Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaun. Auctore D. Ludovico Habert ... cui insuper in hac editione adjecta est Historia psnitentiæ publicæ conscripta, notsqu & animadversionibus illustrata a R.P. Geraldo Zurcher ... Tomus primus s

발행: 1785년

분량: 669페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

-O ' Da saerammtia in gemre pveI in uno Sancto Augustino . Hine enim quarto Iae in aulo agens totius Eceleta e offam, tam selieiter evἔ-vit eontra Donas stas tria saeramenta In haeresi eo Iata non esse iteranda, ut Coneilla septur In hane rem celebrata, & subsequenter Patres eius doctrinam ranquam dIvInitur traditam deelaraverInt . Inter omnIa testimonIa, quae supra estp. 24. collegimus , eeIebris est Ioeus ex cap. x3. lib. a. eontra Parmentanum de sumptus, ubi sie scribit S. Doctor e P ulla ostendis.ν uda , euν uti qui Baptismum amittere non potest , sua dandi potes amittere ἱ utrumque eiam Sacramen-rum es , . quandam consecrationem κινumgae homin/dar ; illud eum baptinatur , i d cum ordinatuν sideoque in Gobouea Isa utνumque non urer uer ve . Ex quibus patet per Baptismum & ordinem dari quandam consecratIonem & potestatem , ideoque non esse Iterandoa r atqui talus eonsecratio & potestas ex dictIs est characteror ergo ex Sancto Augustἱno Baptismus & ordo imprimunt characterem e de Coninfirmatione vero sic loquitur Epistola 74. ad Ianuarium , ων ad verba qua procedunt de ore fi misi δε ροσι tam/a μοι oleum fatim are , is in alaaνι saad ρομεν-ι -νetici , non possι , nescis . SImi-IIa seribit lib. . s. de Baptismo eapIte am ad prΟ-handum Confirmatisdem collatam ab haeretreis va-lare , nee esse Iterandam , ae proinde Imprimere characteremis Expresse autem memInIt nominIs eharacterἔs Epistois a I 8 s. alIas, so. sub finem, ubi indueit Donatistam se loquentem : Quare ergo me Non baptis α , μι -- Inas me a peccatis p Respondes ; sin a non faeis injuriam characteri Impeνatoris , sum errorem corrigo desedi

rum prἰmo distipulum , deinde sueeelsorem in C thedra Theolagica Parisiensi , nullus memInit characteris ; Inuno Albertus Magnus in quartum dIst. s. arti A. Meet vis In seriptIs sanctorum Patrum quidquam

142쪽

α saeramenus in memνεί rar . eharactere inveniri. Seotus etiam in quartum dist. g. q. s. dicit propter solam Innocenti III. & Beelesiae Romanae auctoritatem admittendum characterem . GaiablIeI Bie I ibidem q. a. scribit neque ScrIpturam, neque serIpta Sanctorum Patrum cogere ad admittendum characterem . Caietanus etiam in tertiam partem Sanincti Thomae q. M. art. I. ait ex sola auctoritate Ee elasiae non inuisum adtiqua agnoscendum characterem rergo cum Ecclesia novas a Deo non aecipiat re vel

tiones , Concilium TrIdentiuum non potuit definire tanquam de fide , characterem exissere. Di R. antec. Antiqui Theologi docent characterem non habere fundamentum in ant qua traditIone , insensu quo Scholastici disputant, ut ipse Albertus Magnus loquitur loco citato , ct Gabriel Blel , Conee-do et eo sensu , quo definiit ConciIIum Tridentinum , ct ante illud EugenIus IU. In suo Decreto , Nego antee. Itaque fatemur cum laudatis TheoIogis probari non posse ex Sanctorum Patrum seripi Is characterem esse quaIItatem, aut reIationem sive rea Iem,s ve rationis , sed constat ex dictis eos agnovisse e tui existentIam . Et hoc advertit Magister Sententiarum I b. 4. dist. 7. his verbis r Iterari autem ilia non possunt Baptismum nempe, Confirmatio, & or

do , γ qnia Sanctus Augininus ait ea per consecrationem dari et quod autem semet est consteratum , suam eons crationem nunquam amittit . Porro consecratIo IIIa in-

te Iligi non potest de gratia sanctificante, quae saepius amittitur et necesse est ergo , ut . Intelligatur de

charactere.

Instab se vIlIosus hie admIitItur circuIus I nam ex charactere probatur tria Sacramenta Iterari non posse s& vIcissim coIlIgitur eadem sacramenta imprImere characterem, ex eo quod non iterentur: ergo . Nego ant. vitiosus enim non est cIrculus, quando est in diverso genere probationis , ut patet exemplo diei IucescentIs , ex quo colligitur ortus solis, tanquam caussa ex effectu. Contra vero eaeeus sciens solem oriri in aequinoctio hora sexta , inde concludit diem esse, & voeat domest eos ad sol ins operas . Simili-mbιν , Tam. V. F tetr

143쪽

rix De sacramentis ἐπ genere . ter nonnunquam Catholici probant eκἰ stentIam characteris ex effectu , nimirum ex eo quod tale saeramentum non iteretur data vero alia occasione , ex eaussa eoIlIgunt effectum necessario ei coniunctum , DIlieest , hoe Saeramentum imprimit characterem et ergo iterari non potest. Contemnenda potius , quam seris confutanda ea , quae doeene Novatores , nempe Baptismum non ratione eharacteris , sed mysticarum signifieationum non iterari , quia est regeneratio a peeeato originali , de ianua , qua patet ingressus in Beelesiam δt in vitam aeternam. Cum autem peetatum originale' non redeat, nee iam ingressus iterum intrare possit , consequens est, inquiune, semel bapti tum iterum baptizari non possie . Quasi vero deleatur macula peceati origin

IIs , quando quis ficte di sine debitis dispositionibus

baptizatur , veI necesse jnon habeat Iterum Intrare , qui per excommunieationem , schisma , & haeresim ab Melesia reeedie. Non itaque propter signifieationes illas mysticas , sed propter characterem paenitens non rebaptizatur.

De numero Sacramentorum Novae Legis. Q. r. Vox saint Saeramenta novae Legis R. Mira est Novatorum varietas eIrca numerum Sacramentorum . Lutherus lib. de eaptivitate

Babylo ea seribit se nou damnare septem Saeramenta, unum tamen esse proprie dIctum, sed admittenda duo, stilire e Baptismum & Eueharistiam , de in alio Ioeo eiusdem libri addit PoenitentIam. Melancthon eius Collega , In eelebrI Consessione Augustana tria et am Saeramenta eonfitetur, ct ire p serioribus scriptis nune quatuor, nunc quinque agno scio, propendetque in sententiam Eu Inglii, MatrImonium inter Sacramenta numerantIs Ilia de vera ae

144쪽

De saeram nitἰι ει genere. It caIvἴrrus IIb. 4. Inst tutionum eap. re. Baptismum y Eueharistiam solum retinet , quanquam e. I9. O EInatIonem addere videatur. Datinus e ita sectator i Psevd minIster In agro ParIsiensi , vulgo Chaνεntoae, hae nostra aetate scripsit quaest Ionem de num. saer mentorum nullius aut parvi admodum esse momenti.

contra eiusmodἱ varietates R. De fidie est septem esse Saeramenta novae Leg sp Ita Conci IIum Tridentinum. post Eugen Ium IV. definivIe Sessi. T. Can. r. h Is orbis : is Si quIs dixerIais saeramenta novae Legis non Isse omnIa a Iesuin ,, Chr sto Domino nostro instituta , aut esset plura ais vel pauciora , quam septem . . . anathema sit. Probatur ex eonsensu unIversal Is Eeelesiae tam orIentalIs, tam oceldentalis; Graeel enim sieut & Latini,

septenarium illum Sacramentorum numerum retinent,

ut patet tum ex eorum EuehoIoglis, seu Ritualibus: tum ex censura , qua Ieremias PatrIarcha Constantiis nopolitanus Augustanam Lutheranorum Consessionem proscrἰpsit e tum ex synodo Bethlehemitica anno Ic72. sub Dositheo Patriareia , ubi Graeei profitentur se agnoscere septem novae Legis Sacramenta. Porro eon sensus generalis Eeelesiarum orientalium schismate ais Invirem separatarum , evidens est testimonium traditionis dἰvinae r si quidem quod semper & ubique &ab omnibus observatum est, divinitus est traditum eae UInrentio Lἱrinensi ; errorem enim variasse necesse est, ut argumentatur Tertullianus t b. de praeseriptio. ilibus eontra haereseos. ' Nee Novatores hIe pro morὸ calumniari possunt ν ΕeeIesiam Romanam sua tyrann de Graecorum mentes' praeoeeupasse ; eum Greel a plur bus laeulis ab ea sint divisi , testenturque quod satis 'per se notu est a se hane docte nam ab antiquior bus Patrἰbus Ec- , eepisse. Sed Issa aeeuratius probabuntur , ubi de Sa-

cramentIs In partieulari . Dieese recens ea ille ea talogus septem Sacramen torum , nee reperitur in sacra Scriptura nee apudi vIIum e Samsi is Patrἰbus; Immo SS. Ambrosius, Cy-sillus Ierosolymitanus , ct alii , quἰ fidei rudimene

145쪽

tr 4 De sacramentis ἐκ gρηενε cin suis Catechesibus exponunt , non meminerunt nIsiduorum aut trium sacramentorum , ne spe Baptismi , Confirmationis, & Eucharisti e , quod signum est Intolerandae novitatis, quam Seholastica Theologia duodec mo saeculo nata invexit . R. I. Neque Scriptura , neque ut Ia Synodus ante Laodleaenam texuerunt Catalogum Librorum Canoni- eorum et an propterea admittendus non est sufficia itaque quodlibet e septem Sacramentis eolligi ex diversis Scripturae locIs ... R. a. Sy. Patres aliquando unius Saeramenti , all-- quando duorum vel trium mentionem faciunt , quia illorum Instituti ratio aliud non exigebat et eam ob rem sS. Ambrosius & CyrIIIus , qui Catechumenos instituendos susceperant , de BaptIsmo, Confirmatione , de Eucharistia tractant, quia solebant illis minIsrari tria illa Sacramenta. Sic Rabanus nono saeculo in opere de Institutione Clericorum , non meminit Sa-eramenti Matrimonii, quod Clerieos non spectat. Du.randus quidem minus recte seripsit de MatrImonio , sed in hae parte deseritur ab omnIbus Theologis. Q. a. Quare nec plura , nec pauciora sunt quam si

Ptem nova Legis Sacramenta

R. Quia ita Christus Dominus volu ο ὐ In continis gentibus enim & liberis ratio facti nulla esse po e st,

quam voluntas facIentIs I hanc tamen convenientiam S. Thomas recepit ex naturali ordine rerum humanarum . Quemadmodum enim In ordine naturali re quiritur primo ut homo nascatur , secundo ut crescat, tertio ut nutriatur, quarto si aegrotet , medicInam aesipi t, quinto ut muniatur contra hostes , sexto ut ab aliquo superIore regatur , septimo ut spe-cΤes humana per generationem conservetur; sie In

ordine supernaturali & vita spirituali , Baptismus est

ad regenerationem, Confirmatio ad accretionem , EucharistIam ad nutritionem, Poenitentἰa ad medicinam , Extrema-Unctio ad armaturam , ordo ad regimen ,

& MatrImonium ad multiplicationem fidelium.

146쪽

De saeramentis in genere . Ist

Utrum Ecclesia habeat pores tem sesitu ndὸ eaeremonias δR. a Ffirmant Cathollet contra Novatores , pr LIL bantque ex continuo usu universal Is Eois etesiae. Apostolus L. ad Cor. Q. pol IIeetur se ordInat rinn, quae ad Eucharistiam eelebrandam spectante C tera antem, Inquit , csm menero , disponam . Huc re' sert S. Augustinus Epist. 34. allas is 8. morem mi

nIstrandi Eueharistiam nonn si ieiunis ; relatis enim Apostoli verbis . haec .iddit S. Doctor e Unde antelliingi datur ab ipso Paulo ordinatum esse , quo

nulla morum dimestate variatur.

S. Iustinus Apostolorum temporibus vIeinus, me m In It Apologia a. multarum CaeremonIarum ad eoninfectionem , & dispensatIonem Eueharissiae pertinentium a Tertullianus tertio saeculo , scribit lib. de BaptIiamo, secundum Ecelesiae eonsuetudinem Iad & mel baptIzatIs degustanda darἱ eonsuevisse. S. Cyrillus quarto laeulo recenset in sula Caleehesibus mssitas Caeremonias apud orientaIes adhibitas Iacelebratione Baptismi ; & S. Aug. a 4 probandum peccatum origΤnale contra PeIagianos saepius urget exo cismos , quibus EeeIesia ex Traditione Apostoliea Ca-teehumenos ad Baptismum praeparabat. SacramentaIe S. Gregorii Magni, EuehoIogla Gr eorum, scripta S. Isidori , Aleuini, Rabant, Amalarii, & aIIorum, fidem faciunt ritus, quos etiam nunc EeeIesia ' Latina observat in eelebratione Sacramentorum , in offeIo Hebdomadae Sanctae , & aliarum solemnitatum, Institutos esse ante mille annos. Ex his patet , si usus Caeremoniarum sit contra eius verbo De I , ut contendunt Novatores , Reli

147쪽

. a s De Sasamentis In generre Ecclesiamque CatholIeam nunquam extitisse nIsi ad uia teram , sanctos quoque Patres periisse in eius sinu , is nemo, ut Novatores asserunt, saluti suae consulere possit , nisi ab ea reeefferIt. si sunt Caeremonias Eeesesiae Romanae simplIeitati & paupertati Evangelieae esse contrarias , vanitatem imundanam & pompam satanae redolere , plerasque a i. Gentilibus & a Iudaeis desumptas , earumque multi rudine fideles obrui , contra Sancti Petri praeceptum Actor. i s. & S. Augustini doctrinam .Epistola as . i

R. I. Pompa fatanae non est , aquae non In hom Bum , sed in De I gloriam refertur . Qui enim nIsi ἰnsipiens eredat aurum, argentum, & gemmas ad so- Iius homIn Is ornatum suisse ereata, eum Ipsemet Deus sis tabernaeuIum suum adornari praeeeperit , R ipseomet Christus Dominus simplieitalla & paupertatis ama tissimus laudaverit Matth. ag. MarIam, quae pretiosum unguentum super caput eius effudit An eulpandἱ a . tiquiores Patres , qui Constantini magnifieentiam In extruendis. & adornandis Templis , laudaverunt &ἔmItati sunt Negari non potest praeferendos esse pauperes,' quando urget neeessitas ἱ sed huis pietatIs osin selo non defuerunt S. Ambrosius , . Augustinus , ct quotquot sanctitate floruerunt. Si autem privatἱ no nulli eontra mentem Eeclesiae, hune earItatis ordinem Praetereunt, non est propterea scIndenda uditas , negeorum societate magis polluimur, quam divitum communione, qui neglectIs pauperum neeessitatibus diuti

tias coacervant.

R. a. Cum ratio natural Is muIta reverentiae Inteis

r loris signa suggerat , qualia sunt sacrIficia , prostra-tἰones , dee. quid m rum si Christiani ad veri De

cultum reserant, quae Genti Ies. In superstἰtionem eonvertunt Nonne Deus in veteri Testamento multa praescripsit, quae In usu erant apud Gentiles Addere IIeet , quod observarunt sS. Patres , daemonem De aemulatorem Iudaeorum caeremonias ad filum cultum sacrilegum transtulita.

148쪽

st R. Affirmant Novatores, modo id fiat sine fraudis. Io. ContrarIum de findi IdemIlium sessi m ean. II. γ his verbis: Si quis dIxerIt, receptos & approbatos: is Eeclesiae Catholicae ritus in soIemnἱ Sacramentorum

i , administratione adhiberi consuetos, aut contemnit x.

, is aut sine peecato a Ministris pro ItbIto omitti ,1 is aut in novos alios per quemeunque Ecclesiarum Paia ι is storem mutari posse , anathema si , Et se . a a. . can. 7. Si quis dixerIt, Caeremon Ias , vestes & eκαἰ is terna signa, quibus in ultarum celebratione Mis, , clesia CathoIlca utitur , Ire tabula impletatis esse λ ,, magis, quam ossicia platatis et anathema sit. ον Quaest. 3. Quare Ecclesia institaeit Cinemonias p, R. Triplici ex caussa; I. ut .mysterituum nostr ν rum commendetur dignitas, & debita ipsis reverentia excitetur. a. ut In his vIQIIIbus sigm s fideles tan-ν quam in tabeua accurate depicta latentem mysterIo-ι rum virtutem & naturam deprehendant. Unde eoinisi ges , quod quemadmodum Intuentium oeuIor I le tabeIIa rvd Iori & Inerud Ita manu exarata I sic eaere-ν mon Iae deformem mysterii Imaginem exhibent atquel In contemptum vertunt, nisi sedulo eum dexteritate, de quadam venustate perficiantur. a. Nonnullas et Iami Caeremon; as EeeIesia instituit ad sanctIfieatIonem fide-: lium , quae ob quandam similitudinem quam habent

cum Saeramentἰs, d Ieuntur sacramentalia 3 sunt enim signa quaedam sanctitatis. OQ. 4. suot vulgo numerantur Saeramentalia R. Sex numerantur Me verIsieu Io contenta; orans s tinctus , edens , consess s , dos , benedi

aquam Iustralem; erini, panem benedictum , qui de EulogIa' ab antiquis dIeI QIet ς eonfisi s , eonfesso. nem , quae publiee fit die Iovis in Coena Domini a

149쪽

s 18 . De sacramentis ta genere .gitio eleemosynae, non sint ritus ab Melesia Inst in iti, sed opera moralia , de iis non est hie disserendi i

a. y. Quomodo Sacramentata producunt sancti ea- stem a R. r. Certum est eam non producere ex Opere a operato; haec enim emeacia propria est Saeramento .arum, quae Ecclesia non potest instituere , ut constat hi

ex dictis. QR. a. Ex EeeIesiae precibus vIm habem iis impe- , trandi gratias actuales , qu Ibus applIeantur ; si enim iprivati per oleums aquam , panem , & cetera a se ibenedicta , salutares effectus Eliis obtinuerunt , ut de plurimis Sanctis fidem faeit Historia Feclesiastica ; a isertiori ipsa met EecIesb , In qua omnes Sanct. conm itinentur, Id praestare poterit . Fideles ergo precibus l& suffragiis Eeelesiae adiuti, dum ple illa Sacramen- letalia adhibent, faei IIua doIorIs R eontritionis , sive

amorIs divsnt motum eo Ipiunt, quo vel delent peccat , vel In grat Ia creseunt. Unde sequitur Sacramentat Ia nonnisi ex opere operantis , & remote sanctitatem producere. Q. 6. Esne antiquus usas ilie Sacramental iam R. Est antiquissimus. I. Quoad benedictiones. In lege naturae Saeerdus

Melehisedeeh benedixit Abraham , Gen. I 4. In lege scripta Deus ipsemum. s. praeseribit Saeerdotibus Aaronteis sermam benedieendi IsraelitIs , promittitque se

confirmaturum eorum benedictiones, ει σε benedicam eis. In nova lege rItus ordInationis Presbyterorum' demonstrat eis competere benedieendi potestatem ,.eam: que EccIesia suis precibus & suffragiis commendat his verbῖs: is Consecrentur manus istae, ut quidquId benedixerint , benedisatur . In Concilio tamen

Agathensi Initio sextἱ Leeuli , prohibentur Presbyteri benedIctionem dare super plebem & poenitethes , u

potestas II las Episcopis propria eonservetur. Λ tempore Apostolorum hactenus benedἰxerunt Presbyteri , tum Latini, tum Graec . eorumque benedictiones Deus nunmmquam miraculis confirmavit , de pro m3gno

bener

150쪽

De ne mentis in genere . . 119

beneste o habuerunt etiam Imperatores , si ab Episeopla

benedicerentur. Ia. Duplex .est aquae benedictis, tum apud Latinos stum apud Graecos . Alia solemnior, quae in heeIesia Lat Ina celebratur pridie Pasclaa ct Pentecosten ad soatem baptismalem : apud Graeeos vero in festo Epiphaniae , quae al. Ipsis Theophania dieIturr alia minus in Iemnis , quae sit tum a GraecIs, tum a Lat Inis diebus DomIn cIs. Dubitari autem non potest, quin pri Orbe nedictio sontIs bapt smalis sit tradit Ionis Apostolicae, eum II llus meminerint antiquissimi Patres. De tempore, quo instituta fuit altera benedictio , non eonsentiunt TheoIogi. Alii putant esse institutam a S. Alexandro,

hantque suam sententIam ex eius Decretali. Sed -- muniter reiiciuntur 'Summorum Ponti fieum Epist. Decretales quarto saeculo antῖquiores tanquam suppositaea quodam Isidoro , Mercatore nuncupato , ex eo quod primus vitissas nIas meroes advexerit . Belluminus I. I. de cultu Saninorum e. 7. contendit in ea Deere.

tali usum aquae benedictae tantum praeeipi, institutum vero esse ab Apostolis . sed esto Ecclesia , non Apost II, hane benedictionem Instituerit, satis est Illam esse

antiquissimam, ut constat ex Saeramentis Latinis , di Euehologiis Graecorum .

Porro In universa EeeIesa , hoe est, In oriente & in occidente, aquam benedictam benedictione sive solemnio re, sive minus solemni plebs se eum deferebat. sicuti

etiam nune desert si aspergendose bos, agros, pecoras ct eorum stabula, & ad areendas a domiciliis in se stat Iones daemonum, ut constat tum ex Euchologiis Graecorum Ilum ex antiquo ordine Romano, ediso a Patre Mabillonio ordinis S. Benedicti: tum ex Iib. 7. Capitu larium tit. 76. & . ex Hinemaro EpIscopo Remensi anno gya. cum hoc tamen discrimine, quod est. Capi tutaria velint haur endam aquam ex saero sonte ante chrismatis infusionem , ordo vero Romanus post ipsam infusionem . Ex quibus mirari licet, quomodo pseud ApostoIorum laeuII praecedentis insanus furor e

siluz uumpere potuerit , ut affirmareus staras AIM

SEARCH

MENU NAVIGATION