Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaun. Auctore D. Ludovico Habert ... cui insuper in hac editione adjecta est Historia psnitentiæ publicæ conscripta, notsqu & animadversionibus illustrata a R.P. Geraldo Zurcher ... Tomus primus s

발행: 1785년

분량: 669페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

... Fo De Gebaνsio. ille amplius Mn vigeat, & rei novitat seandalum m f. , a solo Episcopo lIeentia expectanda est, nisi ob I urgens Meessitas, qualis censeretur, si via

S. Laurentia , Co ilium Arelatense L NIeaenum I. rearthaginense IV. In quibus munus illud non alIIs MI-

472쪽

m Eacharis a. 4 νἱvIum ς tum ex usu constanti universalis Reelesiae , qui ab Apostoli descendere credendus est , cum S. Iu- sinus seeundo laeulo apol. a. de Tertullianus tertIo Mevio lib. de eorona milIlIs eam 3. testentur eum , quἰ praeest sacrIs , Eucharistiam praesentibus distriis

huere , ut eam ab ipsis non aeeIpiat . Debet tamen Sacerdos non celebrans In aegrItudine seIpsum commuisn Ieare , si nul Ius adsit nisi DIMonus . Ita Durandus Ia4. dist. 34. quaest. 4. & Suareae, I. parte quaest. 3 a. se 2. 3. idipsum posse eundem Saeerdotem dIebus is Iemnioribus ibidem doeet Suareae , & aIli nonnulli Theologi, modo non adsit standa Ium. Dices, nullus potest mi ministrare alia saeram e ta , Ergo . Nego conseq. 1. quia non est paritas quaerenda loIis , quae ex mera Dei voluntate pendent. DeInde Chr sus Dominus ab alio baptismum suscepit , non vero Eueharistiam. I. alia Sacramenta in usu consistunt, Reae vi formae dicunt habItudinem ad persenam disti ictam. Ego te baptiua , Ego te absοιτο.

R. a. LIeet antiquitus Ecclesia ob graves & urge tes rationes indulgeret IaleIs, ut EueharistIam in proprIas domos referrent, eamque privatim propri Is manibus sumerent; attamen eum a pluribus laeulis eaedem rationes non existant , Coneillum Trident. sessi. 13. e p. p. declarat retinendum morem , quem diei ab Apostolis destendere, ut latet a saeerdotibus eommunionem aecipiant . Ab hae disciplina dispensatum esse ferunt deeimo sexto laeulo , cum MarIa Seotorum Regina , quae in eareere detenta, & morti proxima

Eucharistiam quam apud se servabia , sibi ministra

Q. 4. Licomo cuilibat Sacerdoti Eue νisiam mis βν ara IR. Cum Pastorum sit oves pascere , non Ileet ali Issaeerdotibus sine pastorum IIeentia Eueharistiam, & alia Sacramenta administrare. Communiter autem praesumitur lieentia, primo, eum admittitur saeerdos ad uerum faciendum , optat enim Synodus Tr Identina sess. 22.

cap. c. ut in singulls Missis fideIes astantes saeramene

473쪽

tati EucharistIae pereeptione eommunieent. a. eum Esprivilegio In quibusdam oratoriIs conservatur Euchari

2', 'idim distribui potest fidelIbus , et am extra

Missae Sacrificium, ad hoe enim praxipue eonservari

permittitur.

Dixi , communiter I namque r. UatIeum non Ileet ministrare , ni si Pastori, aut aIlIs SaeerdotIbus ab eo deputatis , haec exceptio expresse habetur in Regularium privilegIIs . Quod si contra praesumpserint sexcommunicationem Iatae sententIae summo Pont fieI r Bervatam incurrunt , CIementIna Religiose de privila glas , nisi forte abessent aut renuerint TIII , quorum interest ministrare. a. Infantes non admittendi sim prima vice ad saeram Mensam sine iudIeIo & eonsensu proprii Pastoris iuxta disciplinam , quae ubique viget ; alias muIit Ignorarent fidei rudimenta , m. gulas vitae Christianae , & dispositiones neeessiarias adignam Sacramentorum pereeptionem I cum experte tia constet plebeios , nisi huiusmodI neeeffarra disciplina, non possie compeIII ad Ista perdIstenda . t. expresse prohibitum est privilegiatis EueharistIam mianistrare die sancto PaschatIr , ut exprimItur In e rum priviIegiis . Unde veI fictilla est BulIa Nἴeolai R qua tollitur talis exeeptIo, ut multi TheoI si contendunt , vel saltem usu reeepta non est, ust constat ex praxi . Cum autem muIti Epiri I hane extendant prohibIt nem a Dom nIea PaImarum usque ad Dominicam Albis IneIusivεν dubium non est T iςiplinae faveat Iaudata Clementia. na contra Regulares , quI sine tur MIctione Comm nionem lateis admInistrant . Nee exeusandi sun , qui iIIis diebus EuehisIstiam mInistrant hIs dumtaxat Iaicis, qui devotionIs caussa aecedunt , eam iam oz-cepto CommunionIs Paschalis satisseeerInt , aut Ina

474쪽

quae LegisIator sua lege amovere soIum intendit; nam Theologorum effatum est Iegem oblIgare , etiamsi finis IIIIus respecta aliquorum tantum desinat. in s. Nunquid privilegiati possunt tempore Pasebat Gebarissiam minisrare magis oe peregrinis, qui nquam habent Faroebiam R. MinIme , hi enim eam lariluntur Paroeli Iam ad quam deveniunt a nec in aegritudine sua UIalleum &extremam unctionem accipiunt ab alio, quam a Paro. tho, aua ab eo deputatis. Cum autem praeceptum CommunionIs PaschaIIs semis per urgeat eos, qui tempore praescripto non sat Isiae re, ad Parochum remitti debent, si in anni deeursu ad

extraneum accedunt .

Q. 2ηεties tenentur Pastores Eucharipiam ministrare ZR. Tenentus non solum eum urget Communionis praeceptum, ut tempore Paschali, aegritudinis, pestis,st persecutionis, propter mortis periculum , in quo fideles versantur , sed etiam quoties subditi rationabl. liter petunt et r. quia omelum Pastoris est , non so- Ium necessaria, sed & utit Ia gregi suo subministrare. In pascuis uberrimis pastam eas, ait exemplar omnIum

Pastorum Ezech. I 4. . . . quod infirmum fueraν , consolidabo et quod pingue is forte , custodiam . a. quia cum ea sit piae matris Eeelesiae voluntas, ut fideIesIIIum supersubstantialem frequenter petant, du bium est O in a Pastoribus exIgat, ut spiritualem subditorum famem pietate vere materna expleant stumque gemat eum Propheta , parvuli petierunt panem, oe non e. at quι frangeret eis . Thren. q. cum audit quosdam aegre ferre, quod subditi ad hune graturum sontem saepe recurrant, 3. quia EueharIstia est medium , etsi non abisIute, ut dIeetur infra , saltem laeundum quid necessarἰum ad perseverandum', superandas tentationes, & vitanda peccata, is sumi autem volutati s Brisus Sacramentum hoc tanquam spirItualem ani-

D marum cibum,quo alantur & confortentur viventes vitais Illius quo liberentur a culpis quotidianis , de Ri, peceatis mortalibus praeserventur. D ConeIIIum Trid.

475쪽

4s De Eucharisia . sess. a 3. cap. a. Hine quotquot hactenus In ChrIRIana Rel Igione floruerunt probati Pastores, mortis perIeula constanter subIere, ut tam potenti subsidio fideles re

crearent.

. 7. Cum desunt minam formulae , Iste ψne eeIebran ei partem majoris , H qua confecravis s detrahere , a eam aliis adminisνει 3

R. LIeet, si viatieum sit eontInuo minIs randum perieuIose deeumbenti, eκ s. Thoma in ηι dist. x . non vero si ex sola devotione petatur communio , quia est contra prinim.

Utrum is praecepto diviso Enebarisia βρ omnέbus admiansranda sub unaque specie ZR. non potest, quin eommunio sub uterisI que speeie eommuniter , AItem In publIeIr, eoetibus, admin strata sit e In BeeIesia quidem Graeea usque ad hodiernam diem , in Latina vero usque ad XII. laeulum , a quo tempore faventἰbus quibuseam EpIseopis usus unius speeIel , panἔs sellieri , sensim invaluIt . obstiterunt In Bohem Ia Melmo quarto Ineu te iseuIo Petrus DreMensis Ludimagister , & Iacobelis Ius MI Inensis, ob eonelonum elegantiam fiamosus. d

centes speeIem etIam v Ini esse Iairis Beee mariam , - ac cusantesque EeeIesiam Romanam ignorantiae aue neglia

gentiae , quod calicem subtrahI passa iu Isset, ex aenea SyIvio lib. hist. Bohemorum eap. 3y. Horum sequa ees dicti sunt Calixtini , quibus se adiunxit Ioannes

Hur, a quo Hussitae. Constantiense ConeiIIum generale, ut nastentem e

tudinem communIeandi sub una speete, Iegitime Introdu ctam, di diutissime observatam pro lege esse habendam, erroneumque pronuntiavit, si dicatur hune communi randi

476쪽

De confirmatione . seseindἱ modum esse illicitum , cum sub quaIlbet speeIeChrIstus totus contineatur. Id ipsum paullo post , selinlicet an. 1 3 3. Consilium Basiliense eonfirmavἰe sess 3 o. amore tamen unitatis & paeis obtul It Bohemis licentiam communicandi pro more patriae sub utraque

specie , modo agnoscerent taIem communionem praecepto divino non esse neeessariam . Lutherus eirea praesentem controversiam In Illo va

eius fuit , ex Bellarmino Iib. 4. de EueharistIa c. a satandem lib. do Captivitate BabyI. cap. de Missa , de

sinit esse impium de tyrannicum, Iaicis negare utramque speciem . Concinit Calvinus lib. q. Institui. eapIte II. g. 4. his verbis : Eis diabolι prodiit osse naeonsitutio , qua dimidiam caenae partem meliori popuIι Dei numero furata es . Proposita igitur quaestio duo eompIec Itur eapita . Primum, utrum communIo sub utraque sp ele sit necessaria, etiam non saerificantibus , vel necessitate S cramenti , vel necessitate praeoepti divini, quae quaestio ad fidem pertinet . Seeundum, utrum concedenda vel neganda sit Iaicis utraque spectes . Quaestio est merae disciplinae, eirea quam non una fuit sententia Patrum Tridentinorum. Nam ex PaIIavleinci sexaginta novem Episeopi, praesertim ex GallIa & GermanIa, reeIaman. tibus s. aliis, censuerunt IaIeIs concedendum eaticem

Ioquio Poissiaco . Sed Conei lium retenta eonsuetudine commvn Ieandi non sacrifieantes sub unIca panis specie, iudἱeio Summi Pontifieis detuIIa in fine sessi a a. utrum usus calleis alicui nationi, vel regno eoncedendus esset , & quibus eondItionibus ; iuxta quod mere tum PIus IV. an. r sc . instante FerdInando Imperatore, usum calleis quibusdam GermanIae populis restituit ; ut idipsum eont Igit apud illos populos , quod

dudum apud Bohemos , ut nimirum in errore pertina-eiores fierem, teste eodem PaIIavicino lib. 24. eap. I 2.

His compendiose & historiee expositis , iam satis aetendunt quaestioni propositae, quod inramque partem.

Quare.

477쪽

s De Euebarimaῆ R. a. Quoad prisam, communio sub utraque spe-He fidei bus non eonfieientibus, neeessaria non est ex Meessitate saeramenti, neque eae dIvino praecepto. Est de fide definitum ean. primo Coneilii TrIdentini sessiar. his verbis e is si quis dixerit ex Dei praeeeptati vel neeessitate saIutis omnes & singulos CheIst I L,, deIes utramque speeiem sanctissimi EueharIstiae S, ,, eramenti sumere debere, anathema sit. Et eam a. ,, Si quis dixerit sanctam Eeelesiam Cathelleam nonis iust Is eaussis & rationibus adductam suisse , ut Ialis

,, eos, atque etiam Clerieos non eonfieIentes , sub pa- is nIs tantummodo speele communIearet , aut in eois errasse, anathema sit. Probatur a. ex Scriptura, g. negative, quia nuIIus afferri potest textus, in quo expresse praeeIpiatur huiusmodi communio omnἰbus fidelibus , ut patebit ex obiectionum solutIone. a. sitive, quia multi textus innuunt sumptionem unius specie; , sameere , Ioan. c.

Si quis manducaverit en hoe pane , vivet in aeteνnum

sui man eat Bunc panem , vivet in aetemum . Ubi eadem vita promittitur solam earnem manducanti, quae mandueanti carnem , & simul bibenti sanguinem . Ergo sumptio utrIusqne speciei non requirItur neeessitate Sa-eramenti , sed in uniea stat verum Saeramentum , cum totus eius effectus ex IIIa percIpiantur: Actuum a. deprimis fidei bus legitur, erant . . . perseverantes in δεεῖν na . os olorum, communicatione fractionis pariis.

terpretando , haeo scripta esse per sineedochen , qua sumitur pars pro toto, species panis pro utraque sp cie . verum haee responsio manifeste repugnat Traditi ni unIversalis Ecelesiae, euius est Seripturam interpretar; , ubi habet alIquid obseuritatIs. Quare Probatur a. constanti Trad Itione , quae nonnisi ab Apostolis manare potuit. Namque T. ex dires cap. 3. de permanentia Eueharistiae, constat solitos oIIm fide Ies EueharcssIam domI , & In desert s Ioeis servare s

478쪽

tur tum ex circumstantiis, quae vix admittebant , ut

fideles secum gestarent vini spe elem: tum ex silentio Historiae Ecclesiastieae , In qua quidem legItur Christianos panem Eucharis Icum accepisse alicubi nudIs manibus , alibi vero linteo, quod dominicale & orarium dicebatur , at de vase apto ad vini specIes isse plendas , an deberet esse argenteum, cupreum, vitreum stestaceum , nulla prorsus mentio . cum tamen de eo

speeIa II ter aliquid fu sie praescribendum . Quid ita

nisi quIa species vini nunquam concessa fuit ad huiusmodi privatas communiones. Sed detur adversari Isaliquando concessam , ut contendunt etiam aliqui ex orthodoxis , saltem negari non potest , quin identidem privata illa communio in sola panis specie peracta sit ἱ illud enim evincItur , tum ex testimoni Tertulliani Itb. a. ad uxorem cap. S. Non met mari iss , inquit, quid 1eereto ante omnem cibum g et Z ωs sciverit , panem non illud credit esse , qui dicitnr . En communio In sola panis specie e tum ex Solitariorum exemplo, qui ad annum sacrum vIaticum accipiebant , ex prato SpirItuali cap. 79. Porro vinum andiu conservari non potuit, praesertim In calidissimis

regionibus.

Secundo , mos dandi EucharistIam infantibus viguIein Ecclesia Latina usque ad duodecImum saeculum δapud Graecos vero etiam nunc viget: atqui hic non una

fuit Eeclesiae discipII nar aliquando quippe sub utraque spee e r aliquando vero sub sola panis aut vini specie Eueharistiam dispensavit : De sola vini specIe testes sunt r. S. Cyprianus, sermo de Iapsis , ubi de infantula , quam nutrix , nescia matre, contaminaverat in

landendo ori eius de Idolothytis panem vIno mixtum seum postea In Ecclesiam delata, sic refert: SoIem is nἰbus adimpletIs, calicem Dῖaeonus offerre praesentiis bus coepit, & accipIentibus ceteris, loeus eius ad- ,, venit, faciem suam parvula Instinctu dἰvinae Maie- is statis avertere, os labiis obturantibus premere . Pe is stitit tamen Dileonus, de reluctanti lieet, de Sacram

Haberi, Tom. V. U ,, men l

479쪽

438 De Euebarisia. is' mento calleis infudit et tuae sequitur singulius &is vomitus, in corpore atque ore vioIato Eueharist Ixis permanere non potulo. Hic fingi non potest prius speeiem panis ministratam S. CyprIano, qui sacris praeerat ; nam speciem illam perinde evomuisset . Neque panem vino tInctum accepisse, s. quia illius m Ixti nis usus ignotus erast primis saeculis , nec de ea habetur mentio apud LatInos ante septimum sareu Ium , nempe in Concilio II. Braecarensi can. a. in quo Improbata est anno 67 s. a. Hugo victorinus lib. r. de sacramentis cap. am describIt EeeIesiae distipIinam suo seculo , nempe duodecimo , atqui Eucharistiam in specie vini infantIbus mini irandam esse dIgIto Sacerdotis, quem facile sugere possunt , & expresse Pascha- Iis II. epist. ad Pontium Cluniaeensem Abbatem ann.1II 8. praecipi v , ut Eucharistia parvulis & infirmἰs, qui panem absorbere non possunt , in solo sanguine communicetur , vetat utramque speciem mIsteri , quam mIxtionem permiserat Concilium CIaromontanum sub Urbano II. anno IO's. TertIo Eueharissam sub una speele InfirmIs minIstratam evIneunt, x. factum Serapionis a S. DIonysio Alexandrino probatum 3. saeeulo . EusebIus Illud resera IIb. s. hi stor. cap. 4 . narratqde Presbyterum sorte aegrotantem , eum ad Serapionem In extremis positum pergere non posset, misisse per puerum exiguam Euch ristIae partem , ad iussisse ut in aquam intInctam seu madefactam, moribundo porrigeret, qua Ille paullatis absorpta, eontinuo animam exha Iavit. Ubi observanis dum quod non Presbyter Ipse intinxerit, puer, non In vino, sed In aqua, ne suspIcentur AdversarII Presbyterum mistuisse partieuIam cum sanguine DomIni. 1.

dit InfirmIs Iam speciem vini dispensisI , quia δε-

Iaudata, & a BatonIo relata tom. Iz. ad annum III 8.

4. Graeci seria quinta malopis hebdomadae pro Infirmῖs Panom consterant, eonsecratumque ChrIsti sanguIne le-

480쪽

vIter humectante sed ut per annum a eorruptione iminmunis servari possit , eunctum humorem exprimunt saero disco ignem subileientes, ex Goardo In nollet ad Rituale Graecorum, & ex Areudio lib. I. de Eueharistia cap. 3 F. & ss. Fatendum tamen est aliquando utramque speelem infirmIs suisse concessam , nam s. Hieronymus epist. ad Rusticum , laudat s. Exuperium Episcopum Tolesanum , quod in sublevandis pauperἰ-bus ita se spoliasset , ut corpus Domini in eanistro vimineo, di sanguinem in vase vitreo portaret. Quarto , a prImis sareulis Eucharistia sub una spe-eIe Identidem , etiam in conventibus publIcis dIspensata suit. I. s. Hieronymus epist. aa. ad Eustochium, meminit quarumdam UIrginum , quae Romae Ita erant abstemIae, ut in ipsis mysteriis spe elem vIni non sumerent , proptereaque a maledi eis Manichaeae voeliabantur ; Manichaei enim hae vana superstitione ducti , quod vinum esset stI draconum , ab eo etiam In s cris mysterIIs abstinebant; unde S. Leo serm. 4. de Quadragesima , ut eos Romae Iatitantes detegeret , monuit plebem observandos eos, qui In saera mensa sano guinem redemptionis nostrae haurire declinarent. In quo sane non Iatuissent , quin immo seipsos prodidissent, si Catholi eis Itherum non fuisset aliquando unicam speciem sumere . Verum ut eertius esset illud signum ἔGelasius S. Leonis succetar, praemonitus, nonnullos, νε eis qua Opersitione , a eatiee abstinere, se statuist 1i tamen fides habeatur GratIano de consteratione

di R. a. cap. I 2. hare enim non Ieguntur apud Gela- sum ant integra sacramenta percipiant , aut ab inte gris arceantur , quia diviso Mnius ejusdemque inserusne grandi faeri egis non potest ρνο venire . Haec de εἱs , qui superstitione speciem vini declinabant, atque ut Laeuius innotescerent , omnes etiam CathoIici ad utramque speciem astringuntur Iege generali, quae mutatis et reum stantiis abiit in destuetudinem , ut IIquea

catorum , hoe est, In qua Sacerdos Omissa consecrati ne . sumit speciem panil altera die consecratam. HIamos est perant uus in utraque Ecclesia , observatur luv x L

SEARCH

MENU NAVIGATION