장음표시 사용
291쪽
XI. Circa ista omnia occupatur Libertas Christiana,& ex vera ejus cognitione conscientiae filiorum Dei partim tranquillantur, partim diris suntur ; tranquillantur ob abolitionem quorundam A malorum & nerum, diriguntur in legitimo reliquorum usu. XII. Legis maledictionem primo quod attinet,per Libertatem Christianam conscientiae filiorum Dei certae redduntur, illam abolitam per satisfactionem Christi, Christum nos redemisse ab execratione legis, dum ipse pro nobis factus est inutiis, Gal. 3. i 3.&nullam esse amplius co demnationem in iis qui sunt in Christo Iesu, Rom.8. r. XIII. Rigori quinetiam de coactioni Legis intercedit Libertas Christiana, non tantum maledictionem tollendo, sed & moderando ἀillud de jus strictum, Hecfac, ct rises: 'fecerit haec, vivet in eis, quasi nulla sit ad coelum scala, nisi in perfecta Legis observatione, aqua qui tantillum recedat, minis & poenis ejus sit obnoxius, sine veniae Scgratiae spe. Quin & Libertatis Christianae compotes non trahit amplius Lex ut servos, sed ducit ut filios, nec terret sormidine poenae, sed allicit
virtutis amore, ut spiritu adoptionis praeditos, Rom. 8.i I . ut populum spontaneum, Psal. ito. 3. Non illi Legem intuentur ut exactorem durum, cum scutica urgentem obsequium, & non probantem nisi omnibus numeris absolutum, stib interminatione maledictionis aeternae: Nec alsectiones peccatorum per Legem amplius vigent in membris ill vim ad fructum serendum morti, Rom. 7. i. accentis per mandatum cupiditatum lamite, & irritata hominis prauitate. Quin potius liberi a
Leg mortuo eo in quo detinebantur,serviunt in nouitate spiritus,Rom. . 6. non secundum carnam ambulant, sed secundum spiritum, Legem intuendo, meditando, gustando ut suavem, ut sanistam, ut regulam vitae,
ut lucernam pedibus, ut persectionis omnigenae, ad quam lilijs Dei unice
contendendum, lineam ultimam. XIV. Impium itaque Sc profanum Antinaviorum siue veterum siue r centium dogma toto pectore execramur, qui a restricta Legis moralis a
rogatione absolutam inserunt, & quia aculeus Legi quoad maledicti nem de rigorem subductus, concludunt, γ ν ejus dc proscribe dam esse ex Ecclesia Christiana. Imb hac ratione perpetui vigoris est ocesse debet inter filios Dei, tum ratione multa, ct theoricae & practicae, quia cognoscenda illa, amanda, ruminanda & quoad bonum, quod proponit, id quoad obsequium, quod jubet, de quoad minas, quibus terret,
tum ratione ob errationu, quia amplexanda, sequenda, ut regula vitae, norma perfectionis, occasio & argumentum humili
conis, adeoque secundarib ut paedagogus ad lib ratorem & salutem sibi quaerendam. Libertas enim Christiana consistit in servitute justitiae &studio sanctimoniae, Rom.6. it. - τοῦ Petro I. Epist. ii. 16. aequi pollentia sunt, Se
λοῦ ι Gin, qui ex lege discunt, & quid fieri debeat, & quomodo, & quo graduita quo ordimouide vitae Chustiana ad legem Dei collatio instruit,
292쪽
dirigit, corripit, coercet, dejicit, sed coercitione & dejectione salutari, quae humanitatis radix est, non desperationis. XV. Insignitam itaque injuriam faciunt ScripIores Pontifici j Eeci sis nostris, dum immani convitio hanc illis dicam impingunt, Liberi tem Christianam a nobis converti in licentiam & relaxationem ab omni lege, omni obsequio: satis esse Christianum justificari fide, de caetero reddi άAciliis, suae spontis, lutum lege, nec praeceptis o noxium, nec prohibitionibus constrictum, quibus gemina nobis impingit Beliarminiu lib.ii. de iustificatione cap. i. posse hominem alvari, rerum 1. lia bona opera faciat, nα matu a diurna cuIudiat Sic cap. . aduersari', inquit, in eo ponunt C Itianum Libertatem, vi nuri Mi su ertisvit in conscientia ct coram . . As en cum sius decalogo ad eos nihil pertinere. Nos νοὸ. addit, cum Tridentina Concilio docemus. hovivus Christia s o iustificatos.non esse liberos ab obligatione
prisceptorum I ιι. O. Scilicet hic est candor hominum illorum, hic status controuersiae inter nos & Romanenses Eadem sophistica operose ibis dem probat, legem Mosis, quae ad mores pertinet, a Christo & Apost lis approbatam, id fidelibus ad observandum traditam, quasi de eo internos litigii serra reciprocaretur. XVI. Nec vero Libertas Christiana consideratur tantum respectu legis moralis, sed ocrespectu peccati, tum quoad ejus Natum, tum quoadepas dominium. De illa enim edocti& per alii in conscientiis suis,norunt reatum peccati abolitum per sui iustificationem, de sentiunt dominium illi ablatum & innatam prauitatem coercitam per sui renouationem Scsanctificationem. Non tantum nullam esse condemnationem in iis qui sunt in Christo Iesu, Roman. t. sed de legem Spiritus vitae nos liberos reddere a lege pecccati, vers. 2. Christum nobis factum Sc mm .mota, &άγασάν, I. rinth. i. 3o. ne regnet peccatum in mortali corpore nostro,
XVII. Vt veri, beneficium prius perfectum est, se posterius est im-mrfectum, quamdiu sumus in via ad patriam, & τυ ἀωδει tinctificati nis reserv tur comprehensoribus in patria : Delectamur quidem lege Dei quod ad interiorem hominem: sed videmus aliam legem in membris nostris rebellantem legi mentis nostrae, Rom. . 22.23. EX parte e gnoscimus, ex parte diligimus. Habitat ergo adhuc peccatum in fid libus, sed non regnat, & tributarium est spiritui, etsi quandoque iugum eius excutiat, non sine lucta tamen & coercitione sequente. XVIII. Eo ipso verb quo per Libertatis Christianae cognitionem filii Dei certi redduntur de liberatione sui a lege & peccato, de qua supra actum, eo ipso certi etiam sunt &persuasi deliberatione sitia tyrannide Diaboli, & imperio mortis, Sathanam esse sub pedibus suis, rugire quis demseambulare, quaerendo quem deuoret, supplantare etiam quandoque ad tempus, sed cum victoria finali filiorum Dei e tentatione et tantium, ut qui illius membra sunt, illius spiritu roborantur, qui partia ceps factus carnis staguinis, ut per mollem aboleret eum qui mortis i . oo 3
293쪽
habet interium, Eoce' Diabolusia, Hebr. u. . Sla mortis temporaris natura mutata in sitis Dei quibus es transitus ad vitari Iob. .r . migrati di Christum, Phil.1. . liberatio a corpore mortis, Romip. 24. Morti Veri aeternae nullum proris in filios Dei jus quae enim ab rbet impios, abso pta illis est in victoriam, LCor. t .s ' XIX. Pertinent vet, etiam ad objectum Libertatis Christianae cer nimiae Iolis quae sub oeconomia veteris stamenti erant paedagogus ad Christum Gal.3.2 ..& tessera populi foederas, &o tinere debebant f .ui mea δεορω-ς, Hebr.'.Io. Hariim non cogniti nem, sed observationem abrogatam docet Libertas Christiana: Lex errim praeceptorum, quae in ritibus, abolita, Ephes. 2.i corpore ipso, de expressa rerum forma exhibitis, Col.2.i7. Hestato. i. Nec inde dignitaticeremoniarum illarum quicquam derogatur, vel LUislatoris constantiae de immutabilitati; apud quem nulla t, Iac.
'XX. Tametsi autem abolitae fuerint ceremonior,&jugum illusu -ςάκ-, a cervicibus Christianorumtemoturii, factum id tamen per certos gradus, & Synagoga cum honore lane rata fuit, & ad sepulturam paulatim deducta, tum quoad jus, tum quoad cognition dc praxin juris illiuς urtiuersalem, dc ceremoniae pris ex vivis mortuae, eXnecellariis arbitrariae redditae , mst ex mortuis mortiserae, exacturariis illicitae, nunquam refodiendae , non magisquam sepulclua violanda, post plenariam Eunaviij promulgationem, d Templi Hierosolymitant , sedisceremoniarum sacrarum, molitionem.
XXI. Sic legesserenses o iudicialis, quae Iudaeis quondam imperatae,Libertas Christiaria abrogatas docet, non sed isse τι non qua juris communis erant, hactent enim aeterni vigoris sunt, &obsequii perp tui, sed qua juris erant narticularis latae Iudaeis reduplicative qu.talibus, distinctivae illorum a ganis, & accommodatae ad g ium& gentis Aregionis , eatenus enim illarum non cognitio, sed obiervatio abolita. Si quod ex illis misti genetis occurrunt, sin iis ad suum genus revocatis,
facit. constabit, quid in iis dispen sabile ut, qu id indispen sabile.
XXII. Non minima verbLibertatis Christianae pars est, immunitas conscientiarum abimperis humano, in genere cultus diuini, & actibus religiosis per se talibus. Hactenus enim nulli Legislatori obnoxiae sunt, praeterquam illi qui solus p6test seruare dc perdere, Jacob. H. qui unus et . Siculi j Dei norunt se pretio emptos este,nec debere esse seruos hominum,
; X XIII. Nee tamen Ecclesiae omnis potestas Leges serendi abrogata, vel omnes omninb traditiones humanae troscribendae, distinguendae enim traditiones dormaticae ariti c. 'ibim circa illas Ecclesia potestatena νμ- non habet, habet tamen circa istas, sed his cautioni trus, ut reum centur ad genus Apostolicunt,& dici possint . v ώνως, κατα ia: is insti-- tutae. i.Coiimh. is o. adeoque nec ridiculaeuiit, lucinanes, nee super stiti
294쪽
stitiosae, nec ex paganismo vel Iudaismo derivatae, nec exaequentur L sibus diuinis, liue quoad dignitatem, siue quoad necessiitatem, nec o trudantur Ecclesiae Christianae sub opinione meriti & cultus peri & quae sunt alia id genus. XXIV. Ulut vero conscientia nullum nisi Dei dictamen admittat, illud tamen nihil prorsus derVat juri Magistratus in subditos nec sb tam laxat Libertinoriun furoribus : Magutratum enim Sc a Deo esse,&Dei λ. r. ων agnoscimus Cc profitemur, nec seruitutem corpor leni & Libertatem Spiritualem inter se arietare pro comperio habemus, Rom. iyi . I. Cor.7.2I. Afferimus quin etiam cum Apostolo Rom. 33. . non tantum propter ham, sed & propter conscientiam parendum Ma- stratui, rativite mandati generalis, quo sulcitur obsequium Magistr tui debitum. XXV. Versatur verb etiam Libertas Christiana circa ris inestas, α λlios Dei in earum v sit dirigit, ut enim res δ actiones diuersorum sene- nun sunt,quoedam bonae dc praeceptae aDeo, quaedam malae N prcini bi-tae,quaedam medii generis,nec bonae nec malae moenera rtu,ut loquuntur Scholae, nec praeceptariaec prohibitae quoad tipeciem & actum,ade que quae 5c praestari possunt,& omitti, sine culpa: sic tabertatis Christi nae gnari hic eius ductu inter duo extrema vitiosi medium & rectum tuis nent cursum, intersit perstitionem nimirum&licentiam. X X v L Dpserit illa sitis Deiduplicem Canonemsuriuntura, clinitatis alterum, priori naturam rerum discernunt, praecepta a prohibitis, inedia ab utrisque distinguunt, sic habent is si Rom.r . . posteriori maxin circa res medias sae in omittendo, siue in committendo ad proximirediscati rem dirigunt, pore statis tamen 62Libe tatis sex probe sibi si inper conscii, sed qua utendum noruntad aedificationem, non ad destructionem, non Libertatem sibi praecidendo ejus exercitium moderando, nec ob res medias temere Pios damnando, vel .s inlatum ponendo si atri. De quibus omnibus prolixE Apostolus
AN VII. Docet hic etiam Libertas Chiastiana distinctionem object rum,quibus cum filiis Dei negotium est. Aliter ill i agendum norunt ciuit illis qui . eo ιαῖοι aliter cum illis qui Cint quibus non notitia deest, sed candor, si d probitas. intepa li praxin & prudentiam sequitiatur, diu sim te cum diuersisagentis,
Petri imprudentiam cauent, qua circapr in illam lapsiis, Caltat. J XVIII. 'Nec Iabenaschristiaria stat,quoininus mina mediis naisus coerceri positzia circumsu ibi regii vis part Ecclesiasticis, partim Foliticis, quibus parendum nonnat filii Dei quando imperantiar ab iis qui authoritatem habrari, modo ad sat sile saperstitione, ille sincit itatis iniculi peculiaris, sine tineri hic Mecessitatis solum& Quae, M.ti s genus appetaticibus Si enim non conscietitiae it lorum liga 'tur, sed Loc motiva tantum cohibetur, accieoipseLibertaris sitae dono: ia
295쪽
Christia, vocatione , eo im functionibuου.
296쪽
ordinem id tempus institutae suerunt, partim apostolorum, partima. 'ru
vl L suerunt Ministri extraordinarii, qui Ecclesiae colligenda adhibiti, & partim immediata vocatione, partim Prophetico lumine, partim insallibili Spiritus S. directione, partim miracidorum μίσμων, partim universili in omnes Ecclesias inspectione, adeoque extraordinaria aut horitate instructi suEre, Mattiuio. & 28. ad Galatii.Lad Ephes
VIII. Viri a stolici suam, , L PNpher' a. . Si missa, 3. L m. DiseMpuli. Proph. ω , qui extraordinario Spiritus Sancti amatu & rerum variarum arcanarum cognitionem, & Scripturarum interpretandarum facultatem singularem, & donum illam variis linguis ad Ecclesiae aedificationem impendςndi in Eccles. Christiana nascςnte habuerunt,i. Cor.
IX tauq lista HEre virinpostolici, qui vel praeter Apostolos Euangeliis scribendis m num divina inspiratione & ductu admoverunt, vel Apostolis vicariam operam sive in constituendis, sive in gubernandis etiam Ecςlesiis praestiterunt, quales&Ere Silas, Timotheus,Titus, alii. X. Lxx. Distipuli Ministris extraordinariis accenseri possunt, qui a Chiislό ad regni sui in Israele praeparationem δc inchoationem adhibiti
XI. Ordinaria iunctiones in Ecclesia sint, quae non ad tempus duris taxat, sed ordinari Ecclesiae siue instituemda, & retenda simul, siue rondarant imadfinem usque mundi sunt destinarae. XII. Sunt verbiunctiones illae ordinariae, i. Pastorum, a. ωθ- Pastoribus contradistinctorum, se Diaconorem. XIlI. Pastorti sunt, ut partim ad instituendam, partim ad regem E clesiam Christianam sunt vocati, & quibus tumiambu& Sacramentorum ejus appendicum, tum disiciplina administratio conjuncturi commissa
X sq. . Horum Pastorum ordinariorum aqualitatem, quoad dignitatem muneris, in Script a fundari censemus, Actap. 28. Pnali p.r.r. r.Tim. 2.2. .Petr. . I. 2.3. TitiI. I irae litarim inconstitutionibus duntaxat humanis, adeoqός Disivi sc Presumi distinctionem non Arini acepti, sed humani tatu lim instituti esse judicamus, quae bono fine introducta sensim abiit in fastum d tyrannidem in Ecclesia Romana. Tametsi vein aqualitat ni Pastorum, ut in divina constitution iundatam, praeserendam Mnseamus, in Ulitur im tamen omnem non ab litte damnamus, ubi ea ordinu tantsim servandi non jur dictimis exercendae gratia introducta est, nec pro mi aria, vel divino orecept constituta habetur, nee adiunctiones ver Dei nullo modo deisit extenditur, qualis es; ubi in
297쪽
Ecelesiis Resormatis usurpatur distilictio Suponuendo iv, Iallectorum vel Anti intum Sc rasurum alioruim Uten. mea quae regi iminis Ecclesiastiaci spectam, ex solo Dei verbo definienda sunt, sic circa rigim nis externi formam libertatem aliquam Ecclesiis permissam cen semus , t te regimen instituendi. cum cautionibus necestariis, quod pro locoruui hominum genio ad aedificationem magis facit, dc a Hierarchia Pontis scia prorsus alienum est: dc adfinem illum rescriuri quent Paulus prR-
X v. Prcium contradistincti Pastoribus sunt,qui non Ecclesiae inst tutius, sed regenaa duntaxat vacant, nec doctrina,vel eiusde missi φλου tantum, cum Pastoribus administrandae subsidiarib adhibentur. scandalis partim impediendis, partim detegendis,partim coercendis, Mordini Ecclesiastico procurando, destinati, i.Corinth. u. . dc Rom. a. 1.Timot. Di . Presbyteros illos ad munus Ecclesiasticum vocatos perporam laicos vocari censemus.
X v I. Ex Pastorum Sc Presb ermim horum, qui miniar semoti v eari solent, collectione constituitur rati uri , vel coetus ordini in E elesia servando, scandalis vel impediendis, vel avertendis, censuris Ecclesiasticis strii gendis, 3c iis omnibus quae ad aedificationem faciunt promovendis, quae vect ei intercedunt Ecclesiasticis mediis legitimis, vel praecavendis, velamovendis vacans atth. 16.i7. 2.Tim. .6. XV M. Diacon sunt ministri aerario sacro colligendo, conitituendo, distribuendo,&pauperum, ac infimorum curae destinati, &ad munus istud AEcelesia vocati, Actor.6a. 3.&c. Q ibus in Ecclusi a primitiva a
X ulli. Pre,ut rerum de Duoraram istorum lanctiones perfituu eso v praestaret, quam tempora: M, exemplo Ecclesiae Apostolicae, nec tamcn tulanter dc proterve traduci detret neces Iaria aliorum pro aliis su itutio, cum id quod muneri isti issentiais est salvum manet, nec nim talium munus ex duruitione, sed ex sibi na administrationis metiendum est. XIX. Doctrinae orthodoxae de vocatione Ministrorum Ecclesiae chrustianae repugnare censemus, i. commentum Socinuinorum singularζn vocationem ad mliusterium sacrum inquiri negantium. i. D igmata Anabutiturum. Contendentium. i. vocationem de selectionem ministrorum, non nisi minuisitis viritim oninium Ecclesiae membrorum
suffragiis . legitimam eii; i. Manuum impositionem nucessariata esse ad confirmationem sanctionis istius. 3 qui vocati nem legitimam ab Ecclesia Romana, dusaue capito a canonibus sus
XX. Doctrinae Orthodoxae de se niuem Ministrorum Ecclesiae
christianae repugnat, i. Sιhνretu seidia omia in publicum verbi misnisterium, ut non necessarium, in cursantium . delirium. 1, a Dynaarum, Daconis etiam vel bi praedicationem publicam cominiciendam
298쪽
eontendentium error. y-, comitaenea, Hierarchi,ni Des i. ibo nullatenus innixam constitutatiunt, & Pontifceni Oecumentainim Cardinales, Patriarclias' -hi-Epis: opus, Episcopos, MAEDMana ieritas, Exorchus, Acolit os, Sacrificulos, nonicos, Curiones, cuniciis id genus exintinnias in Ecclesiani introducentium,. quontiri nee iambo, nec Umm; in scriptura traduntur, nee cumiis quae de itinctioniabas sacris in ea proponuntur,conciliari possint.
o ε c i s r o Lvψ Latofis nomi sus variis sintdestis inii Ecclem, 5c aliqui nomenclationem istam non tantiis adoptati pol halbicientur, verum etiam eam actu adopterit: Alii contra iret homina idsenus ver siris cestibus praescribaiit, vel prae tibi, ballis vesint, disimiendum paucis, quaesistemia hic se lidum i tutis & reainatis Leges ob in te debeat,iit&hbriori Eeclesanisti, earumque pari,quantum fieri potest, risulatirti paenetii uir stir ah, hle non tantum ut itieuotein, sed ut selam citam adoptandam coisemus. illam verbriteri eonablinur, r. Aiγ-
299쪽
smhiaca, id haudquaci am. ulniitten im in Eeesesia Christiana. N inhia id genus factiosa dc schismatica Paulus gravistiniὸ pellirinxit in
Ecclesia Corinthiaca: Ergo tali non sum adimitterrita. M.qonscens qui ria patet: Minor probatur ex I. r. . ita Noca tem duo sit ius restram μre: a quidems in Pauli; ustantem Apollo ; Ego autem Cepha. Et argui nentum
et, sortius sti insit ductum a mineri m ora ad minia. Si in eo peccabatur ab aliquibus, quod se denominarent a Paulo etiam Jc Cepha, praeclaris. si is licet Apostolis, quorum & summa dona suEre, & eximia in Dei Ecclesiam merita , quippe qui ut Doctores & extraordinarii
prorsus non rigarunt tantiim Ecclesias, verum etiam eas plantarunt,
deoque quibus to regii major debebatur : Multd magis peccabitur ab iis, qni volent factiosa id genus nomina Doctorum minorum sentium vel utribadoptare, vel imposita serre, aut dissimulare, ademque momum Ecclesiae Corinthiacae spernere, Sc Apostolum nimiae sev piratis accusare. IV. Spetialia arguimenta sensi I. Quod Christum dividit vel lacera non est serendum.Nomina4d genus schismatica dividunt Christum. Eon, non sunt serenda. Miser patre ex v. i3. ejusdem capitis. Notum ver Christum,vel si,militeratiotiemur: s& quae illi soli competitui riclesias, vel Cliristum intelligi ni, sui conlideratuti reum seo corpore, quod est Fecini cujus unitarem scindunt & lacerant,qui in partes eunt. 1. Qui pro nobis sintcsent cilici fixi, illorum nomina haudquaquamn I adoptanda sint, vel prees tibenda. Nulli Doctores pronobis sunt emessest. Ersb. I f est Pauli. M. en per se evidens. 3. In quorum nomen non sunt sapti l 1ti, ab illoruiti nomine denorninandi non s ui . In Mill mk Γ 6rti nomen siti nas baptizati. Ei . Major dernaowtili est. patet. Elthis evidens est unum luntaxat dari- nenon denominationis, ab eo uimirum ductum, qui pro nobiser ε in piem baptizati sumus, quod nulli mortalium compotere, a GD, est. V. r. E loco t. Corinth. Iir. s. 6.7. qnamor argumenta duci possunt. I. Qis es signum δc opus hinni unicarnali una, id ab Ecclena Christi removendum. Denominatio a Llacioribus, &c. Ergo. M or denubpatet, Minor est in t u. Iaminiis enim esse sumiuiribi a Paulo .lbeti mi Eiae,ri .vel f PH el subjecti νε pro habere silbstantianicarnis, & carnem cin. cumserre, vel in carne vivere, sed ethice Sc a Dctiris, pro secundin carnem v xere. hoc est indulgere dictamini & cupiditatibus carnis, corruptae nimiru
i copposith. ad illos qui dicuntur Prout alibi nu . . vi α' Α- rostolo sunt, et uti. Lix. ii. vel τα ut 1i.Cor.X. . vel ri', ut Rom.m.17. Hebrivit.re. II. Q 6d contentiones de disidia inuet in Ecclesia Christiariis, id ex ea presseribendum. De nomia natio a Doctoribus id facit. Ergo,&c. Ma or clara, in τ' c .is enim cim
ire, scilicet , inhumanis assectibus chad hominuiti plausulii
300쪽
E placita se componere,&opponitar rambulationi velis L ., ἀ
xantum per quos credimus,qui plantant tantum S rigan inanis qui nishil sunt ab illis Ecclesia denominaii non debet. At quivis Doctores tales Ialitum sunt. Ergo,&c. Et argumentum denuu duci potest a mago i adminis. Si ne Paulus quidem & Apollo aliud sunt quam signific tu generico, hoc est , ita n Mimura, minus majori loco habendi i intaiij, qui illis innumeris modis sunt inferiores. . Iv. Ab illo tantum E clesia denominari debet,qui dat incrementum. At Glus Deus dat incrementum. Ergo.
VI. Excipiunt adversari, r. Distinguendum esse inter denominati nem schisimaticaa:&di curiatam, prior improbari a Paulo locis illis non posteriorem. r. Paulam improbare denominationes istas a variis O ctoribus respecta illorum, qui consentiebant in fide, non respectia alio rum qui circa eam, dc ejus logmata distenciunt. Alias itaque denomin liqnes superva-neas Astas talus non esse. 3. Paulum perstringere illos qu i haerebam vel suae grauitati, vel Apollo eloquentiae, vel Petri auctoristati,spreto Chusto. Prohiberi etiam a Paulo locis illis nomina Chri- . no repugnantis, quale Minamedisic aliorum id genus, vel ei coorditiata, qualia dantur in Papatu a Druit iis . a Francisio, & aliis qui velut Redemptoto coordinantur Christo. Non vero prohibita es le nominas Mirata Cluisto, quai ta sunt quae simuntur vel a verae fidei Doctoribus aut assem toribus, vel ab eorum doctrina. Sic aliqui dicunt, se Lutheranos dici 1 Luthero, nomine illo siumpto non perso titer, sed dominaliter, habitae Ἀ- tione non prasinae Lutheri, sed doctrinae ab ipse restitutae... vll. Sed nequicquam ista obtenduntur nominibus perperam veluti. Irb adoptatis, vel impactis alius doctrinae profestaribus quod patebit exm - φυοῦ singui mana. Nec vel ab imprudentia,vel a -- α excusari pos
sunt quisue di ae siue alia nomina id genus schismatica vel sibi ipsis pret
scribunt,vel nobis etiam reclamantibus dc quiritantibus impingunt. VIII. Ad LEM. Rs ta per concesso an, denominationem ιν tirin non improbari hoc loco a Paeso, quae videlicet esset merE t i , adeoque iusta, dc veritati ac charitati attemperata, nec cum Christi iniuria conjuncta ales verb esse nomenclationes ab hoc vel illo Doctore priuato ductas, supponitur, non probatur, Quippe cujus nec auctoritati iunituntur Ecclesiae, nec doctrinae qua ab illo prosectae; immo injusta doctrina & nomen saepe a multis ignoratur. 2. & per negat min. nomina , Doctoribus id genus dacta, non e: se schismatica, quum enim di lites ta eant Sc dissidia inter paries,dc vel odiose imponantur aliquibus contra ipserum Sc mentem & voluntatem, ab aliis verb ultro ad
piqntur, bc pius homini tribum quam illis tabetur, utique sunt schis
matica nondiscretiua tan .um. Ex litibus enim & dissidiis super religi ne iniuntur schismat L 3. Κααα is' exceptio ista retorquetur: Si lisceat petere nomina uis etaua a Doctoribus, vel ςa aliis imponere etiam