장음표시 사용
111쪽
in non impeditione ejusdem. r. Partim in lapsu eorundem iustequor, qui aliunde non fuit, quam a propria eorum voluntate,se a Creatoris o sequio sponte avertente,& ad malum convertente ob mutabilitatem d norum iis in Creatione collatorum. Modus ignotus est, de in Scriptura non definitus, superbia Angelos illos lapsos plerisque placet, argumento loci i.Tim.Ii.6. sive ea suerit contemptus Cre toris,sive affectatio superioris, sive utrumque. Praestat verb & hic ignorantiam profiteri, quam mentiri scientiam,&cum Scriptura in genere dicere, Angelos in Ios in Veritate non perstitisse, Joh. 8. dc primam originem non servalle Jud. 6. Certum, post lapsum Spiritum illum superbitatinum esse, quod patet ex affectatione divini honoris,quem exegit feri,impetravit etiam Drpe a plurimis. XXXII. Paera istius Apostasiae fuit partim interii partim externa. Imrerara, I. Horrenda naturae eorum depravatio,non ουπιωδει quidem, ἰαμύδες
tamen, h. e. non s ubstantiae, sed iacultatum Daemonis corruptio. I i. Ob- atis eorundem in ista depravatione sine ulla vel instauratione vel spesjusdem. Hinc Biel Dist. 7. l. a. Sent. docet Angelum malum non possis carere actu malo, quia non potest non velle beatitudinem, quam Deus ei non vult dare, & noa potest vella poenam, quam Deus ei vult infligere. Et exactuali consideratione beatitudinis amissae,cum omnimoda de Oratione ejus recuperandae,Daemonem spiritu impatientiae agitari, & su gere in continuum murmur, & odium punientis Dei, cui addi potcli in . uidia erga hominem instauratum perpetua, Sc ardens ex ea odium. Est verbobstinatio Detmonum non necessaria tantum, sed Sc liberrima simul. Causa non dans prohibens, est libera Dei voluntas, & dispensatio, qui voluit se ostendere , non post utrorumque lapsam. Addi possunt probabiles ahae Patrum de Scholasticorum. i. Quia Angelica natura non tota periit, sed pars tantum, humana vero natura tota in uno, quod notat Enchirid. cap. 29. 2. Quia Angelica natura cecidit, non tentata ab alio, humana,tentata ab alto,ilsa per malitiam, ista per infirmitatem, instituta peccati utriusque inb alludit an hu-mri cap. 21. libr.Ii. Cur Deus homo, contra Gentilis: Suut cecidirunt, Eoatiosiu
dente, ut credire ut rita nullo alio adiuvante resurgere Abent, quod est iris in sibila. 3. Qita Angelica natura Uictior erat conditione ac statu, adeoque major ejus fuit ingratitudo, &ob id gravior ac foedior lapsus. Iudicium verbDei hic adorandum non Graisandum. iii. Horrendus irae divinae sei fis & cruciatus immanes m ibolue descripti per ignem seternum, & st gnum ignis ac sulphuris, Matth. . r. Ap .ro. io.i . Hinc subtiles Manxiae Scholasticorum Disputationes eXplodendo quaerentium curiose,
& definientium temer , qui Spiritus assici possint istae materiali. XXXIII. Externa poena dupliciter potest considerari. i. Antecede ter, perdeturbationem Angelorum istorum E coelo, sede beatitudinis, Iut 6. r. Consequinta, per detrusionum illorum ad tartara & vincula
112쪽
XXXIV. A tributa, residua in malis Angelis sunt. i. Lumen in interestu magnum quidei 'sed sinitum, clarum, sed noxium, veri Sc boni ii
tellectivum thinita, falsi & malina e tantum,futurorum non praescium a se, sed conscium ex aliis,sive ex causae primae revelatione, sive ex secui darum inspectione, siue ex multorum millium annorum,sive ex conjecturis errori obnoxiis, unde praedictiones eventuum quandoque verae, quandoque falsae, ut plurimum cothurnis & g' phis inuolutae,semper malae. Nec cordis Sc cogitationum cognitio illis a priori patet, sed a riseriori tantii , non antecedenter, sedconsequenter, vel interpret
tiri aut declarathia duntaxat.
XXXV. II. Liberto in voluntate . sed in malo Sc ad malum thmi cis aure,non ex natura apprehensionis Angelicae, quasi fixae & imm bilis, utpote non discus re ut quidam volunt: Sed partim ex culpa admisti, partim ex poeira immissa de inflicta Angelis perduellibus. XXXV L III. Potinia principium utrumque superius commitans vel consequens in malis Angelis magna est, Eph.2.2.&6.9. sed dependens, Iob.
I.I2.5c 2. 6. . Matth.8. 31.32. adeoque innitata, non absoluta, nec creationis, nec verorum miraculorum capax, nec ad inanimata duntaxat, sed ad animata se extendens, ad corpora directὸ, I. Sam. 16.is. ad animas hominum iudirecte. t.' ἡγέμινιών impellendo, suae objecti νὸ, aut per κραπιν humorum, aut per t.' θυι ηο,. Exertitium potentiae Angelicae adhibetur a Deo Sc inhibetur simul, partim castigandu & tentandu bonis,partim puniendas malis, r.Sam. et . Io,i.& 2. A L . Metuenda iraque hominibus, non contemnenda, nec auertenda per cultum instrumenti, sed per ejus odium, & cum terroris malitia non luctandum tantum, sed & eluctat
dum virtute illius, qui illum in potestate habet, nec sibi vicit, sed nobis.& ut eum jam vicit pro nobis,& ex parte in nobis, per lumen gratiae ; se victoria ista inchoata exibit aliquando in pisum dc conse innatam in lumine
113쪽
CREATIONE HOM/NIS, ' dimagine Dei.
T R E s I s I. T in operibus creationis inter coelestia eminent Angeli, sic inter sublunaria Homo,incola de compendium unive si, tantaeq; dignitatis ut ἀνους κτίnis nomenclatione cen
III. Causa Creationis hominis considerari possunt tum extenta, tum inter . Extema, Efficiens & finalis, intima materialis & formalis. IV. Causa egisos creationis hominis eadem est,quae omnium aliarum rerum creatarum,nimirum Deus Trinunus, Genesi.26. quippe cuius Ilus est creare aequὲ ac recreare, quum utrumque & sapientiam exigat infinitam & potentiam. Nec quod Patri tribuitur quandoque per appre-priationem singularem, fit ad exclusionem Fili j & Spiritus S. sed duntaxat ad designationem ori is & modi operandi. Causa creationis hominis που - ρκgw. nulla fuit, etiam nulla praeter merum Dei beneplacitum liberrime se communicare volentis, & hoc modo potius quam alio, Psii 3.3. Causit administra nulla,nec Angeli, nec quicquam aliud. Et satabcreatio hominis illarum duntaxat personarum opus dicitur, quae&ejus dem sunt dignitatis,&eandem habent imaginem, Genest.26. Homo etiam primus semere pagire habuit, impropra. in sui, proprie in Euae N ductione. Unde nonnisi ex Adamo dormiente Deus Euam fabricatam v luit, ne aliqua eius operatio ad structuram taminae concurrisse vid
y. Cassa materialis creationis Hominis respectu anima ipsius nulla fuit, quippe quae eisse habuit per creationem immediatam praescindentem ab omni materia: respectu corpor, Piritu terra,& quidem tui terrae,arguine tum fragilitatis simul& humilitatis, Gen. 1 3.7. & I8.27. I.COI. I . . &c. v corporissum: mim,costa viri,argumentum &proximitatis&officij utrius tque, Gen.itieti. In neutra Vero sutipotentia phesua ad effectum ex ea productum sed ista natu innuim , siue tra potius vel non rapian intra. VI.
114쪽
VI. Causes mi aluimus creationis spectari potest, vel ratione prodi ctionis Mitima, vel ratione productionis corporis. Productionis anima forma fuit, inspiratio immediata Spiritus vitae, quippe qui nec E potentia materiae eductus, nec ex alia anima traductus, nec ex materia aliqua coel sti fabricatus, sed ex nihilo immediate a Deo creatus, & corpori unitus suit, Gen. ii. 7. Productionis corporis viri, sorma, fuit operatio similis imrstratii, sueminini similis artificiali, quarum illa procedit comparate ex materia
informi, ista ex formata. Utrique praemissa fuit praevia quaedam veluti consultatio, indicium non vel dubitationis in operante, vel difficultatis in opere, sed dignitatis operis creandi, istiusque gratis &precari. illi in
creatione & per eam conterendae.
VII. Causa folia creationis ruit creantis gloria, Prou. Iis. . Rom.II.36. persectima creati, non creantis, nec iindigentia indicium, sed potentia & ben. centiae. Nec creationis finis dici potest O dixis salus hominum omnium&singit loriam , uippe quam nec Deus Onan ibus intendit, nec procurauit, nec assequutus fuit, nec absoluia, ut notum, nec siub conditione, de qua non
redeat quaestio, & cuius positio non impingat siue in sapientiam, siue inpotentiam, siue in bonitatem Dei. VIII. Escta Creationis hominis spectari possunt vel diuisim, partes
eius seorsum consideratae, anima & corpus,vel conjunctim complexum vel compositum ex utriusq; conjun ctione emergens,nimirum Homo. IX. considerari potet , r. Corpus hominis, ut prioritate ordinis prius, quod secundumgonu, substantia est, secundum materiale, adeoque habens M partes, Sc partes extra partes, easque organicas, qua rum admiranda varietas, symmetria, ordo, structura,facultates, usus,ope rationes. inar creati per ioves creantispersectionem repraesentant, quamuis madaquate,&per modum restigii tantum, quod patet ex jmbolica me brorum attri'tione, quae per j si , --ν & in Scriptura quandoque instituitur, θεια πω verb intelligi debet &exponi; secundum syrmam externam corpus illud erectum fuit, indicativum tum d itatis hominis supra creaturas alias in terram pronas, tum o ij ejusdem ad creatoris sui in sublimi habitantis Sc contemptat: Onem Scglor iratume n. Rhotoricantur itaque,non ratiocinantur, qui corpus non instrumcntum vel doniicilium animae, sed vel erga hilum, vel carceremi,vel epulchrum eius vocant. Nugantur verb, qui vel naturae aberranti foeminini corporis structuram, vel sceminam inter monstra reserunt, quorum utrumque ad creatoris,ad. creationis,& ad operis creati dedecus pertinet.
X. Aniana Hominis pri prioritate di tatis, etsi ordine posteritar, quae secundum substantia est, secundum 'mem, spiritualis, Pi 3t.6. Act. . '. adeoque indivisa, nec praesens secundit in partes. Secundum dis rentiam, incompleta est, comparate ad Angelum, ordinata quippe ut pars t tius ad informatione corporis inflatu conjunctionu, ut serma ejqs vel actus, isque non a sens, sed informam, ideoque principium hominis constitutivum, di En liram de operuimum, o Grum,qua vis &fla sipan: -u capax sit,i
115쪽
& :neo modi ellendi peculiaris, siue is persuas vocetur sit te ibi desura. oriasmem & nutarum animae sequitur eius indeiectibilitas ab intriti coi ouippe quae, qua talis, principium suae corruptionis in se non habet, seclabes ii in ero tantum,quippe quae ab eodem annihilari potest,ic elle suum ami tere, a quo illud habuit. XI. Dcxlt. ues animae hominis duae potissimlim peculiari ratione tribuuntur. 5c Voluntra, quarum illa homo objecta viamis recipit simul ac diiudicat, siue implici operationι, sive complexa per compositionem, dirisonem, de discursum. Ista verb objecta potissimum vel amplexatur sub ratione boni, vel veri vel apparentis, siue honesti, siue utilis, sive j
cun d i, vel auersatur sub ratione mali. . XII. Iu complexo Homo ex utraque parte compositus secundit in geo. substantia est,secundum Diem, substantia mista,pro diuersa partium constitutivarum sui ratione, materialu partim, partim immateriatu, secundum dissis iam, rationalis, secund--vria, intelligendi Sc volendi faculi te instructa, secundum accidetim,quoad sexum mas Sc foemina, quoad domicilium, primb, Paradisi, post terrae incola, ouoad tum, dominus cre turanim seblunarium, quoad rires, multiplicativus sui ad conseruati nem stecui per propagationem,& productivus internE actuum immane tium, externE actuum transeuntium variorum, ut principium vel subiecti quod agit, & cujus ut seu positi tum actiones sunt, tum passiones hac noti ne, quoad duranopem, prinab immortalis, vel mortalis remota a tantum , postmodum etiam proxima, accersito sibi virio ethico, quod post se &ex se trahit phycum, adeoque corruptionem hominis, & resolutionem eius in sua principia. XIII. Ut vero Homo spectatus secundum rem confideratam objectum est commune variarum disciplinarum & artium, sic spectatus secundum nudam consederandi theologicum inflatu inIlitura, peculiari ratione conside ratur secundum imaginem Dei, quam a conditore suo accepit in creatione,& ad quam conditus legitur, Gen.I. 26. XIV. Consistit vero imago Dei in complexu omnium illarum pers monum,quas Deus homini velut e pa sui in creatione impressit,& quia bus eum referre voluit aliquo modo persectionem siti velut archeu' de
prata pi. Unde nec seorsum in corpore tantum quaerenda, nec tantum in anima, sed Sc in utraque istarum partium separarun, dc in toto complam ex utraque parte resultante. ' .X V. Considerari itaque potest ista imago Dei.'r. Ratione animae, isque primo Se praecipuὸ tum secundiun siubstantiam in eius spiritualitate; tum secundum facultates, partim in intellectu, quo repraesentauit sapientiam sui creatoris, Col. 3. Io. partim in voluntate, qua libertatem, tum eartitam habitus commitas,quibus justitiam 5c sanctitatem repraesentauit sui condito is, EccL7.29. Eph. 2 . Coll. io. z. Ratione corporis, idquesecum aris, parsetim in admiranda organorum fra facultatu sensit ira, siue lactamotira fabrica,
116쪽
est& um a persectionis quae mimenter in Deo est, & omnes peris.ctiones alias 'irtualiter in se contine earumque & causa est 3c directrix. XVI. Rarione Hominis integri imago ista Dei spectari potest in coni
plexo, partim principaliter, partim mimu principaliter. Principalim, quoadj sitiam origi lem, siue rectitudinem illam internam homini in prima sui creatione concessam, quae nihil aliud fuit, quam persectio & siibordini. tio conueniens o tum facultatum ipsius, ut & omnes Deo adhaererent,&inlita quadam ριως singulis impressa inferiores subjicerentur superi
ribus, affectus omnes voluntati,voluntas rationi, ratio legi Dei, Quod ipsum Scriptura nomenclatione complectitur, Eccl. 29. XVII. Diisere verb)ustitiam linatu ab imagine Dei, ut pars a toto, V nomine'stura creata, de prosi lecto inhaesionu animam, pro A 1iato denominatisnu hominem habuit. Fuit verb ista perfectio 8c Ormualis turn absolutὸ rum relate Sc naturam primo homini vel conraturalis idolae non quidem vel constituti: . a priori, ut pars, vel cimsecutit E a posteriori ut facultas liuens ex anima, Ged tum Ahectiuὸ, ut perfectio naturae intrinsecἡ eone M ta.mque inhaerens, tum transiti νὰ, quia naturali eius suis et in posteros Adami stantis cum natura ipsa propagatio. Falsum itaque eam sipetas clitam finite ut donum supereaturale, de intrinsectim, velut autem quoddam Iravum, ut nugantur scholastici, quo propensiones contrariae danais 2 Spiritus, appetitus& rationis coercerentur ; & pare inferior retineretur in onicio. Quod commentum in speciem innoxium fundus est strauissimorum erwrum, supponit enim I. Rebellionem carnis contra Spiriatum concreatam homini, ob contrarias utriusq; principii propensiones. 2. Naturalia per peccatum mansisse integra, ablata tantum esse superia turalia. Quorum prius vel concupiscentiam repugnantem Spiritui negat es in peccatum, vel Linam peccati autorem facit, a quo quippe natura cum illa primo creata fuerit contra expressam Scripturae S. deci rationem, Genes I.2 ro. Eccl.7.2'. Posterius libertatem arbitrio hum no etiam in ordine ad spiritualia adstrui uirumque in creatoris gloriam Incurrit,&hominem creatum parsim infla partim absolvit. ExplodEda
itaque S phistarum similia, justitiam originalem fuisse instar i venο-
vel instar re a jac u homini, non inh rentu,vel instar crinium Samsonu, quibus resectis supernaturais quidem ipsiustis ninrae cum Lapientia Dei tum voluntatis cum eius justitia&sanctit te, non pertinuerit ad persection hominis, & quas siu-XVIII. ratione hominis integit imago Dei spect
in creatione sui a Deo accepit, non quidem consistentemini ita Oric quae comprehetorum di quae tam esse potuit,&eK va quidem fuitpotin proxima mori
117쪽
i DE CREAT. HOMINIS, ET IMAG. DEL
di, rev/ου non item. Et quamvis ta ire infirmitatis nomen haeserit primo homini ante peccatum, miseriae tamen nomen orare illi non nisi post peccatam haerere coepit, per quod obnoxius esse coepit ab intrinseco morti & eibi , & p siua & pe physius, Gen. r. 17. 2. QIoad dignitatem δε- mini, in creaturas sublunares, Gen. I. 26. quae praecipuam imaginis diuinae partem haudquaquam constituebat, minus eam in homine absolvebat. Nec ea viso seli concessa fuit, sed & sceminae, nec istius ad illum se
oldinatio ei intercessit. XIX. Damnamus r. Gmtilium de aeternitate incolarum mundi a que ac mundi ipsius deliria. a. Veterum quorundam de hominis vel corpore vel anima Angelorum ministerio fabricatis, somnia. Nug menta Sc in excessu de origine animae ex substantia Dei, & in defertu de ejus compositione ex elementis,adeoque de ejus partim materialitate, partim mortalitate. Commenta de animarum omnium, idque ante mundi creationem productione,vel de animae ut forma duntaxatasii flentis condiatione, vel de unius tantlim animae onuribus hominibus insusce prodi
ctione. s. Pelagiara de Pontificia dogmata de imagine Dei, justitia originali, donis naturalibus ,& supernaturalibus. 6. Sociniana placita de imaginis Dei in dominio duntaxat consistentis natura, hominisque prismi mortalitate. 7. Flacuerrorem de substantiali justitiae originalis ut
118쪽
T Ha s i a L bOMo considerari potest vo ut ruitor, v lv se . Viator ves in via, vel ext 'iam iIn via vel perpatiam. Hinc varii homini status in suolis Theologicis ςonstituuntur,naturae oci, aliae. Nattuor vel integrae, vescor Diae. . Gratiar vςl in alae, vel completae. Huc redit diuinctio status uisunu, a iuuti, restituti S prat stimi, & considet, ratio hoininis vel ut intefri, vel ut ςorrupti, vel ut instaurati, velut glorificat . II. Statum priorem duplicem paucis Theorei ratibus complexuri ord mur a statu integritatis, sive rei sive doctrinae ordine attedio, quippo qui prior statu corruptionis prioritate tum natura: , tum temporis, tum
. quia ut rectum index est obliqui, vettum salsi; sic α intestitas c ruptionis,sivet inuisita collisiderata',uyx ex 'stes. I II. Per statum integritatis intelligimus primam hominis ad in aginem Dei in inretna bonitate terna felicitatu urcati conciti qm,
s V. Conuderandaitauiae bona hominis tum Numa, tum cxterna: in terna potissimum: comprenenduntur sub n encut a dc notio O ima' sinis divinae, ad quam homo conditus.. v. sinago ocundum se vox potat vel ri vulum 'κ πιν vel m. ves . ri n. ,, ves exemplar, vel empla uui, vol pcsse ctionem quae Deo propria, vel aliquam ejus micturam increatura. VL Imaginis hujus conlid rari potes i. i. Nomin. u. Latit D. . 3. Nomen duplex habet Scriptura, Geneci.&r. im
so de Gaz similitudo , quorum alia via in se, aliua usus apud Mosen & Scriptores sacros. Secundisin se enim tu habent ut genus d sp cies, similitud' latior est, ii postrictior, illa in quavis conscisinitate, isti in consorinitate, vel expressa basio, vel ei formata ad aliud sud p iraturam 'vet rer drzem, prout α. - x nςbraeum ma umbra, quiui
119쪽
adumbrata imago, quae conjunctim & a corpore ex eis M adrii se ram conformata. A msi tamen promiscue saniunturitontina α α, aetnee posterius adhabetu ut a, rivi, prioriAvel per δειν, proiit familiare Hebraeis, duo substantita connectere, quorum altenim adjectivi rationem habet.
α et ad naturam, ά maz' ad qualitates vel actiones referunt, vel prius ad naturalia, posterius ad supernaturalia. Sic Belluminus libro de gratia primi hominis, cap. r. imaginem ad naturam, similitudinem ad vir tutes pertinere ait, sed frigide & sine ratione, ut sc ilhid quod sithici ibidem, hominem peccando non imaginem Dei, sed similitudinem sese didisse. enim harum vocum apud uos en apodicticE probari Iotest ex collatione decreti cum ejus executione. Cum enim in decreto omo condendus dicatur versu ta α ara in imagine & rvdina secundum similitudinem Dei, in executione tantum dicitur creatus ta zὴ P. 1 . in imagine Dei, vel ergo haec , vel executio non plane respondet decreto.Sic Gen. a.dicitur homo creatus et 'esiti similitudine Dei,c. .6. aevi, e z: za in imagine Dei.Hino conterpretes promiscuE per voces & easdem & cognatas utrumque expres. - .sEre: α illis cita, . . . Et Jac.3. q.iimpliciter dicuntur homines facti χατ imi ,
in divertis subjectis, & datur varia ejus participatio, alia persevia. imperfecta alia, persecta est in aeterno Dei filio, eo .ntiali Phri qui, A si θ ., Nα ρατι, Col. a.r .in quo habitat mi inritar πῆν n diis NMis, La. q. qui est otiori in mi δόξει is γαρα - - - πτάδεως Patris, HeBLi. 3. etsi ob entiae cum Patre hane nomenclationem oblisneat, cum in rebus creatis reale discrimen intercedatinter ri Ge
si' tum in hominibus. In Angelis & quoad naturam eorum, quae spiri insis A simplex , α 'quoad saxul rum , quae eximis , & quoad darati nem, quae perpetua a posteriori, quippe qui incorruptibiles ab intumus.
In reliquis creaturis non tam imago Dei, quam vestigium secundum Scholanicos. Hoc simiu Apostolus ad Romana. D. docet in Lia αἰ κτίροωα- τὰ νει- α , τιοπι α δειν αὐώ α πιών ιθ .ressi. Et sane etsi illbtuin intuitu callis aliquis protenditur ad ria ι ς,ν haudquaquam tamen datur ad ri quae altioris indaginis.
eonditus dicitur,sundamentum enim hujus denominationis daturex mium,quod considerandam υτ ac in &-λ- , tum in monon cons- stat tum in quo consistat ejus nauira.
120쪽
imaginem disinam locirunt in particuratione essentiae divinae, vel a tributorum creaturae, quali subiunxia hominis silet . . ri , ro dc divinae particula aur*. t. Eorum Mi iii Sinis divinae r xionem in repraesentatione aliqva wryxea qu*su's, quod voluere olim an dimonio bita, vel anthropnim sive i , , quibu* De*s certo co circumlati plus, affectus sic motui humani δέ inqmbro corporea illi
afflicta, H in his praecipua Dei imago constituta. 3. Opinioncm ill 'rum qui existimarunt, primum hominem suiqς sprimatum d similitudinem ipsius, quod Deus sibi in creationς circumdedςrit, corporis, dcxala
fuisse formatum corpus a Deo, qualς assumptum. supponitur quini cras riquaedam 8c manuaria mu'di ec animae hi nanae cx halitu divino velut materi lis δέ corporea productio. . . Opinionem ςorum, qui hominem ad inmam corporis,quod aliqum adumpturus erat Christus, fabrefactum codiendar Nςc mim n Christo hoc sensu, sed illo oobis similis Minis, accepta sordia sexu phil. 7, Vt quoniam pueri par
NIL Ari iningo mi considerata in homin* , non ut v murat per gratiam, ves persect/ per gloriam, scit ut colux per natur in consistebat in bonis ςi in creatione collatis, iis in non subsuntialibus tantum, nec tantum acciduntalibus, sed partim pinima fidei lib. Paxtim internu, partim , 'uibus ille Crcatorem inum liquomodo referebat. Sic alii in asin divin' in primo homine ςonuderant tam
ratione natura, tum mi onerei'uuiunis, tum rationestum. Obse 'ata verbimaginis divinae divςria acception conci uri potest Aran Mἰr. Doct ribus multis Reformatis a pontificiis impactum, quorum aliqui imaginem divinam planἡ amissam, alii eη parte totum amidam cpntendunt, sine contradictio e t muta, Quia illi imaginem Deling ridentalibus inii, tum, isti in substantialibus simul du accidentalibus sqnstitvunt,quae sententia potior in cunti scripturasan homine peccator: dc justitia originali destit; ro inquam adhuc in sinis divino rationum tepςriri Iestetur,
V X imagini, divinae erat homo integer iver liundinῶν idui, nec enim vel animam vel corpus Deus creasset diςitur ad imagianem suam,sed in Q hominem, Gen.:. , silvetatione ' in, quia ii mo creatus ad: imaginem Dei distinguitur in a masculum& mppa sin- mii a dc Adamus supponebat pro tota sis ci ut loquuntur chol itici. Etsi vero totus homo ad imaginem Dui creatus dicitur,rς stu bonorum tum hibstanti lium tum accidςntalium: totus tamqn vel corratus, vel restauratus tantiim vocatur respectu accident lium, nec eo subst otia anim e vel per cc tum corrupta,vol per grati in instastr id.
XIV. Suhestum quo imaginis illius est primari. anima, secundarib corpus, quaedam enim imaginis illius illi propria sunt, quaedam siti, qu*Om isti h mi corpori c0ni' nu,