장음표시 사용
541쪽
ya I De Eueharista. - R. a. DIstInguendo mai. iisdem verias diversis seriast Intelligendis. Cone. Eodem sensu intelligendia ,
Nego mai. Namque eadem verba pro varietate materiae variam IntellIgentiam exigunt. Quis v. gr. ea illis verbis Io: cap. ε 3. Si non lavero te, non habe bis partem incum, colliget lationem pedum esse proris necessitatis, ae Baptismum & Poenitentiam , adeo ut, sine illa latione , sive in re, sive in voto, nu Ius possiit eonsequi salutem
tione non denotat ne eessitatem medii; quia lotio pedum non habet vlatutem delandi peeratae, & primam gratiam conserendi, sine qua non potest obtineri sa- Ius ; nee in ista propositiones Nisi man caveritis , maquia Eueharistia perficIt solum caritatem, de unionem cum Chr Isto , quam Baptismus & Poenitentia Inehoant IPorro sine ibiae persectione pote st quis salvario Instabis; Sine perseverantia nullus silvatur I atquῆ eharvitai instItuta est ut medium necessarium ad periseverandum; ideω enim datur sub ratione cibi & ρο- tur, sine quibus vita conservari nota potest: Ergo. Nego min. Namque r. parvuli de quibus praeser- sim est controversa gratiam, quam in Baptismo eou sic RI sunt, amittere nequeunt, ac proInde actu & de acto perseverant sine Eueharistia. a. Adulti Innumere satim post pereeptum Sacramentum vel Baptismi , vel Poenitentiae decesserimi, etiam sine voto saltem explicito Euchadistia, de qua, non eogitabant, neque propterea Ecclesia de eorum sarite unquam despera vit, aut duiatavit .. 3. Adulti sine Lucharistia absoluisse perseverare possunt .. Dico,' absolute , nam capit praecedenti suis probavImus adultos sine frequentiorauis tanti Saeramenti diu. gratiam dissici Ie conservare .
Ex quo sequitur Eucharistiam esse iisdem medium aἀpellaverandum laeundum quid necessarium ἱ eum con-vra cibus, materIMI sit absolute necessarium ad conse vandam vitam anImalem ,- etIam in parvulis ῖ quia de sectum aibi materialis: nihil omnino stippIet: at vero,
ubi Eueharistia haberi non potes, multa, alia suppς runt auxilia ia
542쪽
D. Eucharisa. 31 Instabir Iterum , s. Augustinus eli. m. I. de pecta me r. cap. a . ut astruat existent Iam peceati originesis contra Pelagianos illud negantes, expresse probat verisba i Iba: Nise mandueaveritis, cte. non esse Intelligenda de praecepto solos adultos spectante, uti eontendebana ἔIbi haeretiei se sed de medio absolute neeessario, sine quo etiam parvuli vitam aeternam consequi non possunt . Ita etiam Innocentius prImus epist. ad Patres Coneilii Mileuitani inter Angustinianas I 8 a. allas 97. quam Ianoeentit sententiam laudat S. Augustinus, quasi sit fides totius Eeelesiae lib. ν. contra Iulianum: ,, UIUM de , inquit, quid respondeas . . . qui parvuIos defini- , , vit, nisi manducaverint earnem Filii hominis, vitam ,, prorsus habere non posse . Hule responde, Immo Ipsi , , Domino , cuius ille Antistes usus est testimoηῖσ. is His concinit Gelasius summus tant sex, qui sedit an. 69z. epist. 7. ad Episcopos per Picenum, his verbis: ,. IpseM Dominus Iesus-Christus caele sti voce pronuntlat, quiis non manducaverit carnem Filii homIn Is , oee. ubis, utique neminem videamus exceptum, nee ausus est
,, aliquis dicere parvulum sine hoe Sacramento salutaris, ad vitam aeternam posse perduci. Ego. Respondeo r. Quidam TheoIogi ex alIatis textibus colligunt L. Augustἰnum , de laudator summos Pontifices fuisse In sententia, quam impugnamus. Sed immerito, quoad S. Augustinum , qui clare & conflante e docet salvari parvulos, qui pereepto Baptismo d cedunt. Ex plue bus In hane rem eiur textibus, unum ex eap.. I9.. lib. I. de pete. meritis se Ie mus In eonis firmatIonem doctrinae Catho Ileae, eui addere Ileeat Interpretationem S. Fulgentii eius D; stipuli , qui antera Ille annos In epist. ad Ferrandum Diaconum, fierespondit ad testimon Ia, quae ex.S. Augustino nobis obiiciuntur: ,, Arbitror, Sancte Frater, di sputat onem nomis aram praeesari Doctoris Augusti me sermone firma- ω tam , nec quicquam aliquatenus esse ambigendum , is sune unumquemque fidelium pareteipem eorporis, Se,, sanguἰnis: fieri , quando in Baptismate membrum is corporis Chtisti emeitur; nee alienari ab illo panis μ coulariis 1 ctiamsi, antequam radein illum ecimedat, de i, hoc
543쪽
S. Itaque Augutanus, interprete ris Fulgentio , vult parvulos eo ipsis mandueare earnem Christi ita vItam aeternam , quo in Baptiseno membra eius emetunturdi corpori eius mysti eo laesantur, Ze ad eonfirmanis dam hane explicationem, DisspuIus appellat sermonem Magistri ad ἰnsantes, nune a a. at Ias Ig. de diversis, ubi S. D. quaerenti, quomodo panis est eo pus Christi, sie respondet: Amsolum audi iacentem
ni, iuxta S. Fulgentium, fideles spiritualiter manducant corpus ChristI, eum eius membra e Sciuntur , quod inchoatur In Baptismo, perfieiturque im sacra mensa. HEe explicatio pluribus sareulis praeeessit eon troversiam , quam Graeei, & Pseudoe relarmati moverunt, vaIetque ad Inte II gendos ablatos textus Inn gentii de Gelasii . Quare in forma R. a. Distinguendo ant. Parvuli ultam aeternam eonsequi non possune sine Eueharistia pereeptione spirἰtuali, ct in voto Implieito, seu interpretati v , Cone. Sine Eueharistiae perceptione Sammentali, vel In voto expresso, Neg antis Porro parvuli, qua vis carnem Chrisu sacramentaliter non manducent , tamen eo Ipso , quo baptiZantur , spiritie aliter manducant, quia fructum Eueharissiae perei pIunt; per Baptisinum enim Christo uniuntur , fiuntque membraeorporis eius 2 atque Ideo Bapillinus est quoddam v tum InterpretatIvum Saevamenti Eucharistiae, quatenus
unio ad Christum In Baptismo Inchoata tendit ad sui persectionem, quae per Euebaris iam habetur . Hinc primis Ecelesiae sareulἱs duo IIIa saeramenta simul
Confirmatur hae soIallo ex statu controversiae, quae calamum S. AugustIni, & aliorum Pn movebat e mira PeIagianos negantes peccatum originaIe. Cum hae
retici illi premerentuς argumento dicto .sae necessitato
544쪽
s ing uebant inter regnum Dei di vitam aeternam , eon. tendebantque parvulos sine sapitiso deeedentes , non gressuros quidem regnum Dei, quod ἔα eorum mente ea quaedam gloria eximia . de notabaptiEatIs indebita se sed habIturos , utpote innocentes , vltam aeternaem ., S. Augustinus eum Innocentἰo I. iupposita , non admisso MIlIa ilIa distinctione , urget ilIos ex eap. s. Ioario atque parvulos non baptizatos , peὲvandos etἔam fit.
aeterna ue ait. enim Dominus 2 Nisi manducaveritu ear-'nem Fuit hominis . .. . . non habebitis vitam ει ποδῶν , quod praeceptum S. Doctor cit. lib. de Mec. meri e. ΣΟ..
probat extendendum ad parvulos 2 atqui parvuli ni fl bapti Eentur, non possunt sieri partieῖpes eorporIs Domini.Ergoe parvuli sine baptismo defuncti prIvantur Rregno Dei, de vita aeterna. Ex quibus evincitur existem tia peeeati originalis .; absit enim ut Rh iusto Deo creatura Innocens mIsera credatur .. Itaque ad elucodaneum quod obseurum inesse potest In textibus In ob -ctione allatis, diligenter observare neeesse est S.Αugustinum , -δt alios Patres agere de soIta parvul s non
dum baptizatis, de in hypothesi quod vIta aeterna sio
Uiquid distinctum a regnω eaelorum , ut somniaban Pelagianῖ; namque 24 nusquam In selliptis sancti Doct xis reperietur parvulum damnarῖ , aut earere vIta memna , qui post Baptismum moκ deeessit ,. eum deesselltempus aut saeuItas ministrandae Eueharistiae, quod prioribus saeui Is nonnunquam eontingebat. a. Quia MAugustinus postea seribens contra Semipelagianos qui admisso peeeato orIginali , de re ecta distinctione Interregnum Dei di vitam aeternam, eum PelagianIs tamen sentiebant praedest Inationem Sanctorum , de perseverantiam esse eae meritis λ eos ire primis refellit exempl. parvulorum qui lieet nulla habeanu proprist merita L ut demeritae , sed aequaliter peccatum orἔginale trahant , alii tamen. perseverant , Et salvantur , eeteris reiectis , ad quod demonstrandum nullatenus urget neeeusitatem Eucharistiae, quemadmodum contra PeIagἰanos s.
sta solius Baptivi, quo praedestinatix antequam exsania.
545쪽
subvenitur , non easu sed Deo miseranter , , Absiti,, inqui libro de dono persever. cap. 32. ut caussam ,, parvulorum sic relinquamus, ut esse nobis dieamus,, incertum, utrum in Christo regenerati , si moriantur ,, parvuli, transeant in aeternam salutem e non regeneri ,, rati autem transeant in mortem seeundam . Est --,, far Quid etiam quod aliquando parvulis InfideI um,, filiis potuit, ne irent in perditionem, & filiis fide- ,, Ilum non potui e Baptismate subveniti Ubi eerteis ostendit quod personarum apud Deum non se aeeeis pilo, alioquin cultorum suorum pollus, quam In is micorum filios liberaret. Ex quibus nullum p test superesse dubium , quin S. Augustinus eum a I sCatholieis agnoverit solum Baptismum parvulis sum-eere, nec Scriptis contra Pelagianos neeessitatem E
charistiae commendasse , nisi in eorum hypothesi, & in eo sensu, quem diximus. 3Q. 2. Euebarisia Uyno Meilfaria necessitate praecepti R. Est ne ee Caria necessitate praeeepti turn divini , tum Eeclesiastiel. Prima pars e stat ex.e. s. Ioan. saepius Iaudato ,
nisi manducaveritis, cte. Seeunda vero ex Concilio IV. Lateraneissi stib Innocentio III. Can. Omnis miri quese νιμι , qui resertur tit. de Poenitentiis de remissionibus . Confirmaturque eκ Coneiso Trident. sessi. I 3. can. 3. his verbis : Si quis netavierit omnει ω sngulos 'deles retriusque seκus , cum ad annos discretionis pervenerint, uneri yngulis annis , saltem in Paschate , ad comm niςaudum , juxta praeceptum sanctae Matris Ecclestae r anathema sit. 3. Quinam tenentuν praeeopto divino - R. Primo , non tenentur parvuli , quia praeeepti
R. Secundo, tenentur omnes adulti, sive baptizat , sive non, quia praeceptum illud, nise manducaveritis,&e. universalissimum est, ct tam late patet, quam Prae ceptum Baptismi, nis quis reuatus fuerist ν &c Dices I. Non baptizati capares non sunt Sacrament Eucharistiae : ergo ad it Iud non tenentur.
Nego conseq. Pollunt enim , ct debent baptietari s
546쪽
p ceantque eontra utrumque praeceptum , si neglexerint. Quemadmodum fidelis , qui defectu sume tentIs dispositionIs arcetur a saera mensa tempore PaschatIs , peecavit contra Ecclesiae praeceptum , si eum advertentia notu Ie se dἰsponere... i. Instabis Qui baptizati non sunt, mInime tenent unpeceata saeramentaliter confiteri: ergo nec Euchar,
Nego paritatem I Quia Consesso saeramentalis non praecipitur, nisi pro peeeatis gravioribus post Bapti ia
Dices a. Si Communio esset necessarIa praeeepto DIAE vino omnibus adu Itis , peccaret Eeelesia , quae ea non administrat pueris iam aetatem aduItam ingressis, reis ad mortem damnatIs , falsum consequens, ergo& antecedens. - 2
Nego seque Iam maioris; Namque ex Cone. T denistino sessi a ri c. a. Lepius Iaudato, hane Christus potestatem Ecclesiae concessit, ut In Sacramentorum dispensatione , salva illorum substantia , ea statueret, quae Samcramentorum venerationI expedire iudiearet. Hae potestate fretus S. CyprIanus In Concilio Episcoporum flatuit , peeeatorem , qui In per eu Io mori s coepisset
yeniam deprecari omnino a communione in morte re pellendum , indignum eum pronuneians aecipere sola tium, qui se non cogitavit moriturum . Idem sanxi quarto saeeulo Concilium Arelatense I. cap. a 3. quan
to magῖs haee servanda est disti plina erga damnatos ad mortem, S usque ad illud extremum impaenitentes ἔnee pueris EeeIesia Eucharistiam eoneedit, donec iuxta praeceptum Apostoli, corpus Domini diiudieare possint, quod de Ipsis non praesumitur in prImo rationis crepus- eulo , sed expectandum eensu It, nisi ea aetate perie
doso morbo eorripiantur quoadusque iudicium mature Mat. Differendum tamen non est ultra annum decimum quartum, modo .sine lassicienter dispositi. Peerant vero parentes & Pastores, nisi eurent, ut in pueris ere-acente rationis Iumine, crestae & reverentia st devotio erga tantum Sacramentum . Q. 4.
547쪽
R. Primo ; ubligat In probabili mortis periculo .
Constat ex universalis Ecelesiae Traditione , quae solἰ- cite hoe salutare & necessarium Viati eum infirmis hactenus administravit, atque in hane rem Eueharistiam servare tonsuevIt, ut. upra z. 3. Probatum est. HI qui praevidet se non habiturum opportunitatem Eucha rIstue sumendae ob probabile mortis periculum , tenetur eam sumere.
Quid se aliquis communicasset paullo antequam ει -- bum Meldore 2 R. Ex Theologis quidam , ut Sotus & Suarra, meaegant huiusmodi teneri iterum communieare , alia assi mant , & quidem probabilius, me moBIs videtur, mam. que praecepto non satisfit per upus non Praeceptum sua videre est In eo, qui saerae mensae particeps factus est Sabbato Dominitam Palmarum praeeedente , sorte quia In ἱllud incidebat festum AnmineIationis Domῆ-niem debet enim ille iterum areedere , ut istIasaeiat Ecclesiae praeeepto communieand4 ἔn Paschate. Si tamen
eodem die communicasset , quo morbo inrreptus est satim morIturus , non videtur MI Igatio Turius Commu-BIeandi , maxime eum sit contra E Iesae praxim his in die Eueharistiam sumere , nisi ἰn ea ibus exee ix. nressi quos iste non numeratur. Idem Seendum de Infirmo, quἱ post aeceptum viarieum , in grave peeratum lapsus est; alqas daretur oecilio de eo male suspicanssi. At si alIquot dIebus supervixerit, manente eodem mortis perIculci , expedit Aerum viat eum ad Illom deferre ι quia , ut diximus capite praxedenti , licet saeptas In eodem morbo lectistro illud minis rare , etiam non
sejunis. R. secundo, praeceptum dIrinum Iumendi Eueharistiam, aliquoties oblIgal extra mortis Periculum: quia ex dictis rapite praecedent I , ideo Christus Dominus eam Instituit sub signIs cibi di potur , ut identidem
548쪽
maaieania is Paschate , teneretumst praevenire tem-
R. Teneretur , si ab anno ab I It. Duo en m Includuntur In praecepto Ecclesiae. Primum, ut semel ita anno adulti participes fiant corporis DomIni . Secundum, un in senis Paschal Ibus huic debito sat7s factant. Porro quemadmodum is, qui dIe sesto non poterit au-ssire Misiam post horam decimam, tenetur eam prius aud re et Sic qui per annum a sacra mensa abstin tui . nee poterit acetaere in kIemnitate Pasthali , tempus
praeveniat necesse est. Q. s. Salii sine Praecepto commmionis annuae per e minmun sonem seurilegam P . R. Communiter assirmarunt Calaisae hae ratione duis icti , quod modus praecepti non eadat sub praeceptuin . verum hane doctrinam Innocensus XI. us seandalosam proscripsit ann. 67'. S Clerus Gallicanus anno a Do. IlIam pronuntiavit erroneam , imp etat; & saerI legis faventem, S praecepto Ecesesiae illudentem. Enimvero modus praecepti in ipso praecepto expressus pertinet ad subsantiam praecepti: atqui Eeelasia d Isertis verbIs p cIpit, ut omnis fideIis aduItus corpus DomIni semel in anno, idque In Paschate devote & reverenter aecipiat: ergo ἰpsa reverent a & devotio pertinet ad substantiam hujus praeeepti . Quin & Dominus ἐpis Ioann. s. e liis eat quomodo observandum sit suum praeceptum e Missmanducameritis , dcta subdit enim I νἐ manducast carnem Moiam . oe bibis meum sanguinem , aera me manet, ges προῶ. - . Adeout ex sancto Augustino, mandueare cadinem Christi, sit in BIo manere .
549쪽
De Eucharistia, Saerificium est .
, sive quia , ut vult sanctus Thomas
quaest. 8a. art. q. ad non1im , M per Angelumi, Sacerdos preces ad Deum mittit, sicut popuIus persaeerdotem a sive quia Christus est hostIn nobisse missa a Deo. Unde & in fine M se DIaconus Inis sestivis diebus populum licentiat dieens , Ite , Ni is sa est et, scillaet , hostia ad Deum per Angelum; ut ,, seilleet, sit Deo accepta , is sive quia peracto saerifieio populus dimittitur ἱ hinc prima pars lituris giae, quae ad offertorium protenditur, Missa Cateis
me norum vocatur , ex eo quod ea parte expleta , olim eatechumeni, & poenitentes laras mitterentur , re
manentibus fidelibus per Baptismum , vel per Henitentiam purgatis, quam ob caussam , quod supererat II turgiae , dicebatur Missa fidelἱum , qua ab Inta , exibant fideles intonante DIacono , De , Missa est , exe t Is tamen Quadragesimae diebus , & aliis seri s , tum maxIme , cum in iis indictum erat ieiunium ,
in iis enim sacrificium sero offerebatur , & continuo ossietum vespertinum peragebatur , ad quod decurrendum DIaconus astantes hortabatur, dicens , Benedicanius Domino , Ioeo , De Missa est Quod autem Missae nomen sit perant7quum , patet ex veteribus SerIptoribus, apud quos est frequens, ut apud sanctum Gregorium, homiI. 8. in Nativit. D mini sanctum Augustinum serm. si . de tempore , si tamen opus ἱ Ilius sit . Ea Sanctum Ambrosium Iib. 1. Epist. 33. ad sororem. Frustra obiIeiunt Novatores Missae nomen non reperiri in serἰpturis ; satIs en Im est rem eo nomine Ggnificatam In iis contineri , quemadmodum Catholici
550쪽
demonstrarunt contra Arianos, qui eo praetextu Co uilium Nicaenum I. reiiciebant , quod Identitas subissantiae Patris & Filii per nomen , consubstantiati, ApostoIis incognitum exprimeretur. Porro Missis nomine significant Cathollet preees , benedIctiones , prae sertimque consecrationem corporIs ct sangu In s Domini sub speeiebus panis & vini , quae in Seripturas Apostolorum leguntur, & exhibent verum & proprie dictum Saerifieium , quod demonstrandum nobis Incumbit . Sed praemittendum est quid sit Saeri fletum , ct quae eius necessuar. Sit Itaque
CAPUT PRIMUM. .id est sarescium δ
erogatio eleemosynae, psalmodIa, cte. Saerificium Ia dis honorificabit me, Psalm. 49. saerificium salutare essattendere mandatis , ω discedere ab omni inignitate νE i. 3 s. Unde g. AugustInus IIb. IO. de Civitate Dei cap. s. seribit , mrenm sacrificium es omne opus squod agitur ut sancta societate inruereamna Deo , rei eum sciIiser ad ilιum finem boni , quo veraciter beati
a. Sierifietum pressus sum Itur pro oblation Ibus , quae fiunt in usum sive templI , sive ministrorum eius. Quo sensu primitiae & decimae nonnunquam Sa-eri fieIa vocantur.
3. Proprie pro obIatione soli Deo secta eum destruct one, seu immutatione vIet Imae. De Sacrifieio in hac tertia acceptione solum hIa agimus , alla enim mproprie d Icuntur saerIfie Ia. Dices, ex S. Augustino mox laudato , omne opus bonum est verum SaerIfietum di atqui verum sacrifi-eIum , est Sacrificium proprie dictum: ergo bona opera sunt sacrifieia proprie dicta , ae proinde sola in ReIIgione Christiana retinenda. Ita Novatores. Haber Tom. V. Z Dist. A