장음표시 사용
41쪽
V. Operte hic peccant. I. cmilani, i. Dum Scriptores sacros in levi ti is sibi relictos censent. Dum nullum dogi scriptum.'ro divino habent, quod non ad rationem nostram exigatur, erisque iudicio sit cor forme, H. Ponti cit, dum authoritatem verbi scripti suspendunt ab a thoritate Ecclesiae, & quidem Romanae sive quoad constitutionem Caia nis, sive quoad ejus lGerpretati- τ. Q iorum tamen i alii enim crudius Scripturas fine altilioritate Ecd sitae in se authenticas ei se
negavEre, imm5 non majori fide dignas quaeri Alcoranum, vel fabulas, 1. Ali i mum te citatim, Scripturam quidem in si divinam esse censuEre, ia. ordine tamen ad nos authoritatem illam non obtinere, nisi propter a
thoritatem Ecclesi i quam nostra fides tandem sit revolvenda. VI. Quia v.in Ovirorerm istius Statu recth constituendo quandoque peccatur, observandum: Hic non quaeri de Fide, an Fide divina vel numana Scriptura credi debeat authentica, nam & Pontificii fatentur. divinam hic requiri, r. Non quaeri etiam de vel de causa se
sistente illius fidei, an Spiritus Sanctus eam operetur in nobis, nam & hoc fatentur, de quae super principio Fidei disceptantur, alth pertinent.
Quaeritur verb de incipio quo, live de motivo vel m. apraecipuo , quo utitur
Spiritus Sanctus in perniadenda nobia verbi scripti tithoritate, an illudini ari motum viarti iciau, testimonium nimirum Ecclesiae, an verba menta arti alia ducta a natura ipsius μhecti, sive a characteribus ipsi scripturae impresis. Primasserunt Pontificii, Postreius Euangelici.
VII. Senuntia nostri notanda, r. Declaratis. 2. Confirmatio. Ad D curat em pertinent distin ηα sequentes. i. Non negari a n obis, testiis monium Ecclesiae elle moti vel mediam λειτουργι ιν cujus
ministerio utatur Spiritus Sanctus in D enda nobis verbi scripti th
ritate, negamus tantum, mori mistud vel medium esse κυοιν, quo in e
nobis periha landa utatur,sed potius characteres i psos verbo isti impresses. Et utrix Pincernam credidit olim Pharao, per rumorem Regina Sabae popuellam Israelitidem Naaman, per Samaritanam mulierem concives ejus non propter Pincernam, vel rumorem, vel puellam, vel mulierem: sc ριν Ecclesiam credimus Sacrae Scripturae, non proprer Ecclesiam, per Scripturam vero S propter Scripturam ipsi Scripturae. r. Non adhiberi a nobis Scripturam ad sui probationem,utar meim in irari cialesed ut artificiate, adeoque non peti - - 3. Distinguendum testimonium H lesia nuru ; de tacle, siquiarum secutiram, re de sal e , illud majoris momenti est, istud minoris. Distinguendum judicium sive demigro Camne, sive de nacipuu ejus partibus, de judicium de aliquibω duntaxat ejus ' capiti, in vel visu. De illo hic quaestio potissimum est, non de isto. s. Distinguenda principiata . prim in , ill x probari debent, no sapponi; ista Dipponi, non probari ; vel si probentur, ex luce sibi insita probantur. '. Distinguenda probatio in actio a conri tira, siuasio a '' ira, I rimaru ab exentuati, siriciens ad rem, & efficax ad per seiram. Plior ri nobis exigi potest, non posterior. Suadere enim veritatem, hominis in,
42쪽
persuader Spiritus Dei,lucem praeferre,nostriim est,in seu Dei. 7. Diastinguendum quoque Iudici publico Ecclesiae verae, a discretione acticiso ipata cujusque iidelis. Etsi enim illud non est i men ministerii orditiani, dcciuidem cum authoritate conjuncii, quamvis ea nec summa sit, nec illimitata. Illa utili sest in ordine istan cessaria in ordine ad si pses. s. Distinguendum Iudicium Spiritus iarium subjectitatale, scivi ori liter, illud probamus, istud non ite s. Distinguenda quaestio de libris quibusvis sacris , eorum numero, Scriptoribus, partibus, de apicibus quibusvis, &aliis id geeus capitibus: & quaestio de doctrina μη amet itali libris illis contenta. Istius agnitio cuivis incumbit, illius non item, illa circa coni , ista circa mei iam
occupatur. io. Distingvinia dum est interscientiam nec arram, Sescientium uberem, interscientiam eorum qui rema , &eorum qui πι-ο , inter scientiam pertinentem ad prostysionem Theologi iiii, illa generalis esse debet, ista
non item. Ii. Distinguendum inter rantiam inplicem,&inter negotionempertinacem circa Canonem Scripturae: ista damnabilis est, illa non item. ir. Distinguendus prece instituendus in probatione Canonis eum Christiano, Sc proci ris,inuituendus cum Pagano. i3. Distinguenda r
Glutio fidei spectatae objectire, siue rerum credetvlarem, &fidei spectatae 2 intire ; velformalim, siveactio credendi, illa fit in Spiritus Sancti
externum, expressem in Scriptura, ista in testimonium ejus intermun, impressum conscientiis. Distinctionibus istis observatis Averso sententiae declaratio , & salse confutatio haberi potest. VIII. Confirmationem sententiornostrae distribuimus in arr enta partim fleret . partim q. gua, quorum media compendio indicamus. IX. Ost rasurit, i. QVia in genere probatio ab argumentu arti alibis ex ηαura jubiecti ductis potentior est probationibus ductis duntaxat ab amr--ο inartificiali testimonii humani, et. Quia inscie Scriptura Sacra adaurandos sitae authoritatis characteres in se ipia habet, quibus ut
κει υο ς origo adeoque authoritas ejus divina, ut raecipuo metiro probari potest, quales sunt, i. Ex parte MI M, prima&summa Scripturae Sacrae supra omnia monumenta Pagana antiquitas, 2. Exparte causarumis' mentalium, summus S. Scriptorum ab omni simulatione vel fraude, ejusque causis alienissimorum, candor, qui patet p.ex restionum ingenuia tale aliena a fictione, quippe qui ea narrant, quae coram innumeris test
bus, & quidem in sinis saepe ipsis Scriptoribus gesta 1, p. ex obgurgatinium demorarum libertate, partim ex gentilitiorum peccatorum &proprio- .rum desectuum reprehensione , partimex sudio perpetuli non se, sed
unum Deum quaerendi. 3. Ex parte niateria, admiranda mysteriorum
multorum subtilitas inacessa inpenio humano, propositio doctrinetali nae ab omnibus rationibus carnis,& sanguinis , immo contrariete pro sus sapientiaedi superbiae humanoe, perpetua hominis depresso dc Dei exaltatio, mira teperamenti ineffabii is gratiae & justitiae Dei repraesent
43쪽
sinime cinctam arguit, summa veritatis vel veracitatis commendatio,&mendaciorum omnium detestatio sub horrendis tum minis tum poenis: Distinctae eventuum futurorum fine cothurnis S gryphis ullis praediscliones,& quoad ρ μυι &quoad res,dc quoad minutissimas etiam ci
cunt lam: Hum Personarum tum rerum, quae nec Angelica, nec humana
sagacitate vel praevideri poterant vel praedici ; Perpetua amoris Dei de proximi, fastidii terrae & terrenorum, amoris vero coeli & coelestium
commendatio, admiranda originis primae relum omnium,&eventuum
multorum,quorum vestigia & stricturae in S liptis Gentilium, in rerum matura, & in conscientiis nostris extant, declaratio, & xternae cum Deo vitae in Dei unius laudibus transigendae AEt summae felicitatis humanae propositio. Expartes ornia, summa tot Scriptorum tam divellisa mistemporibus, & locis scribentium harmonia inimitabilis majestatis de simplicitatis in stylo sacro mistura : Divina illa quibusvis ubi vis terr
rum imperandi, eosque minis poenisque, aeternis etiam,terrendi παρ arist, . Ex partesuv, omnium ad unius Dei gloriam, & hominum ac vitiorum omniuntcorrectionein, eorundemque felicitatem directio. 6. Ex parie ad unctorum. mira verbi illius tot seculis contra tot hostes, potentissimos
etiali qui serro & flammis illud excisum volebant, conservatio Multa etiam hostium ejus de ejus dignitate&praestantia testimonia. 7. parte essectorum , admiranda sui in tot gentibus sine ferro & vi excitata revorentia, non obstante dogmatum,a rationibus camis & sanguinis alienis. simorum severitate: Mira tot nullium Martyrum in Scripturae istius v neratione sanguine etiam ibo & atrocissimis mortibus, obsignanda comstantia. Singularis in corda reverenter verbum istud vel legentium, vel excipientium sese exerens inicacia , qua dc a malo se averti, & ad ejus odium bonique amorem converti inflammarique,& admirandis latiis in aerumnis quibusvis perfundi sentiunt. Quae quidem argumenta ex Scriptura ipsa eruta, ins parata sed c nytincta dein Dei timore onscientia suae spontis pensa, &cum quibusvis aliarum Religionum mora mentis collata ei potentius quovis testimonao humano assiciendae &percellenda: suficiunt. Neque enim talia a Spiritu imposiore proficisci possunt. III. Omnis Atas cunesim habet in se νim imi Enatiram Ergo prinis &summa veritas summam habet & maximam. IV. Dei testimonium immediatum, insallibile, semper sibi constans, est morirum maius testimonio mediam, fallibili&non semper sibi constante. V. Vt potissimum motii hin ad diiudicationem cibi & lacu ducitur ab utriusque qualitatibus ; sic potissimum motivum ad dijudicationem Scripturae S. ducitur ab ipsa Scriptura, quippe quae confert aliquoties cum cibo Sc luce, tyri II'. X. argumenta Vagogica inter alia sunt. i. si authoritas Ecclesiae es .set ac um molirim,quo Spiritus Sanctus probaret ejus ΗΘ 'I., sequoretur. I. Fidena nouram primbiundari intestimonio humano, de ultis
md in idreses deoque esse fidemdivina e moneta a. Quaestionem
44쪽
veI sit ves quid sit vera Ecclesa,&quid te debeat, quae ei asti, privii Ia, nobis Eodie certo constare posse extra Acitra, ante verbum scriptum. Ι Ι. Si authoritas Ecclesiae sit praecipuum inox in ad fudem Scripturae, quoad nos, sequituratilliorit atern Scripturomaon tale principuum motivum quoad nos ad probandam Ecclesiae aues oritatem , vel a Pontificiis in coctilum iri. lII. Si aut horitas Ecclesiae 1st pracipuum n. . tiruin tale, sequetur, judiciuia Ecclesiin, quae sua authoritate nobis commendat Scripturam, vel nitiri relatione immediata, quod fals una,vel traditi
ne. quod sublestum,dc in ita issicio is ob recu rsu in ejusdem di in ultatis, vel
alieno restinio 'o,at nullum admittunt aliud magis authenticum, vel suot
sononis proprio, Asic Ecclesia credit Scripturam cise verbum Dei, quia id credit, & credendum censet. IV. Si authoritas Ecclesiae sit praecipuum moti rum, vel est Ecclesitu rem is, at de illa varie sensit circa Canonem, dc de illius fetentia constare nequit, nisi ex scriptis minoris authoritatis ipsi Scriptura: vel sulem reciniis, at illius veritas probari nequit, nisi ex Scriptura prius agnita. Adde, Ecclesiam vel unire salem intelligi, illius testsemonium non dari, vel particularem, & tale in sum ciens esse ac 'certAni. V. Papa si ve cum Concilio, sive sine eo vel credit Scripturas esse divinas,
vel non , si non,monstrum est: si credit, propter quid credi quod credit. In b vel Concilium solum judex est, vel Pontifex solus, ves Pontifex cum Concilio; quodcunq; eligatur,committentur inter se ipsi Pontificii,& vel PapAaut Concilium hoc credunt,quia id credunt & idem prorsus erit Fides illa de motivum istius Fidei deoque idem erit prius de post rius, de causa sui ipsius. Add constare nobis debere, qua authoritate vel Pontifex vel Concilium hac in fide nitantur. VI. Ved authoritas Ecclesiae est praecipuum motivum respectu illi jam recepere Scriptura,vel respectu infidelisinat illi non magis Ecclesiae aut horitatem quam Scripturae admittent. VII. B.Drmvitae vel solideprobavit authoritatem Scripti rae ex ipsa Scriptura dc characteribus ei impressis contra Libertinos, &sic Scriptura solide ex Seriptura probari potest: vel non,& sic in seipsum
. incurrit. dum inquit lilntide Ver Dei,cap.2.Sacru Scripturu qua Propheticis. O Apostolicis lutem continotur, nihil esse nolim nihil certim, usulti si mum esse 1κισι r, qvi lilu fidem esse ba cndam neget. Quod verissimum. Confutationi a sutationum pro sententia opposita, ejus, ad quod arctamur, compendii ratio intercessita
45쪽
i I. Finu verb S.Scripturae considerari potest. I. xin per remotionem falsisnia perpositi nem c confirmationen inctam eam d clesia oret, VixMqVς Mηmomimum: rem ab Ee tribuit Scripturae, ides eam datam esse 'esset
Testamento. a. Locus Deucis r8.ubi
trana,vel ad sinistram. Loca gemilia sunt, ut.28. .& Iosar ir Sievo T ament Ioh.- 3i. Finis Scripturaestatuitur fides,& vita aeterna. usus omnes necessarios, tum addir futurae. His multaalia quidem generis ex utroque Codiceaddi posssunt.
rarata repara, quod ad augures eat depythonissas, & ideo ad legem
46쪽
qui est te fictas, Apoc. i. s. tum quia vel verbum persuasivum est vel
nuictivum, Sc jam testimonuim, jam in restimo m.
X. Ad Excipi. R 'nd. i. Peti m ω designis duntaxat loqui Johannem. Veleniim reliqua a Johanne icripta , a malua, ninii rurii, aeque ac Ni tiricii faciunt ad n dem & salutem, vel non. Si prius, illa ae iubintelligilacista, si non,frustra ea scripta iuὀre. r. Κατὰ , hocis sum retorqueri potest, quia miracularum cognitio Se scriptio non si isticit, ad fidem Sc Lalutem, reliqua necessariis sumntelligenda sunt. Immd quia illa scripta faEre ad fidem&salutem filiorum Dei, quaen in is ne cessaria, utique illa magis scripta eam obc sam conseri debentiquae nocessaria magis sunt ad nnem illum obtinendum. XI. Ad s. Exc. R s. i. Ad me 'Supponi in non probari, 'a
ticulam dirum semper distributire sumi,nunquam dilecti.
νι quod falsum. Atqui prout de Dio una resali sumpta distribui siimitur,
quia totius vetuin stre natura reperitur ita omnibus partibus, sic relat ad totum inistrat aecessarid collecti re sumi debet, quia totius integralis natur non reperitur integra in qualibet parte inte ante. Quum itaque Scriapi in Sacra respondeat toti integrali, non univctali , ' catorema illud Scri,ptu rae appositum non distributii sumi potest apud Paulum in hypothsilla, sed Gy dtirὸ duntaxat, Nec magis sequitur, singulos Scripturae libros perfectum posse reddere hominem Dei, quam singulos qui in Corporusuris exstant libros Jurisconsultum consummatum Satis verb, Sacra, Scripturae corpus integrum id pr*stet, quod integrum Juris Corpus, quidem cum et, Ad rem, Ut quaelibet Scriptura suas habet ut litates, ad finem ilium conciliandum homini ; sic dc totum Scriptura corpus, quod tilitates singularum partium in se ςomplectitur. v nde σ ,,' argumentum retorqueri potest. Si cuilibet Script ira ri ύς- usus isti tribui debent, magis integro scriptura: ςorpori. inst. Scriptura hominem Dei perfectum reddere potest, vol credenda facienti
diate proponendo, vel docendo,ula de ea sint Perenda, nimirum ab Ecclρ- I. κατὰ di. βιαιν. Eo ipso quia ablegare dicitur Scriptura fimi,mm Dei ad Ecclesiam,negatur. Scripturam Dei perfectum reddere . Per συγ ω -ν scripturam rane allegare hominem mi ad Ecclesiam, sed non, ut non scripta discat ab Ecclesia, sed ut script ei tun proponantiir, tum exponantur. Peccatur itaque flencho ut caula. In 6 qui Ecclesia ipsa restringitur ad verbum, ad Legem &testimonium,
rium ejus duntaxat commendatur ad scriptorum explicationem de antica tionem convenientem, non ver4 ad traditionem non scriptorum ubi tamen distinguenda ruralia a dogmaticis, dc illa quidem comparata ad g nus suum quod in Scriptura docetur,ab iis quae non sunt tali . II. Ad 6. I xcepi, Lest. i. Per , illationem ab utilitatρ ad suffcientiam, inanem Vise in multis. r. Por semper & in omniabus inanem esse. Psccatur enim pariae sim dicto distin- Mendio utitu n e alitur , ad uau, Mompis talo in ordine ad finem
47쪽
quem institutum est, & utileparticulariter, inadaequati de incompleia dui
taxat tale, prius sufficientiam infert, posterius non item. Prius est is, vel ἡλων, posterius illud omnem indigentiam explet, istud alia quam duntaxat. Illud sufficiens est ad omnia, i d ad aliqua tantum. --mb quum omne sufficiens sit utit per conversionem convenientem propositionis uniuersalis affirmantis aliquod utile debet esse sufficiens alem verb utilitatem adaequatam dia compleram. Scutile talia, non hic intelligendum esse, patet ex verborum, qua ita dicitur utilis Scriptura, ut perfectin, homo Dei, ad omne vin bonum perseete instructus. Peccatur itaque allacia adhuc divisionis, & conjungenda separantur. Immo argumentum datur a minori. Si enim Scripturali omnii Dra, h.e. Dei servo in E clesia ad illum finem sit utilis sensu dicto, multb magis talis erit cuivis Chi ist iano, quum major longe & cognitio&directio requiratur ad mi nisterium publicum, quam ad prosemonem privatam Christianismi. γε gumenta artificialia partim sensera, partim a giω reservamus Disputationi sequentia - DIM
48쪽
T R E s i s L STEN s v M Disputatione superior aetti motu marti bibin test, moni Scripturam Sacram non commmivium duntarint,sed rπι- tim elia tum credendorum tum faciendorum. Sequitur ejusdem thematis demonstratio per II. Ar metua arti icialia verb distribui possunt in U Hira de osten ira sunt, i. Scripturae competunt proprietates dc usu regulae in ordisne ad fidem & vitam: E. regula est. Antec.probatur Deut. 2.Gal.I.8. quia nihil credendum vel faciendum,quod non in Scriptura vel μαλα ἰvel καέ - rura praecipitur,omnia contra credenda & facienda,quae in ea praecipiuntur. Nec enim quicquam illi vel addendum ab hominibus, vel detrahendum, sub poena anathematis. 2. Scriptura plenε exponit omne Dei consilium de salute nostra ; Ergo regula est credendorum &faciendorum, utraque enim ad salutem nostram exiguntur. Anici preb.l cis, Act.2o.ri.& 26.32.inter se collatis. 3. Scriptura perfecte tradit tum Iegem, tum Euangelium. Ergo persecta regula est tum credendorum, tum faciendorum. Aut c. patet eX locis,Psi9.8.&Gal. t.8. l. Ad Scripturam
exigendum omne judicium & eo standum Ergo regula est uir
III., c. i. Scripturam mum quidem vocari posse,sed imposectam. 2. Gal. I.8. Sermonem esse non descriptis a Paulo sed derit angeli tu, se uscripto, sive voce. 3. Privatis non licere aliquid addere, vel detrahere, licere tamen Ecclesiae ductae a spiritu in omnem veritatem. Aαro.& 26. non de Scriptura, sed de annuntiatiam Pauli sermonem esse, istam vero latiorem esse illa. s. Substantiam Legis & Euangelii tradi in Scriptura,expositionem vero utriusque genuinam ad Ecclesiam pertinere,&abe pendere. 6. Scripturam etiam non posse esse judicem,minus judicem sui ipsius, nec definire lites , nectentenriam suam explicith proferre, nec terminare lites. Immo contradictionem implicari, m& regulam esse Sc judicem 7. Script. non esse adaequatam regulato vel regulando, excedere enim in non necessaris, & deficere in necessariis.
IV. Sed nequicquam ista& gemio illis alia moventur. Opponimus
49쪽
Ad LEM. Rep. i. Peccari contradictione in .i lecto. modenim impe sectum est, regula non est, quippe quae Varino teste est , ν
que hic in apposito, res la enim, ut sit reguli adaequata esse debet regulaudo. r. Petitione illius, quod is id ipsum enim est ia octa τιν - μον, quod probatum oportebat, non siippositum. V. Ad 2. EM. Rest. I. Peccari flencho oppositorum. Componenda enim scripta&euangelizata, non opponenda. a. Nihil praeter scripta a Pat Io euangelizatum fuisse, patet ex Act. 26. 22. Nec enim praedicta a Mose& Prophetis alia sunt a scriptis ab ipsis, quod patet ex eo quia sermostr
pheticis unice attendendus Christianis & me, p.ritu aequi pollent apud Petrum, a. Pet. I. ip.ro. adeoque dicta Sc scripta a Prophetis.
VI. Ad a. EM. Rest. i. Peti id sicere Ecclesiae. Inanis u. si nulli hominum licet addere vel detrahere scriptis. Ergo nec Ecclesiae , quippe quae aeque obnoxia praeceptis divinis, ac singuli. 2. Peccatur Elembo a dicto siccumsum quid, Ecclesiam veram a Spiritu duci in
omnem veritatem necet sariam, verum est, Romanam ita duci , falsum est: veram etiam Ecclesiam duci ad veritatem in Scriptura contentam, verum, eam duci ad Veritatem extra eam tradendam, talium. Immo cum Ecclesia ipsa sit corpus regulandum, regula esse nequit, Sc eam regulam statuere, est eam ipsius regulam statuere, 6c confundere regulam de regulandum. VII. Ad Exc. 'p. i. Peccatur oppositorum nec enim alia sed eadem & annuntiata a Paulo fuere,&scripta. 2. Res is si annum tiata a Paulo continent omne Dei consilium de salute nostra, & tamen non sunt extra Mosen & Prophetas: Ergo omnia annuntiata a Paulia scripta sunt, quoad siu amiam, Act.2o.2I.dV. 26.ῖ2.
VIII. Ad . Except. Rs. i. Κααδ di, ei mιν, quia substantia Legis Sc angelii habetur in Scriptura: Ergo perfecta est, z. Peccatura dictolicundum quid. Expositio sane Scripturae pertinet ad Ecclesiam, sed ad Ecclesiam veram, non ad falsam,& ad ejus non magistarum, sed min erit vi, nec arbitraria est, sed restricta ad Scripturam, nec inserenda in eam, sed educenda ex ea,nec pendet ab Ecclesia, sed potius Ecclesia ab ea. IX. Ad 6. Rest. i. Peccari paralog sino adicio siecundum quid. Distinguendus enim Judex & λειπιυ γ ,, nomalis de seriatu, realis N pe ρυllis, Scriptura judex est normalis, de realis, etsi non ministerialis. vel per σε D. r. Supponitur falsiim , scripturam debere esse judicem sui ipsius, satis, sit nostri judex,& fidei nostrae, nec enim Scriptura opus habet judice, sed nos. 3. Peccaria flencho aduto secundum quid , Scriptura enim omnino definit lites in Me fundamentaliter , etsi eas non θefiniat de satis eam si Iamentum suppeditare Sc normam definiendis litibus,ut leges civiles suisiciunt definiendis litibus inter Titium & Sempronium, quamvis nec de Titio loquantur,nec de Sempronio. Petitur Λ - αρ , Scripturam non explicitὸ proferre sententiam suam in necessariis adfatutem, quod est Κ κειν μιν. Nec enim omnia implicita, quae non expretia
50쪽
s. Peccatur Ambo a dicto fecundum quid, aliud enim est, termin re inesserinaliter; aliud,erent: aliter; aliud, luoadyM; aliud quoad applicatis-n m. N. admi nem juris. Priori modo terminat semper Scriptura lites super Religione, non vero semper posteriori. Istius vero terminationis ne- statio haudquaquam interceditjudicio Scripturae,quippe quae per accianisse habet ad litis decisionem.
. X. Ad 7. c. Rest. I. Petine. c., Scripturam non esse adaequatam regulando, quum perfecte definiat omnia fidei vitaeque officia. r. Peti Q , Scripturam vel excederem non necessariis, vel deficere in ta celsariis. Nec enim id excedere dici debet, quod utilia tradit, etsi non necet Iaria. Nec omnia non necessaria, sunt superflua. Immo eo ipso commendatur Scriptura, quod faciar non tantum adplamutarem fidei nostrae, sed etiam ad ejus , nec degi tua duntaxat tradat, sed etiam hi- florica, nec 3M duntaxat, sed Scyra x:n variam circ' jus. 3. Immb ἀβίαιν , hoc ipsum retorqueri potest: si enim Scriptura etiam non ne- cellaria tradat, dc tamen ad hominum salutem sit comparata, magis tr det necessaria. . Hoc ipsum est ri an desciat in neces lariis, quod supponitur, non probatur. Nec exempla quae adferri vulg4 solent, quicquam tale evincunt, quorum exanNn reservamus ipsi
XI. Aigument apagog: sunt. r. Si Scriptura est commonitorium duntaxat, Deus de commonitorio duntaxat prospexit Ecclesiae, non de r gula,h.e.de minus necessario, non de necessario. Immd vel commonitorium illud est dc perfectiun,&scrNula est, vel non,&scii perfecte duntaxat Deus commonefecit Ecclesiam. XII. r. Si Scriptura non sit regula credendorum & faciendorum, sed traditio Ecclesiae minoris authoritatis erunt divina humanis, immedi te a Deo insipirata, iis quae non talia, infallibilia fal-dibilibus. Sin Scriptura cum traditione dicatur regula, diuina exaequantur humanis, in fallibilia fallibilibu L.
XIll. 3. Si Scriptura non sit tegula credendorum i faciendorum, sed traditio Ecclesiae Ecclesia erit regula sui ipssus, regula dc resulatum, uibusvis imposioribus, Simpostaris locu vetit, de vera Ecclesia conare poterit extra cripturam, & quae sunt alia id genus. Et vel ista Ecclesia probabit suam regulandi authoritatem ex Scriptura, vel ex se ipsa, vel aliunde. Quicquid verb hic dicatur, paradoxon erit&absurdum. Et nillil minus tolerari potest, quam dum quaeritur, quid Ecclesiam debeat regulare in credendis, dc faciendis, quam respondere, id Ec lenae conve- nire, de cuius quippe regulatione agitur.
Rustia ad eam Christus Prophetet & Apostol l exegere credenda dc facienda, Sc cadunt illationes ne tiνa, hoc vel illud non esse scriptum, adeoque non credendum. Q'uale exemplum, Heb. I. . Exceptimum confutatio