장음표시 사용
281쪽
g l. - Praetensus S. Liberii lapsus nullo aut helitico testimonio probatur, estque ad sabulas injiciendus.
1' Praetensum lapsum non probans fragmenta eae libro S. Ili larii. - Sic habet eruditus Bollandista Stillingus, in eximia sua disseriatione de S. Liberio Papa heta sanetorum, lonio Sexto septembris, p. 574, Antii et piis, 1757 : et Priusquam
ipsa sancti l iberii gesta enarranda su Scipio, examinanda videntur documenta nonnulla, quibus historici recentiores paS- sim usi sunt tanquam legitimis, cum illa mihi plane suppi, sititiu appareant, iotaque ex iis Liberii historia Sexcentis erroribus inquinata. Primo loco venit illa scripturarum collectio,
qvid sub nomine S. II ilarii primum edita est a Nicolao Fabro, deinde recusa in novissima editione 0perum S. Ilitarii ab eruditis Benedi clinis a col. 1279, ubi litulum habet : Frnymentura libro S. IIllarii Pietariensis provincia' hquitaniae. Auctor illius editionis est Petrus Couslanlius. s Ibi probat Stili in spartem istorum Dagmentorum in manuscriptis nequaquam adscribi S. Ilitario, nee ullam allegari posse horiam rationem cur adscribi debeant. Prorsus errasse editores, qui partem hanc fragmentorum S. Ililario adscripserunt. Alteram etiam
fragmontorum partem S. llilario salso attribulam ; quia nempe : u Multa conlinet vitiosa, salsa, in pla, ad prop0situm non conducentia el Seriti S Scripta, indignaque prorsus sanctitate, prudentia, cruditione, modestiaque et jus lilia S. Hilarii. η Ilis su se probatis, concludit generatim diei a fragmenta perperam S. Hilario attributa fuisse. Stillingi argu
menta, brevila lis ellu Sa, non reproducimus. Adnotamus dumtaxat omnino uvincere hujus eruditi auctoritatem, nujure citari possint dicta fragmenta, quatenus eae saneto Hilario valorem aliquem trahentia. duae autem in eisdem fragmentis occurrunt aliorum auctorum excerpta, valebunt unumquodque pro respecti xi sui auctoris vul0re, nisi pari ter hisceu uel oribus sal So adscriptu murini. 2' Suppositis iae sunt quatuor praeleusae sun cli Liberi epistolae,
282쪽
phys StasNΠΑ. 275 quibus lapsum eum in Heresim eontenditur. - Εxlant revera quatuor epistolae, Liberii Papae nomen prae se serentes, quae si ab ipso revera scriptae fuissent, lapsum ejus probarent.
Prima, quae ad Orientales Episeopos dirigitur, et incipit his verbis, Studens paei, habetur in opere sancti Hilarii, nomine fragmentorum inscripto, fragmento quarto in editione Migne lomo II, col. 678 . Item illam reperies in collectione conciliorum Mansi, inter epistolas Liberii, sub numero 8 positam lomo III, col. 208, edit. Florentiae, 759 . Et apud Coustant Epistolae Romanorum Pontificum, in appendice, col. 95j. duae epistola, si genuina foret, palam faceret a Liberio Papa
derelictum Athanasium, receptosque in communionem Arianos 0ricialis Episcopo S. Seeunda, quae pariter ad Orientales Episcopos dirigitur, et incipit his verbis, Pro deisi eo timore, habetur in opere citato sancti Hilarii, sub fragmento seaeto, numero 5 i in editione ligne, tomo Il, col. 689 . Item apud Mansi, loco citato, col. 207 . Ilem apud Coustant i istolae Romanorum Pontilicum, epistola decima, col. 441, edit. Parisiis, l721 . Hare: pariter epistola, si genuina foret, ei non ab Arianis conscia, testaretura Liberio subscriptam fuisse concilii Sirmiensis formulam,
rejectum sanctum Athanasium, et in communionem receptoS
Tertia, quae dirigitur ud Ursaeium, Valentem et Germiniu-num, et incipit his verbis, uuia selo vos, habetur in cilalo jam Opere sancti Hilarii, Sub fragmento arato, numero 8 feditionis ligno tomo II, col. 695 . item apud Coustant floco citato, col. 444 ; et in collectione conciliorum Mansi floco citato,
col. 209j. Haec etiam epistola, Si conscia non fuisset, testuretur Liberium se ab Albanasii communione separasse, ac
Arianos in communionem recepiSSB.
0uarta demum dirigitur ad Vincentium Episcopum Capuanum, et incipit his verbis, Non doceo. Hubetur in citato sancti Hilarii opere, sub frugmento serto, numero 1 0 editionis Migne, lomo II, col. 695 . Item apud Cousiant floco citato,
283쪽
276 TRACT1TΓS I E PLP1. col. 447ὶ; et apud Mansi floco citato, col. 2l0 . Haec cliam epistula Liberium exhibet Arianis communione conjunctum et ab Athanasio separatum. Jam quid de quatuor istis epis-
lolis sentiendum Sit expendamuS. Piima epistola non est ganeli Liberii, sed ab Arianis eon tela. - ha sentiunt communiter eruditi, derelicto hac in re Tillem inlio . De ea sie Binius : a Haec epistola adulterina est,
Liberioque salso udscripta n lin Collectione eonti Iiorum Munsi, t. III, ecl. 208, editionis Florentinae , 1759 . Idque probat laudatus Binius, quatuor rationibus quas vide ibidem . Consciam ab Arianis epistolam pro certo item habuit Coustant, quod ei suse probat Epistolae Romanorum Pontificum, in sp- pendice ad calcem voluminis, col. 94 et seq. : a Epistolae
hujus, ait, ... salsitatem prima illiuS Verba produnt ... v Benedicti ni qui opera sancti Hilarii ediderunt, sic adnotant :κ Baronius ... hanc epistolam antiquitatem redolere et Liberiiario scriptam esse concedit: eam lamen omnino negat ipsius esse. Α plerisque etiam rejicitur ut ficta et adulterina. Primo enim . . . Quae cum ita sint, hanc epistolam ab Arianis conficiam esse eo consentimus libentius, quo plures hujusmodi
litteras, tum Attianasii luna imperatoris nomine, circa idem tempus, ah iisdem editas esse demonstrat Athanasius ipse, Apologia ad Constantem, pagina 680 et 686. Quod etiam confirmat Sardi cense concilium, in quo Ieriae sunt litterae factae a Theoguito salsae adversus Athanasium et Mareellum, ut audivimus fraomento secundo sancti Hilariti numero S , sin editione Migne, t. II, col. 678 et 679 .
Tandem, post Couslanlium et alios eruditos, eamdem epistolam ad crisim revocans cilalus Bollandifla Stillingus, eam certo confictam demonstrat, atque ila suam hae de re disse lationem claudii : u Nullum ergo est dubium quin illa epistola sit fgmonium inimicorum Liberii, et verisimiliter Arianorum, licet deinde etiam Luci scriani similia sngere potuerint , fgeta Suuetorum, die 25 septembris, tomo Sexto Septembris, pag. 582, B, Aialuei piae, l757 .
284쪽
277Seeunda epissesu supposititia pariter censendu est. - Bo illa sie Bollandista Stillingus : α Accipe nunc, lector, alteramo pistolam Liberio altributam, de cujus suppositione mihi quoque dubitandum non videtvrs igcιa Sauesorum, loco cit., p. 582 . Supposititiam illam epistolam probat, tum ex siJlo, qui idem est ae in aliis certo confictis epistolis; tum ex eo
quod sancti Liberii prudentiae, sortitudini et magnanimitati
Tertia item epistola supposititia. - Confictam existimavit Baronius, qui primum eam pro genuina habuerat, Sed postmodum sententiam retractavit; ilemque Binius et Labb:Dus vide notam editorum Benedictinoruin, ad numerum 8 frugmenti sexti sancti Hilarii, in editione Migne, t. II, col. 695 . Adeat vero praecipue lector citatum Bollandistam Stiltinguinsgeta Sanetorum, citato locoὶ qui simul Coustantii objectiones eonsulat. Equidem istius et trium aliarum epistolarum authenticitatem propugnavit Tillemontius; sed nulla hujus eruditi auctoritas, ubi in causa sunt Boinani pontifices : et Adeo Samson ille criticus, inquit Stillingus, omne robur criticum, ne dicam sanum judicium, continuo perdidit, ubi agendum erat de documentis, quae nata erant Liberio notam inurere a Aera Sanetorum, tomo sexto Septembris, p. 584, Antuer-
uuarta ellam eonlietu. - a Musdem sirit haec rursum est cum praecedentibus et ejusdem verisimiliter architecti, licet alias salsitatis notas iam claras non habeat. Fingitur scribere Liberius, litteras se dedisse ad 0rientales de Allianasii damnatione, quod non esse verisimile jam observavi. Fingitur implorare patrocinium omnium Episcoporum Campaniae, iisque hunc in sinem declarare lapsum suum. At non egebat Campanorum patrocinio ad reditum impetrandum, si cedere veIlet constantio, cum imperator Romanorum precibus annuisset, et remissurum se Liberium promisisset, sub ea saltem conditione. Campanos quoque Episcopos, qui aut omnes, aut Saltem majori ex parte catholici erant, tali epistola
285쪽
Contietas quatuor epistolas evineunt insuper rationes sequentes : - a Restant exponendae nonnullae rationes, quibus omnium illarum epistolarum salsitas innotescit. Primo nullus antiquorum de illis Liberii epistolis meminit: nullus dixit, aliorum Episcoporum patrocinio reditum a Liberio fuisse obtentum. Quapropter aut illarum epistolarum salsitas fuit cito cognita, si consciae sunt ab Arianis; aut postmodum a Luci serianis aut aliis schismaticis fuerint procusae. Quis enim credat omnes illas epistolas ignorari potuisse a Rufino, S vero Sulpicio, Socrate, Sozomeno, Theodoreto et aliis, cum statim fuissent vulgandae ab Arianis 3 Si autem dictis historicis, qui omnes coaevi aut suppares sunt, innotuissent dictae epistolae, et pro Liberii epistolis suissent habitae, non pol erat Ilumnus dubitare de lapsu Liberii in tot ejus epistolis usserto. . . Non poterant Severus Sulpicius, Socrates, Sogom nes et Theodoretus tam magnifico loqui de sortitudine et constantia Liberii, quam revera locutos videbimus, et reditum ipsius solis Bomanorum precibus attribuere, si tot pusilli et abjecti animi indicia in propriis epistolis dedisset Liberius, quot in dictis epistolis reperiuntur. Si sanelus Αmbrosius epistolas istas, quas ignorare non poterat si erant Liberii, pro Liberii epistolis habuisset, sanctitatem' Liberii non commendasset iis verbis quae dedi. Haec mihi sufficiunt ad quatuor epistolas in quibus mentio sit de S. Athanasii damnatione, Liberio indubitanter abjudicandas . Neque judicium meum mirabitur aequus lector, modo rationes exi Verba Rufini sunt: e Uberius sebis Romae Episcopus, constantio vivente, regressus est. Sed hoc utrum quod adquieverit voluntati sua, constanti' ad subscribendum, an ad populi Romani gratiam, a quo proficiscens fuerat exoratus, indulserit, pro certo compertum non lis O Ilist. Gel. , I. I. e. xxvril. 2 Sic S. Ambrosius ad sororem suam Marcellinam, quae velum a S. uberio acceperat: a Tempus est, soror Sancta, ea quae mecum conferre Soles, beatae memoriae Liberit. praecepta revolvero. ut, quo vir sanctior, eo sermo accedat gratior Ο de Virginibus, i. III, e. εὶ Et insim dicit: agnetae memoriae Libertur.
286쪽
minibus a calumniatoribus fuerint vulgata v Stillingus, Aeta Sanesorum, fomo Sexto Septembris, p. 585, B, Aniuerpiae,
5 Teaelus saneti Athanasii qui allegari solenι ad probandum S. Iuberii lapsum, non sunt saucii Athanasii, sed ejus operibus buli. - In opere S. Athanasii quod inscribitur Historia hi ianorum ad monachos, Sic occurrit numero 41 : a Porro Liberius extorris factus, poSi hiennium denique fractus ret, .minisque mortis perterritus Subscripsit. Verum ea ipsa re comprobatur quum violentia eorum, tu in Liberii in luseresim illam odium, usque pro Athanasio suffragium, quamdiu scilicet libere arbitrioque Suo agere licuit. Nam quae tormentorum vi praeter priorem sententium eliciuntur, ea non reformidantium, sed vexantium sunt placitu. u Et in ejusdem S. Λthanasii Apologiaeontra At iunos, numero 89, haec leguntur : α Cum autem non solum verbis mihi patrocinali fuerint, sed etiam exilium
si Stinuerint, ex eorumque numero Sit Liberius Romae Episcopus : nam etsi exilii aerumnas ad sinem usque non toleraverit, attamen quod conssalam in nos conspirationem probe nosset, biennio in exilii loco. est commoratuS. DI trumque opus a sancto athanasio conscriptum fuit ante tempus quo lapsum esse Liberium contenditur. Igitur citata verba quae agunt de Liberii lapsu non fuerunt ab Athanasio scripta, sed aliena manu postmodum addita. Id suse probat Si illi rigus siletu Sauetorum, tomo sexto Septembris, p. 598 et seq. ; et quod non sua Solum Sententia haec sit, adnotat hoc modo : u Hoc alii dudum viderunt et agnoverunt, etiamsi delapsu Liberii non dubitarent is sibi d. , n. 118 . Idem colligit ex ipsismet lexlibus. Et landem ex eo quod subseeuti hi si rici Graeci, Socrates, Soromenus et Theodoretus Liberii lapsum ignoraverint. Non ignorassent sane Si assertum habuissent in notissimis 0perum sancti Athanasii codicibus. Nee a Theodorelo vocatus Liberius suisset, rictoriosus veritatis athletu, vi κευρος τρὶς ἀλοεῖας μωM οτης. Item Theophanes, ad
287쪽
annum 552, reditum Lit,erii narrat, silet de lapsu. Ilem pholius sin Bibliotheca, in vita S. Athanasii, cod. 258ὶ meminit de exilio Liberii, non de lapsu. Equidem in Epitome, lib. IV, n. 5, sic habet idem Pholius: u Evindem Liberium
et cum illo 0sium Episcopum contra consubstantialis vocabulum et contra Anathasium subscripsisse, ait Philostor-gius. v Rumorem de lapsu Liberii sparserant Ariani, et juxta hunc rumorem scripsit Arianus Philosiorgius, quod mirum non est, nec lapsum probat. At mirum valde non allegari a Photio, et ullis sancti Athanasii auctoritatem. Sane si Allianasiani codices, quos prae manibus habebant Pholius et alii memorali historici, supra citatum de lapsu Liberii assertum continuissent, ad hunc tantis auctori latis testimonium provocare non omisiSSent.
4' Duo tersus S. Hieronymi, qui ad probandum Liberii Iup- sum allegari solent, non sunt saneti Hieronymi, sed ejus operibus additi. - prior lexius occurrit in libro de Viris illustribus, cap. xcvii, ubi Sic de Fortunatiano Aquileiensi Episcopo : u Et in hoc habetur detestabilis, quod Liberium, Romanae urbis Episcopum, pro side ad exilium pergentem, primus sollici-
lavit ac fregit, et ad subscriptionem haereseos compulit. v Alter lextus, ex Chronico S. Hieronrmi, ad annum 552, depromptus, sic habet : u Liberius XXXIV Romanae Ecelesia, ordinatur Episcopus. Quo in exilium ob fidem truso, omnes clerici juraverunt ut nullum alium susciperent. Verum cum Felix ab Arianis suisset in sacerdotium substitutus, plurimi pejeraverunt, et post annum cum Felice decli sunt; quia Liberius, taedio victus exilii, et in haereticam pravitatem subscribens, Romam quasi victor intraverat. v - Quae rationes evincant ei talos textus Hieronymo non eSSe adscribendos, non exponemus; sed lectorem remittimus ad eruditum Bollandis lam Stiltinguin, qui, iis su Se deductis, et postquam praeno- lavit opera S. HieronSmi, prie reliquis omnibus maxime esse interpolata, sic addit de duobus lex libus : u Talia aulem sunt illa asserta, ut nec cum aliis S. Hieronimi aSSeriis congruant,
288쪽
sod cum pluribus aliis inserta istis illius operibus credimus n fleta Suuetorum, torno sexto Septembris, pag. 609, n. 160 . 0stendit postea Stillingus quam immerito ad probandum S. Liberii lapsum allegarolur mendax praelatio, libello pre- cum Marcellini et Faustini schismalicorum praefixa. Qua finita
documentorum ab adversariis objici solitorum recensione, sic subjungit : a Cum igitur omno illud quod asseritur delapsu Liberii, lam ineerta et invicem pugnantia monumenta pro iundamento habeat, mirari non debemus, nullum sanetorum Patrum qui cum Liberio vixerunt, aul post Liberium speculo quarto et quinto Ecclesiam scriptis suis illustrarunt, vel minimo verbo de Liberii lapsu mentionem fecisse. ηmfletes. - Lapsum Liberium concessit Baronius. Revondeo: Magna quidem Baronii auctoritas. Quod tamen in hoc et aliis nonnullis erraverit, a facile excusari potest, ait Stillingus, in eruditissimo Annalium conditore, qui historiam ecclesiasticam expurgare coepit; sed omnia solus sa cere non potuit η loco cit., n. H0ὶ.5' uuam multa suadeant fabulam esse Liberii lapsum. - Qui gesta sancti Liberii legerit in opere fleta Sanetorum facile concedet, ob quam plurima lacla historica, caeteroquin certissima, excludendam prorsus Liberiani lapsus hypothesim. En lite recenSere non possumus. Sit in specimen populi Romani erga Liberium agendi ratio, de qua sie si illingus : u Lubet modo ex dictis breve subjicere ratiocinium, quo liqueat, quam parum verisimilis aut probabilis sit Liberii lapsus, quem ex documentis sere supposilitiis media aetas adoptavit. Romani catholica fide ornati, et Arianis maxime contrarii, Liberium exulem summo studio repelierunt, parique gaudio redeuntem exceperunt. Quis igitur fastile credat, ullam Liberii praevaricationem in noluisse Romanis, quando reversum exceperunt Romani Felicem, noglecto imperatoris mandato,
289쪽
TRACTATΓS DE PAPA.282roni pro praevaricatore, et communione cum Arianis maculato, aut injusta S. Allianasii damnatione Τ Romani a Felico abhorrebant, qui ab Arianis ordinatus erat, et cum eis communicabat Τ Quomodo igitur Liberium tantopere amare, tantoque cum gaudio excipere poterant, si iis obnoxium noverant praevaricationibus, quas sanxerunt haeretici aut schismatici, quasque credula nimis posteritas pro veris re-eepit Τ , Fabulam esse praetensum Liberii lapsum, praeter citatum Bollandistam Stillingum, propugnavit Petrus Ballerinius ideri ae flatione primatus, cap. xv, ἶ8ὶ, et Corgne Dissertatioueritique stir se Pape Lib/re, Paris, 1756 . His plano assentio.
Nolet aulem lector sussicere vel unius erudiit Stiltingi auctoritatem, ut jam nequeat ab adversariis Liberii lapsus tanquam cerιus Supponi. Ex quo ruit tota eorum objectio. Astrueret pariter etiam si certus lapsus ille probaretur, p ut ostenditur in sequenti paragrapho.
g2. - Εliamsi certus foret praetensus Liborii Papae lapsus . nihil prorsus ex eo collegi posset eontra insallibilitatem Romani Pontificis ex eatlaedra nilom desinientis.
Jam Supra monuimus pretensum Liberii lapsum hisce tribus constare : l' quod Siriniensis concilii formulta subscripserit; 2' quod sanctum Athanasium rejecerit; δ' quod Arianos 0rientis Episcopos in communionem receperit. porro etiamsi tria haec omnino certa forent, nihil omnino contra dogma insallibilitatis Papae, fidem ex cathedra desinientis, evincerent. Quod palam sit sequenti propositionum Serie.
PROPostrio I'. - Εtiamsi Liberius Papa Siriniensis eoncilii sormulae subseripserit, non sequitur ipsum errasse iidem definiendo ea cathedra. - Tres successive conditae sunt in Simmiensi concilio fidei formulae, quarum textum vide in collectione Conciliorum Mansi flomo III, col. 257 et seq., editio Florentiar, t 759 . Equidem duae posteriores haereticum virus
290쪽
285 continent. At vero in prima nihil oinnino reperitur nisi plane catholicum. ConStat nempe articulis 26, quibus illaesa si de aquibuslibet catholicis Episcopis subscribi potuit. In eo dumtaxat vituperanda, quod vocem consubstantialis non contineret. Hoc scilicet vocabulum in texenda illa formula semiariani de industria omiserant, ut sic arianismo aliquatenus in directe faverent. Jam vero quod Liberius Papa si cui revera formulae subscripisse dicendus siti huic primae, non autem Secundae aut tertiae, subscripSerit, explorata res est apud eruditos. uduoad subscriptionem vero sormulae Sirmiensis, ait Balle-riuius, jam convenit sero inter omnes eruditos, etiam adversarios, illam suisse primam formulam Sirmii editam contra Photinum; quam in libro de Synodis ipse sanctus Hilarius uti calliolicam excusat s Balterinius, de Vi ac Ratione primatu3, cap. xv, ἶ 8, n. 50j. Unde Sic arguimus : non potuit Liberius errare in si de per suam Sirmiensis formulae Subscriptionem, si formula haec nullum in fide errorem contineat : atqui nullum omnino continet. Objietes 1'. - Peccavit subscribendo formulae qua haere-liei, oh omissam vocem eonsubstantialis, abuti poterant. Respondeo : Esto peccaverit. Sed peccatum istud non fuit erronea sidei definitio. Id sole meridiana clarius est, cum formula nullum errorem contineat. Non dicimus Papam non, p0SSe peccare, aliquid omittendo quod ex ossicio suo praestare debuit: sed dicimus tantum contingero non posse ut alicui
erroneae fidei desinitioni lihere subscribat. Non agitur de Papae imprecabili late, at de ipsius inerrantia in edendis ex cathedra sidei desinitionibus. Objietes T. - Sanctus nilarius in Fragmenιis, formulam cui subscripsit Liberius persidiam vocat. Item sanctus HieronT-mus eum in haeretieam pravitatem subseripsisSo affirmat. Respondeo : illos textus non esse Sancti Hilarii nec sancti Hieron Tini, prout manifestum fecit Bollandifla Stillingus. At in hypothesi etiam quod genuini larent, sic responderi potest :