장음표시 사용
131쪽
initia apud Veteres dieebantur. Adposite S. AUGUSTINUS l. XlX. εο era FAUSTUM eap. II. In nullum , inquit, nomen religi is sive verum, sive falsam eoagulari hominer psunt, nisi aliquo signaculorum, vel sacramentaram mi
bilium consortio copulentur. Per excellentiam quoque Saeramenta Dominicae Mensae Saerifieium vetustissimis Eeclesiae Patribus appellare pIaeuit. Conia De MABILLONIUM de Lituet. Gallici lib. I. cap. IV. R. I. Sequiore tamen aevo pro Iuramento passim hoc nomen usurpatum invenias.
SACRARIUΜ , interdum sumitur pro Presbyterio , quod solis olim Sa-eerdotibus, faerisque ordinibus initiatis pervium, Laicis inaccessum erae.
Saepae tamen pro Saerista usurpatur. Vide SAc RisTA .
SACRIFICIORUM LIBER . Ita in librorum, qui in Pontifieio vestiaria extabant Α. MCCXCV., eatalogo apud GARAM PIUM in Garfarη. Sirili. p. gry., inseribitur liber D. INNOCENTII cIIIJ, in quo ea exposivio Om-aium Ordinum lex alterius Codicis ibidem memorati titulo expositionem intellige sex ordinum , quor Mamaaus Pontifex habet Iecum in Missa a est eorum , quae mi in Missa. SACRIFICIUM multiplieiter sumi potest i nempe pro tota Missae actio-
me : pro omnibus laudibus , quae Deo dantur , juxta illud saeν eium laudis bonorimabit mer pro dolore de peecatis , & dicitur Satrificium contriιι eordis e pro toto divino ossicio, ut ex S. FRUCTUOSO Regul. eap. s. Gallisinio jam finante reeitatis aribus Psalmis, laude, O benedictιone sua , matutinum relebrent ex eium. In benedictione quoque Ceret Iegitur di suscipe Dine Pater in aensi hujus Saerseiam vespertisum σe. id est sacrifieium laudis, oblationis &e. In Missa Moxarabum, Ae in epistola s. ISI DORI ad LUDIFRED. idem est soaraficium, quod in Antiphonario Gregoriara Milphona ad offerendum, de iaordinibus Romaκis ofertorium.
SACRISTAE pro Thesaurorum custode adeipitur. De eo CAESARI Usin Iibris miracularunir Dicto eomplatorio, quum elausisset oratorium c erat enim SACRISTΑὶ appariat ei Samator linteo praeein p. Idem, quem antea thesaurorum eastodem dixero, sacristam appellat. Hic autem Saerina Sacerdos crat ; nam illum Missam celebrasse narrat. Quam SACRISTAE Misiam eelebraturo ipse adHaree. Concilium Tolosanum A. D. Io 35. vetat, ne quis Ialeorum Eee Iesiastieas res ausit detinere, M Abbatiam monachorum, vel et σieorum Archidiaeonatum, neque Praepositaram , vel honorem Presbyteri, vel S
CRISTAE, seu magi Iri scholae , neque ullos honores ad jus praedictum pertine rer In Iuris Canon iei libris duo tituli habentur, quorum alter est de in cis S acristae, auer vero huie proximus de ogkio coodit. saerisae munia ibidem an Coneislo Toletaxo incerti temporis apud IVONEM definiuntnr, ut sint sacrormn vasorum , vestimentorum Ecclesiasti eorum , & totius thesauri Eeclesiae, ac Iuminarium euratores. cinodis amem ex ordine Romano , ut ibi praesertur, sunt, Arehidiacono subesse , tintinnabula pro horis ea non iis cis pulsare , pallia Se linteamina altaris, seu cuncta utensilia Melesiae eustodire . Inferioris ergo gradus in his titulis cussor esse traditur , quam saeν sa. At si non ubique locorum , in plerisque tamen loeis Saeeulo XIII. diis stinguebatur inter Sacristam, ac Thesaurariavi , majorque erat dignitas Theon rarii
132쪽
-ἰἰ, quam nodiae. Thesaurarius enim saeris vasis praeerat . saerista vero Nesam aris suberat, & munia custodis implebat, qualia in titulo Deere talium describuntur. Hi ne in antiquis statutis Ecclesiae eathedralis S. PAULLI LondiMψι THESAURARI Us, eapituli minister , totius Ecelesiae thesauri ex sis , πι fuat reliquiae , ιibri, vasa , vestimeata , ealtera , emees, eurtini, pulviani, pallia ,-o graua si ilia. Is Theotirarius SACRISTAM Db se habet
goadjutorem , eoMustodem. sacristae est eurare, at omnia quae ad divinam os fetum , O ad altaria in Eeelesia spectast, sint pura , integra , manda , nitida μύMiaoris ergo gradus in his Eeelesiis erat Saerista, quam Nesaurarius , adeo que re, de nomine distinguebantur. Apud cliniacenses erat major Saerista Eeelefiae , huteque suberant minores Saeristae , quos hebdomadarior vocabant. Vide BERNARDI ordinem cluesacrasem P. I. capp. 3I., O' Ix. SACRISTIA , quam diei mus, seu loeus, in quo indumenta, & vasa sa-Cra tum reeonduntur , tum ad peragenda divina ossicia sumuntur , Diaeoniis et , Scevophylaeii , & P. stophorii nomine olim a Graeeir designabatur ι hodie tamen Gνaeci non in Diae leo , sed in ipso Bemate ueris vestibus induuntur, nee ullum habent Me vophylacion Ecelesiae iunctum. quia saera vasa , & vestia menta propriis in aedibus, aliove tutiore ia loco, ALLATIO teste, indiff. de
Templis Graecorum recentias . roris μνππον Latinit vero pluribus defignata
est Saeristia ominibus, ut natariι , Secretar li, sacrarii , Reeeptorii c quo nomine SIDONIUS utitur ιib. ep. s7. γ, s' salutatorii, quod Episcopi praesertimc nam & de Presbyteris idem innuunt SEVERus SULPITIUS i. a. ciat. eam
x. , & GREGOR. Τωνινη. ι. a. bes. Fraης. c. 21. γ ante Missarum celebrati nem in ipso loco sedere , Ae Fidelium salutationes excipere consueverat. V. Diaco Micti M. PAsaecipuo ui M , SACRARIuM, SALuTATORIUM , & SECRETARI LM . SACRO, saerare, Benedicere. De biac proteoηt ad faeraηdum ignem. eracram igne projicias Iaeerdas aquam benedictam supeν eum . LANFRANCUS
SAL, salis benedictio anriquissima est, ut patet. Omηi Dominisa, quam aqua Maedιcta sit, unus eortim de Sale servit, σ quod renat , portat ad pro cessonem. Usus Reecenses. Sa, autem olim dabatur Catechumenis, ut ex RUGU,TINO ι a. co ses. eap. ri. sigηabar jam signo crueis, O eondiebare in Dis. Conei l. carthaei . tertium can. s. Placuit vi etiam per solemηs inor PasMIes dies racramentum eatet humeηst uou detur, ηisi solitum sal. Capitularia quoque CARO Ll MAGNI ιιλ 7. e. sso. praeeipiunt, ut in pascham te sacramenein Catechumenis non detur , sed tantum benedictum sal a saee doιibus pro eommuηione tribuatur. V de PlTHOEUM in gloss. ad ea citata Capitulae. Fraarieorum verba, & BIGNONIUM ia not. ad formul. ΜΑ CuLpHI lib. II. east. Φ a
SALARI A. SALARIUM, vaseu Ium ad salem reponendum. DES DERIVS Eoist. Aurisod dedi e Salariolas IV. ANACTEAS , quae pensant l. IH riem SALARIOLAM AN CTEAM pensantem ιib. I. Item aliam parvam,
SALUTARE , honorare , adorare. Est etiam, ubi de astari agitur , o Leulari. Mox Pontifex salutat alεare , o suscipit oblata3 . Ordo Roman. Salutare poparum , id est dicere Pax vobis, vel Domisar vobiscum. Et haee Salutatio
133쪽
Saeerdotalis dieitur. salataut Populum , inquit S. AUGUSTINUS M GOMnei lib. XXII .. eap. 3. , in rursur eadem ferventiori mee clamabaat. Facto eandem silentio, Seripturarum divinarum sunt tecta Solemnia. PETRUs DAώNIAN Us in opustolo Domitius vobiscum e. q. Sacerdotalis a tem Salutatis idcirco sit in xcelesia , ut se Sacerdor pacem babere cum rota plebe fideliam doceat. SALUTATIO Angeliea. V. Ava MARIA , & GLORIA IN ExCELsrs.sALUTATORIUM, idem quod Secretari um , Sacrista dic. V. SAc RisTra. Conser etiam GEORGIUM lib. I. de sit. R. P. pag. To. , ubi eum BONA,
CANGIO, RUINARTIO adversus BULEN GERUM ex D. GREG. N. lib.
II. ep. 3 . ad JOΗ. Rave ., α ιib. IV. ep. 34. ad MARINI AN. , quod &sentimus, statuit, Salutatorium a Secretario distinctum nequaquam fuisse . Salutatorium Sanctimonialium quoque Ece Iesiis adhaesisse multis probat FAs
SONIUS in Dis. de Puellaram Monoeriis p. 86. seqq. , ubi di alia de Sa
sALUTEM , α APOSTOLICAM BENEDICTIONEM, sermula initio
Pontificiarum litterarum adscribi solita. Non audiendus MARTINUS P. lonus, qui a C LETO ejus formulae initia repetit. Illa ne eulo VII. anti quior non est, quo in finem vergente JOANNES V. & SERGIUS I. ea usi sunt apud MABILLON. de re diplom. ιib. U. p. q36. ' lib. 6. p. 611. Sed ante LEONEM IX. .ci saucin GRAGOR UM MI non fuit sabili usu reiaeepta , ut PAPEBROCHI Us in coηatu ad Catal. Rom. Ponti . ubi de CLETO ,& GARNE RIUS ad lib. diurnum pag. 13 . animadverterunt; quod & plu ribu, eonfirmat CANTELIUS in Metropolit. Urbium histor. p. I f., ubi tamen sallitur, dum eam formulam omnium Principem adhibuisse a. CONSTANTINUM Papam seribit. SALVATOR. De hae voee s. AUGUSTINUS lib. s. eap. Iob de Trisia
sate hae e habet: Quod hebraice Iesus, Graece Soter, nostra ιoquutione Salvatον est; quod verbum latiηa lingua antea non habilat, sed habere poιerat, scat potuisquando voluit. Aliqui vocem hanc non tam probe latinam putant, quia Cia CERO Actione 4. in VERREM ita dixit et fotum Patroaum Miur issalae, sed etiam Sotera inscriptum Midi 3 hoe quaxtum es, ita magnum est , ut latina νηο Cerbo exprimi non possit: is est nimirum Soter, qui saltitem dedit. ΗENRICus STEPHANUS in Dictionario suo dicit et salvatoris vocem tamquam parum probam eruditiores religiose fugiunt, quemadmodum verbum Salvo, Dodaee ipsum satis latinare judicant. Sed adeeptis ab Ecclesia Catholica vocibus arti non erubeseamus, inquit BURIUS. SALVE REGINA . V. ΑΜ TipuoNA. Sunt aliqui ordines Regulares qui in Missae fine hane antiphonam flexis genibus recitant, immo Morara-her in fine Missae, si dies fuerit ferialis, aut festivus duarum, ut vocant, capparum , seu novem lectionum , addunt Salve Regina. μηdreas SCURIUS in suo ossicio B. V. Belgice reddito, seu potius depravato, etiam hanc Anis alphonam mire eorrupit. Vide PLAZZAM dic. devot. P. II. Haesul. v. 'SANCTA plurali numero, vel etiam SANCTUM singulari, Eucharistia. ordo Romηasa Et pertransit montifex in caput Sehodaae , O in gradu superιore, inclisato capite ad altare primo adorat SANCTA, σ stat semper inisclinatur sesque ad versum prophetalem . ΛMALΛRII vero Eatua et Episcopus
134쪽
NARDUINUS quidem de Can. Arausic. Embolo II. cap. t.. Eueharistiam singularis numeri, ae feminei generi vocabulo SANCTA denotari non invi- tua sitetur ι negat autem significari, quoties neutro genere sive in singulari, sive in plurali numero effertur. Verum praeter ordinem Romanum , de
A MALARIUM S. GREGORIUS Turonensis , ut GEORGIUS .nimadvertie
T. I. p. o. , HARDUINUM aperte refellit. Nam lib. I. de Guω. Martyrieap. Io. Judaei, inquit, vitriarii filius , quum apud chriniaηος pueror ail stadia litterarum exerceretur, quadam die,. dum. Mistarum festa in Basilicar beatae MARIAE celebrarenιar, ad partisipationem glariosi corporis, est' sanguinis Dominiis ei cum aliis lGaatibus i ans Iudaeus adeest . QUO SANCTO adsumpto, taudens ad domum patris revertiou Idem GREGORIUS in Historia Frane νum lib. III. eap. II. dum reseri, filiam THEODORICI Regis Italiae Arisvianam, veneno in Calicem', quo Sanguis Chrisu continebatur, instiis , matrem sustulisse , ita elamati Quid eontra haec miseri haeretiei respondebunt, ut in SANCTA eorum locum habeat inimicus 3 sanctum in singulari, ac plurali numero neutrius generis pro Eucharistia usurpatum . Confer sequentem
articulum .sANCTA SANCTI Si est haee Is omnibus Graecorum, & Orsentaliam Liturgiis notissima sermula. S. CYRILLUS Hierosobmitanut ear. myst. I.
Sacerdos dieit Sancta Sanctis O vos subseeitir, uηus Sanctur, unus Dominus Jefas chrinus. Constitutiones Apostolicae lib. 8. e. Is .. Episcopus, Saη cta sanctis , populus unus Sanctas , unus Dominus, unus chrinur in gloriam Dei Patris benedictas in saecula. Liturgia S. CHRYSO STOMIr elamat Saeercis Sancta Sanctis , chorus unar Sanctus, unus Dominus Jefas. ebrinur in gloriam Dei Patris. In Liturgia S. IACOBI Bib. Patia Gr- Lat. Parisia T. x. Sacerdos Sancta Sanctis clamat, & populus uaar Sanctur, unus Dominus Jesurchrissas in gloriam Dei Patris, evi gloria in Deevia saeculorum . Amen. IaLiturgia Graeca Alexandrina S. BASILII Renaud. T. I. pag. 31. Saeerdor e levat Spudicon, sive partem maiorem hostiae coniseratae quae in aliis ruinbri eis despolieon dieitue & elamate sancta Sanctir, dc populus unus Farer Saη-ctus, unus Filius Saactus, unus Spiritus Saactur L atque ita in Liturgiis e t eis , syriacis, AEthiopicis, chalaeis, de Graecis Alexandrinis ,. ia quarum nouinnullis confessioni Trinitatis additur doxologia, in aliis prolixior, brevior in aliis s in omnibus tamen tam Graeeorum, quam Orientalium Liturgiis Sanctagaxctis elata voce profertur. Atque ita prolatum fuisse apud Gotho. Hispaηοι, de Gallor, ut a toto populo audiri potuerit, mihi certum est, inquit LEM LEUS in Mis Monarab. p. quamvis rubrica nostri Missalis praescribat, ut submissa voce dieatur: nam modo partem efficit orationis, quam ad cominmixtionem Corporis , & Sanguinis Domini landunt. Αst olim ab ea oratione se junctum erat, de populus, vel Chorus post dictum Sancta Sanctis, quaedam canebat , quae Missali nostro omnino exciderunt. Suspicor tamen post raηcta Saactis id cantatum fuisse, quod Galli Trecanum appellabant, cominplectebaturque Fidei Catholieae consessionem de unius Deitatis trium Personarum distinctione, optimum eontra haereses Arrianorum Ee PriscilliaηMarum
antidotumi Treea ηum vero quod psallitur, inquit S. GERMANUS, si1κm ess
135쪽
edibolisae fides de Tria tυ .redulitate procedere 3 sic enim prisa In se da , cunda in tertia , in νώ om tertia in secunda , in jecunda notatur in prima , ita Pater in FAio, onerium Triaitatis complactis, Pater ia Filio, Fiatus is Spirita Sancto, spiritas sanctus in Filio, σ Filius ruris ia Patre. Unde patet, hane Te initatis eonis irem haud absimilem esse illi, quam post saηcta sanctis
populus in Oriante proferebat, unus Pater Sanctu , Mnus Fuius sanctus, uxus Spirιιών sis δαι σα Io pervetusto eodiee insignis Ecclesiae Andegavensis , reia se MARTE NIo de amis. EccL rito. lib. I. cap. q. art. s. n. 1. , ad hostiae in Casleem immissionem leguntur haec verbat Sanctum eum Sanctis, haee S erosancta commixtio σe. , de in altero ejusdem Ecclesiae Missali r Saxm eam Sanctis, σ eommixtio corporis σ Sauxiair Domisi adistri Iesu christi prosis dentibus oe bibentibus in vitam aeternam , amea. QEae a vetusto Gallicaηo ritu prosecta esse facile est dignoscere . olim de ante Communionem Diaconus clamabat Sancta Sanctis. SANCTA sANCTORUM , pars interior Presbyterii, de thbernaculo vicinior . Consuetud. corboea. Interim Domaas Abbar , Priores , O socii Maris Duincti mundens infra sancta Saactorum .... Post processionem adsce edant
juata Sancta Sanctorum, quidam bene cantantes adcedans fratres, quos praeviderit rebicantor i ra Sancta Sanctorum .
SimCTIFICARI, eonsecrari. s. CYPRIANUS ep. ad EPICTETUM
Fide tamen MABlLLON. comm. in Ordia. Roman. p. LXXX. SANCTUΛRIUM, sve Saerarium, & Presbyterium, tertia pars Eecte sae erat sub apside cancellis vel parietibus e elusa , ad quam ingressum tria Ostia Pandebant. In ea altare majus emin bat, Be aliud minus, quod Graeci Prothesin vocant, in quo dona praesentantur. Erant de Clericorum a Presbyterorum subsellia pro cujusque gradu de dignitate, de in loco editiori sedes Episcopalis. V. PRssam RiuM . In Consuetudinib. S. CORNELII conmpeadisu. Sanctuarium erat Sudarium, seu linteum sacrum, quo Christi Corinpus fuit i a Sepulero involutum r Omnes fiat in albis, σ fiat procesο , o d feratur Sanctuarium σe. V. MARTE NE lib. III. cap. II. Praeterea Sanctuarium Altaris ex RIVES erat velum , quo velabatur altare ne esset conspicuum. Porro SANCTUARIA voeabantur etiam r. Sanctorum Reliquiae. S.CREGORIUS M. l. IX. Epist. a. OPPORTUNUS Abbas Monanerii S. LEONTII, quod is qaincto Urbis miliaνio situm est, saactuaria ejusdem Martyris, quae de Ecclesia nomini ipsas dieata , is adstruit, furto sublata sunt , sibi deauo postulaι debere eoneedi. 1. quaedam vela, quibus Sanctorum reliquiae tangebantur, de veluti donum pretiosum a summis Ponti fiethus mitteb)ntur. GER MANUS, ejusque Collega in Epist. ad HORMIS DAM apud BARONIUM in notis ad Martyrol. die XU. Iunii r unde si Beatitudini irae videtur , μα-ctuaria Beatoriam Apostolorum PETRI O' PAULLI Ieckη dum morem, ei largiri praecipite. Brandea quoque dicebantur. Vide supra suo loco. fANCTULUS, patrinus. SANCTUs DEUS, SANCTUS FORTIS &e.. Vide TR is cimal. SANDALIA, quae in ordine Romano dicuntur etiam pecules, genus cal ceamenti , quo utuntur Episcopi, quum solemniter celebrant. V. COMPAGI. Longe aliud Sandaliam apud PURICELLUM Monum. βυι. Ambros p. 938
136쪽
Mnifieat, ubi de S. CALDINo Archie p. legituri Mediola in venit cad.
6 17. s. Sept. s' ιη Moηι sterio curevallis moram traxit , ubi a MediolaηeUι-sus paratum equum Sandalio coopertam adsceadiis σ inde ad Ecelesiam B. AMBROSII s postea ad Ecelesiam majorem pallium super eaput auratum habens, quod eum quatuor basis a confaraneriis portabatur . Hic Sandalium nil aliud fignifieat, nisi pannum, seu linteum seri cum vulgo aendate , Zeacado , quo equus & baldaehinum cooperiebantur.
SANDAPILA, Lectiea , seu feretri genus, quo defunctorum cadavera
efferuntur. Hinc Sandapilarii, qui ea efferebant. V. COPIATAE.
eo ora defunctorum eondita in eo absumi coestat intra quadragesimum diem. Sanctus AUGUSTINUS de Civitate Dei lib. I 8. Aream , in qua mortaην poni
tur , omes jam Sareopbagum vocant.
SARTAGO. Cruciamentum Sartaginis vetus esse reperitur. De eo Machab. lib. a. e. I. Rex jussit sartagines σ olus aeneas Deeeadi. Et paullo st ι Iussit ignem admoveri, o adbae Diraatem torreri in Sartagine. Haec ibi. JOSEPHUS item lib. de Maehab. de Sart 1gine frequenter meminit, ut quum ait: Stabat flammiuomIs ignibas Deeensa Sarrago ad torrendam praepara. a passuros effre. Inferius autem se r univomam Sartagiηem sponte consceηdit. Ac iterum t Flammiuomae addicta sartagini σc. Frequens est mentio in Achis Martyrum de Sartagine. Vide Martyrol. Rom. XVIII. April. , di GΛLLONIUM Iib. de Ianctor. Harur. eruciatibus cap. 7.
SCHINON , inter donaria DESIDERII Antissidiorensis reeensetur, forte pro SION , seu colatorio. Vide GEORGIUM T. I. p. cXIII. seq. SCHOLA S. AMBROS II, euius frequens mentio in ritibus die. Medio lanensis Ecelesiae, Vegiones & Vegionissae, seu senes , queis inter reliqua incumbit panem, & vinum offerre in Missa solemni. SCHOLA BAIILICAE , Collegium Cleri eorum Baslieariorum. ordo
Romanus BENEDICTI Canoni ei de Letania Majore δε auum autem vexerit pro cessio, inquit , aηte coloseum . Subdiaeσκων regioηarius incipit septiformem Eetaniam . Basiliearii mero respondeat illad idem usque ad seρι imum. Huius seli lae Caput Prior BUIicarioram vocabatur .
SCHOLA CANTORUM in Urbe eommanis erat, inquit PETRUs URBEVETANUS in MC Scholiis ad Vitam LEON. IV., & stationes, pr cessiones, ae festa prineipalia Ecelesiarum Urbis sequebaturi qua in schola
pueri non solum in cantu , & lectione, sed etiam in saetis litteris, ac disti plinis, moribusque instituebantur, in communi viventea. Ex hae sch la, quam ab HILARO Papa a. cire. CCCCLXII. institutam anxit, fovitque S. GREGORIUS M. , SERGIUS vero II. instauravit, plures Romani Pontifices prodierunt, ut SERGIUS I. N II., CREGORIUS II., STEPHANUS III. , & PAULLUS I. Ex privilegis , quod in lib. diurno eap. 7. tit. I s. exstat, GARNE RIUS conjecit, ordinem, seu Scholam cantorum ex orphan trophiis suppletam fuisset sed sortasse rectius dixisset, suisse illam Orpbanotrophium ι quo nomine multo ante SERGIUM II., qui A. DCCCXLIV. Pontifex dictus fuit , voeatam sui se auctor est in ejusdem SERGII Vita AN Α- Tom. II. S ST
137쪽
sTAS IIII. Immo ipsum illud, ad quod ea GARNERIUs addotavit , Pri .
Oilegium, selio Iam Cantorum orphanotrophii vocabulo designat. Eodem nomine ea donatur in veteri charta Monasterii Subiacensis a GALLET edita in lib. de Primis. p. Is . I in ea enim A. DCCCCXIX. oeeutrit JΟ-HANNES rea. Subdiaeonas S. R. E. , & Prim ieerius scholae cantorum , quae appellatur Orphanotrophio. Nimirum primus huns Collegii Primiserius voea isbatur , ejus erat toti orphanotrophio praeesse, ordinemque psallendi iti Choro pro dierum so Iemnitate praefigere. Vide HUGONEM VICTORINUM de saeram. lib. II. eap. I 8. Huic scholae eum ηοηnullis praediis duo
habitacula S. GREGORIUS M., uti in ejus Vita seribit JOHANNES Diaconus Lib. II. eap. 6. , scilicet alterum sub gradibus Basilicae Beati PETRI Apostoli , alteram vero sub Lateranensis Patriarchii domibur fabricavit. Temporibus quoque S. PETRI DAMIANI septem Subdiaeonis ex veteri eonsuetudine veluti primoribus constabat, non exclusis certe inferiorum graduum Cleri eis, qui in eadem erudiebantur. Vide BARON. ad ann. I 37. n. I s. Eca x. Quandonam Romae sublata sit schola cantorum sub Primicerio communiter viventium, nusquam reperio, inquit BONA lib. I. cap. as. Tamen a. Ias x. adhuc viguisse ex eonventione constat inter Lateranensem Basili eam,di Primicerium, ae Scholam Cantorum tune inita, quam recitat Caesar Card. RAS PONIUS de Basil. Latera . lib. I. eap. 4. Porro Roma ad alias civitates eadem institutio propagata est, praesertim in Galliis , & in Germaniar abrogata etiam Cantorum communi vita , schola tamen remansit r imis reo Concilii Tridentisi deereto Sest. XXIII. de Morm. cap. I 8. Schola Canintorum, ubi, qui in Seminario degunt, cantu erudiantur, eonfirmata est.
Vide GEORGIUM T. II. p. cXH seqq. , & MORETTVM de Herbi. p. 39. seq. SCHOLA CRUCIS. Ejus in ordinibus Romaηis, praesertim vero iaordine CENCII frequens mentio. Petras MORETTVS in appendice ad
Iucubrationem de Presbyterio , ubi aliam inserit lucubratiunculam, cui titulus: conjecturae de veteri schola erucis, eoIlegio Rectoram Rzm. nae Fraternitatis, atriusque vestigiis, existimat, scolam erucis antiquitus suisse collegium e variis Palatinis conflatum , in quo aliquot Altaris Ministri censerentur, cuiusmodi nune sunt sacrista , Subdiaeoni Apostoliet , oe Magistri eae remoniarum . olim forte, inquit Vir clarus, e subdiaconis eligebantur, qui hujusmodi munia obirent, & pars saltem scholae erueis eonstabat ex ipsis
Apostolicis subdiatonis, ut ex subseriptionibus in litteris INNOCENTII , GELASII, 3e HONORII II. liquet. Verum, inquit GEORGl Us T. II. p. LV., si conjecturas conjecturis addere fas est, sorte se hola Crueis suit sodali
tium quorumdam Clericorum, qui diebus Stationum eruces Basili earum ad Ecclesiam, in quo Statio erat, deferebant. Antiqui enim in oris fuit, ut praeter crucem stationalem a Subdiacono praelatam, aliae eruces deferrentur. Ordo Romanus I. adnotat, Ponti fleem, Missa completa, in presbyterium descendisse, ubi Episeopi primum ab eo benedictionem petebant , deinde Presbyteri, Monaehi, schola eantorum, milites vexilla portantes , baju-li, eerostatarii, Aeolythi j inuae caneellorum praefides 3 σ pou eos extra pre,isterium eruces portantes s denique Mansionarii juniores. Extremo fere loco hi eruet seri, seu Muroferi memorantur ι quare inter subdiaconos non
138쪽
esse adnumerandi videntur. Idem ordo, ubi de Ciero Apostolieo , seu de iis agit, qui Pontificem praeeunt ad Ecclesias stationum , diebus festis ibi .dem Pontificem in presbyterio expectantes, inter hos enumerat supplementurium, oe boulor, o reliquos, qui crucer portant. Quare hi erucigeri videntur fuisse ii, qui eruces Basilicarum, & aliquarum Ecclesiarum Urbis praeserebant .sCHOLA LECTORUM. Eeelesiae Romanae exemplo in aliis quoque Eeelesiis scholae Lectorum institutae, aut restitutae sunt. LE ID RADti SArchiepiscopus LugdώηeUu in Epistola ad CAROLUM Magnum scribit i Praeter baee vero habeo SCHOLAS LECTORUM , non solam qui ineiorum Iecti nibus exercentur, sed etiam is divinorum librorum meditatione Diritalis intelligentiae fractum eo equantur. Primicerius Lectorum Scholae praeerat. Vide
GEORGIUM T. II. p. XCIX.sCHOLA VIRGARIORUM , Collegium Cantorum, de quo jam diximus, a virgis, quas in manibus serebant, sie appellatum.
SCHOLASTICUS. Λ scholis scholares, er scholastici dicti, qui in eis
exereebantur. Hae e prima hujus vocis adceptio. Altera pro erudito. HIERONYMUS libro de Hris illustribus eap. XCVIII. Serapion Thmueor Dife pur, qui ob elegantiam tuenti, cognomen Scholastici meruit. GENNADIUS in catalogo eap. LXXXIV . Prosper homo Aquitanicae regionis, sermone schola. nicus, Er adsertionibus nervosas. Disosias PETAVIUS illud SYNESII ad epist. CV. cura , at haec Sebolanici seiaat , utrovis modo explicat , quum ait: Seholasticos appellat eraditos, ae politos hominer, qui in Musaeo Alexandrino litteris vaeabant i quive alias eleganti erant ingenio , ae bonis artibus exercitato. Tertium hujus vocabuli usum suggerit inter alios Heriberiar ROS EIDUS in Onomastico ad ritas Patram ι nempe pro Advocato, qui publice ex ossicio eaussas agere is probaturque in primis ex ea-none XIII. Coneilii Sardicensis, ex cod. Theod. ι. 2. de concusi. advocat. , Ecex titulo XCVII. Collectionis Afrisanae. Quartam Scholasti ei sgnificationem invexerunt, praesertim in Gallias, saecula recentiora r ex quo sancitum est a CAROLO Magno, ut se holae fierent per singula monasteria, vel episcopiar hinc enim in Ecclesiis eat hedralibus institutae sunt magistrales praehendae, quae in eorum subsidium cederent, qui artium studiis, & scholis praeficerentur. Hanc praebendam qui obtinet, hodieque Scholasticas seu Scholarier appellatur, seu eaput scholae. SCILLA. V. SE ILLA.sCRINIARIVS a Serinio dictus est , quod est area; qua servantur
pretiosiora, & secretiora , ut scriptiones. XII. porro in Romana Ecclesia erant Seriniarii, qui scrinia publiea seripturarum S. R. E. curabant. Epistolas a Cancellatio, & Proto seriniario dictatas scribebant, instrumenta, donationes , venditiones , & reliqua ejusmodi conficiebant. Horum munus cum Notaria tu saepe conjunctum erat. Conser GΛLLETTUM de Primicer.
SCRINIUM sanctum Apostolieae Sedis . archivum, seu Ioeus ubi ia- strumenta, aliaque acta publiea adservantur. SCRUTINIUM erat amo illa, quae certis Quadragesimae diebus re S x lebrari
139쪽
lebrari consueverat super careebumenis , de eampisentibui prox ithe laeto Baptissmate tingendis. Tota in preeibus positλ erat, exorcismis , de traditione tum Symboli, ae . eius redditione, tum orationis Dominicae r quae omnia intra Missarum sis lemnia peragebantur. Septem juxta consuetudinem mattae Eeelesiae celebrata sussse Scrutinia , consentiunt omnes. Porro hebdomadum & Feriarum, quibus serutinia habebantur, distributio in ordine Romano haec erat. Agebatur hebdomade tertia primum serutinium Feria quarta, & se eundum Sabbatho et hebdomade quarta scrutinium tertium Feria designanda, illudque in Aurium aperitioner hebdomade quincta strutinium quartum, de quintium: ac demum scrutinium sextum hebdomade ultima ante Pascha,& Sabbatho Sancto scrutinium septimum cum Baptismatis eoi Iatione. Res aliter se habet apud DURANDUM Libro VI. capite 1 s. qui duo serutinia adsignat tertiae hebdomadae, alia duo quartae, quinctum Zesextum quinctae , & septimum postremae t docetque , sex priora perasta suisse Feria quarta, & Sabbatho , septimum Feria quarta . Varietates alias profert Edmundus MARTE NIVS de antiquis Ecclesiae Mitibus Libro I. capite I. rtietilo XI. m. 3. Adi etiam & TROM BELLIUM Tom. I. de Bapt. dis V. Iect. ρ., O P. DE RUBEIs de saer. Forojuι. Ritib. eapp. X. XI. XII., ubi diserimina inter ordinis Romani, de AqMissensis Ecclesiae strutinia erudite
SCUROLUM. Locus ut plurimum subterraneus, de obseurus, sub quo vel in quo conservantur, seu custodiuntur Corpora sanctorum , vel Reliquiae , alias confeso. Nomen usitatum etiam apud Mediolanenses tam iaTestamentis, quam aliis Scripturis eum publieis, tum privatis. Vide Co Nis Essio . Scurolum etiam , licet improprie , dicitur Iocus ille, in quo Feria quincta in Coena Domini reponitur SS. Sacramentum. SCUTELLA, patenae genus in modum caritatis lauti. S. GREGORIUS lib. XII. ep. 11. ad PETRUM Sisiliae subdiaeonum seribit , se audivisse , uxorem cujusdam REDEMPTI jam morituram, uram eoncham aris
genti audis terbis et enumdari , in libertis suis tradi dixisse ι SCUTELLAM quoque ARGENTEAM monasterio cuidam reliquisse . Quare GREGORI Us eidem
PETRO Subdiacono mandat , ut in utrisque voluntatem ejus per omnia imple ri curet, ne ex rebar minimis preeata ma ora capiamus. s. LEODOBODUS Abbas Maia neηsis ei rea Ann. D. 6so. testamento donavit monasterio B. PE-Horiacensis SCUTELLAM AUREAM , quae habet in medio estiem eapitis homiais, & SCUTELLAS dua, MINOR Es Masile fer DEAURATAS , quae babeat in medio CRUCES niellatas. cluniaeenses feria V. in Coena Domini recondebant patenam inter SCUTELLAS AUREAS , o' adhue SC TELLAS Dier tabulas arteat ear, quae factae fuat ad textum Evangelii. Ea aram porro peculiaris usus in Ecelesia fuit ad euietiar in hujusmodi vasis benedicendas, ae populo distribuendas. In veteri indieulo Reliquiarum Monanerii Anianensis recensetur inter alia particula verae erucis, quae fuit Imperatoris cPolitaai. Item alia, quae es ineastrata is auro oe semper manet
M SCUTELLA , est. ARGENTER CAROLI M. Videtur igitur seu-tella haee theeam signifieare instar seu tellae effictam .sCΥPHUS, cujus in ordinibus Romanis, de apud ANASTASIUM sae
140쪽
pe fit mentio. Sophi definiuntur a MABILLONIO, ealiser mἱηNeriales, qui
manu tenebantur ab Aeolythis oblationum tempore. Apud ISIDORUM in libris Originam Sophus inter vasa vinaria, & aquaria Veterum confertur,& est vas, in quo manus lavamus. Hinc vero VICECOMES arguit, Syphum fuisse urcei genus , quo aqua in calicem fundebatur 3 sed CANGI Usset te ex verbis Romaηi ordinis I. eolligit, Sopbum inter ea saera vasa enumeratum fuisse , in quae vini oblationes ex maiori calice refundebantur . Est etiam Sophus colatorium. BALDRICUS Voviornensis in chronico cameraeeui lib. I. cap. 6 . Sophumque argenteum , quem diebus fessis Sabdiaeoni is maxibus ferunt, calices quoque eum aliis ornameηtis Ecclesiae fecit: Qui hie S phas argenteus a Subdia eonis serendus, est Sion, seu colatorium. V. SION .sECRETA. Λ MALARIUS de Eceles. ossie. lib. III. cap. 12. Secreta, inquit , ideo nomiηatur, quia stereto dieitur. In hae primo nominatur hostia, sive Derseiam, oblatior in bae precatur sacerdos per eamdem hostiam purgariusquequaque. Sacerdotis solius es soli Deo offerre Sacrificium, ae ideo quia
Deo eogitaιionibus loquimar, non est necessaria vox reboans, sed verba ad hoetaηtum, ut eisdem admoneatur Saeerdos , quid eogitare debeat. Et paucis interjectis: Ibod ad solum Saeerdotem pertinet, idest immolatio panis, O vini, δε-
ereto agitur. Vide GEORGIUM lib. III. eap. x . Concilium Eboracensera uia secretum Missae frequeηter inveaitur aut seriptorum falsitate , aut libroram vetustate eorruptam , ita ut distincte legi non possit, Archidiaconorum follieitudo provideat, ut in singulis Ecelesiis ad veram, probatam exemplar canon Missae eam omni diligentia eorrigatur. Hoc enim vero Secretam totum Cano
nem significat. SECRETARIUM . seeretarii nomen, praesertim in jure civili Romanorum , usurpari solet ad signifieandum locum, in quo Judiees caussas dilautiunt. At apud rerum saerarum Seriptores pro loco ad vestes Missales induendas ,& ad Eeelesiae ornamenta adservanda destinato sumitur . Duo autem in una Eeelesia sere semper sunt steretaria aedificata, quorum alterum saeris Pontificum ornamentis induendis adeommodatum erato in altero pretiosa Christi supellex, saeerque thesaurus, piis usibus insumendus, servabatur rquae loca primum Sacrarium , de Seeretarium , deinde Saeristariam domum deSaeristiam medio aevo nuncupari placuit. Extruebantur autem haec secretaria & in inseriore parte navis Eeelesiae ad austrum , & in superiori ei rea absidam. Egregie filum, & nomen utriusque Secretarii nobis exhibuit
S. PAULLINUS in Epistola ad SEVERUM missa A. D. os . , ubi Nolanam
Basilicam deseribens , de See retariis ejusdem Basilicae hae e perhibet i In Secretarrir vero duobus, quae supra dixi circa apsidem se, hi versus indicant efficia singuloram . A dextra a dis Hie Deus est veneranda penas qua conditur , er qua Promitar alma saeri pompa ministerii.
Si quem Dacta tenet medita ηda in lege voluntar . Hie poterit residens saeris intendere libris.
Utrumque loeum paullo ante iacilius PAULLINUS ex ipsa strinura eος.