장음표시 사용
181쪽
n. I. Primum suade . ne quis ex propria voluntate ad audiendas consessiones maxime mulierum se ingerat Periculosum est hoc ministerium. adeoque est velut quaedam temeritas velle ex proprio cerebro illud assumere. Quod si regu- laris Me suscipiet onus praecipiente superiore, et sacerdos saecularis . vel coactus a proprio Osficio. vel episcopo. seu alio viro pio et docto suadente, tunc sibi divinum auxilium adlaturum sperare possunt. ae de iis verificabitur, quod Prov. ar. α8. dieitur: Vir obediens loquatur Nictorias. Deitide sine gravi necessitate neque in consessionario diu eum mulieribus colloquendum est: nam saepe ibi moram trahunt. ut proprio amori satisfaciant. seu ut proprias explicent passiones: unde huiusmodi diuturna cum eis colloquia fiunt quidem sine Ductu. et sorte non sine scandalo. ut habet s. Antoninus ρ. 3. m. 17. c. 29. Haec diuturna colloquia objurgat etiam s. Fra ciscus Xaverius I. 6. mist. 8. eo quod inconstantes in proρο- sitis. Nerbosae in congressibus fere sunt Deminae, unde sequitur vir temporis ylurimum in iis alloquendis perdi. at certi est securi fructus colligi perparum. Non Per hoc tamen nego multoties posse evenire, ut non tam cito possit se consessarius a mulieribus audiendis expedire. Ita evenire potest respectu illarum . quae non Paucis agitantur scrupulis, seu gravibus premuntur angustiis et amictionibus; sicut etiam respeetia illarum, quae aliquando non iam cito se expediunt ratione detegendi omnes mnscientiae latebras . seu maid sub quibusdam rebus extraordinariis delitescat. Caeterum nec cura risi Plusquam par est. videat eonsessarius non immorari. Item consessarius abstineat . quantum seri potest . a colloquendo in consessionario eum foeminis de rebus. vel ad consessionem . vel ad animae prosectum non pertinentihusi ut faciunt ii, qui inquirunt ab uxoribus. filiis familias, ancillis, quae domi sunt: an diora sit yoenitans ean prolem ha/eati an testamentum secerit; an pio legata .
et in cujus utilitatem . et maxima si addat commendationem pro se , aut aliis .' ait Bassaeus v. Interrogatori infn. Huiusmodi non necessaria colloquia paulatim minuunt aestimationem erga consessarium, et familiaritalem inducunt . adeoque semper sunt perieulosar Lubricum negotium,
aiebat idem Bassaeus v. Confessari ι. g. s. cum Demisia ιongiora miscera colloquia . cum ingenti periculo. Nis miniamum tueri. M sdae, ne fdat muliebri ingenis; cunctorum
enim una malorum foemina ρrinc iam. Dum feeidit cum eis eoIIoqui extra confessionarium. ultra sollicitudinem in ev diendis. 'quae tractat. negotiis, eum eisdem couoquatur in Diuiti su by Corale
182쪽
loco munia. nec unqMam oculas in Naltum lysarum Mai. Quod si eas inνisat in firmas. vel alii etiam adsint . velustium cubiculi omnino sit vertum. Verba talia sint . qualia decent patrem virituatem . ut ne e nimis non absterreant. sed simul erga ipsum concilient reoerentiam. Et quidem potius verbis rigidis cum eis utendum suadet s. Antoninus p. 3. tit. 17. c. 18. etenim. ut monet s. Augustinus. sub praeleata' blandi sermonis immiscet se viscus impiissimae Ii-hidinis. Demam videat consessarius. De mulierum pietate
abutatur ab ipsis postulando temporalia, vel etiam eleemo-smas missarum, seu aliud quidpiam in propriae ecclesiae utilitatem redundans. Optabat etiam s. Carolus consessariosa taciendis restitutionibus abstinere: et si id necesse sit, ne debitor manifestetur. vult ab ipsis deinde exhiberi schedulam receptionis manu credi loris exaratam. Quae habet s. Carolus in instructionibus consessariorum quoad necessitatem, quam habent consessarii se alienos ab omni lucro demonstrandi . docuere itidem nostri praesules, nempe cardinalis Hieronum us Bonvisius in sua synodo c. 4. n. a. et cardinalis Iulius Spinula in sua syn. de poenit. c. c. qui dem si consessarius a poenitentibus lucrum vel expectet, vel exposcat.' carebit semper necessaria libertate in iis admo- mendis . De modo vero interrogandi foeminas quoad peccata carnis. agam capite sequenti.
R. II. Crebrior est mulierum . quam hominum consessio. at quamquam per se frequens eonsessio valde sit salutaris .mihilominus in hac re magna exigitur prudentia in consessario. Animadvertat ergo aliquando mulieres accedere ad consessionem Potius ex quadam consuetudine . quam cum debita dispositione. et fortasse etiam hujus sacramenti Dequentiam exposcunt ex quadam vitae spiritualis assectatione . cuius revera in illis nec minimum est vestigium. Cavendum quammaxime etiam. De consessionis frequentia oriatur ex quodam asseetu erga consessarium . quamvis ricin peccaminoso i unde Joannes Avita super versum Audi filia c. 8.vult. quod postquam devolae foeminae elegerunt consessarium vitae irreprehensibilis et famae illibatae, atque aetatis maturae. deinde observent animi affectiones. ne circa hunc
fere ea ratione occupentur. quo animus matrumfamilias circa maritum. Prolesque suas, cogitando, amando, et satagendo
occupatur. Cavendum item, ne frequentia consessionis ex eleemosynae obtinendae desiderio oriatur: ut enim aiebat s. Franciscus Xaverius Ῥist. 9. Acrior multo fortunae. quam conscientiae νulnerum sensus est, nil nisi terrena aviunt: Diuitiam by Corale
183쪽
toti sunι in spe stipia Miandian a. quidquid illis ad antamae prefactum disseruaris, surdis cocinerisi te imum nisi ex . .utis, i licent et aoocent a potioribus.
Si velit ergo consessarius. ut par est, consessionis frequentiam promovere. sedulus su . ne ad illam accedant nisi ex recto fine et debila dispositione. Hanc timere est in multis mulieribus saepe deesse; nam vel brevissimo tempore putant satis disponi ad sacramentum poenitentiae. vel ea animi tepiditate . quamvis non ignorent i multae etiam ignorant quae debeat esse huiusmodi dispositio . se disponunt. an antea ab illis videas omnem ecclesiae angulum curioso obtutu rimari. omnes ii atri euntes circumspicere , cum vicinioribus . longos protrahere sermones etc. Si convenienter se disponant , videbis eas non sine fructu frequeriter ad hoc sacramentum accederet nempe expoliari assectu ad quodcumque Percatum . quamvis veniale . nec Peccata venialia cum plena advertentia committere. Caeterum . si frequenter in conse sione repetant eadem peccata venialia. quae nec plena advertentia . nec ex allectu ad ipsa. sed ex fragilitate a piis etiam personis committuntur, non ideo a serupulosiore eo sessario sunt iniquietandae, quamvis curare debeant vere de ipsis dolere . et ad praxim remedia . quae ipse suggeret. reducere. Ne vero anxius sit de vero dolore quoad quotidiana peccata. curet ut hae Perinnae Semper se accusent. doleantque de aliquo graviora vitae anteactae peccato. Q. I. Quomodo se gerere debeat consessarius cum me nitentibus asserentibus se habere revelationes, vel alios e sectus supernaturales extraordinarios. R. S. Philippus Nerius. ut ex eius vita I. 3. c. Io. n. a consessarios monebat. de parum curandis poenitentium revelationibus et maxime mulierum. addens ex hoc capite multorum spiritualem ruinam derivasse. Nihilominus. quia in ecclesia semper suerunt. ae semper futurae sunt animae
valde piae: ideo expedit consessarium scire regulas, quibus dignosci potest . quando isti supernaturales esseetus a Deo sint. vel a natura, vel a diabolo: Hae regulae late palem apud cardinalem Bona in suo opere da discretiona vis
tuum, aliosque plures mysticos . Quasdam ego recenseam. ut tonsessarius in hac materia non sit omnino ieiunus PH-mo argo dum audiuntur externae. vel internae loquutiones. animadvertere bebet consessarius. an consormes sint s. Scri-Pturae. ac sanetorum doctrinae. Non assero tamen semper dicendum esse a daemone tibisam animam. quae patitur vi- dones ac revelationes, si aliquando errasse deprehendaturi Diqitigoo by Gorale
184쪽
eum dari misit easus non satis discernere. an quod audit. sii ex divino instincto; vel ex instinctu naturae, dum di-1versos sentit instinctus: s. Gregor. hom. a. in Erech. . d. Thorn. a. a. q. 17 r. a. S. Secundo considerare est, qualis
sit persona, cui haec extraordinaria eveniunti nam si in bonitare non emineat sed potius in multis descere cognoscatur, cum ea non Milet viritus Dei extraordinaria operari. Praeterea. etsi in ea quaedam specialis bonitas eluceat. notare est quod si valde melancholica sit. seu phantasiae valde vivae, ut facilius accidere potest in mulieribus. haee omnia non raro in ipsius apprehensiono possunt refundi. Tertio observare
- . est . an in iis . quae audiunt. vel ipsis repraesentantur. vel experiuntur. aliquid sit non conveniens divinae sapientiae, honitati et majestati. Hinc non sine suspicione semper erunt quaedam amatoriae correspondentiae, maxime valde sensibiles. quas aliquando anima dicit cum Deo habere. ut si dieat ab imo fuisse coronatam. annulum ascepisse. luisse desponsatam ete. Non nego huiusmodi aliquando posse esse a Deoiat Deus elargiri non solet nisi animabus, quae constanter persecta. et diu ipsi lamulatae sunt, et murutas perpessae sunt tribulationes et angustias. Ulterius De non solet animam diu in spiritualibus deliciis retinere. sed ipsi tribuit cum alternatione graves tribulationes ele. De .mum supra caetera omnia nolet pius consessarius essectus. qui ex his rebus extraordinariis oriuntur. Quae sunt a Deo. quamvis ab init ita animae nondum plene purgatae soleant asserre quamdam perturbationem et timorem. Mittaminus
semper postea asserunt pacem in anima. illamque magis h milem reddunt cupidam semper magis Deo famulandi, et cir- ea divinam magnitudinem , suurnque nihil magis illuminatam est. E eontra quae sunt a daemone, quamvis ab initio aliquid boni praeseserre videantur. in malum desinunt. et animam ad vilia. ac praecipue ad superbiam valde dispositam relinquunt. Regula generalis sit. quod dum eo lassarius huiusmodi audit. semper de iis debet ostendere se nori curare, ae im erim virtutum exercilium. maximeque humilitatis inculca- m. ac poenitentem in iis exercere. Si mentiens ita iis d cipia ur. Deci laetendo facile emnoseet: nam impatiens erit vi dendo hujusmodi divina non reputari. ac se despiei. quasi non sit personae verae clavotioni. ac visae spirituali supra caeteres incumbens. Si vero a Deo immittantur. videbit semper magis Poenitentem de virtute in virtutem ρο gredi. semper magis de se ipso humiliter sentire. ada uenon irasci, si quae patitur, videat divina non repulari. '
185쪽
Videri possitnt Zacchias versatissimus medicus nomanus est. medico, legat. lib. c. tit. a. tibi plura de hae materia , et praecipue Matthaeue. yract. theoI. can. ad caus. beatificat. et eanonia. til. 3. cap. 3. et Benedictus XIV. de eanoniast. SS.IG. 3. c . SI. et uti. Reiff. theol. mo I. tr. x . dist. 8. in addit. amend. r. ροst. n. ι3. ubi plura habent de visionibus . revelationibus . e stasi et raptu discernendis. 'Regulae in praxi i' Non magis periclitari potest prudentia consessarii. quam in audiendis mulierum consessionibus: ut autem semper quam- maxime eluceat. addere plaeet hic monita . quae in earum consessione excipienda servare deret consessarium: et x. est locus, qui quoad seri potest. debet esse patens. et ad crates earum consessio audiatur. a. Tempus, ut scilicet breviter eas. praesertim si saepius confiteantur, expediat, et impertinentes narratiunculas devitet . nec non prolixiores abhortationes. ideoque non multum laudandi qui in consessionali pon-cta meditationum mulierculis tradunt. 3. Modus , qui in hoc Praecipue eonsistit . ut earum aspectus, et blandiora verba vitentur. Nequaquam autem, monet s. Franciscus Xaver..iis eredat foeminis. quae se rebus divinis operam daturas affirmant, si a virorum suorum consuetudine abstinerent. satius erit iis obedientiam et fidem toniugalem suadere. rimque illarum querelis in viros acquiescat: solent e im tacilius viris suis noxas consessarii judicio damnatas objicere. sed patientiam et observantiam proponat, dissimulatis querelis.
Haee Loliner instruci. confess. p. a. cast. II. 'CAPUT III.
De obligaιione, quam habet confessarius interrogandi. ωel admonendi poenitentes
D. I. An consessarius habeat obligationem interrogandi poenitentes .
R. Cum confossarius iudicis ossicium in hoe sacramento administret. tenetur curare. ut iudicium integrum sit . adeoque interrogare poenitentem, quando ex ignorantia. vel malitia prudenter timet aliquod grave Pereatum n n manifestare. Lugo de poenit. div. aa. n. 16. aliique. Id autem prudenter suspicari potest . quando habet aliqua indicia poenitentem
valde pudere suorum peccatorum . maxime si sciat aliquod meratum commisisse . nec praesumere potest illud consessum esse: quando cognoscit nim salis suam examinasse conscie Diuiti Coosla
186쪽
fiam, vel quantumvis examinaverit. non posse ratione ignorantiae , seu multitudinis pereatorum . seu temporis ab ult ma consessione transacti sufficienter statum suae conscientiae
Q. ll. Quomodo se gerere debeat consessarius in interrogandis poenitentibus. R. Primo caveat ab inle gando de iis . quae non pertinent ad consessionem, si sorte id non putet necessarium. ut postea poenitens fidentius explicet sua peccata. Meundo caveat ab inieringando de iis . quae prudenter credere non esta tali poenitente commissa suisse. Cum quidam consessarius interrogaverit nobilem. piamque foeminam. et aetatis iam Provectae . an se inebriasset. Ῥri potuit pia poenitens se tontinere . quin postea ad quoddam piarum sociarum oblectamentum de ebrietate interrogatam fuisse diceret. Interrogationes ergo dirigendae sunt iuxta personarum qualitatem: et si ex plebe et rudes sint optimum semper erit interrogare de doctrina christiana. maximeque de mysteriis necessitate medii selendis . ac deinde de iis . quae perlinent ad conse aionem rite faciendam. Neque his contentus sit consessariusinam adinveniet multoties ad praxim non reduxisse . quae sciunt i eL de tacto postquam poenitentes dixerunt necessarium esse examen, dolorem etc. a me interrogati quid ergo praestiterint, ut ad sacramentum se disponerent, aliquando responderunt sacrum audisse. rosarium recitasse. et in praxi agnovi. quod vix tacto superficiali examine parum curarunt de dolore et proposito. sine quibus tamen antea dixerant non posse bene fieri sacramentum. Interroget item poenitentes de suo statu. ut possit cognoscere, an satisfaciant propriis particularibus obligationibus, et an necesse sit circa eas interrogare. Adinveniet e. g. patres, ac matressamilias se accusare de actibus iracundiae. aliqua dixisse contra proximi. famam ele. at fortasse nee verbum facient. an satissa
ciant obligationi sancte educandi familiami an filiabus permittant amasiosi an vigilent ne filii . filiaeque nimis lamiliariter simul commorenturi an vigilent pariter super famulos famulamne etc. Certe ut plurimnm valde desides sunt m nitentes in considerandis particularibus suis Obligationibus. et an illis vere satisfecerint ele. Semper tamen advertere debent quidam consessarii sublilioris ingenii, non esse interrogandos poenitentes de peccatis iuxta subtilitates, quas ipsi in mente habenti sed secundum quod cognosci solent ab illo genere poenitentium, quos interrogant. Duili Corale
187쪽
. Non dimittendi a consessario illi poenitentes qui latet tue grave aliquod peceatum saepius in aliis consessionibus nimio pudore occuliatum. Si eos dimittet . ut melius suam
conscientiam scrutentur, timere est, ne alia vice verecundia victi sacrilegas consessiones continuenti proinde audito tali peccato debet ante omnia consessarius blandis verbis interrogare. an quando tale admiserunt lacinus. sciverint esse peccatum grave. Si responderint, eo tempore ut tale non cognovisse. quod non raro contingere Potest cum adolescentibus et puellis, res est salva, nec ad Praeteritas consessiones repetendas adigendi. nisi quas sorte secerint eo tempore i termedio. ex quo peceatum esse cognoverint. Si vero scivisse taleantur, iterum videat an reticuerint ex oblivione inculpabili. vel ex mera verecundia i nam in primo casu adhuc eximuntur ab obligatione repetendi contessionesi in secundo vero instet suaviter et moraliter hic et nune interrogans. quoties hoc pereatum reticuerint, quoties hoc tempore consessi nem peregerint. et communionem sumpserint. hujus peceati memores. Demum studeat. ut quantum hic et nunc fieri potest singula peccata gravia in praeteritis consessionibus p. tefacta iterum clavibus subiiciant: admonens. ut si adhue
alio tempore melius suam conscientiam perscrutantes aliorum precatorum gravium hic et nune ex oblivione omissorum m minerint . in hac consessiona indirecte remissorum . denuo confiteantur. Ita Reiff. theol. mori tr. 1 . dist. 8. addit. 1. POSt. ninn. 43. φQ. III. Quomodo se gerere debeat consessarius quoad interrogandum Cirea peccata carnis. R. S. Philippus Nerius, ut ex eius vita l. a. cv. 13. monebat consessarios, ut quam maxime sibi caverent. ME
magis libenter de huiusmodi peccatis interrogarent ac audirent . quam de aliis, ac ne quoad haec scelera, nisi quod
omnino necesse est, a poenitentibus exposcerent. At magis ad praxim descendendo. videat consessarius, ne de peccatis inhonestis interroget pueros et puellas, nisi clare videat m
litiam aetatem supplere. Si aliter laetat, illos reddet euriosiores quoad haec intra se ruminando, aliosque interrogando: atque ita fiet sua imprudentia innocentes illos pueros puellasque ad mecatum impulisse. Quod si prudenter putet necesse esse de huiusmodi interrogare. non statim de ipso peccato interroget. sed ad illud gradatim descendat. Interrogete. g. an unquam quaedam turpia audieriti an aliquam in iis audiendis perceperit deleetationem: an aliquas turpes cogitationes in mente habueriti an de eis voluntarie emit
188쪽
QIIA EST. V. CAPUT III. t 89 verit. postquam agnovit esse quid Peccaminosum i an perpetrare desideraverit etc. et juxta responsa poenitentis dignoscere poterit. an ulterius Pr 'redi debeat in interrogationibus Praxim ita interrogandi proponit s. Franciscus Salesius
in suis admonitionibus ad consessores caρ. I. Aliquando nἰ-hilominus expedire potest statim Proponere Peccatusa Patratum. dum nempe prudens consessarius videt illud commissum fuisse a poenitente, et quo magis variis circumlocutionibus interrogabit . eo maiorem experiurum difficultatem in explicando. Semper lamen ingeniosus sit in inquirendo de iis . qua maiori potest modestia. unaque poenitente in moneat de iis modeste explicandis. si verbis nimis claris peccata carnis proponat. Videat etiam consessarius. De interroget . nec Permittat poenitenti ad quasdam particulares circumstantias horum peccatorum descendere, quo ii non fieri sine utriusque periculo omnes docent eum s. Tli. in c. dist. 39. in empl. test. et si sciat quantum debet. cognoscet non esse id necessarium . Demum advertat consessarius. ne dum haec Obscaena a poenitentibus audit. quoddam extraordinarium sa- si id tum demonstret, vel nimis expuendo. vel se contorquendo et c. vel vocando poenitentem bestiam, daemonem in carne etc. ita etenim agendo multoties eveniet poenitentes non plene propriam conscientiam manifestare. Sinat proinde poenitentem plene exonerare suam conscientiam et ac Postea. quantum putat expediens esse . objurget paterne quidem, sed ita ut cognoscat suorum criminum gravitalem. Et quidem nonnulli ali ando ita accedunt ad sacramentum poenitentiae, ut vel nullum ostendant commissoram scelerum sensum . Iel nullam emendationem: quapropter necesse videtur dure illos inere. Pare . ut tandem resipiscant. Cum autem teneatur consessarius poenitentes adjuvare interrogationibus suavi et humano modo. hinc fit. quod bene se geret, si prae manibus habere curabit peccata, in quae facilius labuntur homines diversi status v. g. artifices, mercatores. patresfamilias, domini. famuli, pueri. adolescentes etc. et circa illa iuxta cuiusci imque capacitatem interrogabit. non quidem exquisita industria et exactissimo examine, prout tradit Lug. de poenit. d. I S. seci. I . 589. cum aliis, sed morali diligentia. et conditioni poenitentis accomodata. Si quis autem regulas interrogandi optat, adeat ne iss. I. c. et in addιt. seq. Ligor. Prax. confessar. a cap. I. ad 8. Contingere potest in praxi. quod mulieres. praesertim virgines et innuptae .
aliquando ex fragilitate in aliquod osenis peccatum lapsae
se unice accusent cogitationes minus honestas habuisse, et si Distri Cooste
189쪽
aso TRACT. XIX. DE SACRAM. PMNITENTIAE
eonsessarius hujusmodi verbis aequiescet. nihil amplius a serunt. putantes se satis peceatum manifestasse. Adjuvandae sunt interrogationibus. sed perquam eaute et prudenter juxta ritualis monitum ev. 7. n. xo. ne ex una parte doceat P rare poenitentes. at ex alia inquirat, an Peccatum admiserint . deisde speciem . numerum etc. 'Dantur equidem e lassarii. qui vel ex quadam nimia naturali lenitalei vel quia multos poenitentes circa proprium consessionarium exoptant, omnibus compatiuntur. Omnes mellifluis verbis alloquuntur, maxime si aes sint et divites iatque ita proprio satisfeeisse muneri credunt. Hanc praxim certe consessariis non proponit ecclesia. unde in rituali R
mano sequentia leguntur e Audita confessione Perpensians confessarius magnitudinem yeeeatorum . quae menitens admisit. oc multitudinem. pro eorum graoitate, ac Poenitentis conditione σπortunas correetiones ac monitionea, prout vus eas.
ωiderit, paterna charitate adhibebit. Et de s. Philippo Nerio tam pio ac prudenti huius sacramanti ministro in ipsius vita
I. I. cv. 26. num. 23. haec leguntur: Filimo su vomo vigran libertis in riprender quello. cho con cooa non esset bensatio: messimamente ne' prelati e ne' grandit ma se re stero a Iureo e to O.' Circa quaestionem illam. an satius videlicet sit inier- rogationes omnes reservare sub fine consessionis. vel eas immediate su ungere expositioni cuiuslibet paecati. variant inter se doctores, in eo sessionibus longioribus, ubi periculum imminet. ne consessarius plurium obliviscatur. vel ε umserupulo propter omissas interrogationes absolutionem imperitatur . vel poenitentes ad repetenda peccata cum magna molestia adigat. interrogationes quoad numerum. Ueriem. et circumstantias speciem mutantes immediate singulis
peccatis substituere suadent. Lug. d. II. feci. I. n. IS. Salmant. δε 'Oenit c. I a. p. a. n. 25. In consessionibus vero
brevioribus, si consessarius suae memoriae sidere Potest, usque ad finem expectare expediet. prout censet Layman. I. s. tr. 6. c. I 3. n. s. Reissensi. tr. 3 . dist. 8. n. co. Q. IV. An consessarius debeat monere poenitentem . quem
R. I. In quatuor casibus certe tenetur consessarius monere Poenitentem errantem. Primus est . quando cognoscit ipsum errare ex ignorantia graviter peccaminosa: si etenim tunc non moneret. illum relinqueret in statu petaeati mortalis. Secundus est, quando interrogatur a Poenitente. ut ipsum de aliqua re instruati si etenim lunc non instrueret Di iii by Cooste
190쪽
secundia in veritate in . non satisfaceret muneri doctoris et magistri. Monent tamen illeologi satis esse respondere quoad interrogala. non vero quoad alia. in quibus poenitens erret , si fructus non speretur . Laym. I. 5. triaci. 6. c. a 3. num. 5. et G. Lugo M. poenit. div. 22. num. 29. Hinc coniugato petenti. an liceat reddere debilum post incestum coma missum cum consanguinea uxoris in primo. vel secundo gradu. responderi poterit affirma live, lacendo quod peiere non possit. Alii addunt consessarium nota teneri respondere ad interrogata . dum videat poenitentem interrogare non ex vero dubici. sed ex mero scrupulo . et aliunde respondendo iuxta veritatem videat potius nocumentum allaturum. Ratioliorum est . quia dum poenitens interrogat ex mero scrupulo. non desinit esse in ignorantia in vincibili , adeoque videtur aliendenda doctrina infra subjungenda. Sarach. de matri. a. disput. 38. num. I . Tertius casus est, quando admoniti profutura est poenitenti invincibiliter etiam ignoranti: nam tunc nil est . quod relardare Possit consessarium ab eo ad monendo , et removendo a materiali peccato: cum alias
quatenus doctor et magister teneatur admonere . Quartus casus est, quando ex ignorantia quamvis invincibili poeniten iis damnum publicum oriretur iij. Tunc elsi ex monitione
Ductus non speretur. Praenitens monendus est. et damnum
publicum impediendum i hoc etenim Privato est anteponendum. Exemplum sit in eo, qui ex ignorantia invincibili salsas disseminaret doctrinas: in eo qui in vincibiliter ignoraret nulli talem sui matrimonii. ex qua tamen . quia pluribus nota est. Permultae oriuntur detractiones etc. in eo
qui ex ignorantia in vincibili graviter deficii in electionibus,
collationibus beneficiorum , eleemosynis ex redditibus ecclesiasticis elargiendis etc. Lugo div. 22. num. 37. Verum tamen est in principibus et praelatis difficile esse hanc ignorantiam esse in vincibilem iaὶ . ' Videantur Salmant cap. I a. n. co. Praecipue Benedictus XIV. in constit. Apostolica
g. ao. edita 16. Iun. I7 9. bullar. torn. 3. pag. IS . ubi docet monendum poenitentem . si in iis νersetur circumstan-
εὶ Idipsum ilici ilebet etiam in easu , quo ex supradieta ignorantiae apeeie damnum iniustum proxiino eveniat . 1 ine fit non posse v. g. consessariunt dis,imulare admonitionem poenitenti qui injuste retinet liaeredita istis atheri debitam . Ita Cl. Bernardinius noster de mor. discipi. e. 4. y. 66. I et alii diversimode sentiant . 27 Tandem confessarius monere debet poenitentem etsi invitiei hi literi3 Orantem si ignorantia illa non sit diu duratura , et praesertim si interim pravus habitus in illo efformetur, a quo non tam saeile se immunein reddere poterit impostemm .