장음표시 사용
281쪽
aco De confirmatione .no'ellam reguIam voeat, altarIum, ac UἰrgInum cou- se erat onem , & Neophytorum consignationem ad solos xpiscopos pertinere , quemadmodum In veterI xesamento non quit Ibet Sacerdos , sed Moyses duntaxat , vel Aaron Summus Sacerdos altaria erigebat, Se conmiserabat.
At, Inquies, conse erat Io altarium & VIrginum p prIa est Episcopi solo iure EeeIesiasti eor Ergo Ze consignatio Neophytorum, & quidem in mente Concilii . Nego eonseq. Cum enim coniseratio altarium , de VIrginum sit institutionis humanae , manifeste sequit ullsolo iure Ecesesiastico EpistopIa reservari r contra Ne ro eum consignatio Neophytorum a Christo sit Inst tuta , quaeri merito potest quis sit . a Deo institutus eius Minister , quod Patres Hispalenses non attingunt . Constat autem ex dictis solum Episcopum huius Sacramenti Ministrum ordinarium fuisse a Christo
Quod vero spectat Pontifieale Damafi , I. Certum non est IIbrum II lum esse opus huius Pontifieis, ut omnes periti agnoscunt, ae proinde nihII ex illo eon e Iudi potest . a. Sensus Ioel nobis oppositi est , quod Sylvester privilegium Episcopis a Christo eoneessum
vindicaverit, prohibueritque, ne Presbyteri frontes Ne uphytorum consignarent , quemadmodum nonnullos i Iud munus temere sibi arrogasse patebIt ex dicendis . Arausicanum ConcIIIum perperam nobis obitet tur ἔnon enim de Confirmatione loquitur, sed de reconciliatione Haereticorum aegrotantium , quae alicubi unctione peragebatur ab Episeopo , annuitque Conci Iium , ut Presbyteri In perieulo mortis Idipsum praesenta
Dices s. S. Hieronymus epistoI. 84. ad Evagrἰum supponit solam ordinationem Episeopis esse reservatam : ,, Quid facIt, inquit, extra ordinatIonem Episeri copus, quod Presbyter non faelat 3 se similia doeens S. Chrysostomus hom. D. In r. ad Timoth. & vene rabilis Beda In Psal. aQ ub I sie habet . ,, IIla unctio , is quae datur per manuum impcisitionem ab Episcopis,
282쪽
ω arrogantiam tamen non est eoncessa singulis Saeeris, , dotibus , sicut multa a Iia. is Ergo. Nego conseq. Namque t. quod S. HIeronymut qu data epistola omiserit speciale eonfirmandi priv letium a Christo Episcopis concessum , nocere non potest IIs , quae ex eodem S. Doctore In D3aIogo eonistra Luci serianos protulimus , ubi ex professio recenset Episeoporum privilegia , luculenterque probat auxia omesum Eeclesiarum morem, solum EpIscopum eontagnare ex Tradῖtione Apostolica. Ideo autem S. Hieronymus eItata EpistoIa breviter perfringit quae pers-neant ad Episcopum I quia scopus eius est comprImere Diaeonorum super, am , qui se PresbyterIs exaequabant, ct ut propositum consequatur, Presbyteros erIgit quantum potest, parum soIlicitus ea numerare , In quIbus sunt Episcopis inserIores. a. Certum est S. Chrysosto ἀmum S Uenerabilem Bedam in c. 8. Actuum Apostolarum, agnoscere sol vin Episcopum a Deo Institutum fu i sse Min Istrum saltem ord Inarium Confirmation Is . Verba sancti Chrysostomi supra protulimus; Beda vero
se loquitur et is Si Apostolus esset, Philippus ipse
,, utIque manum imponere potuisset , ut aee; perena ,, spiritum sanctum: hoe enim soIis Pontifieἔbus deheia is tur , non autem Presbyteris: sive extra Epἱ opum ,
is sive praesente Episcopo baptiΣent , ehrismate bapti- , Eatos ungere licet, sed quod fuerit ab Episeopo,, eonsecratum , non tamen isontem ex eodem o eo
se eon signare , quod solis debetur Episeopis, eum tra- is dant Spiritum sanctum . is Quἰd elarIus In mente igitur Bedae Idem ebrIsnia adhibetur a
Prebyteris , dum baptizant , & ab EpiscopIs dum
confirmant ό sed haec posterlor unctio a ChrIsto non est eoneina singulis Sacerdotibus propter vitandam superbiam, nisi sorte Bedae sententi E fuerit unctἰonem frontis eme caeremonIam Confirmationi aecidentalem ,
in qua hypothesi per legem Ecclesiae esset Episcopis reservata, sieua multa alIa, quamvIs soli jure divino per manus Impositionem SpIritum sanctum dare possint.
283쪽
consignare consueverunt, & quidem a pluribus taeulis. Namque Photius nono saecu Io In epist. en elica ad omnes Patriarchas Orieneales , conqueritur quod Legati NIeolai I. In Bulgaria contra antIquum & receptum morem Improbaverint Confirmetilonem a PreibyterIs eoi- Ialam, eamque iterarent; morem autem Illum sitInu Isisse apud aegyptios quinto laeulo testatur Ambrosiaster, seu Auctor Commentariorum In Epistolas S. Pauli Inia ter opera s. Ambrosii et ad eap. 4. ep st. ad Ephesios e Apud PMUtum, inquit, Presbyteri eonfignant, si prae- ρηι non si Discopus. Idem Iegitur In libro quaestionum
ex utroque Testamento, apud S. Augustinum q. Ior. Neque vero desunt monumenta huiusce eonsuetum. n Is In EeeIesia LatIna ; namque g. GregorIus sexto exeunte saeculo monitus Presbyteros CalarItanos In saris
dinia consignare Neophilos, primo improbavἰe prohibuitque Illum usum epist. 9. Iib. I. ad Januarium Epἰμeopum Ca Iaritanum . Sed tibi didicIt nonnuIIos Inde commotos , epist. aς. eiusdem IIbri coneessit quod prIus negaverat e , , Nos quidem , inquit, secundumis usum veterem Eeclesiae nostrae Dei mus; sed si omniis no hae de re aliqui eontristantur, ubi Epἰ seopi dein se sunt , ut Presbyteri etIam In frontibus baptIzatosis chrismate tangere debeant, concedimus.
Exemplum S. GregorIi laeuti sunt Patres Coneil ἱεLugdunensis II. & Florentini; eum Graecis quippe Pa
sciplinam , quae apud eos vIgebat, & etiam nune vI-get , eon signandi per Presbyteros . Eugenius quidem quartus, soluta Synodo Florent na a GraeeIs Inter aIIasei se; tatus est, se Quare Pontifices non Inungunt fare
is chrismate, sed Saeerdotes eum hoe Ponti fieibus sit se datum. Quae a Latinis ob)ecta pergunt acta Conei-- ἰii MityIenensis Praesul legitime, ae seeundum cam
nones omnIa dissolvit, praeterquam duo, vide Ileet, is separationem matrimonii quoad vineu Ium , & crea- , t Ionem Patria retiae extra Constantinopolim . is Qui bus audit; s, dixἰt Summus PontIfex, is nos, fratres ,
se Dei beneficio sumus fide conjuncti. Ergo
284쪽
m confirma lane Ergo Presbyteri , aeque ac Episcopi, sunt Confi
matIon Is Ministri. Nego conseq. Ex eiusmodi enIm moment s ad summum concludi potest Presbyterum posse esse extraoris dinarIum Confirmationis Ministrum , quod discutiendum
REspondeo r. Ecclesia hactenus nihIl definiit e Irea
propositam quaestionem Probatur . Ecclesia quaestionem definIIsset vel In Conciliis recumenicis, ut in Lateranensi IU. sub Innocentio III. anno Ia I s. In quo tentata e si un Ioeum Graec Is et in Lugdunensi II. sub Gregorio X. anno ia 4. & In Florentino sub Eugenio IU. annor 38. In quibus pax conelliata est. vel Deeret Is sumis morum PontIficum ab universa EccIesia receptis: atqui
neutrum dici potest: Ergo. Non primum I Si quidem In praedictIs ConeIIIIs nihil omnino actum est de ConfirmatIone , nee de eius
Ministro in Non secundum. Quae enim eircumseruntur Sed Is Apostolleae priviIegla nonnuIlIs Regu Iaribus eoneesia Eeelesiae non Innotuerunt , non in BullarIo inserta sunt, nee publIci iurIs faeta . Unde merito, vel subreptisse obtenta creduntur , veIex opinione probabili induIta in gratiam eorum , qui ab Idolorum cultu ad Deum verum convertebantur Inregionibus remotissimis, ad quas Episeopἱ non erant perventuri , in easu enim necessitatis lieitum est adhibere Saeramentum dubium Confirmatur, T. ex Conci IIo Senonensi anno is a 3. quod eorruptelam agnoseit In Abbatibus, quI ex eo n- suetudine privilegiis roborata consignabant. a. Ex Deis cretis summorum Ponti fieum, qui eaverunt, ne Sacerdotes sub quocunque praetextu confirmarent . Innnee
285쪽
ας, De confirmatione ἰllus III. prohibuit ne Latinἱ Paroelii ConstantInopos ,
dum urbs esset in potestate Latinorum , seeundum m rem Graecorum Confirmat Ionem conserrent. Idem praeseripsit Gregorius IX. Epist. ad Barensem EpIseopum. Sed notatu dignum , quod CIemens VIII. qui obiit ann. Igo . t dipsum prohibu It Presbyteris Graecis, Praecepitque ut ab ipsis consignatos EpIseopi iterum sub
conditione eonfirmarent. Nee ullius ponderIs vIdetur xesponsio , Summum Pontificem Ita praecepisse , quia Presbyteri IHI in Ecclesia Latina degebant . Namque summi Pontifices non semel eoneessere Graecis Romae commorantibus, ut EeeIesiae suae probatum morem sequerentur , v. gr. in sermento consecrarent I Ergo mos per Presbyteros confirmandi non est ab Ecelesia probatuS.
Diees; Uera ChrIRI Eeelesa errorem verbo De eontrarium non patiatur, sed e sinu suo eos statim eiicit, qui illum obstinate propugnaverInt . Hine est quod
tandiu Ecclesia Latina se a CommunIone Graecorum . separaverit, quamdiu contra manifestum seripturae sensum docuerunt SpirItum sanctum a Filio non procede re: ergo eum semel & Iterum eos in suam Communionem receperit, nulla II ee mota super Ministro extraordinario Confirmationis, certo evincitur etiam esse doctrinam universalis EceIesiae, Presbyterum posse ho ce Sacramentum eon serre tanquam Ministrum extraoris
Confirmatur. Clemens VI. anno I 3 o. consultationi Patriarchae Armenorum , Inter alla respondIt his verbis:
,, Si credis quod per solum Gnianum Ponti fiem , D plenitudinem potestatIs habentem , possit dispensas, tio Confirmat Ionis PresbyterIs, qui non sunt Epi is copi, committi, &e is Quae sane Indieant constan tem fuisse doctrInam Ecelefiae Latinae ex eiusmodi dis
pensatione presbyteros posse confirmare. DistInguo anteeed. vera ChristI E Iesia errorem verbo Dei contrarium non patitur , si sit patens de manifestus , qtiat Is es error asserentium Spiritum sanctum a Filio non proeedere, Coneedo r Si non sit manisestus,
sed probabiliter propugnari possit, Nego anteeed. Quo
286쪽
hnim oppotitas Scholae opiniones toIerat, V. g. elaca praedestinationem , attritionem, Ministrent Saetamini aperte verbo Des repu- π .. ydm si liter toleraret opin onem Graeeorum eirca Ministrum ConfirmatisnIs extraordinarIum ,
verbo Dei conformem , nec sine schismatis pericu Io quaeissio illa in Conciliis Lugdunensi & FIorentIno termἴ-nari potuisset 'uapropter Ecclesia memor praeeepti Domini dicentis, Matilia a 3. Ase forte reia Mes
liquam consuetudinem ἰ mutatIo enim consuetudInis .
gustino Epist. . alias I I 8. Clementis vero VL responsione IIIM QIum colligitur, Summum Pontificem voliuisse adducere Armenorum PatrIarcham ad sententIam Ecclesiae Cathois licae , nimirum Presbyteros non proprIo iure confimmare, ut docuerat Photius , sed ex dἰspensatione , quae Iuxta usum Romanae EceIesiae obtineri debet, non a quocunque Episcopo, ut contendunt Graeci . sed a Romano Pontifiα. Confirmatur ex Patrhus TridentIim, quibus satis fuit definire quod est manifeste traditum , nempe OIum Episcopum esse ministrum ordinarium Confirma tionis, nec opportunum ipsis visum est ulterius proingredi, ut refert Palavicinus In sin historia, an seIII-cet , Presbyter possis esse hujus Sacramenti minister extraordinarius e a. Ex gravibus Theologis , qui magno numero ante & post ConeiIia Florentinum , &Tridentinum , negarunt Presbyterum v Ia dispensatione Neophytos consignare posse , ut Ratramnus Corbe ensis , qui nono saecula adversus Graeeos insuris
rexIt , GuIIIeImus ΑIlIssiodorensis , sanctus Bonavenistara, mi sedἰa In Concilio Lugdunensi IL in quo pax cum Griecis sancita est , Durandus , Ioannes Maior, Adrianus Us. Estius , Petrus Aurelius & alii , qui etiam nunc idem negant . r. 'CommunIor tamen videtur assimans Sancti Thomaeuaberti Tom. V. M lau-
287쪽
mum Pontificem ex plenitudine potestatis indu Igere posse PresbyterIs , ut in easu necem talis Neophytos confirmena . Iuxta quam sententiam ad propositam quaestionem 3 Resp. a. Probabile est Presbyterum esse extraordῖ- narIum Confirmationis ministrum. Prob. IIIa sententia est probabilἰs, quae a duode ei mlaeulis ἔn praecipuis EceIesiis obtinuit, quamque Summi PontIfices vel amplexi sunt , vel permittendam censuerunt: atqui eiusmodi est nostra sententIa. Maior negari nequit, quia ex Theologiae Prolego menis , ubἰ de locis eommunibus , Theologus elicleeone Iusiones saltem probabIIes ex usu recepto In praeeipuIs Eeelesiis, universa Ecclesia consentiente , nedum
Minoe probatur ex testimon; s aIIat s ad ealeem praecedentis r. Sanctus Gregorius lib. 3. Epist. a Leoneedit ministerium Confirmation Is Presbyteris CaIaritanis , iuxta morem in illa Eeclesia receptum . a. Eadem eonsuetudo iam praevaIuerat In iEgypto . I. Eae citata Epistola Eneyellem PhotII , constat omnes OrientIs PatrIarchales EeeIesias , Ionge ante sthisma Confirmationem adminIstram per Presbyteros ς eum enim Photius in illa EpistoIa NIeoIaum I. insimuIet intolerandae novitatis , quod ejus Legati , In BulgarIa consignatos a PresbyterIx Graecis Iterum consignassent, perspicuum est eonsuetudInem IlIam iamdudum In Oriente praevaluisse . 4. Adrianus II. NIeoIaliaeeessor excusat Legatori quia Presbyteri III deIegati fuerant a Phollo , qui, utpoto intrusus, deIegare non potuerau: Quod β dicas , inquit, prius a mbis Fresb-teros ab ea regione Bulgarorum εω ἀφοι, haud inf-eias imus , erant Photiani, illiusque sminissae , quibus
non solum in Bulgarorum terris , sed ubique gentium sacris ordinibM .nferrivim ne , ιntradiremusque . Ex quibus patet Legatos ehrismatἰonem non reprobaturos
fuisse, si Presbyteri , qui IlIam adhibuerant, RIssenta legitima potestate delegatI. Refertur autem AdrI ni Epistolae stagmentum in octavo Concilio generali.
288쪽
oriental Is, in Sacr mentorum Edm n Istratione cap. .se andi vIsse a Fonsem Presbytero Soelatatis Iesu, quod ἔn BrasitIeIs regionibus eonfirmasset vi simi Iis Indulis tἔ. s. Nisi sententia nostra esset probabiIis , Graecos illis Impense addictos EeeIesia in hiam communionem non potuIsset admittere. Diees. IIIa opinio est a SehoIἰs ableganda, quae re- ugnat tum Seripturae sacrae , tum Traditioni Aposto- Iieae ; atqui eiusmodi est nostra opinio: Ergo. MInor probatur. r. Soli Apostoli Actuum 8. ma mus Imponebant, ut Neophyti aeciperent Spiritum Sanctum . a. Patres Graeel de Latini, qui floruerunt quatuor primis saeculis, constanter doeent ad solos Epis.copos pertInere e signatIonem Neophytornm e atqui mos , qui Inolevit a quinto dumtaxat laeulo , non potest eenseri Tradition Is ApossesIeae: Ergo. Nego min. Namque r. IIcet ScrIptura reserat s Ioa Apostolos Neophytis manus imposuisse , non negat eos Potuisse Presbyteris eiusmodi saeuit tem de mandare . Adde quod per paucos saeerdotes ordinave rἔnt Apostoli, quos simul non consecraverInt in EpIDeopos . 2. Ex antiquioribus Patribus II lud tantum eol- Iigi potest . ωIos Episeopos esis Confirmationis mi B Rros ordinarios , nulIus enim ex antiquioribus Patribus proferrῆ potess , qui negaverIt in easu necessis raris es rismationem Presbyteris deIegari posse. Immo Id fieri posse videtve insinuare S. Heronymus cum Iaudata Epistola ad Evagrium , seribit Presbyterum posse , praeter ordinatἔonem , quidquid saeie Epist pus. Itaque potestas delegandi Pres reros est Traditationis Apostolieae , quamvis usus huiuste potestatis a primis laeeur Is nori obtinuerIt. Instabἱs e Presbyteri vel ex sua o Inal one , vel ex iurisiactione ab EpiseopIs , aut si Item a Summo Pontifiee accepta, vel ab utraque simul sunt extrao M a dina
289쪽
d natii ministri Coofirmationis et atqui Κhil horum diei potest: Ergo.
Non ex ordinatione , quIa si ratione ordinis coninfirmare possvna , verum erit Sacramentum ab ipsis
collatum absque iurisdictione , quemadmodum rata est Confirmatio , & ordinatio , quam Episcopus eontulIt sibi non subditis , In quos nullam habet iurisdictionem a Non ex iurisdictione ἔ alloquin Episcopus nondum
consecratus vere confirmaret , cum ea, quae sunt iurisdictionis Episcopalis, exercere valeat. . Non ex utraque simul ἔ Namque iurisdictἔo acte-dens potestati ordinis, non essicit , ut vel Presbyter Presbyteros ordinare possit, vel Diaconus Eucharistiam conficere, & infirmos sacramentaliter inungere. Confirmatur; Minister extraordInarIus sine deputa-tIone Superioris valide quamvis illicIte, saeramentum ceIebrat, Diamnus, v. g. sine deputationet Superioris valide baptizat etiam solemnIter: Ergo. R. I. Fateor me propter huiusmodi InstantIam in oppositam sententiam iturum , nisi praxim EecIesiarum
tam antiqua, tamque universalis retineret; non enImpossum adduci Coneilia Oeevmentea favisse errori manifesto , totque Summos Pontifices non minus scie tia, quam pietate conspicuos , In praxim Institutioni divinae contrariam consensisse. Quare R. a. Confirmandi potestas extraordinarIa competit Presbyteris ex ordinatione simul & ex iurisdictione; ex ordinatione quidem , quia non potest delegari Diae no , aut InserIori Cleneo . Unde Episeopus nondum consecratus confirmare non posset . Ex iurisdictione etIam a soIo Romano Pontifice eoncedenda, iuxta usum EeeIesiae Latinae , vel ab Episcopo , ut contendunt
Graeci, quia sine huiusmodi deIegatione irritum esset
Sacramentum , ut constat ex omnIum Catholicorum lententia. Cur autem esset Irritum, auctoritat Meurrit x non ratἰo, nec in iis, quae a libera Dei volunt te pendent, argumentari limi a pari; v. g. valet ordia
natio sine iurisdictione eoiIata e ergo & Confirmatio a Presbytero inamvis non desint aliqua exempΤa ε
290쪽
De confirmis ἰοκε cin quibus aIIa saeramenta sine iurIsdictIone eoi late . essent larIta ; nam Saeramentum Poen Itentiae nullum est sine iurisd Ictione Ministri . Porro ex antiquo Eeelesia. rum usu constat Saeramentum Confirmaconis Ita ηChristo fuisse Institutum , ut Presbyter illud conserre non possit absque deIegatione.
De subjecto sacramenti confirmatioms p
R. Omnes & soli baptizati . Q. a. uare soli baptinati R. Quia Baptismatis character est moralis quaedam potentia recipiendi alia Sacramenta. Unde e. Si quissde Presbytero non baptizato, praecipitur, ut accepto Baptismo Iterum ordinetur. Deinde ConfirmatIo Insti tuta est ad perfielendum & roborandum Neophytum in gratia per Baptismum accepta r ergo Confirmatio necessario Baptismum supponit . Vide quae susius in
hane rem dicta sunt Tract. de BaptIta cap. O. Q. Qωοmodo pνοbaων infantes baptia tos eapaces esse FHas saeramenti ZResp. Ex usu universalis Ecelesiae , quae antiquitus una cum Baptismo ConfirmatIonem & EueharistIam ministrabat . Hie usus per plura saecula permansit in Ecclesia Latina , ut collIgitur ex antiquIs Ritualibu , ac utiam nune urget in Ecclesia G ca , eomprobante Latina . , i Dices: Parvuli non sunt eapaces allorum Sacramenotorum , puta ordἰnis, Matrimonii, Poenitentiae, & Ex tremae-Unctionis : Ergo neque Confirmationis . Nego e seq. Disparitas est I. Poenitentia & Extrem MnctIo , quae est Saeramenti Poenitent Iae comple. mentum, supponit peccata propria voluntate commis sa , ae proInde usum rationis , quo carent parvuli.