia Romana, dissimulavit, anathema retinuit. Maluil perstare doctrinam

pestiferam, quae, ob bonam iidem et squamineam caecitatem, nondum lethalis erat, ne vibrato semel sulmine lethalis evaderet. Non tamen omnino siluit; sed temperamento pro morbi gravitate utens, quatuor articulos reprobavit, Dola Snon inussit. At nunc tandem magna ex parte ceciderunt et in dies cadunt de cleri hujus oculis squammae; miratur et horrescit praeteritum Ecclesiarum Galliae periculum; atque ita jam, meo quidem judicio, convaluit, ut intortum in repro- halos Gallicanos articulos Sedis apostolicae anathema gaudens

excepturus Sit.

Disceptationis luec summa est : 1' Ab exordiis Ecclesiae usque ad ConStantiense concilium, id est, per quatuordecim Saecula, unanimis perpetuo suit catholicorum persuasio de Romani Pontificis ex cathedra loquentis insallibilitate. Perperam autem nonnulla facta in contrarium objici, probatum reperiet lector infra sectione quinta . 2' Εquidem saeculo decimo quinto, grassante scilicet longo illo turbine qui magni schismatis nomine designari solet, novellae ac antea inter catholicos inauditae de Papa fallibili doctrinae vexillum extulit Gerson, cum magistro suo Petrod'Ailly, ac nonnullis aliis ; huicque opinioni consonant quarta et quinta sessio ConStantiensis concilii. At in dictis sessi

166쪽

p1RS SECUNDA 159nibus Constanti ense concilium nequaquam cecumenicum fuit, nec ad talia desinidenda eius potestas extendebatur. Indignus aliunde Gerso, cum sequacibus, qui Vel minimam auctoritatem apud catholicos consequatur. Ei tandem compressa Statim omnino fuit et cuin unanimi totius catholici orbis contemptu rejecta transitoria illa paucorum aberratio; ita ut iterum omnes unanimiter doctores cathdlici Pontificiam insallibilitatem tanquam inconcussum atque Omnino tenendum dogma consessi sint.

5' Ab anno 1665 ad annum 1682, Ludovicus XIV cum ministris suis, inauditis machinationibus, fraudibus ac terroribus, extorquere nisus est pontisciae insallibitati contrarios sex articulos Facultatis Parisiensis anni 1665, et qualuor articulos anni 1682 ; sed nunc tandem plenissime constat ejusmodi doctrinalem declarationem, nec Facullati Parisiensi, nec Episcopatui Galliae adscribi posse. 4' Equidem ex tunc usque ad praesentia tempora, conStanter urgentibus variis quae Successerunt in Gallia guberniis, notabilem hujus regionis cleri partem invasit de Papa fallibili necnon aliis Gallicanismi placitis error. At pestis illa remansit intra sines Galliae ita circumscripta, ut allenta unive a Ecclesia catholica, generalis perpetuo permanserit ac hodie dum permaneat EpiScoporum ac doctorum catholicorum cum

Romana doctrina conSenSio.

5' Dictam Gallicanam doctrinam apostolica Sedes pluries reprobavit. Quod autem dictitari solet in Galliis dictas opiniones a Romanis Pontificibus nunquam suisse condemnatas, prorsus salsum est; siquidem reprobare condemnare est. Id dumtaxat verum, eum notis theologicis condemnatos nondum fuisse quatuor articulos anni l682. Nimirum pia mater Ecclesia Romana, metuens ne obcaecati silii, Si anathemate urgerentur, Obsequi renuerent seseque ah unitate scindendo perirent, dissimulavit, opportuniora curandi vulneris expectanStempora. Vae autem illis de clero. per quos stat ut sunestissimum illud vulnus nondum sanari queat l

167쪽

SECTIO III

EXPENDIUR QUAESTIO THEOLOGICE Hic deducenda veniunt argumenta theologica, quae R mani Pontificis ex cathedra loquentis inerrantiam demonstrant. Elsi nempe jam, ex immensa auct0rilatum copia, superius historiee adducta, sole meridiano clarius splendealdicla Sedis apostolicae praerogativa, et per istud generale totius orbis catholici et omnium saeculorum testimonium salis superque demonstrata videri queat, nihilominus pro landa mentalis hujusco dogmatis gravi late operae pretium erit, solitae insuper scholasticae sormae vim ci addere ; ut sic magis ac magis perspiciat lector, in quantum erroris abrssum misere prolapsi sint, qui insallibilem in definienda fide Romanum Pontificem insciari ausi sunt.

Divinitus concessam Romano Pontifici praerogativam illam exincunt potissimum quatuor Scripturae Sacrae oracula, de quibus sejunctim in sequentibus paragraphi S.

g l. - Textus Mattimi te. xlv, v. 18ὶ: Tu es Petrire. et rester hgne petram aedificabo Ecelesiam meam, eι porιae inseri non praevalebunt adversus eam.

Pstopostrio I'. - Per haec verba constitutus est Petrus, geu, quod idem est, eonstituta fuit fides Petri fundamentum Leelesiae. Disit iam by Gooste

168쪽

p1RS SECΓNDA. 61- Quod Christus ibi designat nomine petrae est idipsum quod constituit et esse voluit Ecclesiae suae sundamentum. Nam expresse dicit : Ecclesiam meam aedisiicabo super hane petram. Sane qui aedificium extruit super aliquam petram, hoc ipso petram istam aedificii sui landamentum facit ac ponit. Unde quod petra de qua ibi agitur Ecclesiae Christi sundamentum constituta sit, nullus negare potest aut negavit unquam. Iam vero quid Sit illa petra de qua loquitur Christus,

expendamus, et non ex privata nostra interpretatione, sed ex Patrum auctoritate determinemus. Dicimus petram illam esse Petrum ipSum, qualenus veram Christi fidem e silentem et praedicantem. Si pervolvantur Sanc-'torum Patrum scripta, frequenS occurret interpretatio, qua voces istas super hane petram intelligunt de sancto Petro apostolo. Et hic est revera proprius et litteratis sensus. Quae Patrum testimonia notiora Suut ut ea referre necesse sit. Ast et smpissime sancti Patres eadem verba interpretantur de Fide Petri: quod quia facilius posset non adverti, textibus lectori - pandendum duximus. SANcTEs HILARILs. - Super hane igitur eonfessionis petram

Leelesiae aeditieatio est libro II de Trinit., n. 56 . Feliae sidet petra, Petri ore confessa libro I de Trinit., n. 28).

SANGUA Gii Econills NYssENus. - Ut petra vitae Christus in divinis Scripturis praedicatur, petra vero fidei tanquam fundamentum, quia ipse Dominua ait ad principem Apostolorum : Tu es Petrus et super hanc petram aedificabo EccleSiam meam, super confessionem videlicet Christi, quia diaerat: Tu es Christus

filius Dei vivi de Trinitate, capite ulli mol.

SANcres Manosius. - Fides ergo est Ecclesiae fundamentum. Non enim de earne Petri, sed de fide dictum est, quia portae mortis ei non praevalebunt de Incarnatione, cap. V, n. 54 . ANTIQUI o ALGORES , quorum Scilicet opera Ambrosii nomine olim inscripta sunt. - Biait Dominus ad Petrum rSuper istam petram aedifieabo Ecelesiam meam; hoe est iu huc eatholiem fidei eonfessione statuam sideles ad vitam Commen-

169쪽

162TR1CTATIS DE PAPA.laria in epistolas Pauli, ad caput ii ad Ephesios, b, 20, in appendice 0perum S. Ambrosiij. Auctor aulem sermonis in Natali apostolorum Petri et Pauli, dicit Petrum in Leclesiati dei fundamenta continere fin eadem appendice .

quidem solidae petrae instar nobis Mistit, eui velut fundamento Domini fluies innititur, supra quam Ecclesia modis omnibus aedi-pieula est IIaeresi LIX, n. 7 . SANGUs ΛΠGUsTINUs. - Nominavit petram et laudavit Armamentum Ecclesiae in ista side Tract. III in Joannem, n. 20. His verbis in ista lide intelligit S. Augustinus fidem quam Petrus professuS erat, ut ex contextu liquet . Petrus qui paulo ante eum ichriStum eonfessus erat Filium Dei, et in illa confessione .appellatus erat petra εupra quam sobriearetur Leclesia in Psalm. LXIx, n. 4 . SANCTUS CuRIS TOMds. - Super hane petram aedificabo Ee-elesiam meam, id est, super fidei confessionem iliom. LIV, alias Lu, in Mailhaeum, n. 2). Super confessionem ejus Petri Leelesiam ita fundavit et munivit. .. hom. Lxxxii, aliaS LXXXIII, in Mailhaeum, D. 5ὶ.ANTIuΓΠS AUCTOR, cujus scriptio quondam S. Chrysostomi repulata. - Super hane petram ... non diaei ι super Petrum; neque enim super hominem, sed super fidem ejus Petri aedifi- eurit Sermo i in Pentecosten, inter sepera Chrisostomi, t. III, col. 275 . Nolei lector ibi excludi Petrum quatenus hominem ;non autem excluditur quatenus fidem veram constens et praedican v. SANoeus EucΗERids, episcopus Lugdunensis. - Videamus itaque quid sit, et super hunc petram aedisiicabo Eccletiam meam. Super hanc petram, quam tu modo doeuisti dicens : Tu es Christus Filius Dei viri, super hane petram et super hunc sit Iem aedisiicabs Eeelesiam meam homilia in S. Petri Natali, quae an S. Eucherii sit, an alterius auctoris, n0n conStat . SANGUs CYRILLUs ALExANDRINds. - Petrum, opinor, nihil aliud quam inconcussam et Armissimam diseipuli sidem poeurit, in

170쪽

p1RS SECUNDA.163 qua Eeelesia Christi ita fundata et sit rinuta esset, ut non laberetur et esset ineaepugnabilis inferorum portis ilibro IV de Trinitate .

Illum1Lis, HieroSolimorum EpiScopus. - Cum gummus et primus apostolorum Petrus diaeisset: Tu es Christus Filius Deirini, Dominus intulit dieens : Beatus es. . . et ego dieo tibi quia tu es Petrus et super hanc petram ... Super hane eonfessionem

roborata est Eeelesia Dei fin Synodica, Conciliorum Labbe, edit. Venet. , tomo IV, col. I, 1855 .

jus eonfessionem velati basim quamdam et fundamentum Eeelesiae deluerat sepist. Lxxvii, ad Eulalium . Audiamus et Christum Dominum eonfessionem hanc consili mantem : super hanc enim petram, inquit, ardi sieabo Ecclesiam meam sepiStola ci xxvii, ad Ioannem inconomum . S15crvs PETRUS cnBIsoLmvs. - Petrus a petra nomen adeptus est, quia primus meruit Ecelesiam sidet tirmitate fundare sermo cLIV, de S. Stephano . S1Ncrvs MAXIMΠs Taurinensis. - Petra dicitur, eo quod primus in nationibus fidei fundamenta posuerit iliom. iv de Petro ap0Stolo VANONYMus relatus in Calena Nicelae Super Matthaeum. - Petrum sidei eonfessionem vocavit. Cum autem super hane petram aedilieari nuntiatur, inde ostendit, multos jam futuros qui in eum

erederent.

STEPH Nus Cameracensis. - Tu qui Petrud eaeistens, petrastes Aidei perbi et eonstituendae Ecclesiae fundamentum ... hac basi superposita, reliqua etiam dogmatu, puto, SuperStruentur

in die SS. Petri et Pauli, apud Combesis ium).

S. ΙSI Rus HISPALENSIs. - Biaerat Petrus: Tu es Christus Filius Dei vivi. Deinde ei Dominus : Super hane petram quum cons Suses, aedilieabo Leelesiam meum libro III 0riginum, cap. αὶ. S. IOANNEs BA MEN Us. - e est Arma illa et immota fides, dupra quam tanquam petram Ecclesia suntlatu est oratio de