Disputationum theologicarum miscellanearum pars prima secunda, auctore Friderico Spanhemio ...

발행: 1652년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

n E PRAEDESTINATIONE.

X VI. Ad lactionem quod attinet, ea iii h c notione considerata ab ambiguitate omni libera intelligitur, nonnii a latitudine sua, pro quo viij proposito siue person , sue res, vel ad officia ivel ad beneficia externa, vel adusiis certos segregandi, ut Deli. 7. 6.&ia .i8 Nee com e mire suae pro a' probatioire, ut Esa. L6. si ve pro segregatione actaali, quae electionis hic intellectae executio est; Necol l re pro segregatis,ut ad Rom. is . . sed per electionem hic aηtrer,ntor vel 1 maliter designamus aeternum Dei propositum segregandi non bitas prinab vel actus personarum in conditionem conserendae salutis, sed e sis ipsas, easque destinandi tuna ad gloriae aeternae fruitionem, tum ad gratiae efficacis ad eam ducenti sparticipatiotiem simul&considerationem. Quo significatu adhibetur, ad Rom. s.

XVII. Hoc sensu definimus elictionem, decretum Dei aeternum de immutabile, quo ex toto genere humano certum Sedelinitum hominum in

peccat reatu eX aequo consideratorum numerum, non tam iamia peccato

ejusque poena liberare, verum etiam gloriae gratiaeque sit se in filio dilectionis suae actu in aeternum participem sacere ex mera sua χLκA , gloriosae gratiae suae contestandae, voluit,ad Rom. 8. 29. 3o.ad Eph. i. . 6. XVIII. ita quae lectionis Deus est, sub eadem notione, qua supra, consideratus, ut cujus f olius est, ab aeterno malo vindicare,&. aeternum bonum conferre ac de urroque apud se pro arbitrio statuere, ut qui unus omnis bonae donationis, ac eoque omnis gloriae gratiaeque dispensator est, Jac. .i . causa meta eligendis sta A,

alia concipi potest. XIX. Causa electionis nec meritum Christi dici potest, ne des illud amplectens , vel meritum fide apprehensim ; nee

oo e ulla in clipendis pro is a. Errant itaque hac, r. Remonstrantes. qui Christum ut Media orem meritoriam causam & fundamentum electi niseste contendunt. 2. Era, telici quidam alii qui electionem faciam satagunt intuitu meriti Christi side apprehendendi. 3. Pria tanι veteres&recentes, qui vel lignitatem, vel merita in eligendis hie Hectioni praestructa volunt. Quorum nullum admitti potest: Non primuin, quia Scripturanon tantam nusquam Christum, ut tandamentum electionis, proponit, sed tantii aut undamentum cons endo iam bonorum electione electis destinatoriim, adeoque sundametitum duntaxat

non rueliti ni , vel rerum Gri 'tarum, non ipsi: G dccreri, Act. . i. a. i. r. 3.ir.

imb& ordinationem Mediatoris p teinam, Scintilior in ejus tempor Iem, adeoque de meritum ex electione, ut effectum e X causa ducit, Job. . 3.16. ad Ei s. . .6. Non sic num, itim ob easdem causas, tum quia de meritum Christi & fides illud apprehendens, vitria sunt et 'ioni exequendae subordinata, illud

212쪽

dio, DE PRAEDESTINATIONE.

ii, se in si sei decernendae praestrata. Non tertium, quia praeterquam quod eligendi omnes eligenti ut pates objiciuntur, serra reciprocatur per eandem lineam, .& P ' o redit, qui ejusmodi vel vel in lita praevideri puslint ii ς Natore, aute decretum: Dei talia huic praeauo ex mera gratia conserendi. Sibi vero aliisque splendidrimponunt 5c ludibrium debent, qui electo in vocabulum in hoc argumento liter pro eximiis , & interna quadam praei alitibus aliis intelligendunneste contendunt, quod panicipialiter tantum, ut barbare nobis

loqui liceat cum batharis intelliyi debet ; ex diserta Scripta ': tire,

qua Mar.3o. ro. . hinni dicuntur Qu.amvis con 'sten eris is etiam α' ana εχ mi, hoc est, eximii Gadant prae aliis ed ex ele

mone& obeam, cui imputare debent, quod tales sint secundum rem dc magis tales aliis secundit in dum rei. X X. Quum itaq; prae vilio omnis sive bonaedio sitietus live boni in tus, sive boni adtin in eligendis non nisi posterior decreto electionis es possit, in , fectus ejus, causa vel motivum eligentem ad electionem impellens cen seri nequit: nec quicquam quod causa; hujus notione n subire, vel sustinere aliqua ratione possit, dari pote i,pta tecinit ei iam hominis. Nec enim circa non miserum vela luse cuin et iii nis istius, vel imperam occupari potest. Qu una vero ratio is asymala in non electis aeqvh ac in electis considerari potuerit, miseria hominis pq tius causa dici potest, quod quidam απιας, quam quod hi prae aliis electi fuerint. XXI. Materia electioni sine vel ubgrctum est non tantum intellectu, sed etiam,& potissimum quidem, voluntas eligentis, nec enim electio en quaedam theorica, qualem Pelagim & tota ejus Schola Inducit, sedpractici, decretum nimirum efficax voluntatis ordinandi certas per nas ad certum finem, de potenter ad illius consecutionem per mediatunt a se consitura, tum a se confirmo perducendi. Hinc patet, tibi, magis electionem revocabile ii dari posse, quam volitionem divinam talem, nec electioni mutationem attingi, quin assing r eligenti, qui tamen in mutabilis est, voluntate aeque ac natura, nec a se volt torum direstor tat idni sapiens, sed Sc exequutor potens, A per ea quidem media, quae &elis gentis sapientiae, de electorum liberta'i sint accQmoda, Eph. i. . it. ad

XXII. 31ateria electionis hic coivideratae circa quam vel objectum, sent, quoad sub antiam vel 1 clom, homi nes,non Angeli,quogd quantitatem adi-qui,non omnes,& quidem certi, non individua 'ga,quoad qualiatatem, malis miseri, quoad relationem, rei, quoad α'ξ αι externam, maximam pari non τ' aeqvu σμων ethice, tales, h. e. M ini,sed tales oliti λnulla virtutum, nec intella alium, nec morallium, nec riguitatis externae, nec

a limationis earn consequentis prae aliis conspicui, quae ab eligente in electione si rectetur, ut eligendi vel electi non suae gloriae sibi velifican- dum, sed tantum in eligente δ: mera ejus gratia sibi gloriandum norint.

213쪽

m ara itaqueisto & congeneribus aliis ostenditur tan On,-lc quae, ut plurimum eligantur ab eligent non verbropter imbo id ipsi eligendi, vel electi, quoad multa idia meis re dc obrecti re aliis inferi

res sunt, quamvis consequ-er6curranimum ex electiona, &propteream iis superiores evadant, qui inelectorum censum non sunt relati, Matth.

X XII l. Forma electionis vel ratione elemtu consideratur, vel rati ne Metorum. Ratione uno actu ablolvitur, conformi sipientiae simplicitatique eligentis , destiiratione nimirum electorum ad salutem per Chiilium .dcin eoissis conserendam, Joh. y.is. ad Thess. 2.i3. R 'tione elictorum verb, quorum considerandi modus via Mitiarin est M

tui. in diverses actus distinVi potest, & in ea considerari, i. Ditistis

Dei, non consiquem, quae a Diorentia dc complacentiae uix dc fertur in Ohectum jam conflatum, sed Minci m. quae ordinationis ei l vel communicationis, Sc sertur in objectum constituendam. deoque in solo eligente fundamentum habet, non inesectis, nec qualitates bonas ante edotes in iis praesupponit, sed succedaneas rarusim ponit, Dems 7.α I. 6.7.ῖ. 5c hunc aisectum Dei benevolum Scriptura interdum per , prati am nimirum, ex Hebraismo, non tu ricam Pelagianam, ad Roman.8.28. interdum per exprimit, non per aeui ες- , quamvis non tam vocum istarum Ggnificatio, quam usu hic sit attendendus, Matth.Ii.26. ad EphesI.s. i. Dilectionem istam comitatur secretis vel segrUatio electorum aeternai in mente Dei a non electis, ad Ephes italia 2.Thestia. l3. 2.Timoth. I.9. diastincta a secretione aut segregatione temporali per vocationem efficacem , quae prioris executio est. 3. Secretio dc segregatio illa conjuncta concipitur cum proposito electos per nam gratiae electis tum proin ide. tum G enda, tum confiereatida, ad terminum gloriae aeternar actualiter δί. perseveranter perducendi,Jolian. 3.16. Actor.Iy, .ad Roman. . . zod

XXIV. in sectionis primar- est, eligentis gloria, ex suae tum lia

rotis ac potentiae, tum misericordiae & gratiae exercitio resultans, Matth.2o.t .in. ad Ron ran. M .i8.23. ad Ephesi. S. 6. qui tamen electos tantum perficit, non eligentem. Secunda finis est,etinorum cum Deo conjunctio in sanctitatus inlicitatisque aeternae communione consisten prior electos ωpeccati foeditate, posterior eosdem ab ejus adpendicibus de poena omni immunes praesta Joh. Nio. 6c I .i; et hessa. t3. in utroque verib gloria salusque hominis conuitit, quae priori beneficio inchoatur,posteriori terminatur,ad Rom. 9.23. 2.Thest Lia. neci finis illius assecutiqne electi magis excludi possunt, quam eligens excidere fine suo, vel illius sive decretum rescindi, sive potentia impediri. XXV. Udcla electionis sent, partim mediorum ad finem istum

ducentium pr/paratis . partim eorundem commMucatio. Praeparatis consid

rari potest in proposito tum mittendi Mediatorem, tum beneficia certarer eum procurandi do ino conferendi electis, Johan.3.16. ad Epiti s

214쪽

Communicatis verb spectatur itiin in actuali Mediatoris lisne, par Mihi actualitum ipsius Mediatoris, tum beneficiorum ejus vernimi, per vocationem electorum efficacem,vel smino, partim per liber tionem 1 peccati rina per Modiatoris sanguinem , partim ab ejus dominio per ejusdem Spiritum purgationem, partim per totalem ita purgatorum ab ejus inhamtia liberationem, in finali & completa eorundem glorifc

XXVI. Doctrina orthodoxa praedestinationis, quoad am '--.electionem nimirum pertractata, sabjiuienda etiam ait pse in nimirum Reprobationis, consideratior talem enim dari, hic non probat dum, sed praesupponendum, ippe quae evelectione necessariri resilia

dctum in Scriptura fundatu MAI. r. ad Rom=i3 et2. .Pets.2.8. Judae

tum in Dei perfectione, cui repugnat, r. Fieri aliquid in tempore, 'quo non statuerit ab aeterno. a. Eum qui de omnibus statuit, minimis etiam,nihil certi statuisse de homine. Talia illi consilia astin si, quα vel in tempore demum capta fuerint, dea causissecundis prorsus Luspei si , imb quae causam primam in secundas, secundas in primam conve runt. Adde vel Deum ab aeterno per Reprobationem de damnandis statuis Nel non; si prati,datur aeterna eorundem Reprobatio ; si disteriis,vel nemo in tempore damiratur,vel qui damnatur siae praevia Dei tum v luntate tum scientia damnatur, vel velle incipit Deus & scire, quod anto nec voluit, nec scivit, quorum istud sapientiam Dei convellit, illud in mutabilitatem uitiamque Dei gloriae ex aequo inter clit. XXVII. Reprobatisium verbilla nec in ista sua latim e consideramus pro quovis proposito, sue persio , sue res aliquas, velabo m. vesam siciis externis, vela certis Uta excludendi aut removendi, nec confis.1 in pro remotione actuali dc temporali, quae reprobationis aeternae executio est, nee obhea πὸ, a 'Mcto posito pro μανetor sed vocabulo illo hic utimur, siue antea iter, siue formaliter, ad designandum aeternum Des proposituni certas personas udispensatione gratiae praetereundi, eas. pe adjustistinas po: adustinandi, Malach. i. ad Roman. p.r3.I . &G

X X VIII. Hoc sensudefininius Urobarimum, decretum Dei aetermini Mimmutabile, quo certorum hominum, in eadem cum aliis tum culpa, tum ream consaeratorum pro libertate sea misereri noluit,sed eos in ea, in quam se libere praecipitarunt, corniptione relinquere, δc propter iulam in aeternum damnare, justitiae potentiaeque seae testandae, volui;

XXIX. Crit aes iesu robationis est Deus, . ις samptusnon

ιςατι, - , quum ea ore quidemia intrast, aeque ac lectio, e tralatamen, non m male, Meterminatum non in personis vel ad personas, sed in creaturis, dc ad eas. Quia verb dupis in Reprobatione distinguitur duplicietiam notioi la Deu in genere causae efficientis conside

rari debet 3 partim ut , de liberrimus bonorum seorum nulli, debitori

215쪽

debitorum non dispensator, seque ac dispensator,indebitae gratiae destinationem negans quibus vult, Matth.II. dc 2o.is ad Rom.'.l i,iridi M.33. partim ut Jud pro tribunali sedens, reos ex ordine iustitiae addicens ad Rom.9.2t. . I.Theis. F. i. XXX. Causa Reprobationis est partim finxia Dei,inno. gationegratia partim justitia, in assignatiotis poenae, quarum illaab oluuconsideratur, illa relatἡ; illa Deum , ista judicem mundi esse domonstrat: utraq; verbreprobantis majestatem dc gloriam reprobatis impingit, eorumque audaciam compesci quippe qui nec cum Deo jure e postulare possunt, quod liber, vel quod justus sit, vel quod utraque ista proprietate sua pro arbitrio circa haec vel illa individua uti velit.

XXXI. Causa probationis oe, ωγρκα ἰ consideratae,rati ne actus quem Deus exercet ut mi em ρ, nulla dari potest. Ratione verba tus, quem Deus exercet ut Jude alia dari 1 quit praeter peccatum, nec enim dςstinans ad poenamjustus est et ad dicatio ad poenam aequa, sine Φει ad culpam, ad Rom.6. et &y.rr. ad Ephes . s. Reprobationis vero consideratae a,LDr.κδε nulla dari potest,&qui talem, sive in malis quorundam meruis, siue in D crediditate aut obli tinu in ea CPrendam censen nec rem expediunt, nec conscientiam vel suas vel alienam, nec

ostendere possunt, qui vel paria hic faciant discrimen, vel qui disparia soncipiantur in paridus, vςl qui uilla potius, quam merita, dc quaecunque sub illis continentur, siue incredulitas. siue in incredulitate perti cia in his potius causa reprobationis sint, quam in aliis ; Vel enim aequalia in hominibus mala praevidentur,vel non ; si aequalia nulla inde . discretiosus. causa; si inaequalia, et. Qui inaequalis in aequali Sc ex arquali massa corruptio praevid ut potest r. Quae isthis inaequalitatis causa esse potest, praeter diversam gratiae concessae vel negatae aispens tionem Sin commaniorugratia diversus usius hic obtendatur,quaestio redit de ejus principio, quum enim ab aequali principio esse non posit,&verbaequalis in eadem malia omnium corruptio fit, tota discriminis illius ratio arcessenda est a gratis vel colemniis, vel ι iram tu, indultae vel negatae

Oeconomia

XXXII. Qui ex hac doctrina Deum peccati minorem constitui. contendunt, nec jus Dei attendunt,nec crimen hominis,nec modum agm-d , quem Deus adhibe sanctissimum aeque ac sapientissimum; imb cre tori minus licere volunt in creaturam, quam creaturae in creaturam,tan tum abest, ut absolutum Deo jus desius pro arbitrio statuendi transcitibant. Nec dici cum ratione potest,illum mali causim esse,qui malum nec . aufert,nec auferre vult,quod reperit, quamvis illius ituroductione nee in genere cavse phnica, nec in genere cause moratu promoveat, nec ad ejus ablationumvllo vel jure,vel lege teneauar. immis Deus non magis peccati author esse potest,quam seipsem negare,vel deficere in agendo, quod non nisi in illum cadere potest, cujus vel familia eriori, vel Diimu deis oui,velyta uia alieno arbitrio obnoxia erur c a

216쪽

- . DE PRAEDESTINATIONE.

XXXIII. Materiam praveis sectum Reprobationis, nostro cons

randi modo,est voluntas Dei non intellectus tantium, quum libertatis de justitiae actus sit, & decretum propositumque. Quamvis enim non si decretum inis, est tamen decretum εο,& tametsi peccatum consid retur in in subjecto, quia tamen ex illo sequitur tum peccati non abla tio nigat ira, tum non ablati aggravatio, circa utrumque actum istium v Iunias Dei occupatur. XXXIV. mimarim liam, siue obstiti Reprobationis hicconside ratae sent quoad si stantiaim vel homines, non Angeli, quoad qua non omnes, Matth.7. 33. Sc quidem de alite tales individua

vel secesari sapientia instructi,vel sua aliorumve opinione tales, Matth. I. . quoad , cuicam, αἰ, maximam partem, .Cor. 3.16. Homines vero ut 'eccatores a Deo reprobante stib hac notione, prout lila exponitur, conliderari ex eo patet, uod ut non nisi peccatores in tempore vel praeturi vel punit, sc non nisi tales praeterire vel punire decre vit,prout etiam reprobationis executio non nisi circa tales utroque actu Iuo occupatur: Tametsi ut tales a reprobante considerari queant,d cretum etiam aliud concipi debeat de peccati permissone non Ethica quidem, quae in relaxatione legis consistit, tamen, tute consistit in non impeditione peccati, adeoque quae nullam peccati causalitatem Deo adicribit, siue acta Dei anteo tes conlideruntur circa peccati primi Oeconomiam, sue corio nimius, siue Quibus bene expensis, patebit Deum purum esse, humiliem reum . dc totum mundum,

Deo.

XXXV. Forma Reprobationis consideratur vel ratione repreboris es ratione reprobatorum. Ratione reprobatiose in uno indivi que actu consstit, in destin tibiae nimirum peccatorum, de eo ipse reorum, ad peruas aete nas,& omnes ejus appendices. Rationer rabatoreum, ut electio,sic reprobario,secundiam in Q tum nostrum, & compositiun eos erandi m

dum,distingui potest. r. In actum liberriminia pra tioni quo addit moneria Dei, 6t essectus eius conlequentes, destinationem nimirum ad gloriam Sc grati . r. In actum judicia ira destinationis addamim fitionem. m. visenim nec ille sine isto nec istesne illo dari possit. Grio tamen fri iacis prior smagis ad actum myanv m , posterioris ad post rum accedit. Et sic Scriptura per os, nT - ω, scuna balbutit,&modis actum praeteritinia is myatirem, Mat stir i. 26.5c ro.I .l . modis a /mMirum destinationis ad Ginnationem de indurationem eam antecedentem he-minibus proponit, Joh. 2.3 . o. Rom.'.I8.22. XXXVI. mu prciationis potius considerati debet ratione νερον antis,quam ratione reprobatorum. Illius respectu propriedatur, istorum non item. Reprobantiu veνb in seprobatione finis alius dari nequit, praeter gloriam ipsus,quae pactam extabe tis partim e Xjustitia ivine

217쪽

exercitio restillat. Utrumque a Spiritu Sancto designatur; prius Prov. .: .ad Rom.'. i8.2o. 2I. posterius ad Rom.9.ra. Isti lini accedit Muntariis alter, electorum nimirum tum ad Dei bonitatem ob suam electionem concelebrandam ex aliorum rejectione, tum ad serium salutis suae in t inore & tremore perficiendae studium excitati'ad Romiti XXXVII. vel Onse uelitia potius Reprobarinnis sunt, L m si jam praehabiti, h. e. partim corruptisnu hominis inhaerentis, partim rea in ei a - entu imputatio. i. Nondum habui inflictio. Vtenis electio ex sep nit ablationem mali utriusque istius per gratiam justificantem, illius .e-ib per gratiam sanctii cantem, quamvis suis distinctam gradibus; sic r probatio ex adverse ex se ponit utriusque gratiae negationem, adeoque& mali ethici phrsu; e in peccatore rellitionem. Accedit verb illi malo,

mali nondum habiti iiiiiictio, citiam revocarmis partim ad mali ethici augmentum perindurationem tuaiciariam, & peccatorum antecedentium per peccatasubsequentias in itionem, ad Rom. . 2 .28. 2.Thessal.2.ll. quam

excipit durities totalis finalis ita partim ad n liphnis complementum, aeternas nimirum pemas , quibus justo Dei judicio homo peccator mancipatur, ut qui in *oaterno nunquam peccare desti it , -is in sterno Dei aeternas oci infinitae culpae proportionatas poenas litet. X X X VIII. ut veri, illam de Praedestinatione doctrinam Dei ve bo consorinen , conscientiae tranquill .mdae accomodam,& pietati in homine tavendae opponunam censemus : sic heterodoxas omnes haeret, corum,§ariorum variorum piniones, quae ab hoc fundamento rocedunt, a veritate & sente Aria nostra alienas esse profitemur; quae quisdem ad ua classes revocaeti posint. Quidamenim praedestinationem pror sus ne mi, alii salutarem de ea doctrinam commentis suis commpunt. Ad incinctus ni pertinent, I. Athri. r. D:c m. Academicidia Sceptio. q. ludo. Quamvis enim statuant, Deum ex mero beneplacito suo, ex humano genere quosdam elegisse, quos prae aliis spiritu prophetiae do- Daret, statuuru tamen in genere, Deum illius demum misereri & illum si 'ri secuti participem sacere, qui tredecim siue aniculos fundamentales net,ui .' an 'epe iamdustrit, Sc legem Mosis observare co-vatus fuerit,illum verb puniendum,mulegem Mosis despexerit,uel non observare conatus fuerit. s. γι brietatemhic&mode- si iam praetexunt ignorantiae assectatre XXXIX. Ad posteriorem verbclasem referri debent. . a. Illi, Qui Pelagianam haeresi integram retinuerunt,tellarentque. 2. Inquirit giano im hic haereseωs tradesces sunt. Pellagianorum i resin integram prarier Pelagianos veteres retinuere. I. Socima i qui Mutilaminis siti pleni,&statiae gloriaeque Dei superbi osoris opiniones crudas nobis r ronunt, &cum magistro illo suoElectionem a prxvisione obedientiae, Reprobationem vero a praevisione inobedientiae sesperulant, & speciale detin limina. fallite i damnatione decretum a Deo cunceptum negat,

immo id ipsisse concipi Midem potat ulla docent , in cui in fallibilis

218쪽

GE DE PRAEDESTINATIONE.

rerum omnium futurarum praescientia adscribi cum ratione nequeat, Ke scilicet quid pereat idolo liberi arbitrii , quod in omnium animis erectum volunt, & hominem sacrilegum, bc varia sui fiducia turg, dum esse malunt,quam humilem Cc soli Dei βratiae innixum. r. Po; cu inulti qui ab Augustini doctrina hic recessere,&cum Scholasticorum

limpurissi is praedelimationem ingraura secun m bonorum aut malorum operum piae issionem factam contendant, vel praedestinationciris item ad sara. tui, quod Sophistarum πις α μαυν est, a meritis hiana reis suspendunt, praedestinationem vero adgratiarii, gratuitam faciant,

quasi verbaliud uiri a Clue principium esse possiit, Sc quasi non ex praed stinatione gratuita ad gratia I nccelsasse consequatur praedestinatio gratuita adgloriam.

XL. vero haereseωs traducta hic sunt, r. Massienses vim veteres, quibus Semipelagiancrum nomen haesit, qui praedestinati nem a fidei, & incredulitatis praevisione suspensam volube. 2. Eranguici quidam, qui Dubera nomen sibi suisque opinionibus praescribun quamvis in hoc argumento a Magistro suo longissime recedant, qui Ai sustinianae Theologiae, aeque ac familiae, cui nomen dederat, innutritus, lite in alia omnia ivit. Tripliciter vero hic potissimum impinguit

s. Dum Tatiam ηmre alam eatenus urgent, quatenus de teredentem Deo

omnes in universum salvandi voluntatem assingunt , & tum assctam universalis misericordiae, tum id congeneres, partim in acquiritione universali salutis per satisfactionem Mediatoris. partim in universali ejus oblatione per vocationem propugnant. 2. Dum praedestinati nem specialem ex fide vel incredulitate praevisa sitspendunt. 3. Dum certum electorum reproborum auenu merum qierno immutabilique Diadecreto definitum esse, aliqui saltem ex illis, negant. Remonstrantes,

qui easdem opini es spargunt, sed gravius adhuc & periclitosius lila

peccant, quum praeter errores istos errent adhuc alios. L Dum & a surda quatuor decreta, &absurdum eorum dinem, in praedestinati nem invehunt, nec methodum tantum novum, ted nova etiam dogi mi in tradunt, &Praedestinationemex ut in parte lati ie extandunt, ea n menclatione ista complectendo, quae ad praedestinationem non pertisnent: ex alterastri tisime reducunt ad voluntatem silvandi perseveranter credentes, da .andi perseveranter incredulas,ea excludendo,quae ad eam pertinent. 2. Dum electionis es reprobationis species varias comminiscuntur, & micon lita, tun remptoria, ac repG ia decreta', in dia

ita Deo immutabili omnium di rectore, &infallibiliter omnium pra

cio, confingunt. 3. Dum fidem non Dei donum, sed hominis opus iaciunt: Quamvis enim dogma istud crude non proponant, imbabeo alieni videri velint, id tamen ex gratiat resi tibiis re & nomine barbarae dogmate consequitur, & post multas ambages tandem in homine subsustendum, donum Dei pro arbitrio specificante. Dum fidem non putauam cum Scriptura, sed cum Socou discipulis, pei socialem es

219쪽

dientiam definiunt, e que nobis in se& pri prie potitis adjustitiam

imputari per accepti lationem quandam, quam Orgam ἡ ratione actus siti decemlatiri ratione obje' sui contendunt. Dum aeternitatem dc in mutabilitatem praedestinatio' is convcllunt,& ejus Wt omnitum OhμGiram, tum siu dat laevo sum qun X LI. Omnes veri, sive P agianismi, siue Semi Psagianismi faut res id agunt,ut doctrinam de Praedestinatione ad intellectus carnalis, &fori humani rationes componant,& praedestitiantem bonis Haemia,m Iis pcepas pro tribunali assignantem introducant : adeoque, si homilies istox audimus, nequieqxuuia admodum Apostolus id init, ut jus Deo a filii tum de omnibus pro arbitrio statuendi adscribere vel M', quaedam in hocmysterio reperiri doceret, & hominem potentiae ac potestatis Dei commemoratione compesceret. inod si enim Patriarchas istos Doctores admittamus, nihil in Praedestinationis nincvior peri tur, quod non cum humanaς ratiocinationis simul ac consuetudinis, & 'requitatis norma apprimEconveniat. Aliter vero hica istum Deo praed stinanti, aliter Spiritui Sancto, hanc ci Praedestinatione doctrinam n bis revelanti, quae liminem sic unia depressumit, dc Deum in summo

libertatis ac potinatis sitae solio constitumni bis, d uligiosis, ve

nerationem es adorationem proponit.

220쪽

DISPUTATIO '

icum annexu eis capitibus. DE

AMPLITUDINE, & EFFICACIA

mortis Christi.

CAUSA CONVERSIONIS

nostra ad Deum eius, modo.

ET DE

ORSEVERANT is S NOTORI M.

dius inter duo devia cursis tenendus est, nec vel extra Scripturam ratiociniis humanis indulgendo lasciviei dem, vel doctrina in verbo Dei revelata praeposterae in in destiae obtentu silentio transmittenda, quorum illudi .merarium & periculosum , hoc impium dc profanum, utrumque in ipsem Deum , lacrumque ejus verbum, quod mensuram Mei 3c sapientiae nostrae esse voluit iniurium est. I. et quia materia ista cavillis&argu iis hamanis admodum obn xiain, commodissimus i fuerit ad totum negotium expediendum renaa capite arcessere,& duplicem hominis tum tam in quo a Deo .collocatus, tum peccaui in quem se proprio motu praecipitem dedit pauib

altius repetendo eruere.

Ill. Deum quidemin prima creatione hominem rectum,& integrumia imaginem tuam cona disse , scriptura docet, Genesi a&27. 3u LCor.

SEARCH

MENU NAVIGATION