장음표시 사용
271쪽
a so De Confirma lane inuum Instituisse unoeonem , In hypothesi quod illii sit hodie adaequata SacramentI materia, vel addIdisse manuum impositioni , si utraque etIam nune sit de inent; a Sacramenti . Quod autem Illa mutatIo vel additio facta sit in ConeIIIo Meldensi, manifessus est
error, eum constet ex Iaudatis Patribus unct onem se-
eundo , tertio, & quarto laeulo fuisse ubique adhIbi tam . Forte Intellἰgendus est Ha Iensis de m xtIone quada in olei de alterius II quorIs , puta balsami, in Conellio Meldensi praecepta ι. nam ex dIeendis g. Ω-quenti, nonnu Ili Theologi eontendunt prioribus -- eulis simplex oleum fuisse adhibItum . Sed cum nostra fuerit sententia Tractatu de Saeramentis in genere, Christum det et minata in specle materiam cuius.
Iibet Sacramenti. Respondeo ad anteced. eum s. Thoma q. 72. art. a. .
ad primum , Apostolos hoe sacramentum non con tulisse sine unictione . Ibi en Im ς. Doctor duo doeete primum , Apostolos aliquando absque usu Sacramenti
dedisse plenitudinem spiritus sancti r o Ad impositio.
3, nem manus Apostolorum , inquit , & etiam ad ,, eorum praedieat Ionem descendebant plenitudo spiri- ,, tu 1 sane I super Fideles sub visibIlibus signis . . . . is & Ideo non erat necessiaria sensibilis materIa-Sacramen- ,, talis, ubi sensibilia signa miraeulose exhibebantur ,, divinitus . Utebantur tamen Apostoli communiter ,, chrismate in exhibitIone saerament , quando huius- ,, modi visibilia signa non exhibebantur . . ,, Nec ob flat quod Seriptura nusquam meminerit unctionis, sed solius. manuum Impositionis ; nam ex S. Aug. lib. de fide & operibus c. q. SerIptura; multa. taeet brevItatis gratia , quae serie TraditionIs eonstar ab Apostolis suis, se usurpata , atque in lautusee- veritati si exemplum proterdi Eunuchum quem S. Lucas narrast Act. 8. ba piletatum fuisse a Philippo, eum respondIssedi, se Credo,, Filium Dei esse Iesum , is caeteris praetermissas, quae ab Initiando expIIcIte credenda. sunt , , , intelligῖ Vo- ,, tu It inquit S. Doctor, ImpIeta omnia , quae licet ta se eeantur ἰn Scripturis brevItatIs gratia , tamen serie , Traditionis scimus implenda .. 31.
272쪽
De Confirmatione. as ci Confirmatur ex Iaudatis g. primo textibus, in qu Dus Sancti Patres Sacramentum Confirmationis saepe indigi tant per manuum impositionem nulla facta mentione unctionis k quam tamen aIibi agnoscunt fuisse in usu, dum scriberent.. Instabis ; certo colligimus Apostolos In saera Ministrorum ordInatione, unctionem non adhibuisse , ex eo quod Scriptura non meminerit nisi manuum impositionis: Ergo a pari idem eolligere licet de Co firmatione , eum Scriptura non minus constanter II- tum Illius reponat in manuum Impositione. Nego conseq-S' paritatem , quia u verbis S. Augum laquae , serie Traditionis scimus implendam unctionem in Confirmation , non verox In Ord Inatione . Dices a. Canone primo Coneilii Arausicani primi , habetur peragendam Confirmationem sola manuum imp sitione , quando baptἰzatus In vertice suit chrismate inunctus , is qui in baptismate, inqu/unx Patres, qu , , eumque necessitate , non chrismatus fuerit , In conis
is firmatione Sacerdos id .si Episcopus monebitur,ri Nam inter quorlibea chrismatis ipsius nonnisi una benedictio est. Non ut praejud Ieans quiequam , sed
ut non neeessaria habeatur repetita chrismatio.' Ergo chrismatio non est essentialis Confirmationi .. Nego antecia sensus enim in obiectione prolatus nonast genuinux canonIs sane obscurissimi , quem tamen controverfia Petri Aurelii eum Sirmondo eelebrem es ficit .. SI Ondus emonem exponebat eo sensu , quo nobi x hie obiicitur: Petrus vero Aurelius eontendeb vex nonnullis codicibus manu scriptis, villatam est e lectionem Sirmondi , legendaque postrema canon Is ver bis absque particula negativa hoc modo, sed ut nece sarra, habeator repetita ebrismatio , ita ut sensus sir ,.quando In Baptismate omissa est propter' aliquam necessitatem chrismatio verticalis, monendus est Episco pus confirmaturus , ut prIusquam ad ritum confirma
uonis pergat, suppleat quod In Baptismate omissum est, nempe vertieem baptizati chrismate inungar,. nompraeiudieans chrismatἰoni eonfirmatoriae ,, quae fit imst te necessaria quippe est utraque chrisinatto'.
273쪽
a s a De confrnisson . SanbovIur, qui cum Sirmondo opinatur une lonem, esse aeeidentalem Confirmationis eaeremoniam , nouexistimat suam opinionem posse fuleir; hoc can. probatque Aurelii Iectionein , quia ea semper fuit Eecu --μe mens, ut supplerentur caeremoniae in Baptismo omifin D. inod si partieula negativa retineatur, is et Ill sensus canonis, non Ita dὶ cimus chrIsmationem , In B ptIsmo omissam ab Episeopo supplendam , ut nece Asaria habeatur ad ver talem Confirmationis secuturae,
sine ea quippe valeret Sacramentum . .
Ex dictis eirea materiam ConfirmatIon Is satis in te igitur quae sit eius forma, eum forma cuiuslibet S .cramenti sint verba, quae in usu materiae proseruntur, v. g. Ego te baptis , cte. dum InsundItur aqua . Ergo si ehrismatio sit areidental Is, .la vero manuum extensio essentialis , forma essentIal Is erit oratio F. quam EpIseopus manibus extensis fundIt super NemPistos: eontra vero quibus sola ehrismatio est essen- talis, IIsdem verba, quae tunc proseruatur, sunt uni ca forma Sacramenti. DIssentiunt tamen, Inter sdi quἰ nobiseum agnoscunt manuum impositionem & chrismatIonem simul esse adaequatam ConfirmatIonis materiam. Namque S. HΟ-m 1 q. 73. art. 4. Catechismus Romanus, de alii bene multi pro unica forma statuum verba, quae Epise pus statim , nulla Interposita mora, post extensionem manuum profert, dum frontem inungit , fligno regno Crucis , &c. Alii vero, , & quidem non pauci
contendunt Orationem, quae unctionem praeeessit, esse Rrmam essentIalem , tum apud Latinos , tum apud Graecos et verba autem, quae comitantur unctIonem νhabenda ut caeremoniam mere aec dentaIem; probant
quo, quia ea forma ess essentialis in Confirmatione , quam adhibuerunt Apostoli, quamque Ecelesia ab e rum temporibus semper & ubique retInuit; accident Itis vero censenda es , quae nonni si posterioribus see Iis est usurpatae atqui iIlam orationem adhibuerunt Ap stoli, Act. 8. Oraverunx pro ipstis, ut aeeipe. Ont Spis,
m. sanctum. . . . Tunς imponebant manus super illos
274쪽
ω Tt; ni t. eap. 26. alii Orabant, ut mensione ad eos .. ribus manus imponebant ... stuem morem in suis postis etiam nunc θνvat Ecclesia .
S. Hieronymus Dialogo eontra Luei serianos supra Iaudator Ut Episcopisi, inquIt, ad invoeationem spiritus Sandiu manum impositurus euearrat. AmaIarius Arinchiepiseopus TrevIrensis lib. r. de offici Is eap. a Ut per mannum impositionem, oe orationem detuν Spiriatus fanctus, simititer is Apostolica auctoritate s. tum Uy. OratIonem inunctioni praemittendam praescribuno .Eucliologia Graeeorum, S. GregorIi Saeramentarium , ordo Romanus, & oecidentalis Reetesiae Pontifiealia. Verba autem III ad Signo te, oee. nusquam reperiuntud In RItualibus LatIn Is ante 8. saeculum, nec ubique obtinuerunt ante duodecimum . At inus , qui seripsse de divinis officiis 8. is Io , refert Pontἱfieem , fia taoratione , frontes singulorum chrismate signare , dicendo: In nomine 'Patris, Θ Filii, oeta Am IarIus . sit. cap. a . se scribit s. saecuIor Oratione e lua D. cit crucem erex's pollice - chrismate in singulorum fministibus, ita dicendo: In . nomine PatrIs, dic.
Utrum misυο οι ei Θ' balsami, ac utriusqme Epipevalsi benisdictio mi de necessitate sacramenti PR.. ommunis est ' Theologorum sententἔa , Ecele esiam nihl I determinasse circa propositam qua ylonem ; nam quod aflari Suarez et t. disp. 3 3 . steti is ex Decreto Eugenii, & ex Can. a. Cone. Trid. de Confirmatione , solvimus 9. praee.. pag. 287. R Σ80. Hi ne varIae Seholarum opinIOnes.
Qui asserunt unctionem em InstitutIonis Ecelesiastiaeae , nec pereinere ad substantiam Sacramenti, una v ce eoncludunt nec mixtiotiem olei oum balsamo , nee
benedIetionem EpIseopalem esse de necessitate Sacrae.
275쪽
Ex his vero, qui nobiscum docent unctionem emae Institutionis divinae , de essentialem Confirmationis paris
Alii, ut S. Thom. quaest . 72. art. a. de 3. contendunt mixtionem & benedictionem pertinere ad erusentiam SatramentI, probantque r. de m Ixtione, quἱa observatur in unIversaIi EeeIesia, Graeca de Lat Ina , ut constat ex antiqKIs Graecorum Euchologiis , ex Sacramentario S. Gregorii, ex ordine Romano', ex S. Gregorio , qui in illa verba Cantici Canticorum cap. I.
,, Botrus Cypri dilectus meus In vineis Engaddi, sie,, scribit/ In Engaddi balsamum gignitur, quod cum, ,. oleo , pontificali benedictione chrisma emeitur . quo dona Spiritus sancti exprImuntur .. Pro benedictione vero', praeter laudatum S. Gregorii testImon um , de librum. Ordinis Romani, proferuntur S. Cyrillus Ierosolymitanus Citech. I. In qua sic habete is Sanctum hoc ungventum non amplius
ν, est' unguentum nudum . . . postqv m consecratum,se est . S. Basilius lib. de Spiritu Sancto . cap. 27. Be- ,, nedicimus baptismatis aquam ,.& unctionis oleum. is Quibus vero Scripturis edocti P nonne a secreta &,, . silente Trad Itione 2 Cone. II. CartFag. eap. a. chris-s, malis consectἰΟ , inquit , Ac puellarum eonsecratio a ,, Presbyteris non fiant.. Et Cone. IIl. CartFV. Can.
,, Presbyten chrisma nunquam confic Iat Similia habe x InnocentIus L epist. r. ad Decentium Alii vero bene multi neganv m IxtIonem & benedἱ- ct Ionem esse de necessitate Sacramenti . Contra m Ixilonis necessitatem haec momenta pr serunt. t. Ecclesiae In hac mixtione varIant , nam Latina miscet balsamum, Graeca vero triginta quin-epie Aromatum species. Praetereat huiusce mixtionis nullum vestigium apud antiquiores Patres, Tertullia num , Cyprianum, Cyrillum. Jer olymitanum. Bassitum , Augustinum ,. dcta, nec di eas eos memini siecbrismatis V Ac saeri unguenti nam chrisma apud Graecos latine diaItur unctio, quae peragitur quolibetisngui liquore , sive Ille sit simplex oleum ' , sive aliud quidpiam. Unde. S. Augustinus tract.. 3. in Iozἰ
276쪽
m confirmatἰ ne . , a s s voear oleum Ilvarum, unguentum ae chrisma et Innocentius i. cit. epist. ad Decentium, oleum infirmorum indigitat nomine chrismatis. Laudatur' quidem epistis. S. Fabiani ad Orientales,. in qua eorum excusationem consutat, quod balsamum dimeIle invenirent adi conficiendum quotannis saerum chrisma .
Sed constat apud omnes supposititiam este huiusmodi epistoIam. Denique etiamsi mixtio balsami, aue alterius liquor a semper fuisset in usu , quemadmodum m Ixtio aquae in calice EuesiarIstico, cuius me-mInere Patres antiquissimi , ut S. Iustinus Apo I. a. &S. Cyprianus epist. 63. non posset Inde eerto eolligi Priorem' magi pertinere. ad substant Iam Saeramentiquam posterior*m . .
Contra necessitatem benedictionIs episcopalis , quae quidem est peeantiqua , ut constat ex textibus pro p- posita, sententia laudat7s, aFertur S. Bisit Ius et t. lib. . de sp IrItu Sancto cap. . 27. . ubi eonfert benedi 'Ionem chrismatis eum benedictione sontis baptismal Is, Benedicimus, inquit, baptismatii aquam ει unctionis otium I 'atqui benediello aquae Baptismalis, licet videatur Traditianis ApostolIcae , non pertinet tamen ad . substantiam Baptismi , . sed est duntaxat praeeepti Eeclesiasti. cie ergo nee benedictio chrismatis et nee disparItas ex: Scriptura aut traditione proferri potest .Qn id vero, stante ei. smodi gravium Theologorum d Iseo dia. , semῖendum, sit , definiendum, rei nquimus Episcopis , qui hoeee nostro opere uti voluerint , satisque nobIs est' simplieIter exposuisse eorum Cleri eleutriusque partis momenta, quibus paratἰores reddantur ad ampleetendam quam . eorum Prauati. determina,
Et certe quamlibet amplexi fuerint , non potest eme Indutata a Unde in praxi praescriptum Saeramenti ritum integre observare oportet; adeo ut, si quid ex Inadvertentiae: fue praeterm Issume me suppleatur,. quamvis secundum opinionem probab lem minus necessarium iudἰeetur, v. g. si quis chrismatuu non fuerit Episeopi manibus substratus , substernatur Invocato su ver eo Spiritu Sancto; . si incaute oIeum non benedis:
277쪽
m Confirmat ne,ctum , vel oleum Caleehumenorum, aut Infirmorum pro chrismate adhibitum fuerit , applicatur chrisma iuxta Deeret. Innoco III. eap. Muralis, tit. de nota iterandis sacramentis, ubi rogatus de eo, qui per e rorem oleo simplIei In fronte fuerat consignatus , resepondit a D talo a nihil es iterandam : sed caute sv .plandum quod incante Damat praetermissum.
Da Minisero fueramenti Confirmationis DUplex hie oecurrIt controversia. ΑItera , quae pertinest ad fidem, S eum Haereticis est habenis da; utrum scilicet solus EpIseopus sit ConfirmatIonis ulni sterordinarIus Z Altera , quae est Scholae, de intellCatholIcos duntaxat agItatur, utrum Presbyter hal sce Sacramenti sit MInister extraordinarius a
mus SehIsmatis Graecorum auctor, voluit Episcopos de Presbyteros indiseriminatim esse Ministros ς cramenti Confirmation Ist . Naldenses, teste Reyneros mirabantur cur sol Is EpiseopIs eonfirmare IIceret . ieIessus, & Io: Hus censuerunt Confirmationem: iuvenum. , & ordinationem CIericorum reservari Papae , ct Episeopis , propter eupiditatem Iueri , & ho uoris , ut habetur In Coneilio Constantiensi sess. δωδc x. . ubi errores eorum preserIpti sunt- νἱ elemo adhaeserunt Lutherus lib. de eaptivitat Sabyloni ea, ct Calvinus In antidoto ConeIIἰI Tridentis
ubI ἔα Episeopos contumeIIose sie seribit: si Dimiis sunt comuli & insulati asini tali praerogativa
278쪽
De Confirmatione οῦ r, Unde , quaeso, probabunt Episcopis magis quam re- , ItquIs Sacerdotibus convenIte has partes, nisi quia is incertis Auctoribus Ita pIaevit Contra eiusmodi errores ad propositam quaestionem. R. De fide est , solum Episeopum esse MInistrum ordinarIum saeramenti ConfirmatIonis. Ita enIm definiticone Ilum Tridentinum sed . 7. can. I. de Confirmatione , ἔn quo sic habet: D SI qu Is diserit sanctae Conis,, firmationis ord Inarium Ministrum non esse solumis Episcopum , sed quemvis simplIeem sacerdotem ;is anathema sit. D Idem repetIt seg. 23. ean. 7ά PraeI. verat Eugenius IH in Decreto pro ArmenIs . Probatur 1. Ex ScrIptura , Act. 8. soli Apostoli , quibus Decedunt Episcopi, Neophytis mauu impone. bant ad aeeipiendum Spiritum sanctum , In quem l cum S. Chrysost. hom. x8. In Act. sie seribit; se Ideo is baptiaeans Philippus Spirivum sanctum non dabar ἔis hoc enim solorum Apostolorinn erat. VIrtutem qui dem aeceperant DIaeoni faciendi signa , non etiam is dandi aliis SpIritum sanctum t Igitur hoe erat Inse Apostolis singulare - Unde & praeeipuos , & nouis alios vIdemus hoc facere . is Et sanctus Isidorus Pe Iusiota lib. I. epist. so. is Baptizabat duntaΣatiis c Philippus ut Discipulus; Apostoli etiam gratiam
,, expIebant & perficiebano. Ex Lallias vero Innoe. I. episti ad' Deeentium vis Pontifieibus solis deberI, ut vel eonsignent, vel Pa. D raeIetum spiritum tradant , non soIum consuetudo,, E Iesiastica demonstrae, verum & illa IectIO Actulim,, Apostolorum , quae asserIt Petrum & Ioannem esse dirm. ctos, qvi iam baptizavis traderent SpieItum sanctum Probatur a. ex Trad tiona. S. Cypri. ep. 73. is qui in Eeelesia haptizantur, ni- in quit, per Praeposit a Beelesiae offerantur . 'Coneilium Elliaritanum ineume quarto laeulo, Gde baptIEato decernit ean. y8. H ad Episeopum eum . perducant, ut per manus Imposit Ionem perfiet possit. S. Hieronymus Dialogo eontra Luei serIanos: o Nouis abnuo, inqui= , hane esse EeeIesiarum eonsuetudi- . nem, uL ia eos .. qui longe in minoribur urbibus penis Peraby-
279쪽
t De Confirmationesse Presbyteroa & Diaconos baptῖκat ἱ sunt , Eseseopus,. ad invocatIonem Spixitus sancti manus Impositurus,ν excurrat . . . quod si hoe Ioco quaeris , quare inis Ecclesia baptizatnr , nisi per manns Episcopi a ia, , piat Spiritum sanctum, quem nos asserimus in verois Baptismate tribui, disce hane observationem eae E
m ctoritate destendere, quod post Aseensionem Domini i,, Spiritus sanctus ad Apostosos descendIt . ,, Addit quidem ad honore in potius Saeerdot Ii, quam ad Iegῖς necessitatem Episcopis tribui ejusmodi potestatem p sed
sua mente id dieat, In sequentibus aperit nimirumquIa sine Sacramento Confirmationis consertur Spiritus sanctus in BaptIsmo, quamvis non in tanta plenitudine; unddi concludit Confirmationem non esse absolute
necessariam ἱ se alioquIn, inquit, si ad Episcopi ta D tum imprecationem SpirItus sanctus defluit, Iugendi ,, sunt, qui in remotioribus loeis per Presbyteros st i, , Diaconos baptirati ante dormierunt, quam ab Epi lis eopis visitaremur. is Quod autem non omnino ex
cludat divinam Iegem , ex qua manus Impositio Epiru :copis sit reservata, patet ex seq. verbis: Dia Serἔμω is, rae auctoritas non subesset , totius orbis In hane i,, partem consensus instar praecepti obtIneret. ,, Cu rvero tali praerogativa Christus Epἱ seopatum de eoraverit, hane affert rationem: ., Ecclesiae salus In Summi Saeerdotis dignἰtate pendet , eui si non exors, stab homInibus em Inens quaedam detur potestas, tot sutura sunt schismata, quot Sacerdote . Iam protulimus testimonIa Sanctorum ChrysostomI ,,
Is dori Pelusiotae, & Innocentii uo Dices I. cum Photior mi potest maius , potest
minus ἔ atqui Presbyteri possunt Eucharistiam eonficere, quod est quid maius; ergo de confirmare. R. I. Photius hoe argumento aeque eone Iuderer Presbyterum consecrare Saeerdotes de Episeopoς; quia potest quid maius se nempe Eucharistiam eonMere . R. a. Distinguendo maiorem s Potest mInus in e dem specie ν. g. qui potest' ordἱnare Presbyterum , potest etiam ordinare Diaconum, Conredo e Potest mInus, In diversa specie, Nego maiorem. DN
280쪽
De confirmationε . a syDIem a. Ananias non eraa Episcopus, nἰhilominutingressus ad Saulum, imposuit ei manus, ut videret, di impIeretur SpIritu sancto, Act. 9. vers. I MR. r. Quis dixit CalvIno Anan Iam instipulum D mini non fui sse EpIseopum Z a. Saulus nondum erat baptizatus; ergo Ananias non Imposuit ei manus , ut eum confirmaret , sed ut videret, praepararetque ad Baptismum, quo diluuntur peceata per Spiritum sin-ctum.
Diees 3. SI Christus soIum Episcopum Confirmationis Ministrum instituisset, saeramentum i IIud non sus,
fetentet praeparasset omnibus , eum omnibus ad Episcopum. accedendi saeuitas non sit.
quemque semel eonfirmare possunt , . quam Presbyterit tIes. peccatores, reconciliare , quot es poenἰtentiae sa- gramento Indigent. Adde quod Sacramentum Confirismationis non sit ab Iute necessarium ad salutem .
Dices 4. In HispanIa Cones IIum I. Toletanum , Caph a. permittit Presbyteris chrismare , absente Episcopo I. &. Braeearense II. statuit, , ut chrisma Presbyteris detur; proi confirmandIs NeophytIs ... Addit Hispalense II. ean. 7. novellis duntaxat regu- Iis prohibitum fuisse, ne Presbyter confirmaret. N in Uellae autem illae regutie colligi possunt ex Pontificali
Damasi , ubi dieitur SyIvester Papa Episcopis hoe concessisse privilegium ut baptizatos eonsignarent. Idipsum in Gallia. Presbyteris conoessit Arausicanum L. can. 4. , , Si desit Episeopus , inquit, a Presbyteris eum ,, chrismate de benedictione consignari placuit: Ergo . Nego conseq. Per spieue enim, Toletanum loquitur de chrismatione In vertice baptIEati , quae , absente Episcopo , eoneessa erat Ptesbyteris ,, ex Innocentio
I. cit. epIst. ad Decentium. Bracearense vero statuit duntaxat , ut chrisma ab
Episcopo benedictum PresbyterIs d Istribuatur , non ut ipsi, . sed Episcopi ParoehIas. visitaturi plebem confir
Hispa Iense expresse doctrinam EeeIesiae eonfirmat ἔῖrobat. enim tum ex. veteri lege, . tum ex nova', qua