Onomasticon rituale selectum ad usum cum cleri tum studiosae ecclesiasticarum antiquitatum juventutis auctore Francisco Antonio Zaccaria praemittitur ex Cornelii Schultingii Bibliotheca ecclesiastica pontificiorum decretorum de iis maxime quae eccles

발행: 1787년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

earum antiquItatem: prima est illa, quae ritu legitur In IDMmini ea sexta post Epiphaniam , licet ΑLGERUS eam ei tet ex quincta. De ea haee habet GUIT MUNDUS ex S. BENEDICTI Monaeho Episcopus

Aversanus, qui obiisse dieitur anno rogo. lib. I. de Euebaristia adversus BERENUARIUM: qais existimet, me hane senιentiam ex meo se a com mentatum , Praefationem Mam , quae per totum Orbem Latinum inter Epiphaniam , er Septuagesimam in quadam Dominica habetur, bis supposui , baec continentem :Aeterne Deus r er tibi haηe Immolationis Hostiam offerre, quae est salutifera , σineffabile diviηae gratiae Sacramentum esse autem legitur apud Card. BONAM, in Missali vero Ambrosiano r Quae salutifero , O Dessabili diviaae gratiae Sacramento ossertur a plurimis quae ossertur a plurimis O anum corpus christi Sancti Spiritas infusione peisicitur. Singuli ade uni christam Dominum, o silvulis porrionibur tortis est, nee per si gulos misuitur, sed iηtegrum se praebet in silvulis. Propterea ipsi, qui sumimur eommunimem hujus Sancti Paηis , calicis, unum christi comas seimur. Hujus Praefationis auctoritate utitur ALGERUS cluniaeea. Monachus, qui floruit anno ars o. in lib. de Sacram. corporis, σ Sauuinir Domini cap. s. eam AMBROSIO tribuens, & in lib.

Sacrament. S. GREGORII PP. Dominiea ut dixi quincta post Epiphaniam .

Praefatio altera , quam etiam tune recitant Ambrosiani, ea est , quam dicunt in Festo S. MARTINI Turonensis Episcopi, quam ex Codice anno rum circitet mille reseri Card. BONA Ioe. eit. pag. 79., eaque haec est, in nonnullis tamen diversa ab ea , quam resert Eminentissimus Auctor. Aequum o salutare, nos te omnipotenr Domine in beati saeerdotis, o cοη- fessoris tui MARTINI laudibus honorare, qui Sancti tui Spiritur dono repletus , ita in ipso υν uisio fidei perfectur inventus est . at christum texisset in paupere ,σ Ite , quam egeηus adceperat, mundi Dominum induisset. Ob felix largitas , quam divinitas operaturi ob ebla dis gloriosa divisio, quae militem texit, σRegem l Digne huic confessonis tuae praemia conlatini r Digne ei ARlΑNΟ-RUM subjacuit feritas , digna tanto amore Martyrii, persequutoris tormenta no timuit securur. putamur erit glorificatio pasonis, quando pars chlamydis se exstitit pretiosae Et quid erit pro oblatione integri eo oris recepturην, qui pro quaηtitate vestis exiguae o vestire Deum meruit , O videre ρ ob animi imitanda benignitari ob virtutam Generanda potentiar Sie egit fascepti Pontificatus intium , ut per formam laudabilis vitae observantiam exigeret disciplinae. Sic Apostolica virtute sperantibur eoatulit medicinam, at alios suppἰicatio nibus, alios viis falcaret. Haee tua Domine en virtus, gloria ine. Vide

Hos ANNA .

PRAEFECTUS AUGUSTALIS. Vide Dux ΑυGusT ALII . PRAE SANCTIFICATORUM Missa. Vide Miss A PRAEsANCTIFICA

PRAESENTATIO B. M. V. Vetus est in Ecelesia Orientali haee Festivitas, ut quae in Constitutione EMMANUELIS Imperatoris regnare is coepit

ann. II 43. inter alios dies Festos percenseatur. In Oeeideηtali vero Eeeleiasa officium hujus Festi Moenisne GREGORIO XI. exhibuit PHILIPPUS MAZERIUS Regis cypri apud s. Sedem orator . Pontifex vero accurate

102쪽

εxaminarem probavit; deeretnaeque ann. r 3 edidit; quo haee toto Oeendente agenda celebritas 3ubebatur, ut in litteris CAROLI V. Franeorum Regis ad Magistror & Seboiarer Universitatis Nammae a LAUNΤΟ vulgatis legitur. GREGORIO tamen Romam reverso , suspicatur BAILLETUS , non ubique fortasse hane Festivitatem illico celebrari eoeptam. Eam postea, urgente GUILLELMo Saxoniae Duee, PIUS II., 8t PAULLUS II. Indulgentiis auxerunt. Sub Pio tamen V. nonnihil de retinendo hujus diei onficio dubitatum fuit. Tandem S IXTUS V. illam in Calendarium reserri iussit, & in omnibus Eeelesiis celebrari antiquiore officio emendato, εc sublata oratione illa , quae antea legebaturi Deus qui Sanctam tuam Genuriacem Templum S. Spiritur post triennium in Templo praeseηtari voluisti, in eam que, qua hodieque utimur, immutata. GRUANTUS tamen officium, quod nunc reeitamus, a CLEMENTE VIII. eorrectum scribit; quod de extrema corremone intelligo.

PRAXAPOSTOLUS, liber est apud GRAECOs, in quo eum Epistolis PAULLI, aliisque Canonieis, & Αpoealypsi Acta Apostolorum continentur.

Bibl. Mikal. Tom. I. pag. 17.

PRECES, Canon Missae ita vocatur a CYPRIANO is lib. do orat Domin ., ab INNOC. I. in epis . ad DECENTIUM, & a S. GREGORIO M. in epist. ad JΟΗ. Draeusanam. In ossicio quoque praescribuntur precer GAVANTo flebiles dictae , seu prolixiores, quae reeitantur ante oratio nem, immediate post Antiphonam Cantiet Benedictus in Laudibus, in reli.

quis vero horis post Antiphonam. Sunt praeterea Precer in Missa Monar bum , Orationes scilicet illae solemties, quae pro Ecclesia , pro Clero, pro Rege, pro Populo, variisque hominum conditionibus fiebant , appellantur, sed a Graecis I aptae, collectae, aut conjunctae orationes denominantur. olim apud Gasbo hi panos Diaeonus preees recitabat. S. ISIDOR. egis. ML di'. Apud Graeeos quoque, & orieηtales a Diacono reeitabantur et undidi Diaconicae dictae sunt. Α Gallis, de a Giho-biIpanis preeo non semel inter Missarum solemnia reeitabantur, & in Liturgiis Graeeorum Synapi e saepius repetuntur. Idem mos etiamnune in Ambrosi a Ecclesia servatur. Dominicis enim diebus Quadrages mae, immediate post Ingressam, Diaconus , si in Offeto Diaeonatus est, alioquin ipsemet Saeerdos , sequentes Preces dicit , Choro, vel Ministro respondente Domine miserere, seu Tyris eleia ρη . Dominica prima Quadragesimae r Divi ae pacis, O Indulgentiae mηης-ve supplicaηter, toto eoiae, O ex tota mente precamur te .

Domine miserere.

Pro Melesia tua saecta catholisa eme. Hae preces quoque dieuntur in Domin Iea de Abraham , seu tertia i re In Dominica de La raro, seu qui ne a Quadragesimae. In Dominica vero de Samaritaηa , seu secunda Quadragesimae, & in Dominica de coeo , seu quarta ,

recitantur aliae preces.

PRESBYTER Graeee, Latine senior dieitur 3 AUGUSTINUS i Eliam

Ira 3dioris aetatis, em csicut Seriptura loquitar plenum dierum posse dici seni rom, hoc est presbyterum, quae vox majoribus natu, O eommuni cum Episcopo concilio, ecclesiam aliber antibas, sacraque πιΠeria ιractantibus adtributa est ,

103쪽

aet presbyterἰ, iden sentirer meareηtur. Hine TERTULLIANUs ia MDI retico cap. XXXIX. Vobis praesident probati quiaque Seniores, honorem istum non pretio, sed testimonio adepti. Sunt autem jure divino Episcopis inseriores. OPTATUS Mileuitanus lib. I. quid eommemorem lateos, qui tu ac in Eeelesia nulla fuerant dignitate sussulti e Quid ministros plurimor e Quid diaconor in tertis e Quid pre/bteros in secundo Sacerdotio constitutor e Ipli apices principes omnium Di Opi Oe. ordo igitur se eundus OPTΑΤΟ est ordo Presbyterorum. ODO DOrobernitur de Sanct. ILFRIDO, quando factus est presbyter et Taηdem tolla iugo Abdens dejecta petito Ordinis aptatur eoelebs in bοηore secundi. Possent eius generis testimonia innumera proserri. Sed omnium instar erit lex nova Impp. THEODOSII, & VALENTINIANI, in qua Presbyteri δε-- di Sacerdotes nuneupantur. Qua nimirum nota distinguebantur ab Episcopis, qui primi ordinis erant Sacerdotes, &-Sacerdotes appellabantur. Fide SIRMONDUM ad SIDONII Epistolam XI. lib. I LPRESBYTERI Poeait extium. Vide POENITENTIARIUS. PRESBYTERIUM varia signifieat, ae t. Characterem Sacerdotalem a quo sensu illud usurparunt PONTIUS Diaconus in Vita S. CYPR. N SI RICIUS ep. I. cap. I s. i. Sacerdotum coetum, ae veluti Senatum. Vide

S. BASI L. ep. 3Is. ad INNOC.&ante ipsum CYPRIAN. N. 3. Obventiones Presbyteri Parochialis, apud ORDERI C. VITALEM ιib. s. PQ- I37- σ par Munus, aut eleemosynam in solemnibus fetiri a Romaηis pontifieibus Cleto, de populo erogatam et ita GREGOR. M.

ιib. q. N. 26. er lib. ra. ep. so. Itemque ordo Romanar apud NABILLON. m. . pag. Ias. I a. Vide MORETUM de Presbyterio. s. Locum Ecclesiae , in quo Presbyteri consistunt i Chorum aliqui perperam vocant. In hunc locum nefas erat saecularibus ingredi. Vetuit hoc Concit. Turo . II. Ann. IT . can. 4. & Synodus Romaηa sub EUGEN. II. eap. 33. Hujus sunt verba ι at nulli Laicorum lueat in eo loeo, ubi Saeerdotes, reιiquive ci vici consistuηt, quod Presbrteriam nuneupatur, Paado Misia celebratur, consiste eo's. Apud Graeeos ex Trullaηae Synodi caη. 6s. solius oblationis caussa Im Peratori permissum fuit in ira septa Altaris ingredi. AMBRO,l Us enim, ut narrat SozOMENUS lib. 7. eap. 13. , loeum Imperatori adsignaverat antσcancellos altaris, ita ut Imperator quidem plebem, ipsum vero Imperato-Tem Sacerdotes in Ecelesia praecederenti octavo tamen saeculo intra se praaltaris Imperator considebat; quod THARASIUS non amplius se permissurum COPRONYMO edixit; nisi ab adulterinis, quas cogitabat, nuptiis abstinuisset, ut in ejus vita legitur cap. 7. PRIMA. Nulla Primae expressa mentio exstat apud Patres CASSIANO antiquiores, qui quum mane orandum esse dicunt, non de prima, sed de Laudibus Matutinis intelligi debent. Adserit enim CASSIANUS, Primam suo tempore in suo Beliaremitico Monasterio celebrari coepisse , ne Mo nachi post Laudes usque ad Tertiam otiosi, & somnolenti taeerent in Cellis, quum nulla Conventus neeessitas eos ad orationem exire compelleret. Idcm Auctor vocat Primam aIteram Matutiram, quam a Matutinis Laudibus e

104쪽

ra eo distinguit quod hane tribus Psalmis absolvi dieit: ad Laudes vero decantari ait ' Psalmum Laudate Dominum de caelis, eum duobus sequentibus. Porro auisquagesimum , inquit , O sexagesimam secκηdum , Oxum hule novel ae solemnitati novimur fuisse deputatos. Equidem adtributa . AUGUSTINO Regula Primae meminit s verum quis ignorat ei aDJud Ican dam esse , eamque a Lovaniensibus Theologis inter pseudopigrapha fuisse amandatam Similiter Hymnus Primae vel non est s. AMBRO 1,

compositus, ut privatim diceretur, post hae publico Primae ossieto suit aptatus Ubi vero S. CHRYSO STOMUS ait r Die mι hi, qua froηte solem inrueberis, ns prius adoraveris, qui lumen illud dulcissimum oeulis tari Sanctus autem ATHANASIUS: Sol exoriens videat Libνum in manu tua: de privata oratione loquuntur. Vide AssoLuTIO, CApITULUM, CONFEssIO, FIDEsμ'''pR MA s. vide Ex xeuus. Ceterum ni apud Graeeox, ita etiam apud

χatisor diversa Primatum & aceeptio fuit, & potestas: alii enim Iam a primis temporibus integram regebant Dioecesim , up . . carthagineηφι Africam, de multo post Hispaniam Toletanur. Alii Cesis tantum parti praeerant, ut Lugduηensis , σ Bι tura censes certis quibusdam Galliae Provinciis: & aetate nostra , quod antea Primater dicuntur multi , quorum jurisdictio tum primat talis,

politana iisdem est terminata finibus. Sed illorum dispar est ratio. enim , qui nullis umquam praefuerint Metropolitanis, ut Rotomagos qui olim multis, nune nullis ι sed eorum alii suos habent, ut riales, quorum alter Metropolitani Priori ad posteriorem provoeetur, ut Bituricessis et apud alio

iudex Primatis, qui Metropolitae. . - .

In Africa tot erant Frimater, quot Providς in η- suam administrabat s carthaglaeini parebant omης - J ,

fuerunt, quae apud alias gentes Metropolit 3Π0 v ' - ,ri , Ne tropolitas hoe intererat , quod Metropoles statae & fixae se p primae autem Sedes in Africa desultoriae, & numquam fere eaedem, te nunc hae , nune illae r quum Metropolitanum ipsa Metropolis faceret, primam sedem ipse Episeopust nee enim urbi, si carthaginem exceperis,' aetati , dc ordinationis praerogativae addicta sirit Primatis dignitas. qquisque antiquior in Provineta Episcopus, is eo Prima tui vicinior 3 i mum Primam qui omnium antiquissimus. In Roma plane sensu invenies octavo saeculo , qui etiam Proteres diei . ve, cum BARONIO Cardinales intelligas. Erant illi , qui apud Romaηεν Pontilicos Palatinis muneribus deeorabantur, Prim ieerius sei licet, Sec dicerius, Arcarius, Sacellarius, Nomenelator, Prim ieetius defensorum, & Protolarinarius. vide GALLETTUM de Primic. pag. 37' - . . . t PRIMI CERlUS est primus eujusque ordinis, ut primicerius scholae eantorum, de quo infra V. SeMOLA cANTO Ru M. Inter varia ossicia eorum, quIRomano Pontifici praesto erant , suete defensores , eantores, dc notarii. Pr Immus inter eos Primicerius dicebatur ι quare saepius legitur in Ordιηιbus -- manis 'Primicerius Abolae eantorum, notariorum, eefensoram, Tom. II. O .

105쪽

itumi quod vide sis apud Carolum CANGIUM verbo Prisiseriar ι praeseriatim vero apud eruditissimum GALLETTUM in egregio opere de Primiserio, ubi & illud pag. 16. animadvertit, inter Primicerios, qui Romae erant, Primiceriam , utariorum eminuisse, huneque illum suisse, qui vel absolute Primiserius appellabatur, vel Primisertur Sanctae Sedis Apostolicae, vel Primur Primiserius, vel Primiserias Iudicam; ut Cl. PAN VINIUS errarie , dum Primicerium Notariorum a Primicerio Sedis Apostolicae, itemque a Primi certo Iudicum distinxit. PRIMI SCRINIUS. Diversi ordinis Primiserinios positos habes In Notiistia Provinciarum Imp. Rom. Omnes militabant sub ossicio Comitis rerum privatarum. Sunt hir Primiserinius beneficiorum, Primi scrinius Canonum , ieu rationum, Primiserinius securitatum, ae Primi scrinius largitionum privatarum . Erat de Magister striniorum memoriae, epistolarum de libellorum . Erant & Primi scrinii diversorum magistratuum tum Palatinae , tum etiam Castrensis militiae. Erat & schola seriniariorum , eorum scilicet , qui scriniis, hoe est , areis publicis seripturarum praeerant. Primiscrinii emeriti promovebantur inter Notarios ,&Tribunos: id habes ex CASSIOD. Var. lib. II. eap. 1 o. o 1 r. , ubi de forma Primi scrinii , qui adcedit, deque eo, qui egreditur. Horum magistratuum frequens est mentio iii Codiee Theod. & Iustinianeo, neenon in Novellis ejusdem. S. NICOSTRATUS Primi scrinius, & Martyr nonis Iulii colitura ad quem diem , quae diximus. BARONlUS tradidit.

PRlMUS SEDIs AposTOLICAE PRESBYTER, primus inter Cardinales Presbyteros. Vide PRESBTTER .

PRIOR, seu Deeanus Canoni eorum ,& generatim Collegiorum. BENEDICTU, Canoni eus apud MABILLON. Ord. Rom. XI. varias notans Pontificis largitiones ipso Dominieae Nativitatis die usitatas ait: Issis vero die F atali O Pascha dat omnibus PRIORIBUS manam idest Presbrterium emplam.

PROCERES. Praeeeptores, Doctores, Magistri, Inquit C ANGIUS. Iasepulcrali titulo, quem S. LEONI M. SERGIUs papa posuit, Procerum n

mine Romani Pontifices denotantur.

processio sgnificat ineessum militum, populi, Cleri ad locum aliquom o dinatim euntis s hinc eum Imperatores aliquo irent, puta in villam, pro-cζssionem, aut processum Leere dieebantur. TREBELLIUS POLLIO in GALLIENI cap. t . Saepe ad tutelam processe, ad orgaaam se recepit , quum procel/i, recessui eani jabere o hine quoque processiones religiosae, quae M Litaaiae, quum Clerus,' Monaehi, populus ordinatim iacedentes per urbem , 3 ut agros, aut Basileas Deo supplieant, ut Processiones stationum,&Rogationum , atque in Ambrosiana Ecclesia Processio in Psalmis, quae stilicet in pervigiliis Ss. CERVASII & PROTASII, ae S. AMBROS II fiebat, apud PURlCELLUM ia Monum. Eccles. Ambros par. IIss. Aliae praeterea sunt Procossiones religiosae, quuta Clerus e sacrario ordinatim ad altare, ad

106쪽

ehorsim I ad Eeelesiam Ineedit. Deinde proeemo , & proeegus signifieae

aliquando ipsam synaxim , congregationem , & eonventum sive sacrum, sive pro sanum, sive mixtum populi: hoe sensu a TERTULLIANO de praeis scrip. cap. usurpatur processis modesta pro ipsa Eeelesia , seu pro modesto fidelium in Ecclesia con yentu. Demum proeessio, & processus locum signifieat, in quo ii, qui processuri erant, congregabantur, quemadmodum Ecclesia & eonventum, seu congregationem fidelis populi, di locum, in quo congregantur, fignificat: quo sensu in Missali Morarabum pag. IT . adcipitur, quum dieitur Clerus ingredi processum , Ee sedes Pontificis in processu poni &e. Erat autem locus iste aula quaedam vel in saerario, vel tam prope saerarium posita, ut pro ipso saerario adeipiatur. Vide LITANIAE, STATIO. Unum addo, Proeesrair nomine eum apud GRATIANUM ea . quas. 7. cap. 16. ex GELASII epistola ad SENECIONEM Episcopum , tum in Libro diurno Romanorum Pontificum eap. r. Tit. s. venire sacram ominatum ossietorum, & Mysteriorum in Ecclesia celebrationem. Quare iis, qui Eeelesiis, saerisque aliis loeis quidquam dono obtulissent, jus supererat Proeesonis, quod etiam Proeesonis gratia, Ze Proeesonis aditas vocabatur, sellieet ut divinorum ossiciorum in iisdem locis Glebratorum participes

fierent.

PROCESSIONALE, Libellus, In quo quae ad publieas supplicationes

pertinent, eontinentur. Bibl. Risaal. Tom. r. pag. 1ys. PROCESSUS praeter nuper adtacta dicuntur Exeommunicationes , ae illae praesertim , quae ab antiquissimis retro temporibus vibrari consuevere ici

Pontificia Capella Feria V. in Coena Domini, in Adscensione Domini, Bein Basili earum Apostolorum PETRI,& PAULLI dedicatione. Vide Ex

pROMISSIO FIDEI, sie in Libro diurno Romanorum Pontificum cep. III. Tit. s. inseribitur professio Fidei, quam Episeopi ad ordiaationem Rodimani Pontificis pertinentes, dum emiserarentur, emittebant. PRONUS, PRONA, PRONUM. Erant trabes, seu candelabra per Ecelesiae transversum, seu circuitum disposita, super quae cerei adcendebantur . MARTE NE lib. 3. eap. 23. loquens de ritibus in Coena Domini, ait r Hujusmodi cereos adcendebant per modum nramidis ante s. Altare. Floriaeemfer super praηar et corbeis ex Darsim per omnem Ecelesiam . Et lib. 4. cap. 3. Omηis Rota, o' duodecim lampades lampadarii debeat adcendi. In cirrieuita chori acientiηtar sexagista quatuor cerei, O tret ad proηstr.

PROPHETEUM est Graeeis templum in alicujus Prophetae honorem aedificatum. SAMUELIS Pr,pbeleam Oeeurtit apud THEODORUM Lea

PROPITIATORIUM, Tabernaeulum, sive custodia. Liber Pontific

saepius. PROSA. Vide SEQUENTIA.

107쪽

PROTONOTARIUS; notarius regionarius. IntErdum etiam Caῆeelis larius, qualis RADo fuit celebris Abbas s. VEDASTI, quem Protonotarium appellat HADRIANUS in epistola ad carolum M. Tom. I. cod. carol. pag. ι .a quum tamen apud hunc ipsum Regem Λrchicancellarii munere sua-

geretur.

PROTOPAPA idem quod Protopresbyter . Nimirum quando Papae . aut Papades , seu Papates apud Graecor Presbyteri frequentius diei eoepere , tune ad veteris compositi nominis analogiam audiri etiam pro Protopresbis reris Protopapae coeperunt. Porro apud SCYLI TZEM , BALSAMONEM ,

ZONARAM, JOELEM , LEONEM Grammati eum , GLYCAM, CODINUM .

de PHRAN ZEM, qui omnes a de ei mo ad XV. saeculum floruere , haud rara eorum mentio. Verum ante SCYLI TZEM horum omnium antiquiorem , epud quem SINLIANUS Protopapas anno ei reiter s6s. legitur , vetustius hactenus non vidi hujus voeis monumentum , sed Protopresbyteri dumtaxae nomen usurpatum . R Graecis id nominis transiit in plures calabriae, & SAciliae Ecelesias. Vide eruditam Josephi MORIS AN I de Protopvir, ct deu- ereis Graecorum, oe catholicis eorum Eeelsis Diatribam Neapoli r768. ex-

eusam .

PROTOPRESBYTER , seu Arelli presbyter . In actis NICAENAE II.

Synodi PETRUS Protopresbyter sancti mae Romarae Eeelesiae , de legatus HADRIANI I. dieitur. At vero Protopresbyteri apud Graecor munus,M nomen antiquissimum . Non modo enim in Cone. Chalcedonensi Caa. IO. obviam id nomen est, sed prius etiam in Conciliabulo , ad Queream adversus CHRYSOSTOMUM anno os . eoacto , ARSACI Us , qui ei sui ctus est, Protopresister adpellatur. Leges 8c Protopresbyteros apud S CRATEM, & in Cone. Generalibus septimo, & octavo, & alibi passim . Sane quamvis alterum illud nomen Arebipresbyteri ex Graeeis quoque voeibus compactum sit, eo tamen numquam Graeci ipsi usi sunt, sed omnino Latini. Et mirum quidem , eos, qui Archiepiscopi, & Arehidiaeoni nomina invenere , non usurpasse Arehipresbyteri ἔ quum e eonverso Africaηae E cie fiae , in repudianda Arehiepiscopi voce constantissimae , hane tamen ad Ptaverint , quod fortasse ordinis mediocritas , ut THOMASSINUS putavit , suspieionem fastus expungeret . Hine LIBERATUS Diaconus carthaginieVir, quamvis gestas in Ecelesia Graeca res narret, voce tamen in Africanis Ecele- si usitata utitur, quum seribit, exauctorato in chalcedonensi Concilio DIOSCORO, suffectum ei fuisse PROTERIUM in Eeelesia Alexandri Αrehi-Prς byterum , quem Protopresbterum potius scriptor Graecas vocasset. Vetustis porro illis temporibus, non alium suisse Protopresbyter m , quam qui Presbyteros ceteros ordinatione anteiret, satis ex Epistola S. LEONIs 17. M 38. ad DORUM Episcopum Beaevextaxum eoi igitur ι etsi non adeo in ea disciplina servanda religiosores fuisse Graecos erui possit ex oratione XX.

S. GREGORII NAZIAN ZENI, Ee ex facto D IosCORI, qui, quum ad Orpbesinum Coneilium proficisceretur , PROTERIUM fecerat in Ecelesia Ale-σandrina Archipresbyterum.

108쪽

psALLENDA Iri ritu embrosiano est illa Antiphona , quae ad Laudes, Et

Horas cantari solet. PSALLENTIA, Psalmorum cantus, seu ordo. Peto etiam ebaritatem tuam, ut seat a Rectore tuo ALEXANDRO Episcopo ηestro didicisti, Graeeo-νam Psallentiam ad uos dirigere tua fraternitas dignetur et in Epistola ad HIERONYMUM, quae DAMASo tribuitur. PSALLENTIUM, Malleatii. Copia Psalmorum, seu multitudo cantanistium . In Vita S. GALLIt uitur exinde eum multo Psallentia in eivitatem fuseipitur. Et apud S. GREGOR. Turoaen. lib. s. cap. Io. Quum honore debito, grandique psalleatis in Mona terio Ioearentur. Apud Mediolanenses Psalleatium certi Psalmi sunt eum suis antiphonis, qui a Ciero canebantur, quum diebus Martyrum natalibus ad eorum Ecclesias publieae supplicationis causia aecederet. Id ex LANDULPΗo historieo, & BEROLDO eonstat. Vide etiam BUGATUM in libro de S. celso Mart. p. x 27. seq. Psalmodiam quoque, & cantum Psalmorum hoc nomine Consuetudines Fuldenses vet. discipi. Mono. pag. s. cr s. designant. δε ηι cum Psallentio iη Refectorio.

PSALMELLUS ex Rubr. Missalis Ambrosiani est ille s . Psalmi, qui

post lectionem dicitur loco Gradualis. PsALMI. Vide Ps ALTERIUM. PSALMI FAMILIARES, qui apud Monae hos a Festo omnium sanct rum ad Septuagesimam dicuntur ante Nocturnos s aliis temporibus post H ras. MARTE NE ex pluribus Ritualibus. Vide etiam veterem disciplinam Mo Ricam pag. 3os. 3ν . , O alibi.

PSALMI FORTIORES, idest longiores. S. BENEDICTUS Reg.

cap. a T.

PSALMI GRADU ALES sie dicti , quod in Areae delatione , in singulis Templi gradibus illa subsistente, de eant arentur singulit erant enim quin decim Templi gradus, quot suot Psalmi Gradualer. Hi vero ab Ecelesia ita ordinati sunt, ut eantentur quinque primi pro Defunctis , uti patet ex eoninet usione , Requiem aeternam do a eis Dominer medii pro nobis ipsis, S: amicis: quinque postremi pro omnibus fidelibus tam vivis, quam defunctis. PSALMI p LEBEII, idest a partieulari persona compoliti r quos Con ei l. Laodicen. Cap. ultimo prohibet . Quod asta oportear plebejos psalmos canere in EeeIesia. ps ALMI POENITENTIALES , quod se ilicet ad poenitentiam nos ex citent , numero septem contra septem peeeata capitalia, ex quibus veluti capitibus ae fontibus omnia alia peccata proficiscuntur ι quos S. AUGUSTINUS, quum diseessum sibi e vita instare intelligeret, in eonspectu positos profusis laerimis legebat. PSALMI PROSTRATI, ex MARTE NE in Quadragesima addebantur Familiaribus, de prostrato corpore dieebantur. Apud Cluniacenses quicumque Naimos prostratos perdiderit , veniam in capiιulo , sicut pro regulari hora petere debet. BERNARDUA 't. diis. Mo . pag. sos. PSALMI SPECIALES. In RespoUoriali, de Antiphοηaνio R. E. apud THOMASIUM Tom. Iκ par. ar. eorum fit mentio. Eos autem eosdem

.eae , quos Poenitiatiales diximus, censet CANGI Us s id ipsumque THOMA

109쪽

sIo adstruere visum fuit antiquum Rituale a co stantia. CAIETANo lanis datum in Commentariis ad GELASII II. Vitam pag. ras. PSALMISTA , ex Coae. Tolet. color, apud Graeos Psaltes. S. ISI. DORUS. Ad Psalmistam pertinet ossicium eanendi, disere benedictiones, ρυι- mos, lauder , σ quidquid perti et ad eanendi sapisatiam .ps ALMUs RESPONSORIUS erat ille, euius singuli versus ab uno

cantore praeeantati, ab omnibus repetebantur.

PSALMUS directar. Ita Medisianensis Ecelesa in Matutinis laudibus Psalmum unum appellat , qui , ut in Breviario μν brosiano habetur , ab aproiaque choro Raate dicitur communiter, σ ηοη alteraatim. Vide CANTus, ubi decantu directaηeo.

PSALTER lUM , liber Hymnorum, vel Laudum: Hymnorum, quia licet ex usu Eeelesiae Hymnus stricte sumptus distinguatur a Psalmis, ut innotestat diserimen inter laudes Divinas a DAVIDE concinnatas, Se alias laudes a Catholi eis Doctoribus compositas ι nihilominus si vera significatio adtendatur, idem omnino sunt Hymnus, & Psalmus: utraque enim vox explieat laudem Dei metro, de utraque exposcit eantum. Liber Laudum dicitur , quia maxima Psalmorum pars de Divinis laudibus agit. Porro juxta omnium calculum Psalmi centumquinquaginta numerantur. Hebraeorum vero numerus, qui a nostro, Ee Graeeo differt, uno Psalmo ad centesimum decimum tertium nos superat , quod Psalmum nonum cointeor in duas paristes dividant; adeoque deeimo Psalmo initium dent a versv xx. Ut quid Domine recessisti ιονae. Verum iidem Hebraei , qui etiam Psalmum cente fimum Me imum tertium in duos partiuntur, nobiscum subinde conveniunt ei rea Psalmorum numerum , eentesimum decimum quartum, & centesimum deeimum quinctum, aeque ae centesimum quadragesimum sextum, di ce te simum quadragesimum septimum simul conjungentes. Eorum divisionem amplectuntur Neoterici Haeretiei, Catholicis septuaginta Interpretum partitioni adhaereatibus . Psalmorum autem liber omnium Scripturae sacrae obisseurissimus est , eo quod vetustum quoddam poestos genus sit, in quo P ta repentinis motibus abripi se sinit , utiturque audaeioribus figuris. Attamen jesus CKristus, qui illorum ualca regula est, lueem iis adtulit quam-

maximam. Hebraice fuere conseripti. Eorum antiquistina versio est, quae LXX. Interpretum vocatur. Est & vetus Ialixa, quae Italica dicitur, di aη- rabieroumiana . Illam csortasse Romae Apostolorum temporibus ex Graeco exemplari fuisse expressam constat. Porro vetus Latina haec Versio Vulgatae nostrae emendatae parum respondeis quum illius Auctores peregrini in Lingua Latina videantur. Quo ei rea S. HIERONYMUS, DAMASO Ponti fide Maximo petente, ut veterem Psalmorum editionem juxta Graecam septuaginta Interpretum exemplar emendaret, quia saepe animadversum erat, eam ab exemplari suo recedere, cursim , ut ipse ait, animum in id incubuit, supremam autem manum ei non apposuit. Hanc vero editionem, quae Romae recepta fuit, atque usu Eeclesiarum comprobata, populi, qui veteri Italicae ad everant, eas confundentes, tot mendis repleverunt, ut ipse HIERON MUS preeibus adactus fuerit ad edendam novam Latinam Versi nem juxta Septuaginta exemplar, qua in verosimillimum est eamdem esse. quag

110쪽

quae hodiedum appellatur, a Coneilio Trideatiso aut botis declara. . ta. Muna autem post HIERONYMUM nonnulla menda in postremam hane Versionem inrepsissent, rursus expurganda, & eorrigenda suit et quare Vulgata nostra revera vetus Italiea non est, quae ante S. HIERONYMUM usa recepta erat, neque nova Larisa interpretatio ab eodem S. Doctore elueubratas sed utriusque eommixtio. Ηine nata est oceasio duplieis generis

Psalteria distinguendi ι aliud juxta SEPTUAGINTA INTERPRETES, alterum juxta S. HIERONYMUM. Romae ex V ALAFRIDO STRABONE

Psalmi iuxta Septuariata legi solebant; in Galilaram vero, & Germaniae Eeclesiis secundum ΗlERONYMI emendationemr Romanι, inquit de Rit. Ee- cIes. c. 1 f., adhue habeat Psalmos se indum o. Interpretes s Galli, σ' Gera inani secundum emendationem , quam S. HIERONYMUS Pater de To. Iaterpretum editione composuit. Romanum Psalterium a S. PIO V. Rome abolitum, adhue perdurat in inrisa Eeelesia , in MediMaarasi , & 'aeras S. MARCI, licet nonnullo inter se diserim in eo alibi vero ubique Vulgata est reeepta . Ad Hi paniam quod attinet, eam ad sanctum usque GREGORIUM VII. Romaηa Psalterii editione usam iuisse indubitanter creditur ι nam ad id temporis proprium Ritum constanter tenuit, quem Moxarabieum dicunt, in quo Psalmi ex prima Ramna editione eontinentur ι quia etiamnum , ubi Ritus ille adhue in Hispaniis viget, juxta eamdem editionem psallitur, uti in nonnullis Tolleta.ae Urbis Eectistis. PT HIUM . v. XENOD HIDM.

PUER, Paeri. Pueros olim eant age la Eeelesia patet ex VENANTIO FORTUNATO sie loquente ttilas puer exiguis adtemperat organa eanais II de seηex laetam ractat ab ore tubam . Tympaηa ravea senam puerilis DMIa maleel, Atque hominum reparant verba canora Lyram .

PUERORUM COMMUNlo. Antiquitus, inquit BALUTI Us ad REGI NON. ιib. I. cap. 69. , Eucharistia dabatur etiam pueris, saltem moritu-1is, ne sine communione , seu viati eo morerentur. Eam ob caussam praecipitur his , quibus ossicium baptirandi incumbit . ut si alicubi longius exierint, Eucharistiam semper feeum habeant. WALTERIUS AMMιaaeuis cap. VII. Ut semper Euchariniam Presister habeat paratami ut quando quis i sematus fueris, aut parvulat aegrotaverit , flatim eum commuηicer, ne siae viati moriatur. Immo ex vetustissimo libro pontifieali, qui extat MS. in Bibli

the ea monasterii sancti REMIGII Remeos, seripius autem est HINC MARI Archiepiscopi Remeasis aevo, ut existimat, qui illum vidit, vir eruditissimus , di istarum rerum peritissimus ANTONIUS FAURE Doctor Theol gus Parifieasis, in libro, inquam, illo Ponti fleati, dum ritus baptirandi

praescribuntur, infans eodem tempore eonfirmari, ae communicari jubetur quo baptismi gratiam consequutus est. Hae e sunt verba veteris libri: D inde bapti et infantem sub trina mersioae, totum Dactam Trinitatem lavocans semel, ita diceado: Et ego te baptizo in nomiae Patris, mergit , dc Filii σ mergit, & Spiritus Sancti, s' mergit tertio. Statim autem coxfirmetur pulsast , o commuηicetur ab Episcopa ita aice se et Corpus & Sanguis Domini &e. Ia

SEARCH

MENU NAVIGATION