장음표시 사용
321쪽
IM P ITIs ECCLEMIS CHRISTIANI S. v. i
se nomen haereticorum per merum convitium nobis impingi querimur, ver. Pontificiis impingi debere profitemur, quippe qui' quamvis vere sint &haeretici& haereticorum veterum traduces, tamen ut bene monuimetrb Salvianin libro V. De Gubernat. Dei: In tam siluretici Catholicos se hodieque judicant, ut Orthodoxos titulo haeretica appellationis infomini. Quod ipsum opus fuerit, demonstratum dabimus Collatione initituta inter Pontificios & Vcteres Simonianos, Gusimachos, Montanistas, Audiaues, Staurolat ι, Collyriiatanos, Tu chtaxos, Amsaltanos, Durarisac Noratianos, Nudipedales, Catharos, Pelagiatras, Christianoωtemos dc varios alios. Nec opus, nisi Diphati . umon mi, augustini, Sc Phi ire de Haereticis icha resibus commentationes excutere, ut --retorsionis istius xuriatas sine convitio p posita patescat. Haereticorum itaque nomen nobis
sine ulla veri etiam specie impingitur, quod ut vere situm Pontificii sibi servare debent, donec se ab haeresibus Ecclesiae suae impactis solide vii vicarint, quod nemo ex illis praestitit hactenus, nemorraestabit. V AE S T i O V.
An Erebi clici quidam Lur heranorum nomen cartibus fuspi scribere debeant t
I. Extra controversiam est,illos qui sibi solis Augustinae Consessionis nomen 6c fidem vindicant, Dithtranorum nomen coetibus sitis praescribere. Nec hoc tantum, sed aliquos etiam ex illis verbum Dei Lurberanum, R ligionem de fidem Christianam Iutherbam vocare. Quod ab aliis viris eruditis dc piis earundem partium haudquaquam probari existimo. Hinc etiam nt, ut quia ipsi Augustinae Conressionis Socii hunc titulum coetibus suis praescribunt, nomen Lutheranorum iis praescribatur ab aliis. A quo tamen Sc illos primis,qui id ad istant,dc alios postmodum,qui e rum stylum sequuntur, abstinere praestaret. II. Ramius ejus rei solidae dari possunt. r. Qi nullum denomini. tionis ejusmodi vel mandatum exuat, vel exenimum laudatum in Scriptura. 2. Quia in genere nomina id genus prohibita illis qui veri Chrisiudiscipuli esse volunt, quae a Doctoribus ducuntur, ut demonstratum prima Disputatione. 3. Quia ab haereticis tantliminueteri Ecclesian mina aDoctoribus sitis adoptata. Ouia eadem consuetudo perversi in Monasticis familiis introducta supEruitione, ubi alii se Augusti ianos, alii Francificanos, alii Dominianos dicimi. s. Quia ecclesia tota vetus --mine Christianorum de Orthodoxorum solenni contenta fuit. 6. Quia
ipse Lurbem vehementer invehitur in illos qui se Lutheranos ipse ad huc viventeo putabam, Vide Tom Op. zm ib. subanitium
322쪽
ubi unum Christianorum nomen inculcat, alia factiosa caveri vult, Pauli auctoritate id ipsum confirmat, & suum nomen haudquaquam ejus esse valoris pronuntiat, ut ab eo Christiani denominari debeant, inambstultorum nomen illis impingit qui ista nomenclatione utuntur. Sic idem theria in Appendice Catechismi siti ad quaeitionem, quam Religionem vel fidem pronteatur aliquis, responderi vult ab unoquoque se Christionum esse, non Lutheranum. 7. Quia nomenclatio id genus convitiis Adversariorum occasionem praebet. s. Quia plebs ita dementatur istius nominis auditione,ac si Lutherus vel Religionis suae auctor suisset, vel Doctor ian-ςω Sc tamin. 9. Quia saepe sub hoc nomine doctrisnahi multis fidei articulis fovetur aliena a Lutheri doctrina,immb ei opposita, adeoque sine ullo jure ista denominatio praescribitur. Conseratur vel una sententia Lutheri in aureo libro de Serro arbitrio cum doctrina
illorum, qui se discipulos Lutheri hodie profitentur, & patebit facile, illos se Lutheri discipulos dicere, qui hic in alia omnia eunt a Luthero,immb ipsam Lutheri doctrinam in Calvino aliisque damnant. Nec dici
potest, hunc librum vel doctrinam in eo contentam revocata fuisse a Luthero per δατέως φροντίδει s*ωπιραι, Quum nec mentio istius retraei
tionis uspiam exstet, dc liber iste operibus Lutheri diu post ipsius obitum adhuc insertus ab ejus discipulis fuerit, sine ulla admonitione vel cautione. Adde idem a Luthero ruisse traditum in Praefatione eximia in Epistolam ad Romanos. io. Quia sub hoc ipso nomine oppositae plane foventur sententiae: Nota sunt dissidia inter Hannium & Istibertim super electione, inter Brunseri celes Theologos&Suevos super ubiquitate, desuper manducatione corporis Christi inter Imen es & Heli .udiensis. Qua omnia haudquaquam a nobis proseruntur, vel ex aerugine,vel malo animo in eos qui Augustinam Consessionem sequuntur, quibus prospera omnia precamur in Domino, seg eo duntaxat fine, ut constet haudquaquam nomen a Luthero ducendum esse, inamb id ne diistinctii uin quidem vel confDrali ob discrimina illa & varia alia censeri posse. III. Non dissimulabimus quasdam exceptiones nobis opponi super hoc negotio, praeter illas, quae in superioribus Disputationibus a nobis fuere discussae, quae paucis etiam occupandae. Exc. I. Esai. 62.2. jam olim pro dictum Lisse, nomen norum Ecclesiae sub N. Testamento esse indendum. u. Fideles Aesaliae nomine designari Luc. I9. 9. Roman. 6. Jacob. I i. 2I. 3. Nathanaelem Israelitam & totum Dei populum Israelis nomine appellari Joh. I. 8. IV. Sed nec istae exceptiones tanti sunt, ut iis quae a nobis retrbadstructa intercedant. Ad LEM. Rest. I. Mni, ac, dc per negationem , haec directh efferri de Ecclesia Novi Testamenti, sed de Ecclesia Iudaica, de illa enim Prophetae sermo, de illi erigendae verba illa destinata. 2. Σι-n vitiora os , dc per comesonem, demus id de Ecclesia Novi Testamenti diactum,an sequitur id de nomine Lutheri Ecclesiae imposito intelligendum
dis i Aldui si mo ibi potius de nomine univeis ut Ecclesiae imponendo,
323쪽
quod est nomen Christianum in oppositum nomini Judaeorum veteri,quod pro maledicto habendum sit, prout id docetur Elai.6 .is. in cujus locum
substitutum Christianorum nomen, Actor.II. ψ.26. Argumentum ergo procedit a genere ad stecum a mali νὸ, vel a tum distributo ad distributum. Ec elesiae Novi Testamenti tribuitur nomen novum : E. nomen Lutheri. An non sic ad Lutheri usque tempora prophetia illa fuisset destituta complemento suo' 3. Peccatur etiam H bo dirisionis, quia diuiduntur componenda, dicitur enim ejusmodi nomen indendum Ecclesiae, quod os Iehora proWrit. Docendum vero ubi & quando ore Jellovae Ecclesiae nomen Lutheri impositum fuerit. Immb habemus sui6. quale n men Ecclesiae indendum fuerit, futurum nimirum, ut vocetur popuIuι sa dis, vindicatι Iebora, ct cipitas non derelicta. Supponitur etiam falsa' pothesis, ad litteram verba Prophetae esse intelligenda. Notum verb, in Scriptura, vocari, nominari, novum nomen gerere, dc quae sunt alui id genus, non nominaluer vel verbaliter, sed reali tir saeee intelligi, non de novo nomine, sed de statu novo, in quem hic vel ille transferri debeat, erout hic
Ecclesiae norum nomen promittitur, h. e. status novus, nec novus tantum
sed melior, prout temn apud Hebraeos intelligitur, ut notum est ex pro ceptis parallelis, quando sermo de cantico noro, pracepto noro, & aliis id
V. Ad r. EM. Res. i. Peccari timebo ς An enim sequiatur, si fideles Abrahae filii vocentur. E. a Luthero denominationem p tendam esse. An enim cum Luthero Deus foedus iniit, & cum semine
ejus ut cum Abrahamo' An non Scriptura 1 Atiata, Abrahamumparte credentium vocat ' Rom. i. An idem aliis applicandum Scriptura nec j bente, nec praeeunte φ a. Peccatur Elencha parium, nec enim Lutheri filia
vocari volunt, vel semen Lutheri, sed Lutherant. VI. Ad 3. Exc. Rei'. i. Denub peccari fi ho et ' ri'. . ¶to semo parium, cum Israelitarum nomen sit, & peculiari de causa Dei Ecclesiae impositum, in Israelis quippe semine Deus Ecclesiam conclusam voluit. Argumentum itaque non procedit a nomine divinitus imposito ad nomen usurpatum ab hominibus, a nomine paterno imposito filiis ad nomen impositum meris alicujus discipulis, a nomine distinctivo gentis ad nomen distinctivum Religionis. r. Iisdem Ele his peccatur in exemplo Nathanaelis, quippe qui merito Israelita vocatur, tum quia carnali generationis serie ciescenderat ab Israele, tum quia pietate & in-. tegi itate reserebat Israelem, incedens vestigiis patris sui Israelis. Inst. Israeliticum nomen extensium etiam fuisse ad gentiles, & quidem velut
nomenclationem vel denominationem religiosam. Hinc vocari Ecclesiam Urael Dei, Galat. 6.i6. Deum verb nunquam in Scriptura nomen ab
homine Ecclesiae suae impositurum fuit se, uid absolute malum vel illicitum foret. Ristona. i. Per concessonem, nomen Israelis etiam extensum
fuisse quandoque ad gentiles, velut filios adoptatos in iamiliam & fidem Israelis pro filiis infidelibus.ti impiis ab eo excisis, Roma . it. 2 . Et
324쪽
TAE sis LE Ecclesiae vera natura ac noti actum Agendum jam de salsa, quae verae specie multos vel occupat vel dementat, nec Dei viui domus, sed Sathanae ossicina est, nec veritatis ς γ vel sed mendacij.
Ecclesiae hostium, vel opertorum, quorum illi latrones sunt, histraones isti, utrique Bethel convertunt in se haren, veritatem in mendacium, & verae Ecclesiae oppugnandae subvertendaeque a Sathana adhibentur. De utriusque fallae Ecclesiae specie, sed compendio, agendum. III. Prior itaque falsae Ecclesiaesecies est,quae constat ex apertu verae E clesiae hostibus , estque coetus eorum, qui a vera veri Dei &Christi eius cognitione sunt avers, quales ad quatuor classes revocari possunt.Sunt enim vel Gentiles, vel Iu Di, vel Saviaritam, vel Muhan edam. IV. Gentilium nomenclatione complectimur iugenere omnes illos qui
gentium instar pthrrarumque objectum sui cultus petunt vel a creaturis, vel a phantasia sua, & siue creaturas vel coelestes, vel terrestres, vel aquatiles, vel animatas, vel inanimatas pro Diis habent, sue idola ipsi sibi fingunt, ex iis quae nec fu Ere, nec sunt in rerum natura. Species talium tot dari possunt quot diuersa vel objecta ad cultum prostituta, vel modi & r tiones ea colendi jam olim. Istorum verb omnium enumeratio vix in t Mis voluminibus absolvi posset, quum tot myriades idolorum exstit rint extentque apud Gentiles. Immo eo ejusque singulari Dei judicio is, ita multi traditi suEre, ut, quamvis homo animal superbum sq& sui plenum, non creaturas tamen duntaxat viles & longe in in se constitutas ad cu . um sibi prostituerit, & numina in hortis etiam crescentia coluerit sed & pallorem ac morbos de furias Deos secerit, dignissimus sane mortalium, qui Deos suos secum semper habeat. Vt vero minimἡ excusandi homines isti,sic inter omnes aliqua,etsi non excusatione,commiseratione tamen digni, qui nobilissimam caeli facem, solem, cujus a mirandum lumen motum, influxus beneficia in es experiebantur, ad '
325쪽
Dvἴre. Cui rei interea Deus singulari ratione in populo suo intercessum voluit, cum Solem Ozia a mi peris dictum voluit, adeoque instar minis stri famulitio, nonΑnstar Domini majestate cen siendum. V. nomenclatione designamus reliquias illas populi Israelitici, praeter colluviem gentium aliquot illi permittam, qui Vetus Testamentum pro uno Dei verbo habet, Messiam vel exhibitum vel pates ctum negat,ritus multos Iudaicos lege ceremoniali olim praescriptos o
servat, nec lampades tantum a Deo accensas in tabernaculum infert, verum etiam ceremonias & praecentiones innumeras addit,
Majorum suorum & blaspnemias in Christum servatorem imit tur, dc Talinudi ac putidis Magistrorum suom in nugis haeret.
VI. Samaritanorum nomenclationem intelligimus, colluuiem Iudae
rum& Gentilium qui veri Dei cultum cum Idolorum patriorum cultu iam olim permiscuere. 2.Reg.8.26. Sc non locum sibi tantum nouum ad cultum, sed & cultum nouum in loco nouo finxere, Dei que populum dio habuere, im m. oppugnavere, ut ex Esdrae libro patet. Hinc iacies etiam ascendentis Hierosolyma exosa Samaritanis Lucae,'. p. l3. 6 raris simae charitatis nota, Samaritani beneiicientia in Judaeum, Lucae io. versu VII. Mubainmemorum nomenclatione designamus omnes illos qui
hodieq; famosi illius impostoris Mahammeo, sub Heraclio, sexto a Christo seculo orti, Sc fraudibus ac latrociniis bonam Orientis partem vel dementantis vel subigentis doctrinam impiam sequuntur. Quamvis enim&ipsi in partes scindantur, &Christum pro Propheta eximio habeant, in eo tamen conspirant quod & verum Deum ignorant,&doctrinanis . quuntur ex Iudaismo, & Christianismo conflatam, adeoque&Judaeis& Christianis occupandis opportunam, immb hominis nefarii portentum supra Christum Dominum evehere audent. VIII. Conrmiunt quatuor istae falsae Ecclesiae classes, i. In objecto gens risa cultus, quod falsum Deum colunt pro vero, dum vel Trinunum Deum ignorant, vel oppugnant etiam, dc majestatem eius,quem misit Fi- Iij haudquaquam agnoscunt. 2. In ratio serviali generica cultus sui,quia falsa & perversa utuntur ratione Deum colendi, adeoque idololatra
sunt &ex parte o ccti, & ex palle modi simul, quicquid obtentui si mant. Ille enim Deus qui Trinunus non est, Pater, Filius, S Spiritus S.
idolum est ; Deus verus non item. 3. In auri june muralia vero Dei cultu, vel negatim tantii vel priuatiua etiam. In principiogenerali quod a spia
ritu impostore etsi per varia instrumenta deci tantur, cui quippe promiscuum est sub hac vel illa forma coli, unde se non idololatriae adventitiae oppositit apud Romanos, sed unius veritatis Christianae introductioni & constitutioni. IX. Disrunt tamen, i. In cultus singularum gentium. 2. In rationesumali milica cultus quae singulis sermEdiuersa. 3. In prim
c iusticia bin, Ethnici enim suae aut pluintasiae aut stupori liae vel illa
326쪽
idola, de eorum cultuin debent, vel tradi ioni, aut institutionis atrimila siti perverso Veteris Testanaenti intellectui, de Talnaudicis ac febriculosis tui si morum suorum commentis : Samaritam misturae Judaismi Gentili sint: Mutavi dant Alcorano, Drragini qx deliri is & nugis consarcinatae. 6. I Minyimmclitis suae idololatriae, per quae ad idololatric sacra pellecti fuere, qualia inter Giatiles suEre innumeri Hierophant inter M ilianam edanos Multammedes Arabs, inter Iudaeos Rabbini varii. s. In gradu rece a veritate, alii enim plus existis,alii minus reces serunt. Sic)udaicum principium dici potest melius principio non tan . tum pagano, sed & Mulvimmedano, conclusiones tamen Muhammeda . nae in multis meliores, Quippe quae & Christum ci Novi Testimenti multa in pretio habenda docent,Judaica: non item X. Pol tinor falsae Eccclesiae scies est, quae constat eY opertii verae E clesiae hostibus, estque coetus eorum , qui verae Ecclesiae Christianae nomen ementientes a salutari veri Dei, de Christi ejus co nitiono sunt aversi, qualium innumerae propemodum classes constitui possunt, de nomen habent vel a Doctoribra , vel a dogmati in . vel ab instituta νμrat. A Doctoribiti nomen traxὀre Ariani, Samosateniani, Marcionitae,
Sabelliani, Pelagiani, alii: A dogmatibus, Chiliastae, Anthromorphitae, Ophitae, Calliari, Monotheletae, alii et Abinstituto vitae, ut Apostolici,
Euchetae, Encratitae, alij. Seducentium, qui haeresium vocari possunt Patriarch numerus magnus,seductorum serme sine numero. Distii sui verb polliunt ex 'arto obtriti, vel enim falsas di periculosas opiniones s uent de per ora Christi, vel de ejus o to. vel de ejus benes ii . vel de modo e applicandi,vel de scio honinu, vel de pluribus simul. De quibus videantur Augustuus, Dipcrum, surriu, Phit strim, dc alij, qui prolixos texueracatalogos talium.
X I. Nostro seculo . praetermissa hic consideratione 5c Fuli' cI. in Oriente, dc aliquarum Occidentis Ecclesiarum, quae erroneae qui uem sunt, minus tamen a puritate recedunt, ac coetuum sanaticorum, quorum Clatses variae in variis Europae regnis ac prouinciis, α qualium examina florentisimum vel inprimis Regnum vicinum proximis annis & exclusit Sc damnavit, tres falsae Ecclesiae species, quae saeculo nostro potissimam obtinent, hic considerandas suscipimus.
i. Ecclesiam Aultimi riorum, z. Ecclassiam an se ivtin m. 3. Ecti sum Pontificiorum. XII. Ecclesia antitrinitariorum, est vel armorum, vel Socinianorem,quo.
rum utrique Sacrosanctam Trinitatem, Deitatem Filii & Spiritus san-:cti veram, adeoque ex consequente & incarnationem ac sitisfactionem Christi negant, utrique Christum creaturam meram &rcipsa faciunt. In eo vect diserunt, quod ariam quidem Christum interiorem di mundo & creaturis aliis statuant, creatum tamen Rin tempore productum, ut de eo dici posset G la sMiniani M. rh inum posteriorem & Mundo dc innumeri. creaturis censent, dc Irin
327쪽
demum ortum, quando nasci coepit. Priores eum adorandum negant, assirmant posteriores , ut patet ex Disputatione Di in Socini cum Dalici comi u habita Anno 1373. & i 79. & postmodiim cum chnydiam Fran 'Anno 1 8 . in arce christophori Psiluoνu. Utrique iundamentum fidei penitus sebvertunt. Illorum origo ab aris genere Ub ossicio presbytero Alexandrinae Ecclesiae, & sequacibus ejus arcessenda: Istorum a I lio Sc Fausto Socinu gente Hetruscis, qui seperiore demit seculo, infausto conatu, sandamentalia multa Religionis Christianae dogmata subvertEre: & infelix acumen suum in se deveritatem conventre: Utrique hodieque gurgustia sua habent in regnis aliquot dc provinciis, operta tamen plura, quam aperta , quae fusae Ecclesiae nomine meriin cen
XIII. Ecclesia a bapti rum est coetus eorum, qui a baptismi in faminimoppusnatione in partes ire, dc nomen inde trahere crepare, dein quam plurinias scissi sectas de ciuibus alibi a nobis actum circa S.Trianitatem, peccatum Originis, personam Sc ossicium Christi, de varia alia..partim domatica, partim practica graviter errant. Quos coetus omnes fa
fae Ecclesiae fimbria hic merith etiam complactimur. XIV. Ecclesia Ponti . loram est, collectio omnium illorum qui Pontis . Mendi Romanum caput totius Ecclesiae visibilis statuunt, Sc ρb ejus diei tura Sc regimine toti pendent, Sc limumeros errores intolerandos s vent. Possunt verb errores illi revocari ad quatuor capita. r. Ad in iamovias superstitiosas. 2. Ad salsa. 3. Ad αἰ:am idololatricum. . Ad regimi tyrannicum. In ungulisti a veritate Sc a puritate doctrianae Sc Christianae recessum, d post uva Spiritu Sancto praediam,2.Thessii. . r.Tim Sc in Apocalypsi passim in Eces iam Christi
nam introducta. Nec ulla vel resormationis vel mitigationis errorum Homni spes affligere potest, quandiu de Pontifici Romano inburg, uria,S: Ecclesiae Romanae immunitas ab erroie non arruli tantum sed lemurali afferitur, quo errore homunculos errare non posse terrior dati no potest, nec foedior. X v. Vtut verb Ecclesiae Christianae nomen Ecclesiae Romanae adhuc relinquamus, quia &RTrinitatis dc incarnationis ac personae .Christi, di quaedam Christiana alia de ejus ossicio Sc praeceptis dogmata cum Baptissim retinet, verae tamen vel pluae Ecclesiae nomen ha qu
quam illi deferri non potest vel debet, ob quadruplicem illam errorum
xlassem, Sc oppugnationem verae Ecclesae. XVI. Nec vel antiquitatis, velluccisionis xel nomenclationis, Ecclesiae Catholica ct Dostolica, vel retialtatis no , vel splendoru, vel sol ccitatis terrenae obtentus Eccletiam Romanam hic juvare potest. Non acutit iras, qui ' quae primam antiquitatem sbi faventem non habet, nec seculum tuo de initium veritatis, te sequentium temporum ordo duci debet, sed, instar Gabaonitarum, scruta vetusta ementitur, non habet. Nonsu isto, quia de dociviali inccessione vera glociari non potest, de Diali glori
328쪽
invaria, partim ob Antipapas, partim ob ripas a ta tim& a fatuos multos, Bionio & Graiectrarda etiam talea, qui prostilialprum autnoritate& libidine ad sedem papalem evecti fuεre.NonEcclesiae Catholha O Ap . solica nomenclatio, quia nec nomina sessiciunt,nec Apostobrum semperest, quod Mostolicum dicitur, nec Apostolica vel diarim discipissa in Ecclesia Romana observatur. Non multitudo, quippe quae & in Gentili ec Μuhammedana Ecclesia reperitur,& contingens est, & in princiolo nec Ecclesiae propria fuit, necesse. potuit, haudquaquam futura est in Ecclesia , ex propria Pontificiorum hypothesi, sib adventum inraginarii Antichristi tui: Nec stlandor&felicitH, quippe quae & contingentia sunt.& apertis Christi hostibus communia de Misae potius Ecclesiae quam vorae in Novo Testamento τε iamia
329쪽
T verae Ecclesiae caput Christus est, sic salsae cujusdam;
verae tamen nomen ementitae, Scebnocentioris, caput
est Antii luistus, de quo nobis, pro methodi nostrae instituto, dispiciendum II. Theoria de Antichristo ad tria capita commode revocari potest. i. Ad quaestionem an sit. a. Ad quin stionem sit. 3. Ad quaestionem sit. Quarum prima neces larib praemittenda secundae&tertiae, secunda etiam tertiae: Quaestio an &sit decidi debet ex Scriptura. Maestio quu sit ex experientia&eventu collatis cum Scriptura. Ex Scriptura patent characteres Antichristi, ex experientia, eorum applicatio, in quo subjecto reperiantur. . III. Quaestionem Antichristus . decidit Scriptura non tantum, Atilichristos varios describendo communiter, qui se variis modis Christo Servatori oppotiunt, vel quoad unum doctrinae caput,vel quoad plura,& ejus adventum negant in carne, I.JOh.II. 18.22. & Wῖ. Sed&δεικτιat Antularistum quendam velut per αι in. Missis sic dictum nobis describendo, r.Thessal. r. cui potissinium hoc debetur nomen, & in quo characteres varii concurrunt, qui sparsim tantii reperiuntur in aliis,
IV. Quaestione an sit extra dubium omne constituta, quaeitionem sit decidemus consideratione gemina, I. 2. Ad ἰνιμιωλ , quod attinet, Scriptura hocsalsae Ecclesiae caput appellat, a. Δεικτιiae Antichristum & quidem cum Articulo praefixo. a. αλψωςnuta hominem peccati . lium perditionis, ιμ- eudos pheram, satam. Eidem applicanda tum nomina exotica P are dc Molliat, tum rvt,be ,meretricis & id genus alia. Iudae um Magistri quem nos vocamus Antichristum, vocant etiam Piet Ia Care voce ex Graeca conflata, dcca et A quod sorte etiam ductum K αἰ is , . Mia riν quasi
VI. Anmhristi nomen aequE ac ,, duo designat, i. Vica mvel substitutum Christi. a. Christo oppositum. Vtraquc expositio hic.
330쪽
Ncconjungenda, & ut prior est fundamentum posterioris, sic posteriores exercitium prioris de scopus. Ideb enim Sathan eum pro Christi vic rio obtrudit. ut se Christo specie & obtentu honoris Christi procurandi
ob facilius de potentius opponere possit.Utraque etiam expolitio nititur Graeci sermonis proprietate, & praepositio sibi, tum extra compositi nem designat ''n apud Hebr. pro vel loco, ut patet ex locis Matth.II.M.& Io. . Hebr. Q.18. tum incompositione sive nominum sive verborum, sive participiorum eandem vim habet. Hoc sen su habemus in Scriptura
ώτιλαμc Miat is, quae omnia substitutionem, vel relationem, vel comparationem dicunt ad alia; Nihil etiam apud Scriptores exoticos frequentius nominibus id genus , qualia sunt M iii. πο- , αὐεὐ-το ,
de alia id genus. VII. Ad quod attinet, i. char erra, quibus Scriptura insignit Antichristum illum sic dictum erumdi in Thelit. Applicandi in Huoibs. V IH. Characteres Antichristi revocari possunt ad duo capita, vel enim pertinent ad circu stantiis circa Antichriuum observandas, vel ad ejus
IX. Circuminantia circa Antistristum observandae sunt, vel inmoris quando,vel loci ubi sit exhibendus. Circumstantia temporis itidem subdi-xidenda in tempus msse, & in tempus manifestationi , dc in tempus dur rio ejusdem. X. Tempus ortῶs Antichristi controversum est, quidam eum am or-.tum Antichristum affirmant, quidam negant, sed sub finem duntaxat mundi oritulum contendunt. Et idem hic Pseudochristiana Eeclesia de Antichristo statuit,quod Judaica statuit de Christo. XI. a 'matiram sententiana,Antichristum iam ortum esse, probat Scriap ura, l. Dum eum Paulus siua arate gliscere coepisse, docet r.Thessέ. r. 6. Mysterium iniquitatis . I. AB L . Iam verari. Idem habetur I.Joh. 2.3. I. m n res in mundo. Et quia 'ςχοιν illi adscribitur te quidem iniquitatu oppositum m steriopulatu, i ini. 3.16. patet ortum ejus fuisse λα-ς ώδε, adeoque opertum non apertum, Sathana hujias mysterii Arciti tecto jam tempore Apostolorum per varios Anteambulones & per praeparationes varias sternente fundamenta apostasiae illius ingentis, quae postea subsequuta. enim Graecis est quod recth peragitur, & dubio . procul vox ipsa Graeca originem a mo Hebraeorum habet, 'uod est,a scondere.Sicimi patri vita clandestinis sceleribus oppleta dicitur υς, sis Iosepholib. di de bello Iud. cap.i XII. Vt verbScriptura distinguit tempus ratisitatu Christi Sc ἡδεί- ξ γ , vel manis latronu ejus, Luc.i.8o. Sic etiam distin it tempus manifestationis Antichristi, dum docet illum tum manifestandum quando ἀ ---, iuerit sibiatu a medio, r.Thessal. 2. verso. . ή -or verb