장음표시 사용
141쪽
ο λως. nyctalopas dicunt cum interdiu vident. occidente vero sole habetis . nocte autem omni no non vident. quomodo postea locuti sunt a Paulus , b Aetius, c Actuarius, d Avicenna. atque arbitrati sunt quidam nomen ductum πα α το ἐν
est nocte errare. ct alij, νυκτα λωψ dictum exictimarumi, quasiἐν νυκτι αμ. in nocte non νidens. Tamem e contrarios duntaxat consideres nyctalops etymon quod habeat, verisimilius videbitur significare illum, qui nocte videat, tanqua
τα λω4 ,-s latine diceretur nocturnus oculus , ct nocturnus Nisus. nam reliqua, quoruorigo est a voce Nυξ seu nomina ,seu Nerba simi, negantia non sunt , sed aientia. quorum exempla in promptu sunt ex indicibus, quibus Graca vocabula explanantur. Nυκτερ οβia,qua nocte Nivunt, Nυκτοπορia, noctuma ambulatio, Νυκτογραφεῖ nocte scribere, Nυκτοπορέυειν,nocte ire,cuiusm
di multa inueniuntur. ac,quod huic similius est, Nυκτι is, id est Vespertilio, ct 2ψυκτικοραξ, id est bubo ut aliqui volunt) dicta sunt,quod interdiu
latentia,noctu νita munera exercent . sic ergo erNυκτα λωψ a nocturno visu dici potuit.
Quod visus es e, edidiise auctor libri, quil inscri
bitur definitiones medica, quem Galeni genuinumn esse existimant.Nυκτάλ M. πάθὸς I θεσις
142쪽
κτου δε βλεπειν. Dct.:lops est assecti s , di*UL troa. oculorum sine conlpicua causa. Uu aute sic habentibus euenit, ut interdiu non cernant, minctu vero conlpi iant. o libro, qui in scriptus en introductio, siue medicus, qui quoque inter asta
lopas dicunt quando interdiu quidem habetias vident, Occidente autem Sole *lendidius,noste v ro adhuc magis . Nerum est, quod ibidem subium
Ptur ii υ πεναντίως, ημέρας ριεν c λιγα, ἐ- ρας ri , v νυκτος ουδ ι λως . sive econtra, interdiu quidem
parum, Nessere autem vel nocte nequaquam. Sed hoc additum existimari potest, ut intelligeretur non ignoratum ab eo rem controuersam esse: qu niam apud Hippocratem legitur contra. quam dictum sit ab auctoribus, quos initio adduximus. sunt autem verba Hippocratis, οἱ το νυκτο
ἐρωντες, ους νυκτα λωπας καλέομεν . qui Nero
nocte νident, quos sane nyctalopas vocamu .esse autem qui nocte videant, o admoto lumine cscutiant instar nominatarum Nolucrium, O rerum magister ua, ct Herophilua, νt Aetius e r tulit, ct ipse Aetiua, ac Avicenna fdocuerunt. ac verisi te est, Celsum ex Hippocrate ilia fcrbante diximuS. cum ista subiunxerit, quod in foemina bene respondentibus me truis
143쪽
non cadit. crudae est Hippocratis eodem loco. αἱ δέ
lieres hoc morbo non corripiuntur, nec Nirgines,
quibus messes compareEt . quapropter cum diami Celsus, ex qua quidam interdiu satis, nocte. nihil cernunt, dicere econtra debuisset, interdiu nihil, Docte satis cernunt. nisi ipse aut1 ciens, volens, ab Hi pocratis scntentita discessit, aut aliter lent ea Hippoι ratis verba, qua nuper retulimis, quam in editis exemplaribua scriptu sit. Verum quidem es , nomina arbitrio hominum imposita, neque de ipsis nos valde solicitos esse oportere, si res ipse manifests sint. Sed nominum obscuritas sape rebus tenebra undit, propterea exercitatis in nominibus nonsemper inutilis censenda cf. bi quis igior dicta perpendat, ac mutuo cominparet, Nidebit eam sententiam, quod Vγdialon
sit, qui nocte non videat; habere certiores auctores, eamq omnino recipiendam iudicaret,nisi hie Hippocratis locus obstaret . at certe mirum esset probatiores, ac celebriores potDippocratem medicos in 'hunc erriorem tam apertum incurrisse atque ideo iussu dubitatio videri debet, num in editis codicibus error exi tat, cum in antiquo σε plari Vaticani scriptum sit, οι ό. τη ς νυκτος ο υκ'
ἀράντες, ους διε νυκτα λωπας καλέομεν. qui vero
nocte non vident, quos sane nyctalopo vocamus. quam uationem celsumsecutum probabile est,ac I a cateros,
144쪽
caeteros, quos ante nominaui. alioquin et3monvocabuli parum efficax ad concludendum solet esse . er octores, qui contrarium sentiunt; incerti sunt. cu kq. morbi genua reperiatur,qao nocte aliqui melira , qaam die cernunt, non est mirum,m nomen inditum non fuisse, cum manifestum sit nomi a pauciora, quam res esse. eodem libro qui introductio inseriptus o Galeno tribu, tur , legitur quidem ηλε α ι', veluti contraria ei, quod est non est tamen explicatum quid esset. dubia ipsius νοκτ έλω . interpretano eodem legitur , ut exposuimus. iure itas verbis Hippocratis vulgata editionis negatione at dendam esse credἱderim. Aristorelis locus quinto libro de historia ani,nialium in mellis tractatione cosideratur ivt quae si vera lectio intelligatur.
p. I.I I I. editis exemplaribus Aristotelis quinto libro de historia animalium hac leguntur. μέλι
cani exemplar calamo notatum no ἰρ e sed Σ. ριος
habet . utra ergo lectio melior censenda est ἰ IEgo, ut ab aliis etiam factam notaueram,pem pendebam Plinii verba undecimi libri capite de . c o quarto. νis Aristotelem irre secutus esset, quid
145쪽
uid de hac dubitatione statuendum foret, ex es
concluderemus . verba eius haec sunt. Ab exortu sideris cuiuscumque , scia nobyrum mox me, amcaelestis arcua . se non sequantur imbres, sed rotrepescat solis radiis, medicamenta mestavruntsrboculis Lulieribus, intereis q. visceribi. dona coelestia. quod si seruetur hoe sirio exoriem te, casuq. congruat is eundem diem diis priVNneris, aut Iouis, Mercurqq. exortM, noniali4 suauito, Nisq. mortalium malis a morte vendi.
undis, quam diuim ractaris fiat. Hac autem oratota non adiud docet, quam quo tempore manasantius gigni consueuerit. tamen Aristoteles de praestantia mellis , sed solum de tempore quo mel nascitur, Nerba facere videtur.de mellis practantia paulo ante locutus fuerat . α μεινον, τὸ μετωπύριναν μευ. mel autumnale praestasius. hic vero de solo tempore, cum illud concludas, omnino non fieri mel ante exortum Orgilia, rum . quod prastantiam non significat. ct qua rit suavitate e vi in medendis malis, edi de concum D siderum a Plinis dicuntur, ex Aristotelis verabis colui nequaquam possunt. quamobrem prolabile est, quod Plinius alium,quam Artote , secutus auctorem fuerit. alioqui cum Plinius no iri, tantum , sed etiam arcus coelenis mentionε fecerit: videretur potius concludendum, quod utraque lectio esset retinenda. immo si diligitius aeonsideres, Iris potius legendum videbitur: nam Sisj ita m-uinem facit, ut cum eo coniungat L 3 arcum
146쪽
arcum coelestem: arcus autem coelestis mentionε
per se facit: dixerat enim ab exortu istius, si non sequantur imbres fieri medicameta no mella Oc. Silas1 mentione penitus omissa. postea vero inquit, quoit se feruetur hoc Sirio exoriente oc. quorum haec fementia est, si Sirio exoriente arcus coelestis
appareat, nec seqv rtar imber, ut. dixcrat, eo demq. die Venus , aut Iuppiscr, aut Mercurius oriatur, non aliasuauitiis ,c. in quibus cum caelestis arcus mentio sit adiuncta eum tirus mentio ne, indicium habemus pracipuam auctori fuisse arcus coeleris mentionem. quamobrem se illa desumpta ab Aristotele osse constaret, etiam apud Aristotelem ipse Iris legendum esset. sed non use desumpta videor mihi satis probabiliter c mecisse, ac aperte paulo antea exposuisse. i . potior lectio existimanda est Σίαιος, quoniain siccitatibus mel magis prouenit, quum in inu
bribus, ἀυ μου - εν ἰ ντος μελι ἡσγάζοντου μαλγλυ ς ε πομιβρἱάς δε γίνον, νt . Aristomes scribis eodem loco , ac repetit tertio libro de generatione
animalium. o Plinius eiusdem libri capite decimoseptimo inquiens. Humido vere melior ortus, sicco met copiosius, quamquam quod dixit, νει re, forte minus ex Aristotelis sententia locutus est, ut intestiget, qui recte locis, quos diximus,
verba eius examinauerit, quonia sermo es, non priuatim de Nere , sed communiter, ac promiscue de quocumque tempore . ct tertio de generatione iniimalium manifestus sermo es de toto anno,
147쪽
auandoquidem inquit , D ευετηριαις , quod signi. sicut totius anni salubritatem ac presseritate igitur ad procreandos fortus humidam tempest,tem esse magu idoneam, negari non debet, namque de hominibus etiam Hippocrates primo libro
de diaeta inquit, λαγνῆυεινδὲ ζδατος ἐφοδων γ- γομένων πλείονα.in aquarum incursu Veneri operam magis dandam esse. est enim verisimile genituram in pluui's, qua in siccitatibus magis absidare. ad mellis autem prouentum siccitate opus
esse, ratio euidens est, quod mel ros quidam est, ut ait Galenus tertio libro de alimentorum facultatibus ; qus sententia non abest ab ijs , qua vetustiores dixere, quoniam mel Nenire ex aere Ari. stoteles auctor est hoc loco, o Theophrassus temtio libro de plantis; ros autem, Ni etiam pruina in serenitate , ct tranquillitate nascitur, ut ait Aristoteles primo libro meteoron. Iris autem Etsi neque pluuios neque serenos dies cum fide porten odit, ut ait Plinius, a ct accidat ut arcu coelestem a imbres non sequantur, ut idem b es auctor, no 2 lib. etamen in siccitatibus, ct ferenitatibus,sed humi- .. bdo coelo ac perturbato fieri solet. quapropter ro- i 'scida, imbrifera o nimborum creatrix Iris ave teribus dicta est, atque ideo Siri; mentio, quam Iridis, probabilior videtur. Praeterea locus est Tmj , qui legendum esse Sirius penitus persuadet. namque undecimi libri eapite quartodecimo visus est interpretari verba illa Aristotelis, qua principio retulimus, venitI hoc ,
148쪽
hoc, inquit, ex aere, ct maxime siderum exoratu, praecipueri. ιρο Sirio explendescente fit. nee omnino prius k ergiliarum exortu . etsi cum dixit pracipue, non ex Aristotelis sententia puto dixisse.'Aristoteles enim non dixit de Sirio, sed de astrorum exortu . neque experimentu restondet, quod maxime Sirio explendescente mel
ex aere decidat. maxime enum id autumno comtingit, cum scilicet mellis vindemia M. quod oratio suadet, quia in ardoribus νapor, ex quo rossi, exuritur. itaque fieri traditur ab Aristotele eis τῆ ευδ'ia, quod eis caeli clementia, ut alibi emplicabamus , ct ipse Plinius d inquit, rores neq;
a liba.6o. gelu, neque ardoribus existunt. neque crediderim Aristotelem dixisse astrori exortum,νt canem tantum intelligeremus: nam etsi Theopbrastus aliquando astri nomine canem ἐξοχην appe lauit, tamen cum numero multitudinis Ura diae cuntur,canis non intestiuitu Aristoteles e in pro-
astrorum velut Orion, ct Arcturus, Picias, Canis. et Hippocrates libro de aere,aquis, et locis
obseruare, ct in primis canis, deinde arctari, occasum Pleiadum. quibus ostenditur,astra mu titudinis numero siderum multitudine significare. Sed crediderim Aristotelem post communem astrorum
149쪽
astrorum appellationem, qua Pleias, canis, Amaurus , ct alia comprehenduntur , Sirium priuatim nominasti, ne quis existimare eo tepore mel minime fieri, ea odductus ratione, quoniam ardor eximius Naporem omnem , ex quo ros fieri solet, exureret;fedsciret tunc quoque nasci; quia eodem loco istiuum, edi autumnale mel esse dixerat , licet nono de historia Vernum, ac Mutumnale memorauerit, omissa assivi mentione. The
phrastuι autem primo libro de causis plantarum copiose docui etiam sub cane humorem estu dienum reperiri . si itaque, vi videtur, Aristotelem Pliniud secutuu est,melius legi Surius, quam Iris, hic locus onenditi Quid Ε'ρηγμια τἀ significent apud The phrastum. Cap. v .
Locr s est in quarto libro de eausis plant rum, ubi Theophrastus de frugum comi tate, o incoctilitate loquitur, cui subsidio esse
postit diligentia . τὰ γουν ἐρύγματαεάττον-. Theodorus hanc clausulam flentio inuoluit, i arus, vi videtur, quid essent ἐρηχυιατα. quod alij quoquese nescire candidis me dixerunt,''icati mendum esse itaque admo- .nuerunt quarendum,an sit legendum ρη γεα, quasi Theophrasera significauerit pannos madidos dbsentiores, exsiccatos vero molliores esse. at exemplum nimis longe petitum videri potest, ct in v cibus
150쪽
cibus non est parua dissimilitudo. mihisic rid batur . facilis la ua in una litera eiusdem etiam ordinis , ab η, ad ι, Nel ει, sunt enim omnes vocales , ct omnium fere idem soniis . maior dissimilia ludo inter , et O , tamen in nostro exemplari in eodem loco Ee Ιων lesitur pro ο'e Ιων.itaque i gendum censeo ἰρ γριατα, nam, vi est apud Suidam , de leguminibus, ac de fabis maxime diciatur , ἐρεικτο, , quod est fractum, aut resum, κ a κο αενον. legiturq. in Aristotelea ἐριμω νοι misi g. lib. de hi rectius. ἐριγώνοιὰ κυα ιοι. faba fress libro autem stoι secundo de morbis legitur apud Hippocratem κριθεων εριγακτι. quod stactum hordeum significat, o in coacis praenotionibra legitur φακων ct ἔρεβίνθων ἐρίγμιασι. quo significatur cicer, ac lens Ira tu,seu fresa. Erotianasq. notauit hanc inter Hippocratis Noces, quamuis eam ab Erotiani illa frutoribuis dissmulatam videam. hac autem bula
loco maxime conuenit. cum enim dixerit arefa-
dZιonem fabarum a Sole concoctiliores eo escere, quasi noto id exemplo probaturu' propterea, inquit, τα' ἐρίγματα, id est, fracta, steDq. legum,na insolata citius coquuntur. quod si quis malit
scribere ἐρεi luara, cum dipblongo, ει, me non hambebit repugnantem: quoniam Erotianua etiam habet ερiγακτα , nec mutatur sententia . ct reperitur in eodem sensu ἐρεωκο'ς, ἄλευρον' ερέγμινον.