장음표시 사용
131쪽
De priori dubitatione aliud dicere non habemus, quam verisimile non esse, Dioscoridem suo arbitratu finxisse huiusmodi interpretationE , sed
potius alicuius G ci auctoritatem secutum. non habemus quidem alium ex antiquis auctorem, qui illam comprobet, sed neque est, qui refellatrquando nec Galenus illam explodit; licet enim di xerit, videri sibi dictis Hippocratis congruens , bdellam accipi pro animali, tamen hoc no vetat, quominus verum si eodem Nocabulo venam varicosam, sanguifluam aliquando significari. nee etia aliquis merito reflciat Dioscoridis huius au toritatem, quoniam Galenus in proemio libri, in quo linguas Hippocratis explanat, auctoremi iam Uimare minus videatur; animaduertere est enim assi eo non, ut minus fidum interpretem, erexplanatorem vocabulorum Hippocratis, redaragui, sed ut eum, qui Nocabulorum Hippocratis interpretationem professus, ne tertiam quidem Llorum partem exposuerit, ac multum opera ρ
suerit in iis explicandis, ρος nusii notio a non erant. alioqui probabale est ad rerum similitudinem antimu aduertamus, venam Naricosam anλ- λα', vocatam translata appellatione ab an
mali, quod ab emulgendo, quod Grsee Λλ-
λων dicitur, βδέλα nuncupatum in. Nidere ea.
autem in brutis, qns quotidie passim secantur. quasdam sanguinis portiones tereti figura, qua sanguifuga formam per1picue praefestrunt, quo, si Oel leuissime ma rubus tractes , sanguinem pau'. H lain
132쪽
Iatim quasi fundere videas,non in veluti ex uase sanguis funditur ,sed ipse, qui eo pacto coaceruatus est, sanguis sensim ipsis attrectatu liquescis . cui rei simile quid in hominibuου aliquando fieri negare non est, quod Grsci antiquitus nomine Obs militudinem translato βδε dixerunt. De altera dubitatione plura dicenda sunt. scilicet quaritur, Hra interpretatio Hippocratis verbis aptior sit, Galent ne, an Dioscoridis. Galenus contra Dioscoridε alio argi Do usus
non est,praeter sui ipsius testimonium, qui scilicet aliquando hirudinem intra nares alicuius se vidisse asseruis.aliqui postea se confirmasse Galeni femtentiam existimant ista ratione, quod Herodotus, cuius dialecti penitus similes Hippocraticis aseruditis omnibus esse putantur, infecundo libro haud dubie bdellam pro hirudine accepit.
Dioscoridis autem rationes ab antiquis tradistas habemus nussas. plura tamen sunt, qua G lenisententis aduersantia, Dioscoridis interprorationem Hippocratis orationi congruam esse demonstrant, inquit Hippocrates . si cuipiam sauces
implentur sanguine saepe fingulis diebus, ac noctis 3 ct cet. ergo, si bdella sanguisugam significat,
poterilsanguisuga multos dies haerere Ducibus alicuius i so ignaro. hoc autem pluribus de causisi u/edibile , absurdum est. prima enim sanguia,
fuga tandiu fixa manere, o sanguine trabere non . palest: nam in dies experimur,quod ubi sanguine
se impleuerit , subito decidit. deinde feri non pγ
133쪽
test, ut cruciatus, hirudo inducit, tandia sustineatur. 'uod illa ostendunt, qus Plinius de elefantis scribit Octbui libri capite decimo, Cruciatum potu maximum sentiunt hausta hirudine, qua sanguisugam cepisse appellari aduertor haec ubi in ipso anima canali se fixit intolerando afficit d lore. ostendit etiam Columella ctim de bobus i quitur sexti libri capite decimoctauo, mavam perniciem saepe affert hirudo hausta cum aquar ea adhsrras faucibus sanguinem ducit, incremtiosuo transitum cibis praecluditi fieri quidem potest, ut imprudens aliquis hauriat sanguisugam, ut si ἐ sordido fonte auidius bibat, vel ut Nicander ait
νοτο- ει, id en, Aut oculos quando circum nox funditur atra, Hauriat ut, sese ad situlam sine mente reclinat; at Dioscorides sexto libro ait, deuoratas hirudines dignosci argumeto,quod imaso suctus cuiusdam sentituri an igitur si faucibus erit suctus non sentietur, ac latere tandiu posse credibile ent tamen Hippocrates huius argumenti mentionem non fecit, ut nec doloris, de quo Tlinius O Columella locuti sunt, quod tame erae maxime opportunum, si de bdella animali verba faciebat. tacuit etiam id, quod Galenum maxime adduxit, ut sanguisugam deuoratam, atque aiateram intra nares amam coniiceret; videlicet potum aquarum, in quibus hirudines versari compertum sit. hoc enim Nno argumento in utraque
134쪽
historia usus Galenus reperitur. Insupersi dιICLter animaduertas, intelliges tam absentibus, qua praesentibus lis, qus narrantur ab Hippocrate, fieri posse, ut hirudo in os alicuius repat . quamobrε inania ad hanc rem conliciendam argumenta proposuisset. nonne aliquis, cui caput antea doluit,
aut tu sim habuit, aut febriit, aut pectoris, vel dorsi dolore laborauit, sitire aque potest, atque alius, cui nihil dictorum acciderit e eidemquemtienti nonne ct illud euenire potest, ut sordido ex fonte bibat,aut vase aliquo,in quo hirudines sint .s igitur hic sanguinem reddiderit eo modo, quem
Hippocrates narrat, concedamin etiam neque
fuctum,neque cruciatum in faucibus vllum ab ea sentiri vacuus esse non debueriis picionesanguis Aquapropter inane argumentum est, eaput nodoluit, non tusjt se. ergo sanguisuga,aut Nico inest in eius faucibus, vel intra nares. Hse onendunt bdella vocabulum Hippocratus orationi , si pro hirudine accipiatur , non conus xnre. quibua adductu Alexander Petroniu vis medicina longe peritissimus, quinto dialogo de re medica,Dioscoridis interpretationem probaui ac primus aetate nostra rem hanc, Ni ct alias pluria
In quam sententiam, νt ego quoque discedam, faciunt praeter dicta, quod primo aspectu viceris
mentio cum sanguisuga, minus, quam cum νωα varicosi mentione conuexure Nidetur.attentius νero consideranti,oratio videtur Hippocratis livo. fecta. '
135쪽
uemadmodum Galeno es: fa est accipitati bdellam pro animali: quoniam fieri potes,ut quis
eundem in modum sanguinem expuat non Nicere,
non sangui ga , sed vulnere ictu aliquo; ficet hoc cysine praecedenti dolore capitis, vel pectoris . et dorsi, me febre, tussi, πomitu, ac pari ter una cum his, ut de sanguisuga dictum est, intelligi possiti qua Galenus intuitus. Hippocrati ii lud adiunxit; neque ictu in ea parte acceperit; et silentio praeteriit tussim, vomitum, febre, doloes
pectoris, dorsque. dolorem tantum capitis memorauit, ct grauitatem adiecit tam praesentem , sam praeteritam; qua tamen eadem ratione omitio potuissent: quoniam sola aquarum contemplano sanguisuga su*icionem satis inducit, quo argumento sublato, cetera sunt inania. M ante quoque dictum es. Sed verisimile est,Hippocratem voluisse rati
xem docere cognoscendi morbum,non exterius aduenientem,quem ipsa sola exterior causa satis im idicat, sed cuius origo interna sit: vi quemadmo dum viceri,ita etiam bdella cognoscendae utilesie nosse, an febrierit, an capite, pectore, dorso doluerit, an tussierit, an vomuerit. nam si horum nihil adsit, necesse es in faucibus, vel intra nares viacus esse, aut Naricosam νenam. hoc autem pacto conuenit bdella mentio cum viceris mentione, crst ira additur, considerandum esse, an aliquis ictum acceperit, quoniam de morbis sermo est, quorum interna, non autem externa est origo.
136쪽
TVterea inquirendum an sit aliquid, quo sententia Hippocratis, iuxta Dioscoridis interpretarionem, confirmari,ac illustrari magis possit.iam dixi quam ob causam vena vari Uae, ἐν sangu Ius bdella appellatione apud antiquos venire ps
tuerint . modo explicabimus, an aliquid huiusmodi intra os, aut nares fieri soleat, idque auctoritate, exemplis. Quod varices potissimum dicantur vena tumε res in cruribin, in temporibuN, ct in Neutre, maxime circa umbilicum , viscriptum a Galeno est libro de tumoribus prater naturam Otis constat .. Sed o in pectore, ac pulmone varices feri, doce
tur ab Hippocrate libro primo de morbis, cir itabro de internis assectionibus. a quo illud etiam dictum est primo de morbis , sanguinem primum quidem exiguum subnigrum, deinde Nero multum, socer simum expui ab eo, qui laborat
pulmonis varicibus , seu varicosis venis pnam eo
loco dicit fieri tractum veluti varicem, aedi paulo post,Nenas Narrici formes appellat, quamquam libro de internis assectionibuου uam in pulmone aperte dixit.
Constat etiam, quod apud Aristotelem h πον reis dicitur non solum de venis, qua in sede tu mentes sanguinem fundunt , sed de ati's quoque , a quibuι sanguis profunditur sque,ac ab illis,qug in sede manent. locus en clarissimus primo de ge
neratione animalium eis σπερ ουν ἐν ταις κωλύωσ
137쪽
μενι- κιώ γάρ δυτη αἰαο ροίς εςι. idest , sicut igietur in ventribus propter cruditatem sit profluuia, ita in venis alia sunt haemorroides, ct menItruoram, etenim bac etiam haemorrois est. et hse ita demeta sint. Aristoteles istis secundo libro de partibus animalium rem narrat, qua apte quadrat Hippocratis orationi iuxta Dioscoridis inter
pretationem inquit, ἐνίοτε δε κα ἐκ του τοριατος άπονοι γινονται , καὶ ουκ ωσπερ ε κ
της ἀρτηρ ας μετὰ βίας, idest funt etiam aliquando haemorroides ex ore labore nulla, neque νt ex arteria violenter. hoc autem illud νidetur esse, quod Hippocrates sigii causit verbis iam dictis, ex vena varicosa intra fauces, et nares sanguine exire sine dolore coitis, pectoris, dorsi, me tus, ne vomitu, me febre.hac enim comitari solent, sanguinis reiectionem,vel ex arteria, pulmone, vel ex ventriculo, Nel ex capite . sine his vero dia cisanguis potess essundi sine vi, et sine labore,nee refert, quod Aristoteles hamorroidis vocabulo utatum, cum Dioscorides Narico M venam interpretatus sit , quoniam Aristoteles undecunque vena sanguinem profundant , hamorroidis Noca bulum Uumat. Eatant vero huius rei exempla apud Plinium undecimi libri cupitGragesimo octauo, dicentem sanguinis profluuium sit multis per ora stato tempore, ut nuper Macrino Visco viro pratorio, o
Mnrubus annis Volusio saturni ribis p fecto, qui .
138쪽
nonagesimum etiam excest amum ..hubum orbi genus si assignare quis velit, nisil videtur accomodati s dici pose Celsi Pirius alia non re aulit , quae prae terra istis contigerulit . quor ita larrirasse testatus est quam habuisse eos intra Du', Nel nares visis , aut bdeliam, ide*νariso sam Nenam, a qua sanguis effluebat,quemadm dum ex his solet qua in sede positaesunt. : His di tur videtur nobis fatis explicatum, mi Dioscor, dis interpretatist verbis Hippocratis conκemat. 1 Non est autem iam disicilis tys rationibra occurrere , quo coina rium nonnussis pe uasisse dicebamua. quod enim Galenus in aliquos inciderit, qui,Ob id, quod sanguifugam intra nares, vel fauces haberent, sanguinem expuerent, nihil prohit et,quo minus ν na etiam Nari Ua fieri in eis' de partibus pos it: non sunt enim pugnantia haec, qua se mutuo impedi re ita possint, ut si alterum ad sit , alterum non adesse necessarium sis , alio qui gendimus,probabilius se, a Narisosa νena, quam ab hirudine,sanguinem pluribus d ebus es fuere . Simili modo , quod Herodotus Asceperubdellam pro sanguisuga,non vetat quin Hippocrates accipere pro eiusmodi νena potueri sint quantumuis utriusque dialecti similes, tamen alter potuit tractando hUloriam animalis in aquis versantis onempe Crocodili, cuius fauces aliquando hirudinibus impleri dicit, quas deinde Trochilus deuoratu bdella vocabulum proprie pro animali surpare . Hur autem cum de hominum aegrituri
139쪽
mbussermonem haberet, ob rei, de qua loqueb Drsii situdine, translata appellatione uti potuit. seliquum est intestigere icqvod initio proponebatur,cur Galenus Niceru mentionem no fecerit . cel in vero bdella non meminerit. igitur de Galeno mi, u non es, qm eo loco Hippocratis interprete non agebat; deinde, quoniam de hirudine sermo erat obscurior, uisua illi est dignus, qui exemplisi Itraretur; mentionem ulceris amquam rei nota, ct persticua prstermisit. de Cesso autem qui fere ad uerbum Hippocratis orationem interne latus est, dixerim, aut nescium, quod bdella venam varicosam significaret, hirudinis mentionε ut absurdam omisisse, aut nomine viceris utraqrem comprehendisse , quod ex Nena eiusmodi non aliter,atque ex ulcere uuis proflueret.. Quid sit Nyctalops apud Hippocratem. p. III.
APud Hippocratem eode libro qui iUcribitur
προ ρητικω ν β . est alter locus obseruandus,
in quo de Dilope sermone habet, quoniam plerique auctores, o hi quidem clariores, Nerbum Nυκτα λωψ contra quam Hippocrates accepit n s Actio vulgaris castigatione indigeat interpretati sunt. Eudaeua in annotationibus in pandectas, lege decima de aedilitio edicto, fere omneis latinorum scriptorum congessit locos, in quibM mentio repe-
140쪽
ritur Dctalopis , ct n.3opis, quos latini visi sunt appellasse luciosos, luscitiosos, inscitiosos; credidisse D Ialopad ex eo appellatos, quod aliqua diei parte minus cernerent. Sic Plinius octaui libri capite quinquagesimo, inquit , Caprinum ieeur restituit vespertinam aciem ηs, quos nycta- Iopas Nocant. quasi nyctalapes sint , qui Nespere non Nident. cuius sententiae Aristotelem etiam fuisse loca a Rudeo adducta demonstrarent , se recte. ristoteli 0cripta essent: nam qua risus est referre ex Aristotele de m3ope ct nyctalope,
sed leguntur in oriba ij ad EuRathium libri om-ui capite quadragesimo sexto, a quo Paulus , O etius transcripsissesacile videri possunt, apud quos eadem leguntur. Sed in ea sententiam scripsit Celsus sexti libri capite sexto , praeter haec, inquiens, imbecillitas oculorum est, ex qua qui dam interdiu satis, noctu nihil cernunt, hos enim Ddialopas esse putauit, quoniam locum Hippocratis eum imitatur, in quo de nyctalope loqui tur, vi etiam posterius plenius dicemus. Galenus ite secudi libri methodi capite primo,
inquit, της νυκτος αποφαινει μιγὶ ποντας. erbiu
nctalops ode hoc enim loquitur demonstrat nocte non Nidentes. Alexander Trallianus secum
do libro, πρὸς δε 'τους κατοψ ε μιη βλεποντας soυς νυκταλοφας ἀνομιάζουσιν. ad eos Nero, qui
fero non Nident, quos D talopas nominant. Oriabasus loco dicto , νυκτάλοπας δἰ γουσιν