Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

TRACTAT Us.

disset, externum dilectionis signum exhibuit juxta illud S. Marc. ea

Io. v. t. Iesus autem nixitus eum , ditixit eum.

Hine Christi doctrinam secuti fideles Act. . . . s. comparatum venundatis agris pretium detulerunt ad Apostolorum pedre, utiolatio fratribus clsent, de ad ampliorem accederent perfectionem Liberam enim fuisse, hanc agrorum venundationem elucescit Ac . v. ex increpitione . Petri , qui, quo tempore Ananiarii cum Saphira uxore morte mulctavit, quod de agri pretio nihil se servasse Spiritui Sancto mentiti iustent , sic Ananiam compellavit . . Nonne manensi ibi manebat, ct enuntitum in tua erat potestate 3 Quare possisti inorde tuo hanc rem. Igitur pro lege non ait illa venundatio, cum quilibet desis de agros, agrorum pretiui sibi servare posset. Aliud consilium est a Christo propositum de virginitate servanda Math. q. v. a. his verbis : Sunt Eunuchi . qui seipsos castrate ne propter emum caelorum. Qui utem Evangelicae perscistioni studuerunt. consilium illud uetunt prioribus seculis amplexi, utra Joannes Evangelista item quatuor Philippi filiae prophetantes, innumeri utriusque sexus juvenes , tam viri quam mulieres. Quod vitae institutum prorsus Angelicum non modo extollit Apostolus i. Lor. 7'. v. 7. sed de exemiario suo authoritatem illi addit, ut praestanti consit o v. s. De mirgin

his autem , aeceptum Domini non habeo consilium autem do, tanquam misericordiam consecutus a Domino.

Subsequentibus seculis . quae consilii fuerim non praecepit Ecclesia; sed ad ea servanda suos incitavit. Hinc Pinytum Gnosiorum Episcopum , qui consilia pro legibus injungebat, hortatur Dionysius Corinthiotum Episcopus , referent Eusebio lib. . Hist. cap. 23. Ne traio onus castitatis atrum cervicibus tanquam necessarium imponat; sed ejin. isti inplerisique hominibus inest, infirmitatis rationem habeat. Rescripsit vero Pinytus Dionysio, ut jam solidiore cibo tradito populum sibi cori ereditum perfectioribus litteris pascat, ne lacteis sermonibus innutriti,

in infantili quadam disciplina senescerent. Sed, inquiebat Dionysius si Apostoli doctrinae adligi eas, ipsius vestigiis insisteri a praebendo

doctrinae ducas initium, nec solidiorem cibum infirmioribus appon, sed hac Apostolio Cor. v. a. aurione utaris: a vobis potum dedi, inquit , non escam noncm enim poteratis , sed nec nunc quidem potestit adhue enim carnales estis. Eandem adhibendam esse cautionem

tradit idem Apostolus Hebr. s. v. s. his verbis : Omnis enim , qui lactis est pariiceps . expers est sermonis justiti ci arvulur enim est. Et v. Pe rectorum autem est solidus cibus. Unde opprimuntur in armi ua vult, quand solidiore cibo quam par est, nutriuntdr. Et prerinde continentiae donum tanquam necessarium Gnosis iniungere non debuit Pi nrtus. Infrequens enim est, nec adeo vulgare continentiae donum memoquippescontinens, nisi Deus dedetit illi. Quibus vero conceditur donum

tam pretiosum, illi servando juxta leges ab Apostolo praestriptas, de a

102쪽

Sanistis Patribus expositas, invigilare contuiti , cinentur isti, sua lue

probare vocationem diuturno tempore, priusquam talia eximium vitae genus profiteantur.

His erioribus Ecc si seculis, qui pro legibus consilia inlungebant.

scit Episcopi seu alii, ii per tuaaces in sententia moncnti Ecclesiae inorem non pererent pro haereticis habebantiu . duriinos ejus generis retulimus homines , inter quos primum locum obtinent Montanistae, qui nullo discrimine leges interm consilia posito, si cunctas nuptias pro sic teribus habebant. Eorum sententiam sic exponit Tertuli Montali ista lib. de Monog. Quod magis vult proculdubio, nisi ita facis, contra volui ratem ejus sapis, apicndo contra potiorem ejus voluntatem magi quo offendis, qui promereris , quoi vult quidem faciendo, de quod mavult respuendori ex pari delinquis, non tamen promereris. Iisi depromereri nolles, delinqvcre est. Novatiani quoque, ut monet S. Epiphan. b. a. min. i. eodem nixi principio, a con munione sua iterum nubentes repellebant. Messaliani, sive Psalliani, seu rantes, tempore Constantii, pcrpetuae orationi vacandum ite in a labore abstinendum pugnabant, referente S. Epiphanio lib. D tona. a. quod scilicet authores fuerint Christus e Apostoli ut oraremus crpetuo. Idem sentiebant Apostolici ex Sancto Augustino lib. de Haeres. Harcsi qui de insuper a matrimonio ab

Detim, inquiunt, ex toto corde,& totis viribus diligere tenemur; S: proinde quidquid est persectius propter Deum essicerc. Hinc Matth. consiliorum observationem ita dicit Christus Estot perfecti, sicut Grer se caelestis perfectus est. Et Luc. I. V. io nos servos intitiles profiteri jubemur, cum fecerimus omnia, quae nobis praecepta lint. At que adeo nisi Evangelica servemus consilia , inter eos qui talentum occultant Math rs erimus reserendi. Sed si consecutiones illae recte inserantur; ergi, iater persei hae legis reos amandandi sunt, qui virginitatem non sectantur. qui venundatis honis non solantur egenos quae cum nemo teneatur exequi, ut palani est . vel etiam ex adversariorum sententia, & vitae institutiones fatendum est mali dato illo, Diliges Deum ex toto corde . non injungi consilia. In hoc enim vitae decursia mandatum illud inpletur cum quidquid fit, propter Deum fit, Divinaque Male ita quibujlibet praeponitur bonis. Nec pariter exigit Christit Math. s. consiliorum observationem ; sed ad imitandam Dei peccata condonantis benignitatem est incitamento ii siue verbis a m Ludatis si ad Patris aeterni cinctionem assequendunnos adigeret, adimeretur omnis salutis expectatio. Nec etiam aliud Lucio . praeter humillimina animi demissionem a Christo postulatur qui nos monet, ut Pharis orum declinemus confiden iam , qua fiebat ut imploisse se mandata Iati, despiceient alios, de sibi plurima censerent tiberi.

103쪽

to TRACTAT Us

Nec denique Math. 1. de consiliis agitiir, sed de negle. to opere injuncto , seu quis ad divinum opus vocatus Deo per Ecclesiam vocanti&, ibenti pertinaciter obsistat , seu talentis, scii donis acceptis, nec ad Dei honorem propagandum , nec ad fidelium calutem promovendam utatur; seu vatiis nixus rationibus , sed semper minus a qui , qualibet ratione

desit ossicio. p . Feria sexta in sabbato, de jejunii diebus a carne; in Quadragesima ab ovis se contincre jubentur fideles Item scrvare ieiunia Quadragcsimae , cmporum quatuor, Vigiliarum diebusque L stivis

servilia non conficere opera. Haec autem Omnia non nisi pro consitus haberi possunt, ut quae sint ad austi moris vitae institutionem , aut ad procurandam long majorem ad Dei praecepta ediscenda , .laudes Deoperibi iidas attemionem c studium V crum cst haec ad bona condi cant, inquilini Ecclaliae hostes scd nec possint nec debent injii immo vero liberae observationi sunt permittenda. Eid enim his legi lius fit certe saluti obices novi ponuntur legibus illis infringendis datur locus, ut palam est e publicum sestorum dierum gaudi iura saltationi bus , comessationibus, ludis, pudendaque Legis Divinae transgressione in Resigionis dedecus vertitur : sicque nec sunt , nc abstinentia ple

rumque servantur.

R. haec quidem consiliorum instar posse haberi, quandiu ab Ecclesia non injungunturi sed ubi fuerunt injuncta , lcgum authoritaten obtinere. An vero Ecclcsia quae consilii erant, injungere possit, vel debeat, extra dubitationem est Cum enim Ecclesiae isciplinae traditi fiterimus omnem in nostrae salutis bonum authoritatem conferre tenetur quaeque poenitentiae, aut remedii locum obire possimi, praescribete debet. Si haec nobis non remedio, nec poenitentiae loco essent, v. c. si sanitati noce

rent, aliud sane remedium Ecclesia substitueret aut si prae infirmitate laboles illos iustine e non tolliemus, poenitentiae illius vices gerere centas retur infirmitas. Et revera concupiscentiam domat morbus, Sc pecca

torem castigat. Et verbi omnes Ecclcsiae leges inspiciantur attenti iis, nihil aliud proponere deprehenduntur , quam Divinae Legis exequendae modum , de nihil sancire, quod secundum substantiam in rcceptis divinis non contine.itur v. c. pri 'cepta st omnibus poenitentia his Christi virbis Luc. s. v. s. Si aenite iti.Nn non egeritis, omnes similiter per

bifis. Sed praecepto illo labores omnes poenitentiae subintclliguntur 1 nullus ver singularis definitur. Q iamobrem Ecclcita materna solicitudine quos filiorum saluti profuturos existimat, eos praescribit. Hinc di rum s storum vacationem praecipit, non quidem ad otium , aut ad ludos mco inestationes; sed ad gratias Deo debitas persolvendas, peccatorum veniam postulandam, quae Dei int, J osscii nostri, ab Ecclctii ministris ediscendaci si autem servilibus distineremtu petibus divinis non daretur ii cumbere. Nec ideo legibus illis pravorum hominum, qui robus sanctioribus abutuntur, vitia tribuere licet : alioquin in culpa sit

104쪽

DE LEGIBUS. ti

ti de non comedendo fructu Adamo in jui ista. In culpa si etiam

oratoris munificenties; cum tot sint, qui vino aliisque rebus creatis abutantur. Sed pudet reponere ad ejusinodi rationes advel seriorum, qui has consecutiones ob situm in Ecclesiam odium non animadverterunt. Sicut

ergo supremi Principes sint omnino alieni ab interturbanda Reipublicar ita ordinatione variis suis sanctionibus ita de iniquum est de logibus Eccclesiae tam praves tire, quas injiciendis ad caium laqtieis sol immodo invigilent Ecclesiae Pastores; cum in aperto sit finem , quo instituuntur leges illae, totum in repellendis procul sceleribus, hi tractendis ossiciorum seu morum regulis, esse positum. Quaer ult num quandoque consilium in legem transeat 'Respondet S. Aug. epist. y laudatis Math. is Christi verbis, consilium in praeceptum evadere nonnunquam sicque dimittenda esse bona, si servari non possint nisi dimissa Christi servitute.

QUAESTIO QUARTA.

ARTICULUS PRIMUS. Quae sit hi an Legis nec situs ' es quae conditiones ad ejus sabiliendam aequitatem re uiruntur '

HU M A N. Legis nomine intelligitur lex ab hominibus in alios aut horitate pollentibus praescripta eaque duplex , Ecclesiastica nimirum QCivilisci ab Ecclesia prior sancitur; posterior vero ab

qui authoritatem civilem a Deo natant. Quaer. L. an necessariae sint Lege Ecclcsiasticae , vel Civiles cum nutatum si ossicium, quod Legibus, naturali scilicet, divina non praescria

batur.

R. utrasque necessarias esse licet enim quae sunt omnium ossicia legibus natura de divina prς scribantur , alias tamen leges, superioribus communicata potestate, voluit Deus sanciri I scilicet unicuique incum bit pro faculiat a Deo accepta tibi subditos ad omnem tum virtutis tum aequitatis observantiam , e ad ossicia conditioni consentanea impelalere graviterque peccarent, tum qui cclcitis tum qui praesunt Imperiis si huic deessent ossicio. Necessarius est igitur illius authoritatis uvis, ut humanae legis ministerio non modo legis Muralis, Divinae ob servatio, d orbis tranquillitas proe uretur scd et in ut repressa improborum malitia consulatur tutelae virtutis. Illius quippe sunt infirmitatis homines , ut vix in ossicio se contineant, si poenarum metu, velut

105쪽

81 TRACTAT Us

quibu clam repagulis, comprimantur. Et licet ex illis quidam nullis aut monitoribus, aut impulsoribus indigeant quibus ad exequenda . quae sui sunt ossicii, compellanturi illi in pauci sunt admodum Clericos L circo Laicos de ossicio monent Ecclesiastici Princilies dc nisi ob

temperent, poenis ecclesiasticis cos picister tenentur. Imperatoruua enim est temporalibus poenis sceleratos coercere; cui obeundo muneri necessariae sunt leges. Unctu sic disserunt Sancti Patres, ut S. Clemtias Rom. qui in epist ad Corinth subluis legibus omnem clastrui pacem scribit. Item nihil intactium, nihil non iniquum esse , omnia permiscerici iacui in exercitibus omnis perturbatur ordo , nisi sint qui audiant in alii qui praesint. Hanc legum necessitatem demonstrat ex veteris Testamenti

oeconomia Lact. lib. de ira Dei cap. 3. docetque tuendas esse leges, ne peccetur temperandas vero esse , ne levia gr.iviter . aut gravia leviter puniantur. Addit in peccatorum partem venire Pastores QPrincipes, qui poenis peccata non Ocrcent. Nos certe, inquit, cum domi peccatura nostris , sive id cereianus, sive sentimus , indenari necesse est. Ipse enim peccati soli indignin est: nam qui non movetur omnino: aut probat Hlicta , quod est turpitu, injustius aut molestiam castigandi fugit quam sedatus animus quia mens aspernaturi renuit , nisi ira sti

mulaverit. Qui autem commovetur , tam n intempestiva vitare, et se

pias, quam necesse est vel etiam semper guoscit is plane, Eorum sis iam perdit quorum audaciam nutrit ad facinora major . O bi ipsi aternam molestiarum materiam subministrat. Vitiosa es et in peccatis

ira suae cohibitio. Quaer. 2. quaenam sint Legis conditiones M. has vulgo constitui, ut nempe sit honesta, justa, possibilis, nat rae congrua, patriae consuctudinibus consentanea 'Oc temporique cumveniens, utilis iecissaria, verbis perspicuis contineatur . ne per obscoritatem captionibus detur occasio item nulli privato commodo sed communi civium utilitati conscripta sit , it deniquc Promulgetur 5 ac

D qitibusdam ex illis conditionibus apud omnes conveni turri de aliis vero contendituri ancicilicet lex necessario ad bonum commune pertianere dcbeat an tia in sit promulgandari an pariter a populis accipienda, ut obligandi vim obtineat C L. I. In bonum commutae Lex est a Silperioribus inst, tuenda subditorum vero est semper obsequi, existimare Superiores Iege lata non privatis sitis commodis, sed publicis consulere. De priori Conclusionis parte nemo est , qua dubitet. In ea igitur probanda frustra quis immoraretur. Sed ne cum ullatenus iis, a quis laus Principes laici possunt quaerere . quid variis in casibus praestari possit illaesa aequitate Tuis sit mihi lubindicare quibus ex fontibus com filiorum suorum leges possint excerpere Consillant igitur D t. r. lib. I. Reg. cae. e. s. s δέ Q. . Reg. Cap. I. Rech. cap. o. s. IS. Sanct.

106쪽

Clem Alex. lib. . paedag. cap. . S. Basil. Hom. In principium Prov.

S. Aug. b. I ' de civ. cap. i. S. Greg. ag. in verba lib. i. Reg. cap. r. 6 3. Reg. cap. 13. 5. Thomam lib. . de iuditione Principi mi p. i. 5 opusculo ad Discissam Brabant. Legant insuper Tolet. Νynoclum Conc Paris. an. 1'. saepitisque oculis Principum exr nant verba amentis cap. 6 Christi Luc. 22. Apostoli Rom. 3. Ecclesiae Pastoribus, qui Legum serendarum in Ecclesia sus habent. Wrsuasum est prorsus peccari graviter, cum sanctionibus Ecclcsiasticis non plebis sibi creditae utiliatibus, sed propriis constulitur omn)odis. Aperta enim est apud Ezech. cap. 34. in eos qui privatis Maia odis student, comminatio Dei, inquit, Pastoribm prae , qui pascebant semetipsos r nonne greges a Pastoribin pascuntur' a comede atis, ianis periebam ni , quod crassum erat occidebatis uregem autem

meum non pascebatis. V Mod infirmum Dit, non consolidastu quod motum non sanas , quod confractum est non alligastis sed cum

austeritate imperabat eis, ct cum potentia. Hinc S. Bernardus conn-

denter ad Eugenium Papam lib. . de considerat cap. 3. sic alloquitur Prae , ct silvulariter ad quida Numquid ut de subditis restri Nequaquam sed ut ipsi de te. Principem te cantituerunt sed sibi non tu i Alioqui quo patis te reputa severiorem his, a quibi benescium anendicas Audi Dominum qui potest atem habent super eos beneflci το- eantur. At istud de his, qui foris sunt quid ad nos tu id mendaciter diceris, si non tam beneficii esse , quam beneficias preesse intendas Paret 6 e lique animi est, de subditis non prosedium quarere subditorum, sed in

qu um proprium. Non mediocris glori vox ira , non requiro datum sed uictum. Et cap. 4. Quid tam indit m tibi, quam ut totum tenens, non contentus toto, nisi minutia quasdam, argii exigua portione Us credita universitatis , tanquam non sint tua satagas, nescio quamor adhue facere tuas Ubi etiam meminisi te volo parabola Nathan de homine, qui multas oves habens , unam, cyκα erat pauperis con pivit. De quaque veniat factum , imo facinus Regis Achab, qui rerum=mmam renebat, ct unam vineam astitavit Avertat Dei a te, quod iri au

Secunda pars Conchisionis. Supremorum Principum laicorum egi- huc, modo divinae Gito non adversentur , obsequi tenentur ibditi, continuo existimare publicis commodi lcge lita studere Principes. Ea fuit peri elua mens Ecclcsiae, tiam ergae Principum Ethniconini aut horitatem , ut scilicet jure divino praefinita venerali illis tribuatur. His Apostolorum omniumque veterum Ecclesiae Pastorum vestigiis in sistent subditi, qui se veluti infantes patern e Principum procurationi demandatos censuerint Rcbus ita compositis, molesta si vide uti ipsi, quandoque publicae rei administratio, meminerint neminem in infantili aetate duram paternam authoritatem non fuisse expertum, quam tamen

subsequenti aetate sibi utilem, imo & necessariam non recognoscat.

107쪽

r TRACTATUS '

Non minori qui ilibet privatus fidelis ducatur reverentia erga Ecclesiae Principum leges , quae salutis bonum, aut res mere spiritales spectant.

Nec enim humana est, qua utuntur authoritate, sed divina prorsus Obsecauendum est igitur continuo , ut monet Apostolus Hebr. s. . 7.

Oberiteor positu estris incPit, ct subjacete eis. Ipsi enim pervigi

iant , quis rationem pro animabus vestris reddituri, ut OV gaudio hoc faciant, ct non gementes hoc enim non expedit vobis. I P. I. A publici commodi iratione abhorrcnt leges plurimae. licet aequitatem sapiant cujusimodi lex qua cuique licitum fit luam vitam vitae vim interentis dispendio conservate sicut Hex de togandLeleemosina, quae Senatusconsulis saepe injungitur, ut in Normania c.

Quae quidem Leges ad sola privatorum commoda spectare videlitur.

R. Rcipublicae interesse pluit naum, ut quisque vitae suae conservationi studeat sic enim sceleratorum impetus coercentur. Nam si cuique liberum non esset, inimicorum vitet inlidiantium impetu in coinprimere, aut vim vi repellere , nihil non tentarent scelerati. Plurimum etiam Reipublicae intercst, ut pauperum necessitatibus consulatur talioquin enim plurimis civibus brevi privaretur Respublica Hinc in egenorum solamen quam sapienter cavetur a consultilliana natione , etiam Senatus. consultis gravium cenarum comminatione, ne scilicci pauperes extra vicos uaroecias suas divagentili. Sic enim .ab otiolbrum, ii proboru:nque huc, illuc pauperum vagantium onere regiones libera rur, verisque pauperibus subvenitur, cinnumeris occurritur malis.

I, s T. Sequeretur indu cessante publica utilitates quae legis copiis finis , aut legis inciendae causa in tolli quoque legis obligationem. R. nullam esse legem, cum publica desinit esse utilitas , sed privatoria: non est hoc iudicium ferre. Unde licet quibusdam forsan via deret ut nullam occurrere legis serendae aut servandae causam, non m nus tam c vigeret legis vinculum. P . i. cntium domitores, domitas sibi Provincias jure vindicaremin suum singulare bonum convertere. R. Regionum debellatores armorum felicitatem Deo supremo exercituum Domino debere proinde a Deo regiminis imponendi leges accipe te . quibiis si obsequantur , aut horitate sibi communicata non uter tur, nisi o commoda publica. Q T. posse Principes amore sui ductos privatis studere commodis, variasque ideo sancire Ues, quibus vitae propriae consulatur. R. Quidquid sentiant principes pro Vitae suae tutela , non privatis student commodis sed publicis Nec aliud a nobis illibata conscientia ferri potest judici ci peccant quippe graviter, qui aliud aggrediuntur, & de Principibus male sentiunt. Cum enim quibuslibet vetuerit Christus Math. . . ne de aliis Datribus, seu aequalibus seu etiani se vis temere iudicetur longe potiori jure piohibitum est, ne de superioribus judicium foraria Lictam quis eorum nos constra undi h

108쪽

DE LEGIBUS. D

Cret nihil aliud nobis quam obsequium relinquitur, & rectus cujusque in Principum authoritatem affectias. CD N C L. I L; Humana ex , nisi fuerit promulgata , obstringendi vim non obtinet. Probatione non videtur egere haec Conclusio quomodo enim regulae praecepti rationem quaelibet ex humana obtineret, nisi subdito . cui praecipitur, indicetur autholitate publica , seu protinuigetur. Ea enim ratione tantummodo mensurae instar ad dirigendum ni idonea nec pares ad illam ingenerand uri cognitionem fama, licet non mediocrisci saeptiis enim faria in errorem inducit. Proinuigationis ea necessitas stabilitur authoritate Novellarum ubique acceptarui , quae a Patriarchis, Metropolitis 5 Episcopis promulgandas esse lcges ab Imperatoribus latas sanciunt, ut Novell. 26. a Praetorii Praesectis, Praesidibus , ut Novcli. 66. Isque supremorum Principum semper suit, est usus, ut subditos edictis suis encri noluerint quain, nil ubi promulgata fuist)nt in Provinciis. Eadem semper tui Legum Ecclesiasticarum conditio. Hinc Dimini est, ut a primis seculis canones suos solicitudine summa transmitti curatuit Synodi, nullaque culpa teneri legum illi tui inscios censuerint. Quainobrem nec sticanae, nec Mediolanensi Ecclis vitio datum fit . quod contra Nicaenos Canones haec Neophi tum Ambrosium in Episcopum consecrasset , ill vero Premyterum Augustinum alterum

Valerio Hypponcns ad uiixisset Episcos ura. Hoc videlicet inculi a testinum fuerat , cum in Dic nondii in tornulgati ignoti cssent illi

Canones Unde cuni de optarii causa fuit actuin, ab Ecclesiis Constantinopolitana, Alexandrina Nicanos Canones postuLrunt Africani,

ut tu in Concilii regulam dirimi poste te Appi alii.

Ab iis eiraporibus eandem pron. ialgationis necessiatem dociterunt summi Pont. fices, ut Siricius epist ad Hym Tarracon Episcop. Innoc.

I epist ad Exup. dolos. Conc Lateia . cap. 12. Concilium Trident sesi ri . cap. I. de I formatione quod post triginta tantiam dies a die publicationis per arrochias de matrimoniis lati testinis decretiam vigere hiber. Promulga io pro variis locorii consuetudinibus est varia. Quidquid autem sit de diverso locorum usu, nunquam obligare leges ecclesiasticae aut civiles insebuntur nisi fuerint promulgatae. Novimus quidc ngularem esse de cgibus Pontificiis itorumdam senten. iam . qui desium conscientiis obsti ingi censent , modo Leges illae S. Petri Pauli valvis suerint Uxes, ita sancientibus , ut ferunt , io II in constitutioi. adversus Clericos male promotos annor 6 i. Clemente m. an. cI adversiis eos qui Sacerdotes non consectati actum faciunt, clita niten. iae sacramentum ministrant. Eandem quoque ait horitate a deferunt non pronruleatis Gratiani decreto D

cretalium horis, Clamentanis, axtravasantibus , aliisque Pontificunt

placitis L iij

109쪽

t TRACTATUS

A summorum Pontificum mentem non sunt assecuti, qui ea n opinione versitatur. Etenim qua aequitate vellent supremi Pastores ovium ligari conscientia dccrctis ignotis 3 An potest peccari contra legem non cognitam 3 Q ud igitur ex Pio II 6 Clemente VIII superest colligeia lunari hoc unuin , scilicet Romanae Urbis Incolas Glos elusiam i decretis ea ratione sancitis lig.iri. Aliud si disputent qui advertantur , Pontifices opponant Pontificibus oportet quo dicendi genere advorsus supremo Patres revocare deberet pietas, de venerationis debitae sensus, praescrtim hoc in constanti apud Antiquo dogmate. Mediocris non esse authoritatis Gratiani decretum nullus inficias ierit; sed ideo legis vim obtinere non est dicendum, si . ut quod non fuerit proniulgatum, a pluribus ignoretur ab aliis male habeatur, de emendatione multoties repetita indiguerit Attamen laudabilis admodum clus-mofli collectio laboriose omnino confecta est , quo tempore nondum

fuerat typis mandaruiorum librorum ars excogitata. Plures in Gratiani decreto lanctiones exscripta in Provinciis vigeant, esto: at ex Gratiani collectione authoritatem non mutuabuntur, sed ex aliis capitibus, ut ex

locorum consuetudine, judiciorum legibus. I.lem sit judicium de Decretalium libris, qui legis vim non habent. ubi non fuerunt promulgati. Hinc liber sextus a Bonifacio VIII. editus ob distidia inter ipsumi Philippum Pulchrum in Galliis, ex ipsa Glossa non obstringit caeteri vero quinque ex eorumdem praefatione in blavigent Boloniensi Academia , ad quam a Gregorio IX. fuere transmisit; quanquam si de Mathaeo Patisiensi habeatur, in quibusdam aliis Pr

vinciis aut horitatem sortiuntur.

Clementinae a Joanne XXII paulopost Clementis V obitum edit in Concilio Viennensi ab Episcopis de Gallis, Praeside Clemente V ex Epistopo Burdigalensi Romano l/ontifice facto, sancitae , in Galliis

promulgatae valent.

Eadem videnti esse sors Extravagantium quas edidit Joannes XXII. Gallus , ex Avenion Archiep. summus Pontifex creatus. Qui doctrinam hanc cursim pervestigarit, mirabitur forsan quod Theoclogus in Parisiieni chola Pontificiae dignitati juriuiri studiosissima propugnatrice institutus, de summotum Pontificum statutis ita constituati sed nitrari proculdubio dcsnet, in intellexerit hanc esse legum omnium conditionem, ut nonnisi promulgatae receptaeque vigeant nec alia rati ne definiri de ipsisne Conciliorum oecumenicorum circa disciplinam

sanctionibus.

Scio posse opponi Concilii Trident in Galliis non promulgita statuta quaedam , quae ad disciplinam pertinent . vigeres sed cur istae v

leant sanctiones, licet non promulgatae, palam est ,' aia videlicet a poenis quibus lani eximunt . immunitates abrogant tranquillitati de oria nationi adversas, atque primari im Episcopis dubitum honorem , malit horitati reverentiam rcstituunt. Non cium tam statutorum legem habent, quam

110쪽

DE LEGIBUS.

ex annis orta moveant incommoda; uJusinodi sunt quae de subtrahendis quibusdam matrimonii impedimentio, de irregularitatibus ex o culto delicto, de suspensio us G de rescrvatis casibus. In Galliis autem non valeti alia disciplinae statuta, quod Gallicanae Ecclesiae libertatibus, aut iuribus antiquis repugnare visa fuerint .su premam Regum temporalem authoritatem qdcre, proptereaque eiusmo

di decreta promulgata con fuerunt.. N i. II L Populi acceptatio , quae pro vario locorum usu

varia hi ratione ad legem tum ecclesiasticam , tum secularem habetur neeessaria, licet dissimili prorsus modo. 1 ' Lege Ecclesiasticae debent acceptari Palam enim fieri debet eas in dificationem cedere juxta post 2 Cor. 13. Quientium congluere moribus, ut ea ratione innotescat Ecclesiasticos Principes quemadmo diam Math. o. 1. Pet. . monentiar a dominatu abhorrere, TEe clesia regimen in populorum commoda est temperatum se videlicet exponente Orig. tract. Q. in Math Spiritualis Principatus est in Alestione positus, non in timore corporali nec ut secularis potest potest qAoramdam detrimento Reipublic salutem procurare , sed sin illorum bona prospicere ebet Gra ut exemtis supremi Pastoris '9. oves deserat ut centesimam recuperet. Sed alia ratione probari non sessunt leges illae non in destructionem vergere, nisi praehabito illo examine, quo sequiatur acceptatio nihilqtie inde mali Ecclesiis imminet , aut est formi i

Hoc examinis instinatum ubique terrarum semper invaluit , quod ut constaret, non probatione . scd soli rustorum clatione esset opus. Ex antiquo enim usu leges, etiam a Synodis cucumenicis latae, utilatenus

variis in Ecclesiis valuerunt; quia ibi non fuerant acceptatae. Ne vero quae sunt alterius tractatus occupemus, in acceptationis illius authocit tori nfirmationem, unum aut alterum rcseremus exemplum Anno Constantinopolitana Synodus primam oecumenica Constantinop

Iitanum pisci pum Thraciarum Epis opo obnoxium praeponit Alexandrino Antiocheno can. 3. quia vero ab Occidentalibus acceptatus non est ille canon nullius apud eos fili momenti; tui modi ordinationirmactata est Romana Sedes ob illatam Alexandriae o Antiochiae Epi sic pis in uriam i nec posse vel in Oriente vim obtinere contendi , quod Upi oncretii Canonio Concilii Nicaeni Did Orientales recepto cuius auiliorita e seci indus sessionis gradus Alexandrino, Antiocheno tritu, fere tur Et quod maius est, Antiochen i piscopo uilior fuit In nocentius L ut edis suae sura propugnaret adversus Synodi don stan

tinc polit. nae decretum codemque pariter innixi principio S. Leo u ibsequentcs Pontificeri adversus adiunctam in Synodo Chalced. Sedis Conliantinopolitanae honori ii isdictionem amplissimam firmiter steterunt. Unde non invalidum conficitur allertioni, arguino tum cum totum intercessi ni illius undamentum ex acceptationis cccssitate Petanu .

SEARCH

MENU NAVIGATION