Theologici tractatus ex sacris codicibus, et sanctorum patrum monumentis excerpti. Operâ Francisci Feu Arverni, doctoris theologi sacrae facultatis Parisiensis, & pastoris SS. Gervasii & Protasii. Tomus primus secundus

발행: 1695년

분량: 778페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

91쪽

o TRACTAT Us

servabat S. Paulus unde purificavit se , ne a lege ut mala . non feci sa a Gentilitim superstitione, videretur recedere Eam autem observationem tunc temporis necessariam non esse significabat S. Paulus curri nec semper illis ritibus an reret, nec unquam secederet ab Ethnicis convel sis, qui eos non custodiebant. Hinc Timotheum ex matre Jud quin, non it in Gentilem circumcidit. T. Illi ex pacto egerunt, quorum alter ex Scripturi juxta vereres expositis finxit Judaicos ritus aemulari Simulavit autem S. Petrus Iudaicos ritus servare, ex S. Paulo Gal. 2. v. 3. Et simulationi ejur consense ni cater Iudaei , inquit, ita ut uarinibi dueeretur ab eis iuillam simulationem. Ne vero de simulatione dubitationis supercile locus , simillationis vocabuli repetitionem adhibuit Apostolusicui quidem sensis favet aperte extus Grςcus, in quo extat nomen ,r uim Nec S.

Petrum modo, sed de S. Paulum simulate egisse censent plures ex Antia quis, ut Origenes, Didimus Alexand Apollinirius, Eusebius Emissen- S. Chrysost quos citat S. Hieronymus. In eadem quoque sententia metunt postea Theodorem , Cassianus, Walii plures. R. simulationis nomine a S. Paulo mendacium non gnificari, sed tamulationis speciem, seu signum nam cibis a lege vetitis dum S. Petrus bstineret. pr stabat se non siccus ac qui legem , ut ad si lutem necessoriam scrvabist eum vero imitabantur caeteri Judaei, dc ipse S. Barnabas Mexterna illa professione ritus Judaicos esse servandos videbam tu sentire. Hinc cimi aliquibus ex antiquis in ea tum prim sim sententia fuit S. Hieron sed lectis . Aug. litteris, mutata nientia, Sancti Petii lapsiim non agnovit modδ, sed 'cum adversiis clagianorum errorem de quibusdam hominibus ninis peccati expertibus confutandum aggi cssus fuisset, validum tird lib. I. contra Pelag. cap. S. coli git argimaentum videlicet ipsosmet Episcopos sanctitate conspicuos peccatis esse obnoxios, cillis annumerandum Ecclesiae caput . Petrum demo strat micat de P/iro . inquit, quod non recto pede incesserit in Evangelii veritate a ct in tant. , reprehensibili fuerit, uti arva, adductus fuerit in eandem simulationem suis indignabitur id sibi denegari, quo Princeps Apostolorum non habuit Idem S. Hieron. lib. s. pol. adversus Russin cap. i. ita disserit cillaeso nempe charitatis divinae vim culo secum invicem quandioque non convenisse Apostolos, ut patet cxAct is se. 3'. ubi legitur Paulum inter de Barnabam factam esse dii sensionem de Joanne licto Marco quem a suo comitatu repelli cupiebat S. Paulus ipsum ver retineri volebat S. Barnabas Ibidem etiana ait ipse S. Doctor, nec Paulum Gal. a. cum Cepha seu Petro , quem

Ecclesiae clumnam vocaverat, convenisse rei quippe in faciem restitit, fiod in Eva ingiuio non recto piae incedcret. Quam sentcntiae mutati nem in imo eruditionis tam vastae , tantique nominis laudat ipse S. Aug. in epist. 1so ad Oceanum.

Qus r. i. quo tempore suffciens illa Evangelii promulgatio contigerit

92쪽

DE LEGIBUS. 6s

R. variam ea de re Antiquorum fuisse opinionem cludaretantes et bstola ad Magnesianos laudat S. Ignatius Vetera enim , inquit, transieriunt, .ecce D ta sunt omnia nova. Si enim nunc u ue siccundum L fem Iudaicam , ct circum sonem camis vivamus, negamus nos gratiamaee pi . Diilinguit vero S. Justinus in dial cum Triph nec dainnat eos, qui legalia iervarent, modo in eam observantiam x Gentibus conversos adducere non conarentur. Quaerenti enim Triphoni an in Legis Mola cae observatione Obtineri possit salus seu an cuni Christi legibus possint instituta Mosala illibat scroari: sic reponit Ui mihi quidem videtur, talis salvabitur. An sunt qui dicant , ejusmodi salυ tium non iri Sunt , est respondi: ct quidem cum talibus II neque consuetiid ms, neque olbiti communionem habere at dent, quos ego non ollaudo. Eos tolerandos csse disputat, quia, teris delibus Legalium sircumcisi

ni observationem non exigerent, hanc suam lantauiam condesce sum vocit, ob eorum infirmam conscientiam : cos vero a communione

censet esse repellendos, qui ex Gentibus fideles ad luna oblarvationem consentirent : Eos ex Gentibus fideles qui una cum observatione in Christum Dei pros sonis, legitimam in illis consentiant conversationem, itidem non saliae putem. Neminem s. Justino reluctatuinrugimus po-tctant igitur illibata conscientia cautionibus a S. Martyre traditis, M saici ritus a Judaeis conversis servari cisca secundi seculi medium, c

Postmodum tertio seculo nullum licet ab Antiquis videatur definitum tempus, quo noxia aluti fuerint Legalia , conlicere anaen est ea mo tem antra intulisse, cum iu exinde scripserunt, in sola Concilii I ierosolumitani de suffocat cla finitione ut stilissi videantur, ut tig quid solis suffocatis Hom. 6. in Num in Ecclesia suo tempore prohibitis disserit Cain tam validis praeceptu , inquit, cib- sanguinis interdicatur a Deo, ut etiam nos qui ex Gentibus vocati sumus , necefario iubeamur abstinere sicut iis qua idolis immoLmtur , ita ct a Ianguine. Quaer an cur ab Apostolis suffocatorum .immolatorum usius fuerit interdictus usum illum fuisse prohibitum sicuti constat ex Aca is Fuit a tem vetitus, ne Christi Discinuli a participatione in Damonum si cietatem accessire dicerentur si ex Jud is essent , aut in ca remanere, lite Ethnicis ad fidem filissim adducti Judaei enim avito religionis ensu ab immolatu iis, non siciis ac ab Idololatriae participationibus abhorrebant nec immolati. iolum usum in Gentibus convertis tolerassent una quam Unde a suffocatis absti iure iussi sunt utique, ut illo antiquae legis mandato Eihnici convcrsi cum Judaeis communi quodam vinculo coniungerentur. Piopterca communi sanctione illa procul remota fuit ossinsionis schismatum occiisio S in eamdem unitatem coadunata fuerunt tum ex Judaeis, tui ex Gentibus Christiani.

Suilo totum usus ab Apost non est prohibitus:

93쪽

o TRACTAT Us

vocabulum quippe a s furato intrusum est hinc ab Ique illo vocabulo

sic legunt phi res ex Patri bils Ut ab st malis ab immo titiis, santuine, O fomicatione. Ita S. Iren lib. D cap. 1. Tertuli de pudic cap. i. S. C, pr. lib. ad Quirin sub iacm S. Pacian in para: n. ad pinnit. QAmbrosiaster in omnient epist ad Gai ubi dicit illud mand.uum fuisse additum a Graecoruin Sophistic, qui Scripturam adulierarmat. S. etiam Au lib. u. contra Faustum cap. 3. loco illo relato ait in actibus hac lege tantummodo suisse prςceptum ab Apostolis, ut abstinerent Gentes a fornicatione ab immolatis , sanguinis vero .sustocati non meminit. Et vero quo pacto decretum ejusmodi tui sient Apostoli 3 eum verba Christi Math. s. Non quod intrat in os, coinquinae hominem , rescinderent i Antam aperte Dontino reluctarentur 3 An etiam pari jure . nulloque interposito discrimine, rem natura sua indiffereniatem, videlicet suffocatorum usum, cum scelere aperto, nempe fornicatione, viri tam pie instituti author Spiritu Sancto prohiberent 3 Sed etiam cur potius de quodam ex ritibus Mosaicis, de sutacato nimirum Wimmolaticiis aliquid sancirent, qu im de alio , ut v. c. de Circumcisione cum illi omnes ritus aeque nova Lege, seu Evangelica libertate

rescinderentur.

R. locum illum At h. s. non esse interpolatum reclamant Scripturarum codices omnes antiquitas universa. Qui ex Antiquis verbum

a s focato praetermiserunt, e loco illius verbi suam inseruerunt expositionem, nempe legem de prohibita sanguinis humani effusione, seu homicidio ves sanguinis vocabulo suffocatum designarunt Ambrosiastrivero , utpote Pelagiani , sententia nullius apud nos est momenti. Caeterum decretum illud ab Apostolis sancitum doctrinae Christi Math. Is expressae nullatenus adversatur A traditionibus quippὸ humanis Judaeos ibi avocat Servator, quibus addicti Judaei Divinam Legem c

fingere non detrectabant. 5 panis non lotis manibus comesti usu an, mam sordes contrahere, quasi panis ille natura sua contaminaret, arbitrabantur re autem creata utpote bonam a Deo facta neminem contaminari docet Christuc; sed ex proprio cujusque affectu proficisci peccatum quodlibet Sed quod procedit ex ore invit Matth. s. . H. hoc coinquinat hominem. Hinc d Marc. T. V. s. Nihil est extra hominem introiens in eum . quod possit eum coinquinare sed de homine procedunt. illa sunt qua communicant hominem. Nec etiam immolatilia, suffocata

ut per se impura, prohibuerunt Apostoli a sed ut interdiisto illo, quisipublico charitatis vinculo Judaei conversi cum Ethnicis conjungerentur. Eadem sanctione fornicatio , immolatiliorum, suis,catorum siuvetamur quidem sed non aequo jures suffocata enim N immolatilia nihil in se mali continebant; sed in Religionis Christianae nascentis commodum removebannar, ne illorum usu in Iudaeorum conversorum odium ex Gentibus fici 'lcs incid rent. Igitur oecono niae causa tantiim, ad tempus interdicuntur: ut scelus ero, Win perpetuum removetur se

94쪽

nicatio quae soluti cum soluta pro scelere non habebatur apud Ethnico . iii ad legis naturalis praescripta non attendebant ideo admonentur hie

vitanda fornicatione, quam naturalis Lex Divina vetuerat. Mulieris enim ulus naturali 'Divina ordinatione , non ad chiptatem sed ad liberos suscipiendos, pie instituendos resertur & proind cum bona haec nonnisi legitima maris' foeminae in matrimonium coniunctione contineantur, seu non procurentur, ideo extra matrimonium usus mulieris seu fornicationes sunt quovis tempore malae ceduntque in familiatum dedecus d detrimentum. Sed uberior hululce rei expositio alterius est loci.

Aliud est sentiendum de Circumcisione , quae injungi non potuit quandoquidem instituto promulgato Paptismate desierat illius necessi ias de utilitas quaeque si fuisset Gentibus inJuncta, renovata visa fuisset Religio Iudaica, dc grave admodum onus Gentibus impositissent Ap stoli Per Leges vero de suffocatis c immolatiliis fiebat ex Iudaeis de

Gentibus conjunctio. Quaer. 3. unde fiat ut Lex Apostolica in omnium primo Concilio universali decernente Spiritu Sancto k Dum est Spiritu Sancto, ct nobis. tam bienniter sancita non vigeat, fideles nunc temporis promistud sui ciuis utantur , usuri quoque immolatiliis, si quibusdam it regionibus ad cibum offerrentur R. Summa veneratione in stionem illam prosecutos suisse Antiquos, tum in Oriente . tium c in Occidente in Oriente quidem primuin Alexandriae iam Tripho in dial S. Justini Christianis vitio vertebat quod immolatiliis uti non resormidarent, nihilque inde sibi detrimenti metuendum elle profiterentur reponit autem S. Justinus plures Christianae Prosessionis nomen ambire, doctrinam vero non sectari, ex quibus erant immolatiliorum participes. Deinde etiam in Occidente, Viennae scilicet augduni: nam S. Iren Episcopus Lugdun in praefat. lib. r. Gnoasticorum crimina referens, sic habet Idolo tae, inquit, indisserente mam ducant, nihil inquinam ab iis putantes , ct in omnem diem festum Ethni- eorum pro vo untate in honore dolorum factum primi conveniunt , uti in

nihil quidem abstineant quod est apud Deum, apud homines odiosim muneris homicidiale spe iaculum. Et lib. i. cap. 3. scribit Haereticos illos disputasse . non sibi temperandiam esse a cibis immolatiliis. Item in epi stola Lugdunensis Viennensis Ecclesiarum ara Irenaeo ad Phrygiae M Asiae Ecclesias scripta 5 ab Eusebio lib. s. Hist. Hata, fit mentio Biblidis cuiusdam mulieris , quae fidem negarat, quaeque a Magistratibus de Christianorum impiis, ut dicebant, sacrificiis interrogata de an infantes interimerent, de discerptas eorum carnes comederent .sic ad se re versa rei pondet: modo, inquit, infantes ederent sit , quibus ne irra. rionalium quidι pecudum sanguine vesci licet Igitur a suffocatis ab stinebant religiose, necnon abstinendum esse profitebantur.

Eadem Sanctionis Apostolicae observatio firmatur poenis gravibus in

95쪽

ri TRACTAT Is

eos, qui eam non servarent: nam ad ann. 3iq. in Gncilio Gangrensi cap. i. anathema dicitur iis, qui carnis usum prohibent, exceptis sanguine idolo to, de suffocato. Sic in Ecclcsiis Orientalibus , pr sertim vero in Paphlagonia usus ille vigebat si tamen urgeret necessitas, ab immolatiliorum usu non abstinebant ut refert Theodor lib. 3. Hist ciis. Cum entiri victimis coqua lustrali immundos fieri cibos venales sontes jussisset Julianus, ut in communionis speciem quamdam cum Ethnicis vel invitos Christianos impelleret illis tum cibis immolatiliis aquis utebantur Christiani absque peccati se idine hanc scilicet ab

Apost a Cor. o. Evangelicam lioertatem edocti.

Alia erat sub seculi quarti finem dc initium quinti disciplina, saltem

in Africa . Ubi enim S. Aligust. lib. a. contra Faustum cap. 3 cibos illos immolatilios in suffocatum, sordium nihil ex natura sua habuisse constituita addit, cum constitutionis Apostolicae supra laudatae rationes non amplius vigerent , cuique in catorum immolatiliorum usum esse liberum quibus adhuc circa haec superesset scrupulus , pro in ' firmis in Africa haberi Quis jam hac Christianus observat, ut turdos vel miniιtiores avicula non attingat, nisi quarum singuli Fusui est. qui fori pauci adhuc tan rere ista formidant, a cateris irridentur. Ecclesia Gallicana, licet Africanae Leges mores saepius sit venerata, de Apostolico decreto aliter censuit in Aurelianenu enim Concilio, anno 33. m. o. illius observationem injunxit , miterum cum Germanis Episcopis in Conc Vormiac. an. 68. an. 6 . Perstitit Orientalis Ecclesia in illa lege servanda: etenim Concilium Truli an ς . excommunicationi de depositioni subjecit eos . qui mandatum illud infringerent bonorum autem publicationis, exilit,in virgarum poenas sustinuerunt iussu Leonis Imp. novell. S. Non servatur modo Lex Apostolica in Occidente, nulla licet oppo sita sanctio intercesserit, quod videlicet ad tempus solummodo lata fuisset..desierint institutionis causae , quibus citius in Africa notis etiam ibi fuit antiquatan in aliis vero Ecclesiis serius. Quae vero interdictum Apostolicum servabant Ecclesiae, ut Orientalis, Gallicana , o Germana, nullatenus improbabant oeconomiam Ecclesiarum Africimarum, quae legem illam non retinebant. Nec pariter Gallos de Ger minos, qui ab illo instituto posse recesserunt , nequaquam damnarunt Orictitates, quandiu unitatis Catholicae amor hanc utramq; partem Ecclesiae, Latinam sciliccta Orientalem. adunavi constabatque apud omnes abius. dcin Apostolis, qui legem tulerant, liberum factum fuisse ciborum illoriimula Ti, modo quodlibet rcmoveretur offendiculum. Unde escas Idolis inam latas, non ideo immundas ficti docet Apostolus milia Idolum nihil est: Sed inquit Cor. s. non omnibus est scientia quidam Atem cum conscientia nisu nunc duci ouas Alo tum manducant , ct conscientia ipso in cum sit infrma polia itur , c. Et cap. o. s. as. Omnia licent, sed non om ia aediscant. . . . Omne quod in macello ornit, mam. ducat

96쪽

DE LEGIBU s.

a re ex cibis illis oui ab infimibus apponuntur, modo infirmistidelibus non excid.uit haec verba sed hoc immolatum est dolis proin I maculatum est consequenter repellendam. Hac scilice hi hertate usi unt fideles Iuliani postatae temporibus, ut ex Theod ueto

rem Itinus.

Hae decreti Appstolici recisione superiorem quamdam potestatem in postolici instituta sibi tribuunt Latini, inquiebat Michael Cecidarius

Patriarcha Constantinopolitanus contra Leonem LX. Ad apud Latinos non ideo minor fit adversus Apostolos reverentia hanc enuia ob causam desiit illa observatio , quod , ut saepios repetitum ibit, manduiri stolici rationes non supersint. Neque ver attendebat Mich ut Cerularius in .atinos nullo Religionis sensu, sed privato aestu fictus commotior decessorum suorum pietatem eruditione commendatissimorum

aliam Laisse sententiam. In iis tamen contentionibus cserendis non immorabimur; cum clatae rationes dubitationem a Michaele Ceruiuio proluviam procul removeant i At vero non declin .itur aliud incommodum . inquiunt, videlicet iniuria i onciliis generalibus illata' de illotum enim authoritate detrahitur admodum , cum eorum instituta convelluntur

Vertim qui sic disseriant, Conciliorum de fide sanctiones im deerct inde disiciplina permiscent. Aliud est enim Canonum de fide pondus aliud sanctionum dedisciplinaci prioris quidem eneri deciet nulli sub

sunt authori tui, utpote divina ut La itur Tertuli. tres ,rmabilia posteriora vero emendationis disciplinam patiuntur. Unde docet S Au gust posteriora Concilia novis vulneribus adhibere nova renicilia Por ro autem Apostolicum hoc decretum a i meram disciplin in illaci cibo, illos spectabat. Caeterum istu . decretum nulta cformatione ibit ut, nim' scd ex Apostolica sententia, cessantibus legis illius rationibus .evari desiit.

Qiaeritur . an Christiani sicut de IsraFlitae Decialogo teneantii εκ teneri lege de Sabbato excepta nihil enim in caeteris mandatis continet Decalogus, quod naturalis lex non injungat unde S. Augusthb. . ad Boni f. cap. . sic habet citer cerae, qua ad pietatem honos M mores pertinent, non ad Aquam significationem ulla interpretatio res renda, sed prorsus ut sunt Hera, facunda sunt. Pro UO G D ii .em , non se um illi tunc populo, eri m eii.n nunc nobis ad in i tuen-a.ι recte vitam nec ariam nemo dubitarine, it Addit aurem Decalogum alia ratione a Christianis . de alia a Judaeis servari ori , inquit non vere faciunt nem ζ Judaeio quoniam .i .dis cupi . ti, qua per Tum commutatur potius . vel augetur, cu iditate alia non an tu,'. Huic ipse usu stimis colligit servos sui si e Judaeos, praeter viros uarios, qui eadem de, spe, charitate, qua Christiani agebantur:

amea Christi nia, ct in non solum Mu, veram etiam vocan-

97쪽

TRACTAT Us

tur, an utri e M a Iem gratia per Spiritum sanctum. Una diei stolus Habentes autem eund/m spiritum demo p . . Lutherus haec S. Pauli verba . ex cap. 3. s. s. epist ad Galat desumpta Christin nos redemit de M.tledidi legis iacitus ram bii maledidi,m Acidit cista ipsus Apostoli, ex cap. s. is eiusdem epistolae excerpta In libertatem vocati estis, fatres. Ergo , inquit D calogus nequaquam pertinet ad Christianos. R. haec, similia loca intelligi solum debere de ea libertate , rualiberavit nos Christus servitute Legis Mosaicae , ut iam post puus morteria non amplius obligati simus ad servandas veteris legis caerem ni is ejusque jucticia custodienda. Hunc autem esse verum d permanum verborum Apostoli sensum, aperi convincinia ex statu epista ad Galat ex qua praedii ta testimonia fuere desumpta. Nam in illa Epistola hoc potissimum agit Apostolus, ut nempe aut a doceat, caeremonio judicia Legis Mosticae post Christi mortem cessasse , 5 nullam aniamplius habere virtutem cujus tamen contrarium putabant Galatae s duci ab aliquibus Pseudo- Apostolis , qui eos docvorant, Legem Mosis esse cum Evangelio servandam. Quamobrem S. Paulus ipsam egena, quatenus judicia dc caeremonias continebat, appellavit jugum servi ut, de .il dictum sicut d Apostolorum Princeps Act. s. eam appellavit onus Rrave, quod Patres nostri portare non potuerunt. Verum ne quis hanc libertatem male intelligens existimaret . quemadmodum c impius Lutherus , se per eam esse liberum ab obedienua reliquorum mandatorum, quae ad mores pertinent , dixit ibidem S. Paulus: Vos enim in liberi veru vocati estis farre i tantum ne libertatem in occasionem δε-tis careri sed per charitatem piritus servite Amicem Quae verba e ponens S. Hieronymus in comment in epist ad Galat si habet L DAca quidiam si cessavi , o Paula . esse sub lege ct de se itute in liber

ratem vocatus sum orso debeo ita vivere, ut convenit libertati, nec aliquibus praeceptis teneri , sed quodcumque placuerit, ct volupta suggesserit . hoc facere , implere se lari. Ad quod respondet Apostolus: Vocatos quidem nos esse in spiritus libertatem sed ita ut libera ipsa carni in

serviat nec putemus quia nobis omnia licent, omnia expedire e quin

potia quia servi legis si cessavimus , facti liberi, magis per charitatem nobis invicem serviamus , ut laciniosa legi praecepta uno diti liarinis capitulo concludantur.

Opponit a. Lutherus illud Tim. 3. Sciens hoc quia lex iusto nam est posita, sed injustis. Et Proinde Christianis non est praescriptus D

calogus.

R. ex Apostolo Legem non esse Iusto positam. seu Justum non ego sub lege terrente sub lcge scilicet, qua agaturri sub lege, quae ipsi ii ponatur, ut servo sed Justo positam esse legem, quae ipsum octaetur: se Iustum in lege esse, iuxta quam agit esse in leges, quae homini liabero scribitur, ia mente coaspicitur, eue in lege non minante, sed iusti

98쪽

DE LEGIBUS. F

ficant ut interpretatur , Aug. tum in lib. de Spir. .Litr. cap. s. diri

in sum. i. s. i. ubi ita scribit Aliud est se sub leges aliud esse e cui est in lege , secundum legem vir qui es sub lege . secundum D Em agitur illa τὸ liber est se ui. Deinde adiaces leae . qua

scribitur . ct imponitur servient , aliud lex, qua mente conspicitu ab eo

qui non indiget litterit; quia diligit justitiai; non ita qui servit nam nisi esset lex ligans, cogens, nihil ageret. Non ergo tam ad scriptam legem respicit Iustus, quam ad cordis ropensionem ex charitate

profectam ut tamen salvus fiat servat mandata Christus enim apert Edocet Math. q. p. i . necessariam esse mandatorum observationem, ut

quis ad vitam ingrediatur Si viis inquit adolescentem alloquens , admitam xeredi Iema modata. Hinc aberrat quisquis Christiana Reliasionis dignitatem in omnis legis immunitate constituit. Eam ob causam David iustus Propheta ita Deum precatur falm Ii8. sp. 33. Legem pone mihi omine viam iusti icationum tuarum. Et in haec verba . V. Ne abscondis a me mandata tua , Sanctus Aus: istinus non modi I egis Divinae cognitionem postulandam se ut necessariam constituit .sed Arnotitiam perfectam , ut ratione perfecta impleantur Dei mandata ei, et inquit , ct aliquatenus ista sciuntur, c ut magis magi 3ue sciam tu , non immerito scienda poscuntur. Quapropter , ut sciamus diligereT .um, sciendus est Deus , ut sciat homo diligere proximum tanquam se sim, prius debet diligendo Deum diliger se'sumo quod unde ore Di . si nescit Deum . si nesciri seipsum Vect itaque diei ηρ eo I

eoia esto sum in terrari ne abscondas a me mandata tua. Merito namque absconduntur eis, qui non sunt incora in terra haec enim mandata, etsi audiunt non sapiunt , quia terrena sapiunt. Quorum autem conversatio

in ea lis est , inquantum hic conversantur, profecta peregrinantur. Ergbnon solum Judaeis , sed etiam Christianis praescriptiis est Decalogus. Unde plurimum a scopo veritatis aberravit ut lictus, quando non sine gravi impietate scripsit in quodam sermone de Moyse, decem praecepta Decalogi ad nos non pertinere , sed ad selo Judaeos. Eam ob causam Tridentini Patres sessione 6 sub Paulo III celebratis, damnariant can. 19. impiam hanc Lutheri doctrinam, his verbis : Si qui dixerit decem prηceptis nihil pertinere ad Christianos , anathema sit.

99쪽

TRACTAT Us

ARTICULUS UNICUS An dentur considia, quae sint a Legibus distinctu

QUAE, UT R i quic consilii nomine sit intelligentium

R. Consilii nomine intelligi, quae possunt illaesa conscientia praetermitti, quaeque proponuntur ad persectionis Christianae statum coimparanduin a matrimonio castitatis amore sibi tempcrare. cgis, ro nomine significatur, quod est neccli iri observationis, utpot inandato injunctuni lio aurem discrimen consilium inter legem adhibent Sanisti Patres. Ita . rcgor Nar orat . . quae prima est adversiis JiDlianum Apostatam iuuamori non animadvertis , inquit, quod in legibus nostris, alia parendi necessitatem imponunt, nec sine periculo praeterminipo unici ait non necessitate constrineunt , sed in arbitrio e voluntate posita sunt ac proinde hanc retionem habent , ut qui ea custodierint , honore 2 ramiis a ciantum qui autem minus ea expleverint nihil periculi pertimescant. Sic etiam S. Ambrosius lib. de viduis cap. ubi ait, consilium csse rei liberae praemio donandae pr.vccptum vero rei non sic liberae , ita quae poenis addicat violantem. Sic quoque S. Hieron lib. i. adversus Jovinianum, his verbis : Ubi consilium datur, si rentis se hispium est ubi prisceptum . necessita est semientis ita pariter . Aug. lib. de fide operibus cap. 6 ubi haec Christi verba ad adolescentem, vade, vende, vocat perfectionis praeceptum. Item de sancta Virginitate cap. s. ita scribitri Praeceptum est enim hoc , cui non obedire peccatum est , non consilium, quo si uti nolueris , minus boni adipisceri non mali aliquid perpetrabis. Ex quibus obiter apparet, quantum a re veritatis tramite deflexerint quidam Ovatores, inter quos Philippus Ilelancton in suis locis communibus timuere visus est, nullum est dis

crimen praeccprum inter consilium Evangclicum. Quint. 1. an si mare consilia teneamur, ut contendunt haeretici, ominiatu praesertim, Novatiani, Messaliani, Apostolici R. ex responsionibus mox allatis constat s rvandorum consiliorum nullam imponi necessitalcm quia consiliorum executionem quibuscui que in utroque Testamento libcram Deus reliquit. In antiqua scilicet Lege servarunt virginitatem Josue Jeremias, B Virgo vidualem casti

talem Iudith , Anna Prophetissa paupertatem , rei terrenae conteni

pium Abraha nus ex Apostolo Hcbr. . ubi sic loquitur : Fide demora-

100쪽

DE LEGIBUS. 7

1tis est in re ma repram Ionis, tanqua, in aliena, in casulis ab t m k eum I ac re Iacob cohaeredibus repromissionis ejusdem labat

enim fundamentum habentem civitatem , cujus artifex, conditor Deus. Et exinaiae vitae genus sectatos Rechabitas laudat Deus per Jeremiam c. 31. p. his verbis: Positi coram filiis domus Rechabitarum scypt os p&nos iis , ct calices dixi ad eos : Bibite, num qui re pon. erunt: Non bibemus inum auia Ionadab fili Rechab, pater noster, praecepit nobis , dicens : Non bioesis vinum os , ct filii vestri , usique in sempitemnam domum non discabitis, ct sementem non feretis, vineas non plantabitis , nec habebitis sed in tabernaculis habitabiti, cunctis diebitim stris , ut τὰ alis diebus mi tis seper faciem terrae , in qua vos peregrinamini Obedivimus ergo voci Iona a filii Rechab patris nostii in omnibi quae praecepit no ita ut non biberemus vinum cunctis diebus nostri noli mulieres no str , fili, stia nostra , o non discaremus domos ad habitandum vineam ct agrum, semen em non habui- mi sed habita: i in tabe nacul , G obedientes fuimus , juxta omnia, quae precepit nobis Jonati pater noster. ed hae, aliae .lixo re latae pr. clarae morum inlluutiones non ad legis necessitatem , scd ad persectionis stud una pertin bant , utpote lux milibi praetcriberentur. Unde obJurgationis gravi limae locum ibi sumit cus, . . t . quod ini. Pori longe revercinis legem sumn Judaei pros querentur, quam Jonadab patris sui monita 5 conssilia Re habitae. Eanaobrem Iudais poenas minatur Deus his vcro Jonadab pollicetur mercedem amphili inanis . . s. his verbio: Pro eo quod obedi lis pracepto Ionadab patris vestri c custodistis omnia mandata ejus . fcc stis niversa , rite pracepit

iubis; propterea hae dicit Dominus exercituum eas I rael: Non des-

eis vir de stirpe una dab filii Rechab . stans in conse&u me cuneiis

diebi. Haec praeclara morum institutio ad pei sectionis cumulum accedebat idcirco ampli istinam a Deo remunerationem obtinuit Alia in veteri caedere com mcndantur eximiae pietatis munia, qualia

erant, quae in aed. bus filiis cum ancillis praestabat vidua Judith in Templo Anna vidua, aliaque similia, quae manditis antiquis non prae-

Eandem in novo Testamento docti inam tradidit Christus, dum te cinnec stari scrv.uidam , consilia vero liberae observationis elle constituit,sat lixi q. o. is ubi interrogatus ab adolcscente orae se bone, quid boni faciam, ut habeam vitam aeterni tm sic ssondet: S mi ad , tam ingredi serva mandata. Ex quidem rc spolisio Per ilici ad neccssariam mandatoruin observationem. Cum ulcia dicit illi adolcscin v. o. O nia haec custodimi a uventute mea , quid adhuc anthi deuici ait illi Jesus v. ai. Si vis pers Elus esse vade, vende u habes, toperibus, ct habebis the furtim in caelo, O veni, sequere me. I io eicidistinxit Christ is . quae ad vitam ternam quae ad cis dboiaemspectarent ut significaret est sibi gratum, qui mandata sola mauu

SEARCH

MENU NAVIGATION