장음표시 사용
221쪽
21ι TRACTATΓS DE PAPA. versalis Ecclesiae potestate. Nec cum habebit etiam relative ad unumquemque Episcopum singulariter Sumplum, ni Si collectio cam ipsi, potius quam alteri, delegaverit. Imo p0lerit illa collectio, utpote supremam totius Ecclesiae regendae potestatem habens, ipsam Romanam dioecesim, Romanumque Episcopum Supprimere, vel minimo Metropolitanorum Subjicere. Insuper in hac hrpothesi, constituisset Christus Ecclesiam Suam, non cum forma monarchiae, Sed cum forma rei publicae stricte sumptae; in qua scilicet Suprema polestaS peneS Senatum aliquem seu collectionem resideret. Quod consectarium dogmati catholico, perpetuae scili t Patrum conciliorumque doctrinae, et ipsiusmel universalis Ecclesiae praxi apertissime repugnat.
Tandem repugnat ipsamet hSpothesis, nimirum quod aliquando possit Episcoporum collectio sese a Romano Pontilice dividere. Nam tunc vera Ecclesia Christi, vel staret in solo capite, id est, Romano Episcopo, vel in Solo corpore, id eSl,
collectione reliquorum praeSulum. Porro utrumque repugnat, quia certum est constitutam a Christo fuisse Ecclesiam cum forma corporis moralis integri, non in forma monstri, quale foret vel solum caput absque trunco, vel Solus truncus abSque apite. Nec objiciatur, non repugnare in corpore morali quod ad tempus de sicivi eaput, et tamen corpuS interea Virat, prout contingit mortuo Romano Pontisiice. Non negatur posSe ad tempus desiicere eupus sper mortem scilicet aut aliam aequivalentem causamὶ quin ideo destruatur eorpus morule. At quamdiu caput non desiicit, sed vivit et praecipit et regit, si contingat
corpus ab eo Sese abScindere, hoc ipso prorsus destruitur ac perimitur morale corpus. Sit in exemplum regnum aliquod monarchicum, in quo caput seu monarcha, per electionem constitui debeat. Mortuo uno monarcha, non ideo perimitur corpus illud morale, nec stare desinit illo tempore quod intercedit inter obitum praedecessoris et electionem SucceSSOriS. At vero, si, vivente monarcha, ab eo Sese dividant
222쪽
p19s SLCΓXD1.2l 5 provinciae, ipSiusque auctori latalem respuant, actum est de regno illo qualenus in onarchico, ut palet. Similiter periret Ecclesia Christi, si, vel unico momento, dum vivit eius legi- limum caput Romanus Pontifex, Episcoporum collectio adversus eum insurgeret, et ejus auctoritati sese subtraheret. Cum ergo contingere nequeal ut portio inseri adversus Leele. siam Christi praevaleant, nec contingere unquam poteSi ut Episcoporum collectio sese a Romano Pontifice dividat. II. Falsum etiam cst adversariorum principium posteriori Sensu intellectum, videlicet : non residere insallibilitalem, neque in solo capite Romano Pontifice ante supervenientem corporis Epi Scoporum consensum, neque in solo corpore Episcoporum absque assensu capitis seu Romani Episcopi; sed
in utroque simul, id est, incommuni uti iusque judicio. IIunc posteriorem sensum, juxta quem principium suum intelligere solent Gallicani systematis propugnatores, ita declaravii Bos- suetius in sermone de Unitate: a Ibe Sa inl-Siuge principulemens, et te eo, ps de Pepiseoput uui is son hes, c'est uia it faut trou ver te dbpiu de la doctrine occisistastique, conside aiax Evi pies par les apolres ; car c'esi h eeste uultet qu'il est dit: qui votis
ecoule myocoule; et encoro: Los portes de Penser ne prevaudroni pus contre elle; et encore : Vous ines la tu iniere dumonde: ol oncoro : Bil s-le a l'sgli se, et s'il n)dcolite pas l' gli se, qicit votas Soli comine uti gerit it et unpublicain. n Porro sic intellectum principium pro uS erroneum eSt. Etenim, vel admittunt nunquam eontingere posse ui Papa erret, Se0i Simile finions absque corpore Episcoporum, et Vicissim nunquam contingere posse ut corpus Episcop0rum, seorsim definiens absque Papa ; vel econtra admittunt id constimere posse.
Si prius, hoc ipso admittunt insallibilitatem Romani Pontisicis ante supervenientem Epiκ0porum conSenSum : ac proinde
si hi contradicunt. Imo simillior admittunt insallibilitatem e0rporis Episcoporum, seorsim a Papa definientium. Si enim nunquam contingere poSsit ut erret, Sive Papa, Si vir corpus Episcoporum, Sic Seorsim desiliens, utrique insallibilitatis praero-
223쪽
PSt, etiam ante Supervenientem alterius aSSensum.
Si posterius, id est, si contingere possit ut erret sive Papa, Sive corpuS Episcoporum, Sic Seorsim desiniens, jam contingere p0terii, ut nulla existat in Ecclesia auctoritas insallibilis, seu quod idem est ut Subvertatur Christi Ecclesia, et portae
inseri contra eam praevaleant. Nam tunc conlingere poterit ut Papa definiat et credendum injungat aliquem articulum, et corpus Episcoporum articulum istum reiiciat et contrarium tenendum decernat. Cum nempe utrinque supponatur saltibilitas, minime repugnat negari ab uno quod definitur ab altero. Porro tunc, juxta expositum Gallicani sistematis Sensum, nulla supererit auctoritas cui fideles tuto obsequi possint, et a qua valeant certo edoceri veram Christi fidem. Nam juxta dictum SySlema, verae doctrinae depositum, non repeli potesta solo Romano Pontifice, neque a solo corpore Episcoporum, sed conjunelim ab utroque. u Le Saint-Siuge principalement et
te corps de l'episcopat, c'est oti it saut trouxer te depol de ladoctrine eccleSiastique. . . c'est a cette unitd qu'il a sile dit . . . sIgitur reperiri certo nequit vera Christi doctrina, nisi in hac unitate, id est, conjunctim in Papae et corporis episcopalis judicio. Proinde quando isti duo fidei iudices non concordabunt quod corii ingere poSse supponunt adversari ii nullibi omnino' exstabit sussciens auctoritas ad certo tradendam fidelibus veram Christi doctrinam. Meluendum quippe habebunt sidelm ne in limesim impingant si flent cum Papa, cum is non Silin lallibilis nisi assentiente corpore Episcoporum, et idem metuendum habebunt si flent cum corpore Episcoporum,
utpote pariter fallibili nisi assentiat Papa. Ergo dari poterit
casus quo desinat in Ecclesia existere Sufficiens auctoritas, ac proinde quo desinat vera esse Christi promissio : Dee esso vobiscum sum usque ad eonsummulionem saeeuli. Portae inferi
non praevalebunt udre1 Sus eam.
0bjicies. - Non durabit dissensio luee Papam inter et corpus Episc0porum : scd vi promissionum Christi brevi siniet.
224쪽
pos SLCs h. 217 Nimirum si erraverit Papa, mox resipiseel, resistente corpore Episcoporum. Et pariter Si erraverit corpus Episcoporum, mox desinitioni Papae sese subjiciei. Porro ex brevissima dissentione Ecclesia Christi non subvertitur.
Respondeo: Non lantum concedo non duraturam ejusmodidissensionem, sed dico nunquam vel unico momento extituram. At vos, postquam semel admisistis illam dissensionem exurgere posse, grati S Omnino ac perperam asseritis non duraturam. Nam si Papa semel haeresim docere valeat, cur non poterit in Suo Sensu permanere 3 praesertim cum, vobis latentibus, dissentiens corpus Episcoporum insallibile non sit, et in causis fidei vobis pariter latentibus praeeipuas partes papa habeat: a Le Saint-Siuge principalement et tu corps de l'Episcopat, c'est ou it saut trouxer te depsu de la doctrine. n Item
Semel errans corpus Episcoporum et orthodoxam Papae desinitionem rejiciens, cur non posSel in sua pertinacia remanere ΤDicitis obstare promissiones Christi ne duret dissensio. Sed obstant pariter ne incipiat. Nam flatim ac inciperet talis dissensio, esset Scissio inter caput ei corpus, et periret Ecclesia. Praeterea, Semel admisso adversariorum principio, etiam juxta poSteriorem expoSitum sensum intellecto, non veri scantur promissiones Christi, apostolo Petro personaliter factae.
Et primo quidem verba quibus Christus Dominus Petro commisit fratres suos in fide eonfirmandi officium. Nimirum in ista hypothesi debet fides a Petro desinita confirmari a fratribus suis, ut sit insallibilis. Item illusorie Christus Petro pascendos commisisset agnos et oves. Siquidem deberet et ipse quoad sidem pasci ab ovibus, id est, Episcopis; nec posset ipse sanum sidei
paSlum certo discernere, nisi ex superveniente ovium judicio et attestatione. Item salsa foret promissio, tibi dabo claves ... quoscumque Solveris . . . Nam istae claves, et ista quodeumque solvendi
ac ligandi facultas, supremam regiminis potestatem exprimit, et regendi etiam quoad profitendam fidem jus supremum comprehendit. Porro in dicta hypothesi, Christus supremam ejuS- modi potestatem Petro seu Romano pontifici nullatenus
225쪽
IphcT1TΓS DE PU1. dedisset. Et pariter Petrum decepisset Christus, quando ei cum tanta emphasi dixit: Ego di eo tibi quia tu es Petrus, et super hane Petrum aedificabo Eeelesiam meum. Nam ex sensu obvio, Petrus et quilibet ejus successor legitimus, his verbis intelligi debet constitutus pro sundamento proprie dicto totius Ecclesiae. Tale autem non foret in dicta hypothesi; si quidem primarii spost Christum J Ecclesiae sundamenti vices ageret, non Romanus Episcopus, sed tota Simul Episcoporum collectio. Constitulus nempe suisset Petrus pars aliquota fundamenti, non simpliciter fundamentum. Aliunde prorsus errasSent Patres et concilia secumenica, quorum constans perSuaSio agdoctrina fuit, constitutum in heali Petri persona Romanum Pontificem, Ecelesiarum omnium caput, cum plena eaS paScendi ac gubernandi potestate, et cui fideles omnes obedire tenentur. Enimvero in praedicto SISlemate, Supremum Ecclesilae caput foret, non Romanus Pontifex, sed Episcoporum collegium : nec Romano Pontisci competeret plena potestas Ecclesiam universalem pascendi ac gubernandi, sed prete loΕpiscoporum collegio. Igitur manifeste salsum atque absonum est istud adversariorum principium : Supremam nempe auctoritatem et in sallibilitatem Episcoporum collegio, non Romano Pontifici, a Christo collatam sui SSe. Objietes. - Nisi admittatur collegio Episcoporum collatam suisse supremam auctori latem et insallibili lalem, verilale carebunt promissionhs collectivae, a Christo ad apostolos di
Respondeo : Posila Romani Pontificis suprema potestate elin saltibili tale, optimo cohaeront invicem et veriscantur Christi promissiones, tum singulariter Petro, tum collective omnibus apostolis sactae. I contra vero, admissa hSpothesi advsersariorum, absonae remanent pr0missiones ad Petrum personaliter directae. Quod ut paleat collectivas Christi promissiones re
1' Equidem apostolis in unum collectis dictum est quod-
226쪽
Ρ1RS SECENM. 219 eumque ligaveritis, etc.; Sed hoc dictum est apostolis, non a Petro S unctis, sed econtra ibi adstante Petro, quem jam
Christus caeterorum principem, et pastorem universalem, et Ecclesiae sundamentum, et fratrum confirmatorem conStiluerat. Igitur id dictum est apostolis, qualenus Petro unitis, et cum ipso pronuntiantibus, et ipsi tanquam capili adhaerentibus. Et sic revera Episcoporum collegio convenit, et ex istis verbis exincitur suprema auctoritas et insallibilitas; quia tunc dictum collegium intelligitur de capite simul ei membris desinientibus et decernentibus. Sed haec suprema auctoritas ct insallibilitas collegii Episcoporum, quatenus agit cum et Sub capite suo Romano Pontifice, nequaquam impedit quin et soli Petro Christus dixerit quodcumque solveris. Imo ipsi soli, et non aliis dixit, tibi dabo elares. Et sic optime cohaeret et veri- si catur, quod et solus decernens Romanus Pontifex supremam auctoritatem ac insallibilitatem habeat, et eam etiam habeat collegium Episcoporum cum quo tanquam caput pronuntiat et decernit Romanus Pontifex.2' Ιlem quando apostolis dixit Christus euntes docete. . . ecce ego vobiscum sum usque ad eonsummationem saeeuli, ibi aderat petrus, jam con Stilutus universorum pastor, confirmator et
fundamentum. Unde probat quidem hic textus Episcoporum fidem docentium insallibilitatem, sed quatenus eam docent simul eum Pesro seu Romano Pontifice. Quod sane non impedit quin singulariter Petro insallibilitatem contulerit Chris-lus quando ipsi dixit: Go rogari pro te ut non desiiciat Aules
tua ... consirma fratres ... Pasce agn0S, pasce ores. . . Tu eg Petrus
et super hane petram aedilicabo Ecclesiam meam.
5' Item ubi et ipsi apostoli dicuntur Ecclesiae fundamentum, id bono intelligiturin velificatur de apostolis cum Petro et sub Petro evangeligantibus; ita ut et ipsi vere sint fundamentum, licet secundarium. Sed hoc non impedit quin Petrus primarium sundamentum a Christo positus sit, ut manifestant verba haec : Tu es Petrus et super hanc petram aediti cubo
227쪽
TRACTATUS DE PAPA.4' Ilem quod Ecclesia revera sit eolumna et sirmamentum veritatis i I Tim ., in , 15ὶ, intelligendum est non de Ecclesia capite suo truncata, vel e sundamento Suo avulsa, sed de ipsa capiti unita et subjecta, et fundamento suo Romano Pontifici innixa. Atque id non impedit quin Christus Romanum Pontificem vere constituerit eo lumnam et Armamentum veritalis. Tunc enim veri sicatur, quod Romanus Pontifex talis sit foedi sim consideratus ex instilutione Christi, et simul quod Εcclesia talis sit qualenus unum corpus efficiens cum suo capite. IInde revera promissiones collectivae toti Ecclesiae, seu omnibus simul apostolis saetae, optime intelliguntur, explicantur, verilicantur, et cohaerent cum doctrina de Romano Pontifice insallibili ac supremam regendi potestatem oblinente. At vero, posita contraria adverSariorum opinione, promissiones Petro singulariter factae absonae sunt, nec veritatem habent. PpoposiTio Id. - Falsum item hocce adrersariorum principium : a Singulae Ecelesiae divisim sumptae inferiores quidem sunt Romano Pontisiee; at colleelire sumptae ipso Superiores sunt. . - Etenim Supradictae promissiones Petro personaliter sactae, poloelalem Supremam exprimunt; et revera Romano Pontifici competere supremam in Ecclesia poleStatem, Salvaside negari non potest, cum talem eam declaraverit concilium Tridentinum, et Florentinum plenam eamdem desini verit. Plena sane non eSt aliqua potestas, quando datur alia major et Superior; ac proinde ut plena sit, necesse est ui et suprema exiStat. Iam vero, Semel admisSo adversariorum principio, suprema nequaquam. foret Romani Pontificis potestas; siquidem daretur alia major et Usi superior, nimirum in Ecclesiis collective sumptis, seu, quod idem est, in collegio
Falsum insuper demonstrari potest adversariorum principium hoc ratiocinio : vel supponunt adversarii, posse collegium Episcoporum a Romano Pontifice dissentire, vel non.
228쪽
22l Si supponant Episcopos collective sumptos a Romano Pontifice non posse dissentire, ergo ipsi definienti semper obedire lenentur, et hoc ipso Romanus Pontifex insallibilis agnoscitur. Si econtra Supponant adversarii, collegium Episcoporum a Romano Ponlisice posse dissentire, jam insallibilitas erit, vel penes collegium Episcoporum sic a Papa dissentiens ac Seiunctum, vel etiam tunc agnoscenda erit in Romano Pontifice. Atqui esse nequit insallibilitas in Episcoporum colle tione, a Romano Pontifice Sejuncta et dissentiente; quod sic probavit eximius theologus P. Mari in Societatis desu: u 1' Talis infallibilitas non potest huic collectioni competere vi promi sionum lactarum ipsi sancto Petro soli, ut patet ex terminis. Nec 2' competere ipsi potest xi promissionum lactarum col-
leetioni : etenim promissiones istae continentur his toxtibus :Euntes docete ... Et ecce ego vobiscum Sum omnibus diebus. . .
uuaee ιmque ligaveritis. . . et aliis textibus citari solitis ubi de insallibilitate Eccleside . A qui isti textus minime favent, nec quidquam tribuunt collectioni de qua agitur. Scilicet haec
dicta sunt collegio apoStolorum; sed Sanctus Petrus erat saltem membrum i Stius collegii, nec tunc undecim erant ab eo
dissentientes. Ergo etiam ipse partem suam habuit in istis promissionibus; seu potius isti duodecim sibi unili et conjuncti, veramque unitatem constituenteS, haec promissa audierunt et acceperunt. Ergo ex talibus promissis nihil omnino sequitur concessum tali collectioni sid est a Romano Pontifice sejunctae et dissentienti . Ergo unicum superest medium intelligendi omnes promissioneS factaS omnibus simul apostolis, Scilicet: Omnis potestas data est S. Petro, qui constitulus est princeps et caput collegii apostolici. Sed ipse Petrus nocpoterat nec debebat totam Ecclesiam sper Se solumi regere. Γnde ipsi dati sunt quasi coadjutores, Seu paStores animarum, nempe ap0Stoli, Seu EpiSe0pi; qui sub ipso, ipsique subditi, subordinati, obSequenteS, et munus ab ipso accipientes atque potestatem, Speciales partes gregiS pascerent et regerent, dum ipse remaneret pa Slor et rector universalis.
229쪽
TRACT1TUS DE PAPA. mPorro jam potestatis subordinatione sic constituta ab ipso Christo, et expressa per lexius ad solum Petrum respicientes, Christus deinde locutus est omnibus simul apostolis, ipsis promittens assistentiam et tradens potestatem sub sancto Petro exercendam, et hanc assi Stentiam reponens in eo quod nunquam permitteret scissionem membrorum a capite, Seu dissensum collectionis Episcoporum a Summo pontifice. Ergo sic remanet et remanere debet potestas plena et illaesa Summi Pontificis o Traetatus de Eeelesia, auctore P. Martin, paucis exemplaribus autographice editus, p. 295 .PnoposiTio IIP. - Falsum etiam est istud adversariorum principium : u Infallibilis est Sedes apostoliea, non rero Summus Pontifer in ea sedens. - Fusius supra consulavimus nempe parte II, Seel. I, cap. Ivj novellum istud STslema, quo distinguitur Sedem Romanam inter et sedentem in ea, et quo insallibilitas sedi quidem tribuitur, non autem Sedenti. Nihilominus hic etiam breviter qnam inane sit palam sa-
1' Sedes, materialiter sumpta, id est, pro objecto maleriali super quo sedetur, incapax est insallibilitatis, ut patet.
2' Vox sedes prout et vox cathedra, thronus, tribunal sumi potest et de facto sumitur metaphoriee ad designandum in abstrueto, sive potentiam sive excellentiam, sive alias qualitates et praerogativas ceriarum personarum. Sic, verbi gratia, phrasis haec, thronus Galliae tale vel tale jus habet, nihil aliud signiscat, quam h ce jus penes Galliae regem residere; sed hoc significat abstrahendo ab hoc vel isto rege Galliae: undo jus' istud regium sic designatur in abstrueto. Provenit
autem metaphora, ex eo qu0d dictae personae suam potestalem exercere soleant in aliqua materiali sede vel throno se
Iam vero si Gallicani Sedem apostolieam in hoc sensu intelligant, absone insultibilitatem aliamve pristrogalivam illi sedi tribuunt, eam denegando Romano Pontifici. Nam sic in-
230쪽
nus sejuncta a Papa, mera est abstractio menti S, et ens rationis. Proinde Sedes apostoliea, sic intellecta, nihil prorsus est nisi per sedentem. Igitur omnino saluum est in fallibilitatem aut quidquam aliud illi tribuere, et simul illud sedenti Romano Pontifici denegare. At neque ipsi Gallicani distinctionem Suam, sedis et sedentis, in hoc absono sensu intelligunt, sed illam explicarunt juxta duplex Sequens Systema, videlicet :5' Nonnulli per Sedem apostolieum intelligunt, non solum Romanum Pontificem, sed ipsum simul cum clero et sideli romanae dioecesis populo; intelligunt scilicet Romanam Delesiam, quatenus Episcopo suo ac clero fidelique populo constantem. Et sic sedem, id est, totam illam Ecclesiam, a sedente, id est, a solo Romano Episcopo, distinguentes, insallibilitatem priori adscribunt, non posteriori. Seu aliis terminis, insallibilem concedunt Romanum Pontificem si fidem definiat ipsi assentiente clero ac sideli populo Romano; secus si ipse solus desini verit nec iste assensuS accesserit. Porro ejusmodi sTslema salsum prorsus est et absonum. Primo, notandum venit, hocce STStemale gallicanos parum
in praxi juvari. Nunquam enim definitiones sidei edit Romanus Pontifex, nisi assentiente Romano clero ac populo. Nimirum inauditum est majorem cleri et populi sidelis Romani partem non acquievisse quando Papa decretum aliquod fidei edidit. Praesertim, cum adversarii necessarium dumtaxat dicant assensum silentii, non autem exigant ut omnes Romanae dioecesis clerici ac sideles simul cum Papa pronuntient, aut per expresSum Suum judicium papalem sententiam consim
Seeundo systema istud manifestissime contradicit promissionibus Christi, tum personaliter ad Petrum, tum collective ad omnes simul apostolos directis. Etenim in evangelio quidem repserimus supremam potestatem Petro personaliter a Christo collatam fuisse hisce verbis : Tu es Petrus et super