장음표시 사용
121쪽
XV. Inuginem Dei in anima hominis non arbitrat dr constituet dam cum Seholasticis in triplici ejus facultate, intellectu , voluntate, memoria, quan in his sit quaerendum speculum Sanctae Trinitatis, cum 1maeo Dei, ad quam homo creatus, ad essentiam divinam referri debeat,
&id quod commune rsonis quippe quibus creationis opus quoquc
commune non ad personas reduplicative qua tales: Commodius Ion e imago divina considerari potest ratione an imae, rationeruui ct facultatum ex ea emanantium, & ratione tabamini potentiis coi creatorum , quibus homo aliqua ratione accedebat ad perfectionem suarchetypi. XV I. Substantia animae imaginem Dei refert, non quod illae ces. lentia divina fuerit per traducem quendam derivata, quod mniarunt olim Manuhra o Prasitariam . Nec enim essentia infiilia vel partes h bet, vel aliquid sui amittere potest , vel in compositionem cum alioente c'alas re, vel ulli Diutationi objici , Jaca.i . Adde, animam cre tam fuisse & quidem creatione immediata , constare rem ex Scriptura tum ex ratione. Imaginis verb divinae in anima ratio est substantiae ejus tum i ritualitas,etum simplicitas, tumex consequentiincorruptia bilitas ab intrinsem. Haec enim omnia in Deo reperiuntur,em modo pe itecti ulmo, & cum summa Nec ad surdum, istam imaginis divinae portionem reperiri etiam in damnatis & Darmonibus. Hinc sem-hardia : Imago Dei in gehenna ipsa videri poterit, non exuri: ardere : sed non deleri,& quocunque perveniet animχ, simul&ipse erit, Semi. α
VII. Eluxit verb etiam imago Dei in ficultati bis & Diretiis animae, praecipuὸ in intillectu de rotuntate . illo ferebatur homo in ea,qu. eerant sitis sphaera intelligibilium, idque variis actibus, apprehendendo, componendo, dividendo, ratiocinando, interdum direct interdum indirecthper reflexionem in se, sc suum actum. Ista, nimirum voluntate, homo , objectum ab intellectu monstratum vel eligere poterat,sub ratione boni, vel avecari si ratione mali,utriusque vel veri vel apparentis. . N VIII. II bimi vel potentiis i liis concreatae ad i maginem
Dei pretinentes dialit. I. in mente. a.
in voluntate, & liber illius exercitio adjuncta. Sapientia primi nominis erat doniram eximium,quohomo cognoscibat & Deum,& quae extra Deum. sive se: si de creaturas alias: & quoad naturam cujusque M' quoad ossicium tuum, quotlim ad Dei gloriani, ad suam sellairat ii, Mereaturarum reliquarum gubernatibnem erat necessarium. Ab hac sa- pientia iiiii & sicientia in intemectu Theorico circa cogno elida , 'Scprii detitia in 'ructi a circa agenda. Hujus apientiae specimen tum in notiae clatione animaliurn edita a primo homine Gen. r. p. tum in agnitione Tuae ex saa costa fibricatae , tum in praedilone semitatis copulae cor jugalis, P. et XIX. In hae 1 r. sapi tia pariti hii ivviraginta div e constitue m. dana
122쪽
deni docet ejus restitutio, de qua Apostolus, Col. 3.ro. ubi diseria memia erit εἰς Idvein propri. dicitur a in is νοῦ. quod allia quando novum erat & tale possidebatur. Putida hic sunt SM cavilla, suibus illecrassam de stupidam Adamo integro ignorantiam amia gere sategit. . Stolida etiam Iudaeorum commenta, Adamum dc Evam sine usia . trationis infantum instar creatos, ad scientiam e su arboris scien tiae do
X X. Rectitudo de justitia originalis quae in voluntate primi homianis cra non simpliei virtutis nomine censeri potest, quippe quae consistebat in complexu quodam & aggregatione, cratque cinnus quadana virtutum partim Ethiem um panim Theseo rarum,quibus homo suum res Here, Deo, proximo. Sc sibi ipsi poterat, & actus tum religioni tum justia -tiaeci charitatis,tum temperantiae exercere sine viti utpote in quo eratvmnium potentiarum & AG - α ecundum se, & .viter se, ita ut membra affectui , assectus voluntati, voluntas rationi, ratio legi divinae adhaereret, & imperiumliaberet, non tantum, sedetitam assicumin appetitium sive concupiscibilem sive irascibilem. Ab
hac rectitudine vocabatur homo rectuS quod.LXX. 4neν, s γ θῖν, teddunt, in quo nihil curvi vel vitiosi, E l. . Hoc sensu dicitur homo κτHλις - δε mouea .m m. me Eph. .r . Harmoniasilla membrorurn cum affectitas, citaectuum cumr ione elucebat ex carentia pudoris in nuditat Gena. - undς Pontiliu
Horrum commentum expi endum, qui rectitudinem origin dem sup πiori animae parti propriam faciunt brinaliter, inferiori veth tribuunt es μὰ duntaxa quasi in ista semper suerit renitentia aedam dc proclia iras ad malum,eoercenda tamen a virtute sit periore. Cum tamen so et ior quoque pars de ordinatissima suerit, Sc subjecta imperio rationis. Sed homines illi nihil petis habent natum integrae vitium adscribere, in Ecorruptae vitexstabilitiam eant & assertum. XXL Rectitudinem illam, vel justitiam Adamo concreatam statu mus non illi creato demum abeutra supperadditam adeoque hoc sensui naruralem vel on natura dein, vel innatam homini, non sepernaturalem. Et naturalem quidem non constitativi aptiori, vel Ansecutire a posteriori emanationeessentiali &riaturali eκ anima induplicativ. qua an ima est . communisK naturae intelli α α corruptae , sed talem partan ori aliter. quia Adamus inlabuit primaorigine, partim quia erat in anima partim p tiri quia perscieba naturam, partim traii itire, quia transmittenda eratad posteritatem Adami, A dos futura non individui. os speciei, si homo postitisset in obsequio de sua felicitate. Naturalis cis rat, ut fluens exprincipiis naturae, non communibu statutintegritatis&corruptionis,sta proprii statui integritatis,etsi rectitudo illat Hrpernaturalis jam dici de t, habita rationei latus practicis . cui ab extrinseco&expeculiari demum benescio accedit. . XXII. Pon sicaaeandem reaitudinenti donarii sep timis o curi
123쪽
de quo non litigandum foret odiambigestater ivr ni, nisi quid
sui, isto corticu velatum ire int Sophreiae: fuisse mini runt in parte ins riore, adeoque in natura prim honestat, non quidem vitium, sed vitiositata m de obnoxietatem ac proclivitatem itum ad mlum , de qua . supra ob appet tuum colitrariorum 6 λυν coercitam tamen dono supernat ali, raeno nimirum jus itiae ori inalis. Et scopas hujus Mais est, hominem per peccatum nitid nisi supernaturalia dona amississe , naturam integram servasse, hominem natum etiam in pςcccato originali fere similem ella Adamo ante lapsum in purisna rara ibus condito, sine velle vel fraeno, vel antidoto superiori, adeoque litarum arbitrium liabere dc aliquam ad bonum &rrialum, concuplicentiae motum primum non es le peccatum, adeoque legis impletioliem pos
sibilem: . Morbos, inlimitates, miserias, mortem esse sequelam natura fluentem ex conditione materiae, quae consequenter tantum convcri
fuerit in poenam peccati. Hinc via a Sophistis strata ad merita de con fruo, ad praeparationem ad gratiam, A Pelagianis in interpolatum recoctum. Annon vero his principiis admissis, inordinationis quae in
homine culpa Deo transcibenda 8 a quo ec materia dc morbus notur ni consequens, cui antidoto superiori opus fuerit dc iraeno , erupturo cael roquin inservum. Qui hac ratione vel homo creatus rectRs, Ecclin V .
vel omnia creata bona& valdE bona, Genesi. 3i.vel concupis uti up
XXIII. Fallitur etiam gravissime infaustus pomo . qui ne pavie Adamum cum justitia aliqua orisinali fuisse creatum, quod probare staregit a posteriori ex lapsu nominis: quasi verb actus ille ex principiorix pravitate originaria, & non ex eorundem mutabilitate dc abusi liberta, tis homini concessie fluxisset, qui se sponte a bono avertit oc ad malum eonvenit. Dogmaillud Socinianum a Novatoribus ad salvandas hypo,
theses similes postliminiis, sed eadem absurditatu oc infelici te intermis
latum fuit. XXIV. Frui I rici commentum nihilo sanius, qui ex justitia origi nati substantiam constavit, ut 5c ex opposito ei peccato: quod dogma . praeterquam quod Scripti rationibus innumeris adversatur,de iidinequit, quin sive peccatum bonum, sive Deus mali auctor constituatur. XXV. Rectitudini verb voluntatis trimi hominis accedebat Libe ras ejusdem, opposita non dependentiae a causa prima, vel directioni Scflexuidus, cui omnis creativa obnoxia,qua talis, sed opposita necessitaritum naturae tum coactionis. Sic in voluntate primi hominis reperiebatur non Λ dc is a Gam,mν quod Dei solius, sed δ velis Ia δε- ad bonum de malum dc tum contrarietatis vel sp cificationi tum contradictionis vel exercitii.
X X V L Sufficit verb sapientia, rectitudo de libertas primo homini collata ad Deum a cause dc culpa omni peccati eximendum, cum homodi luce eximii in mente, de rectitudine in voluntate, do libertate in utrius-
124쪽
utriusque usu praeditias, sponte se bono averterit, nefaria volitione gela fausto libertatis suae civ. XXVII. Hactenus de bonitate interna hominis, vel bonis ejus inte
niLSequuntur externa quorum quatuor potissimum observari poterant. i. Hominis externa con omnitis, quae pulcherrima. 2. Rus duratio, quae debebat esse perpetua. Dominium ejus in creaturas alias, quod exismium. Damicilior, vel sedes,quae splendida nimirum Quorum primum, secundum S tertium adhuc ad imaginem Dei spectabant, insula ad Creatoris gloriam, & hominis selicitatem. XXV III. Conformatio externa hominis pulcherrima erat, sive os ejus sitblime, Sc electos ad sidera vultus contueamur, sive admirabilem
corporis organici & omnium membrorum compagem & symmetriam, sive externas animae per organa corporea operationes,&Varia virtutum
variarum exercitiaIn his omnibus Creatoris gloria, & stricturae sapientiae, bonitatis Sc potentiis divinae effulgebant praecreaturis aliis. Hine via eminentiae ad persectiones eximias itiar, quas ut distinctas in Deo humana concipitinfirmitas, utut CunnaEunitas ocinter se siem tia divina. XXIX. Nec ob id an rapamorphi ιm supravoratorumanonstrosis.. opinionibus locus, nec enὶm membris corporeis naenibra, sed virtutes analogas in Deo respondere intelligimus. Aliquam verbin corporei, rnanodivinae imaginis structuram reperiri S. Scriptura docet, dum ii inicida ut destructae imaginis divinω reus peragitur, Gen 'χ.Sic me Bra nostra jubenturessearma justiti ei, Rom. 6.9 .ise corpora nostra
s orificarem corpore nostr quod, ut&Spinnoster,dicitur Dei esse ibid. XX X. Inter bona extenta primi hominis noniminimum erat ejus d etatio perpetua a posteriori , quamvis conditionata, quam immortalit em vocant Scholae meologorum. Doni hoc commune erat de animGri corpori propter animam Lanctam& justam, adeoque toti stipposito. X XXJ. Per immortalitatem verb hominishicnon intelligimus vel es desectibilitatem, vel impotemiam moriendi απιωe, sed potentiam ut non peccandi ,sic non moriendi, quae naturae integraepropria erat, ob unionem corporis licet secundum se compositi, bc materiati, eoque &corruptibilis, utpote coiistantis ex contrariis, cum anima immortali de sancta. Hanc ita ortalitatem habuit Adamus a sui creatione, quae ejus nativitas erat: Mors verbiive temporalis, sive ortema ob peccatum d vium homini & denuntiata Sinnacta ,&dussipendium, Gen.2.17. cy
XXXII. Hoc donum etiam ex naturalium censu excenturiam Pometificii Sc ad supernatiuialia referunt,ut ori diis suam tueantur, naturalia postlapsuminansisse integra. confunduari vero conditionem corporis& hominis i mortalitatem, bc moriendi necetiitatem, potentiam resol
tionis in istincipia, α ejusactum, primam c Mistitutionem cum prae
125쪽
sente nec a corpore secta id iura se corruptibili oculos erigunt ad an linam. incorruptibilem & sanctam, cui unatim, & cujus beneficio immortale
erat, i a. mdiu an nra ab omninioire immanis.Nec revera corporis mors
secuta, itisi post aliquem aninaae Anami mortem XXXI H. SMMiam adhuc crassus hac in parte impingunt,qui plan negant, hominem primum fuit ei minorialem, di potius flatuunt, illun moritiuum sui se etiam in sta:u innocentiar, eis quhil corpus habueri animale, pulvereum, ranerabile,adeoque& corruptibile, sed&isticu . dein quem in Pontificiis observarianus paralogismi animadversione. con stuari possunt,& convelli. XXIV. Ad bona externa primi hominis referimus etiam niunt quod obtinuit in creaturas alias,quod&ipsum est quaedam imaginis divinae, & Character potentiae Creatoris, cujus ct hac in parte cum homine aliquomodo communicat Hinc Genestas. sorm tioni hominis ad imaginem Dei subjicitur statim ejusdem dominium in anima ia. Hinc animalia etiam ad hominem ut herum situm adducta, a quo&agnita &nomenclarione conveniente distincta. XXXV: Consiliebat verb dominium hoc & in hominis in animalia alia & in ejusdem muttv.Huic dominio etiam ancillabantur perfectiones aliae quas in creatione obtinuit. Vt enim dinniretum hoc esset sapiens:opus erat sapientia,ut justum, justitia, ut externum&validii, cor pore bene conformato,&suis viri instructo,ut perpetuit, immortalitate
X X X vt. Dominium hoc post lapsum ex parte mansit penes hom nem,&ut reliquiae aliae imaginis divine, Gen. q.r.tametsii fractum & i minutum potiore sui parte: quippe cui vi opus ac arte d subigenda animali Isitegrum vero etiam infinitis modis distabat a dominio Dei quod independens, naturale, absolutum, illunitatum, hominis contra & d pendens,& precarium,S suis si sitibus circumscriptum. XXXVII. commentum insulsum explodimus, qui non potissimam modo, sed & unicam & adaequatam imaginis divinae rationen constituit in dominio hominis super animantia: quamvis nec praecipiraejus pars fuerit, nedum tota. Im. ne dominium illud primi hominis i sera inicum foret, sic immoder tum, opus erat si 'alitati bos directricibus, adeoques ientia &justitia. XXX. III. Domicilium verb 5 sedes hominis erat Pard tu, locus
amoenissimus,lypus domicilii aeterni & Luc.23. 7. 2.Cor. tr. 3. . de cujus natura, figura, ornamentis, magnitudine extra Scripturam cum S holasticis disputare curiosium potius, quam nece latium, multa definire tenae rarium potius quam lidum. XXIX. Praecipua ejus ornamenta duo commemorat Moses, Arb rem vitae, & Arbonm hiemiae boni ct madi. Illius nomenclatio non intelligenda furni utre, vel subiecti re, quasi vitae sive animalissive spiri ualis capax sui et, quippe quae subsistebat in genere vegetabilium, nec iliri, quali vi innata immo itat is productrix vix uicandi facultatem in s:
126쪽
ΥvM INTEGRI, TUM CORRUPTI. 113
' habuisset, quippe cujus succus, aeque ac fructus' corruptioni obnoxiiurant: sed partim ministerialiter, quia ut probabiliter statui potest, velut cibus, ve ut medicina ad humidum radicate instaurandum, de corpora isenio & declinatione praeservanda,adeoq; ad.vitam prorogandam utilisiuillet, partim imbolice quia sacrametali ratione homini non peccatori tam immortalem tum significasse ut typus,tum oblignasset ut arrhabo. N L. Sic nec arbor scientiae boni & mali sic dicta, vel formalitim quasi in se λ. . ,vel suisset,vel quasi suo esse scientiae vel pr ductrix suisset,vel adjutrix, nec putatii λ quali id nominis a sallaci serpentis nomenclatione & promissione tantum obtinuitset: sed partim cr
nisi talitar, quia erat signum exploratorium, & monitorium, de cavenda scientia experimentali mali aeque ac boni, partim erant: aurer, ab eventu aposteriori per quatenus eX ejus esse reueri homo experturus erat, quid interesset inter obedientiae bonum, & inobedientiae malum,ut qui illud discerner nollet per praeceptum,discemeret per experimentum. N LI. Finis vero de usus bonorum tum internod uin tum externorum hominis in statu integritatis erat, vel ei incipalis &architectonicus, vel minus principalis bc subordinatus. Ille Creatoris gloria, Prov. I . . Iste hominis in obsequio pei stantis selicitas tum temporalis tum celein X LII. A itatu inti irato progredimur ad statum cori ut is, in quem homo voluntarie sua a summo bono desectione se praecipitem dedit dei malus ssimul ac miser evassit. Et tanἡ itatus ille absolvitur consideratione tum priori. tum a pectato Oi tae, de quibus &succinct4 s
X LIII. Peccati t molopalatina incerta, vis &significatio certa, ut icis SU Hebraeorum& Gretcorum, quae notant deflexu in a scopo ad quem homini collimandum,&a linea,intra quam erat consiliendum. - XLIV. Rem peccato designatam,quod attinet,optima Spiritus San- cti definitio, este Huia O, i.Joh.3. . Sive ergo committendo, siue
omittendo, siue negatiue, sive privativ. sive alsectu, siue ellectu a lege Dei homo deflecta peccatu in admittit. Definitio peccati per cognitum, dictum aut sactum pravum, nec propria est, quippe quae genus vitiosum habet, nec adaequata suo definito,quippe quae peccatum originis suo ambitu non complectitur. XLV. Peccati considerari possunt, Ut aliaet . tenu, terra alio aliae sectiva vel desectivae potius,aliae o Mine. In ne trogenere Deus, a quo peccati causalitas 5 cientia longisiime remove
da , quamuis dogma contrarium Theologis nostris invidiosE & per meram calumniam impingatur, qui peccati quidem permissionem, dit Oionem, gubernationem, coercitionem cum Scriptura Deo vindicatum eunt, essicientiam, instillationem, approbationem, coactionem ad id
XLVI. Causalitas ero tropi uectati quaerenda in
127쪽
Intellectuali de rationali sponte se a bono avertente ic ad malum cono
X L VII. Materia peccati circa gram est lex Dei siue inscripta cordi siue
consignata literis. Materi inqua est bonum vel si1bstantiale vel accidentale. Nec enim malum,nisi in bono vel est,uel esse potest, sed semper habitat in alieno fundo, ut loquuntur Scholae. analogice est ιυορύα τοαπς, & αγαξία quam vocamus malum abstractive. Finu, proprieci per se nullus, cum sit aberratio a fine, per accidens multu XLVIII. Subjectum peccati est sola creatura intellectualis & ration lis,quae sela&legis capax, & obsequii secundum legem, ad quod exagitur de cognitio faciendorum,ut principium directivum, dc voluntas, ut imperativum. Unde Deus ab omni peccati contagio prorsus immunis,non tantaen ob alias naturae suae persectiones, sed & ob ταδει-αν,
ecXLIX. Uecta peccati in genere, & consequentia ejus sunt miseriae
omnes partim patrales, partim castigatoris, clara dc nondum peccatori Deus mortis nomine interminatus fuit, dc peccati eadem nomenclatura initis xit, Gen.2.i7. & 3.is. Rom.6. 23. Latissimum veta mortis nomen, quod&-conture quae in priuatione gratiae Apoc. 3. .dc corporalem ciuet in separatione animae,&a logicam quae in inflictione crucis siue poenalis, sitae castigatoriae, & Hermini quae in perpetua a Dei gratia & gloria sep ratione, &aeteri in tum silmmorum bonorum privatione, tum malorum exquisitissimorum sensu consistit, de qua Matth. 2 .& AD 2I. L. Peccatiun speciatim consideratum est vulprivistin, vel a primo erranu.
Primum est primorum parentum obedientia, qua a Diabolo seducti, Alegem divinam peneralem, Sc interdictum speciale de non attingendo Luctu alboris scientiae boni dc mali sponte citra ullam coactionem stat transgressi, Gen.3. Rom. . LI. Hujus peccati notari possunt mist, objectum, si jectum, rati m adjam LII. Causa ejus stat Satanae tentatio, & mala siggessio, Genes. 3. I. . . 2. LII.3. voluntas hominis per se quidem ad bonum de maliam riuac verbartificiosa&calumniosa Sathanae suggestione ad majoris scientiae assectationem & - superioris a bitum sponte inflexa. ULIII oese m hujus peccati erat non tam estis fluctus vetiti, quis partim lex naturalis homini implantata, de obsequio creatori praesta do, partim positiva, interdictum tum omissicum, tum exploratorium rei per se inserentis & lauis obses tu, fundatae in sela voluntate imperantis. Subiectum primus homo consideratus, siue duo prima in udua, non considerata ut persenae singulares,sed ut principium generis hum ni productivum, & epitome ejus repraesinuativa. Vnde peccatum illud naturae fuit,non persenae duntast.
128쪽
io variis actibus, partim internis partim externis, quibus homo legem sibi clatam ros rit,& in Deum & meritatem suam multimodis peccauit. Adhoum externorum ordo patet, internorum latet. Alii fulminiam, creatalitatem alii, quidam hispicionem invidiae primo homini repulsecoriteri clun alii probabiliter dubitationem de veritate & bonitate interminationis divinae, de quo tamen anxiε non litigandum, modb uresachus internos vitioses te mutuo excepisse, ic externos antece luseu
L V. Hinc etiam patet ad illa prolis illius peccati, utpote per quod apostasia universalis a creatore commissa,sgnum generale vocationis e cus iam, summa ingratitudo admissa, sacramentum profanatum, totius Posteritatis felicitas prostituta, & in pietatem, justitiam & charitatem grauidimE peccatum. Esecta primi peccati sunt tum peccata orta, tum Poenae : Sic egregie a Unius, Adamum ex olea in oleastarum peccando Conversiim totum genus secisse oleastrum, & illum qui damnationem Adae vel nimiam putat,vel in stant,metiri inetar' quanta fuerit iniquitas in peccando,uoi tanta erat non peccandi facilitas. LVI. Peccatum a primo ortum est vel origoris vel actitate. Illud, est .ctus & scelus peccati originantis immediatus,istud,mediatus. L VII. Originale peccatum sic technologice dictum, comprehendit tum imputationem inobedientiae primorum parentum, tum compit inhaereditariam totius generis humani in omnem & totum hominem n turali generatione ex Adamo descendentem, propter illius lapsim propagatam, qua sub peccati, tum servitute, tum poena constituti, adeoque& pessimi redditi reiPre & miserrimi. LVI II. Peccati originalis notanda cause, natisra, e secta, Quina. Cosa est peccatum originans sive primi hominis, Rom. .ia.I'. quam
ex lege justitiae dc veritatis diuinae debebat sequi ablatio donorum illi
concreatorum,& reatus ac obnoxietas ad mortem,tum temporalemtum
LIX. Fatura ergo peccati originalis consistit tum in pri rumparentum Adae posteris imputata,tum in corruptum naturae non privativa tantiita . sed & aliquomodo positiva. Donis enim originariis a prinibhomine excusis successire mala contraria. Vnde Scriptura etiam modΛ
Hinc homo corruptus & caecus mente,& malus voluntate, de rebellis aia sectibus, immb mortuus in peccato, nec ulla ratione capax eorum, quae sunt spiritus Dei, I.Cor.MI LA peccati originalis,sunt tum culpa actualis, tum a , eaque imperaria, partim amna, Jac. Q is Rom. .i . ad uncta peccatirat, tum universalitas extra re respectu omnium hominum naturalinaedoea Adamo descendentium riun aquatim muniri, quia aequalis ora
129쪽
nium ratione radicis corruptio ante instaurationem per gratiam, siue
coercentem tantiam,sive renouantem et ana, cujus varii gradus.
LXI. Opponenda Sc Pelagi simo, siue veteri, siue interpolato ab Anabaptistis de No torabis, peccatum originis & hominis eorruptionem vel explodenti , vel extenuanti: dc inciam ino ex peccato originali substantiam fabricanti: & P. iii . circa culpam & poenam de latitudinem & di rationem dc essecta peccati originalis peccanti, quali culpa leuior foret, poena mitior, latitudo restrictior, duratio contractior, effecta & pauciora& leviora. L XII. A peccato originali fluunt actualia quae consistunt in intern
rum 8c externorum actuum irrectitudine. Horum peccatorum species& distinctiones variae a causis i mribiis, a macria, aforma, ab obsectis, acti ab aluinis modorum, locorum, temporum; Hinc alia peccata infirmia
Ditis, malitia sic tu, isti rorantia. Omisi: cvis, conin fronta, stiritualia, cantracta catilla, cperta. stiritrerita, corporalia, regnantia, non regnantia, musibilia, o non remisit is,
quod peccatum vi Spiritum Scriptura vocat Mati. ir.3t.& peccatum ad mortem, I.Iohan. .i6. quod consistit in malitiosa, si rei salio perseererante apolam, conjuncta cum odio veritatis o opprigvatione ζω permace, eaque rit 'rannica reisophistica,vel aperta, res occulta. - LXIII. Origo peccatorum actualium est corruptio per originale pe catum in naturam illata. Forma αἰα, '. O lectum, lex dc legislator, & qui ejus imaginem gerunt. Subit ri tui quod, homo peccator. tum peccata alia, tum poenae partim temporales, partim aeternae, cum culpa nulla
dari posit sineceatu & obnoxietate ad poenam cujus actus tamen divina bonitate in filiis Dei inhibetur.
L XIV. Qui vini alia nobis peccata,siue aca se, siue ab Ohecto me ex ratii rasea producunt, praeterquam quod oppositum statuunt in apposito, nec ad Uis κε cui ζωον, Legis, nec ad legislatoris Majestatem assurgunt, nec vel peccati foeditatem vel peccqtorum α ιη'ικὶ ,vel disciplinae etiana castrensis jura comperta habent. Agnoscimus tamen peccata multa v nialia, sed a posteriori & ab euentu tantum, non propter expiationes hi manas, sed propter remisionem diuinam fundatam unice in Horia Al diatoris. LXV. Ex consideratione status tum integritatis, tum corruptionis
homo superbiendi nullam, multam vero cristas demittendi matellanai habet, siue in bonotum quibus excidit, sue in malorum in quae incidit contemplationem feratur. Argumentum tamen & fiduciae de spei & gr titudinis reliquum habet, siue ex instaurationis sitae pergrariam incho tione, siue ex eiusdem pergimam comitemento aliquando secuturo in
eo & per eum, qui nobis factus a Deo sapientia, justitia, sanctificatio, dcredemptio, ne pecca iam nos ut it, Dinitia ne damnet, ancti ratione regnet, redemptio ne tandςm etiam habitet in iis, qui translati erunt institum selicem Mnu πω β, α παν t.
130쪽
Tu sis I. E morbis agit Medicus, deflagitiis in leges humanas commisiis Jurisconsultus, Theologus de peccatis in Dei legem admisis, qui ouis persectior est humanis omnibus,eb etiam vel plura vel majora dantur peccatorum vel ge nera vel species , quae in eam admittuntur. Et ut Media coriim si ij Patholosam praemittunt Therapeuticae, sic pari r tione Theologia pathologica declarativa peccati, Sc mi seriae humanae prae mittenda est Theologiae therapotira declarativae remedij, cuius interuei tu ab utroque illo malo,ðico &liberamur. II. Theoriam illam de peccato, revocamus ad duo capita, i. Ad r. Ad . III. Ad pertinet, 1. Nominum 2. consideratio. sunt hebraea Veteris, & graeca Noui Testamen
& alia id genus. L: ac a sun peccatum, . ium,s inim, delictum, sieta, praevari alia, Cc plura talia. IV. Non lina he rata veteris Testamenti spectari possunt vel ratione suae . 'el ratione sui, quem in Lacra Scriptura habent usin. Oraro singui rum diuersa est, alia non item. AUn Hebraeis proprie est de texto a sc pq, sunditorum vel sagittariorum instar, quod peccati naturam apprimbi explicatam dat, quod reuera est deflexio a scopo nobis & in creatione in ' ... notara, ac Dei lege praestituto, & in omnibus actibus spectando, quo sensu ἀ Nun de is a Septuaginta Interpri tanditoribus triabuitur Jud. xx. id. py est proprie incuruatio quaedam antecedens, vel ' consequens eam curvitas. Et sane, ut inclinatio corporis recessus est a recta homini in creatione concessa staura ; sic Sc inclinatio animi in v . tita est recelsus a rectitudine eidem in creatione collata. Nec peccare potest homo, quin animum ad Deum in coelestia erigendum deprimati ad terrena. maia proprie. est mur vel mersideratio , quae in omni .