장음표시 사용
91쪽
XXIV. Ut verb agentium ex ratione duplices sunt a , quidam boni, quidam mali, duplices etiam actuum, sic diversa DEi circa utrosque est gubernatio, & aliter Deus concurrit cum illis, aliter cum istis. Ina tibi breuintercedit gubernatio Dei e Mira, Sca sp μὰ con siderati, & ethica in actu, quia omne bonum a primo bono est &esecti νὰ Scapprobatis e. In actibia verb vialis intercedit gubernatio Dei &
permisi a &diuere . Permis normatione permissionis ethica,h. e. relax
tionis legis,sed ratione permisitoni bys ,h.e. non impeditionis Psal 81.
3. Actor. I . IO. Diremi a tum quoad mes a peccante non spectatos, tum quoad modum vel transturam malorum actuum. Priori modo Deus bonumh malo educit, vel mala in bonum admirando convertit modo Genes o. zo. posteriori autem circumscribit & coercet tanquam obice objecto tum peccantes, tum peccata, Iob.I. 12. & 2. Act.2.2 . & 28. XXV. Quae Dei circa malas Sc mala guberaratio. r. Deum peccati
authorem haudquaquam facit, quippe qui eius nec phasica causa censeri potest, ut qui nec inaum inspirat,nec infundit, nec facit, nec ethica, qui pe qui id nec imperat, nec madet, sed prohibet & punit. 2. Peccantes
nullomodo excusat, nec enim vel natWa vel cea nu neces tem illis in operando infert, nec intercedit, quominus liberrime agant quae ipsis genda videntur,& quae agere volunt, adeoque ne ista gubernatio vellia natem, vel vel spontaneitatem in actione tollit. XXVI. Quod quidem locum habet non tantum ratione actuum hominum a primo ortorum, sed etiam respectu primi lapsus primi hominis, quia Deus eum nec coegit ad lapsum, nec illi instinauit voluntatem I bendi, nec naturae necessitatem insevit ad labenduina, qualis reperitur in agenti, ex necessitate naturae,carentibus libertate omni & contradictu vel exercitii Sem tunis vel contrarietatu,nec illi abstulit gratiam ullam in creatione datam sed tantum distulit gratiam confirmationi non datam, idque ex liberrimo voluntatis suae beneplacito, quo de suo dispensat ut vult,liberaeque donorum suorum negator ac dator.Praeterquam quod in
creatione omnia primo homini dedit necessaria ad c poisse stare, dc ad riposse non labi. Nec dare illi debui vel actualem latione , ut ita loqui liceat, vel is velle stare, tum quia indebitum prorsus erat donum, tum quia hominem &tentatum voluit,& in tentatione sibi relictum,tum quia extentati dc liberrime deficientis lapsu sanctissimos dc utilissimos fines e ducere voluit,ut ex tot eccati ec redemptionis oeconomia a posterum p tet. Nec necessitas lapsus ex negatione istius gratiae vel libertati labentis, vel spontaneitati ad labendum ulla ratione intercedit, non magis quam negatio gratiae restitutionis intercedit in irregenitis Sc Diabolia quominus liberrime labantur in singulis actibus suis. Nec concursus dis uini ad ri stare actuale negatio Deam peccati auctorem arguit, vel ex ctorem ab homine ut sit in dependens in stio actu, sta ostendit tantum liquam lapsus necessitatem quamuis conujnctam cum summa labentis
libertate; dc Deum voluisse permittere , negato isto conciusu, vel negata
92쪽
issa confirmationis gratia ut cereb laberetur. Sed prout Deus eum ceriblabi voluit ut patet ex decreto aeterno Dei de eius & redemptione & in tauratione, sic simul liberrime eum labi voluit. Nec magis ob negatum istum Dei ad stationem actualem primi hominis concursum desiit ipsius lesectio esse liberrima, quam ob liberrimum Dei concursum cum causa gente ex necessitate naturae, v. g. ignis desinit eius operatio esse nato sis vel necessaria. Praeterquam quod nec homo labens vel cogitauit de egatione concursds diuini, vel magis a culpa lapsus excusatur quam Herodes & Pilatus ob negationem concursus diuini ad non tangendum
Christum a stagitio in ipLm admissis. X X VII. In gubernatibne etiam Dei distinguenda temper in actione
nata, i. Actra reduplicatiuE qua talis. Ita Αταξια cum eo conjuncta,vel rum comitans. III. Iruticium consequens. r. Ad quemvis Deus
Dienter concurri quippe qui qua talas semper bonus est, secundum emiatem suam, nec magis cum actu vitium confundi debet, quam lepra cumrorpore, vel macula cum substantia parietis. 2. Ad concurrit emi te, nec selicitantem ad peccatum inhibendo, nec objecti proposia ionem prohibendo, nec cupiditates hominis exaestuantes coercendo. Quae permissio utique amis voluntatis est, quandoquidem Deus nona olens,sed volens permittit peccatum, quippe quo nolente, h, e. non de remente nihil accidere potest, &qui malo ipso ad optimos fines uti abeterno constituit: &quos etiam in tempore ex eo, quamvis praeter &Supra tum intentionem peccantis tum naturam peccati,educit. Adju-licium etiam Deus concurrit quippe quod qua tale optimum Et quamvis idem & culpa esse possit de poena subse tipe vel materialiter, Militer tamen vel secundum diuersas formalitates semper in eadem Maione perversa distingui potest de vitium judicium. X X VIII. Gubernatio Dei spectata in creaturis mero intestella praedias, quae ob id intelligemia nominari solent, vel Angelis, est eorundem mo- io ad actust mes convenientes intercedente pari ratione & apprehenione prievia intellectus & inclinatione ac determinatione libera volun- atisi ut enim duo ista agendi principia sibi a Deo insita Angeli habent; te Deus per illa&illorum usum eos gubernat, nec ullam vel naturae vel pactionis necessitatem iis insere, quan vis eadem dependentiae necessibate respectu Dei cum reliquis creaturis teneantur, a qua nulla creatura, itui in sphaera superiori constitura, eximi potest, quin desinates se tali quativis ipsi Angeli liberrimE agant quod agunt, adeoque quod ma-cimh Sc liberrime censent agendum,non desinunt tamen necessarib ag e, habita ratione tum immutabilitatis decreti divini, tum in fallibilit is praescientiae divinae. XXIX. Quod quidem tum respectu illorum locum habet, qui persti, re in integritate &sede sua, in qua creati iuEre, tum respehu illorum aut ea excidεre. Nec enim ob co ratumem gratis tasmati is quam Deus
moribus indulsit, desiit uorum obedientia esse libera, non magi.
93쪽
Quam Christi in terris, quae&ipsa&libera suit de necessaria simul. me ob istius iis, ex qua sequitur lapsus, desiit posteriorum in bedientia pariter elle libera, at sectando enim gradum superiorem bonis principiis sed mutabilibus, liberE, instar hominum, abusi sunt, re id fecEre quia faciendum sibi falsa boni majoris apparentis spe illecti d
Iusque censuEre. Nec vel confirmati Angeli in bono, vel derelicti in m Io hodieque gubernationi Dei minus subsunt, sed ut utrorumq; esse semper dependens est, sic & operari. Nec ob id vel bonorum Angelorum in tus minus laudabiles esse desinunt, vel malorum minus culpabiles, casesa prima non excludente, sed includente causas actutina proximas, a quibus speciem sumunt. Ulut itaque & illi cereb permanetit in bono, ilii in malo, utrique summa libertate dc lubentia in eo persistunt in quo persiastunt, nec magis concursus Dei cum actibus malis istorum vitio inquinatur, quam concursus Solis ad maturationem plantae venenatae Solem ii ficit , aut inficere potest. XXX. Fuiu providentiae divinae vel supremim est, vel ut alternus. Saprsem: u prouidentis gloria, partim in sapientiae, partim in potentiae, partim in bonitatis, partim in justitiae, partim in misericordiae diuinae demonstratione, quae ex bonorum ericientia, malorum permission utrorum que directione M ordinatione elucet, cui nec mala intercedere possunt ethua, nec ea quae in ordine sive ph, o, si vepolitico occurrere videntur α&xa & confusa. Q ippe quae omnia dc sapientissime permissa, & potet
tissime ad bonos lines directa tandem patet, Prouerb.l6. Roman.II.36. Ssbaltimo finis est, partim bonorum vel tentatio, vel castigatio, vel liberatio,vel tandem salus, Roman.8.28. partim malorum paena. Saepe etiam uniuersae potius quam particularis naturae bonum, prout in communit
te ad commune potius omnium, quam ad singulare iujus vel illius indiuidui bonum omnia diriguntur. XXXI. Uecta prouidentiae diuinae sunt de res depersio omnes, partim qua conseruatae in suo et te, partim qua gubernatae in suis actibus, Actor.
II. 23. COl. i. 17. quae ut necessitatem habent, sed 'pothetiuam tantisti sic consoluentia, expalle causae primae; sic nec libertatem respectu caus mlibere, nec contingentiam, respectu contingenter agentium habere de
sphaera continentur naturae tantum uniuersales, sed & singulares, nec coelestes tantum de digniores, sed & sublunares, quaeque maxime providentia diuina indignae,ut & eventus qui praeter eam Sc eius directionem contingenter omni tib accidisse videntur. X X XII. Ad uncta prouidentiae diuinae metienda sunt ex natura providentis , ejusque attributis. Quum enim providens & cipientissimus sit, de optimus, & liberrimus, & potentissimu A de justissimus ac immi rabilis, eadem in prouidenti ae diuinae tum administratione, tum consuderatione elucent attributa, mure nom.33. . Job. 2.13. Psa .li .s . 3.
94쪽
partim eventibus, parthia replicatione omnium S singulorum, scientia ipsa hominis in providentiam Dei intuentis probaritur.Certum quidem, oc ultam interdum providentiae divinae rationem esse tum in beneficiis, tum in judiciis,&intellectui humano αλα- prout ipsi
providentis natura talis et , Rom. io. 33. Certum taman Qtiam, eam nec
insipientem nec injustam nee malam elie posse,non magis quim ipsa prouidentis natura, quippe quae aliena est ab omni in agendo non tantum deficienti sed & dosectibilitate. XXXIII. Damnamus i. Eos qui cum S bola omi qm Deo
providentiam abrogavero, ac Deum instar Baalia vel cco iam vel absentem vel impotentem finxdre, adeoque Numen verbis prosesi, re ipsa sustul)re. z. Eas qui cum Itini chorum Schola duo priticipia dccludentia dc providentia statuEre unum bonis,alterum malis euentibus clondis
regendis destinata. 3. Eos qui aliquam d potissimam quidpin prouidentiae diuinae partem euersum tu re, siue universalia,sive dignior tuo coelestia tantiim prouidentiae diuinae subjiciendo, cum Peripateticoram quorundam schola, eamqueinter intelligentias corpor coelestia dia
uicam,& intelligeritias dcastra regenti, Autrisque prouidenti subd XEre. Qu. pertinet illorum opinio, qui contendunt, Deum 5c causat ..cundas instituisse, & vires iis ad agendum insevisse, adactionos ver4
haudquaQuam eas impellere. Hac ratione Musae secundae, secundae erunt, qua tales, de primae simul ex tethes, movebunt enim non motast prius, 4. Eos qui cum Stoicorum Schola fatalem quandam remm o n. nium combinationem ex necessitatu quadam naturae ortam Sc Deum ii sum implicantem finxire. s. Eos qui cum Libertinorum schola prouis
dentiae diuinae scelera d flagitia sua impacta voluere. 6 Eos qui cum
ab Carum de Planeta rum quorundam Scholi non naturales tantun euentus ab astris su spendunt, lud δέ actus liberrimos aeqv ac contingen. tes plane sive casuales, siue fortuitos. r. Totam vorti tis hostiam tu bam , qui orthodoxarum Ecclesiarum doctrinam de prquiduncia Dei. Deum peccati auctorem statuere conspirantibus 5 animis Asudragus. sed ex mera oerugine contendunt, cum vel ipsimet gemina nobis da, alat, vel docere debeant, nisi de sapientiae&prouidentiae Dei oculo contigere velint. 8. Eos qui prouidentiam D:i circa pe tu mer m permissionem, de otiosam quidem conuertunt, operationem ab incientedistinguere vel nolunt, vel non norunt. 9. Eos qui protino spiritu vel causarum secundarum operationes a prouidentia diu in b- uerticen sunt,uel finem opponunt mediis,uci Dei prouidentisim modiis
rc iis quidem quibus ipsi Deum alligatum volunt,suspundunt, d ' M porentiae dc libertaxi Dei pariter intcrcςdunt,
95쪽
Pε R A Natura, in Scholis Theologicis sic dicta, distingui selene
in opera creationu& Proridentia: de illis actum Disputatione superiore de istis hac agendum.
ra , partim res omnes in Hao esse consterrando ; pat tim eas & earum actus tum guberarando , tum dirigindo ad fines decreto Providentiae suae praestit
Providentiae, sic in argumento de executione decretorum & operibus inde procedentibus agendum de actuali Dei Providentia.
i. Ad quaestionem an si ρ r. Ad quaestionem quid sit 8
ta I. α ri est. 2. illa sunt testivisi: a S. Scripturae, ista rationci. Pri risgeneris argumenta habentur demonstrativa Capitibus integris sermEIob. 28.38.3'. o. I. Psalmis etiam 3'.9o.'i.' Io . Io7.1 7 Dan. V ῖS. Matth. 6.26.&c. Matth.IO. 22.&c. Ioh. .i7. Actorii tydcc. dc IZ.2J. Eph. I.II. Hebr.I. 3. VI. Posterinisgeneris argumenta peti possunt tum a natura Dei prori dei rim, tum a natura rerum circa quae Providentia Dei occupatur.
VII. A Dei prori γ, quippe qui i. Ens prini uni est Sc prima rerum omnium Causa : ut omnis entitatis effectrix, sic omnium quae vel in Ente vel ab Entes nisve productrix, sive directrix. r. Ens Sapienti 'ium. Sapientia infinita praeditum, quale principium omnium directivum esse debet sine cujus ductu nihil vel sit in rebus creatis, vel fiat ab illis. 3. Ens Potentili muni, a cujus nutu alia omnia pendere debent in seri, esse,& operari. Φ. Ens antequam sant, etiam quae maxima sortuita Sc casualia videntur, idque ex decreto, in quo solo ea Deo velut objici possunt. VIII. Anatura rerum, irca quae Providentia Dei occupatur,idem probari potest. Cum enim illae dc causae isecundae sint, dc entia dependentia,
96쪽
neutrum dici possent, nisi a conscrvatione 5 directione Causae primae penderent. Addeacimitandum rerum onanium ordinem,qui non potest non a summa Sapientia pendere.
IX. Ad Quaestionem Providentia Dei actualias notanda elut
X. I siripitauit, Providentiani Dei actualem esseiomnium entium quae sunt a Deo conservationem, eorumquo cum acti vis qui vel ab iis vclcis , ca ea fiunt gubernationem dc di rectionem ad gloriam sua tri. XI. Divisio est, providentiam illam distribui Iso vel in ιήmnium ni Aepropriam; vel in eam quae cir a aha in eam qu. Q crysa bovi oςcupas rur; cujus consideratio ς--ὼν--i potis imum attendi deber. XII. Proridentire canun uuti, quae circa alia entia e tra hominem vςr tur, Natura referri potest. i. Ad ejus C m. 3 XIII. Causa Providentiae actuali est Deus Trinunus, Pater. Joh. .i . Filius, Hebr. r.3. & Spiritus Sanctus, Cen. .p. Psal. xol. 3o. Calvo operandi modo, conformi modo stibiistendi Causa est si erum Dei beneplacitum, Dan .i v. 37. Is M tali aiunt Creaturae quaevi coelum,terra,Hos. t. v,2ti a In seM, J li λ omine . Romi 13. . An,
geli, Hebr. I.V.i . XIV. Causa maurialis vel objeἰtum circa quod Providentia actualis ver satur, sunt I, E ltia omnia. r. .s tui omnes entium. Inst otio
X V. ast alis velfrara Providentiae divinae est, omnium quae in Sphaera objecti providentiae divinae reperiuntur, partim consereratis par timgubematio. atio est actus, quo Deus omnia a se condita susten. ra Neh.y.v.6. Ps. 36. v. . dc spectatur sive quoad sistri cum rerugo, Gen. 13. 28. 29.sive quoad . mairuiuali, Job. i . v. 6. Ps. BV 1, 6 sivi quoad riui
XVI. Gubernam est actus, quo Deus & res omnes, & mson omes Momnium tum rerum tum persenarum sapientissim regit, & ad si es
suo decreto praestitutos dirisit, Romili. vcrs. 36, Ephesi, r. Distii sui illa
97쪽
potest ad faciliorem captum T. Formaliter. i. Modaliter. Formaliter, est enim vel si citra depers cura boni, quod a Deo efficienter est, Phil .r. v.ipJac.I.V. 17. vel permiora mali, pernit; usne non ei bica per relaxationem legis, sed velut p sica per nori impeditionem ejus. Quae gubernatio etsi nullo modo sit effectiva mali ab hacti re de redulicativὸ iunati, otiosa tamen non est sed sicax, partim ad malorum concretire talium, ad mala sponte ruentium, coercitionem potentem ; partim ad eorum directionem sapientem ad optimos & a malis non intentos fines sine ulla peccati contage, Gen.
XVII. Modaliter considerata gubernatio Dei, cst vel miliata vel : m dra , vel ordinaria vel extraordinaria. Mediata est, qua Deus ministerio ca sarum secundarum res gubernat non ex deserui potentiae, sed ex abui dantia bonitatis, & testandae suae non indigentiae, sed potentiae, Hos LV.2l.22. Ps9I.II.&c.Ut vero Deus utitur causis inanimatis per ν miis vel 1
clinationisi quandam illis institam ; animatu per instinet mi natui te illorum impressum: sic utitur ratio libio convenienter naturae rincipii tum directivitum imperatiri quod est in illis, salvo men is judicio, sal va pol in aris liberi t sine ulla vel natura vel coactionis necessitate, concursa suo attemperato naturae illorum quibuscum concurrit, Sc pii incipiis illi a se insitis. XVIII. Imine rata Gubernatio est, qua Deus vel me in diis, Gen.2. . s. Rom. si'. vel praeter aut si pra. Ioli. 2. & II. vel coim a naturam mediorum, EXOd. l .I I. Jos 3.I6. I. Reg. 8. 3 . 2. Reg. 6. c. in rerum vel Ulcctione vel 1 tutioire vel directiom agit, ostende dae suae potentiae non alligatae causis secundis, nec earum indigae: nobis etiam erudiendis, ut ex γο hanc Dei gubernation benedictionem ejus in mediis & perea nobis quirendam discamus ; ex imi sata discamus, mediis utendum quidem essie, hau quaquam tamen haerendam. XIX. Ordinaria Gu ernatio Dei est qua &ploremqn utitu si ic uti tur ordine a se in natura cons ituto serviso. Hosa.21.22. Extraordinaria, qua Deus quandoque tantum & ordine a se in nati a parriclitari constituto inmxta sutitur, v. gr. in miraculorum productione. Recurrit itaque quoad rem
ordinosa gubernatio cum mediata/xtra rotaria cum immediata.
X X. Finis Providentiae actualis est vel liuinium, Dei providentis gloria, Proverb.t6. Rom. II. 36.COL .iis.vel Iabalterim, tum rerum omnium
partim subsilientiat, partim ordo &conj victio, tum hominis praesertim instructio, consolatio & salus,Matth. s. 28. V Io. 28 29.Rom.8.28. XX l. Ficta providentiae sunt partim res, partim actin rerum: illae Aqua tanta rata tum in esse suo tum in operari suo,& cma gub niata; isti qua
gubernati. Act.i7.28. Col. .i7. Sunt vel 5 effecta qua mprovidentiae ordinori opera nimirum naturae creatae vim non excedentia ,quaedam proriti tis extraordularis,opera nimiru naturae creari vim excedentia,ut miracula.
X XM. Ad uncia providentiae sunt conformia naturae Dei providentis. Est itaque providentia partim librarima in destinatione, partimi, Imiti ima in data time, partim potention a vul acii rea in executione,
98쪽
artim clissma D: si ima & uti v a in modo agendi, partim in
XXIII. Provid nita Dei propria spectari potest circa homines. Ut enim eus in creaturis aliis sublunaribus variis aliquod sui vestinum sic in istis vaginem suam exstare voluit, adeoque singulari qu*dam ratione circa larum gubernationem se habet: quippe oui reliquarum creaturarum uasi compendium quoddam sunt & velut objectum praecipuum curae .ivinae. Q amvis verb de Angeli ad hanc providentiae divinae partemeserri posivit, quia tamen Scriptura de providentia Dei circa Angelos arcior,circa homines uberior longe est,&ista consideratio& utilis ma- is&niagis necessaria illaesi plovidentiae propriae Theoriam restringis ius hic ad homines. XXIV. Potest verbprovidentiae propriete considerari I. Oh timu. Acbu circa illitii objec m. illud vel I iitrese dici potest, vel scite, idque comparamae illud simi quivis homines,istud fideles,i.Tim.
o. 3c utrorumque actus tum boni, tum mali.
XXV. Quia itaq; objecta icta diversi generis & ordinis sunt dives Gnode etiam circaista occupatur providentia Dei propria. Circa quosvis omines parti natarum naturam conservando, partim eorum motus diaigendo, Actor. I .r7.28. Circa fideles,non sollina eoru iraturam conse an do&motus eorum dirigendo, vertim etiam iis motus nos inspiando,& eos singulari ratione plotegendo. i.Tim. m. Illa providentia ra tantum ista vocari potes . XXVI. Vt vero actu, ominum sunt disrum generim boni & nisi etiani providentia Dei ais r circa illos,aliter circa istos occupatur. Circaenos acuta occupatur I. Utane tum quoad materiam,h.αentitatem actus, una quoad sola vi, liue. qualitatem ejus, Jac. i. I7.ciendo Sc actus, Actii 7. 23. & bonitate Nyctuum, tum quoad propositum, tum quoad exec ionem , Phil.2.37. sane ulla vel naturae vel coastionu necessitate Nec ob id eus in homine velle vel operari dici debet in genere causesoratratu. sed in enere causia escientis duntaxat. 2. probative. partim probando bonoscius, Rom. Q. I. 2. Eph. .rO. partim remunerando,non lagalitera sed FOMA:-
.non ex rigore, sia ex gratia, quandoque in hac vita, semper in sutura.
XXVII. Circa in os occupatur provadentia Dei T. V lirh uoad entitatem actuum, quae bona est nec potest non esse a primo Ei e. 2. Ponti re , quoad malitiam actuum , permisione ut diatum est, on ethica, quae actus justitiae est , sed pus , quae est actus potentiaeve libertatis. Nec enim Deus iit legem lvit, quam dedit, vel diat ensat legem datam in actibus arietantibus in honestum auremim , sed antii in suspendit in fluxum suum, nec inhibet vel peccantem, vel pra-am peccantis voluntatem, quo minus erumpat. Psalm. 3I. 13. Actorii
6. Nec ob id ulla peccati causalitas Deo adscribi potest; cujus quippe ec causa phia est, id vel inspirando vel efficiendo sive in totum, fiae ex parte, nec cui ita , id olimsserando vel consulendo. 3. mucurri
99쪽
ordina ido ad finias a sua rapientia Prxisti talios de praeter agentium desti
23. Iustici .aliter. & m ita improbando, dc n los paniaudo, morte tum spirituali, tum corporali tuin aeterni, in illis qui relinquantur in itatu porcatis ab lege, Deat.27.26. Rom. 6.2ῖ QEod ver4 ratior se ii Ariar .rfuit filii Dei ara ι'ne execrenomiii sit betur a Deo in iis, quia statu peccati in statum gratiae sunt translati, cum quibus DeuS non git ra ' , , ἀ . u. . iaci secundum in Ezrangelio malaifestatam Roman. J XXvHI. His in antecessum poscis, damnamus, i. Atheni impios, pronatos,qui actualem Dei providentiam in totum negant. 2.qui eam ad nobiliores duntaxat creaturas restrii Xerunt. 3. Conqueri .mur de illorum iniquitate, qui ex Reformatarum Ecclesitarum de actuali Dei providentiatdoctrina,nec veritatis nec charitatis ratione habita, inferunt eas Deum facere Auctorem peccati. Illorum sententiam ii probamus,qui nudam dc otiosam permissionem in providentia Dei circa mala libi imaginantur. S. Illos eXplodimus qui miit' traturara tantuni adscribant,quod natura naturantis est potissimum;vel qui aut calui aut fostunae transcribunt quod Dei directioni transcribi debet. 6. Illos per stringendos censemus,qui futurorum contingentium praescientiam certam Deo ademtum eunt, Atalia respectu Caulae prim' etiam dari consenis r
100쪽
CτvM hactenus de Decretis Dei : Agendum deinceps de Dei se, quae sunt vellit executio decretorum Dei, Pi M A iis . 3.Eph. i. t. ii. Sunt vero illa vel Natura, vel illa communia sunt, ista non item: Inter illa primum' ' Creationis, 3 imi οὐιὼ id consequentia. Discipiendunt itaque nobis in praesens, I. De creatione II. De peribus creationis in I ccie: utrumque compendio pro methodi nostrae istituto. II. Creatio est prima rerum omnium in principio ex nihilo a Deo ad
loriam suam productio,Geta. i. v. I.Neh. i. v. i. Matth. 23.V. '. Hebr. II. V. 3.
III. Cai creationis est ciem est Deus funus est tia, trinus per nis,
uippe quae, quoad remi, ut opus ad extra , tribu p senis communis est. atri enim tribuitur, Actor. v. 2 Filio,Johan i.V. I.3. Col. i. v.i s. Spiri-i i S. P alm 33.v.6. Quamvis quoad modum operandi contiγrmem modo substendi, Sc creatio,& opera ejus Patri velut iςικυι interdum adscriantur, ut i.Corinth. 8. verss. Est verb creatio solius Dei opus, infinitae lippe virtutis, te entis per esentiam duntaXat, non perparticipationem. Cat 1M' mensam creationis nulla fuit . qualis nec in actione instantanea, illiusque praeparationis indiga datur, nec dari potuit in productione Tinium ex nihilo, nec enim quod non est praeparari potest per caviam strumentalem. Causa creationis nulla fuit praeter selius Dei, an ex necessitate naturae,sed ex libertate voluntatis se communicantis, neplacitum. I V. IIatnia cieationis primae, ut incitaυ, nulla fuit, nec, quando cre a productio ex nihilo vocatur . nihilum matella, sed termini duntaxat rhanem habet, nec de mamia creationis, sed de Mus ordine intelligi debet, rod iacium post nihilum, velut terminoin a qVo omnia producta suerint, lippe quod concipi solet velut prius prioritate Sc naturae & duratumis, iamvis nihilum nec natura abeat nec durationem. Secunda verb vavliatae creationis materia datur , Genes I. versa. ro. 26. dc II. Veri I,z