Sancti Bernardi abbatis primi ClaræVallensis Opera genuina videlicet in primo et secundo volumine, spuria, dubiaque in tertio comprehensa. Horstii, & domini Joannis Mabillon notis, aliisque permultis aucta, juxtà editionem Parisien. Anni 1719. adject

발행: 1726년

분량: 483페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

ro M. ill placitum eordis sui considerans. Alius ambulat in lumine vultus humani, in eo semper intentus quid ho- ...- ι. minibus placeat, quid mundus iudieet , de quo die

ABBATIS

Propheta loquitur: Di m hamiati non eeaeapit , Domi no, laseis. Contritio & infelicitas in viat eo um, &viam pacis non cognoverunt, non est timor Dei a te oeulos eorum. Nam qui timorem Dei semper ha-γ- . ι ,3. bet prae oculis I viae eius , viae pulchrae , & omne, se ι .ar. mitae ejus paei sese. Vestra da me, inquit, Omaes sus , ibis Moratis , er enerati estis, quos vestrae, seu alienaevo Nilnis luntatis dura premit servitus I venietis νε aiam iis animabus moris. Iugam enim mεums τὸ es, in onus L --- νὰ umti . . Quanto enim benignior & duleior' est divina clementia quolibet homine . tanto suavius esse manifestum est jugum esus exteris oneribus . Propte

rea homines stii ipsa aut aliis hominibua platere studentes, consuli sunt e sed qui in lumine vultus tui ambulant , Domine , id solum cogitantes , quomodo

tuam saciant voluntatem, R' toto eoiae eontendentes placere tibi ; nunc quidem in nomine tuo exultabunt

tota die, 8e non erit illi, seandalum , sed demum iniustitia tua eqaltabuntur, quando exuentes infirmit tes suas, fle intrantes in potentias tuas, memorabis

tui iustitiae tuae solius, ut eam tune teneant sne labore , quam modo sequi laborant.

iast.' i Aetna est super nos, allectissimi, magna val-

. ..... - .LV1. de misericordia Dei nostri, quos tam ines,

. . ia... bili spiritus sui virtute, tam inaestimabili dono gratiae suae eripuit de vana nostra eonversatione hujus saeculi, in quo eramus aliquando tamquam sine Deci, aut certe quod execrabilius est etiam eontia Deum, non ignorantiam ejus habentes , sed contemptum. Cuius vitae. aut potius mortis enim qua pee- eamrit, idis merist utinam frequentet in oculi, tilis nostra tetra versetur imago , quanta videlireterritas, quanta perversitas illa suerit 1 ut sedula me. d ratione pensantes miseriae pondus, eis non tam per. cte scut es, aliquatenus tamen aestimate possimus liberatricis miletieoidiae quantitatem . Jam vero si qui e2 nobis diligenter eonliderare non negligat, non

modo undὸ erutus , sed de ubi si constitutus a non solum qui/ evaserit, sed Ee quid aeteperit ; non tan

tum unde revocatus sit, sed etiam quo vocatus 1 in veniet sne dubio cumulum huius misericordiae omni vo mensurae prioris excedere quantitatem . Neque enim

. seest taliter omni nationi, ut non solam iudicia, sed& eons Ita sua manifestaret eis I sed omninli magni sicavit sacere nobiseum , non solum in servo astu mens, sed de eligens in amicos . Neque enim nos et gimus eum, sed ipse elegit nos, 3e posuit nos ut ea.diui Ad suctum aiseramus e fructum , inquam , non solum non peremptorium , quod ad iudicium pertinena , notum sit etiam servis a sed nee periturum quiudem, quot de eonsilio est, fle revelat ut amieis., In hoe squidem positi sumus , ut nee pereato triamus, ipse enim est petemptorius labor e nee saeculo quoque, quemadmodum hi quos videmus sub di iri ditos euris terrenis, etsi non culpis; corporalibus o etsi non flagitiis implieatos, & in ea quae prae

i. tetit huius mundi sgura pro sua suorumque praesenti uuii , sumestatione la rantes e quorum utique latior etsi non ad damnationem. minime tamen pertinet ad salutem; ita ut eis eonserva verint sundamentum, detri mentum tamen patiantur, Pereuntibus quae super dificaverant i ipsi veto salvi sint , se tamen quas per se in ignem. Nobis autem quid dicitur λ Quod consitum clatur amicis λ op.ramiai ηοη cibum sat peris. sed qui

permanea In et ira re νnam . Nec cessamus ab operam do hoe e ibo, etiam cum terrenis sorte octu pamur Op

ribu , aut obedientia dictante, aut fraterae charit,

tis intuitu a quoniam dissimili. nobia ἱntentἱo est ab his , quorum laborem periturum esse praediximus . Dissimili proinde radiei inhaerens labor similis , non similiter habet perirer quoniam radieatus est in ea,

quae numquam ' perit, aeternitate. 'a exriale

3 Denique si sortὸ non quidem illicita, nee tamen

expedientia sectantes , priori solstan fornieatione relicta, stetissemus in conjugii eastitate, non eapien- --, tes quod de eoelibe vita datum novimus esse constrilium a se3 a rapinis fle fraudibus abstinentes , lieitὸ

propriis rebus uteremur . necdum tamen ad persoctionem ejangelieam attingentes, scut scriptum est, an L ., tisi mis eis perfectas, magὸ , er mense amata qua ha ιes, m/ai, seqMνε me a hoe ipsum quantae pietatis esset, si a tantis eliminibu 1. in quisus multi ex vobi, inVoluti, solum in se responsum mortia & iudi-eium eertae damnationis haberent, datum esset vel in inseriori aliquo respirare gradu δ Prodigu, eertὸ filius ' ad filiorum numerum adspirare timebat . beatum se reputans, si sortὸ vel in merrenariorum numero recupi mereretur e minimi tamen suffeere potuit pate nae pietati, nisi tam eopiosam ei miserieordiam ex Euberet, eui posset Se ipse, qui numquam a patre re cesserat, senior si ius invidere . Sie de nos, dilectissi- - 4ii mi, abundanter emisa sinet nos misericordia Dei no.

stii, δὴ stili irae de distidenti. non solum in electo

rum recepit numerum , sed voeavit si eollegium persectorum. Nam eis sortὸ aliquorum negligentia ad persectionem non assurgit, ipsi viderint quid excusationis possint afferret quoniam apostolicam om nes nos vitam professi sumus , apostoli, persectioni' nomina dedimus univers . Quod sanὸ non de ea sMi. elotia sanctitatis dixerim , quam non sbi tantum, sed universo orbi suscipere meruerunt, sicut seriptum

est, Susipiant montes pacem popula , σ colles insi- P .ri. r. tium t sea de eorum potius professione , quam pro omnibus Petrus loquitur , diems r Ecee nos reli aliamus omaia , er fetiri stimas te.

Sed jam omnino me mouet , statres mei , quidsbi velit , quod minus erga nos liberalis nune di

vina elementia videatur , ut quibus tanta contulit non rogantibus, non destitantibus , immo fle fotiatasti reeusantibus i nune orantibus , obseerantibus,

postulam ibua saepissia , immo eontinua , videatur

multo minora negare. Quid enim putamus. charissi- otarath,

mi λ Abbrekiata est manus Domini, an sorte in sauri gratiae deseeetunt Quid , inquam, putamus, igra

utrum voluntas mutata si, an imminuta ' saeuitas λ linis .

Neutrum sane de eo aestimate licet . neutrum fas est credere de omnipotenti Be immutabili maiestate. Quid sibi vult ergo, quod incessanter Orantes, obse

crantes, postulantes, non exaudimur, quibus tantam

de tam gratuitam miserieordiam praerogavit λ Nam siespondeat quis quod Apostolo Paulo responsum est, α susticere nobis fratiam Dei e plane omnino sallitur,

eum pro ea quam maxime universae orationes , obse elationes, Ee postulationes nostrae sant , ne ambule mus in maenis, aut in mirabilibus super nos, oranistes nobis dari humilitatem, quanta deeet , non dieci sancto , sed monachos peccatorest obsecrantes patienistiam nobis tribui, quanta non Leo in Marartibus in venta , sed professoni nostrae necissaria est postula tes charitatem, quantam non dio Angelis, sed patribus nostris, qui fuere homines seniles nobis pastabiles, etiam de peccatores, divino munere collatam

agnovimus ex testimonio Scripturarum.1 Vae generationi huie miserae ab imperfectione sua. eui sussicere videtur in suffetentia , immo inopia tantat Quis enim ad persectionem illam, quam Scripturae

tradunt, vel adspirare videtur λ Non sine causa sanὸ, clim snt nobis eadem cum Patribus convertionis in tia , dispar valde eonversationis prosectus invenituit , --- adeo ut cum ipsos proseeisse de die in diem, S eurtum consummasse legamus ; apud nos magnus aestimareia a tuet, si quis vel ipsa e Misonis suae primordia com

232쪽

ή1, DE DIVERSIS, SERMO XXVII. & XXVIII. 4as

seruaret , ut non minus humilis aut timoratus , non minus sollieitus fle cireumspectus , non minus servens spiritu . non minus patiens ae mansuetus in medio , Quam in initio videretur. Quantos enim videmus quasi oblitos sui de meeatorum suomim , Dei quoque deheneficiorum ejus immemores. se non redimere, sed amittere tempus , ut de motibus 8e assectionibu, suis sum o ae vix ultima apud ipsos mentio fiat λ Quid isto, aliud --ψς are e di, erim, qui seuerilitates, Ee detractiones; jactantiae Ae idipatientiae verba non reputant; Acilὸ eo tristant ' prodii mos. immo spiritum Dei qui in eis est; pusillorum seandala parvi pendunt , ad increpationem aliorum aut negligentia quadam dormitare videntur, aut iracundiae facibua inflammantur; de eum his quassens quae secetit justitiam , aceedunt liberὸ ad Geleiasiam; psallunt eum aliis, sed non spiritu neque me te a orationis tempore nescio quas ineptias medita iuri & ne ipsi quidem tremendo Angelis participare verentur Dominiet corporis sacramento Quid , i, quam , is 1 aliud agere dixerim, quam secutos jamae gratia Domini sui silueialiter de ea, quam longo tempore promeruerunt, familiaritate praesumere λ Hoenempe est quod vulgari proverbio dicitur 1 Familiaris dominus fatuum nutrit servum. Sed ubi est, dilecti

ντα s. a1. smi , quod toties eanitis i sta aatera ego fama ua te α ρινὸνlaus, se ut omaha putres mei λ Heu , heu l novi in enitur qui redeat, Ee agat gratias Deo, Lari ix . . nis hic alienigena . Nona. d e m ma ausi suae t craomem usi s. se Meminis is, credo , verba salvat ris tae sie, no em illorum ingratitudinem arguentis. Bene squidem orasse , Obleeralia, postulasse imuntur, et is , L- ς' verunt vocem , dieentes 1 3. s. fili D. M .' moerera nula . Sed destiit eis quarta , quam adfecit Apostolus, gratiarum aetio, quoniam non redierunt, nec egerunt gratias Deo. 6 Multos quoque videmus usque hodie satis importune petentes quod sibi deesse cognoverint i sed inaures admodum novimus, qui dignas super acceptis benesciit gratias agere videantur . Nee reprehensibile est quoia instanter petimus sed plane petitioni negat effectum, quod inverimur R ingrati. Et sorte hoe etiam elementiae esse videtur , ingratis negare quod postulant i ne contingat nobis , ut tanto gravius de Ingratitudine iudiremur , quanto magis accumulatis beneficiis ingrati probabimur extitille . Ergo Mis Ra collosa res in in hae parte subtrahere milites ccirdiam , quemadmodum irae Ee indiguationis, miseria cordiam exhibere, eam san/, de qua per Prophetam ipse Pater misericordiarum loquitur, dicens 1 Misereamur impia, Cr non diset sine iusilia . Quam multos enim videmus 3e plangimus Fratres , qui , dummodo maneat habitus de tonsura, talva sbi omnia a bitrantur non considerantes, miseri, quemadmodum ingratitudinis vermis . interiora corrodens , ob hoc tantum corticem, quem vident , transsorare dissimulet , ne Hrte reenitent Ar erubescant , ipsaque vere- eundia emendentur. Qui se interdum in nonnullis com sumpta esse interiora universa praesumit , ut non v reatur ad ea quoque , quae solis apparent . venena tum producere eaput e nisi sorte quos videmus manifeste apostatare a Deo . repente fieri pessimos arbitramur; & non magis paulatim defecisse, eum com detine alieni robur eorum . de nescierunt.

7 Vides ergo non omnibus prodesse, quod a lepra

saecularis eonversationis, euiua pereata manifesta sunt, em dantur 1 sed nonnullis peius in occulto ingratituis diris vleus oriri, quod tanto perieulosus si, quanto interina . Et bene Salvator hine in Evangelio novem illos ubi sunt quaerit , quoniam lons a peccatoribus salus . sie enim Ee primum hominem post peccatum tibi se interrogat 1 Ee in iudieio nescire sese prost hit ut operarios iniquitatis . eum legamus in psalmo r

se exteri ta

io m nruis . Nee sne causa in novenario inventi et o M. m. sunt, qui non redeunt ad salvatorem e in quo nimiarum numero quaternario quinatius iungitur; di est non bona eommixtio eorporeae sensualitatis , R evangeliaeae traditionis. Quoci tune seri solet, cum se volumus quatuor Evanges iis obedire , ut quinque corporis sentus pariter oblectare velimus.s Felix autem Samaritarus ille , qui eognovit se nihil liabete quod non aecepisset & ideireo servavit h. depositum , de clam gratiarum actione ad Dominum meta est reversus. Felia, qui ad singula dona gratiae redit ad eum , in quo est plenitudo omnium gratiarum rcui dum nos pro areeptis ' non ingratos exhibemus , nae locum in nobis faeimus gratiae, ut majora adhue a

se tu convellationis impedit ineratitudo nostra , dum quodam modo amissum reputans dator quod ingratus simia, . accepit, cavet sbi de extero, ne tanto plura amitteret, quanto plura consoret ingrato . Felix proinde, qui se alienigenam reputans, etiam pro minimis quisbusque benefietis non minimas refert grates , gratuutum esse non dubitans neque dissimulans, quod alieno impenditur 3e ignoto. Nos autem miseri de miserabiles , eum in initio , gum adhue alienos nos aestiin mus timorati satis , satis deὐoti 8e humilet inveni mur tam facile postmodum obliviscimur , quam gratuitum si quicquid aceepimus , de praesumentes non bene quas de familiaritate Dei. nequaquam advertiamus quod mereamur audire, quoniam in misi Domini, ν M. ia. ἁominis. stitis. Facilius η enim tune Oflendimus eum: equas non gravius tunc quae a nobis e mmittuntur , audicanda noverimus esse , cum in psalmo legamus ruaoaiam s imitus meus matia isse m hi, sus Missm at D. . obsecro itaque, Fratres mei, humiliemur magis ae magis sub potenti manu Dei, & ab hoe tam maximo, tam nequiuimo vitio ingratitudinis longe s ti sudeamus t ut tota devotione in gratiarum actio. ne versantes , conciliemus nobis gratiam Dei nostri . quae sola notest salvare animas nostras . Nec verbo tantum vel lingua , sed opere & vetitate exhibeamus nos gratos : quia gratiarum actionem mastis quam dictionem a nobis exigit dator gratiarum Dominus Deus noster, qui est benedictus in saecula. Amen.

, IGNUM valdὸ est, Ee omnino exigit raticilia aequitatis, ut quibus a eonstitutione mundi e gnum paratur, ips etiam sese regno parare non negligant 3 ne parato regno inveniantur forsitan , oui r gnaturi fuerant, imparati. Me enim legimus de coena quadam, dicente Domino, quoniam eaena quia/mpa M g. an .s, sed rus vacati erant, noa Dertias dita . Quae rimus ergo, quemadmodum regno parato parari do. beant reges fututi. Et s pie quaerimus eum Propheta Domini, audiemus utique a Domino eum Propheta: Domiae, quia salit Iit ia tabernacisti tua , aut sals reis mi M. α υἰσοι ia monte fiasa tuae Qui iureditur, inquit, . matura. Sed haee, inquies, praeparatio soli Chri- emum t

sto e venire videtur. Nemo enim caeterorum omnium

mundus a sorde, nec infans, cujus est vita unius diei quoisodo super terram. Itaque solus intrabit , qui soliis agnus est sne macula, solus argui non potuit de peccat quod non ab eo factum eu, nee in eo inuentum. so tua planὸ summus Pontifex meus nee in patre, nee in matre eontaminatus est, ut Lex diciti patrem qui pe, sed Deum; matrem quoque, sed virginem habens.

Dd ii i

233쪽

s. BER NARDI ABBATIS

et o M. ni. Unde Re solui ingreditur sancta sanctorum , di n/ma m. s. Uisadit in estiam , ais qui dest illa de timi. Fitia, h, Ini, qui es ta eaero. a Quid ergo nos λ Itane continuo desperabimus λImmo veth laetabimus, de hine maxim/. Licet enim solus, sed profecto totus intrabit, & os non commi ruelut ex eo . Non sine membris eaput invenietur integro , s tamen membra suerint eonformia Ae eoia rentia , sellieet capiti suo; conformia sane moribus , i. - cohaerentia fide . Habet enim eonformationem quam ru-odo potest, habet & eohaerentiam ipsa etiam minor aetas,

... p. dum 3e smilitudini mortis ejus mersone illa triplici

pit, quod needum eapaet si evolutae. Benignus nimiarum est spiritus sapientiae r & qnem traducta eulpa lulaverat, indulta iustitia sol. it sed non ita deinremiberabit maledictum a labiis suis. Volantarie enim ρει-- - R ea, ι νη aisan, t aliam non relinquitur Hsia pro ριι eura. iaci neque ite libetabit a suis , quomodo A. , , , alienis labiis maledictum . Maledictio, Fratres, te vis est maeula, di seimus quoniam non quod intrat in os eo inquinat hominem, ted quod de Ote egreditur. Inde ergo macula , inde maleuictio a labiis tui, , sed non semper a propriis . Neque enim de corpore vel eoide proprio originalis in parvulum eulpa procedit,

eui non modo consensus, seg ne ullus quidem interima , ... potest si esse peccati . Quomodo tamen maledi otii μεν is esum a labiis sui non liberat spiritus, aut voluntatiὸri a Mia' pereantibus non relinquitur hostia ; nis quia non illi denuo erueisgitur Christus, nee eomplantatur iterum

smilitudini mortis ejus per baptismum p Propria iam

ab eo lachrymarem unda exigitur, propriam ha julare crurem, propria mortiscare membia. de propriam im molare hostiam neeesse est. Sine causa aliter diceret, Credo . Propriit labiis expietur oportet propriorum maledictio labiorum . per multas enim tribulationes in regnum Dei intrare neeesse est a de nemo nisi per

tribulationes ingreditur, aut proprias, aut alienas.

3 Sola nimirum secundi Adae tribulatio purgat , quos contaminavit offenso sola prioris . Non quod

propria emiquam susscite possit sati factio. Quid enim est universa menitentia nostra, nisi quod si non compatimur , omnino non possumus e regnate 3 modenim in nobis minus est, ipse supplet. Modicum tamen illud, quodeumque nostrum est, non patitur re, servari. Quod si s/ei cohaerentia sne motum consoria rahas mitate nequaquam saluat adultos, longὸ minus salva re poterunt opera sne sde . Facilius enim membrum in tens eapiti, s dent me est, reformatur, quam di

vulsum, quamlibet smile copulatur. Et ipsum tamen quod deforme est, ut eonforme seri imastini Filii sui de capitis sui , aut rette tandem avelli ab eo Meesse

est, & anathema esse a mi isto; ne in illa plenitudine corporis Hua inveniatur quippiam indetorum.

G. i. 4 ubi ergo macula propria , propria quoque tu

se fit. x gatio iure requiritur a fle si contaminatio multiplex, opus, etiam tribulatione multiplici. Unde enim triae in Ma- bulatio; nisi dum resistitur eontaminationi, concupi scentiae repugnatur λ Quid vero in homine purum ab hac macula, immune ab hoc contagio Poterit inveniri Ah intus manat, de corde exit pelli serum virus,

ae deinceps eorpus occupat uniuersum t mentem des

h deiit, v assest, membra illecebris infieit . Inde pruritus aurium, o lotum petulantia; inde olfaeienai v

luptas , inde in faucibus tam inordinata delectatio , inde in universo eorpore mollitiei sentis , & libido perniciosa tangendi ; inde intus in anima ebrietas illa

destitiorum, de fornax quaedam, ambitionis, avariistiae, inuidiae, contumatiae, nequitiae, de omnium d nique viriorum affectabus vehementer accensa . Quot enim eorpus illecebras , quot Ohlectamenta mundus habere videtur; tot patitur tribulationes, tot sustinet tentat nes vir bi stus . Et quemadmodum ambulans quis in carne, sensuum voluptate delectatur, Ae deli-

eiase e Omputat ese sib sentibus : se Ee omela qui in e spiritu seminare des derat . spinas 8e tribulos , quos

propria terra ex maledicto utique germinat , potius eradieare, quam propagare contendit: quippe qui eo vertitur in aeremna sua, quoties eonfigitur sphra.

s Huie ergo tam multifariae pesti per sngula qumque res stete , quam multiplex tribulatio λ A plant

pedis usque ad verticem non est in me sanita, . Τ tum insecte eon piscentia, lex peceati in membris omianibus invenitui . Undique pet senestras mors intrare eontendit, Ae intus fomes totius nequitiae perliuiosus sinit, erudelius malitnatur . Minimὸ tamen in hae c. I. . iam multiplici sucta desciendum, aut desperatione ee-2 notinis dendum in . List enim abundent tri lationes pro cisti Chi isto, sed abundant de consolationes per ipsum. D nique audi eonsolationem . Peceatum in foribus est inis, ipse aperias , non intrabit . Appetitus in eoiae c. . . prurit, sed sub te est i nisi sponte regeris , nis noesbit. Audi consolationem. Consensume hibe, ne praevaleant haec 1 Ae imma latus eris, ut sne macula limgrediaria & ipse ad habitandum in tabernaculo, 3e re t

quiescendum in monte sancto Domini Dei tui . Si

enim tui non fuerint dominati, tunc immaculatus eris. 8e emundaberi, a delicto maximo . Maximum planὸ delictum , quod interiorem & exteriorem hominem occupat universum . Audi aghue eonsolationem . Iasae, inquit, niι-ti iιtis litiras ris, a septima

non Mago te maiam. Si puer Hebraus es , sex annis

servies, libet egredieris in septimo. sex tibi tribulati nes sunt contra desiletia eordis , R quinque pertitam sensualitatis eorporis voluptatem sed in hi, sex luberaberis a septima , non quidem ne ueniat . sed ne

laedat, ne noceat, ne tangat te malum. Veriet qui- M- , tidem mors , s ipsa enim est septima tribulatio sia :

somnus erit dilectis Domitii , Ae eete haereditas ejus. diueram. Erit ianua vitae, erit initium testigerii. erit sancti iultu, montis feaia , fle ingressus in scirem taberna liadmirabilis, quod sxit Deus, Ae non homo. In septu N et nitam itaque non tanget te malum. Malum utique tri- ..ihis

plex, quod eos manet in septima, qui in ser tribui tionibus dissimulant persecte interim liberati , nee inser hiatiis puriscantur ad liquidum, ut exhibeantur

in nuptiis spons non habentes maculam neque rugam. M a Niet enim eos horror in exitu , dolor in trans- tu , pudor in conspectu gloriae magni Dei. 6 Unde nobi, ista gruimulatio est , Fratres mei λ Nestis . Unde haec tam perniciosa tepiditas, undὸ hie stetitia xv m tu.

tat maledicta Quid sedueimus miseri nosmetipsos λForsitan iam divites facti sumus, forsitan iam regnamus . Nonne ostium domus nostra horribile, illi ψiritus obsident λ Nonne exitum nostrum larvales illa faeies praestolantur λ Quis ille pavor erit , is anima mea, cum dimissis omnibus, suorum tibi est tam iucunda praesentia, tam gratus aspectus, cohabitatio ipiatam samiliaris i sola ingi ediens incognitam penitus te

gionem . oecursantia tibi catervatim ruere teterrima

illa monstra videbis p Quis tibi in die tantae necessit iis Meurret λ Quis tuebitur a rugientibu praeparatis

ad escam λ qui . eonsolabitur λ qui, deduret λ Filioli

mei, memoremur haec novissima nostra, ne peccemus.

Nam & per ignem nobis transeundum est & unius cujusque opus quale st , ignis probabit . Ibi aurum nostrum vertetur in se am , ibi revelabitur uni εersa impuritas , ibi veritas ipsa accepto tempore , quod nobis interim datum contemnimus, iustitia, judica it. ig .eib illis omnes justitiae nostrae , nisi pannus Pin tet; menstruatae reputabuntur λ Quicquid nune pitvi peri ς vs xv dendo transmus , palpando tegimus , dissimulando negligimus, quanto illle erueiatu vi ex flamma eon sumet i Utinam magis nune daret quis eapiti meo

aquas , Ee oculis meis sontem lachrumarum e forte enim non reperiret ignis exurens, quod interim fluens

lachryma dilui siet. Iam vero post ignem illum putas resduum aludo

234쪽

quid invenietur in nobis p ant tantum erit, ut audea-mii, illud vultui maiestatis essene; aut ejus se adsta re eonspectui λ Quis ille pudor erit, quaeve eonfiiso, post tanta beneficia tam tepidos , tam imperfectos , tam vaesos apparere ante faelem Domini Dei eos ii λc... i. g. Fugiebat Adam ut absconderetur ab eo , post unius utique pomi vetiti gustum i quid nos post tanta sagitia, post tanta facinora praesumemus 3 Quando ab sae eontisone purgabitur Oculus cordis, eui nunc opeiaram dare negligimus, ut irreverberata arie veri illius Solis radios valeat intueri λ siret suit eera a faeie, ignis, se peribunt peceatores a saeie Dei . Ingredia-ai-. a. a tur itaque putredo in ossibus meis, Re subter me scateat , ut requiescam in die tribulationis hujus septimae, & in ea non tangat me malum. Malum hoe tria

plex, horroris, doloris, Ae pudoris. Feliet si quidem anima, quae fiducialiter inimicis sui a loquetur in pot-ta . Quid hie adstas, erudita bestia λ Nihil in me. a. s. Misia seneste ' reperies . Felicior, cuius opus non arserit,

et et quem superediscasse aurum, argentum , lapides preti cs , examen illud inveniet. Felicissimus qui sine ulla

. . ' funa. nube eransu sonis, revelata penitus facie gloriam D mini speeu laudo, in eamdem imaginem transformabitur, de similis erit illi, videns eum sicuti est, utique tu per omnia Deus benedictu , de laudabilis, de gloriosus in saecula saeculorum. Amen.

birio s.cvili, sua non sunt ex Patre. Quid ergo sunt aliqua ex Patre , quibus nobis ista recompensentur psunt utique, omnino dulciora his & am1biliora , sed haec non creduntur servis, multo minus inimicis. Qui quis vero amicus voluerit esse huius mundi, inimieus Dei constituitur . Amieis creditur consilium , quibus dicitur t uuia 4mχia quacumque aualii a Patre meo, sora set; -Iis. Exponit beatus Cregorius, quia amor ipse, notitia est. Est ergo triplex amor, qui tria itila excludat quae non sunt ex Patre. Et propterea ,

eredo, tet interrogatur Petrus I .amus me , amas me,

amas me Sed & forte tae sunt , de quibus in lege

praecipitur di Ditiges Demiavim Deiam lutim ex tota rara tuo, in ex tota anima tua , cr ex toria minate evia ridest, dilige, dulcitet sive affectuose, diliges pruden ter , diliges sortiter . Siquidem amor eordis simile quiddam habet carnali amori r nam attictiones proprie eoidis esse dicuntur. Anima vero aliquanto iam superiti, sonat, unde de dieitur sedes sapientiae, ut merito Videatur illi attribuendum prudenter diligere Deum.1 Sane ad assectuosum illum, quem dicimus, eo dis amorem plurimum valet Incarnati is Christi e gitatio, sed & totius dispensationis quam gessit in ea ne, Ee maximὰ Passionis. Videns enim Deus homines

omnino carnales effictos, tantam eis dulcedinem exsubuit in earae , ut durissimi cordis sit , quisquis eum toto affectu non diligat . Volens squidem nobilem

creaturam hominem recuperare : Si, inquit , invitum coegero, asinum habebo, non hominem : quandoquidem non libens veniet, nee frentaneus , ut possit divite r HIMntarie sirificata tibi. Numquid a linis dabo regnum meum p Aut numquid de bobus eura est Deo

Ut ergo habeam voluntarium, terrebo eum, si forte convertatur, fle vivat . Et eomminatus est aeerbiora quae menitari possunt, tenebrat aeternas, vermss imis mortales, ignem inextinguibilem. Cum autem nec saeli mo revocaretur, ait a Non solum timidus, sed etiam cupidus est i promittam ei quod potissimum desiderabile videatur. Desiderant homines aurum, & a gentum, & similia; sed super haee omnia vitam des derant . Manifestum est hoe , Ee valdὸ manifestum .

A l si, inquit , tantopere desiderant miseram hane Ae lata Ioribus. boriosam vitam de momentaneam, quantum diligent vitam quietam, aeteream, beatam p Promisit itaque vitam aeteream; promisit quod nee oculus vidit, nee auris audivit, nee in eor hominis ascendit.

3 Videns autem quod nihil prosceret e Unum, inquit , testat adhue. Inest homini non solum timor &eupiditas . sed fle amor , nee quicquam in eo vehementius ad trahendum. Venit igitur in earne, de tam amabilem se exhibuit, ut illam nobis impenderet esuritatem , qua majorem nemo habet, ut animam suam daret pro nobis . Quisquis sane nee ob hoe quidem converti voluerit , nonne merito audiet r smid Iesu. D. L .. fatere rui, Cr nua sei Et vere in nullo sie commen est Deus charitatem suam, quomodo in mysterici Imramationis ejus di Passionia; in nullo se revelatur ejus pietas, in nullo se apparet ejus benignitas, quomodo in humanitate, Apostolo teste, qui ait: Apparuit ι TP. 3. 4. Λ gnitas ετ sti unitas saliatorii nostri Dei . Nam p tentia quidem occultata est , quoniam in infirmitate venit. Iliade Abaeue, Ibi, inquit, aues dita es for- AD . i. . t tari .ius, haud dubium quin in cruce, cujus earn in muribus eius . sapientia quoque abse dita est fleineareata r placuit enim ei per stultitiam verbi , salvos sacere credentes . Nonne quodam modo stultum se secerat, qui tradidit in mortem animam suam , α tulit peceata multorum, de que non rapuit, tune exsolvebat λ Nonne ebrius erat vino eliaritatis , & immemor sui, eontra Perri consilium , dicentis r Tropia M. . p. ati iis, oso tibi ρ Itaque abscondita est sortitudo, maximeque velata Ee incarnata sapientia r sed benignita,

non potuit amplius ' deelarari , non abundantius ex- 4 41. smi. ptimi, non evidentius eommendari alia .

Porro id quidem ad affectuosum cordis amorem - - diximus pertinere. Nam de videre est homines se as erit ,-- secios erga hi jusmodi, ut vix sne lachrymis vel au- it' o. diant , vel recordentur. Hic ergo amor contra concu- α d. cpis entiam earnia est . Quid enim dulce sit ei in car- Α p. h. ne, cui tanta dulcedo est in Christi passione λ Verum eui-

ltae duleedo falli potest, si desit prudentia ; de iam

disse ite ea veri poterit in melle venenum. Necesse est igitur adeste prudentiam, qua diligenter interiora my- aeria ' inVestigare possimux, ut parati smus omni hleenti reddere rationem . Hie amor prudens excludit curiositatem. Siquidem animus his intentus, temnoia iniurati. ralium non poterit esse curiosus , dicens cum Propheta Quomodo dil/xi luem etiam , Domine i tota die N. . it. 11 m ait alio mea es.s Tertium est , ut sortiter quisque diligat , qua- λή- tenus sicut salii non potest, ita nec cogi possit, paraia tistus omnia pati propter justitiam . mis autem nEseiat 'eum, qui rex Geli sit. terrena re na de honores non .rabile, sed magis abjicere λ Porro ι/ari sal ρὸν sem MALς ναρ onem patiantuν pro ιer iustitiam , quoniam ιρίον tim ostdietatim earlortim. Itaque de his tribus nune Petrua in terrogatur, quia prius inventus stietat minus habens.

Audiens enim primo de passione Domini , ferre non potuit, tamquam dulciter diligens; sed . . Mι, inquit ,

a te, utpote inspirater amans . Unde fle audire res ruit r nui retro falaaa , quoniam non sapis ea qMAE De. M M. l. a

suae . simile aliquid in Apostolis erat, quibus dicebatur si diligeratis me , gauderetiι urique, quia vado ad m- - , ετ υ/m : immo vero quia diligunt, dolent. Et dili

gunt, B: non diligunt di diligunt dulciter, sed non dili

gunt sapienter . Nocte vero ipsa qua tradendus erat Dominus, & duleitet, de prudenter diligebat Petrus, eum dioeret i Deam pararas sum er in carcerem , em n in maji/m iri r led non diligebat sortiret e quoniam,

Qui a recidit, stabili non erat ille gradu . .

Nondum venerat virtus ex alto , qua accepta non .a

negavit, sed libera voce usus e na, inquit, tua; aj., 'u

non congrue de dilectione requiritur , qui paseendo praeponitur gregi Ille enim praeesse debet altis quivi

235쪽

S. BER NARDI ABBATIS

TOM it quaerat Ahae sua sunt, sed magis quae Iesuaehi isti. E

2 u M, nota, ouia requis tus Petrus, an diligat plus his ita tum respondit se diligere, non audens a mimare quod petu, se dixisse temere confundebatur e A fortasse pro pterea contristatus est '. Dixerat enim prius , Ei stim, , se Lilatati fuerint in te, sed non ora.

1 coelo, neque in paradiso; multo minus in muniago. In culo, enim cecidit Angelus sub praesentia divunitatis: Adam in paradiso de loco voluptatis i Judas in mundo de sebola Salvatori . me ideirco dixerim, ne qui, sibi de loco isto blandiatur, quia die ituri L eu4 iste sanctus est i quia non loeus homines, sed lim sitis mines locum sanctificant. Sunt enim etiam inter nos II tria genera hominum, ipsaque satis ineongrua at Ct D moria, . dini, & homini , qui sane viam ingressus est. sunt enim qui bene incoeperunt, sed statim defecerunt. Et sunt qui numquam increpetunt, sed in sua mollitie permanserunt, et permanent. Et sunt qui raptantur spiritu leuitatis, tardi ad audiendum, veloces ad loquendum , paratissimi eursim enumerare quod faciunt , si hii lari quid faciunt tamen. Numquid vel istos repellet ' Devia Sion, si in fundamento permanserint a sed sal, i erunt, sic tamen quasi per ignem. Per quem ignem p Dieita. c. s. o. Apostolus 1 Fandamentum aliua nemo potest MN pra

dis a merit supestis adamearum hae lignum , Datim , fit Iam ; Lirim/χtum patiettier θs autem sal ui erit; sed ...' tamen quasi peν ignem. Fundamentum Christus est: li-4 mo , d, gnum ti agile est, foenum molle. stipula levis. Lignum sunt qui sortiter ineceperunt, sed fracti non renodaniatur. I renum sunt . qui fugienda mollitie tepefacti, nee summitate digiti ut dieitur labores arduos attingere volunt. Stipula sunt , qui levitatis motibus exiuiuati, numquam in eodem statu permanent. Aa risu. r. Et liniendum quidem est de isti, , sed non de spe randum e quia si in sundamento Christum habuerint, L -. hoe est in hae via vitam snierint, salvi erant, se t men quasi per ignem. Ignis tria habet, fumum, tu cem, ardorem. Fumus excitat lachrymas , lux vicina illuminat, ardor adurit. Ita de qui ejusmodi est , suamum , hoc est amaritudinem, in mente habere debet quia tepidus est, quia remitus est, quia levis; quia ordinem, quantum in se est, subruit 3e perturbat. Sed S lucem in ore, ut qualis est in mente, talem se in consessione R dieat. & plangat, ut 8e linguam acuat

conscientia , Ee eonscientiam arguat lingua. Necesse est quoque ut ardorem sentiat in Orpore , idest , maeniten t De tribulationem, eis non multimodam , aliquam tamen. Putas quia se compunctos eoiae, Ore consessos, corpore satigatos abiiciet , qui omnes homines vult salvos seri, de neminem vult petite λ sunt de alii qui aedificant super sundamentum hoe, aurum, argentum. R lapides pretiosos; qui vehementer incipiunt, vel, mentius prosciunt, venementissime per seiunt, non alia

tendentes quid caro possit, sed quid spiritus velit.

. r. Α D MONET nos beatus Benedictus '. Fra a i, II. tret, sollieitos esse eirea enitationes nostras, sapientis utique consilium sequens, qui omni eustodia

cor eustodite suadet, quaaiam εω 'so mira praeea t. Triacta, M. igitur occurrunt mihi genera cogitationum, a quibus multa sollicitudine eavere necesse si eos qui convertu . a, tur ad cor , de dignum Deo in semetipsis templum , -- e hibere sestinant. Sunt enim nonnullae interdum emgitationes penitus otiosae, R ad rem non pertinente4t quas tam facile abiicere . quam recipere facilὰ possit anima, dummo/o si seeum habitans in corde suo, &assisteti, dominatoti universae terrae. r. sunt Ze aliae cogitationes v Iolentae magἰs Ee sor- ,. D in . tiux adhaerentes, quae videlicet ad neressitates naturae pertinent, fle quasi ex eodem assiimptae limo, de quo Se Oremes.

no, iacti sumu,; si paululum insederint, avelli nequeunt sine lisione Ae distieultate. Saese enim se asscit noseogitatio carnalis de et , de potu, sve vestimento, ut vix eradicari queat de cordibus nostris i quod non aliunde est , nisi quod de ipsa limosa fle viscosa quo dam modo, limosam nihilominus de glutinosam inve

nerit terram. Non sine eausa enim dictum est, homum

rem plasmatum non de terra qualibet , sed de limo. Vide enim quam limosum si eorpus, quod ipsi quoque spiritui tam sortiter Ae peia indissoluhiliter inhaeret, ut vix cum multa a Mictione possit aliquando separari. Quid ergo agendum, cum limosa illa cogitatio mentem subierit ρ Plaia exel amandum nobi , est cum sancto Iacob, atque dicendum : Ra n, primogen ins mena, non to odi. a

crescas I ascenaisi ea m etikti porta tiai . Rubea dum . nim de earnalis atque sanguinea huiusmodi eoncupi- semia est e quae tune cubile nostrum ascendit, eum non solum memoriam tangit enitatione, sed Ee ipsum v luntatis stratum ingreditur, Re polluit prava delectatione. Bene autem primogenitus noster dieitur appetitus ille earnalia, qui ab ipso nimirum initio vitaen strae in nobis pullulat, eum caetera vitia processu tem poris ex malitia mundi hujus , variisque occasonibus

contrahantur. Oportet emo reprimere, quem exstinguere non possumus appetitum i ut quam cito cubile nostrum in reditur, crescere eum nullatenus patiamur,

sed sub nobi, si , quemadmodum dieit Seriptura r

subteν te erὶρ appetistis tuus , Cr ea uominaseris illius. ω . .. s. 3. Jam vero tertium cogitationum genus immunia

dum nimis ae semidum est, quod nec admittere qui- da θdem ulla ratione debemus, sed a longe praesentire M.torem, di tota virtute repellere, toto animo propulsare, de converti statim ad gemitus, lachrymis atque suspitiis invoeantes spiritum , qui adiuvet infirmitatem

nostram. Sie nimirum confusus abscedens , non tam mare osae tu deinceps simile aliquid vitiliter res stentibus timbis malignus hostis offerre . vel asterre praesumet. Dieo autem enitationes illas immundas penitus aestatidas , quae ad luxuriam , ad invidiam & vanam gloriam pertinent, eaeteraque vitia detestanda. Opo ter enim, si mundas conservare volumus animas nostras, adhuc longe agentibus cogitationibus huiusce modi multa eum indignatione occurrere , 3e exsus sate a nobis, ut nullus eis detur accessiis. Et primum lino vi l quidem genus cogitationum, otiosarum se ilieri & ad i. . rem non pertinentium , lutum est , sed lutum simplex, idest, non inhaerens nee sistens, nisi forte diutius immoretur in nobis , 3e pet incuriam ae negligentiam nostram in alterum genus cogitationum veristatur 4 quod quotidie experimur. Dum enim otiosa tamquam minima spernimus, ad turpia atque inhonesta dilabimur. Secundum vero coetitationum genus,

non lutum smplex, sed, ut jam diximus, vile sumae limosum est. Nam tertium quidem se eavendum est, non tamquam lutum aut limus , sed tamquam immundissimum ae foedissimum eoenum .

sERMO XXXII.

De tripli i iia ιδε , pro Io, hamana, o dimino. i. Ic nos ex sim ι homo ut misisros chris , Crdis a. . 4. i. o pensiora, masterioram D i . Minister Christi se debet conversari, ut ex moribus exterioris hominis qui videtur, existimetur composit io interioris animi qui non videtur, ne vel ab alio, vel a seipso possit iudieati, sed dicat eum eodem Apostolo r Mihi pro miaimo est rιia. at a viai, iuuiter , aut .ι stimavia die a sta neque me 'sam iudicar Mi istitem Daicut me, Dominus est. Is sustela ilia quibus verbis notanda sunt tria judieia, humanum , suum cuiusque proprium, & divinum. Et humanum uidem potest iudicare de rebus exterioribus , quae sensibus eoi potis percipiuntur ; de interioribus vero non potest. Hine enim scriptum est: Quis enimscit ho- . . ,. ...m sum sua sunt hominis, nis spiritus sui es in eo au 1-

236쪽

433 DE DIVERSIS, SERMO XXXIL& XXXIII

propter de his quae sunt in homine , potest judieare spiritus hominis qui in ipso est: longe vero praestantius de hi, ipsi, judicat Deus, cuius necdum se fatetur Ap stolti, evasile iudicium , qui tamen jam humanum

transiendisset, Ee proprium. Porro humanum eontemianebat qui dicebat: Mihi aatem no minima est ut a i bis μάuεν, aut δι humana die. sed neque proprium timebat qui dicebat: s/d n/que me ipsum itialea. Nihil .aim misi e sitis sum. Solum ergo testabat di. inum, de quo ait: Qui uatem iudicae me, Dominus es. 1 Debet tamen η quisque, quantum potest, se i reprehens silem exhibere, primum quidem oram Deo, sed deliae etiam coram hominibus. Hoe nempe est quod alibi loquitur idem Apostolus, dicens: Troiiaenses ι

Tribu, s quidem modis providemus bona coram homini bus , id est , habitu, actione , sermone ; habitu, ne . st notabilia; actione, ne si reprehensibilis; sermone,

ne sit eontemptibilis. Tribus etiam modis coram Deo, cogitatione, asiectione, & intentione. Nam 3e eoitatio debet esse sancta, unde scriptum est, cogitati. Da Era servisis h. affectio pura ; & intentio recta. Sunt aurem tria ista . id est enitatio, assectio, & i tertio, in anima. Sed in ea quoque propriis sngula lici, distincta videntur. Nam eogitatio in memoria est, assectio in voluntate, intentio in ratione eonsistit. 3 Atque ut eorum usum ae differentiam clarius videamus, sumamus nobis exemplum de rebus exterioribus. In eor potibus f quilibet de mis eo tot eutem tantum inseiat, eorpus quidem turpius redditur, sed nil ei de sua sanitate ex hoe adimitur. Si vero eami putredo alia qua, vel lividus tumor insederit, iam non toltim deeu corporis, sed Ae salus quoque perturbatur. Quod si lamguor sors tan inualescens, cum ipsa carne ossa quoque medullitus oecuparit, tune demum de vita non immerito potest desperari. Eodem modo in anima, si pereatum suggeritur memoriae per eositationem, nullum tamen praebuerit aut voluntas aflectum, aut deliberatio ipsa eonsensum: sateor quidem deformitas est, nee audiate interim anima illa meretur, Totu ρώlchra es, amicampa. Caeterum eis naevus est , sed non morbus. Quod si voluntas quoque praeoccupata sensu delectationas a seitur , resistit tamen adhue deliberatio rationis; inst-

matur quidem, sed necdum moritur animat et amet tamen necesse est, flana m. Domine. Q sanasor. Tune verδ moti dieitur, quando & ipsa ratio ad peccatum per intentionem eurvatur. Tune enim consentit; &de tali dieitue i Anima quis r.eedierit , itia moriet r.

Hune triplicem gradum deploravit David ex persona peccatoris ' , dicens Domino expellenti de paradiso inlatam hujus saeculi evagationem 1 con masti super me

manam tuam. Et quoniam carnalia desideria sunt poena peccati , Non es saltua in earne mia a faeie ἐν tua. Jam .eth nee robur est rationis r Non es pax Us-bus meis a Dei. ρὸ e tortim m/oram. Oui rursus eos dem gradus ex pellona iusti decantat, dicens: Memor fui D i, er d. . satus fum , o exercitustis sis. D sectatus enim per voluntatem, exercitatus per rati

4 Ne ergo a memoria expellat Deum ἰrruens turba plurimarum eogitationum . quae solent effluere tam quam vilis plebs in atrium , ponatur ad ejus portam i nitor , cuius nomen est recordatio propriae professionis ut eum turpibus sese cogitationibus senserit animus praegravari, increpet se, & dieat sibi: Tune haec debe e gitate, qui Aeerdos es, qui eleticus es, qui monachus es ρ Culto iustitiae debet in se quicquam iniquum admittere λ Deret seruum Christi, amatorem Dei, tale aliquid vel ad mo/ieum meditati λ Hre dicendo, e cluetet fluxum illieitae enitationis per recordationem propriae professionis. Similiter ad tollam voluntatis, in qua solent manete earnalia desideria, tamquam in domo domestiea familia; statuatur ostia ius, qui v eatur reeordatio ecelestis patriae. Hie enim potest prauum destitium, quasi euneus evneum, expellere 3 de

S. Bere. Oper. Tom. IIL

ctatione recipere. Iam vero ad thalamum rationis tali, fle tam feto et adhibendus est eustos , qui nemini pareat r sed quieumque hostis, sue clam, sive palam ir, ingredi praesumpserit, procul eum arceat; de lite sit reis

cordatio gehennae. In caeteria siquidem, id est medio tia At voluntate, non ita est intolerabile, si vel memoria recipiat, quandoque vagam eogitationem, vel voluntas impuram assectionem r hoe vero gravissimum de omnino damnosum, si unquam ratio perdiderit rectitudinem intentionis.

sERMO XXXIII.

De verbis psalmi , stala issenaee ia

t V E R B U M exhortationis est, pratres mei ,

ut quandoquidem omnes ascendere nitimur , omnes tendimus in sublime , sursum adspiramus omnes, omnes eonamur in altum e illue studeamus ascen dere, ubi bonum sit nos esse, ubi secutum si nos esse, undὸ eadere non oporteat , ubi stare possimus . Nee modo ut desiderium provocet, ascensorem montis hujua Propheta requirit r verum etiam ut ascendere cupientem modum doceat ascendendi. Felix , qui hujus montis ascensiones in corde suo disposuit, eon- eupiscens Ae desciens in atria Domini. siquidem montiste mons uber . bonorum omnium cumulus , mons voluptatis aeternae , domus Dei est. Et beari qui sata mis. ωιDa,t in Isma tua Domin. t ia sciuia Dealογum Iam Διtias M. Audi testem fidelem . quia mons est d, mus ista. O Isra/I , quam magna domas Damisi , erint ni I. as possessionis eius t magnus, G noa saleas eoasummationem, enelfus er immenses. Immo vero non solum mons est , sed & mons montium , multae in eo mansones, multi montes. Denique etiam sum V. .. .

damenta ejus in montibus Linis.1 Et ne hoe quidem sanctus tacuit Isaias: Eris, in

quit, mons dumtis Domini praeparatus in verilae momtium, elemositar super colles. Quidni montium monet, sundatus exultatione universae terrae, ubi tam multiplex omnium delectabilium copia, ubi una copia- non c rum omnium plenitudo phtit enim mons paeis, mons ri gaudii, mons vitae, mons gloriae:&hi Omnes montes unus mons consummatae felicitatis. Annon mons pacis,

pax super pacem, pax quae exuperat omnem sensum pPlane mons magnus pax in corde, pax in earne, pax ab iniquis hominibus , pax eum omnibus proximis , pax ab ipsis daemonibus, pax cum Deo; & pacis non rit fini . Erit gaudium, sed quale Dominus ait, Du- . am plenum . securum gaudium, quod nemo tollet a nobiι. sed Se vitam habituri sumus, Ee abundantiu hibituri, quod non possit inessea et esse tanti Pastoris adVentus, qui ad hoc ipsum venit ad oves, sicut ipse

testatur, ut mirum habeant, astinguarius haseunt. Numquid non etiam mont tibi videtur aeternum gloriae

pondus supra modum in siblimitate Θ Porro eae hia omnibus, & si qua possint smiliter desderabilia e

gitari, una est beatitudinis mensura bona, eonseria, ' in agitata, supereffluens. ae s plurimos montes, alium quidem aureum, alium argenteum, alium ex hyaeinthis de smaragdis, atque omnium gemmarum gloria ;alium quoque ex vermiculo, purpura & bysso, eaete tisque Musmodi opibus paritet eoaeervans , in unum redigas montem. Omnia enim nobis multiplicata rediadentur. Et qui aurum & argentum , lapides preti sos superaditieaverit fundamento , aediseium humile

in immensos montes excrevisse mirabitur a Ze ex m dieo semine magnos metet, non tam manipulos, quam acervos manipulorum. 3 suis ergo aseaAt ia montem Domiai, aut sula Cariatheri stas e la toto sanito Has ρ I Oeeas man ιus. G mun-

237쪽

43s S. BER NARDI ABBATIs

aus anam cens; mundus inter impuros, inter mortuos liber unus

est, afti aestimabitur alius absque eo. Ipse est de quor . . a. legisti oris ascendit in earlum , nisi 1. . as/isai a. haelo , Filior hominis , qui es in coelo. Erat enim in noeens manibus, qui peccatum non secit, sed multa P . t. c bona operatus , Iucia is liberi aiebat r uti εω m.ι iiset is m. ile praevio P An vero mundissimum eor sit se quis dubitat , unitum per iraliter Sapientiae , inquam nihil inquinatum incurrit et attingit autem ubi- ., qtie propter suam munditiam p sed non in vano aere I ' , ,himam suam, qui solus potestatem habuit ponem di animam suam, & iterum resumendi. Non in vano accepit irascens, non in vano posuit moriens , non in

vanes aecepit resurgens. Νn, eii,m At quomodo non in dolo iuravit proximo suo , . . .. quomodo non in vano accepit animam suam, quomo-

, . do non in vano omnia illa perfecit, si hie solui a ei piat Mesedictionem λ Itane oportebat Christum pati presurgere, se introire in gloriam suam p Sua erat. Quae utilitas in sanguine eius , dum omnes de redimus in eorruptionem pQuae vetitas in promissione, si ,, ut supra meminimus nemo ascenIit in coriam , ns, ιι δε tirla .s nait 2 Esto. hie acet piat benedictio nem 1 misericordia m quare λ At non solus hie aecipiet, aut certe magis non soli sibi accipiet, si aduertas. Pe ge enim per sacra verba prophetica, de vide quonam modo, velut oecul th, multitudinem subindueit. L quebatur de uno Ze dicebat, Nis areipi r e sed eoui inuo transfudit in hane generationem, & ait, Nie ost

aeneν Ita quaerens Am : ut in uno non personae singula-

fitatem intelligas , sed spiritus unitatem. Nimirum hie sponsus, & hae socinia est; 8e scimux quit dixerit:=-, --δεηt duo, una caro. ergo hie asten det, hie aeeipiet benedictionem t sed a cendent etiam cum eo, vel magis in eo, oui ab eo accipient bellor dictioneis. Audi hoe a Propheta granim ι Medicti

a M. 3. nem Iasit titillarer, ibant de miro ite in mirtutem .

Atque hoc est propter quod oportebat Christum pati,

3e resurgere a mortuis ; ut praedicetur in nomine eius ι Itbma, prenitentia , de remigio peccatotum: 3e poenitentia ad . - innocentiam, remissio ad munditiam depuletur. Boisti, lenim, non in quo non invenerit, sed etis non impuraia iacit , a M. ιit Dominias praearum. Iamni, ait , iamiaem stum liliam ιον meum. Numqis id ut gloriari possit easium se aes ά ., habere cot Non: quia fella non δεκt muassa iis eo θε λώ riui r sed cor conrtitum de humiliatum Deli,

di mundo; &hoe est esse iuxta cor Deir siquidem prope est his qui tribulato sunt eorde. samatitanus est, N. νη- proximus ei qui incidit in latrones. Non iurabit in dolo huie proximo suo , sed faciet quod promisit i

- his, s simus ergo & nos, dilectissimi, pro nostro iii

in his, gem modulo, de manuum innocentiae, de eoidis mum I iat alii'. ditiae sectatores. Ante omnia quidem solliciti, etsi poti . nitus cauete pro humana fragilitate non prevalemus, uantum tamen declinare a malo possumus, non mo-oactionis, sed & enitationis. De caetero quoque ne in vano acceperimus animas nostras rationales , exe Gamus nos in operibus bonis, Fe consilio rationis uta mut . Quomodo enim non sustra humanam accipit homo animam, qui, tamquam unum ex irrationabit bu animantibus, incubans cor rcis voluptatibus, solum

sequitur earnis appetitum λ Addidit quoque Propheta:

.e iuratis is doti proximo suo. Sirat enim mundiistiam intra nos, erga proximum innocentiam eonvenit observarii se Ae in nobis, Re erga proximum exercenda virtutis opera, Opera pietatis. Non ergo simus nobis inutiles , ne in vano receperimus anima4 nostras: non simus inutiles proximo nostro, ne in vano et aurasse pro-λ risinu bemur. Novit figmentum nostratin Spiritus qui loqu

12M batur per Prophetam, nee de utilitate proximi simplici

ter voluit commonere. De auramento nos convenit,

ut agnoscamus debitum, ut promissam sdem irritam sacere vereamur. omnes enim proximis iurati sumus,

eum quibus in Eeclesae venimus unitatem ut A enotatio fidei Christianae, ut qui vivit, jam non sibi vivat, sed ei qui pro omnibus mortuus est. 6 Me mihi dieat quis i Ei vivam, sed tibi non , quandoquidem ille non solum pro omnibus vixit, sed

de pro omnibus mortuus est. Quomodo enim ei vi s. s,vit, qui negligit se ab eo dilectos; Quomodo ei viavit , qui legem ejus non implet, qui mandatum eius non servat Quaeris legem p quaeris mandatum Z Noe, si

est, inquit, maiaatum meam , tit atri sis invitem , suus alteri mos a Ee Apostolus i Aheν .hὸγias on/νa Gai, 4- α pariare, re se adi s/sitis Detem chrisi. Noli ergo putare stratuitum bonum quod exhibes proximo , ut lictat etiam dissimulare si velit. Debitor ex sacramen. ii ea utione, & propria prosessione tereris. Hie ergo ac ist/ι sen/a Aionem a Domino , in miser codigium a Deo salutari suo. Hie, quia unus aceipit bravium. Sed ne unum hominem putes , sae est reaeraria εώ - . . s. r. alium Dominam. Hic accipiet benedictionem et quia ,, caput & corpus unus est Christus. sed hie est gen ratio di quia in mensura aetatis plenitudinis Christi om

nes pariter occurremus.

Et sorte idem ipse Dominus mon Domini est, de Chianis quo dicituri suis aseny t in moriem Domini, aut quis 'I , salit Ia Ioco Iancto eius ρ Nimirum ipse est abscissus p κ .sne manibus lapis, qui in montem elevit immensum : ... hil. ipse qui exaltatus a terra omnia trahit ad se , missa cau- palatas, mans pinguis. Ut quid vos Iudaei, ut quid impleamini montem eoagulatum, montem in quo b neplacitum est Deo habitare in eo In Beelas;uι, i ruiunt, principe damontorsim ei cis Iaemonia. Exteram, suspieio , ct blasphemia reprehensibilis i Princep est Christus, 31 magnus princeps, cujus ne ipsi qui- - .dem daemones possunt effugere principatum. At illo tum regnum in se ipss divisum desolabitur r hujus re- ti . a. ι, gnum integrum atque persectum , de regni eaus non erit soli. Distat ergo inter Principem εe principes , nee ulla comparatio inter montem coagulatum 3e pinguem, Ze montes tantum eoagulatos . vester iste Beel bub mons eoagulatus, sed non pin uis, magis au tem sterilitate perpetua maledictus. Mons , quia elatus est : coagulatus , qui a squamae conjungitur , de eoagulatum est scut lae eor eorum.

Re mons pinguis. Mons est sublimitate , coagulatus initi vi multorum congerie, pinguis charitate. Et nune vide quomodo trahat ad se omnia , quomodo ei omnia uniantur unitate substantiali , personali, spirituali , sacramentali. Habet in se Patrem, eum quo est una substantia : habet assumptum hominem , cum citio est una persona et habet adhaerentem sbi fletem animam, cum qua est spiritus unus a habet sponsam Eeelesiam unam omnium electomim, cum qua est ea io una. Et tiὸ carnalis haee unio direnda fuisse videbitur sed Iacramentalem dicere malui , dignius hoe vocabulum arbitratus , praesertim occasionem dante Apostolo , ubi ait r sacra-entum hae magnum es, ego lautem δε--. O . . ia ch sa , er is Detis a. Pinguis mus plane de uberrimus mons, in quo beneplacitum est Deo hahiatare in eo r siquidem propterea unxit eum oleo laeti-- λtiae prae participibus suis. Mons coelestium aromatum, N. 4. e. mons charismatum si iritualium , non ad mensuram a

cipiens spiritum, sed omnimodam obtinens plenitudinem gratiarum. Magnus mons , in quo omnes th sauri sapientiae Ee scientiae absconditi sunt, in quo tota humanitatis veritas, tota divinitatis inhabitat plenitudo ; exeelsus Ze immenses: in quo omnia instaurant ut quae in coclis, & quae super terram, ut sit Deus omnia in omnibus.

s via nobis videtur ardua, exoneremus nos; s arcta, .d netiam exinanire nos non parcamus ; si longa, tanto mihi μη magis festinemus ; si laboriosa, clamemus et C- L 3.

ηοι tof ea , in ogore tinguentorum tuorum curremus.

Felix qui se cucurretit, ut comprehendat, immo ut ipse eomprehendatur , re in illam amplitudinem moniatis & plenitudinem eo oris Christi mereatur adinit-

238쪽

i. Felix qui in illum beatificum montem tam deside

ranter & perseverant et ascenderit , ut in loco sanctoloeum acti piens stationis , Deo Patri in sancto riti, appareat , simul & videat virtutem eius Ee gl 1 iam , haud aliam sanὰ quam eumdem ipsum monia em montium, montem coagulatum at pinguem, Je- γ- . 3- stim Chiissum Dominum nostrum . In quo nimirum per praedestinationem ab aeterno apparuimus ei qui di

texit nos, de gratisieavit in dilecto Filio suo; in quor ses et ait no, ame mundi constitutionem . sed iam tune cognoscimus, sicut de cogniti sumus, cum plenius &pet sectius exaltatus altisiunus Ee uberrimus ille mons omnia trahet ad se , qui est super omnia benedictus in L eula. Amen.

D. medis Origenis... a Ur Ocere possunt, ut vereor, sorte nonnullis ver- i ha quae heri lecta sunt vobis, eου homilia selia , a,. x licet Origenis super eapitulum illud Legix, ubi Aaron& filii ejus vinum bibere prohibentur , eum accessuri sunt ad altare i s recipiant ea smplicitet, scut sona-

,, re videntur. Salvator meus, inquit, luget etiam M nune seceata mea, de tamdiu est in moerore, quam-

, , diu nos pers stimus in errore. Plurima quoque alia in hune modum abundantius solstan , quam circumia spectius dicta, nee tam sobrie quam disine. Quidnam sibi vult insolitus iste grunnitus , aut quis inter vos neseio quid submurmurat λ Scio quidem doctoet in lege divina hujusmodi verba ridete i sed nihilominus et o inia, ram minus sapientibus me consteor debitorem . Nee ιirri .e,u. modo de intellectu Origenis ciuaestio est. Potuerit for- ei ε .R stati humilistiee loqui di ipse viderit , nihil interest nostra . Quamvis ne hoc quidem silendum arbitror, quod evidentissime illum contra fidem nonnulla seripsisse sanctorum Patrum tradat auctoritas, atque ideo non stie eiteumspectione monet esse legendum. Verum

nos in praesenti non quid ipse sensitit quaerimus , sed

id agere cupimus, ut vos omnes quod au lanam doctri nam pertinet sentientes, nihil moveamini verbia illis. i. 1 Absit enim ut in coelo credat ut locus esse tristi malaus -- tiae, sevi nee eulpae . Nemo ibi delinquere, nemo lueti p. i. - gere potest i sicut nee in tetra quidem poena ulla sui L set , nis iniquitas praecessisset . In coelo ut ue sola iustitia , sola nihilominus laetitia est e in inferno tum pecorum , de poena peceati e porro in medio uitaque inveniuntur, atque ideo neutra consummata . In. multis ostendimur , quia in multis offendimus omnes.

Quoniam enim nullus in ectio pallionis loeus esse poterat vel doloris, propterea sane Unigenitus Dei Patris, passione sua hominem redempturus, sicut carnem in qua pateretur qui pati non poterat in divinitate

R. - a. suscepit, se etia in . . terris visus es, G eum homini. 3 es lavi conυersatas es , ut humiliaret etiam semetipsum ea eis su--aspidi ionis. Hie eruo turbate se , pavere qua pati quoque dignatus eli Be taedere , tentatus per omnia' pro similitudine absque peceato. In tcreta , inquam , vere lachrumatus est Iesus , vere contristatus , veru passus , vere mortuus , vere sepultus 1 sed ubi suri xit, vetera transierunt. Noli ultra dilectum tuum in

tuo quaerere lectulo: surrexit, noti est hie. Vox spo e r. a. .. sae est : B. LAuro me. Pasii η-- alligis ualma mea ;quaesit , er non Misai. Maria fuit quae Dominum quaesivit in lectulo , quaesivit in tumulo , nee inve nit . Magis autem invenerunt eam vigiles , & dixe-

dem cum motruis, sed iam non est suit inter mo . Aiai tuos dc tunc luit . Siquidem ipse sese tu pinu . bavit, ipse animam suam posuit; quia Vs moluit ui

si. λ tua G. Omnis enim ei infirmitax de voluntate fuit , a. c. a. ,,. non de necessitate. Unde quod infirmum erat Dei,

sortius erat hominibus 1 quod esset tune quoque etiam inter parvulos magnus, inter insimos validus , iniet mortuos libet. 3 Videtur quidem & in nostiis aliquando tribulati s. Bere. Oper. Tom. Ia I.

A s nisus esse nonnulla libertas, cum videliret pro pecca- TO M. iii. tis pioximorum libera A: liberali charitate laborem me nitentiae sustinemus, lugentes pro eis, ieiunantes pro eis, vapulantes pro eis, di quae non rapuimus exolventes. Unde de Paulus: c.m Ii r e sem, inquit, evoman 's. s. ιus , omnium me servum feei . Caeterum nihil hoe ad

libertatem illiu ς, qui nihil proprii delicti habuit, qui

nihil moeti debuit, nihil metuit tribulationis. Nam a nobis quidem etiam voluntarias illas tribulationes et si proximi et exigere forsitan ex jure non potest , exigiv D.. . ., tamen Deus: Et si proximo sorte videtur quis reddere

putiquam debeat , Uco tamen nemo unquam totum ad i.

reddidit quod debebat. Mihi autem, inquit Apostolus, B l 3ra misima es , ut a molis iudi e tie aι humana di/; sed ,.que me ipsum ividua. Nota sane quod ali--s .

enim iudieare hie potuit, sed dilualcaor quod utique - -

discernere & probare est , sciat item ait 1 B uttis 1ai saan iudicat in ea quod probat. Itaque pro minimo illi erat ut ab eis iudiearetur, quibus nihil sese debiti OLseii subtraxise sciebat, nihil peceasse in aliquem , sed magis omnibus praestitisse, adeo ut secuta eonscientia

firmor e suis sanaalliarur , ego non tiror e Nan ad Judaeis Iudaeus factus est, ut Iudaeos lueriticeret ,& his qui sine lege erant . tamquam sine lege r p stremo omnibus omnia satius est, ut omnes sal o si ectet. Merito proinde pro minimo illi erat ut ab eis riti ti, o mi iudiearetur , quibus usque adeo sese sine offensone orti Ti. praebuerat, inter quos sic honoris averat ministerium diei imitium. Sed neque ipse se dijudicabat in eo quod probabat , per te etiam sbi quod δebebat impendens,

corporis castigationem, animae miserationem , atque omnem custodiae sollieitudinem eordi suo , ut nee in se quoque peceati conscius haberetur. Sed non in hae , a. m. inquit, ius scissus sum : qui autem itiaicut me, D minus es. illius enim prorsus nequeo declinare judi-eium i & s iustus suero, non levabo caput, quoniam omnes iustitiae meae tamquam pannus menstruatae emtam illo. Non est qui in conspectu e us justiseetur , V non est usque ad unum.. Ceteterorum siquidem nemo est quem non oporteat N. dicete Deo, Tiιi peceati e sed maet nus qui in veritate potest dicere, Tibi sit. solus ille etiam intet moria temon et tuos ruitus liber fuit, qui peccatum non Leit, cujus justitia stetit montes Dei. Caeterum iam nec inter mo tuos est, sed assumptus ab eis, mutatus corpore, mutatus S corde, ingressus in potentias Domitii, & omni instinitate priuatus, exutus nimirum sordidas illas V ste , quibus sane apud Zachariam Prophetam primo venitus appatuit, de indutus splendidis, seut loqui tur in Plalmo e conseia si saccam meum, G circum- PT is. D. 2 disi m. tiri L. Quia enim veram humanae carnis& animae substatitiam suscepit, veram utriusque naturam nee corporis illi defuerunt , nee animae pallione, i sed e2 hoe jam floris catus est in utroque. Puto autem quod utriusque glorificationem brevi uno versi lo propheta eomprehendit , dicen Dominus

rara ise Lce em lailuit, .aώωit Domistis fortis in M. Decorem sane in eorpore claritatis, sortitudinem --io in ' impertu ibabili statu mentis . Denique trisis . Aes , inquit, anima m/a usque A mονtem . Undὸ de in elinant caput dixit, coasummatum V : ne quid dein- M, M. ιceps infirmitatis in eo liceat se icari. I s. m.

1 Sed ait iste, Si Apostolus iptius luget quosdam is

qui ante peccavetunt , nec poenitentiam egerunt in ,,

his quae gesserunt i quid dieam de ipso, qui Filiu, Adiei tui charitalis λ Et deinde: Cum ergo quae nostra ,, o in hi sunt quaesierit, nune iam nos non quaerit, nec quae ,,

nostra sunt cogitat, nee de erroribus nostris moeret, tua

nee perditiones nostras des et & e tritiones , qui ,, se. it super Jerusalem Item et Nune, inquit, quia is misericors Ae miserator est Dominus, majori assectu, ,, quam Apostolus suus, set eum stentibus, Ae lueet eos Aqui ante peccavetunt. Nee enim putandum est quod Paulus lugeat pro peceatoribus de seat, Dominus au-

239쪽

re Μ.uL ,, teni meus abstineat a titu. Hete quidem se accipere, ouidni adhue dilectum in lectulo quaerere dieam ρ Ne scit mortuus extra tumulum, neseit infirmus extra te et um , nescit parvulus extra lectulum quaerere quem diligit anima tua. verum ille ut supra meminimuεὶ non minus corde, quam corpore glori status immδtanto amplius, quanto amplior anima. de gloriae capaeior est quam eato) scut non potest negligere suo, , se nee lugere pro eis. sed quando humana fiatilitas hu sui modi eapere possit affectum, qui sine miseria mis reatur, & se diligat, Ae vehementet diligat eum qui dolet , aut qui periclitatur . ut tamen ipse omnin3

nec doleat, nee turbetur Verumtamen etsi id long/supra nostram experientiam est, Deo tamen nihil in

α' ... possibile est . potest igitur non modo sibi, sed & sui,

dia, omnibus , quos infirmitate carnis exutoet virtute im Tu. duit, de in potentias introduxit , eam conferre dilectionem, quae gaudeat eum gaudentibus, non autemsseat eum sentibus; D se eox quo amat. esseaeissi me de assectu osi stimὸ uniat , ut ipsa tamen imperiuria habilis perseveret. Nee dubium sane quin longὸ praestantior sit ea dilectio, quemadmodum medicina squae tamen eiusmodi esto pretiolior utique iudieatur, quae se eurat vulnera , ut inter eurandum nee virtus eius in aliquo, nee substantia minuatur; quam ea quae se eurat, ut eurando deficiat, aut eorrumpatur. Llia .. , . . . cui ergo severit Dominus super Ierusalem , e et hoe iam omnino non sinit: seut mortuus est, sed resurgent ex mortuis iam non morit ut e sicut suit sti lectulo , sed exurgens ram in lectulo non invenitur. lis iis . 6 Habet tamen etiam nune ineffabiliter ampliorem -- .I ,l assectum de estieaeiorem, quam habeant qui lugent prot 3 , delinquentibus , aut pro fratribus ponunt animas rquamvis ipse quidem, eonsummato nimi tum opere suo, βω . I. 48. neutrum deinceps si factu tu . Nostrae in simitati, istud est, quorum adhue in mari sagena trahitur, 3e ex om ni genere piscium eongregat. nihil omnino dilcernens. Ille enim, nee modo ille, sed se Apostoli, & editeri qui eum eo sunt sancti, ad littus utique pervenerunt, nee mixtos pisees in vasis posuere, sed electos, de bo nos tantum: nam malos utique foras miserunt. Qua tos ego interim cogor trabete malos pisces, quantos anxio4 8e molestos intra sagetram meam congregavi , quando vobis adhaesit anima meat Congratulor petis eientibut i jucunda assectio, bonus est pileis. Condo leo descienti t. fleo eum sentibus, angor pro perio elitantibua , infirmor eum infirmantibus , utor eum seandaliratia. Gravia sunt haee P acerba, utique mali pikes. Malos autem dixerim. non propter culpam, sed propter poenam. Faciat Deus, ne a multitudine malorum piscium obruamur pusillanimitate spiritu Edtempestate, donee perveniamus ad optati littoris sta tionem, ubi malos separemus de secludamus a boni , ut videlicet de caetero nee luctus , nee clamor , sed nee vlluet dolor, aut etiam timor si in s nibus nostris, sed gratiarum actio, ae vox exultationis.

i π π C mara magnum de spatiosum in quo II utiquo restum est nihil aliud quam praesens

saeculum amarum suctuans ae signati)tribua hominum rari L M, generibus suo euique modo pervium est, ut transeant liberati. Tres enim sunt Noe, Daniel, NI ' qu . ' it rum primus navi , Mundus ponte, terti ut vado tramitis, a. u. st. Porro tres homines, tres ordinea Ecelesiae signant. 2 2i . Nia quidem aream rexit ne periret in diluvio , ubi Cous -- pretinus rectorum riclesiae formam agnosco Daniel vir desititiorum abstinentiae de eastimoniae deditus , iipse Hi soli mo vacam poenitentium Ee eontinentium

ordo i Iob quoque substantiam huius mundi bene dis pensan, in conjugio , sdelem designat populum te tena lieitὸ possidentem. De primo igitur 3e seeundo

nobi h habendua est sermo a quoniam adsunt venerabules Fratres Ee eoabbates nostri de numero Praelat tum ἔ adsunt 3e monaehi de renitentium ordine i quo tamen nee nos Abbates alienos reputare debemus,

nisi sorte quod abiit ) offitii nostri gratia , nostrae

fuerimus professionis immemores . Tertium i itur .eoniugatorum videt ieet ordinem, magis succincte transia curro . tamquam minus ad nos pertinentem. Ipse est qui maximὸ mare magnum vado pertransit , labori sum prorsus fle perieulosum, etiam εe longum habens Miter , quippe qui nulla viae eompendia captet. Nam ..... ne quod peti lotum sit iter, in eo patet, quod tam multos in eci perite dolemus, tam paveos videmus, sicut necesse est, pertransire. Valdὸ enim disicile est prae sertim diebuε istis . quibus malitia nimis invaluit , inter undas huius saeculi ', votaginem vitiorum , & . . eriminalium pereatorum seveas declinare. 2 At eontinentium quidem ordo & ponte pertra si s quod iter brevius de facilius, etiam S: securius es.se nemo est qui nesciat. Sed omitto laudes, perieula magis ostendo e hoe enim multo melius atque utilius est. Recta quidem semita vestra, ctatissimi, &securior eoniugatorum via , non tamen Omnino, secura .

Timendum enim perieulum triplex, id est, ne sorte aut aequare se alte i. aut respicere retro, aut certὸ in me n om in dio ponte stare seu tesdete quis velit. Neque enim ullum ex his tribus pontis patitur angustia , de arcta via quae ducit ad vitam. Contra primum ergo periculum oremui singuli eum Propheta r 2 e iratae Bbbi, pes s porta . suoniam ibi tetidoua αἱ ver AIων iniquita. eo mim. tem. Nam de eo qui mittens manum litam ad aratrum, postea retro convertitur, eertum est quoniam labitur

statim. 8e pelagus operit caput eius. Sed&qui state voluerit , non quidem telinquens ordinem, sed ' seere in eo dissimulans, eadat necesse est , ab his qui sequuntur, impulsus At eversus. Arcta enim est via: Ee impedimento est proficere se proseisci volentibus. Hinc vi . est quod jugii et arguunt & reprehendunt, quod ferre nequeunt tepiditatis ejus segnitiem, quod velut qui busdam stimuli urgent te impingunt manibus: ut v Nounecesse sit e duobus, aut proscere scilicet, aut prorsus deseere. Minime igitur oportet suere gressum: respi-eere quoque retro, aut aequare nos aliis, multo minuae,pedit, sed tota humilitate currendum nobis x prope randum, ne quando forte is qui egressus est uis gasia currendam viam, longἡ a nobis nai r quem , si bene sa. pimus, providentes in conspectu nostro semper, de in

ejus odore tracti, facilius eitiusque curremus. 3 Nee veto angusta nimis invenietur pontis semita x.14ici eurrere in ea volentibus. Tribus enim compactus est lignisi ut qui persecte eis inniti voluerint, non labat ut in itinere pes eorum. Haec autem sunt, Tna eorporis, paupertas substantiae mundi alia, & humilita, ob

νἐ ἐΛ hoe fistulo , latiItiat ἐκ te Marioa m Q lasa ari mathsoli 1 3d quem a Deo suo exturbavit inobedien tia, sne dubio per obedientiam recto tramite ad eum redit. Uri itaque sbi invictim tompacta esse necesse est. Nam 3e poena eorporis nee inter diuitias stabulis, nee sne obedientia facilὸ potest esse diserera i Edpaupertas in voluptate εe voluntate propria nullius meriti, nullius apud Deum potest esse momenti i &obedientia in divitiis &' voluptate nee stabili, est , nee gloriosa.

tria maris huiu, perieu la evassti, concupiscentiam car- .Ieire u nis, concupiscentiam oculorum , di superbiam vitae .s t Rite, inquam, eompostis , ut in poena quidem no dum impatientiae, in paupertate veto cupiditatis seruia

240쪽

4 i DE DIVERSIS, SERMO XXXV. & XXXVI. 4 a

ptitum, in obedientia naevum caveas propriae volunt a. a. . 33. y ti . ream &-mimnutaveriant , E serpentibus pe- .. min. s. s. rierunt e cπ w volant a vites fieri non ait qui sunt, sed qui molant fieri tacitant intentatioηε, er laqu/um

d albi . sed Si illud quid refert, si sorte quod absit non quidem divitias, sed ea ipsa quae paupertatis sunt,

tanto affectu delideres, aut etiam ardentius, quam diis .itia eupiant homines saeculares Quid distat quaecum- . . . , hia que substantia desideretur , dum aequaliter si corruptus

et . l. i. afictus p nisi quod tolerabilius illud .ideri pothst

quae utramque pluris esse videntur, plurimum deside rare. P rrci quisquis vel aperte vel occultὸ satagit ,

me quod habet in voluntate , hoe ei spirituali, Paterinjunsat ; inse se seducit , si forte sibi quali de ob

dientia blangiatur. Neque enim in ea re ipse praelato, sed magis ei praelatus obedit. aris,. . , . s Verumtamen quia iuxta sententiam Salvato ἰ, , in qua mensura mens fuerimus , remetietur nobis r num est homini hoe ad cumulum dare, ut de eorum sit numero , quibus mensuram honam . Ar eonfertam , Ee eoastitatam , εe superem uentem dabunt in sinu, suos. stissicit enim ad salutem corporis molestias patienter senet sed remulus est, etiam libenter in serum ν, ; Mi. . Oritus eas amplecti. Sustieere potest superflua noti ν,um 4 ,- ' requirere, sed nee propter ipsa, s sorte delint, neeeLsaria murmuraret sed eumulus est etiam exultate 3e ii mu M. Lenter quaerere, quomodo alius magis habeat necessaria, S: ipse penuriam patiatur. sussicit quoque ad salutem, si nee impatientia, nee smulatione aliqua adig quod gesideras, invitum velis Praelati animum imetitiaret sed eumulus est etiam fugere ea, quibus umluntatem propriam senseris Alectari , quantum lanε bona cum conscientia potest. Mi M, 6 Poria, Praelati quidem ipsi sunt qui deseendunt. Σι.- mare in navibus, facientes operationem in aqui . mul tis. Neque enim certa mntis aliqua seu uadi semitaeoatctantur, ut libere possint usquequaque discurrere, Ee Meuirere singulis ut oportet, ae dirigere pontis sm. M. v,. mitam seu vadi ', Ordinare gradientes, pericula investietate ae declinare , excitare tepidos , tusillanimessistentare. Denique aseendunt usque ad ecelos, & de-kendunt usque ad inferos , nune siridem spiritualia tractantes atque sublimia, nune infernalia & horaeibi lia secta diaudicantes. Sed quae poterit navis inveniri. quae tam immanes sustineat nuctus, 3e in tanto se ra, . - . possit esse discrimine λ Utique δε eis ut mo a Ll. II. Lalairene. Iara Mut inferaus -tilatio e quia, iuxta quod alibi

- - - - ram . Necessaria est , de cima ino necessaria navis ista Praelatis, tribus tompacta latetibus , qnae est titique forma navium, ut si nimirum juxta Pauli doctrinam hi hi,..i,' charitas δε curae ara , er e si/ntia Maa M. item prui, non fila. Puritatem quidem eordis in eo praelatus ha-

heat ut prodesse desideret, non praeesset ut scilicet proprium eommodum , vel honorem smuli , seu aliud quippiam suum in praelatione non quaerat, praeter b. t tum beneplacitum Dei, di animarum salutem. sed eum L . zor' intentione pura, ureprehensbilis quosve nectititia est ' e .ersatio, in forma factus gregia ineipiat sarere fle . il ere i& secvngum Magistri nostri Regulam ', quaecumque docuerit diseipnss esse eontraria, his in suis

actibu1 indicte non agenda 1 ne sorte submurmuraremis P., pGssit frater quem arguit, εe dicere : Meil e/, cura re,so, eo ia. ipsam. Talis enim o alio, plurima gamnatio Praelati,

m: Est plurima subditorum perditio est. Non quo4 ego bene

a. r. , R id eaveam, ideireo lie loquor sed Se mihi, ει omnibus pariter Veritas clamat: Quoniam oportet irreprehensibilem ese eum qui praeest, ita ut ieeura eonsere tia eum Domino respondeat exprobranti a sbi ve I s. l. s. humr stris ex motis arguet me δε ne ara ρ Non quod sne peceato penitus esse possit in hae misera vita i sed quod ea quae arguit in distipulis, oporteat summope re vitare magistrum.

r ob hoe, qualis est in eonversalsone, talis sit ne- Toκ iu.eesse est etiam in occulta cogitatione e ne videt ieet M tis hamilis, lntu, elatus sit in eoiae luci, praesumens de sapientia, seu virtute aut sanctitate sua r quae est sine dubio fides ficta, quando non, scut ostendit humili tas e versationis , in sola Domini pietate confidit. Et vide quam proprie his tribus, eordis sellieet m in tali, eon entiae bonae, de fidei non fictae, convenire videantur alia quoque ipsus Apostoli verba dicentis Mihi autem pra miηλο .s vir a vobis iudiιεν, aue A Phumano dis, e . Non me Dale.. inquit, quia assilmihi conscius sum, quod meum aliquid quaeram , sed quae Ies Christi. Sed & pro minimo mihi est ut a vo bis iudicet, propter eonisentiam bonam, de irreprehensibilem eonversationem '. cui uatem itialeat me, inquit, Domihus es, ut etiam in eo solo spem suam positam e te doceret, humiliatus sub potent i manu Dei. Sed Ed illud tu iudiea , utrum possit his convenienter aptari trina Petri interrogatio, ut hoe sit dicere 1 Amas

me, amas me, amas me λ Habes iliaritatem de eorde puro, de eonscientia bona , de fide non ficta. Merito siquidem de navi interrogatur, an charitatem habeat, pileator hominum constituendus.

D. alii/udiae ein Iestiatae eorgii. I HE eo quod nuperrimὸ dictum est ' , I alio, , , esursum alios deorsum aspicere , habeo adhue

aliquid quod vestrae non sileam charitati. Nam earum quidem cogitationum, quas explessimus tune, si bene meministis, licet una se persectior altera, utraque t men utili, est. Sunt autem qui alio modo aut sursum eor habeant. siret secit Deus hominem rectum, Ae s cure respondeant ad exsciriantis vocem presbyterii M. ι mua da Deam. Sunt & alii. qui s miles brutis anima.

li , inclinati deorsum, derisui sese faciant esse immum di, spiritibus, qui prosecto elamitant illudentes r Imetiri die ut te sumus. scitis enim quod in eo rega- - . . Itione plurimorum impossibile est unius omnes fortitudia iniet esse, seu eorporum, seu morum nam utramque

itisemitatem patientet fore Regulae ' nostra monet e utari auctoritas , 8e utrique aliquatenus condescendere jubet charitas. Videt hoe alter quispiam, Ee fortassis ineipit 'inVidete eui condolere debuerat. Hine accidit, ut saepe beati seri eum in eoide suo ea de re, unia miserum se ille reputat, moleste serens neeessitatem suam. Omni no igitur in ruatum se esse, rubasso eo e carnem se pere probat, apud quem ne ipsa quidem miseria ea retinvidis . Sed eis quas eerta charitatis eonsideratione ali tiὰ Meessitati dispensationes Praelatus impendit, tali , apponit eoi tuum; similia quaerit, murmurat adme sua eum qui denegat irrationabiliter postulanti. Hine suspiariones, detractione , Ae seandala si te itantur. , Non ideireo id loquor, eharissimi, quasi magnopere de vobis habeam conqueri super hae te: sed praemonere vos de praemunire neeessarium duxi propter multos, qui inter vos sunt teneri α delieati, quibuhaut aetas, aut infirmitas rigorem eommunis h regulae hexigit aliquatenus temperari. Gratias ei de cirius inu nere venit quia multos Ele video , quorum mens inistenta Deo, tam longe facta est ab illo lasmo enita tu , ut juxta se positos debiliores prorsus ignorent, seminus omnibus sacere eonquerantur. Nimitum quias periores semper attendunt, eum Apostolo obliti quae ' a retro sunt, Ee extendi in anteriora. Quantum, putas a C, .... . illos ego admiror , quantum veneror in eoiae meo , quantum amplector charitatis affectu , qui velut ne sciente ς eoet quos seeum quotidie vident i unum nite

aut duos, seu etiam plures, quos in majore servore spi ritus viderint, shi ex omnibus eligunt 1 di eum ipsi ne tὸ meliores sint, semper tamen illorum sbi praeponunt

SEARCH

MENU NAVIGATION