장음표시 사용
191쪽
tiis quae confessario dissimulanta, peccatorem in Praoο versobfirmant non sina aliorum scandalo i cum quis sui arbite tiar in licere . quae ab iis . qui ecclesias sacramenta frequentans . t une exerceri animadoertit.
R. II. Si poenitens erret ex ignorantia in vincibili. non
redundante in publicum damnum, et aliunde nos atur monitionem non profuturam, omnino omittenda est . ut etiam dixi tr. 6. q. 3. cap. 6. quaea. a. Baiio est . quia quamvis consessarius doctor sit et magister, quia etiam est medicus
animarum, uti non debet sua doctrina is ipsarum perniciem: ita autem sequeretur, si admoneret invincibiliter errantem, dum fructum non sperareti nam ex hoc fieret, quod ubi antea materialiter tantum peccabat, deinde peccet formaliter, ei sat reus geliennae. Suar. p. 3. div. 3a. seci. 4. Coninch. div. 8. dub. I 7. a n. 336. Idem dicas, si quamvis monitio Profutura esset poenitenti. allatura tamen esset aliis plurium Peccatorum occasionem . Si proinde quis aliquem videat iii- viii cibiliter ignorare nussitatem sui matrimonii, obligationem aliquid restituendi eic. et prudenter putet admonitionem non Profuturam, debet tacere. Hane sententiam docent bene multi cum La Croix lib. 6. p. 3. n. 5 o. Salmant. e P. II. n. 34. et quod majus est hanc expresse tenent Pontas M. Cons rarius cas. 5. Haberi. tom. 6. q. 3. pag. ιλ. Antoin. domonis. ari. 3. q. 3. rigidioris doctrinae fautores. Nec contraria est sacris canonibus, ut constat ex cap. Quia circa doconsanguinit. et afflnit. ubi Innocentius III. de matrimonio invalido. et de seandali periculo ex separatione orituri ita
respondit: dissimulare poteris. ut in coμulia sic contracta pedimoneant. cum ex separatione amoe sideas scandalam immianere . Quod si aliter aliqui sentiant, videant ne ipsis aptari possit. quod dixit Clemens XI. in sua constit. Illius Mices: Qui obtendunt quidem disciplinae axactioris speciem, ac derigidioris theologiae sibi jama blandiuntur. Aliter vero sentiendum pulant Palaus tr. 23. d. unic ρ. 18. g. a. n. s. Salmant. c. II. n. 35. Gym. l. c. si agatur de matrimonio contrahendo cum aliquo impedimento . praesertim P sanguinitatis; tunc enim regulariter loquendo monitionem omnino faciendam volunt, et quidem etsi parum profutura credaturi tum quia ex matrimonio nullo frequenter plura nascuntur inconvenientia, tum quia saepe ignorantia post celebrationem cessat. et periculum supervenit peccandi sor-rtialiter. Quod si revera nullus omnino fructus ex tali monitione sperari daretur, tunc eo casu consessarius silentio impedimentum tegat, donec a sacra Poenitentiaria dispen- Duiligod by Corale
192쪽
sationem obtineat, ut monent citati doctores. Hoc idem extendii Sporer de conscient. c. 1. n. 29. ad quemcumque alium illicitum contractum ineundum '. Sed in hoe elueere debet prudentia consessarii, et non credere e. g. admoniti nem non profuturam . quia iudicet poenitentem aegre lam-rum admonitionem; hoc etenim non obstante. fortasse admonitionem exequetur. Debet etiam elucere prudentia confessarii in expectando tempus opportunum, quo monitio Possit prodesse. Qui volunt Poenitentem etiam invincibiliter ignorantem semper esse monendum, eo nituntur fundamento. quod
alias non potest iudicari suffieienter dispositus, si paratus non sit ad dimittendum id, quod eonsessarius diceret fieri non posse absque Peccato. At id non semper verum est init etenim impedit . quin aliquis hic et nune possit habere generalem sinceram voluntatem abstinendi ab omni precato, a qua tamen appareat recessurum. si proponatur illi sugere ab aliquo particulari peccato. Porro illa prima sincera v lunias reddit illum susscienter dispositum ad absolutionem. ut etiam dixi alibi. Caeterum remanet adnotare non tam facile credere debere consessarium ignorantiam poenitentis esse invincibilem. . Ut de hoc certiorelur, interroget saltem. ut ita dicam, a Ionge, quare faciat illud, in quo videt ignoranter peccare ian aliquid faciat saltem cum dubio de illius honestate ete. eo enim ipso. quod cum dubio aliquid alias illicitum op retur . non amplius invincibiliter ignorat. Non bene suo muneri satisfecisse putent consessarii illi,
qui statim ac poenitentem non satis dispositum noverint. dimittunt, nulla. aut valde modica adhibita ad eum curandum diligentia. Tenentur consessarii ex charitale quantum valent poenitentes disponere, ipsis peccatorum deformitatem. divinae gratiae valorem, damnationis Pericula. et his similia demonstrando; nec ab hoc praestando excusantur ob multitudinem poenitetulum, ob mullum temporis. quod deberent impendere. Laym. c. 13. n. Io. Suar. et alii; neque enim multum interest, an Plures, vel pauci expediantur, sed an bene . φ' Solei hie a theologis pro liberando consessario ab obligatione poenitentem monendi, quando monilio pro utilitate damnum allatura dignoscitur. adduci locus s. Augustini homil. 4 I. inter So. et se . 393. editionis Antuerp. ΡΡ. s. Mauri, relatus can. Si quis autem de poenit. dist. 7. hisce verbis: si scirem tibi ρrodesse, non to admonerem, non to terrerem. Hic tamen textus non tam opportune refertur pro T. VIII. 13. Diuili od by Cooste
193쪽
hae sententiai debet enim hoc modo asserri, prout revera extat in cit. sem. t. 5. et in Gratiani decreto sub Gregorio Xli I. correcto. non prout legebatur antiquitus in eodem decreto relato a Suar. Sancti. Et aliis hoc alio modo: si scirem tibi non prodesse, non te temerem. non te admonerem. Sed genuine relatus adversari potius quam lavere huic se tentiae videtur, uti animadvertit p. Hieronymus a Porticu in piissimo ac eruditissimo opere: Gli amori tra Ie persona di sesso dioarso cv. vlt. g. I. n. a. in fn. Ibi enim s. D ctor, vel quicumque alius auctor loquitur de poenitentia ad extremum vitae protracta, quam Parum Profuturam eredebat . quamque si certo sciret eo tempore stilem, tanta de periculo in ea protrahenda non dixisset. Haec adnotata volui. Prosequitur citatus Auctor, etsi minus necessaria. ut discant consessarii nimis non fidere PP. sententiis ab auctoribus relatis. utpote multoties e fonte suspecto exhaustis. Verum Auctoris sententia apud probalos theologos communis est, solidis fundamentis innixa, sed prudenter utenda. neque ut generale principium pro omnibus habendum. Neque enim tam facile sibi persuadeant consessarii nullum fructum recipiendum, et poenitenti scandalum ingerendum, et ideo monitionem omittendam i sed pensare debent quantum . et quam diuturnum incommodum ex monitione timeatur. ait Laym. c. I3. n. 5. Multoties enim poenitentes subita animi perturbatione commoti salutaria monita respuunt, sed paulisper. sedata mente . eadem cum fructu recipiunt. et ad essectum suum perducunt. Lug. d. a a. n. 3O.
Do obligatione, quam habet confessarius susρendendi. νel n gandi absolutionem dioersi generis ροenitentibus : et primum de occasione et pericuIo proximo iij. Q. I. Quaenam sit occasio proxima peccandi. et quot uplex. n. l. De occasione proxima peccandi docte et erudite agit Joseph Maria Brocchi in suo opere de Occas. prox. et neci . eiusque doctrinae. quam ex purioribus s. theologiae M libus haurit . inhaerendo, eam ita pulo definiendam: occasio
pr-ima est res extrinseca conjuncta cum periculo intrinseco
in sici generatim est id omne quod ex natura si in , vel ex cirCum sistitiis inducere valet ad Peccatum .
194쪽
quod dicatur res extrinseca, innuitur diserimen. quod est inter periculum et occasionem: quamvis et en ho dici possiteliam esse in periculo peccandi, qui a re externa valde ad peccandum inclinatur . nihilominus datur periculum proximum etiam sine externa occasione, et proprie dicitur ah intrinseco derivare: ut dum quis ex propria fragilitate est in gravi periculo se polluendi, vel ex pravo habitu est in gravi periculo blasphemandi. Additur conjuncta cum periculo intrinseco etc. nam res externa. si Prudenter non timeatur ex ea oriturum periculum aliquem inducendi ad pereatum . non sufficit ad constituendam occasionem proximam peccati. Ita non dicitur esse in occasione proxima pereandi, qui in eadem domo habilat cum aliqua muliere, si illa mulier illi occasio non sit, ut ex propria fragilitate peccet. Dicitur tandem cum periculo intrinseco probabiliter peccandi; nam ut consurgat occasio Proxima. sive peccatum . non est neccesse certo committendam esse illam pravam actionem, quae timetur ratione illius rei extrinsecae, et prosiniae debilitatis, sed satis est. si prudenter timeri possit. Quamvis ergo certo non sutura sit illa prava actio. Periculum tamen illam iaciendi est .rtum. et hoc salis est ad hoc, ut statim dicatur peccare, qui se tali exponit occasioni. Dum proinde dicitur in occasione proxima includi periculum probabiliter peccandi. non significatur incertum esse Peccatum . ruin indubitatum sit ratione periculi certi . cui aliquis se exponit, sed non omnino certum esse ponendam illam pravam operationem, ad quam inducit ipsa occasio: ita docent la Croix lib. 5. n. 257 Carderi. In ρm sit. damn. disseret. ι 3. a n. 53. Conlin. Tournel. de peccatis cap. I. Greend. de occas. 'eccat. it 'Ex his cum laudato Brocchi cv. a. dicendum est non bene iudicare de occasione proxima illos consessarios. qui putant tunc solum dari occasionem proximam respectu alicuius, quando in ea saepe . Vel ut plurimum peccat: quis etenim non comprehendat illum se ponere in proxima occasione peccandi, qui eum non sua, cum qua tamen nunquam peccavit, in eodem lecto cubaret ' Semper ergo datur occasio proxima, cum talis est res externa. ut attenta nostra fragilitate, secum importet grave peccandi periculum. Hoc tamen non semper grave eodem modo est respectu
Quod si vero Measio itereandi probabile periculum non asserat remota illa dieitur , et haec non nece ario vita a , aliter oporteret hominem ex hoe mundo exire .
195쪽
t TRACT. XIX. DE SACRAM POENITENTIAE
cuiuscumque i et ita respectu iuvenis lascivi importara poterit grave periculum commorari cum foemina etiam honesta. quod tamen periculum non erit respectu iuvenis probi. Solum ergo ad iudicandum ex frequentia actuum de occasione proxima recurrere debet consessarius, quando non satis apparet . an res extrinseca . Vel ex Sui natura. vel alte
in fragilitate illius, qui in ea se ponit, importet grave periculum peccandit nam tunc dignosci potest ex frequentia
Peccatorum . quae tu ea committuntur. Si raro tunc peccet occasio dici potest remota, Proxima Vero. Si saepe . ac de huiusmodi frequentia pertinet ad Pium et non laxum consessarium iudicare. Inter alia autem observet. quod si notitam frequenter invisat aliquam mulierem . et nihilominus cum ea ut plurimum peccet. haec dicetur respectu illius occasio proxima. quamvis solum ter. aut quater in anno peccaret. Idem dicendum , si semel in anno visitaret. et semel etiam peccaret, quia peccando, semper eum ipsam inviseret, tacit cognoscere occasione ipsius mulieris se ponere in gravi peccandi Periculo. adeoque in occasiove proximar et lia post d. Thomam a. a. q. o. a. s. Sentiunt praestantiores theologi apu Contin. Tourn. l. c. 'R. II. Ultra distinctionem occasionis in proximam et remotam. de qua paulo antea quoad materiam praesentem attinet, celebris est distinctio occasionis proximae in voluntariam et necessariam . occasio Proxima voluntaria ea dicitur in qua quis advertens grave periculum peccandi, nihilominus nulla coactus necessitate. Vel Physica . vel morali, eam non removet, seu in ea moratur . t 1ὶ occasio proxima necessaria ea est, quam quis Physice, vel moraliter vitare non potest. Ita diceretur in occasione proxima physice necessaria, qui coacte inclusus retineretur in aliquo cubiculo cum foemina a se vehementer adamata. Ille vero direretur in occasione proxima moraliter necessaria qui noti posset eam sine magna dissicultate relinqueret ut si eam relinquendo gravem pateretur infamiam, vel notabile detrimentum spirituale, aut temporale, vel magnum esset scandalum oriturum . Iste dicitur necessario permanere in hujusmodi occasione i eum etenim eam sine gravi dissicultate relinquere non possit, dicitur moraliter non posse relinquere.
Ita e. g. se habet puella, vel filiussamilias, qui domi ha.
ι Oeeasio proxima voluntaria duplex adhue distinguitur , alia quae vulgo dieitar iti e ere , et ea est quam quis domi suae vel alibi paratam h, i Alia quae dicitur non in essere, et ea est quam quia semper ad suum libitum para in non habet, neque sub ejua maneL dominio .
196쪽
herit occasionem proximam peccandi. et non possunt domum propriam relinquerer quia non habent unde vivant. Ita etiam se habent illi medici et ehirurgi. qui ratione sui exercitii sunt in continua proxima oceasione peccandi; ne que etenim sine gravi incommodo suum dimitterent exemellium . Advertere ergo debet eonsessarius, quod vere gravis sumusa, qua quis in aliqua occasione detineturi nam si oblevem causam occasio non removeatur, constat talem oec
sionem vere amari, et voluntarie non dimitti. Hinc Innoe. XI. condemnavit propositionem 5a. quae generaliter dicebat: Proxima occasio peccandi non est fugienda, quando eatim aliqua utilis, aut honesta non fugis in oecurri . Et Alex. VII. damnavit propositionem quae ita se habebat: Non est obligandus concisinarius ad ejiciendam concubinam, si haee nimis utilis esset ad obiaceamentum concubinarii. νυυο regalo, dum de lenta illa, nimis aegra ageret νitam, aliae epulaataedio magno asscerent concubinaritim, et alia famula nimis difflcita moeniretur. Innocentius pariter XI. sub n. 63. seisquentem damnavit propositionemr Licitum est quaerere dia recta occasionem prinimam ' condi 'm bono spirituali, velta orali nostro etc. Haec propositio ita generalis salsa est. quia ex ea sequitur licitum esse etiam Pro exiguo bono spLrituali quaerere directe occasionem proximam. Ex ea tamen non est reprobanda sententia, qua dicitur licere se exponere periculo propter salutem proximi valde periclitantis, nam tunc non esset disecta quoerere talem occasionem, vel periculum . sed potius Pati ob proximum adjuvandum. Semper tamen necesse est bonis actibus facere, ut periculum sit materiale . non sormale: nam ipsum se exponere peri- euri sormali peccandi peccatum est. Broech. cv. 9. ' Pal. r. a. di'. u. p. a. q. 3. n. 9. Suar. de charit. dis'. s. sect . Agor. fom. a. lib. II. cv. ι. Sanch. in decal. lib. r.esp. 8. Sol. de just. lib. 5. q. I. Salmant. tr. a . cv. s. n. 28. qui omnes. quod tunc non solum liceat, sed etiam debeat spirituali proximi neeessitati consuli statuunt: quod tamen negarit Suar. I. c. Sylv. in a. a. d. Thom. q. 26. a.
ι. si peccati periculum tale sit . ut probabilior sit lapsus aemoraliter eerius. Ex hac doctrina multa inserre potest Prudens consessarius ' ta .
Ae tandem oemisio proxima dividetur in proximam Maolvis et in
197쪽
isS TRACT. XIX. DE SACRAM. PORNITENTIAE
Q. II. An liceat absolvere constitutum in oceasione P xima voluntaria peccandi. R. ordinarie loquendo nec semel licet absolvere .eonsti tutum in occasione proxima voluntaria peccandi. Ratio est quia qui retinet huiusmodi occasionem. est in continuo actuali peccato i quia actualiter infringit praeceptum negativum obligans pro semper. quo praecipitur remotio occasionis graviter inductivae ad peccatum. dum id fieri possit: et in nostra hypothesi certum est fieri posse, quia loquimur de occasione proxima voluntaria . Item actu peccare dicitur, qui versatur in gravi periculo peccandi. et talis est ex dieiis qui retinet proximam occasionem peccandi, quam poterat dimittere. Praeterea nulli concedenda est absolutio. nisi possit judicari sincere velle dimittere peccatumi neminem autem dici potest hanc sinceram voluntalem habere . si dum possit dimittere media vel ex sua natura, vel ex nostra fragilitate graviter inductiva ad peccatum, de laeto non dumiserit : atque ita revera facit qui non dimittit occasionem Proximam voluntariam peccandi . Ita etiam sentit P. Car- denas scribendo in propositionem 6 a. ex damnatis ab Innocentio XI. quae ita se habebat: potest aliquando absoLit
qui in proxima occasione peccandi Mersatur . quam potest et non νώι omiuere quinimmo direcιε, et ex proposito quaerit, aut ei se ingerit. Dices salis esse, ut qui est in occasione proxima possit absolvi, si absque eo quod dimittat occasionem externam. oratione. mortificatione etc. curet removere periculum intrinsecum in ea peccandi. Sed contra est . quia ut optime etiam ex aliis perpendit Ioseph Brocchi de Occ. prom. c. a.
n. 16. et cv. 7. n. s. Velle se elongare a peccato non per remotionem occasionis. sed per praelatos actus . est Praetermittere media certa. et incerta assumere: Deus etenim exaudire non solet, qui potest removere occasionem et non removet; ac proinde ex s. Scriptura e ss. ΡΡ. continuo suadetur fuga occasionis. Eo ipso autem quod quis nolit apponere media . quae repularitur necessaria ad peccatum vitandum . Convincitur peccatum amare. Hoc autem maxime necessarium putat Cardenas in sua erisi ρ. I. tr. r. div. x8. a n. I M. et Io . in materia luxuriae. avaritiae. aut
magnae irae i nam quoad haec tanta est nostra singilitas. ut experientia constet hominem ruere . semper cum . dum potest. externam occasionem non dimittit. Putat idem Brocchi c. 8. n. 33. posse quandoque Sarramentaliter absolvi illum, qui quamvis sit in occasione pro-Diuiti Cooste
198쪽
xima precandi. eam tamen nota dimuerit antequam accederet ad consessionem: tune scilicet quando non advertit ad obligationem artu eam dimittendi. Et ratio est . quia cum non adverterit ad talem obligationem, non potest dici non dimisisse occasionem esse signum in Poenitente de-firere dolorem et emendalionis propositum . Quamvis autemhaee doctrina vera videatur. maxime in casu. quo Poenitens ostenderet specialia signa doloris, ego nihilominus nunquam ad praxim reducerem, quando commode disserri posset absolutio et interim obligarem poenitentem ad occasio-riem removendam. Nimis experientia docet, quod quantumvis Promittat, quantumvis lugeat poenitens, nihilominus cito redit ad vomitum . non vero ad eonsessarium, si post obtentam absolutionem, occasio illi proxima peccandi occurrat. Dixi, si commode disserri possit absolutio quia hoc e. g. interveniret, ut notat idem Brocchi n. 8. si non posset
occasio removeri, et interim absolvendus esset in periculo mortis constitutus . ' Hanc sententiam aeriter tuentur p. M-gneri consess. tr. c. S. Aurior. instr. per li mi elli con
. 3. lib. 8. cap. 3. q. a. ex cap. Satisfactis de menit. dist. 3. ubi ex d. Aug. sic habetur: Satisfactio poenitentiae est
eccotorum causas excidere, nequo eorum suggestionibus adiatum indulgere, et tantinuat. Tournel. de Peccat. cap. a. ρ d. de occasion. qui ex auctore theor. et praxi sacram.
arcendum tradit poenitentem ab iis occasionibus, in quibus graviter lentatur. licet necdum tentationi cesserit φ .i Q. III. Quando liceat absolvere constitutum in occasione
R. Cum persistere in oecasione Proxima peccatum sit. quoties voluntarie eligitur . consequhns est non esse de se peccatum permanere in occasione proxima necessariat nam cum haec non possit vel physice . vel moraliter dimitti . non libere eligit. sed potius patitur ille qui in eadem versatur, ut communiter docent theologi . Quamvis autem non teneatur materialiter removere talem occasionem, elongando scilicet personam seu aliam rem indutentem ad peccatum de-het tamen eam removere formaliter. oratione scilicet, mortificatione ete. minuere periculum intrinserum: ita ut pro pler exercitia pietatis. quibus incumbit. illa externa occasio reputetur non tam lacile ad peccatum inductiva. Ratio autem hujusmodi obligationis de se patet: nam unusquisque tenetur adhibere media necessaria ad vitandum peccatum. Diuiti Cooste
199쪽
Si erati accedat ad cousessionem cou,titutias in occasione pmxima necessaria. quamvis non dieatur essa in statu me
cati i etiam ex hoc quod non dimiserit occasionem . nihil minus etsi prudeuter satis dispositus Posset iudicari. ego
semper disserendam absolutionem crederem, quando aliter valde gravis necessitas non suaderet. Ratio est, quia experientia dictat constitutos in hujusmodi proximis necessariis occasionibus difficillime emendari, unde cum spectet ad
consessarium ut medicum animarum omnia essicaciora r
media adhibere ad eniendalionem obtinendam. inter alia non inefficax multoties est dilatio absolutionis i si etenim poenitens vere doleat de suis peccatis. et ipsorum cupiat absolutionem obtinere. ne eadem careat. diligentius cur bit a peccatis abstinere . interim etiam poterit consessarius observare, an alia media ipsi praescripta . frequentioris nempe orationis. mortificationis non degendi solitarie cum Persona. cum qua Peccat etc. ad praxim reducati et hac ratioue de ipsius dispositione magis certiorari.
At quid agere debet consessarius, dum videat huiusmodi
poenitentem in occasione proxima necessaria constitutum non
emendari y Ego puto omnino emendandum . si curet suis bonis actibus ac mediis a consessario praescriptis periculum
intrinsecum diminuere. et abesse ab externa occasione. si vera necessitos cum ea esse non cogat. Sicut Deus solet denegare sua auxilia non dimittentibus occasionem voluntariam. quia convincuntur amare linum peccatum . ita solet opitularitis. qui necessario in oceasioue degentes se Deo non persun-ctorie commendant. ac habent animum sincerum eam dimittendi. si possent. At si supponamus frustranee adhiberi omnia media ad non peccandum in proxima necessaria o casionei cum debeamus potius quodcumque temporale malum perpeti, quam Deum ostendere, consequens est quod . si omitii non posset peccatum occasione non dimissa. haec dimittenda esset. non obstante quocumque incommodo. suve temporali damno. quod ex tali dimissione posset evenire : Sin autem , ait s. Carolus loquens in instructionibus e-- fessorum . de puella. quae domi haberet occasionem proximam necessariam. ροει similes 'raecautiones comperiat conses .
sarius Menitentem in illud peccatum relabi , deneganda prorsus est absolutio , donec deseruerit ρωαimam ρeccandi occasionem. quidquid tandem euenire debeat. Hinc etiam can. Fati. δε ροen. d. a. et can. Fratres de poenit. d. s. dicuntur dimittere debere sua officia. puta curialis. negotiatoris . medici. chirurgi etc.. qui experiuntur non posse ea sine peccato exercere. ' Licet Diqili so by Coral
200쪽
QUAEST. V. CAPUT IV. I. rigidior visa sit Lugo da poenit. dim. r. . n. I 57. Palao
tom. 2. div. a. ρ. s. n. 3 gravissimis doctoribus . verior tamen . et cui non minus graves adstipulantur DD. est Αuctoris opinio: cum quo sentiunt tinuat. Tour. I. c. Viv. in proposit. ι t. ab Alemandro VII. damnat. n. 17. Suar.
di avar. Caiet. et alii apud la Croix lib. 5. n. asa. Q. IV. An eo ubinarius absolvi possit, antequam dimittat concubinam.
B. Concubitiatus in aliquibus dissere a proxima mecandi
occasione. In concubinatu igitur circumstantia extrinseca impellens ad peccatum debet esse in libera potestate concubinariti hoc autem non requiritur ad occasionem proximam constituendam. sed ad hane satis est, si homo ponatur in aliqua extrinseca circumstantia. quae coniuncta sit cum periculo intrinseco in peccata probabiliter labendi. Praeterea concubinatus resertur ad sola peccata sexto decalogi pra repto prohibitat occasio vem proxima divagatur per omne genus peccati. Sed haee discrimina non prohibent. quin consessarius quoad ahsolvendum concubinarium non debeat attendere ea omnia, quae dixi quoad absolvendum constitutum in ocea. sione proxima peceandi: nam revera et ipse est in tali occasione. Immo rigidius cum eo agendum est. cum habeat in sua libera potestate foeminam . qua tamquam uxore abutitur i adeoque maius est respectu ipsius perieulum iterum peccandi. Mio aliquos permittere semel et iterum absolum re huiusmodi constitutos in i roxima occasione, quamvis id
Permillant in casu rami quando e. g. audita roncione, vel suasionibus consessarii. videantur hie et nunc concepisse verum suorum pereatorum dolorem. ' Dian. Sanc. Megata, Lug. et alii apud Salmant. traei. 26. caρ. a. n. 28. Verum ego semper suadeo disseris absolutionem . si necessitas ad aliter faciendum non cogat. usquedum scilicet ejiciatur eoncubina, ut dixi etiam in superiori quaesitor ultraquamquod enim inultoties talis dolor apparens magis sit, quam esseax. si domum redeundo concubinam ibi reperient. sacillime deficient a suo proposito. quamvis antea sincerum
Satisfactio da poenitent. disp. 3. et eaρ. Valet interdum 9. dist. 8 r. et Mnique ea . Legatur 24. q. I. 'Q. V. Quomodo se gerere debeat consessarius cum consuetudinariis; et an hi leneantur consuetudinem saleri. Di iii by Cooste