장음표시 사용
131쪽
ν8 De Im atIove Christi supervenientia sibi ad laudem Iem- Christi perpeti : quia post hyemem
sequiturςstas;post noctem redit dies, ct post tempestatem serenitas magna.
CAP. IX. De earentia omnis solatis.
cum adest divinum. Magnum veli est , & valde magnum tabumano , qua divino posse carere sotio: ct pro honore Dei libenter exilium cordis velle sustinere: & in nul- ilo seipsum quaerere, nec ad proprium meritum respicere.Qujd magni est,si 'hilaris sis, & devotus, advenientegratia λ Optabilis cunctis haec hora. Satis suaviter equitat, quem Fratia Dei portat. Et quid mirum, si onus non sentit: qui portatur ab Omnipotente, & ducitur a summo Doctore Z ,Σ. Libenter habemus aliquid proselatio , & dissiculter homo exuitura se ipso. Vicit sanctus Martyr Laurentius sarculum cum suo Sacerdote ;quia omne, quod in mundo delectabile videbatur, despexit: & summum Dei Sacerdotem Sixtum , quem ma
ΣimE diligebat pro amore Christi
132쪽
etiam a se tolli clementer serebat. Amore igitur Creatoris amorem hominis superavit e & pro humano solatio divinum beneplacitum magis elegit. Ita & tu aliquem necessarium ci dilectum amicum pro amore Dei disce relinquere. Nec graviter feraS, cdm ab amico derelictus fueris,sciens
uoniam oportet nos omnes tandem
. ab invicem separari. . Multiun , & diu oportet hominem in se ipso certare , antequam
ii scat se ipsum plenὰ superare, & totum affectum suum plenE in Deum trahere. Quando homo stat super seipsum ; facith labitur ad consolati
nes humanas . Sed Verus amator
Christi , & studiosus sectator virtutum non cadit super consolationes , nec quςrit tales sensibiles dulcedines: Ied magis fortes exercitationes , di pro Christo duros sustinere labores.
4. Cum igitur spiritualis conso- , latio a. Deo datur , cum gratiarum actione accipe eam e sed Dei munus intellige esse Mo tuum meritum. Noli extolli , noli nimium gaudere , nec inaniter praesumere : sedes o magis humilior ex dono , cautior quoque ει timoratior in cunctis actibus tuiS:
quoniam transibit hora illa.& seque-
133쪽
tur tentatio. Cum ablata fuerit cordi solatio,non statim desperes: sed cum humilitate,& patientia, ex pecta cce testem visitationem: quoniam potenSest Deus ampliorem tibi redonare igratiam,& consolationem. Istud non est novum , nec alienum viam Dei eXpertis: quia in magnis Sanctis, Min antiquis Prophetis ivit talis saepe alternationis modus. 3
1. Unde quidam sp sente jam gratia dicebat o Ego dixi in abundantia mea , non movebor in aeternum. Absente verb gratia, quid in se
suerid expertus , adjungit dicens et . Avertisti iaciem tuam a me,& iactus sum conturbatus . Inter haec tamen
nequaquam desperat, sed instantilis Dominum rogat , & dicit : Ad te Domine clamabo , & ad Deum
meum deprecabor . Denique orationis suae fructum reportat , &seeXauditum testatur dicensr Audivit Dominus , & misertus est mei: Dominus factus est adjutor meus . Sed in quo λ Convertisti, inquit, planctum meum in gaudium, di circumdedisti me laetitia. Et si sic actum est cum magnis Sanctis, non est desperandum nobis infirmis , & pauperibus, si interdum in stivore, & interdum
134쪽
Lder II. cap. IX. at dum in frigiditate sumus; quoniam spiritus venit , & recedit secundum suae voluntatis beneplacitum . Unde beatus Iob ait: Visitas eum diluculo, et subi id probas illum. 6. Super quid igitur sperare possum, aut in quo confidere debeo , nisi in sola magna misericordia Dei rein sola spe gratiae caelestis Sive enim' adsint homines boni, sive devoti fratres , & amici fideles, sive libri sancti, vel tractatus pulchri, sive dulciscantuS , & hymni; omnia haec modicum iuvant, modicum sapiunt,quando desertus sum a gratia , ct in propria paupertate relictus . Tunc non est melius remedium , quὶm patientia , de abnegatio mei in voluntate Dei. . Nunquam inveni aliquem ta re Iigiosum, & devotu,qui non habuerit Interdum gratiae subtractione aut nosenserit servoris detrimentum. Nullus Sanctus fuit tam altE raptus , de illuminatus,qui prius vel postea non fuerit tentatus. Non enim dignus est alta Dei contemplatione , qui pro
Deo non est exercitatus aliqua tribulatione . Solet enim sequentis consolationis tentatio praecedens esse
135쪽
coelestis promittitur consolatio . Qui vicerit, inquit, dabo ei edere de li- .gno vitae. 8. Datur etiam consolatio divina , ut homo fortior sit ad sustinendum adversa. Sequitur etiam tentatio , ne se elevet de bono. Non dormit diabolus , nec caro adhuc mo tua est; ideb non cesses praeparare te
ad certamen , quia a dextris, & li sinistris sunt hostes , qui nunquam
CAP. X. De gratitudine pro gratia Dei. x. UR quaeris quietem, cum natus sis ad laborem Po- ne te ad patientiam magis qu1m ad consolationem .' & ad crucem portandam magis qu1m ad laetitiam.Quis enim saecularium,non libenter consolationem, de laetitiam spiritualem acciperet, si semper obtinere posset λ Excediant enim spiritualeS consolationes, omnes mundi delicias,& carnis voluptateS.Na omnes deliciae mundanae,aut turpeS,aut vanae sunt. Spirituales vero deliciae, GIae iucundae, & honestae,eX Virtutibus progenitae, di a Deo puris mentibus
136쪽
LIber II Cap. X. 8 Itibus infusae. Sed istis divinis consolationibus, nemo semper pro suo affectu frui valet r quia tempuS tenta tionis non diu cenat. Σ. Multum contrariatur supernae
visitationi falsa libertas animi , remagna confidentia sui . Deus benEfacit consolationis gratiam dando ;sed homo male agit,non totum Deo, cum gratiarum actione retribuendo. Et ideo no possunt in nobis dona gratiae fluere, quia ingrati sumus Auctori r nec totum refundimus fontali origini . Semper enim debetur gratia dignὶ gratias reserenti r & aufertur ab elato , quod dari solet humili. a. Nolo consolationem, quae mihi auferet compunctionemr nec assecto contemplationem , quae ducit in elationem. Non enim omne altum , sanctum ; nec omne desiderium , purum ; nec omne dulce , bonum ; nec omne charum , gratum Deo . Libenter accepto gratiam unde humilior , di timoratior inveniar , atque ad relinquendum me paratior fiam . D ctus dono gratiae, & eruditus su tractionis verbere non sibi audebitruidpiam boni attribueret sed potius
e pauperem,& nudum confitebitur.
137쪽
adscribe, quod tuum est: hoe est Deo gratias pro gratia tribue ; tibi autem 1 oli culpam , & dignam poenam pro culpa deberi sentias. 4. Pone te semper ad infimum ,& dabitur tibi silminum , nam silmmuni non stat sine infimo . Summi Srcti apud Deum, minimi sunt apud se. Et qua nid gloriosiores , tanto in se humiliores. Pleni veritate & gloria coelesti non sunt vanae gloriae cupidi . In Deo fundati, & confirmati, nullo modo possunt esse elati. Et qui totum Deo adscribunt quicquid boni
acceperunt, gloriam ab invicem non
quaerunt : sed gloriam , quae a solo Deo est, volunt: & Deum in se & in omnibus Sanctis laudare super omnia cupiunt, & in id ipsum tendunt.
s. Esto igitur gratus pro minimo, & eris dignus maiora accipere. Sit tibi minimum etiam pro maXimo : & magis contemptibile pro speciali dono . Si dignitas datoris inspicitur, nullum datum parvum, aut nimis vile videbitur. Non enim parvum est , quod a summo Deo donatur . Etiam si poenas, & verbera donaverit,pratum esse debet quia semper pro salute nostra facit, quicquid nobis advenire permittit . ulli gratiam
138쪽
L Uer II. Cap.X. 81tiam Dei retinere desiderat, sit gratus pro gratia data, patienS pro ablata . oret, ut redeat, cautin siit.. ct humilis, ne amittat. CAP. XI. De paucitate amara rum Crucis
r. V ABET Iesus nune mul- tos amatores Regni sui
Julatores suae crucis. Habet multos desideratores consolationis, sed paucos tribulationis. Plures invenit socios mensς,sed paucos abstinantiq.Οmnes volunt cum Christo gaudere, sedi pauci volunt pro ipso aliquid sustinere . Μulti Iesum sequuntur usque ad fractionem panis: sed pauci ad bibendum calicem passionis . Multi miracula ejus venerantur , sed pauci. ignominiam crucis sequvotur. Mul- ti Iesum d ligunt, quamdiu adversa non contingunt.Multi illum laudant, . ci benedicunt, quamdiu consolationes aliquas ab ipso percipiunt. Si autem Iesus se absconderit , di modi-' cum: eos reliqueri t, aut in querimoniam , Vel in dejectionem nimiam
139쪽
85 De Imitatione Chrytisum , & non propter suam propriam
aliquam consolatione diligunt,ipsiana in omni tribulatione,&iangustia cor- dis , sicut in summa consolatione benedicunt . Et si nunquam eis consolationem dare vellet , ipsum tamen semper laudarent, & semper gratias
3. o quantam potest et mo Iesu
purus: nullo proprio commodo, Vel amore permixtus d Nonne omnes
mercenarii sunt dicendi, qui consolationes semper quaerunt Nonne amatores sui magis , quam Christi probantur, qui sua commoda , di lucra semper meditantur 3 Ubi invenietur talis , qui velit Deo servire gratis p . Raro invenitur tam spiritualis aliquis , qui omnibus sit nudatus . Nam verum pauperem spiritu, & ab omni creatura nudum quis inveniet8 Procul & de ultimis finibus pretium ejus . Si dederit homo omnem su stantiam suam adhuc nihil est. Et si fecerit poenitentiam magnam,adhuc exiguum est. Et si apprehenderit omnem scientiam adhuc longδ est Et si
habuerit virtutem magnam & deVO-tionem nimis ardentem, adhuc muI-
tum sibi deest: unum scilicet . quod
140쪽
Li3er II cap. XI. r rsum me sibi necessarium est . Quid illud Z Ut omnibus relictis , se relinquat δε li se totaliter exeat, nihilque
de privato amore retineat. Climque omnia fecerit, quae iacienda noverit,
nihil se fecisse sentiat. 7. Non grande ponderet , quod grande aestimari possit di sed in veritate servum inutilem se pronunciet ;sicut Veritas ait: cstm seceritis omnia , quae praecepta vobis sunt, dicite , quia servi inutiles sumus. Tunc VerE pauper , & nudus spiritu esse poterit , & cum Propheta dicere . Quia unicus , & pauper sum ego. Nemo tamen isto ditior , nemo tamen liberior , nemo potentior , qui scit se , & omnia relinquere , & ad insimum se ponere.
CAP. XII. De Regia via sanctae
tuam , & sequere Iesum . Sed durias erit audire illud extremum verbum tDiscedite 1 me maledicti, in ignem ςternum.Qui enim modb libenter audiunt , & sequuntur verbum crucis.