장음표시 사용
261쪽
Seet. 7. num. 9. Avers. do Poenit. v. 17. seeL 8. Passer. t. . q. I 87. art. I. u. 598. ' Videantur auctores citati superius , ubi egimus de peccatis reservatis dubiis. φR. II. Qui oblitus est peccati reservati in consessione nulla propter gravem negligetitiam in procurando dolore et proposito. adhuc dici potest immunis a reservatione, si bona fide accesserit ad consessionem. Ratio est . quia respectu hujus poenitentis, qui non accedit fraudulenter ad consessionem ἰhene dici potest consessarium velle sacere quantum potest. adeoque saltem tollere reservationem, si non potest peccata ob ipsius indispositionem: atque ita credi potest de benignitale ecclesiae respectu ipsius Poenitentis . Lugo div. Io. mxo6. aliique apud Dian. t. c. tract. 3. reses. SI. Hoc idem sentiunt Suar. ἀν. 3I. secl. c. n. Palaus I. c. y. 35. g. 6. n. a. ' Multo magis autem id verum esti si iste poenitens, qui modo dicto secit eonsessionem nullam, peccata
reservata manifestaviti nam verisieatur se praesentasse superiori , vel ipsius delegato. et ab ipsis poenitentiam et remedia pro reservatis accepisse, atque ita obtentus est finis reservationis. Tambur. tu S. da poenit. ev. 9. g 5. Notat
autem Lugo n. Ioa. quae fuerunt imposita a superiore, vel ipsius delegato in ista consessione invalida. esse omnino o, servanda: quia reservatio videtur ablata cum onere praestandi quae imponuntur. n. III. Dum poenitens secit consessionem omnino voluniatarie nullam, veI quia de industria grave peccatum, vel reservatum vel non reservatum tacet, vel quia aperte cognoscit non habere dolorem, aut propositum, nullatenus immunis remanet a reservatione. Ratio est; quia praesumi non potest superiorem vel per se, vel per delegatum velle hunc fraudulentum poenitentem a reservatione absolverei eum nemo velit peccantem ex sua fraude et dolo commodum reportare. Lugo div. ao. num. x M. Salmant. tr. 6. c. I 3. n. O. atque hanc sententiam omnino veram credo. Citantur hic Salmanticenses. sed parum bene: nam isti omnino tenent oppositam sententiam. Cum auctore autem sentiunt Viva da jubiI. q. II. ara. MD. n. a. la Croix Itb 5. ρ. a. n. 1 75. 'Q. VII. An poenitens absolvi possit a reservatis post sa- cultatem obtentam commissis. R. Si licentia ita a superiore concessa intelligatur . ut pro illa vice concesserit facultatem consessario absolvendi a quocumque resetvato, vel poenitenti, ut a quocumque pariter Peccato absolvatur, tunc poterit absolvi ab omnibus reservatis commissis ante absolutionem, quamvis fuerint com- Diqitigoo by Cooste
262쪽
H4 TRACT. XIX DE SACRAM POENITENTIAE
missa post obtentam facultatem: quia tunc censetur concessalicentia absolvendi ab omnibus, quae in consessione exponentur. Passer. t. a. q. 187. a. 1. n. 5 2. Gab. a s. Vin.
disp. 9. qu. 5. g. a. Ubi tamen observandum, quod dum conceditur ista generalis licentia pro una vice absolvendi. intelligitur a superiore limitari tempus ad hanc absolutionem
obtinendam pro reservalis in posterum commissisi neque etenim credi potest velle superiorem . ut possit poenitens perlongum tempus Inova reservata committere. ac deinde ex facultate obienia ab iisdem absolvi. Quanto vero tempore perseverare praelatam licentiam dicendum sit, debet conse sarius colligere ex rationabili mente concedentisi adeoque steoncederet intuitu alicuius sesti , eo transacto . cessabit: si solum in favorem poenitentis . reputabitur durare aliquo tempore, ut commode. se Possit ad consessionem disponere. et prorogatio ad mensem non erit diuturna, ut notat etiam P.
Mansi de eas. resem. P. 1. q. 1. n. 9.
Quod si facultas absolvendi fuit petita pro aliquo dele
minato peccato. quod aliquis commiserit. tunc non extenditur ad reservata commissa Post obtentam facultatem. natio est. quia non reputatur superior concedere nisi id quod petitur. unde si petatur licentia pro absolvendo particulari peccato. non intelligitur concessa pro iis . quae postea committuntur. Adde eum p. Mansi I. cit. n. 7. facultatem quoad reservata postea commissa esse dubiam et odiosam. utpote non concessam ob bonum communitatis. sed personae privatae. adeoque limitandam ad sola reservata commissa ante oblenis iam facultatem. Q. VIII. An ipie consessarius absolvi possit a reservatis ratione lacultatis ab ipso obtentae in ordine ad reservata. R. Quocumque modo iste consessarius petierit. et obtinuerit talem facultatem, puto non posse pro se uti. nisi expresse id petat. Ratio est . quia semper superior putat a consessariis sibi expostulari licentiam pro aliis absolvendis . adeoque ipsius intentio est in ordine ad aliam personam diversam a
consessario. Passer. q. 187. I ri. I. num. 556.
Q. IX. Quas poenas incurrant absolventes sine facultatea easibus reservatis . vel a censuris reservatis. R. I. Ex decretis s. Congr. editis ari. x x. et I 2. Ructoritate Clementis VIII. et x 7. auetoritate Pauli V. quicumque consessarii praesumentes ex praetextu privilegii arusolvere a casibus reservatis Papae. vel episcopis incurrunt ipso facto excommunieationem papae reservatam, et Privationem ossiciorum et beneficiorum. Λt quia decreta loquun- Diqili Corale
263쪽
QUAEST. VII. CAPUT III. disstur de praesumentibus absolvere, ideo a praedictis poenis
excusaret ignorantia etiam crassa, sicut etiam eas non incurrerent malitiose absolventes. sed non praetextu privilegii. PasSer. t. a. q. 187. num. 597.
R. II. Ex Clementina I. Religiosi de peti/. consessarii regulares praesumentes absolvere ab excommunicationibus r. se malis . sive canonicis . sive episcopalibus latis per statuta synodalia, sive provincialia. incidunt in excommunicationem Papae reservatam. Cum autem textus loquatur de excommunicationibus latis per praefata statuta, consequens est non incurrere die tam excommunicationem religiosos absolventes ab excommunicationibus reservatis episcopis per sententiam generalem, sive particularem. Bonac. t. 3. δερ. a. q. 9. P.
5. num. 17. ii Regulae in praxi obseruandae I. Si eonsessarius essem alicuius praelati, difficiliter suaderem denegare facultatem absolvendi a reservatis. Ad quid ergo sibi ea reservabunt, respondebit aliquist At ego subdosemper obtineri posse finem reservationis . coercere nempe homines a peccatis reservatis commillendis . etsi facilis sit in deleganda potestate ad ea absolvenda. Hujusmodi facilitas nullum asseret praejudicium, quoties superior. dum suam potestatem delegat, assignet. si iudicet opportunum. delegatore media praescribenda poenitenti. ut cesset a peccando. Hinc
fiet irretitos easibus reservatis facile a pravo suo flatu recessuros. et ex alia parte non futuram damnosam satilitatem obtinendae absolutionis . . εII. Solent consessarii scire sibi non deesse in articula moditis facultatem absolvendi a casibus et censuris quibuscumque reservatis: at non omnes vidi susscienter instructos quoad ea . quae tunc debent praestare . Cum igitur in periculo momtis tesset omnis reservatio. adeoque poenitens δireete absolvatur a casibus reservatis . sicut a eaeteris peccatis, nullaei remanet obligatio, si tale periculum evadat. Quoad cen-
t Ae lanilem altera quoque excommunicatio, nemini tamen resemis, incurritur a consessariis absolvere praestina entibiis a casibus in Bulla Coenae reservatis; quib is etiam stiti eadem poena praecipitur, ut si poenitentes in mortis perieulo eonstitutos a solvant, eis injungant ut se ae sistant e ram suPeriore, casu quo cou alescant, iis Bened. XIV. . 23. suae Bullaaincip. Pastoralis Romani. Contra Regulares vero qui culpabilitar non monerent , aut deoblIgarent poenitentes a cleo unetando delinquentes iudiei competenti adest excomni unicatio papalis latae sententiae inflicta a Paulo V.
iis Blata Roma a 6. ei ab Alex. VII. iti Bulla quae ineipit taeel alius 4.
264쪽
Surais vero reservatas tenetur adire superiorem. vel ut etiani
in foro externo absolvatur, si tantum pro interno fuit abso-rutus: vel si pro utroque soro suit absolutus, adhuc debet se Praesentare superiori. ut ecclesiae obediat. eiusque audiat mandata. Quod si ita absolutus non se praesentet superiori. ipso iure reineidit in censurami cav. Eos qui de sent. excom.
λ 6. et dixi tr. ι. q. r. 6. quaes. c. ubi et quid praestaridum sit ab eo. qui absolvit a censuris. III. Si consessarius dum petit facultatem absolvendi ab aliquo reservato. quod ipsi exposuit poenitens. limitate petat.
non poterit alnolvere a novo peccato reservato. si quod commiserit poenitens eo tempore intermedio. Ita eveniret, si
exposceret facultatem quemdam absolvendi ab aliquo reservato . si absolvendi a tertio. vel quarto casu etc. sibi iam exposito: nam cum hujusmodi et similibus formulis designetur peccatum iam sibi expositum et non subsequens, si quod sorte committatur. intelligitur concessa facultas ad tenorem petitionis: et proinde solum in ordine ad peccatum iam auditum. Ne ergo in angustias redigatur. videat exposcere pro una vice amplam iacultatem a reservatis absolvendi. Ubi etiam obiter volo adnotare licentiam semel concessam pro absolvendo ab aliquo reservato jam consessario exposito se habere ad instar gratiae factae, adeoque de se esse Perpe tuam. De Lugo vi poenit. disput. a . n. IIS. Sancti. I. 8.de mair. div. 28. num. 8S. Quousque vero durare possit licentia. quae etiam se extendat ad reservata commissa Post oblentam facultatem. dixi capite praeeedenti. IV. Consessarius hene perspectum habeat, qui sint casus et quae censurae reservataei dum etenim oblinetur facultas a casibus reservatis absolvendi, non intelligitur concessa pro absolvendo a censuris reservatis. Hinc si accedat ad consessarium nostrae dioecesis e. g. sponsus . qui sine debita licentia pernoctaverit sub eodem tecto eum sponsa. nori potest eum absolvere, si habeat. vel petierit solummodo licentiam a casibus reservatis absolvendi: nam praedicto p
calo annexa est excommunicatio reservata.
V. Denique hic adnotandum censui in nostra dioecesi omnino sublatam esse consessariis facultatem absolvendi socium criminis . et eos quorum metato cooperati sunt. En verba prohibitionis: confessarii socium criminui et a peccato. in quo ψsi participes. seu coVerantes fuerunt, nunquam ahsoIoant. In his enim casibus illos omni facultate prioamvs. Uteonsessarius dicatur participasse, seu cooperasse alterius P ealo . requitur cooperatio tormalis , scilicet cooperari alterius Diuitigod by Socrate
265쪽
etlani. ut peccaminosae. Hinc consessasius praebens arma alicui quibus non praevidit usurum ad patrandum homicidium , non dicitur vere et sormaliter cooperasse ipsius me-Cat . sed tantum materialiter. E contra semper iudicavit operatorem at complicem alterius precati illum, qui aliqua dicit . vel tacit. ex quibus Praevidet aliquem peccatu Tum, quamvis ipsius peccatum non intendat. Exemplum sit in consessario, qui bene praevidet ex verbis obscoenis. quae profert. aliquem peceaturum i quamvis enim non intendat illius peccatum . dici debet cooperator et complex rutpote qui de saeto est eausa illius peccati. Vide etiam quae
dixi tr. 6. q. 3. c. s. quoes. 2.Sunt pariter cooperatores. et socii criminis consessarii, qui quamvis immediate non participent in ipsa actione peccaminosa. ipsam tamen mandarunt. suaserunt et . et quamvis per mandatum et consilium non influxisent, veri sicatur tamen in foro conscientiae socios fuisse in crimine, quod
alii patrarunt. Idem dico de consessario, qui approhavit
commissum crimen coram delinquente. vel coram aliis. quos praevidit suam approbationem delinquenti relaturos. Ratio est . quia ultraquamquod approbator peccati proprie dicatur illius participans. tali approbatione consessarius potest esse causa novi peccati ipsius poenitentis. quatenus ex tali approbatione facillime concipiet complacentiam de patrato scelere. Praeterea etsi non daretur istud novum pece tum, adhuc subsistit ratio praefatae prohibitionis. quae est. ut infra explicabo. non convenire consessionem pereati fieri Coram consessario qui illud approbavit. Difficultas nihilominus est, an supradicta prohibitio respiciat consessarios, qui suerunt socii. vel e paratores in quocumque erimine. an vero solummodo intelligenda sit de Consessariis sociis et cooperatoribus in quibusdam determi- Datis criminibus . Non desunt qui illam extendant ad socium et eooperatorem in quocumque crimine. Verum Bossius. quem sequitur p. Mansi in amend. ad casus resem. n. 3. vult intelligendam de socio eriminis in omnibus peccatis lu-πuriae; quoad peccata vero alterius generis dicit comprehendere consessarios complices in delictis gravioribus. quae s
lent cum socio patrari, puta in surto. homicidio, et . Ratio est: tum quia hujusmodi peccata proprie veniunt criminis appellationei tum quia generalis prohibitio. ne consessarii a luere possint quaecuinque peccata, in quibus fuerunt
socii. vel cooperatores . esset in grave praeiudicium anima-Tum , ut constat respectu parochi ruralis, si non Posset e. Diuitig o li
266쪽
168 TRACT. xlx. DE SACRAM POENITENTIAE
absolvere mulierena. eum qua peccatum detractionis comis
misit: tum quia apud eumdem p. Mansi dantur declarati nes episeoporum, qui dicunt probitionem, de qua modo loquimur. Solommodo comprehendere consessarios socios in praesalis criminibus. Quamvis autem eadem declaratio non
sit in nostra diocesi. bene dici potest esse subintelligendam utpote quia sit iuxta naturam talis prohibitionis: universaliter etenim accepta . ut dixi, esset in destructionem. non in aedificationem. Illud omnes concedunt. consessarium nempe posse absolvere Peccata venialia, in quibus suit socius . seu cooperatore ea etenim non veniunt criminis appellatione. Bonac. de sacri poenit. d. 5. quaeat. 7. p. 5. g. 5. n. xa. Item si quis iam absolutus fuerit ab alio consessario quoad crimen commissum. potest aterum idem peccatum exponere consessario. qui fuit socius. vel particeps in eodem eriminei etenim cum iam directe suerit absolutum, non obstat non esse in isto consessario potestatem illud absolvendi nisi indirecte. Secus si prius consessus esset sua peccata alteri consessario, et oblitus fuisset criminis, cuius secundus consessarius fuit complexi cum etenim in praehabita consessione non absolutum fuerit nisi indirecte. oportet illud lateri consessario, qui habeat potestatem illud directe absolvendi . et talis non est . qui fuit socius et particeps criminis. Mazuch: div. 1. q. 4. a n. 115. Illud demum advertant consessarii in ordine ad eos. in quorum peccatis suerum socii o cooperatores, seu participes, taliter se habere, ac si non fuissent approbati: unde in synodo dicitur quod illos nunquam alsoloant, sicut nec peccatum . ita quo fuerunt socii et . adeoque talis consessarius nullam habet auctoritatem. et circa crimen complicitatis, et circa personam
complicis. Ita etiam suadet ratio talis prohibitionis. ideo etenim prohibentur consessarii ab absolvendo socio eriminis tum quia timeri potest deesse in poenitente sincerum dolorem , dum i peccatum latetur e lassario , quem in eodem habuit socium, vel cooperatorem, tum quia si refrieetur momoria de peccato cum illo commisso. maxime si sit in genere luxuriae. periculum adesse potest in lethalem complacentiam labendi. tum quia indecens est iudicem esse peccati illum, qui in eo fuit cooperator. S. Thomas insumi. ρ- zo. M. 2. Gd I. Caren. de o c. inquis. ρ. a. tit. I a. n. 3Io. Haec autem suadent omniso auferri potestatem
a consessario in ordine ad totam illam eonsessionem. inqua explicandum est peccatum . cuius fuit socius ete. Hine non posset consessarius absolvere socium criminis, etiam Diuitigod by Corale
267쪽
QUAEST. VII. CAPUT III. assdum poenitens esset in periculo infamiaei eum respectu iulius se habeat. ac si non fuisset approbatus . Adde me credere. quo d etsi in aliqua dioecesi non prohiberetur consessariis excipere consessionem meti in crimine, nihilominus id semper de sua natura esset intelligendum i in generali etenim approbatione, quam habent consessarii. ex notis r gulis non veniunt quae sunt speciali nota digna. et talis Profecto est approbatio quoad excipiendas consessiones eliam socii in crimine. Ad ea, quae variis in locis superius dicta sunt, addere hic lubet Benedictum XIV. de syn. dioeces. lib. 9. cv. c.
cum card. Petra tom. 3. ad constit. I 8. Inn. IV. n. I9. et
Reiff. m 5. decr. m. 7. g. 7. hanc sententiam omMino tenendam docere . ademptam scilicet episcopis sacultatem absolvendi a casibus bullae coenae . praesertim vero ab haeresi occulta . atque adversae sundamenta penitus evertere. Neque ei suffragari potest ratio desumpta ex facultate attributa episcopis per Tridentinum sera. αι. caρ. 6. de reformam. absolvendi in foro conscientiae a quibuscumque casibus. Neque
hic pigeat adnotare amplius locum non habere illam quaestionem, an tempore iubilaei habentes facultatem absolvendi a censuris in bulla eoenae reservatis, possint absolvere ab haeresi occultat etiamsi specialiter . et expresse non declaretur; idem enim Pontifex in constit. Conoocatis q. 53. buia. t. 3. p. a 68. hoc expresse vetuit juxta iteratas hac de re declarationes . et decretum s. Inquisitionis ab Alexaodro VII. approbatum, confirmatum die a3. Mart. 1656. quod et repetit in constitui. Inter praeteritos g. 83. d. t. p. a c quam attributpm negavit episcopis . Assertam voluit idem Pontifex
in constit. Pastor bonus g. 9. bullar. t. 1. P. 3aa. maiori poenitentiario facultatem quocumque tempore absolvendi in soro conscientiae tantum haereticos occultos, qui nemini
suas haereses communicaverint '.' Ultra alibi dicta. et praecipue tract. 3. quaeει. c. cv
a. de discrimine inter veterem casuum reservatorum labellam , et novam ultimae synodi, duas alias additiones advertat consessarius in dioecesi Lucana. Prior est in casu V.
tibi agitur de abortu . Nihil quidem innovatum quoad vim
illius verbi abortus procuratus, bene vero quoad laetum. Quaestio illa an laetus quadragesimo die pro masculis. octuagesimo pro foeminisi . vel statim a conceptione anima donetur. de qua supra Ue baptismo loquentes egimus, hic non amplius locum habet; quocumque ieiii in tempore, sive Disitig le
268쪽
diro TRACT. XIXDE. SACRAM POENITENTIAE
anie. sive post illos dies abortus sequatur. reservationi obo xius pronuntiandus illum procurans. Ita habetur expresse illis verbis: abortus procuratus foetus animati . siae inanimati. Altera est in casu IX. ubi extenditur reservatio ad turpia loquentes non solum cum monialibus . vel pitellis in monasterio degentibus. sed etiam cum aliis foeminis, quae in monasterio morantur, et illis comprelaensis, quae sub aliqua approbata regula collegialiter vivunt, emissis votis, quamvis simplicibus. Nomine igitur aliarum foeminarum in monasterio d entium non tantum veniunt, quae ibi commorantur educationis gratia, sed illae etiam quae ad pudicitiam servandam in ea loca sese reeipiutit. Illae vero, quae in aliquibus casibus extraordinariis introducuntur in monasterium
de licentia episeopi, ut ibi ad breve tempus monialibus sa-mulentur . non comprehenduntur in eo casu. Cum nee m
niales sint. neque in monasterio habitationem assumpsisse dicendae sint. Videatur Mansi de casib. Seservat. P. I. g. 2.
' duoad saevitatem absolvendi a casibus. et censuris r servatis praelatis regularibus attributam, distinguenda est. quam hatant erga saeculares, ab ea . qua gaudent erga suos subditos. Istos omnes prolessos, ac novitios absolvendi potestatem habere a quibuscumque easibus, a quibus possunt episcopi, tradunt doctores ex ev. Abbates de prioileg. in λimo ab omnibus Pontifici reservatis. dummodo occultis, etiam in bulla coenae contentis ex privilegio Pii V. in tonstit. ras. Dum ad congregat. cassinensium bullar. Rom. ωm. a. p. 339. eonfirmato a Benedicto XIlI. in constit. Pretiosos g. II. edita
dieendus est occultus, juxta communem doctorum sentet tiam. quando licet possit per aliquot testes probari, tamen no innotescit nisi septem, aut octo viris in civitate . quatuor
aut quinque in parvo oppido. Ita Benedictus XIV. instit. μιιμ. 87. num. G. ubi loquitur de impedimentis matrim nil oeculiis, in quibus eadem est regula. Suhr. tom. c. δ'.13. seci. x. num. 2. Contici. TOurn. t. a. p. 4 8. Fagnari. in ca . Vestra de cohabitat. clari et mulier. n. II 8. Videantur etiam dicta superius tract. 4. quaest. a. c. unic. Excipiendi
tamen sunt isti quinque casus, scilicet κhisma, relapsus inhaeresim, salsificatio apostolicarum literarum, delatio prohibitorum ad infideles . et conspiratio in Romanum Pontifi-
rem . Nomine autem praelatorum veniunt non tantum S
Periores generales, provinciales, eorum vicarii in eorum assentia . sed superiores locales quocumque nomitie appellantur. Diuitigod by Socrate
269쪽
mant. de censuri c. v. n. 8 . Potest. vi minist. Poenit. t. I.
P. c. cap. S. num. 3379. Milante in propos. c. damant. ab Alexandro VII. Erga saeculares vero ampla, qua olim gaudebant. saeuitas absolvendi ab omnibus casibus tum Pontisci. tum episcopis reservatis ad limites paulo angustiores per Qementem VII. in suo decreto edito ann. 26 a. a Paulo V. ann. a 637. et Urbano VIlI. ann. 1627. confirmato. nec rion per Alexandrum Vll. in proposit. 12. damnata, redacta suit. Memorati enim tres Pontifices declararunt non posse regulares absolvere saeculares extra Romam, et intra Italiama easibus pontifici reservatis in bulla coenae, nee ab aliis sex celebribus, de quibus inserius. et quibus addendus nunc est novissimus casus a Benedicto XIV. summo Pontifici reservatus de eo. qui salso accusat sacerdotem innoxium apud iudices ecclesiasticos de solicitatione . sive per seipsum sive Procurando. ut per alios calumnia inseratur. ut ex eiusdem constitutione Sacramentum bullari tom. I. ρ. So. Et Alexan. der VII. in dicta propositione xa. iisdem vetuit. ne sine epicoporum saeuitale quemquam saecularem absolvant a casibus episcopis reservatis. quam prohibitionem denuo innovavit Clemens X. in celebri constitutione Superna bullam Rom. tom. 6. ρag. 3o5. et insuper sancivit: habentes Iacultatem
absoIoendi ab omnibus casibus sedi apostolicae reseruatis, non ideo a casibus viscopo reseruatis absoloere posse. Vide autem
dicta superius quoad reservata episcopis a iure. ''dion negandum probabilem esse sententiam asserentem temporaliter impeditum adire pontificem posse a quocumque simplici consessario absolvi, nec opus ei esse. ad episcopum confugere. sed non negandum pariter probabiliorem esse . et magis tutam in praxi illam. quae tradit in iis casibus recurrandum esse ad episcopum . si commode fieri possit, pro absolutione, et solum priori utendum, cum nec episcopus lacile adiri possit quam tuentur ultra DD. ritati Henriq. lib.
6. cv. s. n. 7. Hurtado de excommunic. div. I S. Diana ρ. S. tr. s. resol. 6. SancheZ in decal. lib. a. ev. x3. n 36. Lugo de poenit. disp. xo. n. aa S. Leander de excommunia. D. I. HV. 17. q. 62. ex cυ. De caerem et caρ. Ea noscitur de sent. excomm . ubi ea tribuitur tantum episcopis . et per
consequens negatur aliis; ubi enim aliquid alicui generaliter Prohibetur. quod expresse non conceditur . intelligitur denegatum . ait Reissensi. Ac. cit. ex Clem. Exioi de Nerbor. ai-gnifc. Quod si reperiuntur textus, in quibus videatur attributa episcopo, vel proprio sacerdoti facultas absolvendi. Diuitiam by Corale
270쪽
ασα TRACT. XIX DE SACRAM. POENITENTIAE
quando non potest adiri Pontifex, ut sunt cap. Quod de iis
et caρ. Eos supra. it. ea communissime interpretantur doctores
non disiunctive. ita ut fas sit im dito. cui maluerit. vel ab episcopo scilicet. vel a simplici consessario obsolutionem petere . sed subrogativei quando nempe adiri nequit episcopus. Sicut autem qui laborat temporali impedimento adeundi Pontificem, absolutus, vel ab episcopo. vel a simplici consessario . debet. quamprimum cessati mpedimentum. Pontisci se sistere mandatum apostolicum recepturus iuxta caρ. Ea nosci ur de sent. excomm. Barbos. in d. cv. Suar. decensuri div. 22. aeci. 1. n. 6 I. sed ut superiori pareat i ita in casibus episcopalibus absolutis a reservatis indirecte tantum ob impedimentum ad breve tempus durans, eo tran
acto, debet absolutionem directam petere ab episcopo vel ab ejus delegato. saltem per simplicem consessarium. Si nequeat alia via, neque etiam censentur viscui consentire, ut quocumque etiam breoi impedimento posito statim yermittaturco essariis si licibus facultas absoDeridi, quod etiam patet ex praxi consessariorum, qui hujusmodi poenitentem ita a se absolutum obligant, ut peccata reservata iterum superiori, vel delegato aperiat, ut directe absolvatur. Ita p. Mansi de
coib. resemat. P. a. quaest. I. num. So. ex auctoritate multorum Doctorum apud Gabr. pag. I. resol. 58. Hinc Puella. quae non solet sine matre e domo egredi atque etiam illa quae longe distaret a civitate peccato aliquo reservato gravata. urgente communicandi necessitate a simplici consessario absoluta ad vitandam infamiam et dedecus si nequeat alia via, debet ab episcopo, vel ab altero in reservata potestatem habente absolutionem oblinere . dummodo tamen id possit Praestare intra annum . vel circiter. Videatur Reiff.
49. Huic autem obligationi se sistendi habenti iacultatem ad obtinendam in reservata absolutionem directam, debet satis- seri quam primum ac cessavit impedimentum; quod intelligitur intra triduum. Vide dicta superius tract. 18. q. 1.
Quae in nostra Lucensi, ac in aliis pluribus dioecesibus statuta sunt quoad consessarios complices. et socios criminis. Extendit Benedi eius XIV. in constit. Sacramentum 'Oenitentiae bullari tom. I. pag. 5o. ad quoscumque conses' Sarios tam saeculares, quam regulares cuiliscumque ordinis.
ac dignitatis . complices in peccato turpi, atque inhonesto contra sextum decalogi praeceptum, eisque omnem aucto ritatem , ac jurisdictionetii abstulit excipiendae sacratnenialis Duiligod by Cooste