장음표시 사용
641쪽
Cruces fuere forma diversae a sed magis usitatae sunt quae erane ee
duobus lignis, imo erecto & altero transverso ἀvideo, itie loquitur Seneca consas, ae Maria e R. am cruces nec unius ge- setis, sed aliter ab aliis fabricatas. alii per obscoena stipitem egerunt. nempe ruae kiquanda fuit unum tignum erectum d stipes, qui adactus per medium trami nem per os emergeret. etenιm ex Hesychio antiquirrialeficos sudi insigebant. acuto ligno penetranteS spitum&dorsum, sicut atas in verubux pisces, seΙ propriὸ ero constabat duplici ligno. Forma autem illa varia esse potest; prout se fisant Golivia, sive rectὸ, sive obliquὸ.. Decussar est Per medium secare , ait B. Hieran mus , veluti siduaeregulae concurrant ad speciem literae X qua fictura. est crucis . nempe ictius quam nunc santandreanam appellamuria 'cruces ordinaria apud Romanos literam T forma sua referebant; ipse eniis Graecorum litera Tau nostra autem T species crucis 2 loquitur Tertullianus, euio ipse Hieronymus adflieulatur is Embielis caput nomum, ubi sic loquitur r liquis Hebraeorum literis quibus usque hodie Samaritae utuntur, extrema ταω crueis habet similitudinem, quae in Christianorum frontibus pingitur, de se quenti manus inscriptione signatur. Sed ut is asancti Doctoris flententia obtineat. necessaria dicendum est, nonsolum Hebraeorum, sed O Samaritanorum charactexes ess e mutatos cum extrema eorum Etera nempe thau, ut hodie in ripbabetis pingitur, crucis figuram noπ habeatia carturigibus in Do maleficio Hebraiso observat Tertullianum priimum diteli xisse verba illa Erechielis, cap. s. se. 4. &signabis signum super frontes viatorum de figura crucis - In fonte est signabis V thau ; quam vocem versioe Graeca communis reddit σημειον, signum, qua est propria eius significatis. etenim de ratur a verbo tam thava, quod est signare. vocem autem Hebraa Aquilaeae Theodotio retinent, quos interpres Latinus sequutus est, Latinis illam literis. ut illi Gratis scribent thauia nempe sie reddens locum EUchielis : signa thait super se tes virorum- Ergo Tertullianux aceipsens Nocem thau non pro signo, sed pro nomine litera Hebraica, credidit par culari signo crucis' stantes vir
πum , de quibus loquitur Einhies fuisse signatas g oe Dunc prometam porti disse eruum futuram in frorutibus nostris is Illam interpretationem Tertulliani ut plausibilem pserisur ροφα βμusi sunt.
Cum ergo Hieron mas vir Hebraicὸ doctus, absurdum esse inrelligeret Enechielis thau, - tau, de litera Grκca , aut Latinαinterpretari , atque inde m erium p ure, suspicatus es neyue enim videtur rem explorasse olim ante mutatos ab Esdragaracteres, Hebraeam lueram thau crucis formam babuisse - Quia vers durum ν detur dicere ignotos fuisseHieronymoe Samaritanorum caracteres, eum in vicinia Samariaser eret, plerique putant id quod omnibus ferὸ linguis configit corruptor, sive permutatos fuisse boscaracterer quibus alate sancti Doctoris utebantur Samaritaia Allegant viros doctrina praedstos qui testantur E se visos sesis, in quiabus litera thau, referret formam crucis . unde colligitur bane literam saccessis rem mum sic mutMam ut priorem forma amiserit. sed pariter certum ess sic posse
intelligi Enechieletu; ut de cruce non agat. commmis versio Graeca sic eum intem miratur δ'ῖς σηπιτον τά μέτω ταφάνδρον, pone signum in P tibus virorum.
Ergo p; Ubera id unam jubcb.itur ὰ Deo, ut sigmaret frontes virorum adi quo
642쪽
rit tanquam alienam a mente Enecbselis. nec ista qua ble obse amas alienaxnt ὰ loco in quo versamur. sed pergamus de vera crueis forma disserere. sis erucem describit Iustinus martyr adversus Triphonem. rectum enim unum est lignum, loquitur de erues a quo est suprema pars in comu sublata, clim auterum lignum aptatum est: & utrinque tanquam cornua illi uni cornu conjuncta, extrema apparent. & illud in medio defixum, & ipsum tanquam cornu eminet, in quo requiescunt, & innituntur crucifixi. Hisce Iustini verbis inest aliqva o scuritas , Ied illa clara sunt eiusdem auctoris. quibus non alia forma repraesentat crucem Dominicam, quam isa qua pingi solet; oe quam inesse plerisque rebus tum
natura tum artis ostendit. etenim
rei a bomo dum expansis brachiis orat, ipsam crucem repraesentat, ut videre est in schemare A. Axis B dum explicitis alis v
hitur plaustrum C sine temone cui adiungitur transversum Iignum , id est sine cruce . Plerique Dores simili infrumento Dutuntur; cui inest O forma crucis . Ad quod mentem gentium convertit Iustinus. Considerate omnia quae in mundo sunt, imquit ille, an sine AOc umo crucis gubernentur, aut postini pret
here sui ossim. Mare enim non scinditur nisi tropaeum istud , quod malus appellatur, salvum
in navi maneat. terra non gratur sine eo. 'tares vero opus non absolvunt , neque alii item operarii mechanici, nisi per instrumenta, quae formam hane referant. At humana fissura non alia re belluis differt, quam quod & tecta sit, & manuum extensionem nabeat, Min facie a fronte protenssim nasum, per quem &respiratio animalibus inest. neque aliud demonstrat quam signum hoc crucis. Sie luxuriat patrum oratio in descriptione erueis. Victorias adoratis, inquit Tertullianus in apologetico, cum in tropaeis cruce intestina sint tropaeorum. Omnes tui imaginum suggestus insignis, monilia crucium sunt. Si para illa vexillorum & cantabrorum si lae crucium sunt. Laudo diligentiam , noluistis incultas cruces consecrare. Clarao elegantia verba Minutii Felicis non praetermittam: Cruces nec colimus, nec optamus. Vos plane qui ligneos deos consecratis, cruces ligneas, ut deorum vestrorum partes forsitan oratis; nam &si a ipsa& cantabra & vexilla cΡstrqrum quid aliud quam inauratae cruces sunt & ornatae 3 Trophaea vestra ubctricia non tantum Iimplicis crucis faciem, verum& affixi hominis imitantur. Signum sane crucis naturaliter visimus in navi, cum velis tumentibuS vehitur, cum expansis parmulis labitur; & cum erigitur jugum crucis signiim est: & cum homo porrearimnibus Deum pura mente veneratur . Ita ligno crucis aut ra tio naturalis innititur, aut vestra religio formatur,
644쪽
sorum vexillorum qxadam dicebantur eantabra; euius nominis veram originem indagare non est huius loci. F trophaeum est, uod post victor fugatosque bules eri . batur, scilicet truncus arboris vel hasta in ita terra induebatur thorace de icti O e ih sis; σ ex transverso ligno bine inde appendebantur scuta, sagitta, enses. Denique videre est in trami qua remis agitur oe impellitur ventis claram crucis fodimam, quam e iunt tum remi extra latera navis protensi, tum oe erectus malus unde mela pendent.
, Cruces ipsae excelsae erant, aut in locis conspicuis erigebantur. Exempla, inquit Lipsius, exempla edesinunt, nisi aliorum in se animum, ocu sesque vertant. Ideo, inquiebat mintilianus, quoties noxios crucifigimus, cele-herrintve eliguntur viae, ubi plurimi intueri, plurimi commoveri hoc metu possent. Ita Alexander imperator Eunuchum in crucem tolli iussit per eam viam quaerat ervis suis ad suburbana imperatoria iter frequentissimum. Quin etiam ce M loca habuisse urbes νidentur, huis rei attributa. sic Mamertini more atque inst tuto crucem fixerunt in via Pompeia, ut dicit Cicero, lib. s. in Verrem. Sic Roma iuxta urbem Tacitus agnoscit locum servisibus poenis seposituni. Hac ipsa de causa myta πὸ cruces in monte, ut serνatoris nostri in monte Cal ria, ut Polycratis. In excetiistimo Mycalensis montis vertice, ut discimus ex Valerio, lib. 6. Quins E altae parabantur ἰ praesertim noxio alicui insigni. Hue pertinet ire, sis Galba qui cuidam imploranti Ieges, & civem Romanum se testificanti, quasi solatio&honore altho poenam levaturus, mutari multoque praeter caeteras altiorem& dealbatam ualui crucem iussit. Suet. cap. s. Praealta erat illa crux
.Amanis, qui Mardochaeo crucem quinquaginta cubitorum posuit, sed ipsi ascendendam. Sanὸ pleraque altiuscula ; atque ideo Tertullianus: timebit Hrlitan caro gladium gravem, aut crucem excessam. Hane inam rationem Lactantius assignat dominica crucis, nam quoniam, mis qui patibulo suspenditur, &cranspicuus est omnibus, & caeteris altior crux potius electa est, quae significaret illum tam conspicuum, tamque sublimen futurum, ut ad eum cognosce dum pariter & colendum cunctae nationes ex omni orbe concurrerent. Inde phraser νeteres, qua pleramque adsimiles rebus ipsis sunt, dicunt enim tollere. agere, sene, dare M craom.
Clavis saepius figebantur eruciarii. . 7
cruciarios appellant qui eroee digni videbantur. Hi autem astringebantur noxi raro clavis; quM roliuimus ex illis verbis Senecae de viti beat. Cum refiger se crucibus conentur, in quas unusquisque vestrum clavos suos ipse adigit. Ita gendum, inquit Limur, non adiicit ..ati, ait Seneca, eonantur tinere se de crucibus suis; vos e tra magis magisque Ugitis oe elavos adigitis in lignum. Artemidorus dicis ex lignis ct clavis cruces confectas esse. Atque ab hac re Gricis vim ipsa crucifixis - . Γλώαι dicta: quasi dicas clavifixio. Ulpianus in Dein
q*em morem in usu fuisse apud Romanos dubitare Ioseptas non sinit. narrat enim
645쪽
lib. 6. de bello, cap. Iz. Titum captos Iudaeor cruci lasxisses quor huruit, milites Romani, ... ἄλλον ἄλ- raac vi, clavis su iugebant di versis modis ludibrii caus . Itaque non necesse est ut unus crucifixionis modus fuerit a sive sciri non potest in quibus partibus corporis clavi figerentur, σ quo numero; an in vola, an in carpo . saepius , ut videtur, figebantuν primism ma nus , deinde pedes; quod graphicὸ eabibet Lucianus in disilogo, ubi Prome uafigitur. Vulcanus Mercurio loquitur. Crucifigatur, extensus ambas manus ab hac parie in adversum. Ibidem Mercurius. Prometheo: sed praebe dexteram. Tu autem Vulcane astringe, de confige, di malleum sortiter demitte. da& alteram, quo illa etiam recte astringatur. tum itum ad pedes. Hunc rem
cifixionis modum non inustatum fuisse Romanis indicor illa Plotio Ego dabo ei talentum primus qui in crucem excurrerit, sed ea lege, ut ossigantur bis pedes, bis brachia. christum cruci a um O ma s eius fuisse clavis perforatas dem strane hae verba Thomae: nili videro in manibus eius fixuram clavorum, & mittam ma. num meam in latus ejus, non credam. sed σ pedes eius Diises xοι ipse cirAstur docet. Quid turbati estis, inquit, de cogitationes ascendunt in eorta v sira videte manus meas, & pedes, quia ego ipse sum . palpate de videte . id
autem fuerat praenuntiatum: soderunt manus meas & pedes meos. plaLata Anduo pedes uno clavo, an distincto singuli, ut quaternariis clavis erucifixas sit B minus, incertum est. Pro quaternario clavorum numero malia resimonia collegia
cornelius curtius in libello quem edidit de clavis dominicis . rem putat dem stari posse variis christi erucifixi imaginibus quas memorat.
Quaeritur an in cruce suppedaneum fuerit in quo cruciario npedes requiescerent. sussit qui putant, cum cruciari qui eruci amus erat, manus nem My ferenda moli corporis, suppositum fuisse pedibus eius suppedoram, quale bla cemitur, ne totus ille penderet a manibus solis. In schemate opposito eruet i litera H de gnat suppedaneum. Ego ita arbitror, loquitur Lipsius, solas maruus potuisse ferrependatum corpus. Pid ni λ durae ct nervosa illa potes s kiπὸ frangi possunt. fortasse nee in media semper manus vola fixi clavi, sed polo saperias οὐ cum brachio erit, id est, circa carpum. Plautus facit suspicari, qui diserte scribis brachia ossigi, non manus. sed puto equidem amplias, si corpus gramius, aut m nus tenuior ; adminiculum saepὸfuisse funes; illos quoque additos, σ eirea bum vos, aut pectus medium ad crucem addisor . me malim , inquit Lipsius, quam eum aliis asserculum, sive tabellam inducere, in qua innixi oe fixi simul pedes. Nimis accurata ea fabrica, imo dclicata. non dismulat tamen Lipsius qua allegantur t simonia pro tabella suppedanea. Hanc agnovit in cruce Domini Gregorius Turoniacus. In stipite erecto foramen factum manifestum est. Pes quoque parvae tybulae in hoc foramen insertus este super hanc vero tabulam tanquam stantis hominis sacrae assim sunt plantae. Omitto testimonia qua a primis temporibus non petita sunt. Defensores tabulas fedaneae asserunt verba illa Irenaei, oui sic crucem deformat, lib. a. cap. 43. Ipse habitus crucis fines & summitates nabet quinque: duos in longitudinem ,& duos in latitudinem, & unum in medio ubi requiescit qui clavis configitur.
646쪽
En, inquiunt, medius ille finis tabella est, in ova corpus requiescit. Fateor, i Pit Lipsius, verba huc ire, nec temer contenderim de aliena mente. tamen Imstinus martyr, ὸ quo hae sumpta, se de illa fine:
τὸ Δῖ - να,ε, πονέμων λώς κέρας ις- -- - ἐπο mra εἰ σαυ- ι.εe illud medio defixum lignum ut cornu i sum etiam eminet, in quo seruntur & quasi invehuntur qui crucifiguntur. abstini vemla de suppedaneo,sive de tabula Iuppedanea non posse aecipi eontendunt Sealiger σ Salmasius, aliter eruem deseribentes. in ea quinfue rex cum B. Irenaeo σ Iustino agnoscunt; nimirum praeter quatuor extremitates, si tuant in media erare torum impactum instar tarnu, mi
quasi inquitaret, oe vectaretur qui as urerat emei; s Me est, inquiunt, quod dicis
Iustinus utens verbo . usurpatur enim
verbum illud de equite qui equo insidet. in tali autem ligno qui subsidebant toto eorpore susten--ri, quasi inequitabant cruribus hine inde
pensitis. Veram licti non abnuam aliquas eris ees bane firmam habuisse , cism verbum
ἐποχεῖ , oes Here curria vehi, quod apudiatigatos seri mores dicituν de eruciario ἰ eum invectum errequievisse medio ligno, istelligi potest de ino βψite emeis, eui earpax declinatum, quasi eurru vectabatur. Ergo quod dicit Augustinus longitudini erueis a terra surgenti erueiarii eamur fuisse instxum, Bitelligeiaum est corpus eius dici infixum, quia reclinabatur supra stipuerem, σ quasi ιλ rictabatur. cruei destinati prius flagellis caedebantur; interdum columnae alligabantur. Flu mutio solebat praecedere crucifixionem. raia in erucem dati, nisi primilis
sanguine suo purpurari. Akxander apud Curtium, lib. 8. moris huius retinens, rqui Petram obstinath venderant, omnes verberibus affectos, sub ipsis r dicibus Petrae crucibus iussit assis. Judaei apud Iosephum , lib. s. de bello ea flagellati & piscruciati ante mortem verberibus crucifigebantiir. Philo item narrans Ddaor Alexamdria in erucem actosὰ Flaceo, addit: postqtiam flagEllassessent in theatro. Verberari igitur qui destinabantur eruet: sed utrum virgis an flagellis via virga honestiores, ii in sissimo hiae supplicis attributa flagella. cicero illudens' or carillans in Labienum orat. pro Rab. Porcia lex virbs ab omnium civium corpore amovit; hic misericors flagella retulit . flagella, inquam, semoram' uar. sic apud Terentium in Adelphir. AE CHL ad necem operiere loris. 'SAN. Lotis liber Frata at e r indignatur Sannio, at in re insolenti, quὸd libero intentata tora. as ab hac nota fervilem conditionem Mena Horatius approbat. oo a Sectus 'Dissiligod by Corale
647쪽
sso COMMENTARIUS IN HARMONIAM.
fectus flagellis hie triumviralibus. .. . .
Praeconis ad fastidium. silenificat Tritim viris quorum erat animadvertere inservor caesum flagris publi-e , idque sub praeconis voce. Liberi fustibus caedua tur . 'agella autem sive I ra supplicium servorum, ita astera erant, ut mistrorum immanitate multos sub eiusmodi flagellis interiisse aUruat Ulpianas, lib. 8. de pinnis. Inde horribi te appellatur flagellum ab Horatio. . Nec scutica dignum, horribili sectere flageIlo. Praesertiis eam flagella insiuis talis aut osculis exaverabant. an tale ali Od - gri genus, quo bristus caesus ante crucifixionem, incertum esse potest; sed eonsue nore servi, cuias formam induerat, caesum fuisse flagro. Sic enim Matthaeus ea
rupta illa Latina voce φ 1 Axοῦν φραγιλλωσας, παρέδωκον ἴνα τα - , .. Iesua cum sagellasset, tradidit ut crucifigeretur . . Interdum eruelarius ligabatur ad columna n. Artemidorus ubi somnium narrat
servi, qui visus sibi ab Gera deglubi & turpiter tangit addit
κίονι, π-δε ελαβε πλου ἰ et colirmnae alii Fatus, multas accepit plagas. Id D, manis usitatum fuisse Plautus videtur isduare. - . abducite hunc latro, atque adstringite ad columnam sortiter. bes non incerta est de Iudais . in trassam enim de poenia in Tiataude, eq.3. num. I a. quaeritur quomodo fit rei flagellatio ; ετ : respondetur r astringet quis ambas ems manus ad columnam . tum mintar publicus vestem ens arreptam detrahit, sive rumpatur, sive dissuatur, usque dum denudet pectus. Lapis pone illum collocatus est, in quo stat Iictor manu tenens loqTum bubuliun, complicatum primo ut ex sinηγlici sit duplex. in illo ducia a sunt, quae ascendant & descendant mo
Cruciarii portabant emem suam ad Iocum suppseti. Deducebant cum vexatione, de stimulis etiam acti. Nudr crucifigebantur.
crucemsuam tulisse qui is ea figendiessor, siquidis verbis dicis Artemidorus, lib. a. ea 6 r. ibidem Plutarchus, lib. de tarda Dei vindicta. Et corpore quudem quisque maleficorum suam effert crucem. Hunc morem finge Romanum probant illa Plautio patibulum serat ρer ωbem, deinde astigat cruci. Ceu tinter se posti de νera figuificatione pati bivi; ronymis tamen haberi posse tam pro surca , tum pro cruce. Olim teste Donato fure eri servi dicebare ν, qui ob dosctum cogeuantur a dominis Raominiae magis quam supplicii causa, circa via cinos Hrcam in collo serre, subIigatis ad eam manibus, di praedicare peccatum Ibum, simulque monere caeteros, nequid simile admittant. Eadem dicis auctor optimarum ervetustarum Glossarum . quem perperam Philoxenum aliqui esse νο- ιunt. inquit Salmasius. Quisquis ille fuerit, docet nox eumdem, morem ser turmio iis qui cruci a genti erant. Osψωμιος, . furciser; erueiser, G. e furcam gestans. qui deliquerant, pro simplicio furcam in collo insertamicircumgestantes per urbem circumagebantur. Ista autem deductio fiebat cum multa vexatione, ut collira potest ex eo quia Dionysius in Antiq. lib. I. narrat de eive Romano, i in servum suum conservis tr
ssiderat ad capitis supplicium; & quo magis notabilis esset poena, per sorum θῆ
648쪽
esia insignia urbis Iocaeircumagi, & virgis caedi iusserat. stimulis etiam actost qui deducebantur, eruei aDecii ex Plauto discimur, apud quem hae conservo
o carnificinum cribrum i quod credo sore, Ita te sorabunt patibulatum per vias Stimulis, si noster huc revenerit senex. Denique qui cruce suspendebantur, 'ciliabantur vestibus suis , ut videre es tu bis verbis Artemidori, lib. a. cap. 38. Crucifigi bonum pauperi , quia sublimis est crucifixus: noxium vero diviti , quia nudi crucifiguntur. I dicem hae simula denudationem mandasse, Seneca dieit, lib. s. controv. 2. summove, audis lictorὸ verbera, despolia.. Iri bus, lib. I9. cap. 3. Antis referens supplicium Lupi o ctaerea narrat quia eum nudi essent, ct Chaereas magno animo ferret id infortunium, cavillatus ' Lupum quaerentem de frigore : Lupus, inquiebat Chaereas, nanquam tenditur frigore. Ita de chriβο nm G Mmani supplicium sumpsere
Cruciarii miserE interibant in cruce same, siti, languore . Custodia
apponebatur ne deponerentur cruce.
Insupplicio erucis id quaerebatur, M ad' exemplum quam diuti m/ servarentur in cruce corpora eruciariorum. Renui ergo qui non statim mortem obibant, sed oe animosὲ loquereniar, velut Bomi rille apud Iustinum, lib. 21. qui patibulosumxus in foro medio, magno animo crudelitatem civium tulit: adeo ut de summa cruce, veluti de tribunali, in Poenorum scelera concionaretur. Qiadam etiam petulanter: ut protervuli apud Se eam, qui ex patibulo spectatores suos conspuebant. quidam veris miseratione principis ὸ cruce ablati, postea visserunt. rem oua hue pertinet narrat 1 emus libella de vita sua: redi-m, inquit, E vico quodam, & vidi multos ex hostibus crucifixos: & tres ex iis agnoscens, cum quibus antE mihi consuetudo, valde in animo dolui, & cum lacumis progressus, dixi Tito. Ille autem statim depositios eos mandat diligentissime cur
ri, atque ex iis duo inter ipsam curam obierunt, tertius supervixit. Verum eruciarii saepius relinquebantur in praedam volucribus. Non hominem occidi. non pasces in cruce corvos.
Hac Horatius, quia sicarii oe homicida silerent agi in crucem . ad quia σ
Iuvenalis alludit. Vultur Jumento, & canibus, crucibusque relictis, Ad scelus properat, partemque cadaveris affert. Sic crux erat eruciariorum sepulchrum; quod nou aliud sibi futurum servus θο det apud Plautum. Noli minitari, scio crucem futuram mihi sepulchrum, Ibi mantes mei siti sunt, pater, avus, proavus, abavus. An crurifragium adderetar aliquando ut citius perirent cruciarii, id de Romanisiηcertum est. Crurifragium tamen non erat iuusitatum supplicium apud eos. Misnantur servis crurifragium apud Plautumr crura hercle offringenturi in crucem μm, ita crurifragium servis peculiare fuisse Linuscredit. Renim Senecat M ' Mam rem sine dubio secerimus, si servulum intelicem in ergastulum miserimus . Quid properamus verberare statim, crura protiniis tangere. Suetonius ημrr
649쪽
181 COMMENTARIUS IN HARMONIAM. O ugusto i Thallo a manu, quod ero epistola prodita denarios quingentos a
cepisset, crura esseegit. Idem in Tiberis: utrique mox ministro cuipiam σ tibia cini, quod mutuo flagitium exprobrattent, crura stegisse. Potιus vitam producere cruciarios Romani sinebant. σ corrumpi, O tabe diffluere in cruce, quod σ ab aliis factum est. Nam id Valerius narrat de Pober te, qui ab Orate cruci a us est; E qua, inquit Hateriar, putres ejus artus, 3e tabido cruore manantia membra, atque illam laevam, cui Neptunus annulum manu piscatoris restituerat, stitu marcidam Samos laetis oeulis aspexit. Qui Diam vinno minanti putrefactiouem in cruce, respondis sua nihil interesse humi, an limi putresceret: Itaque hoc fine asservati in cruω, o deponi rarum omninis fuit a nisi quod Philo tamen notat contra Flaccum e receptum moribus suisse in natali Imperatoris, aut simili die festo, quosdam Ecriacibus d ni ,& permitti ad sepulturam: at Flaccum contra, novos etiam tum iis aflixiste. Ne suis uatem deponeret, miles ct custodia assebat, id testantur baec verba Petronii in sat a.
miles cruces asservabat, ne quiS corpora ad sepulturam detraheret. Nasune eiusdem Petronii: cruciarii unius parentes ut viderunt noctu laxatam custodiam , detraxere pendentem. Plutarebus in cleomene eamdem rem confirmat: paucis
post diebus ii qui Cleomenis cruci affixum corpus custodiebant, videmiatm gnum serpentem cypiti ejiu circumplemn, & iaciem velantem, tegentemque, ne qua carnivora avis attingeret.
Supplicium crucis infamer servi, sicarii, R Iatrones in crucem agebantur a etiam sed itiosi sine dilatione. 'Infame su plicium crueis esse adeo caerium, ut pluribus verbis ad vere non opus esset. In eatalectis Virgilianis leguntur versus illi iNoxius infami districtus stipite membra,
sperat & aExa posse redire cruce. Verum quoniam interest advertere christum morte rumisma damnatum iuxta amriqua vaticinia, verbis ciceronis istam issamiam erucis exauerabo p reque enim inde Chrso infamia aceedit; nam, ut Arnobius respondebat Gentibus, lib. I. qui exprobrant christianis crucem magistri: nemo unquam innocens male inter emptus infamis est; nec turpitudinis alicujus commaculatur nota, qui non promerito poenas graves, sed cruciatoris perpetitur saevitarem. Iam ereo audissemus ciceronem disserentem de infamia crucir. orata pro Rab. Misera est ignominia iudiciorum pubIicorum, misera mulctatio honorum, miserum exilium; sed tamen in omni calamitate retinetur aliquod vestigium libertatis: mors d nique si proponitur, in libertate moriamur. Carnifex vero & obductio capitis di nomen ipsum crucis, absit non modo a corpore civium Romanorum, sed etiam a cogitatione, oculis, auribus. Harum enim omnium rerum non soli eventus atque perpessio, sed etiam conditio, expectatio, mentio denique imdigna cive Romano atque homine libero est. Et in Verrem, lib. s. Facinus est vincire civem Romanum, scelus verberare, prope parricidium necare. quid ducam in crucem tollare λ crudelissimum teterrimumque silpplicium e verbo satis digno tam nefaria res appellari nullo modo potest.
crucem 'vilesupplicium fuisse indie trestimonia pi quesupra alligata, sedariata servilem tu modum etiam quaudo liberi puniebantur, ridelicet ei- ων
650쪽
eis farinoris erant rei, nempe si latrones, musicarii. Latrocinium feeit aliquis. inquit Seneca, quid erm meruit suspen tur. Sic callistratas iurist suitus r samosos latrones in his locis ubi grassati sunt, furca figendos compluribus placuit . similiter seditiosi Romana Me tollebantur in erucem: auctores seditionis, aut tumultus, pro qualitatis dignitate aut in crucem tolluntur, aut bestiis oriiciuntur: Paulus lib. s. tιt. 22. Ideo Iudaei ut obtinerent a Pilato mortem christi, σ eam tarpissim , accusant eum Bistonis: hunc invenimus sobvertentem gentem nostram, de prohibentem tributa dare Caesari, di dicentem se Christum regem elle. Quin etiam sine dilatione plerumque facinorosi illico agebantur in erucem. attamen leges Romame videbantur praescribere aliquam dilationem. Factum senatu Consultum, inquit Tacitus loqviens de Tiberio, ne decreta patrum ante diem decimum ad aerarium deferrentur,idque vitae spatium damnandis prorogaretur. Ergo quaeritis an Tilatus oui tam citoIesum tolli iusserit, inlud senatusconsultum peccaverit. Praeterea procuratores Caesaris, qualis erat Pilatas. ius gladii
non babaerunt sic Antoninus scribens A. Valerio, aiebat a procurator meus, qu
vice praesidis provinciae non langebatur, exilii tibi poenam non potuit irrogare. Apud Tacitum,tibu . procurator Asiae Lucilim Capito, a cusante provincia causta dixerit, magna cum adseveratione principis, non sejus nisi in servitia& pecunias familiares dedisse: quod si vim praetoris usurpa set, manibusque militum usiisseret, .reta in eo mandata sua die. Verum senatusconsultum Tiberii noa spectabat seditisses facina sos; o alia erat conditio Pilui quamcaeterorum procuratorum. Etenim Dio iam allegatus scribis lib. 3 3. legatos in provincias nondum pacatas missos fuisse cum iure gladii, seu cum
potestate animadvertendi. Ita verisimile est Pilatum, licti tantum procuratorem in Judaea ueret, imperium merum seu potestatem animadvertendi cum exercitu Oee piis militaribus a Tiberio caesare accepisse, ut Iudaeos assiduὸ tumultuanter, vel tributa Caesari doe detrectantes compesceret. constat hoc ius tabuisse Coponium qui ante Pilatum missus fuerat procurator Iudaea cum omni iure in Iudaeos, aουδαίων Ωἰ πά--ut dicitIosephus, lib. I 8. Antiq. cap. I. lib. a. de bello cap. 12. disertὸ ius illud de potestate occidendi interpretans, missis, est, inquit, Coponi eques Romanus in Iudaeam cum potinate occidendi, του κτεινειν λαβὼν παροὶ τοῦ υ σαμ . 'Non arctata fuit Pilati potestas. qui in Iudaeam venit. exercitu infructus. Pratered eis qui vulgo mitterentur ad procurandas provincias, non antὶ poenas ex ere posent de criminibus qua cognoverant, quin prius scripsissent Caesari, vel Prinsidi proνincia, attamen cum res urgebat, O iuduiorumordo non poterat Ierseri,
satim sine dilatione reos addicebant Iupplicio. Seditiosos oe famosos latrones statim punitos fuisse docet nos upianus Lese de expectandis noxis Llsis νesere significans,
nisi sorte latro manifestus, vel sediti 3 praerupta, factioque cruenta, vel alia justa causa: tunc enim punire permittitur, dc inde scribere. Ex illa Modestinia constituta oneSqtiae de recipieudis, nec non appellationibus loquunmr, ut ni- hil novi fiat, locum non habent in eorum persona, quos damnatos statim p niti interest; ut sunt insigne, latrones, vel seditionum concitatores, vel duces
factionum. Itaque non potest dici Pilatum caruisse porestate Iesum crucifigendi, siue novis literis Cisarii ; se xeri constitisse esum Disseseditiosμm oe Dinorosi .. 2 lecollegari potest intim Pilatum, qώod Samaritanos quosdam occidiset, reum sexta rvm fuisse apud Vitellium S)ria praesidem, ut narrat Ioseρbus , lib. I 8. Antiq. cap. s. poterat enim Pilattis Ddicium illud de Samariuethir aron statim excisti imauda et O o 4 res