장음표시 사용
91쪽
Yo M.titi principia . s non manifeste in immanissimam statim praesuinptionem proslierit , dicens 1 s/a όa in mons π samores , In Lleν ibis, .Aquiloni, , similis ero Alrissiama. Quam temeratia , quamque horrenda praesum inito l Numquid non illie cecia int omnes qui oporantur iniquitatem, expulsi sunt , nee potuerunt strure λ Propter praesumptioilem stare non potuerunt rpropter obstinationem qui cteidit, non adjiciet ut re- . Nam iis Εου hae nempe ' spiritui vadens . ex illa &non redient est. Et mira quidem praesumptio daem num, sed non minus mira obstinatio est, quod superiabia eorum semper ascendit e propterea non est illis commutatio . Quia enim converti noluerunt a via praesumptionis . inciderunt in viam obstinationis . Quam perverso re everso sunt corde filii hominum , uicumque sectamur vestigia daemonum, ingrediuntur aemonum vias i Haee enim tota adversum nox spiria tualium eolluctatio nequitiarum est, ut nos seducant, ut nos ingueant in vias suas, ut deducant in eis, per dueant ad destinatum finem, qui paratus est eis. Fuge homo pt i uimntionem, ne gaudeat de te inimi stuus. Nempe in his maximὸ vitiis gaudet, in seipso pertua, quam difficilὰ possis ab hac tanta voragine
respirare. i, i qu,. s Nolo autem ignorate vos, Fratres, quonam mo
descendatur, immo cadatur in illas. Ρrimus enim i in X i. ut interim occurrit, gradus descensonis huiua, disi 'e vi mulario est propriae infirmitatis , inis uitatis , inuti-c,υ ι-- . litati, i dum s hi parcens , sibi blandiens , sibi petasMadent homo aliquid se esse, cum nihil sit, iam i se se seducit. Secundus gradus . ignorantia sui. Ubi enim in primo gladii inutilia sibi consuerit periroma ta soliorum, quia superest nisi ut vulnera tecta non
. videat, presertim eum ad hoe solum texerit , ne videret Eu hoe tandem si, ut etiam alio revelante , vulnera non esse contendat, conversus in verba mali
tiae ad exculandas excusationes in peccatis. Atque is quidem tertius gradus est admodum jam vicinus, i mo contiguus praesumptioni. Quid enim mali iam actutare vereatur , qui praesumit & desentare ρ Caeterum dissielle hie Litebit in tenebris εe lubrieo, praesertim cum non desit etiam angelus Domini malus persequentae impellens. itaque quartus gradus , vel quartum potius praecipitium, eontemptus est; ut, quemadmodum Seriptura dieit, Impitis, tam menerit in prostin aum mulorum , contemnat . Ex hoe R deinceps magisae magis super eum urget puteus os suum, dum videlicti eiusmodi animam eontemptus tradit impoenitentiae, implenitentia obstinatione sima tui. Hoe est' aam peccatum, quod neque in hoc lacialo , neque in futuro remittitur r quia cor durum & induratum nee timet Deum , nee hominem reveretur. Qui se in
omnibus viis suis adhaeret diabolo , manifeste si aest unus spiritu eum eo. Et viae quidem hominum , uas superius demonstravimus , ipsae sunt de quibus
icitur r Tentat a mos non apprehendat nis humana e& qnia humanum est peccare. Porro vias diabolieas a natura hominis alienas esse quis nesciat 3 nisi quod in nonnulli et ipsa sibi consuetudo induisse naturam videatur . Caeterum et si quorumdam hominum sit, non humanum tamen , sed diabolicum est in malo petia
i. v α Ari. 6 Quae vero sunt sanctorum Angelorum v pro , --'s. εἰ - illae, quas Unigenitus enarravit, dicens: Via. ii t: ratio . Dris Anetis asenaea /a σ deseeariates super Filiam I s u. Aliensio igitur de cescensio viae illorum et ascensio propter se; descenso vel potius condescensio propter nos. sie beati illi spiritus ascendunt per eontemplationem Dei, de redunt per compassionem tui, ut costodiant te in omnibus viis tuis. Ascendunt ad vultum elus , descendunt ad nutum ejus t quoniam Angelis tuis mandavit de te. Nee tamen vel descen dendo visione gloria fraudant ut , quia sempei vident
laetem Patris. A. Via D Puto 8e vias Domini vultis audire. Multum prae meo ci, a sumere videor, si me illas promisero Ostensurum. L a, 'M.', g tur de ipso ris Leobit aes vias fisa,
Cui enim alteri crederetur 3 Do it itaque vias suas, cum aperuit labia prophetae, ut diceret: Universa mi Domini. miserico ista re meritas. Ita ad singulo, , ita ad omnes communiter venit in misericordia stilicti ad veritate. Ubi enim multa iam fuerit de miseratione praesumptio, sed oblivio veritatis a non eontinuo ibi
Deus. sed neque ubi terror multus ex recordatione v ritatis, nulla autem de memoria miserieordiae eonsol tio. Nam neque veritatem tenet, qui misericordiam, ubi vere est, non agnoscit: nee vera esse scie veritate
misericordia potest. Itaque ubi misericordia & veritas obviaverunt sibi, sese etiam justitia& pax osculantur; nee is abese potest , cuius in paee saetias est locus.
Quanta audivimus de cognovimus siquidem patres no siti annuntiaverunt nobis super hae copula iam seliei miserteo die Ee veritatis 1 Misericordia i veritur H ,, tua fusepertini m/, ait Propheta, de alio loeot MAsrieo illa, inquit, tua dare Mutis meas es , Cr eam V as. 3.. Misi iis meritate rua. Sed de Dominus ipse de eo : ντ ii V ritus mea miserieordia mea eum ipso. 8 Sed eonsdera etiam mani stos adventus Domini quemadmodum scilieet in eo, qui iam praesumptus est, misericordem teneas salvatorem ; porro in eo qui in sine promissu est , veracem sustineas terributorem . Nam & hine sorte videbitur dietum, Quia miserisOm m. s. D. dium Cr τὸν tutem LI git Deus , gratiam er alariam Διὰ Dbmititii. Quamvis de in priore quoque adventu 1Miesuta
recordatus sit misericordiae suae , & veritatis suae do- Iimemui Issaei i de in posteriori, licet iudiciturus sit orabem terrae in aequitate, & populos in veritate sua; non tamen futurum judicium set line miserisordia, nisi sor te ei qui non sererit misericordiam. Hee sunt etenim aeternitatis itinera, de ciuibus apud Prophetam sie ka-
stim. Ab his itineribus incurvati sunt colles mundi . superbi daemones, principes mundi hujus, tenebrarum harum 1 qui viam veritati, de misericordiae nescierunt. neque meminerunt semitarum ejus. Quid illi de vetutara , qui mendax est & pater ejus p Denique habeamani feta de eo scriptum i sttiouiam ia meis tute non I . M setit. Quam vero longe suerit a misericordia, etiam inflicta nobi, tib illo miteria nostra testatur. Quando
ille unquam miserieois suit, qui homicida ab initio . erat λ Postremo qui sibi nequam, eui bonus p Quam nequissimus ille sibi, qui numquam super propria iniquitate dolet , numquam super propria damnatione compungitur l Nimirum salia presumptio a via ver talis extrusit , erudelis obstinatio viam mileticordiae interclusit. Inde enim nee in se unquam assequi , nec t. sunt .a D mino misericordiam consequi potest. In hune ergo modum tumidi illi eolles in tψati sunt ab itincribus aetereitati, , dum a viis Domini quae quidem rectae si,ut per anfractus suos Ee distorta non tam itinera, quam praecipitia eorruerunt. Quam v ro prudentius atque utilius alii quidem eolles ab lusit ineribuη ineurvati fle humiliati tutit ad salutem l Novcnim ineurψati ab his , tamquam ab eorum rectit dine dissid te, i sed quod ipsa eos incurvaverunt lilnera aeternitatis. Annon incurvatos iam cernere est colles mundi, dum sublimes quique ae potentes d vota subjectione inelinantur ad Dominum , de ejus vestigia adorant λ Numquid non incurvantur , cum ab ipsa sua pereleiosa rellitudine vanitatis fle erudeli ratis, ad humiles semitas convertuntur misericordiae 3e veritatis py Ad ista, nimirum Domini vias non modo bono rum spirituum , sed etiam electorum via hominum diliguntur. Et primus quidem gradus misero homini histi. emergenti de profundo vitiorum , illa est miseri r-dia, qua miseretur filio matris suae. miseretur an unx suae, proinde placens Deo. Imitatur enim qui simul modi est , magnum illud divinae miseratiotiis opus λcompunctus eum eo, qui prior pici eo punctus est , moriens se ipse quodammodo pro salute sita. nec pax-
92쪽
1 s IN PSALM. qui habitae, SERMO XL & XII.
eis, sibi ipsi . Haee miseratio prima excipit redeuntem ad eor, de hae intra ipsa viscerum actitatur arcana. Superest ut via regia progrediatur, de procedat usque ad veritatem Ee, quod Lepissime eommendamus v bis , eordis contritionem oris consessio comitetur . Corde enim ereditur ad justitiam, ore autem eontis
riciniat so sit ad salutem. Conversus ad eor parvulus sat in z a oculis suis Meesse est, sicut Veritas ait: Nisoam sfueritis, er ese,amiai Da e paνviai, Ma inera sis in regn- est Aram. Non ergo velit dissimulare, quod non valet neseire, quam ad nihilum redactus sit. Non eo sundatur in lucem prodere veritatis , quod non sine miserationis affectu viderit in occulto. sie ingreditur homo misericordiae vias 3e veritatis, vias utique Do
vias vitae; 8e suctus viarum, salus est viatoris . via Ain. Io Vias quoque Angelorum ad easdem nihilomi - ir'nus tendere manifestum est . Cum enim ascendunt adeontemplationem, inquit uni veritatem, de qua&desiderando satiantur, Ee satiando desiderant. Cum ve to descendunt , faciunt nobiscum misericordiam , ut eustodiant nos in omnibus viis nostris. Administat sit enim spiritus sunt, missi in ministerium propter nos. . a. r. Plane ministri nostri, non domini nostri . Et in hoci Unigeniti formam imitantur, qui non venit ministra μω - δει ri, sed ministrate i qui stetit inter Diseipulos tamquam qui ministrat . I tuistus angelicarum viarum , quod ad ipsos spectat, sua ipsorum beatitudo , 8e obe cientia est charitatis r quoa autem ad nos pertinet, i de quidem obtentus divitiae gratii , hine vero eust dia .iae nostrae, si quidem Angelix suis mandavit de te, ut eustodiant te in omnibus indigentiis tuis , in om-vi,. a M. nibus desaderiis tuis. Alioquin saei te est tibi in trere
vias mortis, ut videliret aut de necessitate in obstina-ε- . tionem, aut In praesumptionem de cupiditate prorumpas r quae quidem iam non hominum, sed daemonum viae sunt . In quo enim tam suile inveniti solent homines obstinati, quam in eo , quod ad necessitatem ... pertinete aut simulant , aut arbitrantur λ Quiequid in ' A moneas, ait ille ', ego quod possum , possum , Zenon ultra possum. Tu si hie sis, aliter sentias. Unde vero in praesumptionem, nisi ex quodam impetu vehementioris desidetii prosili sp/hisio tim II Interim ergo mandavit Angelis suis Deva, non. c. qui tim ut amoveant te a viis tuis, sed in eis ipsῖ, te. --ι, ' custodiant, Ze quasi per vias suas, vias tuas diriganti . ... ipsius. bonam modo , inquis Nempe ut quod Angelus ex sola eharitate purius agit , tu pr ptia saltem necessitate eompulsus Ee admonitus , de scendas Ee e descendas , exhibere sciliret proximo miserieordiam e & rut sum eum eodem Angelo levans desideria tua, tota animi cupiditate ascendere studeas ad summam de perpetuam veritatem. Hine enim mci t. nemur levare corda nostra eum manibus I hine audimus quotidie, surs- ea pila. Hine quoque neglige tes arguimur, de dieitur nobis . Filii hominum , U M gravi eorL ρ se quid diligi is manitatem , erluaritis menda tum Ex ME A Tu M enim eor Aeeve levat ut magia, ut quaerat fle diligat veritatem. Nee mireris quod in vias Domini secum nos admit tere, immo de immittere non dedignentur , qui custodite dignantur in nostris. Quam felicius tamen in eis ipsi ambulant , quamque ieeurius 1 Caeterum Aeipsi quoque, quamquam longe inserius ab eo qui Veiaritas ipsa, Ad ipsa Miserieordia est, in misericordia de
Hi pre L Ia Quam vero eonstrue suis quaeque gradibus, s-bique competentibus aisposuit Deus: summam rerum Vt tenet ipse qui summux est. ipse septa quem nihil est, ultra quem nihil. Porro Angeloa suos non in summo
quidem posuit. sed in tuto, quippe ei qui in summo
stat vicinius adhaerentes, ae proinde eonfirmatos vi tute ex alto. Nam homines quidem nee in summo,
nee in tuto sunt, sed in eauto . Denique & in lolido sunt. id est in terra, habentes loeum unum, sed non . . ., i insimum, undE de possibile fle necesse sit, ut sbi e
veant. Daemonea autem in perdulo hu)us aeris vagi 'ventosique vagantur. Indigni siquidem ectioseonsce S. Bern. Oper. Tom. III.
dere, ad terram tamen destendere dedignantur . Et et oti ii hodie quidem ista suseiant . Atque utinam e usdem ipsius munere suffcientes ei gratias referre valeamus, ex quo Ee sumetentia nostra est. Non enim suffciem . . a ites sumus vel enitate aliquid a nobis quas ex nobis nis ixse dederit nobi, qui dat omnibus assiuenter, 8d est super omnia Deus laenedictus in is la laeui
De versu undecimo, suoniam Angelia m. Iamis L t , ere. Re de versu duodecimo, Ila, manibus portaιant te a me.
i Q I meministis, hesterno sermone viaa daemonum
praesumptionem diximus & obstinationem, neetaeuimus quare id diceremus. Possumus tamen, sinecessarium sudicatis, vias eorum via adhue alia inQestigare. Nam etsi omnimodis eas occultare laborent, multipliciter eos prodit spiritu sanetiis , multiplicutet in Scripturis sanctis deelarat semitas iniquorum.
Legimux liquidem de eis omnibus , quoniam in ei mil. D. meat is impii ambulans. Legimus de eorum principes C a. , quoniam e revila qua νε Λ, qtiem devores. Quod de ipse auη .fateri cogitur in praesentia majestatia, eum inter filios Dei adstans, Ad unde veniat requisitust circa i , ait, terram, er peramlulami eum. Dicamus itaque vias ejus, ei reuitionem Ee eitcumventionem di ista enim ag nos,
illa utitur in seipso. Semper ille eYtollitur, sed dejueitur semper r superbia ejus ascendit semper, semper humiliatur. Numquid non circuitus iste 3 Qui enim
in circuitu ambulat, prosei itur quidem, ted profi- 'eit nihil . V homini qui sequitur hune ei reuatum, qui numquam a propria voluntate teredit . Si eon ras avellere, pauIulum sequi videbitur, sed in dolo. Circuitus est, aliunde reditum parat, non ab ea penitus abductetur . satagit undique, undique fugitat, haeret tamen semper propriae voluntati. 1 Verumtamen si mala est ei reuitio propria, longe quidem pejor ei reumventio aliena . Ea squidem vel maΨime diabolum saeit. Sed quomodo , Fratres, ut misertim hominem circumveniat, superbissimus ille de scindit ρ Vide cireui tum impii etiam in hoe ipso. Oetili erui omne sublime vident i attamen ima quoiaque ipsa euriose vestigat, sed ut magis ascendat, ut vehementius intumeseat, Ee dum neu leaverit humilem, sibi videatur esse sublimior, sevi seriptum est Dam superbit imp us, incenditur laver. Quam perve nia alc dentes Ae descendentes Angelos bonos angelu, α... 'malus aemulatur l Ascendit studio vanitatis , defeeti dii livore malignitatis. Cujus mendax aliensio, ejus
erudelis deseratio est expeta ille ut heri dikimui amiserieordiae Ae veritatis. Caeterum s desaendunt m ligni ut eiteumveniant, gratias ei cujus mandato de scindunt 3e benigni Anteli, ut subveniant nobis, ut eustodiant nos in omnibus viis nostris . Neque hoe solum, sed, D maaibas , inquit , portas e to , ne is, tiam offendas ad Iapigem ρεάem tuum . ι Quanta nobis, Fratres, in huius Scripturae verbis v Arrii, Ad eruditio, de admonitio, & eonsolatio exhibet uel huiuη --. Quis in omnibus psalmis tam magni sed pusillanimes - - consolatur, negligentes admonet, erudit ignorantes pUnde id quoque fidelibus suis providentia voluit di vina praestare, ut in ore ipsorum vetii li psalmi hi tu, hoe maxinia quadragesimali tempore versar tui. Nee aliundὰ quam ex ipsius usurpatione diaboli sumpta videtvt Oeeas , ut in hoc quoque nequiis-mti. ille serΨus siti, serviat vel inv;tus . Quid enim
tam molestum ei, quid nobis esse poterat tam jue dum , quam ut etiam malum ejus nobis cooperaretur in bonum anel a suis modavit a. te, ut etis si e . ia Omnibus itis tuis. C nsteantur Domino miseri- ii., a. eordiae eius, de mitabilia ejus sitis hominum. Confi--e M. ateantur de diram inter gentes , quoniam masnifiea ox Minimavit Dominus facere eum eis. Domine, quid eit homo quia innotuisti ei, aut quid apponis erga eum cor
93쪽
TO M. I l. tuum Apponis eor erga eum, geris pro eo solliciat udinem, eutam illius habens. Denique ei mittis Unia genitum tuum, immittis spiritum tuum . promittis etiam vultum tuum. Et ne quid in ccelestibus vacet ab opera sollieitud ris nostrae , beatos illos spiritu, proptes nos mittis in ministerium , custodiae nosti deputas, nostros subes fieri paedagogos . Parum est enim quod facis Angelos tuos spiritus : saeis 81 Α Mat . s. o. gelos parvul rum. Denique Angeli eorum semper vudetit faciem Patris. Illos utique spiritus tam selices, e tuos ad nos, R nostros ad te angelos suis.' Mi et . Angelis fiat masilaiis δε ι/ . Mira dignatio , Ee .i,e,diei vere magna dilectici charitatis i Quis enim, quibus, i xy Hquo , quid mandavit λ Studiosὰ eonsideremus, Fratres , diligenter eommendemus memoriae hoe tam grande mandatum. Quis enim mandavi te evius sunt Zngeli λ cujus mandatis obtemperant λ erius obediunt voluntati λ Nempe Au/ιι fris mana sit de te , vit.Goziaas re in omnibus viis rati r nee eunctantur , tuin etiam in manibus tollant te. Summa ergo majeisas mandavit Anaelis, ae Angelis suis mandavit. 1lli, utique sublimisus, tam beatis, tam proximis, s-bi eohaerentibus, tam familiaritet adhaerentibus , divere domesticis Dei. Mandauit autem de te. Tu quise, λ Domine, quid est homo, quod memor es ejus, aut filius hominis, quoniam reputas eum p Quas vero non sit homo putredo, 3e filius hominis vermis. Sed quid putas mandavit de te λ Numquid seripsit contra te amaritudines λ Numquid ut contra solium uod vento rapitur, ostendant potentiam suam, de stipulam sceam persequantur Numquid ut tollant impium, ne videat gloriam Dei λ Mandandum istud
ga hiaranei est, non mandatum. Non recedas ab adjutorio Altissmi, in protectione Dei eoeli commorare, ne de te illud quandoque mandetur . Quem enim protexerit Deus coeli, non de eo illud mandabitur, sed pro eo. Et quod interim non mandatur, pro eo differtur, ut stit omnia propter electos . Denique parantibus ire silvis, fle continuo superseminata eolligerer iranti eu-pientibus, providus Paterfamilias, sinito, inquit, H H u. aam σὸm, ne fori eradicetis semul er triste m. Quomodo igitur tamdiu conservabitur interea Hoe platane , hoe opus praesens, hoc mandatum temporis huius .s Itaque An/lis nis mari it ae te, se ea OL .at t. . O triticum inter inaniat o granum inter pathi, i h lilium inter spinast Cratias ei, Fratres, graist fas et 8e pro nobis pariter de pro vobis. Pagri sura depositum nobis commiserat, fructum enicis suae, pretium sanguinis sui . Non est e tentus custodia haetam parum tuta, tam parum utili, tam fragili, tam. insumetenti. Super muros tuos, Ierusalem, constituit eustodes. Nempe etiam ips qui videntur muri, aut in muro ipso columnae , his custodibus egent, di maximἡ. 6 Inhlia suis madamis a. t. ae eoia; at s. inomailai miis lais . Quantam tibi debet hoe verbum inserte reverentiam, afferre devotionem, conferre s-dueiami reverentiam pici praesentia, devotionem pro benevolentia, fiduciam pro eustodia. Cautὸ ambula, ut videt ieet cui adsunt Angeli, scut eis mandatum est, in omnibus viis tuis . In quovis divellotio, in quovis angulo, Angelo tuti reverentiam habe . Tune audeas illo praesente, quod vidente me non audeia res e An praesentem esse dubitas quem non vides λQuid si audire, 3 quid si tangeres quid si olfaceres
vide quia non solo visu rerum praesentia comprobaia tui. Non omnia visui subjacent, nee corporalia quidem: quanto magia spiritualia procul sunt ab omni sensu corporeo, de spiritualiter potius vestiganda λ Si , . . , . eonsulas, ea tibi angelicam probat praesentiam' non deesse. Nee dixisse piget, quoniam fides probat;
quam nimirum Apostolus argumentum non appare
lium esse distrit. Adsunt igitur, de adsunt tibi, non modo treum, sed etiam pro te . Adsunt ut protegant , adsunt ut prosint. Quia retribues Domino pro omni a quae retribuit tibi λ squidem soli ei honorm gloria . Qitare ei soli quia ipse mandauit a fleomne datum optimum non nisi ab illo est.
Uerumtamen etsi ille mandavit , ipsis quoque .
qui fle ei ex tanta etiaritate obediunt, At nobis sutive niunt in tanta neeessitate, ingratos esse non licet. Si mu, eigo devoti, smus grati tantis eustodibus e teda memus eos, honoremus eos quantum possumus, quam tum debemus. To Ttis tamen ei reddatur & amor. de honor noster, a quo tam ipss quam nobis est totum, undὸ honorare possumus vel amare, undὸ mali ho norarive meremur. Neque enim Apostolus tibi ait,sosi M. A lj G alaria , prophetio credendus est ob
viare sermoni, qui fibi etiam a eos Dei nimis ho norificatos esse testatui. Puto autem smile esse illud .eibum Apostoli et quod item ait: Ἐ/miai quiι quam des alis . AIs ue ἡ. eem 2 Iuus . . Siquidem hoe non voluit, ut alia quaelibet debita negarestur, praeserit metire idem ipse dicat cai LMνom , samesem , Ae eaetera in hune modum. Ut ergo plenius intelligas, quid in utroque senserit, quidve monuerit 3 vide quemadmodum inter radios solis mirora quaelibet luminaria non videntur. Numquid amota modo sidera arbitramur δnumquid extincta λ Minimὸ quidem , sed ampliori
elaritate quodammodo tecta , interim apparere non
posse. sie ei d i lect io alia quaevis debita superans, quas sola regnare dehet in nobis a ut quiequid debeiatur eaeteris. sbi vindicet, de ex dilectione omnia fa-e; amus. Sie divinus praevalere debet honor, de qum dammodo praejudieare universs , ut solus ipse non m prae omnibus, sed in omnibus honoretur. Idi sum sanὸ putes dictum etiam de amore . Quid enim
extra ipsum reliquit caeteris, qui totum cor , totam animam, i tam virtutem Domino Deo suo in dile ctione donavit λ In ipso itaque , Fratres , assectuoia diligamus Aneelos ejus, tamquam futuros aliquando cohaeredes nostros, interim vero actores Ae tutore, a
Patre postos, de praepostos nobis. Nune enim siti Dei sumus, etsi nondum appareat quid erimus, eo quod adhue parvuli sub tutoribus Ae actoribus smua, tamquam nihil interim differentes a servis. 8 Caeterum etsi tam parvuli sumus, Attam maena nobis, nee modo tam magna, sed de tam perieulosa via restat e quid tamen sub tantis custodibus timea mus p Nee superari, nee seduci, minus autem seduc re possunt, qui custodiunt nos in omnibus viis nostria. Fideles sunt, prudentes sunt , potentes sunt r quid trepidamus p Tantum sequamur eos . adhaereamus eis, R in profectione Dei eeeli eommoremur . Vide enim quam tibi necessaria si ista protectio, ista eu stodia in omnibus viis tuis. D m ibus, inquit, po
Parum tibi videtur, quod sit lapis offensionis in via pConsidera quae sequunturi sapeν aspid/m er bas libama ιuLιis , er eone leuis leonem er a Manem. Quam necessarius paedagogus, immh etiam baiulus, praeletiatim parvulo inter naec gradientit In mamόas, inquit. Hanat te. In tuis quidem viis eustodient te, de de dueent parvulum, qua potest parvulus ambulare. Cm terum non te patientur tentari supra quam sussinere potes, sed in manibus tollent, ut pertranseas ossendi lum . Quam facile transi, qui illis portatur in manibus i quam suaviter juxta vulgare proverbium n tat, eurus alter sustinet mentum ly toties ergo gravissima cernitur urgere tent tio, de tribulatici vehemens imminere, invoca eust dem tuum. ductorem tuum, adjutorem tuum in odiportunitatibus, in tribulatione. Inclama eum, di diei Domine , salua nos perimus. Non dormit, neque doriamitat, eis ad tempus quandoque dissimulet, ne sot δperieulosius ab illius te manibus ipse praecipites, s te eis ignoraveri sustentatum . Spirituales enim sunt manus istae , & auxilia utique spiritualia , quae singulis electorum pro euiusque discriminis modo fit obieci dissicultatis, tamquam lapideae molis quantitate , ab his qui sbi deputati sunt Angelis spiritualiter & mul tipliciter exhibentur . Dico ego tamen aliqua ex his nae communia magis albitror, de paucis qui inter vosunt inexperta . Turbatur aliquis vehementer seu eorporali quovis incommodo , seu tribulatione aliqua
94쪽
eulari, seu acedia spiritus Se quadam animi desecti relis esteus p Iam tentari incipit supra quam valeat sustinere, a am impinget, & Offendet in lapidem , si non fuerit qui subveniat. Quis veth in lapis iste Ego illum intelligo lapidem essensoris, di petram kandali, in quam si orsenderit quis, Ollidetur: super
quem vero ceciderit, e teret eum a lapidem utique
angularem , electum , pretiosum , qui est Dominos Christus. In hune lapidem offendere , est murmurare aduersus eum, seandalirari a pii sillanimitate spiritu &tempestate. Itaque Opus illi est angeliea ope, angeliaca consolatione, angelicis manil, is, qui iam deseeit, iam propemodum offendit In lapidem. Et vere ossenia
die in lapidem qui murmurat Se blasphemat, seipsum rellidens, non eum in quem furibunaus impingit. io Arbitrot sane velut duabus quibusdam manibus ejusmodi homines interdum ab Angelis supportari, ut
quodammodo non sentientes transeant quia tantopere formidabant , nee parum mirentur postmodum tam super posteriori facilitate, quam super difficultate primri . Vultis seire quas intelligam duas manus λ Duplucem utique demonstrationem, dum videt ieet hine quia dem trisulationis brevitas, inde aetereitas retributi nis ostenditur, aut magis pingitur vel imprimitur cor di , ut intimo assectu sentiamus, quoniam momenta heum hoe 3e leve tribulationis nostrae supra modum in sublimitate aetereum pondus gloriae operatur in D his. Quis veth istas tam bonas per bonos non credat fieri, cum certum sit, quod E contrario malae utique fiant immissiones per angelos malo Habetote famuliares Angelos. Fratres mei, frequentate eos sedula enitatione & deuota oratione qui semper vobis adsunt ad eustodiam & eonsolationem.
De versu duodecimo , In man Ius
.i D ossumus hune versum, qui in manibus est. vi-
A., et is do de praesent i eonsolatione dictum aceipere, sed etiam .. z.. x M situra. Nempe eustodiunt nos in viis nostris A
geli tincti, sed .ia finita quod est utique vita finita)in nranibus tollunt. Nee enim desunt nobis testes fi deles . Proximὸ lectum est vobis de beatissimo Patre nostro, vere per omnia Benedicto, quod dum intemtam oeulorum aciem in splandore eoruscae lucis haberea videretur, vidit Germani AE animam Capuani Epi opiis sphaera ignea ab Angelis in coelum deserti. Sia quid hujusmodi testimonia requiramuh λ Ipsa in Evangelio
. rL 3 . Veritas de mendieci de uleeroso ait, quoniam portatus es as Ang/iis in s -- Abiasa . Neque enim in illatam nova nobis, tamque ineognita regione ambulare ipsi possemus, praesertim eum tantus ut lapis in via. Qui lapi, Qui in lapidibus olim eonsueverat adora A e. a. ri, qui lapides obtulit Domino, diemst die ut ιο δει isi pa Mi s r. Potio pes tuus, assectio tua; pes animae quam in manibus Angeli portant, ne offendas ad lapidem pedem tuum . Quomodo enim non vehementissime turbaretur anima, si sola hinc egrederetur, si illas sine consolatione ingrederetur vias, s latet illos lapides suis pedibus graderetur λα Enim vero manifestius audi , quam necesse habeas portui in manibus alienis, nee aliis quam an liris tamen. Super Upidem Cr sustis. - Mulas is, in eane de sis leonem diazanem . Quid inter haec saceret pes humanus p Quid humanae affectionis inter terrah tam holribilia monstra e staret Nempe nequit spitituales sunt, Ee quidem non ine gruis appellatim
h. ἡ---designam . Siquidem de de his dictum, quod
.. nequaquam vobis excidisse reor a cau/M a lata νε tuo
Q decim millia a Laeriis ista. Quia veto stire potest, an divisae sint inter eos operationes malitiae,' - a. ministeria iniqnitati si ut ex diversis ossiciis, vel 'ρο-
rlux inleficiis, vorabula quoque diversa sortiti, n, Toti iii minentur alius quidem aspis , alius veto basili sis , alius autem leo, te alius 4raeo , quod videliret suo ruidem invisibili modo vaia noceant, quasi alius moriau, alius visu, alius rugitu vel ictu, alius satu λ Le gi etiam de quodam genere daemoniorum, quod non ejiciatur nisi in oratione & sejunior nihil potuerat namque verbum apostolicae inerepationis ad illud . Quo- - v. s. modo non illud aspis erat e illa utique de psalmo alpis surda, εe obturans aures suas , ne vorem audiat ineantantis λ Vis non terreri a tam terrifieo mons eo
Vis taurus post mortem ambulare super aspidem istam λ Cave ne intelim post eam ambules , cave ne imitetis, te non est quod paveas in suturo. 3 Enim vetd vitium est, eui reor musmodi spiritum vi gw--
dominati i & si vultis Ere, ipsa in circuitio, a qua.obi, hesterno sermone monuimus esse cavendum; ip η-Mim. si obstinat io est, adversus quam pridie loquebamur. Nee enim piget, quoties datur Occasio , ab hae tam gravi peste praemunire vos, ut eam Omnimodis fugia ti, e quod hae quidem si s u M M A u AEDAM
Livii M s suavERs Io, de vere, juxta testim nium Legislatoris, venenum assuum ias ιile . Diia H citur aspis hine alteram aurem . quam messius potest,
terrae infigere ; inde vero alteram eaudae immissione nihilominus obturate, ne audiat . Quid ad haee imeantantis vox, quia sermo faciat praedicantis λ Orabo o ii , i , pro eo, humiliaso in ierunio animam meam , baptizabor pro mortuo uberrimo quodam prosuvio laetitu ζζ marum, apud quem viderim nihil humanae ineasta tionis quamlibet sapientiam , nihil ouantamcumque admonitionis industriam praevalere . Noverit tamen
vir pertinax, non coelo sile, sed solo infigere eaput , quod sapientia, quae desursum est , non modo pudi- ea, sed & paeisea sit , haee aurem magia. ut ita di
eam , alpidiea, nisi terrena esse non potest . sed nee adeo obsurdesceret, nis rauda quoque obturaret auditum. Quae est lime cauda λ Finis intentioni hum nae. Ure surditas desperara. dum hine quidem velut terrae infixus , propriae quisque inhaeret voluntati ;inde velut reflectens raudam, finem aliquem meditator, & iosgit animo quod desderat adipisci. Nolite
obsecro, Fratres, nolite obturate aures , nolite aliquando obdurare eorda vestra . Inde enim tam mor
Let de amatus sereno invenitur in ore hominis obstinati, quod nulla ad eum penetrare queat benevolen tia monitoris . Inde aspissis virus in linguae aeuleo perseverat, quod adversus linguam incantatoris tanto se studio obturavit. 4 At basiliscus, ut aiunt , venenum in oculo gerit, oessimum animal, ar prae omnibus exectabile . M.' Nosse euris oculum ve natum , oculum nequam .
oeulum 1aseulantem λ Invidiam cogitato . Quid vero inuidete, nisi malum videre est λ Si non esset ille halitiscus, ninquam per eius invidiam mors intrasset in Orbem terrarum. Vae homini misero , quod invidum non praevidit. Superemus & vitium hoc, dum adhue vivimus , s post mortem volumus ministrum tantae nequiriae non timere . Nemo alterius bonum invido
aspietat Gulo . Nempe hoc ipsum jam, quod in se est, tabe sua illud instrere, Ee quodam modo istos cere est. Qui hominem odit. homicidam illum Veri tas ipsa testatur. Quid de ille qui bonum ossit in homine λ numquid non homicida poterit appellari λ Ad hue vivit homo, 3e ille iam reus est mortis eius ../dhue ardet ignix, quem Dominus Jesus mi l t in te tam a & invidus, tamquam qui spiritum extinxerit ,
iam gamnatur.3 Vae vobis a dracone. Immanis est bestia, flatu Lgneo quicquid attigerit, necat non modo bestias te tae, sed & volucres inli. Haud alium ego draconem hune, quam spiritum iracundiae reor. Quantos etiam sublimis ut vigebatur ) vitae, statu himus draeoni Amiserε satis adustos , turpiter in ejus os ingemimusreeidisep Quam meliva sibi ipsa hasci potuerant, ne
95쪽
peccarent ρ Nimirum affectio naturalis ita hominum . est e sed abiit tibus bono naturae gravis perditio est.& miseranda pereletes. Oecupemus illam , Fratres, in 'quibus expedit, ne sorte ad inutilia, illicitaque m
rumpat . die nimirum solet amorem amor expungere, solet timor timore depelli. Nolite timire eo, qua eovasottigunt, ait Dominus, anisae autem nos λό/at quia D .aist i re confestim , γικIam autem, ait , mobis aem ι; rasis. Timete autem evim qui pol sal/m hales eοννὴ σ Umam mittera in Iesennam. Ira L . tuis,
1.- ιέ-te. Ae si manifestiua dicati Hune timete, ne illos timeatis. Repleat vos spiritus timoris Domini, Ee timor alienus lorem non habebit in vobis. Et ego vobis dieo, non autem ego, sed Veritas ; non ego, sed Dominus i NOLi τε agas et eis qui transit ria vobis auferunt, qui convicia inserunt, qui interunt sorte supplicia, & praeter ' his saetunt nihil . Ope eam autem vobis cui debeatis irasci . Irascimini ei, quae sola v bis noeete potest a sola sacere, ut omnia it la non prosnt . Vultis se ire quaenam illa st Iniquita, propria. Ita dieo vobis, hute irascimini. Nulla enim noeebit aduersitas, si nulla dominetur iniquitas. Qui persecte huic irascitur, eaeteris non movetur, magis 3e amplectit ut ea. Ego, inquit, is suetia dirutus sum. sit damnum, si convicium, si laeso eorporalis ; paratus sum, &'non sum turbatus : quoniam dolor meus in conspeetu meo semper. Quidni exteriora omnia parvi pendam in hujus aestimatione doloris p Filias , i quit, tiroi mei persequitar med σ eoniiι aasi seri Ioiaden ιον λ Cor meum dereliquit me, dereliquit me
virtus mea, & lumen oculorum meorum: di damna temporalia plangam, aut incommoda e rporalia reputabo 6 Hine nimirum non modo mansuetudo oritur, cui draconis satus non noceat; sed etiam magnanimitas , quam rugitus leonis non terreat . A riserias mese tumquam tio νυglans, ait Petrus. Cratias magno illi
Leonide tribu Iuda r rugire iste potest; ferire non potest. Rugiat quantum vult r tantum non fugiat ovis Christi. Quam a minitatur, quanta exaggerat, qua ta intentati Non smus bestiae, ut nos prostereat vacuus ille rugitus. sis enim perhibent qui talia euriosius vestia gaverunt, ad rugitum leonis nullam bestiam stare posse, ne eam quidem quae adversus icium Dux tota animo state repugnat i & plerumque superat ferientem, quae non sustinet rugientem. Vere bestia, vere rationis expers, qui tam pusilanimis est, ut solo timore cedat, qui sola fututi e,aggeratione laboris victus, ante co si tum, non telo, sed tuba prosternitur. Nongum is
sitisis usquὸ ausuuisem , ait strenuiis ille dux , qui
leonis huius noverat vanum esse rugitum. Et alius qui
De versu decim tertio, super aspiam in basiis .m ambulabis, cre i R Gamul, Fratres, grat Ias factor; nostro, be-
-- tia. neratori nostro, aut potius spei nostrae. Ipse enim re Talis . tributor, iple retributio nostra r nec aliuo iam quam ipsum expediamus ab ipso. Primum quod nobis praest it it, noη ips sumtis r squidem ipse secit nos, &non ipsi nos. Parumne tibi videtur istud, quia te se-m--- Ut δ Cogita qualem te secit : nempe etiam se m dum eorpus egregiam creaturam , sed seeundum antia mam magis, utpote imagine creatoris insignem , t tionis participem, capacem beatitudinis sempiternae imito see dum ambo smul Hae eaeteris ereaturis maxime admirandam. eohaerentem sbi ineomprehensibili istiseio, investigabili sapientia conditoris . Itaque tam magnum hoe donum, quam magna res homo . Sed quam gratuitum putas e Planum est, quia nihil ante promeruit , qui penitus nihil fuit . An postea sperabatur gratiam retributurus auctori Sixi Damia
es.s: Non igitur necessariam retributurus gratiam ei,
qui se per omnia sbi suinit a sed devota a relaturis gratias ei, qui se meruit, sperabatur. Quidni gratiis agat p si quis oculorum lumen, si quis usum aurium. si quis narium, si quis manuum, si quis pedum tibi
praepeditum aliquando reparasse videretur ossicium, si quis sopitam quavis occasone exeit asse in te rati nem e quis non alius tibi vehementissimὸ suerenserets quando sorte benescii hujus immemorem te , aut benefactori deprehendisset ingratum p Enimvero D minus Deus tutia, ipsa etiam tibi infrumenta largi tus , ex nihilo fecit naee omnia. Nee modo secit, sed& compegit etiam, de sormavit, ae suo quodque ilia lustravit offeto. Quomodo non in his omni iure sibi gratias exigit ampliores 1 Nam ne hoc quidem , licet maxἱmo, contentus . munere, qui dedit ut esses qui ante non fueras, adje- eit etiam undὸ subs steres qui jam eras. Nee minus luberaliter hoc, quam illud mirabiliter est operatus. 6.eiamus , inquit, hamiam is imagin/m ersm I taaia mno . . Quid vero postea λ Et ρνοι pisosus maris ,
α ι siis aerea, ex mola uilias eaeli. Nam A coelestia sese elementa in usus errasse tuos, ante docuerat. Nempe facta memorantur. ut essent in Ana, er tempora ,
er a es em istino . Cui putas Nulli utique nisi tibi Ceterae squidem omnes creaturae aut in nullo egent his omnibus, aut non intelligunt ea. Quam piosus in seeundo hoc benescio . quam liberalissimus suill u ANTA tibi largitus est ad sustentationem , quamia ad eruditionem, quanta adeonsolationem, quanta ex hoc iam ad eorreptionem, quanta etiam ad dei ctationem l Vettim haee duo gratis, R dupliciter gratis sevit. Quid dieo, duplieiter gratis p sine merito tuo, sine labore suo. Nempe dixie , ein facta sunt. An ideireo minus devotus , minus obnoxius , minus gratus es, quod haec quidem seue pro nihilo, ita de nihilo Deit λ Ps τε asi Ordis est occasiones ingratitudiuis vestigare . Nemo id facit , nisi qui etiam gratis est ingratus. Puto enim neutrum tibi propterea
minus utile, quod praestanti minime dissicile fuit. Alioquin s sorte quod ei laboriosum, tibi magis commodum ducis ex teipso tibi iudicium hoe , nee te alibi illud putem quam apud te didicisse. Sie praesta re, libentiui ipse fiatri tuo absque incommodo tuo.
Vetum etsi gratis praestare velles . nolles tamen, ueharae tibi ille praetenderet ingratitudinis causam. . interum ex hoe sam tertium opus tuae redemiaptionis attende. Non est velamen excusationis, lab ratum prorsus in ea . Gratis hoe quoque praestitum
est, sed gratis quod ad te pertinet. Nam quod ad ilia
tum, plane non gratis . Salvus factus es pro nihilo. non de nihilo tamen. Quid adhue dormitat affectio Immo vero mortua est istia r non dormit quae huic he nescio non respondet, quae se totam non effundit ingratiartim actionem, & vocem laudis. Nam de caete ta duo evidentissime tertium hoe eommendat , ut in eis quoque vera fuisse dilectio eomprobetur ; non
propterea de facili praestans quod nollet aliter , sed
uod non aliter oporteret. Itaque secit te Deus tuus, feeit tam multa propter te, secit propter te & semet ipsum . Vetatim eara fultum es, er halat sit in na-ιδε. Quid adhue restat λ Factus est ipse ieeum raro una : te quoque secum faciet spiritum unum. Non re-eedant hae quatuor a corde tuo. non ab ore, non amemoria, non ab assectione. His cogita semper, in
his iugitet delectate . His velut quibuidam stimulia urgens sollicita animam tuam, hii iacibus eam inflammare eurato ad redamandum eum, qui tam multipliciter suum tibi erga te commendat amorem . Mememto sane quod idem ait : sa diruitis me , mangata di meu ser M. . Serva igitur mandata Creatoris tui, serva mandata benefactoris tui, redemptoris tui, r
4 Sed si haee quatuor, quot sumi mandata p Omnes novimus decem esse . Itaque per quaternarium hunc deealogum legis multiplieans, veram habes qua drages mam, tenes quadrages; mam spiritualem. Tam tum sa in timore, di praepara animam tuam ad tem
96쪽
isa IN PSALM sivi habitat, SERMO XIV.
rationem. Cave serpentis astutiam , observa insidias inimici. Nempe quadruplici tentamento quadrifariam impedire conatur actionem quam exige is gratiarum. Tentatus est in his omnibus Christus, ut veraciter ab . . st ibi. Apostolo seriberetur araras p/ν Omnia pro smiliatis . i. radiso assue peccato. Erit sorte qui miretur de dieat, quartam sese Domini tentationem non laetisse . Ve rum, ut ego arbitror, non hoe direret, si legisse sex L meminisset . quoniam toratio os mira hominis suis
υννam. Hoe enim qui meminit, non ea tantum tria .u Not. pliei tentatione tentatum suisse Dominum arbitratur,
quae facta est in sejunio deserti, in pinnaeulo templi, in vertice montis. Saia in Lis omnibus erat manifesta tentatio . Verum illa quae extune Ae deinceps usque ad moriem erucis ei non defuit , eis octultior , v hementior tamen suit. Nec hoc quoque a proposta similitudine videbitur ' abhorrete . Nam Ee tria illa.. Mia, quae iam transiere , evidentissima de in lu-T tit a cem posta esse noscuntur . Sane quod ad spem vitae me ita aeternae pertinet, nondum exhibitum , necdum propa- gravi ia. Iatum est nobis. Nihil proindὸ mirum , si si minus
aperta tentatio, ubi etiam causa tentationis Meulta.
caetervin Ae diuturnior . de validior ipsa est, quod adversus spem nostram quidquid habet malignitatis exserat inimicus. T. is,ii. a. s liaque primo quidem ut auctori naturae ingratos Miam ιά --, ampliorem ingerit pro natura sollieitudinem.' quemdmodnm etiam ipsi Christo elutienti ausu est M t. a. uirere i Die M latiae, Mi ρ πιι suae. Quasi vero sν mentum nostrum ignoret ipse qui finxit, aut non curet hominea qui Meli volueres pascit. Quam vero immatus est ei. qui propter hominem universum hunc condidit mundum, quisquis ut substantiam ejus quam
e neu piscit obtineat, procidens non veretur adorare
Phinti,4 malignum p nise omnia, inquit, sat dati , s proe -- -- ---a eris me. Tune illa secisti miseep Quomo
do dabis quae ille ereavit λ Aut quomodo abs te sp randa , uomodo tua adoratione petenda , quae ab illo condita in illius posita sunt dit4one 3 Iam in hoe quod ait, Mitte te deorsum , cave tibi , quicumque es qui templi pinnaculum conseredisti ; eave tibi speculator domus Domini ; eave tibi , qui in Eretes a Christi loeum cernetis tenere sublimem . Quam ingratus enim, immo quam injuriosus es illi magno siet mento pietatis, si in illo quaestum aestimes pietatem' Quam instili, ei es, qui ministerium hoe sanguine proprio eonseeravit, si in eo quaeras gloriam tuam , ouae nihil est a quaeras quae tua sunt , non quae Iesu Christi l Quam indigne respondes ejus dignati ni, qui in dispensatione humilitati, suae sublimem es se te iacit, reelestia tibi saeramenta eommisit, coelestem, sorte M ampliorem quam iptἰs spiritibus ecit stibus, tradidit potestatem a s deorsum ipse te mittas, sapiens non quae surtum, sed quae super terram
sed Ee omnis qui de virtutum eminentia aci inanis gloriae sese demittit de dejicit appetitum , haud dubium
quin Domino virtutum, qui tanta inter nos toler
vit, ut nobis scimam huius imprimeret sanctitatis, pro gratia eontumeliam reddat. r..., a. s Consciremus diligentius, Fratres, ne sorte pri . g. si is tent tio, uae corporalis Meessitatis Measotieari isti animum turbat, aspidi debeat eomparati . me enim
animal quodammouo violento ' morsu nocti, obturatium. autem, ne andiat vorem incantantis. Quid vero agmte nititur in hae parte tentator, nisi ut adversus eo
solationem silet aurem cordia obstruat Ze obturet pSed non profuit inimicus in eo, non illius praeclusit auditum, qui ait 1 Noa in siti pano milia homo, fa
m. t in malum insdiantis suadibilem sbilum animad
vertite Maeonis . Ferunt illum in arena latitantem, etiam aves volantes flatu attrahere venenato . Quam
venenatus hie satus fuit, me omata tui auri, s ρν eideas adoraveris me t Vetura non erat ista.qualibet
viri hi. i. a is et nihil potuit draconis satus ad illam. s. iideo. De basilisco quid dicemus t Monstruosus ciete Afri, solo visu hominem inscere, Ee interseere perhibe- Tora it . tur. Ni fallor, vana gloria est . Videte, inquit , N. .,
as .i,. Αe s dicit: Cavete oeulos basilisci. Sed cui noeere dies tu e bas lilitis p Ei qui non .iderit has liseum . Alioquin si prior eum videas, iam non tibi nocet , ueajunti magis moritur ipse . Ita est , Fratres . NON
& negligeries. qui se ei ostentant, qui se exponunt; flenon potius ips inspiciunt, non attendunt, non di iatiunt illam a non vident denique . quim st frivola. quam si eaduca, quam vana, quam inutilia. si quis ut se oenim eum intueatur hoc modo, moritur basili ui nee ...iae,ATBIjam occidit eum gloria. sed oceiditur magia Ae oeeidit uua Miae. ei, quodam modo versa in pulverem , immδ redacta in nihilum. Puto autem, non est quaerere, quid ad inanem gloriam ea tentatio visa si pertinere, tibi dictum est s; fisu, DA es, mitte te deorsum . Ut quid enim m. choe, nisi ut videretur, ut laudaretur a basilisco. 8 Et vide quomodo seipsum Oeeultauerit basiliseus, quas ut non posset ante videri. seriptum es, inquit,
tolle,ι ι. . Quid scriptum est, maligne, quid scriptum est et L, sisti miandisiit L te . Quiu mandavit λ s,.... .
Animadvertite fle videte, quoniam subticuit malignus e de fraudulentus, quod mali itatis suae Ommerit, dis 'οῦ R
C solveret. Quid enim mandavit λ Nempe quod in psal
Numquid in praecipitiis p Qualis via hae de pinnaculo templi mittere se deorsum p Non est via haee, sed
ruina I de si via, tua est, non illius. Frustra in temtationem eapitis intorsisti, quod scriptum est ad eo potis eonsolationem. Huie enim necesse est eustodiri, cui timendum, ne ossentit ad lapidem pedem suum . Non est quod eustodiatur, cui non est quod timeatur.
Quid vero taees Ze illud quod sequitur Sωρὸν Upissemer L seum amιωIasia , o' contariusia tionem Cr de con/m e Te enim iure parabola tangit . Monstruosa malignitas monstruoss appellationibu et e eulea a Q gnatur, nee modo ab ipso capite, sed etiam a corpore universo. Siquidem adversus Dominum post trinam tonsulionem hane , non a am serpentina ealliditate , sed erudelitate usus est leo ina , usque ad eontum lias , ad sagella. ad alapas , ad mortem , de moriatem crucis . sed manifeste etiam leonem te eo tile
vit Leo de tribu Iuda. sie fle adversum nos, Fratres, - --.ut in e teris omnibus viderit sese frustratum, toto iam furore perseeurionem suscitat , qualis non fuerit ab initio, ut vehementia tribulationis regnum Geleiaste speram illux intereludat. Felix anima , quae de imiam leonem potenti virtute eo culcans , violenter itilud rapere praevalebit ly Ex hoe itaque, dilectissimi, tamquam super asispidem de basi istam eautius & sollieitius ambulemus.
Caveamus omnem radirem amaritudinis , ut nemo nostrum mordax inveniatur, nemo audax vel ardent, nemo inexorabilis aut rebellis . Nee ve δ deorsummittamus nos , sed transcendamus Ee trans liamus lethalem gloriae temporalis obtutum , ut quomodo scriptum est , Finfra Dei e rere avia ootis Manae 'ε- a ruram; eonculcemus quoque leonem pariter At graeo nem di ut neque illius rugitus terreat , nee inius sa tu, infriat. Videntur haee quatuor monstra assecti
nibus squὰ quatuor, singula sngulis in bare . Cui ergo potissmum eraeo insidiatur λ Estimo quia euia 'piclitati , quod hane noverit esse radicem malorum omnium, de quae proxime eor subvertat . Inde enim etiam quasi consulens dixit r Hae emata tui dabo. . .,. Nam de leone quidem manifestum est, quod non nisi ad ianuam timoris terrifieos det rugitus. Porro tritastitiae fore, aspis observat , quod eas maxime morsiabus suis pervias arbitretur. Unia Ad ad Christum Do
minum , donee iam esurientem cerneret, non accessit.
E eontra tinὸ oveat nectile est laetitia basiliseum , quod eo potissimum aditu venenatos ingerere soleat radios o lotum et nee .vana gloria eis ob laetitiae a
97쪽
ΤΟ Μ Illi io Illud quoque eons dera , an Artia virtutes qua tuor, quatuor his tetuationibus opponere valeamus. 'm ten Leo tui iet, quis non timebit Si quis ille fuerit ,Σ ρι' Liti, elit. Dd se strato leone, draco absconditur in
arena ut vitulentis statibus attrahat animam, ipsus flans ei quodammodo concupiscentiam terrenorum .
Quis intitas, illius praeterilitabit insidias Nemo uti que niti prudens. At Mitὸ dum ad ista descendere ea ves, urget quis molestiar & ecce protinus aspis adeste nam oppcrtunum tempus sbi invenisse videtur. Qui, non exasperabitur ab aspide ista ρ Nempe vit temporans & modestus, qui sciat abundare , & penuriam nati. Puto ex hae oecasone fascinare te volet malὰ Blandiens oculus nequam. Quis aVertet faciem suam λProsecto iustus, qui non modo non ipse sbi aecipere gloriam ouae Dei est, sed ne ab alio quidem recipere velit alatam e si tamen ille se sustus , qui juste quod iustum est exequatur , qui iustitiam suam non faciat coram hominibus, qui denique, etsi justus DG..ήiii, rit, caput non levet. H IE c enim vastius speei h. ia . . sit et di humilitate eonsistit, haee intentionem Purgat, hae quoque meritum omne eo veracius & essicacius obtinet, quo minus arrogat sibi.
De versu decim quarto, Quoniam iis me speraiit, Iis Οιο eum i protegam eum , quoniam
a m T Ea ita au m/ omma qui Iasar sis , σ onerariis, , V esis; m ego reficiam moa , dicit Dominu . Tollite iuxtim meum θρὸν mos, er inmorieris requiem animastis moria. Iratim ea m me. f. me est, cranas, Mi iae siexns leve . Laborantes ad resectionem invitat, ad te
mutatio. 'iriem provocat oneratos . Non tamen interim onus
subtrahit, aut laborem; magis autem Onere alio, aliola te commutati sed onere levi. suavi jugo, in quia bua requies ae resectio, etsi minus appareat , tamen inueniatur. Grave onus iniquitas. sedens super talem tum plumbi. sub hae gemebat sarcina qui dieebat ira; uitales mea supergrega sunt eaput m/um , Crs Manas grate gravata sunt super me . Quod ergo Onus Cheliti. quod onus leve Ut quidem ego sentici, oestisa EMEFiCI Eu M. Dulce onus . sed ei qui sentit, ei qui expetitur. Alioquin si non invenias, s non advertas , grave omnino & periculosum . Oneri serum ani mal homo tempore suae mortalitati 11 si adhue poetae pereata sua , onus est graver si jam citte exoneratus esta peccatis, minus quism grave i sed, si sanum sapiat, non minus grande Onus inveniet hane ipsam, quam dii iamus, exonerationem. ONERAT Nos cum exonerat
Deus: onerat beneficio, eum exonerat a peccato. Vox onerati r naid νι ιν ιtiam Domiavi pro omniιus quia retria ιι ι mihi ρ Vox Onerati e Exi a mi , quia homo petii. ,, eator Dm Domine. Vox onerati e Sem o aaim sucis tum/ates su/eν me susus , timui Deum . Semper i
quit , timui e siret ante, se post acceptam indulge tiam peceatorum. B E A T v s BoM qui ita se eeest paψidus, nee minori angitur sellicitudine, ne folia te obruatur tam beneficiis, quam peccatis. L Ad hoe siquidem divina nobis tam sedula erga nos, di tam prosela henescentia eommendatur, ut sollicia testur ad gratiam . invitemur ad dilectionem. Angelissu; man me ae te, ut ηοδ at te in amauus miis
ea j. Quid ultra potuit tibi sacere, at non feeit λ N vi quid eogites, ingenua creatura. Habes gratiam Ania elis Domini, sed ad ipsum ambis Dominum Angel rum. Oras se optas, ut nuntiis non contentus, ipse quoque qui loquebatur , adiit e nee te suasi per m dium. sed sui oris ciseulo osculetur. Audisti super aspiadem di hastilium , leonem patitet & draeonem tibi ambulandum i ore, nee super dracone ipso victoriam Mieli,elit & Antelorum ejux ignoras , Verumtamen non Miehaeli, sed Domino Eamant desideria tua a LL
b. a me, σ pom me sexta te, euiusvis manus p gnet eontra me. Hoc nempe est non modo aliis, sed im
sa quoque altioribus altius raptare refugium, ut ex sen tentia prostenti, saoniam ιu ει Domine Des m. , m lito te pondeature Altissimum posuist refugiam tu M. 3 Non enim dedignatur esse spes miserorum miserator & miserisors Dominus ἔ non seipsum liberatorem smul de protectorem in se sperantibus exhibere rem sat . suaaiam ia me eravit, inquit, liberasa eam a pν
tegam eam, quoniam eognovit niamen mefim. Nempe ni
si Dominus etistodierit civitatem , frustra vigilat quieustodit eam, sive ille homo, sive etiam Angelu, es sit. Montes in eireuitu Ierusalem e sed parum hoe, immo nihil hoe sores, s non etiam Dominus in eit euitu esset populi sui. Merito proindὰ in Cant leo spom es, describitur, inuentis liest vigilibus t immo ab elamuis inuenta, nee enim eos ipsa quaerebat non si stitisse, nee contenta fuisse vigilibus , sed pereontat breuiter de dilecto, ad ipsum oeius pervolasse . Erat enim eor ejus non in vigilibus, sed in Domino fidis eiam haben, i & aliter Arte suadentibus aiebat In
ara in montem se ut passer ρ Minus vἱgilanter id obse varant Corinthii, cum offensis quasi vigilibus seced
rent apud eos, re minime pertransirent . Ego a Iem cepha, ego a tem mali, aiunt, ego vero Apollo. sed
quid fecerunt vigilet se i , vigiles circumspecti Novi enim tolerant sbi suseipere sponsam, qui bene
eam aemulabantur , qui aemu Iahamur Dei aemulatione. qui desponderant uni viro virginem eastam exhibere Christo. τὸν ea Drunt me Cr mutieraverunt me , ait . e Ut quid ita λ Ni fallor, urgebant ut pertransiret, perininde inventura dilectum . Denique etiam aulaνωπιρὰII iam metim, inquit, haud dubium quin ut eurretet expedita. Animadvertere est quam valide percutiat,
quibus satillis Apostolus vulneret eos, qui divertisse
sed in me, inquit, speravite nihil boni his ex me,
ne per ipses expectans. Omne enim datum optimum,& omne donum persectum desursum est, descendena a Patre lumnum. Ex me vigiliae hominum utile , EG ea opera utique manifesta 1 eis nimirum custode, ho mines deputavi. Ex me excubiae Angelorum , observantium secretiores motus, sperialiter llicitantium, propulsantium suggestores iniquos . Caetetum intima Iane custodia secretissimae intentionis , non modo ex me, verum etiam per me sat neeesse est . quod illo quidem humanus nequeat , sed ne angelicus quoque
Aenotamus triplieem hane custodiam, Fratres,& exhibeamus nos eis, quales cuique e verit exhiberi . Provideamus bona eorum hominibus, coram A gelis. eoram Deo. Contendamus placere omnibus per omnia. sed maxἱme ei qui mastimus est super omnia. In conspectu Angelorum psallamus ei, ut in eis impleatur uod scriptum est e stu, sim/as te , midessae m. σ t salvatur e quia is verba raa fuersperavi. Obediamus praepostis nostris, sui pervigilant, tam quam reddituri rationem pro animabus noctris, ut non
eum tristitia hoe faciant. Et quidem gratias Deo, ex euius solo munere venit ) non est quod multum vos moneam a non est qu1d multum vobis timeam in hae parte. Quod enim est gaudium meum ει gloria mea. nisi prompta obeditici, Ee irreprehensibilis e mversatio vestra λ Quia si certo cognoscerem, ne Ang ros quidem amplius aliquid in votas cognoscere quod
dedeceat, apud neminem vestrum ex anathemateIericho quippiam oeculiari , non murmurate aliquem a non detranere in Oeeulto , non smulatoria agere 'ei remisse , non ignominiosas volvere animo emitati
nes , quibus selet siaut interdum ipsi quoque parseo oris perturbari λ Magnum hoe mihi gaudii imere mentum, sed nondum utique plenitudo. Non enim
98쪽
tam magni sumus, ut possit nobis adeo esse peti mini. mo, ab homine augieari non posse, minus autem nihile letos esse nobis. Caeterum s Oecultissimum Iudicem timent etiam magni t quantum nos ia illius examinis,..- memoriam eonvenit trepidare o si mihi e tingeret certum esse, nil esse in omnibus nobis ulum offendens
oeulum, qui solus perseete novit quid sit in homine, . videns in eo & quod in se ille non videt i Hoc vel maxime iudicium vestigemus, fratres, di eo amplius. - riz seequentemus in timore & tremore ipsius eons dei aia
το tionem, quo minus ecimprehendere possumus investigabilem abyssum iudieiorum Dei , & irrefragabilemaispositionem. Cum hoe timore spes habet meritum, eum hoe metu suctuosὸ speratur. τι--, na 3 E T autem is ipse timor firmissima quaed,m &o, tetia esticax materia spei, si quis prudenter advertat . si quidem maximum quoddam Dei donum timor iste, &ex perceptione praesentium firma est expectatio futurm an iaci Postremo beneplacitum est Domino super timere tes eum s & utique vita in voluntate ejus, & in heneplacito eius salus aeterna. Quoniam in m. oarasit, ..itari eum . Dulcissima liberalitas, in se sperantibu ,
i. τυ M, si totam spem suam ponat in eo, qui totum hominem salvum saeti. Iata DE vortiat patres nori , speraverant, o lil/rassi eos a ia eo clam verunt, erfasmiosis aer is te o/ram.j ηι, σ a snt coalus. Quis enim speravit in eo, & eoo fusus est sperate in eo omnis congregatio populi. Quemcumque enim l cum ealcaverit pes uestet, uester erit. pes vester utique spes vestra est. Quantumcumque illa processerit, obiunebit . si tamen in Deum tota ligatur, ut sima sit, &non titubet. Quid timeat aspidem , aut basiliseum quid leonis rugitus, aut draeonia sibilos expavescat es suoniam ia m. De ramis. Iuber A etim, Porro liberatum quidem, ne iteratin impugnetur, ne iterum egeat liberari, protegam eum & conserva e s tamen cognoverit nomen meum, nee s hi tribuat quod libo inus est , sed nomini meo det gloriam. Proteram etim
quoniam eummie nomen meum. In praesentia enim vuliatus gloriseatio, in notitia nominis protectio exhibetur. s. Splls in nomine, res in faeie est. Quod enim videtiuis, quis sperat e Fides utique ex auditu ; Re ea quiem, iuxta eumdem Apostolum, est rerum substantia
sperandarum. Protegam eam , quoniam eummit nomen
Μ-- an a me R m. NON Novi T NOMEN asus, qui illi,das MIe euad sumit in vanum, qui dicit ei, Domine, Domine a &non Leit quae dieit ipse. Non novit nomen ejus, qui
eum nec honorat ut Tatrem, nee ut Dominum timet. Non novit nomen ejus, qui ad vanitates di insanias s. convertitur. Beatas ν, exisses no ea Dami,.
Der eitis, er naa ν/fρ xit in manitates in lasanias far a. M ... ,,. nomen eo noverat qui dicebat: iba .aim in abisanam a Levim ha - Λάιas , in qua oporteat salios feri Nos quoque s novimus nomen sanctum quod invocatum est super nos, desiderandum utique nonis, ut sempersan titieetur in nobis , atque ita orandum iuxta d ctrinam utique Salvatoti,t TMest .aser qui es in earlis , sancti etiar numea a tim. Denique audi quid sequatur in psalmo i cla sit ad mo , m ego exata am eum. Hac ν Ruc Tus notitiae nominis, et amor orationis rporro fructus clamoris, exauditio salvatoris . Quom do enim aut non invocans exaudiri poterat ν aut nomen
Domini nesciens, invoeare λ Gratias ei qui manifestavit hominibus nomen patris, fructum saluti, in eius in*- i,. tiu constituens, seut seriptum est uis eumve iam
eateria nam/n Domini. salias erit.
De versu deeimo sexto , clamamia ad
I CI Lamavis ad mo, α exaudiam eam. Hoc pla. ia nὰ est testamentum paeis, hoe pietatis foedus,
hoe pactum misericordiae & miserationis . speravit, To M. ill ait, in me, litiosa osm . Nomen meum cognovit, protegam eum; invocavit me, & ego exaudiam eum.
Non dieit . e Dignus suit, justus di rectus fuit, in- a nocens manibus di mungo eorde r propterea liberabo, rotexam, R exaudiam eum. Si erim Me aut sinuia diceret , quis non dissideret uis gloriabit ut eastum se habere cor e Nune autem apud te propitiatio est, & propter hane legem tuam sustinui te,
Domine. Du cis L Ex, quae meritum exauditio ei nis io clamore eonstituit postu lationis . clamavit, imama D, ruit, Aa ma, Cr ego exuviiliam ovim . Merito non ex auisitur qui clamate dissimulat, aut omnino non post uislans, aut tepide postulans & remis, ἡ . Siquidem iMDgi auxillus desiderium vehemens clamor m gnus r ἡ regione autem remissa intentio, vox submis sa . Quando illa penetrabit nubes λ quando audi tui in eoelis λ Nempe ut elimandum sibi noverit homo , inter primordia suae orationis ipsum quem Orais tutus est Patrem in cortis esse nrotinus admonetur, quod videlieri impetu quodam spiritu, illo sbi aae landam esse meminerit orationem. Spiritus est Deus,& iN x palli Tu v c Laiaret neeesse est , quisquis betamorem suum ad eum desἰderat pervenire. Sicut enim in Lelem hominis non respieit tamquam homo , sed
magis intuetur eote se ad cordis potius vocem, quam eorporis, aures eius ; eui merito dicitur r D/u, eo La m.i. Hine est, quod Movus soris tacens, intus Elia.. . t . auditur, dirente Domino e G.id elamus .a me pr clama te ail me , er exatidiam eam. Non immeis filo. Clamorem magnum sane magnitudo necessitatis
extorsi. Quid enim elamans petiit , nisi e solati nem, liberationem, glotiscationem p Alioquin qu modo super his exaugitur, s pro altis elamat λ Exa - άiam eum , ait. In suo exaudies , Domine . vel in quibus p cum ipso stim is radalarione, eripiam eam , α gloris asa eum. Ad magnum illud triduum , quod troxime sumus eelebraturi, hune mihi ternarium aris litot reserendum. Siquigem & ipse propter nos tri- 2 iphiis lationem & dolorem invenit, quando propositos bigaudio sustinuit etvem, e susione contempta. Veis rumtamen quae de ipso erant, sicut ante mortem praedixerat, finem habuerunt; & seut in morae dixit . e summata sunt, & extune sabbatiravit. Nee dilata est gloria resurrectionis r die tertia, summo diluculo Sol iustitiae de tumulo ortus est nobis. Ita ergo huis eius pariter tribulationis & veritas erentionis in manifestatione elorificationis antaruit. Nihilominus quoia homi , que & in notiis smile quoadam triduum posse vide-ρο . bitur assignati. cam ipse sum, ait , is tribtitur one . Quando hoe, nisi in die tribulationis nostrae, in diecti eis nostrae λ dum impletur quod ipse ait r D man si
L quia m pressuram habebitis a & quod Apostolus
eius r Omnes qui pie volviat misere .n rarisa , perseia Mn xt .eutionem parientών. Nam liberatio plena atque perseia eta ante diem sepulturae esse non poterit, quod maneat
jugum grave super silos Adam a die exitus de ventre matris eorem, usque in diem sepulturae in matrem omnium. In hae ergo die eripiam eum, inquit, quando nihil iam ultra quod vel corpori , vel animae Aiaciat, mundus habebit. sane glorificatio diem ultimum manet, diem resurrectionis, quando surget in gloria, quod in i nominia interim seminatur. a Unde scimus quod nobiscum sit in tribulatione pEx eo utique quod in apta tribulatione nos sumus. uti,
Quis enim sustineret, qui, subsisteret, quis persisteret
site eo λ omne gaudium existimemus, eum intentationes ' varias inciderimus, Fratres mei, non modo quia per multas tribulationes oportet nos intrare in
regnum Deli sed quoniam iuxta est Dominus his quitii lato sunt corde . si ambulavero in medio fimιμ si , -νtis, ait quidam, non timebo malia , quoniam tame- γ- ,, .etim es. Ita ergo nobilium est omnibus diebus usque ad eonsummationem saeculi . Quando autem nos eti- ,
99쪽
to Μ mus eum ipso Nimirum Ο pierntit Amam Christo in aera , & O sempςr cum Domino erimus. Quando apparebimus cum ipse in gloria λ Nempe eum
CSiristus apparuerit vita nostr . Interim sane abseonda tui neeesse est. vi p cedat tribulatio ereptionem, ere otio ero iseationem . Vox liberati r eoni νιὸν. laaImam L a ba β' ἡ .iem tuam , Dominus sonefeeit siti , quia
. . stala animum meam de morte , et alas meos a som a ,
,γλ meo a lapsu. Eripiam eum, er glori*διο .am. Fg Lax, qui te interim consolatorem de adjutorem habet, adiutor in opportunitatibus, in tribulatione. At
quam felicior, quem jam eripuisti Areetemisti tantis maliti quam selicior, qui jam eetemptus de laqueo venanistium, qui jam raptus est ne malitia mutet intellectum illiut, aut ne fictio desipiat animam eius t Longὸ t meo prae his Omnibus selieissimus ille erit , quem ac sumpseris ad te ipsum, quem repleveris in bonis domus
quae', 8e claritati tuae eonformaveris eum.
Et nune. filioli, clamemus in coelum &misere hitur nostri Deus noster. Clamemus in coelum : quia sub e elo omnia labor de dolor, & vanitas, & amictiose;ritus . Denique pravum est eor hominis Ze inape scrutabile, proni sensus ejus in malum. Non est in me honum, hoe est in came mea. Lex pereati in ea habu vitae ν at, aduersus spiritum eoncupitat . Postremo & eormeum dereliquit me, & eorpus mortuum est propter cui peetidium. Susticit antem diei quoque malitia sua a deae mundus ipse postus in malisno. Quam nequam inomai , saeculum praesensi quam nequiter adversus ani- Remeflium mam laeularia desideria militate noscuntur i Sunt de T 'U' p ine pek mundi hujus , tenebratum harum , spirituales nequitiae & aereae potestates, fle inter eas callia dicit eunctis animantibus serpens . Haee et o sub sole omnia r haec omnia sub coelo . Ad quod notum Omnium confugium iacis In quo horum omnium speras solatii aliquid, aliquid auxilii invenire 3 si et u AER AsINTRA TE, aruit eor tuum, de obli*ioni datum te reperies, tamquam mortuum a eorde. s I iNFRA TE corpus quod corrumpitur, aggravat animam. Si CI Ria
CA TE, etiam terrena inhabitatio deprimit sensum multa eogitantem. Quaere ergo s u p R A T E , sed ea utus esto Geniosa agmina trans lire . Quia enim omne datum optimum, de omne donum perfectum nonni si desursum esse noverunt, medium iter latrunculi obsedere. Trans ereo, trans pervigiles illas nequitias, quae tam indesilia custodiunt Ae observant, ne quis in illam possit evadere eivitatem . Si te percusserint, sic. ,x is Vulneraverint, dimitte eis pallium, quod in strupto olim Ioseph adulterae dereliquit dimitte sindonem, ut cum e . angelim illo juvene prosagias nudus ab eis. Numquid non solum pallium oua Ze sindonem dede rat Deus in manus impii In eujus facultatem & cat.
nem dans potestatem , Verumtamen animam, ait, riar' B., s. ia. Ita ergo suasu M COR, sursum clamor, sursum desideria, sursum eonversatio, sursum intenti O,& omnia expectatio tua desursum st. Clama in coe lum tit exaudiaris, Ee qui in eoelis est Pater mittat ibi titi, ilium de sancto, & de Sion tueatur te. Mittat interim auxilium de tribulatione, eripiat a tribu- Iatione , de gloriscet in resurrectione . Magna sunt haee, sed tu, magne Domine, promisisti . Ex tua pr missione speramus , inde audemti, dieere a Si eorde λ Hamemus pio, eettὸ debes ex promisso. Amen.
De versu deeim septimo , Longis aine
ID Ene nobiseum agitur, Fratres; satis eompetat huic tempori versu, psalmi. Celebraturis proxime Dominicam Resurrectionem, jam nune cuique ninstrum sua promittitur: ut festiviti, in eapite suo factum reeolant membra , quod in seipsa praestolantur aliquando saetendum. Congruus finis psalmi, ubi psallenti l nis promittitur tam beatus. Jueunti eompletur, dum in eo spondetur repletio tam jucunula . sinquit, ili. rum νεριιo euri, er .f.,Iam illi Ialatare meum . saepius vos admoneo , Fratres , quod iuxta pauli sententiam, promissionem habeat pietas vitae ejua quae nune est, pariter de latum . Unde & idem ait Vmseris auri suirim fructum vestrum in sanctifica thiam , Mem mero mitum Hernam. Ipsa est uuae hoe loeo promit
titur plenitudo , ipsa longitudo dierum . Quid .him tam longum, quam ouod aeternum est Quid tam lon gum, quam quod nullo snesmcidii ut Botiua
Nas, vita aeterna ; bonus finis, qui finem non habet. Et sane rejus sinis bonus, ipsum quoque bonum est. Amplectamur itaque sanctificationem, quoniam bonae est, quoniam finis ejus vita sne fine. sanctimoniam soctemur Ad paeem, Me qua nemo videbit Deum. Longi- - .. . tudine, inquit, di jam reseιο eam, cr .s hisdam illἱ salutare meum. Dextra Dei est ista promissio ; munus
est destre quam sibi olim Sanctus porrigi optabat
νἱ, inquit, maaaum tauram porriges dexteram. Delectationes in dextera hae usque in finem. Hane nimirum Ad ille sibi porrigi optavit, Ee obtinuit dexteram. de qtio Psalmista ait o Hram ρει;it a te, in tribai si ei NM ,.. clangitia nem Linum is Detitam, o ias ouum sis uti. Manifestiua denique Sapient dixit e di i a illiuι ἡ ......c
ea. Quis est homo qui vult vitam, Ailigit dies videte . bonos Haec enim vata, qua vivimus, magis mors est; ος Mis. nee simpliciter vita, sed vita mortalis. Moritur homo, dicimus, quando morti eritissime iam appropinquat. Quid Vese agimus e2 quo primum incipimus vivere, ni si morti appropinquare, de incipere mori λ sed & dies qualescumque vitae huius pauet de mali sunt, sicut sancius Patriarcha testatur. Ibi vere vivitur, ubi vivida o . v. s. vita est & vitali, i ibi dies boni, ubi interminabilis longitudo dierum. Gratias ei, qui tam non modo fortiter , sed & suaviter disponit universa. Eorum nempe paucitas dierum soletur brevi, quorum sussieit euique malitia sua. Ubi autem dierum bonitas, atemitas qumque non deerit . . a Ioui ua Λε Lejum ν/ol la eum. Quod prius dixerat, GLνφοιο eam, evidentius hoe versiculo declaraiavit. Cui tamen non suffretet ab eo floris rari, cujus persecta sunt opera Non enim tanta immenstas, nisi in immensum quempiam gloriscare potest. Neeesse est magna si glorifieatio, a magnifica gloria quae descendit . mee Alusa mauat a stiria, ait Petrus . Bene M . . magnis ea gloria , glorifiea natam magnife/, in long:-tudine, in multitudine, in plenitudine elaritatis. I allax gloria, fle vana est claritas, dies hominum brevia. sapiens ejusmodi non optabit 3 magas loquetur ex corde ν,, . ei, qui intuetur eor e Et aiem hominis non de eram, iis . . . rasis. Ego tamen plus aliquid quam non desiderat de sdero, ut e recipiam quidem. Seio enim cujus vox str
D , qui gloriam quae ab in, icem est quaerimus Ze nolumus eam quae a solo est Deo i Sola squidem ea, quam solam negligimus, longitudinem habet, sola repleti nem. Breves dies hominis, de dies ejus tamquam uos agri se Morebit. Eo eatum .s, inquit, faenam, σθη
.eιidit sos; meuum aus/m Domini in aeternum ma et V Rus nimirum Da Es, qui non novit Occasum, aeia tema Veritas, vera aeternitas 3 ae proinde vera aeterna
que satietas . Alioquin quomodo gloria illa replebit, quae salta, , di vana est ρ Denique se inanis dicitur, ut noveris te ex ea magis exinaniri posse, non posse elatio est:
transeat, altera ponam habeat, alia Bonum ergo interim magis abjectio quam et icmaeis necessitas quam voluptas : quod .
utraque res citius triera tit patitura coronam . . 43 Utilis tribulatio, quae probationem operatur, ducit ad gloriam. cam ἱρssam, inquit, in trabulata οπι , uti u.
misericordiarum, qui nobiscum est in tribulatione, in omni tribulatione nostra nos consolatur. Res eram , ut dixi, neeessalia, tribulatio, quae in gloriam verit tui ; tristitia , quae mutatur in gaudium , gaudium sane longum , quod nemo tollit a nobis, gaudium muLtiplax, gaudium plenum . Res necessaria eli illa n
cessitas , quae coronam parit . Non eontemnamus , Fratres t
100쪽
IN PSALM. sitii sagitas, SERMO XVII.
Fratres e semen modicum est a magnus exinde suctus, 2 tria exurgit. Forte insipidum , sorte accibum est , sorte
.et i granum sinapis. Non eonsideremus quae videntur, sed L aa. quae non videntur in eo r quae enim videntur, temporalia sunt; quae autem non videntur , aeterna. Prielibemus primitias gloriae, gloriemur in spe gloriae magni Dei. Non solum autem, sed, ut dicam exprestius, gloriemur in tribulatione , in ea siquidem spe, glori 2 est. Vide si non Me ipsum docete te voluit, . Apostolus, eum subiunxit, quoniam triι ratio puri/a
D. . Manisem advenere est in his verbis, cum prae misisset Apostolus gloriari in spe, non aliud aliquid, sed 1mplius eum agdidisse dicendor Non solum autem,
gloriatio eommendatur, sed additur magis, ubi spes. ἀὐ2 ' floriae, ubi ipsa spei gloriatio requiratur. Siquidem in tribulatione spes gloriae , immo & ipsa in tribula tione gloria continetur e sicut spes fructus in semine , sicut ipse suctu, in semine est. In hune modum etiam modo re um Dei intra nos est, thesaurus ingens insctili vase, in agro vili. Est, inquam , sed ab otia ditum est. Feliti, qui ibi invenerit illud. Qui, ille pNempe qui messem magis eogitaverit, quam sementem. ocutius pio Ea invenit hunc thesaurum ,
non semiadm saetem iudieans a sed videns quae non
apparent, & intuens quae non videntur. Quam veraciter hune thesaurum invenerat, quem volebat inveniti ,. c. . o. & ab aliis , qui dicebat di Momeas . um Me em timnuatituati nostra, supra moaum sublimis te ate .um ponilua gloria operatur in nuis. Non dixit , re munerabitur , sed, aternum ponatis gloria ope atur in ιιis. Latet gloria, Fratres mei, abscondita nobis est in tribulatione, in momentaneo hoc latet Hemitas , inhoe levi pondus sublime Et supra modum. Interim ergo festinemus nobis emere aerum istum . emere thesaurum istum, qui absconditus est in agro. Omne gaudium existimemus, eum in varias ineiderimus tribulationes... Dieamus ex animo, dicamus ex sententia: Boaum maiari, D. A rimam lairus, stiam A aomum conmilia. cum Vs sam ἐκ triuealasione, ait Deus t & ego n. m ,s. Materim requiram quam itibulationὰm y Mihi adhaerere Deo bonum est; non solum autem , sed &ν αι. 33, ponere in Domino spem meam i quia eripiam eam . inquit, em tio incasa eam. cum Vs sum in triue I t, e . Deseia, inquit, meis esse eism filia homin. . De. r. s. Emmanuel , nobilium Deus. Aie gratia plena , ait Angelus ad Mariam, Dominus tres . In plenitudine gratiae nobiseum est, in plenitudine gloriae erimus nos
eum illo. Descendit , iit prope sit his qui tribulato
sunt eoide , ut nobiscum si in tithulatione nostra . Erit autem quando rapiemur in nubibus obviam Christo in aeta, Aese semper eum Domino erimus si tamen retemus interim eum habere nobiscum, ut sit e mes viae, qui patriae redditor est fututus e immo qui et i istisi tunc patria, modo sit via. BONUM Miu I, Domi ne, π au LARI, dummodo ipse sis meeum, quam h telam. regnare sine te, epulari sine te, sine te gloriari. Boianum mihi . Domine, in tribulatione magis amplectite, in ramino habere te mecum, quam essesne te vel in eoelo. Quid enim mihi est in eoelo, dea te quid volui super terram λ Aurum probat sornax, & viros iusto E. a. fr. 4. tentatio tribulationis. Ibi, ibi eum eis es, Domine sibi in tuo nomine e gregatis medius adstas, scut olim eum tribus pueris es dignatus etiam ethnico apparere,
a. m. ut diceret Quia snei. ainti, smilis Ilia Mi. Quid trepidamus, quid cunctamur, quid refugimul hunc caminum p sae. it ignis, sed Dominus nobiseum est in trubulatione. Si Deus nobiscum , quis contra nos λ Nihilominus quoque si ille eripit , quis est qui rapiat de manu eius λ Quis est qui de manu ejus possit emere λPostremo si ille glorificat, quisnam aliti, inglorium faciet ρ si ille gloriseat, quia humiliabit ps Audi denique quanam gloria ipse glorificet. Io sta/ine, inquit, dieram replebo eum. Et prima quiem in eo quod aierum nomen pluraliter posuit, non vicissitudinem aliquam, sed multitudinem voluit comias. Bere. Oper. Tom. DI. mendare. Alioquin si vieitatis dinem suspicaris , meis ro M. iv. sior est dies una in atriis Domini super millia. Legu u 1M-mus sanctos atque persectos viros etiam ab his die bus nostris plenos migiasse dierum 1 nee sane aliud , quam virtutum plenos, plenos intelligimus gratiarum. Nimirum in hane plenitudinem, velut de die in diem, raria; iri. de claritate in elaritatem, non quidem a suo, sed a Domini spiritu transformantur . Si ergo die gratia 'dieitur, si ut supra meminimui & dies hominis, elatitas quae ab homine est a & male nitens gloria, quam ab invicem quaerimus quomodo non magis ustus dies, immo Ae plenus meridies, verae eloriae plenitudo p Quod si dies plurimos divisiones dieimus graiatiarum i quomodo non in multiplici gloria dierum intelligitur multitudo p Postremo evidentius audi sne ulla vieissiti,dine dies multos. Epit lux luna scut lax r. aa. ac
suis , ait Propheta , er tax solis sept/mpliciteν seuelua septem δὲ=am. Istis ni fallor eunctis die avitae sitae psalmos suos eantare in domo Domini Rex
fidelis optabat. Erit enim devotos esse Deo ad linguiala tantae ela tam multiplicis gloriae munera, de in omniabus semper gratias agere , quasi cunctis diebus psitimos dicere nomini eius. 6 Longi uiliae dierum νε tibo eum. Aes nun; festius προ- fi dieat i scio quid desideret, scio quid sitiat, quid sa- - , i. ''liat ei. Non ei aurum vel argentum sapit, non voia mina. uptas , non curiostas , non dignitas aliqua saecul tis. Omnia detrimentum facit , omnia aspernatur Marbitratur ut stercora. Exinanivit penitus lamet ipsum, nee se ex his patitur occupari , quibus novit se non posse repleri. Non ignotat ad eujus imaginem condiatus sit, euius magnitudinis capar st; nee sustinet de modico erescere, ut de maximo minuatur. Itaque Io tituatae ἀί νum ovi sa eam, quem nisi lux vera res- - .cere, nisi aeterna implere ,on potest: squidem nee longiturnitas illa terminum , nee claritas illa occatum , nee satietas illa fastidium habet. Erit enim semel taetti aetemitate, gloriatio de veritate, exultatio de s tietate. Et of/Mam illi salutaν. meum. Nimirum
extune videre merebitur quod optavit, eum sibi Rex gloriae gloriolam exhibebit Eeelesiam, non habentem maeulam ob splendorem diei , sed neque tugam ob omnimodam plenitudinem sui. Alioquin ad illiu a Llgorem luminis, scut non impuriis , se nee turbatus quidem in aliquo animus vel inquietus assii rgit. Inda mi. . .
est quod nune quoque s ut supra memini sanctimo niam fmulat pacem sectati praecipimur, quod sine his
nemo videat Deum . Cum ergo repleverit in boni desiderium tuum, ut non aliud sit quod requiras, se renaici penitus ex ipsa plenitudine animo, videre jam teris serenitatem illam , illam plenitudinem maje atis , smilia Deo factus , quod videas eum stati est aut sorte quia ' plenus omni gloria in semet- M. ι, . ipso . etiam soris salvationem , quam operatus est
Deus, de plenam majestate ejus omnem terram un&que circumspiciet deliciosissimi saeculi habitat M. Aghoe quoque referri posse videbitur quod adjecit i Feοφὴ m illi salutare meam. Alioquin aeeipiamus, si magis placet, etiam hoe modo , ut ipsos quos promiserat dies in hae osten
sone salutatis exponat. Laui Lia, inquit, ἐὰνum repleti eam. Et tamquam quaereres, unde erit dies in
civitate, de qua legimus, quia non lucebit ibi sol me diem, nox enim non erit in ea essendam irri, ait, δε- --,, Iut νο -am 1 ut quemadmodum & in illa Scriptui, legitur lueerna eius si Agnus. Os adam .Iti siti a ra m/um. Non iam in sde erudiam , non jam exerirebo in spe , sea in specie adimplebo. Oshaalam itustatara movim , ostendam illi Jesum meum , ut in aetereum iam videat in quem eredidit . quem dileΨit, quem semper optavit. Ostende nobis Domine, miseri- n t Leordiam tuam , & salutare tuum da nobis. ostende nobis, Domine, salutare tuum, Et sus it nobis. Qui enim videt illud. videt de ter quia ipsum in te, &tu in
ipso. Hae est autem vita aeterea, ut cognoscamus te
veram Deum, Ae quem misisti Jesum Christii m. Ita que tune dimittes serium tuum, Domine, secundum