Tractatus de Papa ubi et de Concilio Oecumenico

631쪽

praecessisset auctoritas Ο Concilia Coleti, t. X, col. 597 .

Et in eadem actione X, canone 55, sic legere est: a Siqua . vero cecumenica SInodo collecla, de Romana etiam Ecclesia controversia extiterit, licebit cum decenti reverentia de proposita quaeSli 0nc Veneranter percunctari, reSponSumque admittere, et sive juvari sive juvare; non lamen impudenter contra senioris Romae Pontifices sententiam dicere η Concilia Coleti, t. X, col. 879ὶ . Ex iis octavi concilii cecumenici verbis haec colligenda veniunt : Primo, non Ileet decumenicae sSnodo sententiam dicere contra senioris Romae Pontifices. - Seeundo, talem Senientiam proferre, non tantum illegitimum foret, sed impudens. - Tertio, legitur quidem Romanum Pontificem de omnium Ecclesiarum Pontificibus judicasse; at de ipso quemquam judicasse, non legitur. - ouarto, ita tenet octavum concilium cecumenicum, non obstante anathemate quod sibi objicit ,

contra Honorium Papam, in sexta STnodo cecumenica, pronuntiato. Tum quia istud anathema pronuntiatum est post mortem Honorii, ac proinde quando jam non erat pap . Tum quia pronuntiatum est, ct 0rienIalibus; quae vox innuit a Sede apostolica tunc receptam non fuisse ejusmodi synodalem sententiam, seu quoad istud anathema oecumenicum non fuisse sextum generale concilium. Nec objiciatur contrarium colligi ex istis verbis nisi eju3dem primae Sedis consensus praecessiεset auctoritas. Non dicit sTnodus istum consensum praecesSisse. Sed dumtaxat, non potuisse anathema legitime proferri contra illum mortuum, nisi in casu quo dictus ConSenSus praecessisset. ide quo vide parte Secunda, Secl. V, cap. VI.

Tum denique quia Honorius accusatus fuerat de haeresi, et propter solum istud crimen licitum est inferioribus superiori suo resistere. Papam autem haereticum jam papa tu excidisse olim senserunt multi doctores catholici. Unde anathematigare Papam publice haereticum supposito quod casus possibilis sit, quod non asserit concilium, non esset judicare verum Papam, Sed ex- Papam. Ob eas omnes

632쪽

rationes tenet concilium cecumenicum octavum, Senientiam contra Honorium prolatam non impedire quin verum remaneat quod asseruerat, videlicet: de Papa quemquam judicasse non legimus. -υuinto, dum dicit SI noduS, propter Solam haeresim licitum esse minoribus majorum Suorum molibu S re- Sistere, hoc ipso implicite ac aequivalenter asseruit patres Sexti secumonici concilii, etiam collective sumptos, suisse minores, id est, inferiores relative ad Romanum Pontificem; siquidem hoc dixit ad explicandum quo titulo potuissent isti Patres dicium anathema conciliariter pronuntiare. Γnde sic implicite asseruit Papae superioritatem relalixe ad generatu concilium. Igitur ex octavo secumenico concilio apertissime constat Papam non posse ab ullo concilio judicari, puniri aut deponi. 2' Concilium LateranonSe quintum, SeSSione XI, expreSSesic declaravit: a Solum Romanum Pontificem, tanquam super omnia concilia auctoritatem habentent, conciliorum indicendorum, transferendorum ac diSSol Vendorum plenum jus et potestatem habere, nedum ex Sacrae Scriptum testimonio, dictis

sanctorum Patrum ac aliorum Romanorum Pontificum, sed propria etiam eorumdem conciliorum consessione manifestu

Si Papa auctoritatem habeat super omnia concilia, aperitS-Sime repugnat eum p0sse judicari, puniri aut deponi ab ullo concilio. Alioquin cnim esset simul superior et inferior concilio : superior, siquidem super concilium auctoritatem haberet; in serior, utpote concilii judicio Subjectus. - Praeterea, excitato concilio LateranenSi, habet Papa plenum jus concilia dissoli endi. Igitur statim ac concilium aliquod Papam judicare altentaret, posset Papa concilium istud dissolvere, et sic impedire ne posSet quidquam legi lime pronuntiare. Porro tribunal quod existere non potest niSi quatenus Papa velit, a sortiori non potest Papam judicare, illumve deponere. Insuper declarat quinta Lateranensis Synodus, auctoritalem

Paptae super omnia concilia, manifeste cor lare sacra Scriptura,

sanctis Patribus et Romanis Pontificibus, atque ipsa etiam

633쪽

626 Tli1CI TΓS DE PAPΛ. conciliorum consessione. Unde certa est, ex illis variis sonii bus, Papae auct0rilas super quodlibet concilium; quae auctoritas stare nequit si possit Romanus Pontifex ab aliqua synodo in jus vocari, punirive aut deponi. 0bjicies. - concilium istud Lateranense quinium cst umenicum fuisse negant plures Gallicani theologi: ergo nihil probat. Respondeo: 1' Rulorquendo : Tridentinae synodi secum eni- ilalem negant Lullierant: ergo nihil probant Tridentina decreta. - 2' Quod negent Gallicani theologi dictae synodi Lateranensis secum enicit alsem, est valde miserum effugium. Nihil enim defuisso ex requisitis ad secum enicitatem conditionibus, ostensum est Supra Sec t. II, cap. Π, n. 8 . id dumtaxat aliquatenus controverti potest, an dicta sInodus Papae auctoritatem super omnia concilia declaraverit cum ea forma, quae definitionem dogmaticam proprie dictam constituat. Et ideo dumtaxat Gallicani qui dictam Papae superiori talem, as Inodo expresSe a SSeriam, negare audent, non Sunt proprio haeretici. Ast errant certissime, nec a temeritate Sallem excusari possunt. 5' Sanctus Zorimus, qui creatus est Pontifex anno 4l7, haec scribebat ad Africanus Episcopos : u Quamvis Patrum tradi-lio apostolicae sedi auctoritatem tantam tribuerit, ut de ejus judicio disceptare nullus auderet ... n apud Cou Stant, Epistolae Romanorum Pontisticum, col. 974, edit. Parisiis, 1 2 l . - a Cum lanium nobis esset auctori latis, ut nullus de nostra possit retractare sententia, nihil egimus quod non ad vestram nolitiam nostris ultro litteris referremus v loco citato . Atque istam judicialem B0mani Pontificis polesialem dicit ibidem sancius Zorimus provenire ea ip3a quoque Christi Dei nostri promissisne. Ilaec nempe Zoetimi doctrina, quam certam et a nemine controversam supponit : talem Christus Romano Pontifici po-lesialem contulit, ut nullu3, ac proinde nec ulla generalis

synodus, possit de ipsius judicio retraelare, id est, illud judicialiter examinare ad eum finem ut abrogetur vel corri-Diuisitos by Corale

634쪽

p1RS TERTI1. 627gatur. Igitur Papae iudicium supremum est, ita ut a nulla terrena potestate reformari valeat. Inde autem rigoroso Sequitur non posse Papam ab ullo concilio judicari, puniri vea ut deponi. Nam sententiae quam concilium aliquod contra Pupam pronuntiaret, et qua tu eum depositionem alia invepaenam decerneret, poSSet Papa Suum judicium opponere. Posset nempe concilii sentcntiam nullam et irritam pronuntiare. Cumque nemini liceat de Papae judicio retractare, de- herout ipsi met concilii Patres huic judicio sese submituere. Unde reipsa potestatem non habent Pupam judicandi, puniendive aut deponendi. 4' Eamdem doctrinam sic exprimit sanctus Bonifacius I, qui creatus est Pontifex anno 1l8 :u Numquam enim licuit de eo rursus quod semel statutum est ab apostolica Sede tractari s apud Coustant, Epistolae Romanorum Pontificum, col. 105b, edit. Parisiis, 172l . a Nemo unquam apostolico culmini, de cujus judicio non licolretractari, manus obvias audacter intulit; nemo in hoc re-bollis extitit, nisi qui de se voluit judicaris libid. , col. 1012 . Igitur, lesio Boni sucio I, scelus est Romano pontifici ipsiusque decretis resistere; atque id Semper certum et indubilatum apud omnes catholicos fuerat. Porro concilii Patres qui Papam in judicium vocare ac deponere allentarent, procul dubio ipsi ut ejus judicio resisterent. Ergo illicite agerent. 5' saucius Gelasius, qui creatus est Pontifex anno 492 :u Ipsi sunt canones qui appellationes totius Εe lesiae ad hujus sedis examen voluere deserri; ab ipsa vero nusquam prorsus appollari debere sanxerunt. Ac per hoc, illam do lota Ecclesia judicare, ipsum ad nullius commeare judicium ... Νon veremur ne apostolica Sententia resolvatur, quam et vox Christi, et majorum traditio, et eanonum sulcit auctoritas, ut

totum potius Leelesiam semper ipsa dijudicet v l Labbe, i. IV, col. 1l68, edit. Parisiis, 167 l .u Cuncta per mundum n0Fit EccleSia, qu0niam quorumlibet sententiis ligala Pontificum Sedes beati Petri apostoli

635쪽

beat judicandi, neque cuiqua in de eius liceat judicare judicio ου sibi d. , col. 1205 .

Ex illo testimonio multipliciter et manifestissime vera probatur thesis, id est: Papam non posse ab ullo concilio in judicium vocari, punirive aut deponi. Primo, si concilio compe-terol potestas illa Papam in judicium vocandi, seu, quod idem est, potestas supra Papam, hoc ipso liceret appellare a Papa

ad concilium. Porro contrarium asserit sanctus Gelasius. Nempe canones Sanxerunt, a Sede Romana nusquam appellari debere. Et illa sedes jus habet judicandi de omni Leelesta: ul non licet cuiquum de ejus judicio judieare. Cum non detur

appellatio a Papa ad concilium, repugnat concilium esse legitimum papae judicem. - Secundo, teSte Sancto Gelasio, no-lorium est, idque cuncta per mundum norit Ecclesia, Romano

Pontifici compulere potestatem judicandi de lotu Ecelesia, ita ut jus habeat rcsolvendi ligata sententiis quorumlibet Pontili eum. Si Papa jus habeat judicandi de tota Ecclesia, ergo et de quolibet concilio. Si jus habeat cassandi judicia quorumlibet

Pontificum, ergo et judicia Episcoporum in concilio coadunatorum; ergo et judicia concilii contra ipsum prolata. Porro habere potestatem judicandi aliquam personam, ita ut illa persona valeat judicium contre Se prolatum rescindere, idem est ad omni judiciali potestate in personam illam carere. Igitur jus non habet concilium Romanum Pontificem in judicium vocandi, paenasve ullas in eum decernendi. - Tertio, expressu asserit sanctus Gelasius, Romanum Pontificem ad

nullius eommeare judicium, id est, a nullo judicari posse. Si an ullo, ergo neque a concilio. - Quarto, doctrinam hanc asserit sulciri, non lanium eanonum auctoritate, sed etiam voce Christi, et Putrum traditione. Quodque valde n0tandum est, eam doctrinam invocat, non lanquam ulli controversiae obnoxiam, sed tanquam indubilatum et quatenus late ab omni Ecclesia nolum et receptum d 0gma catholicum, prout arguunt verba luoc : Cuncta per mundum norit Ecclesia.

636쪽

p1RS TERTII. 6296' Sanctus Nicolaus I, qui creatus est Ponti sex anno 8 18 : a Cum Secundum canones, ubi est major auctoritas judicium inferiorum sit deserendum ..., patet proseclo Sed is apostolicae, ei us auctori lute major non est, judicium a nemine fore retra

landum, neque cuiquam de ejus liceat judicare judicio. Si quidem ad illam de quali bot mundi parte canones appellari Voluerunt; ab illa autem nemo sit appellare permissus v Labbe, t. IIII, col. 5l9, edit. 167 l . Si nulli bi auctori lus existat, Romani Pontificis auctoritate major, non poterit ullum concilium papam in judicium vocare, illumve deponere. Nullus siquidem jurisdictionem habere potest in superiorem vel in aequalem. 7'Ennodius diaconus, postmodum Ticinensis Episcopus, in apologia pro Symmacho Papa, quam synodus Romana Suam secit et actis suis inseri jussit: Aliorum forte hominum causas Deus voluerit per homines terminare r sedis istius praesulem Suo Sine quaestione reserravit arbitrio. Si Romani Ponti scis causa terminari nequeat per homines, ergo neque per ullum concilium. Et notetur principium istud, quod nempe Papa nequeat judicari per homines, invocari ab Ennodio tanquam certum atque apud catholicos omnes indubitatum, prout exprimunt voces illae, sine quaestione. 8' Sanctus Avitus Viennensis de eadem Symmachi Papi

causa Scribens ad senatores Romanos, non suo lanium, Sed ei omnium Gallicanorum praesulum nomine : u Si speculo primum fuerat accusatus, consacerdotum suorum Sol alium pullus adciscere, quam recipere debuisset judicium. . . Non sa-cile datur intelligi qua vel ratione vel lege ab inferioribus eminentior judicetur u sopist. xxxij. Equidem Episcopi a potestate laica Romam vocali ad judicandum Srmmachum Pa pam, non constituebant generalem synodum, sed particularem. Unde licet sanctus Avitus dicat Papam ab iis praesulibus, utpote inferioribus non potuisse legitime judicari, non sequitur rigor0Se hanc ejus sententiam generali etiam sS nodo applicandam esse. Id lamen salis aperte sequitur sex adductis ab

637쪽

650TR1 Thris DE PAPA. ipso rationibus. Si onina Oxistimassul Romanum Pontificem a Bumana illa synodo non debuisse judicari, ex ea ratione quod synodus non esset Oeeumenica, id profecto expressisset. Dixisset nempe: cum Galliarii in Episcopis reprobo allentarin concilio particulari, quod legitimo agi nequit nisi per generale concilium. Porro hoc non dixit, sed adduxit dumtaxat rationem istam : eminentiorem non posse judieari ab iustrioribuX.

9' In concilio duintili noburgensi eum indignatione reiecta

ou temeritas ei usdam elerici, qui negare ausus est liancce Romanorum pontificum prodrogativam, videlicet : Et nullus de eorum judieio judieare debent, nee illi alicujus judicio sub- aeeant sid narrat Beri holitus synchronus, in appendice ad Hermannum contractum, ad annum 1085j. Si nullius, ergo noc concilii generalis judicio Papam subjacere, pro indubilato habebatur. 0' Sanctus Ivo, epistola ccxxxvi, de Romanis Pontificibus dicit: Me nostro, nee ullius hominum probantur subjacere Iudicio. Igitur nec generalis concilii.

11' Philippus, qui do imperio cum Bllione III doc 'rtavit,

in opistola ad Innocentium III: Ab homine non estis juditandus, sed judicium restrum soli Deo referratur apud Rarnal-dum, ad annum 1206 . 12' Explorata igitur conciliorum Ρι Patrum doctrina, omnino colligendum venit, non posse Papam ab ulla synodo judicari, punirive aut deponi. Probatur II, eae jure alipellationunti. - Proba imus Supra sectiorio II, capite vj posse ad Papam appollari a quorumcumque Episcoporum ac conciliorum judiciis et sententiis. 0uom potestatem ejusmodi appellationes recipiendi de laeto constanter Romani Pontifices exercuerunt. Eamque ipsis a Christo collatam fuisse, ac traditione Patrum, canonumque auctoritate confirmatam, suil dogma in tota retro antiquitate indubitatum; prout quinto stuculo lanquam quid noloriola lis publiear declarabat saucius Gelasius Papa his verbis : u Ipsi

638쪽

sunt canones qui appellationes lotius Ecclesiae ad hujus sedis

examen voluere deseri l. . . Non veremur ne n postolica sententia resolvatur, quam Pt roae Christi, et ni forum traditio, et cononum sulcit auctoritas. . . Cunelu per mundum novit Ecclesia,

quoniam quorumlibet sententiis ligata Pontificum sedes heali Petri jus habeat res0lvendis Labbe, i. t V, col. ll68 ei l 205, edit. 167s . Jam voro si ad Papam appellari pus it a judiciis conciliorum, non ipso iis judiciis subest, sed ipsu ei subjiciuntur.

Probatur III. eae netessitate opprobationis papulis ut e n-rilium in 'umenititutis rim habeat. - Εam necessitalem probavimus supra seeli 0ne II, capite vu). Igitur sInodus quae Papam in judicium vocare et sententiam contra ipsum pronuntiarent tentaret, qu0ud i Siam sententiam, ut potu Papae consensu desillulam, non esset ineuinenica, sed particularis. Et cum aliunde extra controversiam sit concilio purlieulari jus non

competere Papam judicandi, synodus id allenibus tuli ociniis

adnumeranda seret.

Probatur IV, eae falsi tute optulonis quae Papae subjicit iseopos ut ringulos, Pupum rero h piseopis eo Iesesi e sumptis. - ssae scilicet opinione lolum nititur Gallicanum Systema concilio genstrali adscribens polustalem Papam iudicandi ac deponsendi. Num epeteroquin latentur illius systematis propugnaturus ab Episcopis ut singulis summo Pontilici deberi ob distuli alia omnimodam. Pomo supra sectione II, capite viri , erroneum et absonum probavimus Episcopos Papae subjici ut singulos, et non subjici collective sumptos. Proba ur V, eae eo quod Papae eompetus suprema et plena potestas unit ei salem Leele, iam regendi. - De fide est hanc ei potest alom competere; neque id negant adversarii. Porro potestas alicui principi competens regendi totam aliquam So- cietatem non polosi essu plena ei suprema, si existat in illa Societate dii iluis coetus magistratuum, qui possit principem injus vocare et deponere. Sane major essui potestas hujus principis, si ejusmodi magistratus jus istud in ipsum non habe-

639쪽

652TRICTATΓS DE PAPA.rent. Plena autem non est potestas qua major dari potest. Itemhupremum regiminis poleStatem non habet, qui superiori po-lesiali subjicitur. Papa aulem subjiceretur altiori potestali, nempe generali concilio. Nola. Idem Sequitur ex eo quod Papae competat plenus et summus jurisdictionis primatus seu principatus in universalem Leelesiam; quod nemo catholicus negat. Enimvero majorem et altiorem jurisdictionis primalum habet papa, in hypothesi quod concilio non subjiciatur. Igitur si concilio subjiciatur et ab eo judicari et deponi possit, nequaquam

habet plenum et summum principatum. Praeterea non habotillum plenum jurisdictionis primatum in universam Eeelesiam, si cum non habeat in praecipuam ut nobiliorem Ecclesiae partem, id est, in Episcopos conciliariter coadunatos. Alia multa probationis media omillimus. Stat ergo propositio I', videlicet Papam non posse judicari, nec puniri nec deponi ob ullo concilio. Pn0posiTio II'. - Potest Papa cujuslibet eoncilii judieia judicare ac rescindere. - 1' Repugnat a Christo constitulo in suisse in Ecclesia duplicem judicialem potestatem aequalem et abinxicem independentem. Id siquidem idem est ac nullam constituere. Quod enim judicasset una, posset altera, contra dictorie judicando. abrogare. Proindo subditi nec hujus nec illius judicio constringerentur. Igitur indubium est Christum vel Papam concilio, vel concilio Papam subjectum voluisse. Sed, ex praecedenti propoSilione, non subjecit Papam concilio ; ergo Papae concilium subjecit. - 2' Certum et ipsis etiam advorsariis indubitalum est, posse Papam conciliorum particularium judicia judicare ac rescindere. Porro aliunde judicium generalis concilii. si assensu Papae careat, hoc ipsos cumenici talis vim non habet. Nempe concilium, licet quoad

caelera quibus Papa consensum praebuit, Sit aecum enicum,n0n lamen opcumenicum est quoad decretum a Papa non approbatum. Id probavimus supra Sectione II. capite vii, propositione I' . Ergo Papa, consen Sum donogando, sacere potest

640쪽

ut iudicium concilii non sit judicium concilii Oecumenidi, sed tantum particularis, ac proinde reseindibile. Ergo potest semper cujuscumque concilii judicia iudicare et rescindere. 5' Idein exemplis constat. Dantur nempe concilia quibus nihil ad secumonicitatem defuit nisi approbatio Romani ponlisicis; itemque alia quae secumeni ea suerunt quoad aliqua

non autem quoad ea quae a Sede Romana rejecla et reprobata Suni. Verbi gratia, oecumenicum concilium ChalcedonenSe, quoad canonem quo secundum dignitatis locum Constantinopoli lanae: sedi adseribebat, secumenicitatis vim non habuit, eo quod canonem istum Bomana sedeS approbare nolueri l. - Α concilio generali octavo, id est, Nicaeno Secundo, actione V, rejecta est pseudo-synodus Ic0nomachorum. cui interfuerant Episcopi 558. ex ea ratione quod non habuerat adjutorem illius temporis Romanum Papam ..., quemadmodum leae dietat eonciliorum. Γnde Ieae est conciliorum ut Papa possit acla conciliorum nulla et irrita reddere, non lautum ea expresse abrogando, sed etiam assensum denegando. - Beconcilio Ariminensi, 600 Episcopis constante, dicit Damasus Papa sepist. lli, apud Cousiant : u Neque enim praeiudicium aliquod nasci potuit ex numero eorum, qui apud Ariminum

convenerunt; cum constet, neque Romanum Epi Scopum, cujus ante omnes fuit expetenda sententia ... hujusmodi sta-lulis consensum aliquem commodasse. n- Iudicialem Papae auctoritalem Supra concilia, jam suo lempore lanquam indubilalam asserebat et lactis seu praxi confirmabat sanctus Gelasius qui creatus est Pontifex anno 492 , in suis ad Episcopos Dardaniae litteris: v Non reticemus aulem, inquiebat quod cuncta per mundum novit Ecclesia, quoniam quorumlibet sententiis ligata Pontificum Sedes beati Petri apostoli jus habeat resolvendi, utpote quae de omni Ecclesia jus ha-l, 'at judicandi, neque cuiquam de ejus liceat judicare judicio. . . Sed nec illa praeterimus, quod apostolica Sedes frequenter, ut dictum est, muro majorum, etiam Sine ullasSnodo praecedente, et absolvendi quos synodus inique dam-