Onomasticon rituale selectum ad usum cum cleri tum studiosae ecclesiasticarum antiquitatum juventutis auctore Francisco Antonio Zaccaria praemittitur ex Cornelii Schultingii Bibliotheca ecclesiastica pontificiorum decretorum de iis maxime quae eccles

발행: 1787년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

71쪽

, idetur. In G is prosecto Ignota fuisse organa in te PIPINUM, eul a

CONSTANTINO Imp. dono missa suerunt , antea numquam visa , narrant SIGEBERTUS ann. cs. , Annalista MERENS IS ann. 737. , & EGI NHARDUS in Vita CAROLI M. Ipso illo laeeulo VIII. organis, & organistis Rom.11iae Eeelesiae adeo instructae erant , ut Monachus Engolismensis in vita ejusdem CAROLI M. testetur, a cantoribus Romanis , qui in Gallias migrarant, fuisse Garios in arte organandi institutos . Verum labente saeculo IX. organorum artem Roma paullatim dedidicerat. Id satis indicat JOH. VIII., qui epistola ad ANNONEM Episcopum Frisiuear. eum rogat, ut ptimum orgaηum cum artifice, hoc moderari, O facere ad omηem modula tionis Uicaciam possit, ad instructionem Musteae disciplinae ipsi aut deferat, aut eum edom redditibus mittat. Hine enim perspicuum fit, saeculo nono neque organum, neque qui illud pulsaret, Romae extitisse. BALEUS tradit, organi usum circa ann. Christi DCLX. a VITELLIANO Angliae Episcopo primitus in Anglieanam Eeclesiam invectum fuisse ι sed huie Ab hori non admodum fidendum est, ae fortasse quod alii Vl TALIANO Pontifici tribuerunt, VITELLIANO suo liberaliter adscripsit. Narrat V ANTILIUS, BEM

NARDUM quemdam natione Germanum , qui Venetiis organo legum annaMCCCCLXXX. agebat, organis Pedalia addidisse. Utinam vero scrvaretur in omnibus Ecclesiis seηoneVs Concilii eap. II., quo cavetur, ae in Ecclesia organteir is strumentis resonet impudica, auι lasciva melodia; sed sonus omniηodauir , qui nihil praeti Dmnos, O cantica Ipiritualia repraesester. Conser quae de organis disseruit eruditus Petrus Pompιιtur RODOTΑ' in egregio comme

tario in epistolam Eneyclieam a BENEDICTO XIV. datam die XIX Februarii ann. MDCCXLIX. ad omnes Episcopos ditionis Ecclesiasticae pag. I.

OR pHANGTROPHIUM. Vide scHOLA CANTORUM. Os ANNA . Vide Hos ANNA. OSCULARE in Statuto JΟH. Archiep. cantauriensis ann. 118 I. est Instrumentum , quo pax datur in Missa.

OsCULATORIUM idem quod Oseulare. OSCULUM. Non una fuit primis Christi saeeulis Eeclesiarum de paee

danda inter divina mysteria eonsuetudo ι aliae enim Ecclesiae , Oe praeser tim Orieη tales, pacis osculum mutuum inter fideles dandum praescribebant pta oblationem, qui quidem mos suit etiam Gallisanae Eeelesiae , statim ante Praefationem, . ut ex Liturgia Gallisana colligitur. Circa ann. D. Ai s. nonnullae aliae Ecclesiae hune morem usurpare coeperant ι qua de re DECENTIUS EMIubians Episeopus INNOCENTIUM I. Romanum Pontificem consuluit, qui datis ad ipsum litteris, in haec verba respondit i Paeem uiatur adferis ante eo ecta osteria quosdam populis imperare , vel sibi ister se s serdotes tradere, quam pol omnia, quae aperire non debeo, pax sit necessario indicenda, per quam eoinet, populum ad omnia, quae in Mysteriis aguntur , atque in Ecclesia celebraηtur, praebuisse eo ensum, ae finita epe , pacιν eoηeIude sis signatalo demotarantur. Pax igitur danda erat post verba Pax Domin ι m. Serv. batur porro hic ritus, ut Arehidiaeonus post Pax Domiηi pacis osculum a Pontifice adciperet, deinde traderet primo Episcoporum, qui juxta se sta

72쪽

se stanti osculum dabat, & ille aliis per ordinem , deinde populus se a iu-vieem ostulabatur, masculi scilicet eum masculis , & seminae eum feminis, sine ulla instrumenti traditione. Nunc aliis moribus vivimus, & pacis tabella utimur. Ab osculis Christianorum non discedendum, quin moneamus, primum consuevisse Christianos osculari saera Martyrum vulnera. Docet id etiam PRUDENTIUS in Perissepb. υmη. κ. de S. VINCENTIO his versibus: Ille ungularum duplice - Sulcos pererrat osculis ρ & in fine r Per quam trementes properi - Exosckiamur lectulam . Admovit & CONSTANTINUS Ma-rnus Imperator labra cicatricibus sanctorum Martyrum. THEODORET. hi'. lib. I. cap. II. Datum est erimini a CAECILIANO Diacono cari baginieULUCILLAE feminae apud OPTATUM, non quod os martyris ori admoveret , sed quod importuno tempore , & os illud non esset martyris vis di- caii, hoe est, recepti. OPTAT. lib. I. eontra PARMEN.Alterum est, eonsuevisse Christianos Reliquias Martyrum, Sanctorumque osculari. Hinc quum nullum fere altare aedificaretur, nisi subtus ese sent Reliquiae, ut ex Concilio carrbaginiens V. eap. a . , & Africano eπίs . constat, mos ille inolevit, qui etiamnum servatur, ut Sacerdos altareostuletur. Quamobrem apud Rubriearum Interpretes ea suborta quaestio est, num , si vel ex in euria, vel ex Apostoli ea dispensatione, nullae in ara consecrata reconditae Reliquiae sint, om tti debeant verba , qaora et Rei'aiae his fuat. Re MERATUS quidem in GAVANTUM Tom. I. pag. Iss. re citanda illa contendit; quod aegre concesserim , ipso duee GAVANTO, cui missa Ies non pavet libri a GRANCOLASIO indicati c-ηeieηη. Litura. pag. 11. adstipulantur. MAL DONATUS de Caere m. disp. II. pag. XXXVII. aliam quoque caussam, cur Sacerdos altare osculetur, ex veteri illa consuetudine accersit, qua saeerdos ingrediens Ecclesiam precari populo pacem semper solebat , quod ostulo fiebat, ut ex CHRYSOSTOMo Hom. III. ia M. ad cotisi. , aliisque Patribus stimus. Quum enim illud osculum in desuetudinem abiisset , factum est, ut Sacerdos initio Missae osculetur altare , veluti P cem populo preeaturus, omae sque Christianos osculo peti

turus .

Neque illud omittendum, religiose olim Templorum limina salutata, Aeoliniis adorata fuisse. Idem PRUDENTIUS in s. LΛURENTIUM M. ma II. Ipsa est' Senatus lumiηa ,siuoηdam Laperet, in Flamines ἰApostolorum ac Martyrum Exosculantur limi a.

Idem Hymno XI. de S. HIPPOLYTO. oscula perspicuo figunt impressa metallo vel quod portae aerae essent, vel laminis aereis aut argenteis obductae ARATOR lib. II. Histor. ia Oholicae.

Qui primus nova tecta petat, qui e Oscula figat Postibus , est tacta saeretur parte Olindri.

Alia vide apud ROS EIDUM in earm. XXI. s. PAULLINI

73쪽

solemne ciudque apbid Christianos suit Episeoporuin maxime manus exis osculari. AMBROSIUS O dignit. sacerd. cap. a. Quippe quum videas reis sum colla, in principum submitti genibus sacerdotum , σ exosculata eorum dextera se credaηt eommuniri. Quae verba IVO pari. κ eap. 378. , de epistoris. GREGORII VII. ad HERI MANNUM Metensem Episeopum citat. GRE- GORI Us TURONENSIS hist. lib. II. Op. I. Nee Deus nos diutius siait maianus tuas indignas Uculando pollui. Vita S. FULGENTII RuspeUis eap. 4. Ad haee ille Iuvenis magis ae magis inflammatur , repellentis c FAUSTI Epistopi manum supplieiter osculatus oee. SIDONIUS lib. VIII. ep. XI. ad LUPUM. Perge ad limina mox Episcoporum , sancti O GALLICINI maηu osculata terat hic Burdigalensis Episcopus. Et iani Presbyterorum manus osculabantur . HIERONYMUS ep. 99. ad ASELLAM, quum Romae versaretur , de jam ante Sacerdos Antiochiae creatus esset , osculabantur, inquit, mihi manus quidam , O ore vipereo detrahebant. De osculo pedum Rismani Pontificis vide

DI FR. Pertinent ad eum claves Ecclesiae, ut elaadat, er aperiat Templum Dei, ct omnia quae sunt intus, instodiat , Fideles recipiat, infideles rejiciat . vide ORDO . OSTIOLA. HARI ULFUS in chroateo centuleia thesaurum ejus Monasterii deser bens ait lib. II. cap. ro. Ad eaput S. RICHARII, c nimirum ad enm locum, in quo sub Altari corpus S. RICHARII recondebatur tabula auro, CV argento parata una. OSTIA majora auro, o argento parata II. alia miηova a I. alia OSTlOLA similiter parata duo. Mox: OSTIA aaro parata VII.

ΗΑRIULPUs eadem repetit paullo post r Paries ad caput S. Ri CHARII , duo OSTIOLA parva ex ARGENTO , est' AURO, GEMMISQUE fabricata et ad pedes ipsius OSTIOLA VI. ex ARGENTO, O AURO parata. Sunter alia IV. SIMlLITER parata. Quid porro haec ostiola Tacentibus CΛNGIo,&GEORGIo definire non ausim.

PAῖNULA , ea suta , planeta. Num vero ejusmodi quoque fuerit paenula οῦ

quam S. PAULLUS Troade apud CARPUM reliquerat II. TIM. an potius the ea, in qua legis volumen contineretur, Viri docti inter se disputant. Varias eorum sententias indieat GEORGIUS Tom. I. pag. 398 seqq. PACIFICAE litterae, Graeeis Irenicae Laicis dabantur, ut eorum, si pauperes essent, necessitas tublevaretur ι non autem commendatitiae , eo quod ejusmodi litterae reis tantum aut suspectis darentur, quod decernit Synodus chalcedonensis ean. XI. Pauperes omηer, O qui auxilio indigent, eum probatione, O litteris pae eis Ecclesiasticis olir peregrinari decrevimus , non autem cum sommendat itiar ; quoniam eoncedi tantum debent commendaritiae iis solum personis , suas in suspicionem alicujus criminis venerint. Clericis non dabantur paei fi-

caes

74쪽

eae , sed dimisseriae. Inter litteras pacificas eenseri debent etiam litterae, de quibus TERTULLIANUS lib. adve g. PRAXEAM eap. I. coegit oe litis

teras pacis revocare jam emissar. Et quod antiquitatem rerum Ecclesiasticarum magis adhuc sapit, in litterarum illarum numero habentur libelli, quos in carcere constituti Martytes, ex usu Ecelesiae Fidelibus concedebant. tum enim saeviente Tyrannorum rabie, poenitendi tempus haud facile adimpleri posset, & propter dissie illima Ecclesiae tempora ea severitas observari nequiret 3 quum etiam prae doloris acerbitate e criminibus anteactae vitae suscepta, periculum immineret, sibi indulgendum putabant veteressatque ideo a Martyribus designatis litteras postulabant, quarum beneficio pax eis daretur, sive eum Ecclesia Dei reeone iliarentur, tanquam peracta legitima poenitentia. Testis hujus moris est idem TERTULLIANUS in Prorreptrico ad Martyret . akam pacem, inquit , in Ecclesia non habentes, a Martyribus in careere exorare consueverkηt. De his litteris plura dabit S. CYPRI A.

NUS , cujus temporibus magno Ecclesiasticae disciplinae detrimento nimia in illis dandis Deilitas irrepserat. PAGANUS. Unde Ethni eis id nomen tributum sit, disquirunt BARONIUS in Martur. ad diem 13. Ianuar. , & MAZZOCHIUS in Kalend. Neapo- Iit. Satis hic sit pavea ex VOSSII E mologico adseribere . Quisquis, inquit ille, cogitarit, tum demum Paganorum nomen inolevisse , quum passim in urbibus vigeret Christiana religio, ac illa gentilium in solis pagis servare tur, nempe quod agrestes, imperitique homines moris sui soleant esse retinentissimi omnino eorum amplexurus erit sententiam, qui sie diei ajunt, quod gentilis religionis homines tantummodo in pagis, sive ruri morarentur . Itidem prius voeati gentiIes , quod religionem sequerentur , quae esset

inter gentes . Gentium autem voee in saeris litteris designantur omnes, excepta Iudaea, nationes. Solis enim Iudaeae limitibus primo vera religio circumscribebatur, indeque in reliquum orbem manavit, unde factam , ut etiam quum religio per omnes orbis plagas esset diffusa , gentium tamen nomine intelligerentur omnes non addictae cultui Christiano. Itaque, ut alios

mittam , ARNOBIUS libros suos inscripsit, adversus genter, sive ut in aliis

codd. est, adversus natione .

191. fimbria, lacinia. PALLA. olim unica adhibebatur palla, quam vertorium Dominici corporis Concit. ArverneVe eap. 7. , pallam Dominicam Autdsod. ca η. 37. appellant, nos eorporale dicimus I nee aderat parva illa, qua calicem tegimus. Quum enim palla corporalis latior esset, ea etiam utebantur ad tegendum calicem. INNOC. III. temporibus palla, quae calicem operiebat, plicata illi superimponebatur. Vide ejus librum II. de Myster. Misiae eap. 36. Dum plici palla praeter Corporale Patres Theatini etiamnum utuntur; alteram callei imponunt, alteram sub hostia collocant. Est alia palla altaris, cui se ilicet ipsum corporale insternitur a unde pallae, quae sunt in Substratorio, in Gregoriano Sacramentario, ubi de ordine Subdiaconi. Hujusmodi pallam Linteaminis nomine OPTATUS indieat lib. s. Palla interdum sumitur pro

75쪽

sane mysteriis saeris peragendis vix aptum fuisset. nisi sorte quis Illius su

perficiem in medio exstantem quis velit, nullo asperatam ornatu fuisse ι ut proinde interdum pallae nomine vestis tantummodo altaris designata fuerit , quae aut altare extra sacrificii tempus ornatus caussa tegeret, aut plana tuerit in superficie , ubi eorporale ad saerificium insternebatur, pendentibus ad latera gravioribus illis imaginum , gemmarumque ornamentis. Hoe no mine usus est B. LAN FRANCUS Archiepiscopus Cantuariensis in Deeretis pro Ordine S. Beaedicti eap. I 8. ubi ait: Involsaηt parentes manus in PAL-LΑ , qua Altare eoopertum est , O' cujus part anterior peηdet.

PALLA CORPORALIS. Vide nuper dicta, itemque GEORGIUM TOm.

II. pag. 1 f. , & hie Vide ANIMETTA . PALLA LINOSTIMA. vide LINos TIMA .PALLlUM Archie p. fascia est lanea candida tribus ei rei ter digitis lata, & in modum ei reuli contexta, quae super humeros imponitur ex quo circulo alia si initis fascia ante pectus; alia deorsum ex opposito pendet, duae super humeros demittuntur, quae fasciae olim quatuor , iisque rubris, nune vero a saeculo XIII. sex, iisque nigris Crueibus sunt m signitae . Ipsum porro pallium tribus aeteulis, sive spinulis aureis adligatur . Fit ex Lana agnorum eandidorum sine macula, qui in die S. AGNETIS, in ejusdem Eeelesia via Nomeηtana sngulis annis offerri ad Missam solemnem , &henedici solent, ae Subdiaeonis Apostolicis consignari, & in aliquo Sanctimonialium Monasterio nutriri, dum tempus ipsos tondendi veniat . Ex horum autem Lana contexta pallia in Basilicam niuaηam deseruntur, di suis per Corpora Sanctorum Apostolorum PETR , & PAULLI ponuntur in vigilia Natalis ipsorum, ibique tota nocte dimittuntur, ae die sequenti deputatis custodienda traduntur. Pallium Latinoνum descripsimus, cujusmodi a Saeeulo X. obtinuit. Nam antea eodem , quo Graeci, omophorio utebantur. Antiquissimus in utraque Eeelesia Orientali, & Oecidentali pallii usus est, licet non omnia , quae ad hane comprobandam vetustatem a Viris doctis adseruntur, monumenta id

satis effetant. Vide SALAM in BONAM T. II. p. 17τι seq.Pallio semper, Si ubique utitur summus Ponti sex ι reliqui eo Mi noci possunt, nisi intra Ecclesiam certis quibusdam , & designatis diebus , quum missarum solemnia celebrant, ne in ipsis quidem Litaniis, quidquid BACCHINIO in eontrarium visum fuerit ad AGNELLUM t idque ex antiqua consuetudine , quam non soIum Synodus Romana sub IOH. VIII. e. sed vetustior s. GREGORIUS M. indicat lib. 1. ep. y . ad JΟΗ. Raveam , &lib. q. ep. 3 . ac VIGIL. . relat. Nam quod FLODOARDUS ia hi Τον. Rem. Eccles. ιib. 3. cap. Io. seribit, HINC MARO Remeasi a LEONE IV. quotidianum Pallii usum concessum fuisse , multis nominibus commentitium est, ut ostendit BONA ιib. I. eap. 14. S. I 6. Cum Pallio tamen Arebi instopi sepeliri solent, super humeros quidem, si in propria Provineias sirisbius caput vero, si in aliena tumulati fuerint, impositos immo siquis ex una metropoli ad aliam fortassis translatus suerit, eum utroque pallio conditur. Soetius Rom. Ponti f. est pallium concedere, atque oppido falluntur, qui ab

inperiali potestatet illud tradi posse, atque adeo aliquando traditum sui si a

76쪽

m. II. seq , est' de Ecelsari. Hierarch. origin. pag. 378. seq. , ae SALAM in BONAM Tm. II. pag. 179. olim pallio non omnes Metropolitae distinguebantur a sed insigniores, ut in Italia Mediolaηeψι, εc Ravennas, in Galliis Arelatensiis, & Heanensis c eonfer SALAM loe. eit. pag. 176. seq. . Idem postea omnibus Metropolitanis indultum, atque etiam nonnullis Episeopis. V μde ΟMopuo iuu . Adi etiam GEORGIUM Tom. I. de Lituet. R. P. par. xio. seqq. Pallium vocatur etiam Palla Corporalis , seu Corporale, ut apud GREGORIUM TURONENSEM lib. VII. hesor. cap. 11. Pallia sunt etiam illa ornamenta, quibus altaris pars exterior tegi solet, prout ratio coloris exigit. MARTE NE lib. eap. I. In eboro quatuor Pallia, o in Presbyte..

vis octo suspeη ηtar. Et infra r Altare in us tribur palliis mystea ratione eooperitur . Et Consuetud. claniae. cap. II. Ad nocturnos tria diversi eotoria pallia super altare principale mittuntur , si gulatim auferenda . Froatalia alta' rium alii nominanis eaque auro intexta, atque argento suisse ex libro Ponti fleali novimus. Sie CONSTANS Imperator obtalit super altare S. PETRI Tullium aara textile. Ibi in Vita S. Vitaliani Pallium, Balda chinum, Dasium .

Umbellum &e. Consuetud. Lyreat. Sacrista extendat pallium, anam tuu-ιam super corpus Domini, or eereum eoram eo adceadat, qui Wrdeat usque ad tenebras. Et liber Usuum Beeens. Post baee ferat Diae us bustias eoUeeratas, eorporalibus involutas, prius a Sacerdote taceasalax , in locum coinitatum. s cretarius extendat pallium desuper, ct coram adceadat cereum. Ex his potest

inferri nomine Pollii etiam intelligi Linteum, Corporale &e. Pallium etiam sumitur pro tapete, strato, coopertorio &e. Iiteo paratum eorpus feretro impollatur, em pallio cooperiatur . LAN FRANC Usa , & alibi: Dicta collecta Obsereamus misericordiam tuam σe., duo ex fratriabar, qui orar Dat , pallium desuper exteηdκη t. PALMA, Victoriae insigne etiam apud Graeeor, εe Romaηor 3 ea proiiade nobilitatos sanctos Martyres vidit S. JOHANNES Apoe. eap. 7. , ut non mireris, si in Martyrologio saepius leges sanctos Martyres palmam adcepis. se martyriir est enim ea dicendi phrasis ex divinis Scripturis comparata, t

que antiquitus usurpata.

PALMARUM benedictio. Nullam apud Auctores mentionem fieri benedictionis palmarum ante saeculum octavum, vel nonum adserit Edm. MAR TE NIVS de antiq. Eeel. ris. T. 3. I. 4. c. 1Ο., atque ex eo CATALANUS in caerem. S. R. E. T. II. p. 243. At quod a LES LEO adnotatur in Miss. Moxarab. pag. 3r 1. S. ADELMUS de laud. vietis. eap. I s. ait, se instituisse, ut duplici choro in Eeclesia sua HVaηηa cantaretur ι innuit etiam, Festum Palmarum in Aulia vetustum suisse. S. ISIDORUS Hy. t. I. e. 17. exinpressis verbis non dicit, Gotho Hispaηοι ramos Palmarum gestasse, aut hae diet Hosanna eant asse, utrumque tamen innuere videtur. Galli hae Dominiea traditionem Symboli, miraculam Laxari a sepulcro excitati, di Triumphum Christi Hierofalymam cum Πομπηa, ct ramis palmarum ingredientis celebrabant , & in Sacramentario BobLao par. 39o. extat Beaedictio Palmae ein αἰ- vae super Altaris, quae, paucis mutatis, est illa oratio, quam ex pon

77쪽

de olivarum ramos benedieendos adhibitam fuisse die Ipsa palmarum ex ipsa oratione patet: atqui, si qua fides est MABILLONIO de antiquitate Codicis judicanti, eodex Bobianus ante annos mille, atque adeo ante annum 481. exaratus fuit. Idem MABILLONI Us Analect. Tom. q. pag. 's'. exeodice Augustano sancti UDA LRICI Ordinem ossicii in domo S. Benedicti exhibet, in quo dies palmarum denominatur Dominica is olivae benedictionem. Sic enim habet in Dominica, quae est in olivae Benedictionem - . Introitus, O Lectio Aponoli, gradatis ad ipsum diem pertin.eη- res, O E Melium de ramis palmarum , benedicunt olivas O incipiunt cant bonam r Hosanηa filio David. Hic codex , inquit MABILLONIUS, ante annos nongentos exaratus erat. Non ignoro quam fallax sit argumentum chronologicum , quod sola characterum figura nititur 3 at auctoritas N Α-BILLONII me movet ut credam, codicem Bobianum ante saeculum octavum exaratum esse , atque adeo consuetudinem benedieendi arborum ramos die

palmarum ante finem septimi saeculi tam in Hispania , quam in Gallia reinceptam esse . Hactenus LES LEUS. BENEDICTUS Canonicus Ord. ROm. XI. haec habet de Dominica Palmarumr Mane natio ad Lateranum, ubi paImae sunt ab . Obibis collectae in Basilica S. SILVESTRI , de quibus dant Aeolythi Basilisae S. PETRI al. datur Acογhis Basil. S. PETRl adcipiunt de altari VIII. solidos, s sve II. solidor juxta alias lectiones . Palmas autem praedictae Basilisae sancti SILVESTRI cerat haee ad Palatium Lateranense uaas de cardinalibus sancti LAURENTII Basiluae in Palatio benedixit , quas Ostiarii portant in Basilicam Leonianam ad Pontificem. PALMARUM Domini ea. Vide Doui Nic A PALMARUM. PALMORERIUM r Palmarum ramus. PURICELLUS p. xt 33. Ibi hoc norime Domnar Abbas recipit Archiepiscopum , O ipse Domnus Archiepiscopus dat

Abbati Palmorerium.

PANGE LINGUA, hymnus, quem alii VENANTIO FORTUNATO,

alii CLAUDIANO MAMERTO , Presbytero Hennensi, tanquam auctori tri huunt i hule opinioni favet SIRMONDUS in Notis ad SIDONIUM lib. .epin. 3., & pro ea citat GENNADIUM , ut in Cod. M s. sancti MICΗΑELis de TUMBA auctior legitur. Intellige hae e de hymnor Paxae lingua gloriosi praelium certaminis. Nam qui hymnus ab iisdem verbis Farge lingua gloriose in Festo Augustissimi Corporis, & Sanguinis Domini legitur inchoatus, Auctorem habet S. THOMAM AQUINATEM. Hune Graece versum edidit Lutetiae ann. MDXCv. Friderisus MORELLIUS; ex hae vero perra raeditione iterum nobis exhibuit cl. Iob. Bapt. GA.LLIC IOLLIUS in sua IIa

aue liturgica eap. 11. pag. 2Tr.

PANIS & CALIX , ita Eueharistia voeatur in Missali Morarabam in po- Rridie Nativitatis, & Resurrectionis Domini, re in quibusdam aliis orationi. hus. Verum uti seite animadvertit LES LEUs pag. 118. panis ille panis communis non est, sed panis vivas, qui de coelo descendit, & calix ille non est vulgari vino plenus, sed est in saetatne chrissi. S. AUGUSTINUS

ptizatos de Saerifieio Altaris, & de Eucharistia instituens : debetis, inquit,

siro quic accepistis , quid adcepturi estis, quid quotidie adcipere debetis r PANIS ILLE.

78쪽

CHRISTI, CALIX ILLE, imo quod habet calix, sanctificatum per verbum Dei,sANGUIS EIT CHRISTI r & s. ISIDORUS Q. Eeel. I. I. e. r. PANIS, quem frangimur, corpus christi; VINUM en autem sanguis ejus. Diu antea S. JUSTINUS I. ed. Maur. η. 6 s. praemonuerat, Fideles panem,

& vinum consecratum , non tanquam comm n em cibum , aut tanquam commuηem

potum, sed, ut edocti erant, tanquam earnem, θ' Saηguinem Iesu Christi sumpsisse et quare quotieseumque in liturgiis c saltem Oeeidentis a post prolata verba Christi, quibus elementa transformantur , Eucharistia panis , & eali-eir, aut vini nominibus appellatur , scito Sermonem esse de eo pane, quemluηum erueis coxit, de de eo vino, quod toreular pasonis expressit, ut ETHMRlUS,& BEATUs, ipsis Missalis Mora rabici verbis utentes, loquuntur. PAPA . Non modo Romanum Pontificem, sed alios quoque Episcopos Papar, & beati mos Papar dictos aliquando fuisse constat. Verum, ut a SIRMONDO observatum suit ad ENNODII epia. I. lib. IV., Papae nome uni Romano Ponti si ei tanquam proprium, & peculiare, primus, ut videtur, adteruit EN NODIUS. Nam quum Episcopos omnes Papas ceteri sere, qui ejus aevo proximi fuerunt, appellare soleant, ut SIDONlUS , FAUSTUS, RURICIUS, ipse perpetuo diserimine Antistites reliquarum Ecclesiarum Episse pos vocat, Papam so Ium Romanae Sed is Pontificem, sive quum illi scribit, ut SYMMACHO PAPAE , & Do MNO PAPAE , sive eum de illo apud alios agit, ut lib. III. epist. X., lib. n. epist. XXXIII. de passim. Pari post EN NODIUM discrimine in ejus voeis usurpatione usus est CASSIODORUS, qui eum BONIFACIUM , AGA PETUM, & JOHANNEM Romanae Sed is Pontifices Papar nominat; EUSTORGIUM, & DATlUM Mediolanensis, &alios aliarum civitatum Praesules, non aliter quam Episcopos voeat. Ne que omnes tamen hoc ita exemplum postea sequuti sunt, quin permulti diversarum gentium, praesertim extra Italiam, Scriptores Papae nomen reliquis item Episcopis tribuerint, usque ad tempora GREGORII VII., qui in Synodo Romana primus, ut a BARONIO Cardinale observatum est, edixit ut PAPAE nomen unius sit in orbe Christiano Romani Pontificis. Vide BARONIUM ad diem ro. Ianuar. Graeculos, qui ab HERACLA Alexandriano Episcopo Papae nomen primum ad alios Antistites derivasse disseminarunt, erudite SOLLERIUS refellit is hist. chron. Patriareb. Alex. PAPILIONES, vexilla, & insignia, quae etiam appellantur tentoria ἀ& βηηlabia , seu rinieba, magni umbraculi, sive tabernaculi speciem reserentia , quibus praeferri solet eam panula, seu tit innabulum portatili veluti turri infixum, de jugiter, Clero procedente, pulsari consuetum. Haec autem militaribus tentoriis, ae tubis respondere, notasque esse dignitatis, di iurisdictionis amplioris , etiam saecularis, plerique opinantur Eruditorum. In itinerario GREGORII XI. a PETRO AMELIO eomposito , & impresso apud librum s. de Epistuli Urbis PAPIRII MASSONII, Eeelesarum Romanarum signa ,& tintinnabula papalιa ,& imperialia nuncupantur. Sunt etiam qui censeant, papiliones Clerieorum institutos, ut sub iis, quasi sub tabernaculis, starent pluviae supervenientis tempore. Ita GRANCOLAS IUS ins reviar. Rom. lib. II. cap. 7 ., quod ex libro I. CONSTANTINI PORPHY

79쪽

ho P A

PARA CELLARIUS. Vide sua puLMENTARILs .

PARACLETICE , fere nihil aliud est , quam DAMASCENI Octoeebar

tubsequentibus temporibus a Graecis admodum auctus . Editiones , aliaque ad hune librum spectantia vide Tom. I. Biblistb. Risual. pag. 8 .PARACLETUS, latine Advocatus. In hymno de Spiritu Sancto Iegimus t a'i diceris Paraelitris quod necessitate metri sactum BURIUS putat. Vide T HIERSII hoe de nomine dissertationem . PARADISUS, porticus, seu atrium ante Basilicam S. PETRI. PAVLLUS Diaconus Io U. eap. st. DONNlo Pontifex Romaηae Feelesiae locum, qui Paradisus dieitur, ante basilicam B. PETRI, eandidis lapidibus marmoreis mirifice stravit . Paria Diacono habet ANASTASIUS in DONO I. Nie atrium B. PETRI Apostoli superius, quod Paradisus dieiιur, estque aηte Ecclesiam in quadriporιicam , magnit marmoribus stravit; quae totidem verbis repetit ΑΙ-NDINUS lib. IV. cap. Paradisi ante Ecclesiam D. PETRI meminit quoque L EO MARSICANUS lib. II. eap. IX. chronici cassinenses, agens de loco sepulturae OTHONIS II. I in p.: Romam rediens eodem tempore defunctus es, a que ια ιabro porphyretico sepultus, in atris Eeclesiae B. PETRI Apostoli, intro- ηιibus in Ecclesiae ipsus Paradisam ad laevam. Quare autem Paradisus atri um Vaticanae Basili eae dictum sit, divinare eo natus est TORRIGIUS is histor. imagia. B. M. Montal. S. SIXTI pag. 47. Ad Romaηam consuetudinem , inquit RoSU EIDUS in No t. ad s. PAULLINI Epist. 33. , etiam ali bi extra Romam, atrium ante Ecelesiam ita voeabatur. LEO MARSICΛ-

Abbate refecta, vel potius extructa i Feeit O atrium ante EeeIesiam, quod of Romana eo uetudine Paradistim dicimus. Sic area illa ampla, ut ad AI

Moi NUM notatur a IACOBo de BRUEL quae est Latetiae ante primariam aedem B. MARIAE , & vulgo te parvis dieitur , in antiquis dicti loel

chartis Paradijus appellatur. Demum ParadiDr liber est Graecoram, de quo uixi Bibl. Rituat. Tom. I. pag. PO PARALI POMENA, latine praetermissa. Libri duo saeri eontinentes ea. quae in libris Rex m praetermissa sunt, quasi libri praetermissorum. PARA PHONISTAE. In schola Cantorum, post Prim ieerium , quatuor majores reliquis erant, primus, secundus, tertius, & quartus scholae vocati . Quorum tres primi paraphon istae, quartus vero archi paraphon ista dicebatur , cujus ossietum erat Pontifici de Cantoribus, quum quid opus erat, nunciare . Ita in libello Romani ordinis . PARASCEVE. S. IS DORUS de Ose. Ecel. lib. I. eap. 29. Parascet σῶia in sexta sabbaibi, ideo is finivitate habetar, quia eo die Christus mysterium crueis explevit. Apud Gotb hispanos, di Gallos nullae hae die Missae anti qui tua celebrabantur, idemque Romae, traditione Eeelesiasti ea , mos obtinuerat, teste INNOCENTIO I. in epistola ad DECENTIUM EQkbisam cap. q. Vade in libris liturgicis Gallisanis neque orationes , neque lectiones ad Missam adsignantur. In quibusdam etiam Eeclesiis diem Passionis Domi m, clausis Basilicis, cum moerore transigebant . ia aliis autem ab hora no sol ut

80쪽

luto ie)unio epulis indulgebant. Utrumque hune abusum Coneilii Tolet ui quarti Patres sustulerunt , statuentes can. 7., at feria sexta passionis Domi-lli omnibur praedicetur my=erium cracis , atque ut omnis populus Iadustentiam imisum pisulet, ut poenitentiae compunctioηe mundati venerabilem diem Domi aleae Resurrectionis remissis iniquitatibus suscipere mereamων, eo orisque ejus σsanguinis Saeramentum mundi a peccatis sumamur, di canone octavo statuentes ,

ut, si quis exceptis parvulis σ lauuentibur jouatum solvat ante peractas Indul-Ieηtiae precer, a gaudio, o eommae nisηe Paschali repellatur. Exinde in omnibus Eeclesiis , Gothorum Imperio in Hispuata, de Gallia subditis , seria sex in Passionis Domini publice poenitentes reeonei liabantur, & Passio Domini legebatur, quibus postea adjecta sunt adoratio erueis, & communio, seu Miseia prae sancti fieatorum: de quo vide suo loco. PARATORlUM, Secretarium, Saerarium. In vulgato ordine Romano haec legunturi Reponitur liber in PARATORIO quodam, sive in Seq

oetaris .

PARATURA LINO STIMA. MARTE NE lib. a. eap. 3. aum. q. Et habeant singulas Parataras lininimas, subtiliores, quibus in diebas fenis solumis processionibus utaηtur. Liηinima autem sorte dicitur, quia ex lino conteqxtae erant hujusmodi Paraturae . PAROCHUS, Curio, Paroeeiae praesectus. Erant apud Romaηor Pa-mehi, qui legatis Romam publice venientibus, reterisque alicujus dignitatis hospitibus salem , & ligna praeparabant, ut exponit ΑCRON super illud HORATII. I. Serm. Satyra r. Tum Paroebi, qui debent Iigηa, salemque. Hi Latino vocabulo copiarii dicti sunt, ut auctor est PORPHYRIO, quod ominnium rerum neeessariam eo piam regum, populorumque legatis suppeditabant. Nam quamvis HORATIUS loeo jam citato salis tantum, & lignorum meminerit 3 tamen, ut ibidem anima)vertit ACRON, sub illarum siκ- cierum appellatione , omnia hospitibus necessaria voluit intelligi. Quare qui suae curae animabus ne eessaria salutis subsidia administraat, Parochi apud Christianos audiunt. Iidem Paroeci a Paroeeia dicuntur. PAROECIA , sive Paroe hia , idem est , quod Titulus, scilicet sacra aedes, ubi animarum cura a Presbyteris geritur. Parochi autem dicti sunt, idest Curati. Paroecia autem dicitur accolatus, sive accolarum conventus , sacraque vicini o nam παρα juxta, οικια domus ι ubi scilicet sunt domus contiguae. AUGUSTINU, lib. XIV. de civit. Deir Presbter fuit quidam nomia ae RESTITUTUS in paroecia Calameηsis ecclesiae. Parochiam tamen vetere appellabant , quam nunc Dioecesim vocamus. PARS Mulierum. Vide MATRONAEUM. PARTICULAE improprie voeantur illae minores hostiae, quas supra vidimus appellatas hestias nummatarias, seu in denarii forma, quibus nunc communicantur laici, & qui non celebrant. Rigoro se tamen , di in sensuliturgico neutiquam tales appellari potanti illae enim partes hoc suo no .mine veniebant, quae ex pane majori conse erato steabantur, & Fidelibus communicaturis distribuebantur: erant enim partes parvae respectu totius materiae sacrificii. In ampliori tamen significatione illae possunt diei Paris

3iculae, quae simul cum majori hostia a Celebrante consecrantur, & in ea T om. II, L dem

SEARCH

MENU NAVIGATION