장음표시 사용
311쪽
eommendati, nomen coetibus suis & suae impuritati praescriptum sitisse,
prout haeretici veteres alij se modo ab Ario Arianoi, modo a Doliata Donati. uas, mod6 a Mai cione vel palamno Marciorum vel falantivi os nuncup
bant. Qualem nomenclationem a Nicolao impingit potius Sectae illi Giritus Sanctus qu.am probat. Unde H is' hoc ipsum reis torqueri potest. Ut enim qui se Nicolaitas vocabant, in eo peccaban sic qui se vocant Lutheranos non minus peccant. Inambiit Nicolai viri sancti nomine bono homines haudquaquam boni abusi fuere: Sie & multi magnorum interdum Doctorum nominibus bonis abutuntur. Vide κ' Haereii v. Si etiam vel eundem Nicolaum, vel alium cognom, nem eum liure'mo Epist. ad Heliodorum dc Epiphastium lib. i. Haer. xxv. Sectae istius auctorem faciamus,& ducem, idem Calvino ratione religio nis a nobis receptae jure applicari nequit. . Peccatur uencho A. lia enim ratio doctrinae Nicolaitarum, quae aperth im dura erat, lun/otvste qui lib.i. cap. xxvii. docet, eos mc hari, 4c idolotnita ςdere,pro nihilo duxisse, quod probari potest ex Apoc. r. i . & collatione doctrinae
Nicolaitarum cum doctrina Balaami. Probandum ver. prius esset aduc sae partis Doctoribus, doctrinam nostram revera talem esse. IX. Praeter vero authoritatem dimam in favorem sententiae aduerra. riorum produci etiam potest authoritas bivnava. i. , qui docet licere haereticos nominibus auctorum suorum appellare ut caueantur, quando de haeresi constat. 2. Vares ab Fb e, Cermis
thiarios a Cerintho. Marcionitas a Marciem denominatos voluit. 3. Sic cono. eilium Nurium Ecclesiam vocat Apostolicam ab Apostolis. Ergo dc Ecclesia v. gr. Iutherara vocari potest a Luthero. X. Sed nequicquam ista omnia. R I. r. Ins ad singula conjui ctim. Hominum auctoritatem inis tiram ei se posse, coactivam esse non posse in iis quae religionem concernunt. lnductim vero esse non duber ubi intercedit authoritas diutina sit perior, dc recta secundum eam ratio. Insteiae Ad i. R4 . s. loqui de aporte haereticis,& dc doctrina quam constat esse haeresin. r. Eum loqui de denominatione ducta ab iis qui sunt auctores doctrinae alicuius novae. Probandum verh, nonnendum Adversaliis, vel nos esseaperi. hqreticos, vel doctrinam nosti talem et se; vel Calvi in aut Zaimbum primos esse auctores doctrinae qu profitemur. a. Κ'iam' Sindereticosio licci appellare ut ciue nisi 'quando constat de haeres, ij qui se Lutheranos vocant, dc t es vo ricupiunt, non debent id imitari, quod de Haereticis duntaxat in Ecclesia
XI. Ad r. Ris'. i. Peti Λ - - , peccari adversae sententiae defensores nos esse geminos Ebionitis, Marcioniti, dcc. r. dum se hi vel illi Lutheranos vocant id sibi appliacatum eunt, & ad imitatisnem trahunt, quod jamolim H leticis impactum fuit. XII. Ad 3. sist. i. Peccari Pi rationi flenchi, quaestio esto nominis
312쪽
bius person libas. Tale veris haudquaquam est nomen Apostolicum quod osticii est,non personae. r. Κα is ut Ecclesia retro hausquaquam appellata fuit Petrina, vel Patit: na, vel Athans iam Concilio Nisceno. Ergo nec hodie Lutherana vel Calviniana vocari debet. Idque multb minus, quia nec Lutheri, nec Calvini ea fuit vel dignitas vel a ctoritas quae Apostolorum, quippe qui fuere & - τιGι & εώ νι siab G r. i. 3. Idem retorqueri aliud ratione potest, ut Ecclesia olim
Apostolica appellata fuit, sic Sc hodie ita appellari debet. Peccatur Eleiicho a dicti fecit κdum quid, &-ri Nec enim Ecclesia appe lota suit Apostolica, nisi quo sensu, Ephes r. ro. in aedis cari dicitur tandamento Prophetarum & Apostoloriam, hoc est, fundamento cui R ipsi Prophetae ac Apostoli superstructi sunt, & cui eorum doctrina pariter stiperstructa est.
XIlI. Accedunt argumenta artificialia a rationibus. I. ut nec italetici. a. Nisi falsi Doctores discernantur a veris nomine aliquo,& in periculum praecipitabitur Ecclesia,& privati involventur ab haereticis ade que seductioni erunt obnoxii. r. Ab exemtione mutenis pastoralis, Eccletiae enim Doctoribus reddenda ratio de animabus sulei suae commissis,& sanguis exigendus de manu ipsorum.s contingat eos seduci Sc praecis pitare in errorem defectu nominum discretivorum. 3. A confusione h terodoxomn , nec enim melius illi confundi possunt, quam si nomina auctorum horum vel illorum errorum illis impingantur, qui eos seliuntur. Tales verb confundi & sic ab errore abduci & aequissimum est Scutilissimum. . Reserniat omni, qui Calviniani norariari nolunt, quamvis alios Lutheranos, Arminianos &Socinianos ipsinet vocent. . . praxi communi omnium aliorum : Ut non absurdum, Medicorum filios alios appellari Galenistas, alios Paracelsistas; Philosophorum alios istotelicos, alios Platonicos, alios Epicuraeos : sic non magis absoniana alios vocare Calvinianos, alios Lutheranos. 6. Ab absturdu, si non admittatur ista nomenclatio,licitum non erit rem unamquamque nomine suo appellare. Sic etiam dabitur orthodoxorum Sc heterodoxorunaeoniasio nec scient ulli cui se Ecclesiae debeant adjungere. XIV. Ista omniati puta leviora sunt&nilriinis rix-λἡe r. At r. R rionem Rest. i. Peccari vel ignorumne flenchi, vel paralogi sina a dicto sicundum quid. Nec enim qua lio,an veri Doctoreo fallis nomine aliquo discerni
debeant, sed an tali, quod ducatur a persona hujus vel illius Doctoris. 2. Peccatvrfalla tu positis re, quas periculum erroris & seductionis caveri non possit nominibus discreti vis aliis, ductis, Wg. a Confessiortibus, vel ab aliis id genus. XV. Ad 2. Rat. R 1'. I. Peccatur Parii I. έ , si reddendast ratio Doctoribus Ecclesiae de animabus idei sitae commisitis, fiquidem illae seducantur, opus esse ut insigniamur coetus Christiani nominibus
ς.λιτ A, τι a id genus a suis Doctoribus. 2. Peccatvrsalsa si 'positisne,alus
mod is, & legitimis quidem, seductioni obviam iri non posse, quod sup
313쪽
Ponitiar,non probatur. 3. Peccatur dum argumentum ductitur annere a stritem assimatire: Nomina diseretiva adhibenda:
Ergo talia, quae sunt personalia,& ducuntur a Doctoribus his vel illis. XVI. Ad 3. Rar. RJ. i. Peccari strensitione. vel de quibusvis hetero xis id a nobis negari, vel dei non rari posse, nos tales esse. Peccatur Elλι, ά: Heterodoxi sent confundendi : Elgo per nomina personalia id geuus. 3. AEqui stimui n&utilis inum est, tales confundi, Scite ab crrore abduci sed licitis modis,non illicitis. XVII. Ad. Rat. Rup. i. Peccari sella sippositi ute, vuI ab omnibus Reformatis id feti, vel a plerisque, vel ea ratione, qua id a nobis
improbatum. a. Peccatur Eleucho par i in vel pluriam interr gationum. Asia enim ratio, I. soci iam)ritvt,qui aper hairetici,& irecteariet ut in se
nam & ossicium Christi, in m. in ipsam S. Trinitatem, adeoque quisundamentum religionis Christiano aperte subvellunt, .calium Deum sngunt, Christum alium. r. Alia ratio armintainstiti, quos plerique R molnstrantes vocant, alii Semi-peligi οι, rarius alii, irminrarios, nec immerit4quia dc ipsi sandamentum fidei evertunt, in eo quod hominem suae salutis diribitorem constitvunt quoad ci catione v graci ae vel oblatae, vel collatae,5c praeterea Sociniana placita complura hodieque adoptant. 3.lia ratio I illa nomm qui tales vocari volunt, S: religionem suam lintheis thera mappellari sata int, imm. & hoc nomine gloriantur. Haudquisquam itaque illis injuria fit,si hoc n0mine insigniantur. Praestaret tamen dc illos aliud nomen a Confessionibus suis aaoptare, adeoque sic aliud illis tribui. XVIII. . Ad s. R. t. 8s. i. Peccari Elincho ictarium. quia nomina illa sive Medicorum,sive Philosophoriun si intiner diser civa,nec vel prohibita, vel Oαρτiis'. ut nomina in Religione. r. Peccatur etiam Elembo n iri οὐ quia inter Nedico: &Philosophos plures sinas esse, nec indecorum est, nec cum periculo conjunctum, id vero haudquaquam in Ecclesia locum habere debet, 4 qua Schismata dc
Schismatum occasiones incentiva abesse debent.. XIX. Ad 6. εις. Pest. i. Peccari undum quies. Licitum sane., unamquemqRe rem nomine suo appellare, sed convenienti,&sinu ulla vςl ii juria vel contumeli imposito. r. Supponitur, non probatur, nostrae religionis vel nostrorum coetuum nomina a cili ino ducere, esse nomen situm vel illi vel istis tribuere. r. Peccatur. Ete rubo π επιιλον, ob id sequuturam confusior' orthodoxorum
dc haereticorum, vel non constitutum, cui se Eccl)liae quisque adjungere debeat, si nomina id genus personalia. Ductoribus cuc: Ecclesiis nec . praei ibantur, nec impingantur.
314쪽
De Quaestionibus quibus da in Miscellis.
NOMINIBUS SCHISMATICIS, impositu Eccsesiis Chri nis.
Ubes Tio Ni isti occasionem praebet ordinaria Calνintim . rum nomenclatio, qua Ecclesiae nostrae supra quam dici potest odiose vulgh ab Adversariis compluribus, velut conspiratione quadam inita traducuntur. Id verb & a veritate &a charitate alienum esse, & praeter omnem rati nem fieri, demonstratum dabimus. I. Quia nomen istud vel nobis vel religioni nostrae haudquaquam praescribimus, im-mb id amolimur & deprecamur, edocti a Paulo, nonnisi ab illo nomen ducendum esse in Religione, in cujus nomen baptizati semus,& qui pro nobis crucifixus fuit, i Cor. i. v. i3.&i. Corintaia. . II. cuia id de me Ecclesiis nostris sine singulari aerugine praescribi non pota I. Quia Calvinum quidem eximium Dei organum, & fidum Dei servum agnoscimus, relisionis verb nostrae author non item,sed unum Christum inscriptura loquentem. II. Quia Calvinus ne inter primos quidem Roformationis Ecclesiarum promotores fuit, quum diu ante eum Heroes varii metiendo templo, Apoc. ii. I. & repurgandae Ecclesiae manum admoverint, Luthei M. Melanchthon. Capito, Hodio, sucer alii, in Germania, Missius, Oecoumpad , ualleriti in Hel vetia, Petriti Sebreissa, Iacobus Fabre, Gulielmin F rellin& Antonim Salacrius in Gallia,alii alibi. III. Quia ne ullius quidem Ecclesiae particularis resormator suit Calvinus, ne Geneven sis quidem, ubi de docuit dc maximam vitae partim exegit, quum constet eum at se quot
315쪽
quot demum post Euata elium ibidem praedicatum de idolomaniam
Pontiliciam ex urbe isti eiectam, annis eo concessit se, & praeter institutum ac spem ibi a Farello detentum sutisse. IV. Quia doctrinam per Calvinum vel traditam vel expositam haudquaquam admittimus , vel qua Calvini est, roluplicatii ἡ, vel qua ejus, sive authoritate, sive sust agio nititur, sed qua eam vel ex se conformen videmus Scripturae Sacrae, vel a Calvino ex ea demonstratam. V. Quia a Calvino libere discedimus, sive in locorum quorundam Scripturae expositione, sive in opinionibus quibusdam privatis. Nec ullus ex nobis vel Calvinum profitetur,vel in verba Calvini sibi jurandum censet.Quod vel ex unius The riri se: Theologi magni, exemplo patet, qui a Calvino, Collega etiam ct fratre conjunctissimo saepe in variis ingenue dissensit. VI. Sia tantum abest ut Calvinu tale quid vel quae ierit, velat sectarit, vel Discipulos suos in nomen situm adegerit, ut lectores dc auditores suos cum Johanne Baptista ad unum Claristum in Scriptura Prophetica & Apo-itolica ablegarito ex ea sola,& aliolum & sua scripta examinati & cei sesi voluerit. VII. Quia tametsi per Calvinum,&doctissima ejus scripta, quibus ne infensii simi quidem nostes,vel eruditionis, vel facundiae, vel judicii singularis laudem abrogare possunt, multi pro cerint, plurim amb& per eum ad agnitionem Veri tatis pervenerint, nemo tamen unis quam internos aliter de Calvino sensit , quam illum intersdos Dei ser-Vos referendum esse, per quos credemin, qtuplamoi ct rigant, Deum verh s
Llua dare incrementum nec ullius Doctoris quamvis praestantissimi sive dona sive labores, sive successum in religione dare. VIII. Quia hinnumeri eandem cum Caluino doctrinam sundamentalem credunt &.profitentur, quibusne nomen quidem Calvini innotuit, nedum scripta Calaini, adeoque qui ne per Calvinum quidem cred idere, tantum abest ut Calvinum credant, quod credunt. IX. inia sepponitur non probatur, Calvinum in iis, in quibus ipsiam sequimur, do alibus, vel novam, vel alienam, a Doctrina Chriui& Apostolorum doctrina, doctrinam tradi bisse. Si id negent Adversitii, id docendum erit, non dicendum tantium: Si concedant, nec Adversarii ejus esse debent, nec ab instrumento doctrinae, sed ab ejus auctore denominationem Ecclesis nostris im nere. Gemina id genus argumenta iis opponi debent, qui nos odiose Tuingliataorum nomine in multis Germaniae & Helvetiae
316쪽
an isti, Adversarii norminant Calvinianos, d Ing tin Gomaristas Arminianos.
I. Amrmat id feroculus quidam Societatis Theologus. Negant id Orthodoxi, & merito quidem, idque iisdem argumentis, quibus Caru
Vitii nomen Ecclesiis nostris haudquaquam praescribendum esse demonstratum dedimus. Quae ob magis uTeri pollunt, quo remotiores sudeo Doctores isti a Resormationis Ecclenarum initiis, A qud minus nomina Do totum litorum inclarudre. II. Gomaristarunt quidem nomen nonnisi singulari lc cum multo nigrae loliginis lucco Ecclesiis nostris praescribi potest. Quamvis
citim Franci com Gomaclam insignem Theologum agnoscat Foederatum
Belgium, de orthodoxi alii extra Belgium, quippe qui in Academiis Leidensi primo, post Salinuriens, 5 tandem Groningana Theologi
eam Prosessionem ad decrepitam usque aetatem pro dignitate sustinuit, 8c scriptis eruditis compluribus partim exegetecu , Partim elenctuu veritatem magna cum laud elandit, haudquaquam tamen ille vel novam doctrinam fundamentalem invexit, vel a Theologis aliis in summa rei abivit, vel Discipulos in nomen aut verba sua adegit, vel alio unquam in Ecclesiis nostris, praeterquam privati Theologi, quamvis praeclari,ica varia eruditione instructi loco habitus fuit. Immb quamvis in Foeder et o Belgio nomen ejus potissmiim inclaruerit, multi tamen ab eo liberiis me in aliquibus discessere. Adde, innumeros in orbe Christiano reporiri, qui eandem cum Gomaro doctrinam profitentur, quibus ne nomen quidem Gamari unquam auditum fuit, tantii in abest ut ejus nomine censeri vel debeant, vel postini. Et si ex conformitate dorinae cum Doctore aliquo denominatio ducenda sit, viderint Adversi rii, quot ii mina sibi adoptanda sint, omnium nimirum illorum, quorum vel haes ses, vel superstitiones, vel errores adoptarunt. iri. Certum quidem, ex quo hi elices quaedam controversiae super Praedestinatione Ic annexis ei capitibus in Belgio gliscere coepEre ; Gniaram in alia omnia a Iacobι Armini: circa talia in .cti,aec opinione sententiam ii ille, haudquaquam verh vel primum, vel solum, vel alios propter Comat i sive aut noritatem sive judicium. Idem enim jam ante G marum occupatum a Celeberrimo Theologo Fratui co Iunio. Adde,ne sente: uiam quidem Gomari, ab eo Arminio superes ricto praedestinationis oppostam , plerosque ex Ecclesiae Resormatae Doctoribus amplex tos cise , rasuum abest, ut promiscuh ab Arminio alieni Gomarista dici ea t. Norum etian ynodum Dordiacenam laudatissimam alias na
317쪽
Gomari opinione sententiam praetulisse, & praedestinationis objectuna constituille hominem peccatorem. Quod tamen sententiarum divomitum, cum haudquaquam sit fundamentale, & conciliari hic possintilii se potius dicentes, quam adr sa non magis a Gomaro quam a D ctoribus aliis nomen Ecclesiis aliis praescribi posset, si tale praescribendum foret. Gιπῖ aristarum itaque nomen aeque ac nomina alia siue II: ED OLirinii in Gallia, Puritanorum in Anglia, Gue intim in Belgio, in Cermania, Pisardoruni in Bohemia, Lutheranorum in Italia, & quaecunque istius commatis sitiat, nec agnoscimus, nec admittimus , & ea vel plebejar intemperantiae, vel Doliorum quorundam lol, sint imputamus. IV. Id verd etiam ab omni candore alienum, & vel supinam rerum nolirarum ignorantiam, vel insignem stuporem sapit, alteram Calνι-
nranorum, quos ita appellat societatis Theologus, classem Amomanos. ut
loquitur, constituere, quo nomine illos intelligit, qui in Foederato Bellio in Iacobi Ain. iiiij sententiam in aliquot roligionis capitibus ivere, de ab eo tempore, quod seri selet, crescente partium studio, ulterius progressi, varia dogmata heterodoxa, a Socinianis hausta, Magistri sui placitis adjecEre. Nemo enim non rerum nostrarum vel mediocriter gna,
rus nouit, tantum abesse, ut illi qui Arminiani. appellantur a quibus. Eam squos tamen nomine diseretiro Remonstrantes a libello sep plice Potentissimis Foederata: Belgicae ordinibus Rimen strantia nomine exti bito appellare praestaret) Calviniani dici det,eant, ut eo ipso, quo in Ammi j partes & placita ivere, Calvinia vi , si id nomen ferendum esset, esse desierint, & Magistri sui placitis praelatis inscias a Calvini sententia diuortium fecerisar, immd opposita illa uogmata& invexerint,lc propugnarint. Immo nulli accibius in scripta & dogmata Calvini unquam invecti fuere, praeterquam illi ouos Iacobo Aminio discipulos sue error, simne praejudicium, siue affectus, liue singularis aliqua animi destinatio de-dEre. Hi itaque Cairiniam eodem jure appellari possunt, quo Jesultae ocali j Calvinoniastyges. Immis si Arminij Discipuli Calviniani appellari
debeant, Jcsuitae Calvinianis accenseri debebunt, ad quorum quippe Placita, V. g. de arbitri j humani, de scientia media, &alia id genus Liminius bonam suorum dogmatum partem inflexit, unde non male observatum, plus a Metaph aquam vel asinistia Hispana damni Foederato Belgio datum fuisse. Quamvis verd in aliis quibusdam Religionis Christianae capitibus eadem juxta nobiscum contra Ecclesiam Romanam statuant, quae Calvinus docuit, ejus tamen nec nomine, nec judicio, nec authoritate ulla ratione ea in re niti volunt. An non
. etiam ludibi tum deberet Societatis Patrib. qui vel nostros, vel illos,quos appellan Luthera nos, quia primo in Ecclesiae Romanae communione viXEre, postmodum vero ex ea, & merito quidem, egresti suere, alteram. Pontificiorum classem constitueret. Idem debent ludibrium omites illi,
318쪽
3ro DE NOMINIBVs soli Is ramictu
Cura ianorma ramum alierum Arminianos faciunt. Ex his cuilibet sano & sui judicii homini liquere test quo jum Griniam, ut loquitur,aditi bitore isto, qui sine populi suffragio hic aedili rutem gerit, in o w-sMSe Arminivitas distribuantur. E s T I O III.
si j ι nominibus discreti vis EcEege, Thi
DE Cis Io I. Nomen discretirim vel spectari potest ratione illorum qui plane a Christi & cognitione & cultu sunt remoti,vel ratione illorum qui Chris
II. Apriore Hominummere, ad quod referimusJudaeos, Gentiles, Multametano discretivum Christia rum nomen nos sufficienter diste
minare potest , quod cumprimis Christianis Ecclesiis nostris praescribimus, ic merit. quidem. Si enim ducenda sit . ut bene innuit Ite, retis praefatione in Polymorphon, jure hoc nomine gloriamur. i. Quia in solius Christi nomen baptizati sumus. r. Quia tum Christum Magistrum 3c caput Ecclesiae, solum ejus verbum fidei ac vitae.nostrae normam, eum solum Mediatorem nostrum, solam ejus obedientiam saltuis nobis acquis tae pretium, solam in eum fidem, ejus nobis applicandae ex parte nostra instrumentum, solam Christi gloriam finem cultus nostri constituimus. Melior itaque hactenus denominatio veri non potes quam a Religionis nostrae
III A ronime hominummere ad quod revocamus iis s.cui vulg4 vocantur Isther ι, nominibus di cretiris convenientibus distine ii possumus, quamvis nec Calpinianorum, nec Zui tranorim nomitia nobis imponantur. Ad Pontiscios quidem quot attine odii metiam christ. anorum, quod unum adoptamus, nomen nobis tunicere podiet,
cui equi se Christianos quidem & in Christum baptizatos gloriantur revera tamen Christianorum nomen haudquaquam tuentur.
i. spita nee solum Christum Magistrum, & caput Ecclesiae , nec solumeliis Perbum fidei ac vitae suae normam, nec eum solum Mediator suum. nec solam ejus obedientiam salutis sibi acquisitae pretium, nec 1 4am in cum iidem , ejus sibi in applicandae iistrumentum , nec si Iani Christi elotiam finem cultus sui constituunt, adeoque . M'quod Haereticis aliis etiam Christi nomen sibi nequicquam prins libentibus jam olim impactum fuit, et. Q ia verἡ sunt
319쪽
dceos insectantur, qui Christo uni haerere voluit, ii 5 cum istis etiam, qui in Ecclesia veteri hoc nomine perstricti surre, imagines Christi,
Mariae, Angelorum & Sanctorum multorum colunt, more Graecorum.
Vide Dama semum de Haeresibus. Quia spreto Christi nomine humana nomina coetibus sive ipsi praescribunt, sive praescripta admittere ex institutis suis tenentur. Quod quidem plurimis jure impingi potest, quia Patriarchis familiarum Monasticarum innumeris, in quorum disciplinam sedan Gejurato ut plurimum nomine in Baptismo sibi collato,den
minari cupiunt. Nota sane Dominicanorum, Framisianorum, Braredictinorum.
Augustini omin, de innumerorum id genus sodalium examinaquet totum orbem replent. Omnibus etiam idipium impingi potest,quippe qui PapAsarum titulum haudquaquam aspernantur, nec ita dici vel verentur vel erubescunt, ut Orinus Jesulta diserte concedit in Comment. in Act.Apost. cap. XX. 3o. Quod sine con vitio retineri a nobis potest quum id sibi hausquaquam probrosium ducant, Papam pro Capite Ecclesiae admittant, Momnem animam sub poena damnationis aeternae ei subesse & parere debere velint. Immb leges a Christo latas ab eo abrogari vel dispensari posse censent. Sive itaqueJuris habeatur ratio, siue acti & consensiis D ctorum partibus Pontificiis addictorum,vel solo , vel connexo Chri itanorum Papinarum nomine satis ab Ecclesiis nostris, Glo Christi no- mirie gaudentibus, discern i possunt, & nostri a Pontificiis, quibus vetus Augustini dictum impingi potest: Quomodo gloriaru te esse Christi rum ' nomen hases, & factuni non habes. III. Ad utrosque quod attinet, orthodoxorum nomen de jure ut diser
tivum nobis vindicare possumus, opposite non tantum ad nuvel aperte, verum etiam ad isti vel
nec enim pro aliis quam pro Apostolicis, adeoque Orthodoxis dogmatibus pugnamus. vii verb tales sunt, illis Orthodoxorum nomen jure
negari nequit, teste Theodoreto in praefat. Dialogorum, Απει ιλικῶνινο i. Irim quipro Apostoli dogmatibus decertat. Oithodoxia nomen est. Sic Varinus Pharormus ;- H
Ta lia verb a nobis & credi & doceri gloriamur in Domino, si, nimirum&-Adeoq; nomenclationem illam nobis vindicare possumus, paseum Ohestire, partim servialiter. Et hoc quidem nomen vel disci etivum vel distinctivum nobis interverti non potest, donec re ipsa demonstratum fuerit, dogmata nostra non esse Apostolica. Quibus vect nomen Mania rum & Polyn Orpbon debeatur, viderint illi ex Pontificiis, quinobis factiosa nomina impactum eun Theodoraus sane illos vocati Eram ι, orpositos orthodoxis, πιι προσπιπιι, ρ
ι, mut Quod quam appositἡ in fibulatos P tres converti possit, omnibus obvium. Quam iidem etiam sint Polymosephi, orbi notum ,& plus satis. IV. Quia tamen alij ex Euangelicis, qui imbero nomen habenti
320쪽
orthodoxorum nomenclationem sibi, & unis quidem, vindicatum v Iunti, I. Non nominibus haerendum, sed examinanda dogmata, & inquirendum accurate, qui Apostolica dogmata doceant revera,profiteanturque, qui non, adeo e quibus is id conriat, quibus non item. II. Alia nomina di mira substituenda pro factiosis id genus &inter quae meliora dari non possunt, praeterquam illa quae a Cons ionibus ducuntur, & sic a coetibus Euangelicorum aliorum distingui etiam satis superque possumus, si Consessioni vel Helretica, vel Gallica, vel a haerere dicamur,&sic sine aerugine nota Ecclesiarum nostrarum dari poterit. Quamvis verb Ecclesiae nostrae Res aυ Sc merith quidem, dicantur, quia tamen idem Ecclesiis suis applicare volunt Euangelici alii, pra sat ejusque nominibus discretivis uti, quae nobis sunt particolaria non tantum dejure, sed etiam δε facto, quando & quoties illi dari possunt. Q S T I O IV. .
An Haereticorum nomen iure nobis a Pomiscus impingatur.
I. Nihil communius vel obvium magis Haereticorum nomine, quod Ecclesiis nostris infamandis, dc veritati traducendae, a Pontificiis nodis Euangelicisque aliis ordinarie impingitur. Quo Jure verb id fiat, compendio dispiciendum.
II. Haereticorum nomen per se μίαν est, ab haerest, voce media, quae vel smatam de aliquo dogmate opinionem significat, vel institutum circa
disciplinam aliquam, quod aliquis & seligit, & praeserendum sibi ducit
- . et ς θ δυς-ο- m. Nomen hoc ibidem applicari docet Sectis Philosophorum eterum, & novem ex iis comm morat. Hoc sensu a. isis Pharisaeorum pro instituto simpliciter Apost Ius nominat, Act.26. . III. Olim verb nomina Iam si', s& Haereticorum ut multa ex se coe-pἴre in pejorem pariem semi. Sic o iret dicta, ου σου is e se is α λογιόιά mi Me Paulo haereseias dica scripta jam olim Act. et is Et via ipsius, hoc est, institutum, doctrina; prosessio distincta ab aliis vocata Sic Syro haeresis est Maa,' D. a. ImpropriE vem doctrina Christiaria vocatur quia non humana electione pro E assumitur,nec in hominis optione est vel hane eligere vel aliam. Sic inio Sc - ντ i opponuntur in historia Ecclesiastica sili de a luitimatis in Novellis Constitutione CXVIII. Professoribus ni in λαῖν --r.'Hactenus vera & hoc