장음표시 사용
171쪽
sum. nempe quod intelligi debeant de approbatis ad monia. les, revocari oportet. si quae bullae paulo generalius loquuntur iuxta sensum regulae 8 I. G reg. jur. λ 6. In generaia
concessione non meniunt ea, quas quis non essα ωarosimiliter in specie concessurus. ' .Q. IX. An pro administrando sacramento poenitentiae sussciat iurisdictio probabilis .
n. Licitum est administrare sacramentum poenitentiae cuni iurisdictione innixa opinioni certo probabili. Ita magis coma muniter sentiunt theologi , ut videre est apud Salmanticenses scholasticos tr. αι. de renit. div. Ia. dub. 7. Balio est.
quia iurisdictio innixa opinioni vere probabili est iurisdietio
moraliter certa, ac proinde negandum non est esse suta
cientem ad administrandum poenitentiae sacramentum. Quod vero detur in tali casu iurisdictio moraliter certa. Probatur. tum quia, quando opinio, in qua sandatur, esset salsa,
adhuc consurgit communis error; quia suppono omnes talem opinionem ut probabilem reputare: ex tali autem e rore, ut dixi supra, consurgit iurisdictio, eo maxime . quia titulo colorato. quem aliqui volunt uniendum errori communi, ut pariat iurisdictionem. Praevalet opinio . quae est sere communis et innixa urgenti rationi: tum quia communis consuetudo est in ecclesia administrandi sacramentum poenitentiae cum probabili iurisdietione . ut inter alios le- statur Tamburinus tom. 3. lib. S. cv. c. g. 8. ac proinde dicendum est ecclesiam dare iurisdictionem . Neque potest diei ecclesiam mere negative se habere et valde etenim desiseerent in suo munere praelati ecclesiae, quibus non potest esse ignota talis consuetudo, de qua Passim testantur auctores, si in grave Praejudicium animarum vellent se habere negative . . et non positive sunDlere iurisdictionem . si sorte desit. Accedit ex ipsa consuemine certo acquiri iurisdictio. nem , ut expresse decisum habetur ca . cum contingat 3. de fori eo ei. ' Ratio deducta ex errore communi parum convincere videtur: nam licet opinio. quae asserit existente errore communi absque titulo colorato sit probabilis, non est tamen ita probabilis, ut ei fidere possimus: cum non desint contrariae et rationes validae et auctoritates multorum DD. Polior ergo ea est . quae eruitur ex universali consuetudine . quam dare iurisdictionem ultra textum allegatum et
east. Duo simul de V. ivd. Ord. nec non cast. Romona Gsent. communic. in 6. tenent et docent eommuniter theologi et ea non istae. Suar. de relig. t. c. tr. 8. lib. I. cap. 9. n. 3. Navarr. comment. I. do regul. n. 65. Cardeo. in ρω-
172쪽
posit. I. damnat. ab Innoc. XI. dissere. I. cost. S. cire. 6. n. 16 I. Barbos. de ρυtest. γisc. ρ. l. tit. c. 36. et in Q cv. Cum contingat n. c. Fagnaii. ibid. cum multis aliis.
Oppones opinionem. qua dicitur licitum esse ministrare sacramentum poenitentiae cum iurisdictione probabili, non excedere lineam probabilitatis, adeoque illicite ad praxim
deduci: cum ex condemnatione primae pri positionis ex damnatis ab Innocentio XI. ne exponantur sacramenta Periculo frustrationis . tutiora non vero probabilia sint amplectenda: Contra tamen est . quia utique male operaretur qui extra casum necessitatis uteretur materia, forma, seu inientione. quae tantum probabiliter susscerent ad valorem sacramenti; nam exponeret sacramentum Periculo nulli talis. idemque esse Posset cum damno animarum: quia si sorte salsum sit praedicia esse sufficientia. ea supplera non potest ecclesia.
At dum quis utitur iurisdictione innixa opinioni vere Probabili , si haec sorte salsa sit, certum est ecclesiam ipsam supplere iurisdictione mi cum habeamus ex iure ecclesiam supplere jurisdictionem . dum adest consuetudo ea utendi, et dum adest error communis, maxime si adsit aliquid aequivalens titulo colorato. Λddatur, quod dum quis pulatratione opinionis, quam sequitur liabere privilegium , seu sa-
cultatem absolvendi. ex hoc salis consurgit litulus coloratus, ut Observat Passerinus q. I 87. art. I. n. 354. Hujus certitudinis evidens ei iam est argumenium. si Observetur, quod si certum non esset in nostro casu ecclesiam non supplere iurisdictionem, debuissent Pontifex et episcopi non tolerare nostram sere coinmunem sententiam; nam ipsorum toleranti non esset sinu gravi danaim animarum. ' Ligor. lib. 6. tr. c. c. a. dub. 3. num. 573. 'Regulae in struxi obseruandae I. Quamvis valide absolvant regulares, quibus episcopus dedit iurisdictionem. etiam renuente proprio superiore; nihilominus in praxi iudicandum sere semper graviter Peccaturos, si poenitentiae sacramentum administrent, ipso superiore invito. Ratio est, quia si superior renuat . id faciet, quia agno-ficet subditum carere . vel susscienti scientia, vel probitate pro hoc sacramento administrando; unde ultraquamquod peiaeet mortaliter quicumque praedictis carens audire vult consessio. Des . ita etiam peccat, quia in re gravissima transgreditur superioris praeceptum. Sed demus regularem excipientem consessiones invito superiore solummodo transgredi suam
regulam, qua illi praecipitur obedire, adhuc potest graviter
173쪽
t et L TRACT. XIX. DE SACRAM POENITENTIAE
Peccare. Ratio est, quia quamvis ipsius regula de sui natura non obliget, nisi vel ad poenam . vel ad culpam levem. adhuc tamen quis non videat. quae oriri possint scandala et praeiudicia regulari observantiae si religiosi velint invitis ei iam superioribus consessiones excipere t Graviter proinde peccarent ratione scandali et gravis perturbationis, quae exinde
II. Ex illa iam eommuni doctrina . qua dicitur valide et licile administrari sacramentum poenitentiae cum iurisdicti ne opinioni vere probabili innixa, plures casus resolvere potest
Consessarius: semper se ille ei posse excipere eoo sessiones. cum
ex opinione vere et cerio probabili putat habere iurisdictio-Nem. Ila se habet opinio, qua dieitur ad obtinendam iuri dictionem susscere ratiliabitionem ordinarii de praeseriti,
quia e . g. sacerdos novit superiorem esse contentum ab ipso
hic et nune audiri conse; giones . vel quia dedit signa indicantia consensum. Sol. in c. c. Donat. t. c. tr. 5. q. 3ι. et plures alii. Communiter e contra docent non susseere rati habilionem de latraro: nam consensus
futurus superioris non dat de praesenti iurisdictionem, quae Prae requiritur ad absolutionem. Item opinio vere probabilis est ea. qua dicitur obtineri iurisdictionem a sacerdote . qui
licet ab episcopo interiori iudieio inhabilis judicetur, nihilominus externe approbatur. Balio est . quia approbatio est veluti sententia lata ab episeopo ut judice . quae valida est. quando profertur ab eo. qui habet auctoritatem, quamvis illicite eam proserat. Iudicivm pr inde episcopi necessarium .ad sacerdolis approbationem regulandum est secundum id, quod externe profert: cum maxime ecclesia de mere internis non iudicet, et cum alias saepe redderentur dubia quam plura Sacramenta : semper etenim timeri posset, an episcopus Vere idoneos repulasset quosdam , qui non mediocriter indocii et
imprudentes apparent. Lugo disp. a . secl. r. n. 25. Suar. d. 28. εα t. s. n. 7. Λ vers. de poenit. q. 16. secl. 6. et Plures alii contra Barb. p. a. de potest. visc. alleg 25. n. 2O. Bonae.
ele. Item reputanda opinio certo probabilis ea, qua dicitur non expirare lacultatem audiendi consessiones mortuo concedente . idem direndum de opinione, qua asseritur simplicem sacerdotem habere jurisdictionem absolvendi moribundum, si sacerdos approbalus superveniat incoepta consessione: sicut etiam de opinione concedente regulari posse tempore iubilaei eligere consessarium ob ordinario dumtaxat approbato, non ero a superiore regulari. Semper tamen a praxi proscribendae opiniones non certo probabiles, quales essent concedentes Disitigod by Gorale
174쪽
illimitatam saeuitatem excipierat consessiones, quando fami D as concessa suisset Iimilate. vel quoad tempus. vel quoad locum . vel quoad personas.' Cum dicium sit superius quoad absolutionem idem esse articulus et periculum mortis. ideo poterit simplex sacerdos. absolvere, deficiente quocumque alio approbato, iter mariti ἀmum, proelium . vel aliud iter periculis obnoxium aggredientem . morbo pestifero laborantibus inservientes, mulieres partui proximas. Cum vero periculum istud probabile esse debeat.
non poterit simplex sacerdos absolvere indiscriminatim quam- Cumque navigationem suscipere volentes . non omnes in loco laestifero inservientes, non quascumque foeminas Parientes:
sed loquendo de navigare volentibus. iter arripientibus et c. hoc debet intelligi de longa et naufragiis obnoxia navigatione. de proelio. itinere. de partu dissicili, et praesertim primo juxta Prudentis viri peritiam et arbilia uin. Barbos. Pax JOrd. ll. cc. ' Negari non potest licitum esse poenitentiae sacramentum ministrare cum jurisdictione eerio probabili, ut supra prohatum est. Verumtamen eum agatur de re tanti momenti. crederem melius iacturum consessarium, si ea non utatur. nisi quando adesi causa gravis necessitatis aut magnae uti.
litatis 1 quia licet ecclesia in iis easibus censeri possit supplere
iurisdictionem, non est tamen praesumendum id praestare nulla accedente justa causa. Et ita sentiunt Suar. div. α 5. secl. 6. numer. 6. I Ol Em. ρ. 278. n. 683. Spor. num. 717. Ubel pag. Isa. n. 3II. Porro istae causae accidunt: primo. quando poenitens indigeat auxilio. aut consilio illius conses.sarii: secundo. si complex peccati cognitus sit consessario certa pollenti iurisdictione, et ignotus alteri habenti certo probabilem: tertio si urgea praeceptum consessionis, nec alius adsit consessarius. φ' Ad hoe ut valeat superioris rati habitio de praesenti requirunt DD. apud Barbos. in concit. Trident. seM. 23. cv 16. n. 37. Laym. lib. 5. cv. IO. n. I S. et I 6. Pax Jord. lib. 3. tit. c. n. xx a. quod sit aliquo signo externo manife- Stata. nutu V. g. capitis, oculorum, vel aliquo alio modo Superioris consensum ostendente, neque sufficiens illius consensus signum esset superioris taciturnitas sacerdotem non approbatum consessionem excipere videntis . neque contradicentis, ut voluere aliqui ex nota regula 43. jur. i' 6. Qui acet, consentire videtur. Ea enim locum habet in iis . quae lacile. coniradicendo impediri possunt, et in contrarium nulla apparet coniecturis. Reiff. ibin. 4. In isto autem casu multae dari possunt rationes silentii et dissemus, puta ne vel sacer-Diuitigoo by Cooste
175쪽
tr6 TRACT XIX. DE SACRAM POENITENTIAE
dotem infamet, vel multitudini scandalum pariat. Continuat. Tournel. de menit. cap. 8. n. I 39. Neque enim suffragatur iurisdictio orta ex praesumpta voluntate superioris, quia requiritur praesens iurisdictio. quae vine actuali superioris con sensu nota adest: callit enim in poenitentiae sacramento illa alia regula Io. de reg. iur. in 6. Latinabitionem retrotrahi, M ndrio non est dubium aequimrari: quae tantum valet in iis e tractibus civilibus et reliquis sacramentis. in quibus non requiritur consensus praesens ad substantiam actus, sed ad debitum ordinem: et si requiritur, suppleri postmodum potest ac si ab initio suisset. Navare. in man. - . 21. num. 52. Suar. '. 3. di . 72. secl. a. q. Hinc sequitur. Sanch. de metirim. l. 3. d. 35. n. α . Ex his inserre potest consessarius nullas, vel saltem satis dubias illas absolutiones esis, quas daret praesumens et nondum certus facultatem iam expir tam suisse renovatami quia muli aliquem ad eam confirma dam , eum fieri potuerit abesse superiorem. vel aliqua de
causa noluisse eam confirmare. Passerin. q. 187. art. 1. n. 285.
' opinio demum quae concedit regulari posse tempore iubilaei sibi eligere consessarium ab ordinario tantum approbato. non vero a superiori regulari videtur hodie non solum pri habilis sed certa. Videantur dicta in rins. ' Advertendum hie est Benedictum XIV. in tit. sua comalii utione F Muoralis, buuari tom. a. pag. 47 r. ad normam Trulentinaes sanctionis aris. 25. c. Io. de regulari decrevisse,
episcopos bis . vel ter quo annis assignare debere monialibus consessarium extraordinarium, quod etiam injunxit pra latis regularibus pro monialibus sibi subjectis, et si hoc praelatus regularis praestare vel negligeret, vel recusaret, hoc faciendum statuit per episcopos. 'CAPUT II.
. De ymbita te . scientia et 'rudentia confessariir μι de o
seroandis circa confessiones mulierum, eorumque, qui ν siones aliaque extraordinaria habere di MQ. I. Quae probitas necessaria sit in ministi sacramenti
poenitentiae. R. Postquam s. Carolus in instruci. consessor. dixit consessarium liberum esse dei ere a gravi culpa. ne peccet mortaliter ita sacramentum poenitentiae administrando, haec subdit: Confessor animarum salutis cupidus. et evinum in Mi tutibus instituendarum zelo sagrans; ut remedia assignet. ου bus illae a peccato liberentur, et salutis nostrae inimici fraudes Disiti Cooste
176쪽
des tanti homiriam deniquo veterem quomodo exuendum. et uooum a contra induendum Mat. in quo christiana moectioco istu, non debet tantum sino Peccato mortali hoc sacramentum administrare . sed cum ad praedictos sectias pronaooendos multum juoel illud in se yrimum ostendere. quod in aliis ρο- situm desiderat sylus enim --nt exempla. quam Neria 9 nec alios ωaleat edocere virtutem. quam non in se habet; ad propriam perfectionem minime attondat, et ad eam sibi conciliandam se in virtutibus necessariis eaerceat. Addit autem in instruet. do sacram. poenit. quod conseMarius quanto magis
omni virtute, praecipueque charitate Paterna. 2ebrilue salutis animarum praecellentior erit. tanto aptius erit instrumentum bonitatis Dei. im consessarius precati mortalis conscius absolutionem impertitur. Peccet mortaliter . solet hic inquiri, an tot numero peecata admittat, quot numero absolutiones administrat. et in diversas sententias abeunt DD. Negantibus adhaerent Salmant. do poenit. cv. 1 a. n. έ6. Viv. menit. qu. 5. ari. 6. n. 6. Lug. ἀορ. 16. n. 558. cum Rodri impor. Gobat. Dian. apud la Croix lib. 5. n. 171. probabiliorem
et veriorem putant atarmantem scilicet tot peccata conlinit tere quot audit consessiones. Mar. div. 22. 3ecl. 5. nu. 35. ΑΣ . ρ. r. lib. 4. - . 6. Bonae. div. s. q. 5. seci. a. y. 2. n. 7. Gntis. ΤΟurnel. t. 3. da Obligata consessarip. 57. Unde necesse esse videtur, ut quantum fieri potest, numerus absolutionum aperiatur. 'Ad consessarii probitatem spectat patienter serre rusticitatem, ignorantiam aliosque desectus poenitentium i peramanter suscipere ac ostendere sibi gratum esse pro ipsorum salute laboraret confessiones . ait s. Carolus in instructi conseas. a quo animo audiant, nec Poenitentes inconfessos dimittant ex Iabore, quem fugiunt, nec aegre eos audire quoquo modo fiagnificent. sed a contra e clarit. Me merittentibus innotescat. sibi gratissimos raso pro eorum saluto liabores. Non tamen ita mollis debet esse consessarius, ut nimia benignitate vitia
foveati quod facila evenire potest illis consessariis, qui divitum nobiliumque personarum concursum ad suum consessionale desideranti eosque etiam obiurgari dicendum est Mech. 33. 18. dum redarguuntur ii, qui ponunt ρulosius suδ omni
Mis manus, et faciune eeroierita sub evita unioersae aetatis ad capieridas animas. Quantum igitur verus xelus longe est ab absterrendis poenitentibus a consessione . tantum animia facilitate alienos vult consessariosi unde iuxta s. Gregorium hom. 1 o. in Ereeh. verus zelus exercetur dicendo, T. VIII. 12 Diqiii by Cooste
177쪽
custodiendo. suadendo. incruando, mulcendo, aliquando I niter, aIiquando etiam Moerius agendo. Quamvis autem aspera
sutura sit poenitenti consessarii eorrectio, nihilominus ab ea non abstineat, dum benigniora suerunt frustraneat quondam sortasse ipse munitens gratias aget: Vociferetur, et clamet Iieel. aiebat s. Cyprianus in troci. M MPs., et conqueratur aeger i atiens per dolorem . grutias agra Postmodum. cum
Q. II. Quae scientia necessaria sh in eo lassario. R. Quamvis communiter in consessariis non scientia eminens . sed medioeris sufficiat: ca' Nisi de renunciat. cv- Ciam nobis olim de eiact- Benedictus XIV. in epist. I. eri-eycl. Aροstolica g. ar. buuar. ωm. 3. pag. IM. ' nihilominus omnes lateri debent unumquemque consessarium nota
solum iudicio ordinarii, sed etiam iuxta suam conscientiam. tali scientia praeditum esse debere. ut statim ii,dieare possit de iis , quae ordinarie accidunt, attento loco et Personis. quarum audit consessiones quoad difficiliora vero salie sciat dubitare, unde possit postea studio, vel aliorum consilio de eis convenienter ju-are. Dixi non satis esse iudicium ordinarii de idoneitate consessarii ad lithe excipiendam consessionesi nam quando ipse in sua eonscientia. vel ob ingenii tarditatem. vel quia parum studuit theorigiae. vehquia de sua insufficientia a viro docto monitiis suit, in i dicare debet insufficientem, credere ipsi convenis casu iis examine bene respondisse. adeoque approbatum fuisse ab ordinario; quia ignoraverit suam inscissicientiam . Ea quidem non tam distalla accidit sacerdotem multa ignorantia laborantem approbarii et hoc quia examinatores oe facillimis
interrogarunt. seu quia sertuito casus quosdam proposuerunt non ignoratos ab approbando. quamvis quoad alia nescisset
Dum quidam imperiti consessarii audiunt ad eonsessiones
excipiendas satis esse scientiam mediocrem . sibi blandiuntur quasi talem scientiam possideant. ademoe tutos esse in conscientia. Errant isti prosecto, et ipsi e tam in errare e n scerent, si animadverterent illum dici scientiam habere medioerem qui scit aliquo modo examinare negocia. quamoia ad omnia nesciat revondere: et qui in libris ωeritatem eorum. quae scire tenetur, scit quaerere. Mai in pro tu omnia non ha-baal: e. Cum in eunct. de eleet. Quot autem sunt consessarii..
qui nesciunt ullo pacto examinare casus sibi occurrentes rQuot audiuntur solemnissime errasse. quando sibi Persuadent
optime iudicasser Quot etiam sunt. quibus libri necessarii
178쪽
QUAEST. V. CAPUT II. I si sunt i et quiri habent non intelligunti et sorte neque persecte legere sciunt i Hine scientiam sussicientem pro tam necessario sacramento administrando habentῖ Heu quot eonsessarii. quot paroebi ratione ignorantiae in continuo statu ecati mortalis vitam transigunti Demum, ut sese sum- cienter scire non tam iacile credant, sub illorum oculos pono.
quam doctrinam cuicumque consessario necessariam repulet s. Carolusi Sacramenti huius, ait in instructi do socram. Oenia. . doctrinam omnem recte nosse studebit; vatit quae intius ratio, qui sectus, quod illiva partea. quae illarum pam tum sis at natura perite intelligat. uuas peccata mortulia, et quae venialis cognoscat. Peccati circumstantias uiat, quaa praesertim mutant vectem peccati. ει quae in confessione eulicandae sunt. quae restituendi onus inducant. Censurarum rationem at sim reeta intelliget. et quibus erimininus annexalitias sint. casus resematos in pro tu habebit; ita ut recta sciat. qui jure canonum 3ummo ρontisci. qui rursus viscuo, qui praeterea in bulla coenaa Domini, quique pro Narietata temporum ερiscopo reaeroati olat. Nemoria tenebit casua. quia bus eonfessio sit iuranda . cognitum etiam habere confessarius omnis debet, ac praeterea animadoertere. ante am ad Gudiendas confessionas accedat, quanta sit auctoritus mustasquη iurisdictionis suae r ita ut cum norit et quos . et a quiabus peccatis , censurisque cissoloere possit . tum etiam ca--οι. ne facutiatis suae sines praetergrediatur. Videant ex his consessarii. qui nimis sibi fidunt. quae scientia sufficiens dicatur Pro sacramento poenitentiae administrando . ' Scientiae quantitas determinari nequit i sed ex diversitate tum i corum tum personarum dijudicanda: maior enim requiritur scientia in eo qui audit consessiones in civitate magnatum. mercatorum etc. quam in pagis et villis rusticorum . ut cum communi dictum est superius. Ex his inferri potest. eos nempe, qui obtenta libera consessiones excipiendi facultate libris vale dicunt, neque ea, quae olim didicerunt, neque
nova addiscere curant. experientiae suae viribus laeti posse casus resolvere, graviter peccare quoties tam tremendo con sessionis ministerio, et sacramentali iudicio se exponunt eum periculo omittendi ea, quae ad suum ossicium spectant, necessariam scientiam hoc modo comparare aut relinere neglugentes. Quam facile e memoria labuntur, quae olim sciebantur. quam saepe novae asseruntur facti species iam intricatis involutae circumstantiis, quibus solvendis non suppetit naturalis cognitio, sed requiritur. ut quamplurimi consulantur libri, et moralis doctrinae cognitio . Sed neque mul-
179쪽
18o TRACT. XIX. DE SACRAM. POEMTENTIAE
toties ipsa sufficieti tum quia saepe generalis requiritur omnium aliarum scientiarum et artium notitia: tum quia constat tot legibus positivis, quae in dies prodeunt. Videatur Feror. N. Confrasarius num. Sa. et seq. illi vero . qui omni diligentia et studio collato in necessaria adipiscenda scientia. adhue de sua sufficientia dubitare non desinunt. episcopi. ac superioris, aut alicuius theologi satis periti judicio acquie. .
scere, ac tuto consessiones excipere debenti et ita docet ex Suar. disp. a8. secl. 2. n. 7. Henriq. Iib. 6. cap. a6. et alii apud Rein theol. morat. tr. rc. dist. 8. n. 23.
Q. III. Quae attendere debeat doctus consessa tua in delo.ctu opinionum. R. Juxta ea . quae dixi tr. I. q. I. c. a. consessarius in
eligendis opinionibus solummodo eligere potest, quas certo probabiles agnoscit i unde non quamcumque probabilitatem credere debet esse regulam rectae operationis . Addidi non conducere ad praxim diu disputare. an solummodo probabiliora sint amplectenda: nam tam late patet moralis theologia, ut non putem sufficere vitam hominis ad examinandum . quae opinio validioribus, vel minus validis innitatur fundamentisi et eo maxime quia, quae ab aliquibus minus probabilis. ab aliis probabilior opinio judicatur. Addo sub lite esse. an
magis benigniora, quam rigidiora ad animarum salutem conducant, qua de re Exparsa in are. de πλ. prob. art. 213. Credo ergo suffirere. si vere consessarius nullam amplectatur opinionem, quam non satis firmo landamento innixam eredat quod tamen asssequi non potest. nisi vere studio incumbat. cui conveniens est praecedere orationem pro impetranda scientia tam propriae, quam aliorum saluti necessaria. Modo addam, quod si consessarius videat poenitentem exprobabilibus opinionibus paulatim declinare in noxias libemtates . nec satis pericula cavere. tunc necesse est strictioribus opinionibus illum refraenare: quamvis etenim opinio magis benigna non esset respuenda. si tamen ex ea poenitens an-xam sumat peccandi, noxia illi est in effectu, quem producit, ac proinde contraria est suadenda. Basseus v. Conscientia n. xx. ' Recte tamen monet Holzm. do poenit. n. 7 o. Comsessarium in delectu opinionum debere tunc sequi benigni res, quando hae polius inducunt poenitentem ad peccata vitanda. An autem possit. et debeat suam consessarius deponere sententiam, et poenitentis sequi vere probabilem, dictum
180쪽
inuliἰs aliis etiam rigidioris sententiae asseclis. praesertim Victoria da confras. n. ros. Cabassut. theor. iuri lib. 3. ωρ.
r. n. 23. Navare. in man. cap. I6. n. c. Sylv. in I. a. d.
m. q. 19. art. 5. quaesu. 9. conclus. c. 'Addo pariter necessariam esse summam dirimetionem in
consessario in discernendis opinionibus. quae licet speculative, non tamen sunt practice Probabiles, adeoque a praxi excludendae. Ηine agendo de sexto deealceti praecepto, quamcumque habeant speculativam probabilitatem. dixi multas viniones de osculis. tactibus etc. in praxi non esse sine gravi culpa. Idem dicendum est de pluribus comoediis, ae choreis.
Idem de speeulativa opinione docente non esse necesse positive reprimere motus sensuales. sed satis esse illis consensum
non praestare . Et quidem in his aliisque. de quibus aetum est loc. ov. in praxi dissicillimum erit non esse grave pece tum nisi aliquis lateritius sit. ωia saxeus; νώ nisi de lapiadibus. M angesta sit contmoersia. aiebat Veran. t. s. disp. 3α seci. ao. n. S. Ad inveniet etiam consessarius speculativam diversam esse a praxi in materia simoniae et usurae, ubi plura ratione doni, seu liberalis gratitudinis excusari posse videntur. quando tamen in praxi latet vera simonia et usura. Hoc idem caute considerare debet consessarius. quando agitur de concedenda compensatione: et de intentanda. seu prosequenda in iudicio accusatione contra offensorem etc. Semiapertergo animadvertat consessarius in eligendis opinionibus cisti nistantias, quae in praxi occurrere possunt; nam ex hissaene. quod speculative licitum . practice illicitum esse constabiti Q. IV. An in eonsessario necessaria sit prudentia.
R. Ex hoc solum quod consideretur, consessarium se gerere debere ut iudicem. medicum, magistrum, patremque spiritualem, statim apparet . quantumvis doctum, nullatenus haec munera rite adimpleturum, si non sit prudens. Praedieta officia expostulant consessarium discretum esse debere
in opinionum delectui cautum in interrogationibus, de qua obligatione cap. seq. perspicacem in suggerendis consiliis iapiun, in applicandis pro diversis spiritualibus morbis diversis remediis: non praecipitem in concedenda, seu neganda. aut disserenda absolutione: eonfiat autem impossibile esse haec omnia praestari a consessario, nisi prudens sit, eaque prudentia, non quae carnis appellatur, et reVera astutia est, sed prudentia. quae sit secundum Deum, et quam conse
sarius iugi oratione a Patre luminum expostulaverit. Q. V. Quomodo se gerere debeat consessarius in audien dis mulieribus; et maxime si frequens sit ipsarum consessio.