장음표시 사용
71쪽
dae violantia prospic ut quia duri sim ct insides in Deum populistingum, τὸ etiam i=rcredibile vi teretur a Deo expectare defens ediscendiam postea per Prophetam mihi esse am d spem a Q. dies
Dominus , interam commissi in uri metu vicis statim occursurae reponnaretur; ct icenti. retributionis , prohibiti e re provocationis ut sie improbitri asiliata cessaret , dum secunda permis , rama terretur prima deterriti, nec secunda committitur, qua, aliis facilior timor
Talionis , per eundem saporet passionis. I, s T. Atqui licet quibili iam in casibus anti ira lex quaedam ha litatis osci pr scriberet erga inimicos non latinus tamen, vel in ipsa legis Tationis executione . inimicorum odium permittebat, ciniungebat hanc enim legem emendans Christus, actum oppositum injungit, nempe inimici dilectionem. R. Judaeis quidem cretendae poenae inflictae, vel reserendae paris G juriae indultam fuisse facultatem , non quidem in privati odii , sed in boni publici gratiam ut iacmpe ni illum scelus inultum remaneret, ab inferendis malis homines etiam pessimi deterrerentur. Nec ea lege charitas proximi laedebatur cum prς scrtina . ut repeti posset de reo por-na, essent adeundi Judices. qui publica pollerent authoritate sicut nunc non id censemus pietatem , cum qui Christi legum cultor est observantissimus de malis gravibus acceptis expostula apud superiores ut ipsorum solliciti:dine u publica res ita postulet , vindicta reposcatur seu sceleris reus justis sub iciatur poenis sic enim non insertur, sed
comprimitur insuria ea vero lcgis Tationis erat conditio, ex Tertuli. lib. . contra Marc. cap. s. Facilim enim vim comprimi scit repraesentatione Tationis, quam repromissione ultionis r utrumque autem con ,- tuendiim fuit pro natura , ct fide hominum , ut qui Deo crederet , ulti nem a Deo exprLtaret qui minus sideret, leges alionis timeret. Hanc tamen authoritate divina concessam reselendae injuriae potestatem rescidit Christus . ut filios ad perseetam sui institueret imitationem. Enimvero ipse tu malediceretur, non maledicebat cinio pro infensissimis inimicis, ouo tempore in eum desaeviebant crudelius , supplex Orabat. In ea vii dictae facultate rescissa, iniunctaque veniae concedendae necessitate, non
minima posita est novi Testamenti perfectio, quae ud is ipsis Ethnicis mirabilis adeo visa fuit, ut eos omnes , licet Religioni Christianae vel maxime insenses , in admirationem rapuerit, sicut ex eruditisinus fidei nostrae defensoribus fit compertum.
72쪽
An utraque Lex . et scilicet O noma, sit a Deo condita '
JA M antea monuimus veterem Legem suos passam esse adversarios
inter quos numeravinius Cerdonitas, Caianos , Ptolomaitas, Marcionitas, Apellitas . Vallcsios, ac Manichaeos. Ex iis haereticis Cerdonitae, quemadmodium lib. a. o. testatur Sanctus lenaeus, eam abiecerunt
legem , quod a Moses 5 a Prophetis tradita ellet, ut a Deo aliena. Alii, ut Marcionitae, manichaei Deum quemdam malum, de Christo adversum, fecerunt istius lcgis authorem sicuti colligi l otest ex S. Epiphanio, Augustino in suis de haeresibus libris. Ptolomaeus vero, de quo S. Epiphan lib. . tom. r. partim Moysi partim senioribus, partim vero Deo legem veterem tribuit: Dco . quae nihil aliud nisi vetitatis severan ordinationem sapiebant Moysi , quae videbantur ab accurata lege reccdere, cuiusmodi erant , quae ad divortium in legem Tationis pertinebant, quaeque plebis infiimitati erant
accommoSita senioribus autem , quasdam traditioncs, de quibus sermo
est Isaiae cap. 23. QMath. cap. 1. Alia quoque plurima ibidem refert S. Epiph. ex eodem Ptolomaeo. CONCL. Utraqii Lex a Deo fuit constituta ocius a Mose, Christo nova promulg ta. Probatione non opus est , si ad superiorem doctrinam attendatur , ad verba scripturarum, in quibus ex utraque in Deum refertur, tima Christo , tum ab Antiquis Veterem Legem Deo tribuit Christus,
Matth. s. v 6. Irritum , inquit, fecistis mandatum Dei, propter traditionem vestram. Tribuunt etiam Zacharias, Z B. Virgo, Luc. i. v. 68.
Ide Zacharias exclamat: Benedirili Domihus Deus Israel, quia sta it, ct fecit redemptisue plebi βη. Et v. o. SicAt locutos est fer os Sanct orum . qui a seculo sunt Prophetarum ejus. Ibidem Beatissima Virgo hoc ipsum testatur in Cantico suo vos . Ucepi IF ael pu rum suum , recordatus misericordia suae. Sicut locutus est ad p.irres nostros Abraham ct semini ejus in secula. Item et . . . S. S. Petrus: Deus autem quae praenuntiavit per os omnium Prophetarum , pati Christum suum , sic impleuit. Sic quoque S. Paulus cap. i. ad Rom. Vocatus solus , segregatus in vangelium Dei , quod ante ἰ omiserat pr Prο-pheia μοι in Scripturis fan iis de Filia suo. Similiter Hebr. i. Muxifaria is , multi ua modis sim Deus loquens Patribus in Prophetis: moissime diebus illis locutus est nobis in Filio. Quod argumenci genus uaei de caria fusius prosequcmur. Tem. II. G
73쪽
i. His adversus praedictas haereses monumentis usi sunt antiqui Patres, qu ut eaedem utriusque Legis sint reguli, o ad eandem utraque
13ersectionem tenest charitatem scilicet, sine qua nihil aeqtium censetur fuisse praescriptum. Ita S. Irenaeus lib. . cap. 26. Consummatae enim vitae praecepta in utroque Testamento, cum unt eadem eundem ostenderunt Deum , qui particularia quidem praecepta apta utrisque praecepit,
sed eminentiora, summa , sine ilibus salvari nemo potest , in utroque ea leni suasit. Eadem est disserendi ratio Tertulliani in libris contra Marcionem . . Hieronymi in praefat. ad Titum S. Augustini in
libris contia Faustum , de contra adversarium legis. Ptolomaei commentiim a recentioribus Scriptoribus sui aliquatenus renis- vatum triinus eaut , ut quod infirmis scandalum non leve movere Nilit, Scripturae divinam authoritatein imminuere, quasi tota non Herit a Deo accepta ideoque his rationibus pollunt refelli. Nihil in sacr: v teris Testamenti codicibus extat , cujus Deus ipse solus non sit author, non vero Moyses , aut Seniores, ut Ptolomaeus censebat quod ut innotescat fatis sit attendere ad haec verba Exod 1 . ibi quippὸ v. . schabetur Myses narraυι pleb mnia Domini verbi, atque judicia resf n isque populus una voce disrarnia verba Domini qua locutus est faciemus. Item P. . Scripsit autem Moyses universi sermones Domini. Et v. . A mensiquei nempe Moyses molumen foederis legis a-diente populo , qui dixerant : omnia , qua locutus est Dominus , faci mus. aeremonialia quoque praescripserat Deus, non Moyses, ut patet ex his verbis Luc. 2. v. i. Tulerunt illum in Ierusalem , ut si irrent
ex Domino, sicut scriptum est in Lege Domini. Igitur non alia proposuit Moses, sive de alionis leges, sive de Lirio, verae judicialibuet placuis , sive de caeremonialibus, quam quae Deus sanciverat nec aliud servaturum se pollicetur populus , quam quod Deus sibi per Mosem
in ungebat Tota ergo ex vetus in Deum referenda est, non in dis scin , aut Seniores. Addo posita Ptolomaei isententia, non posse sece ni Lege Divinas a Mosis cieniorum placitis: nam qua ratione fieri posset haec secretio Moses, inquiunt adversarii repudii libellum instituit ut testatur Christus , Math. 19. Cum enim proposuissent Pharisaei e . . an homini liceret ex quacunque causa dimittere uxorem; non licere Probat Christus ex Genes. a. Opponunt vero Pharisaei haec verba Mous, ut ostendant a lege illa Gencs. r. lata exceptionem fieri, uicitam esse matrimoni sejunctionem : Quia erga . inquiunt Math. '. . . Moyses mancuit da is libellum repudii, ct dimittere 3 Porr autem non negat Christus a Mose factam fuisse hanc exceptionem , sed ait v. 8. MOUes ac Hir a cordis vestri permisit bis dimittere uxores vestr . tena Elath. c. s. expostulaverant a Phristo Pharisaei cum Scribis: Quare se puli tui trans rediuntur traditione, Seniorum ι Ad haec Christus respondens co quare, vos transi 2άimini man aium Dei propter traditi
nem vestra Igitur plurima erant es Divina sileraddita sim ab osse , tum acientalibus.
74쪽
Verum ouam immane fuisset illud Moysis stelus, si hane in Legem
Divinam ibi tribuisset authoritatem l Sane religiosior elat erga Dei mandata , quam ut illis aliquid adderet. Consulatur Moses ipse nonne in testes advocat iactitas , quod nihil ex arbitii suo , sed ex Dei mandato proposuerit Scitis, inquit Deut. . . eos albiquens, quod docuerim vos 'r cepta, atquν iustitias mantati Domin onisus. Et vero tanta religione Dei mandatis adiichus erat Moyses, ut siquid dubitationis accederet, nc lege scripta posset illud definire confugeret ad Deum, ut ab eo quid vellet latuere, audiret Ita quaerente
populo Num is quid de viro qui ligna die abibat collegerat, sta-ctuendum esset. Dcum adiit, di ipse Deo jubente , Epidibus sirit obrutus. Nec alia fuit Josii de Mosaica Lege sentciatia scd omnia praecepta a Deo accepta fuisse profitetu cap. r. V. F. Suut inquit, prae
ceperat Dominus Moysi s. v. senaci ira r c pii nodis 'su , ct illetiniverse amplet it non prateriit de universis mandatis , nec unum quidem verbum , quod jugera Dam us Musi. Nec Core. Dathan , de Abiton , nec etiam Aaron ipse Maiia gloriae Moysis aemulatores, quid simile Moysi exprobrarunt unquam; quod tamen is tanta invidia in ipsum concita is proculdubio non excidisset. Ptolomaeus consecutionem hinc non animadverterat , ii et si vel subodoratus fuisset forsin tale commentum exhorruisset penitus, de prehendens videlicet ex ea sentcntia miti Movse esse quoqit authorem Decalogi bicut enim Math. q. v. 8 dicitur a Christo Ira es ad duritiam cata; vestri permisi et obis cc. Ita de Marc. 7. Myses en dixit Honora patrem tuum. Dum ergo dicitur : Moyses permisit S. c. Myses dixit A c. perinde est ac si legeretur , Lex , quam accertam a Deo uictat Moyses peti Disit dixit c. quod ex hoc Mari, S. hi ai ct-tuma me munus, quod praeceperat Mareses , inquit Chrsilus leproso naui datori nec tamen Moyses hoc munus exegerat, sed plo Deus, ut pasci ex his Levitici verbis, cap. q. Locut rue est 'Dominus ad Z σysen d censu Hic est ritus leprosi, quando mun tus est. Ita qtioque th. 19. dicitur M. ι ad duritiam c. nihil aliud igni: .cat Laia ς, qui a Mose scriptam fuisse an exceptionem, Dc benignitate iii-gulari suam legem temperante Moyses igitur Dei mand tis nihil addiderat, ut ipse testatur Deut ε. Haec suus, inquit ore λω . 'cam moniae, o judicia, quae mandati mihi Dominus Deus vester, ut docerem Oi. Nihil etiam addiderant seniores, ut piobat S. Epiph contra Ptolomaeum lib. I. tona. o. ubi ait a Seniori, Pentateucho nihil a sditum sutile a ditionesque Christo Iudaeis exi robratas vocari .L: - ωσ 0,6 eas quatuor libris contineti , quorum alterum ousi, aliarum Rabino Axiba, alium Abdae, quartum vero Iudae Adamonaei filio tribuunti
Ex renovatis Ptolomaei, similiumque aberrationibus conjicere liceat . tuam infausto labore in congerendis undequaque Religionis Oitnuri mniis t. in tam operam collocent viri, qui apud Catholicosite audituat, ac
75쪽
pro Catholicis liabentur. Qiiorsum enim sibi hoc onus tam molest inai inponulit an ut rem catholicam promovenit Certe nihil minus conficiunt; cum infirmis condallim asserant m Christianae Fidei hosti rusaddant animos, armaque ibim in illient. Si ipsi erga Religionem Catholicam bene sint affecti . ii diis suis situm de Fide Catholica bene merendi studium testificentur errantium hominum deliri , sive antiqua silat sive reccntia consectari desinant. Item . si ingenii si sole tialia. sinceram pro re catholica sollicitudinem probatam velint, a. versus ejusmodi commenta in stirgant. Etenim aliam ingre sit viam, conscientiam iam piissiniorum virorum iudicio , non modo periclitati sed c in grave prolabi peccatum . in liciter experientur. Haec aut mala declinabunt, si memores sint hujus institutionis Apostolicaeci omnia probat quod bonum est teneter omnia licent sed non omnia expediunt. Noverint igittar, Christo monente colligendas non esse de spinis v, , nec de tri lis illuc ue maledietium reformident osse homini illi. per quem scan tam venit.
ARTICULUS ULTIMUS. An abroganda fuerit Lex et eius 'puanta fuerie
D vansus Christianam Rebgionem pro aeterna sosa cae coria ' perennitate pugnant adhuc actiter Judaei Winter haereticos C rinthus, Ebion, di alii quidam Nazaraei dicti , qui Legem Mosaicana ab omnibus necessario esse servandam contendebant, Christique de Disci pulorum exemplo, ut omnium validissimo argumento utebaatur. Queni errorem postea tutati sim etiam Samse de laesei, qui teste s. Epiphani , Ebionitarum dogma universem amplexati sunt. Ncc maioris momenti , cc dissicilior occurrit hoc in tractana, quam ista , abrogandis, abrogatis Mosi cis ritibus disceptatio. De huma nis enim institutis non agitur, sed de ordinatione divina praecipuo Christianae Rcligionis capite. quidem quaestio eo graviorem patitur dissicultatem. qiiod viri pietatis nomine apud Judaeos celcberrimi Legem Mosaicam ea veneratione servarint, ut nullam etianisi de capite ager tur, ves minimani sibi licitam censuerint derelictae legis ad tempus sim lationem. Illius in legem reverentiae virtutis de sertitudinis exempliani reliqui lib. r. achab. cap. Senex Eleaetarus , dum prompto animo ac fartiter pro gravissimis ac sanctissimis legibus honesta morte perta est, quod porcinam carnem lege vetitam manducare noluerit: cum mina v. i. v asaiant, iniqua miseration commoti, propter antiquam
76쪽
vir a te;tiam tollentes eum secreto roga unt ferri carnes, quibus si ei lice at, ut simularetur manducasi , sicut ex imperaserat, de fieri-feii carni ut hoc facto a morte liberaretur . . . . Non aerari nostraedii um est , inquit , fingere se multi adolescensium arbitrantes lea. zarum nonaginta annorum transis ad vitam alienigenarμ- c ipsi propter meam mulationem, ct propter modicum corrMptibilis vite tempus decipiantur . . . . Nam etsi in praesenti tempore sus pliciis hominum eripiar inanum Omnipotentis nec vivus, nec defunctus Fugiam Iis moribus instituti Judaei , pro lege tanto apparatu promulg.ita adversus Christianos pugnarunt acerrime nec nisi aegre veterem illam Mosaicarum institutionum Observationem tibverti audiebant ideo tam acerbo in S. Paulum . stupendis licet miraculis insignem , odio debacchantur, Ach. i. v. i. quod discessioncm a lege doceret , ut authore S Jacobo, cum aluor votum abcntibus, iuxta morem Nazaraeorum sanctificare se coaetus fuerit. Ex illaesi daeorum pro ritibus suis stantium adversus Christianos concertatione Religionem Christianam, ut in eos suos impiam tradu.cebant Ethnici; nec leve ducebant argumentum ex eo uc Judaeorutarde strueret instituta , licet eiusdem cum illis, unius Dei cultores se Christiani profiterentur. Hinc adversus Judaeos, Gentiles vindicandae fidei nostrae disti cultiis oritur non mediocris. Origenes lib. i. contra 'eli qui Judaeorum argumenta plurilius in libris expositerat , quaestionem hanc Judaeis ita captu suisse dissici lenire statur , ut eam post relurrcetionis tempus manifestandam Apostolis distulerit Christus Sed videns, inquit, perdissicile se ex animo remedere pen. eonnata, ct usque a grandem tatem coalita dogmati, adeoque pro disinis habita, ut amovere Ea vigeretur impium: einde quo magis persuadeatur Christi veritas comparatione Ea esse stercora. detrimentaque ostendereri distulit hanc do trinam in te in opponuntiupo Passionem ac Resurre tionem suam. Etenim revera intempestivum erat adhibere eis remedium ei tu nondum capaces erant, qκodque pol
rat receptae. xistimatiMeti Jesu Vicere , quoa siet Christus ille Dei inventis fili M. CONCLUSIO Quoad caeremonias judicialia praecepta, cxvetus obroganda , .abrogata fuit: proinde culpandi non sunt a Judaeis Christi mi, quod legem veterem servare dcsierint nec etiam ab Ethnicis quod eorum cultu rejecto, in Christi fidcm, adorationeni
Probatur prima pars. Ut praeconceptum adversus Christi legem odium, vel aliquo tempore illem, deponerent udaei esset in votis quantus
sane benignitati divinae iamlandi locus, si tranquillo animo, certo ludici, non praeiudicat Opinione Scripturas e penderent, quas cum tanto studio, a tuaque religione servant. Prophetas adcant, viros generis
Is ac litici, laboribus, Religionis jucuicae clo, sanctitate, miraculis,
77쪽
martyn gloria commendatissimos. Quae tanti viri de vetetis egis, Ac sacrificiorum mutatione, de novo Legislatore, novo cultu instiniendo promulgandi nova lege, variis seculis , vario dicendi genere praelocuti sunt, audiant attento animo Qxiod ex tam eximiorii virorum scriptis collegimus idem e pii Deo dante colligent simul, fatebuntur nobiscum Moysem, Istiam Ieremiam , Eaechielem, Amos Malachiam, d alios, instituendam fore legem novam de veterem mutarum iri, non minori consensu prς monstrasse, quam si unus idem homo variis temporibus illis haec omnia dixisset. Primo quidem populo Israelitico per Mossem pollicetur Deus a se mittendum esse Prophetam, qui legem novam doceat stabilito novo cedere Et ait Damin mihi, Drui I S. v. T. Prophetam suscitabo eu de media Iratrum Ikorum similem tui ponam υιrba in ore 6m
queturque eos omnia, qu pracepcro Ili Isaias cap. i. v. . indusanti ovum rescissum iri, Salvatorem venturum in constituendam in o
de legem novam sic pr nuntiat : Attendite ad me popuIu metu retribus mea me audite; quia lex a me exibit oe judicium meum in lucem populorum requiescet. Prope est usti meus, egressu est Salvatormem . . . Audite me, qui scit justum, vAlus meus ex mea in cor δε earum. Veritatein hanc apertius adhuc praedixit Jeremias cap. i. r. 3r his verbis: Ecce dies venient dicit Dominus, ct feriam domui Ipraeco domui Dia , faed navum . non secundum a tum, qua Pepigi umpatribus eorum die qua apprehendi manum eorum, ut educerem eos de rerrae opis pactuma quo irritum fecerunt dominatus sum eorum dicit Dominus. Sed hoc erit pastum , quod feriam cum domo IPae post dies lusci dicit Dominus. Dab legem meam in viscerib- eorum. O in corde eorum cribam eam . ct eis ipsis in Deum. erunt mihi in popu um Iisdem fere verbis hoc ipsum quoque praedixit M-chic cap. 36. . 26. Auferam cor lapideum de carne vestra, ct dabazob co cameum . ct spiritrem meum ponam in medio estri, faciam ut in praereptis me ambulet, ct j icia ι custodiat . . vere
Nec legem, b , sed in eligionis Israeliticae cultum sacrificia
scilicet de altare mutatum iri tradunt Prophetae itemque novum abbatum , novumque instituetidum esse sacrificium, quod in universo orbe, mon intra Hierosol in ni celebrandum si, nec amplius de Domino dictum iri Notus in ud a Deus Aulum in Gentibus nomen eius saturum sit solemne i: a lalach. cap. i. v. i. Ab ortu Soli Que ad occasum magnum est nomen inum in Gentibus , ct in omni loco sacri i-catur ertur nomini meo oblatio munda quia marnum est nomen meum in Gentibus, dicit L ominus exercituum. Amos cap. . . I. In die disjuscitabo labe macul, Dariid, quod cecidit νὴ read cabo me tura murorum eius , ea qua corruerant instaurabo cc. .iae 6. v. 23. Sicut coli novi. ' terra n a, qua ego facio stare oram ι, dicit
Dominus si stabit semen vestrum. Ἀο-n ejirum erit mensis ex
78쪽
in iis, ct sabbatum ex Sabbat veniet omnis earo, ut adore Grais facie mei, dicit Dominus.
C tera, quae in idem propositum conducunt, loca r te iniim. Nec enim magis perspicua proferri possunt, quaeque propius veritatem Conclusionis probandam accedant. Quod igitur non colligant nobiscum Judaei. quod inferimus, id eorum obccecationi ab iisdem Prophetis in peccati Pinnam praenuntiatae tribuendum est. Deploranda Judaeorum obcoecario a sitit, ut uocii contribi humdo, trina exemploque ad verum Prophetiarum intellectum non .elint adducti. Erga legis instituta zelo aemulatione Judaeorum nulli cessi illa Petrum, Iacobum , Paulum caeteros post ilos, ex ipsis nostris libris intelligant Iudaei Paternarum legum aemul torcs Apostoli de immutanda lege Prophetarum consilium adeo non e perunt, ut opus ipsis non fuerit admonitione coelesti, qua Gentibus communicanda fidei d na juxta Prophetas intelligerent. Nec ideo veritatem hanc animo complexus fuisset Petrus, nisi sancti Spiritus in Gentiles descensum oculis ipsis compertum habuisset. Unde Ac t. o. e. 3 . ait, in veritate Operi, quia non est personarum acceptor Deus sed in omni gente , qui timet eum. operatur justitiam, acceptus est illi. Cum autem idcirco
Gentiles baptismate donasset ex Judaeis alii fideles de Christi discipuli
in S. Petrum, licet Ecclesiae caput, commotiores facti acriter insurrexerim dicentes cap. i. . . Quare introisti ad viro praeputium habentes,
ni istaea' cum alis 3 Relatis per ordinem rebus gestis, ut se tim audito Spiritus sancti descensii, composita fuit dissensio. Unde v. 18.
His auditis tacuerunti glorifcaverunt Deum, dicentes Gentibus paenitentiam dedit Deus a vitam. Nec tamen inter eos Anti
chi e renovata contentio comitcssa fuit, nisi Concilii Ilierosolymitani aut horitate, Act is quod sane recens converserum pro ritibus Iudaicis aemulationem mirum in modum arguit. In ea Synodo Proprietatum authoritas laudata est S. Iacobus verbis Amos jam a me relatis usus est v Iς. Simon, inquir, amavit quemadmodam primum Deus visita-mit sumere ex gentibus populum nomini suo. Et huic concordant merba Prophetarum , scut scriptum est ' Post haec mertar, ct readimabo tabestnaei tam Daυid, quod decidit, diruta eius reaedificabo ct γλgam illud ut requirant cateri hominum Dominum, ct omnes Gentes
super qua invocatum est nomen Domini , dicito ominus ficiens hec. Postmodum eam veritatem eremiae , d aliorum Prophetarum tesim nil conhrmavit Apostolus in epist ad Hebr. a capite septimo ad undecimum. Suorum igitur exemi Io incitati Judaei, q iam pro ritibus iis aemulationem prae se ferunt , deponere non detrectent Mosein quidem venerantur; sed venerabantur . Apostoli Pro divinis institutis habent. quae Moyses edocuit 'abebant de illi iophetanim se diciant aemulatores Prophetarum ergo doctriiram, ut de Apostoli sequantur Aa non
eorum cum Apostolis par est intellectus Enixe igitia postulent a Deo
79쪽
gratiam tam magnific concessim Apostolis, ut sic in eandem nobis.
cum adducantur consensionem. Probatur secunda pars Abrog.itos authoritate divina Mosaicos ritus,
Prophetiasque praestitutis temporibus impletas agnoscent Judaei, si diligenter expendant singula, quae si scitato e mortuis Christo praestiterint
Apostoli si attento animo recogitent, qua ratione post tam graves circa legis de caereinoniarum abrogationem dubitationes , haec quaestio tandem fuerit definita. Ex Jud ais facti Christiani Legis Mosaicae ritibus toto affectu, summo telo addicti Gentibus convcrsis non imposita lege , a se invicem dissensi runt. Pro legis obiervatione certabant illi eam non vigere contendebant alii. I tac in concertatione nullum ad veritatis elucidationem opportunius poterat occurrete medium , quam pacifical iurarum litterarum collatio. Eain ob causam ad Apostolos de Seniores delata res est , iudicium c Prophetis ipsis acceptum est. Qua sngula summa cautione .studio peracta retcrunt nostri lacri codices, Act is ubi legimus, quibusdam ex Judaea fratribus Antiochiae contendentibus, v. i. Nisi circumcidamini secundum morem Moysi, non potest sal:.iri factam esse seditionem quam ob causam eiusalem missi sint Paulus de Barnabas ad Apostolos e Presbyteros qui rem sic deserunt . . Surrexerunt quidam de cl=s Pharisaeoram qui crediderant, dicentes i quia oportet circumcidi eos , praecipere quoque servare te rara Moysi. Conveneruntque Apostoli, Seniores videre de verbo hoc. --etiis autem Petrus surgens exposuit quae linteo omne genus anima lium reserente , in Gentium gratiam Deus significallet , Act. o. pro immundis cilicet non esse habenda , quae mundasIet cus ideo ad Cornelium Centurionem , virum qui Deum timeret . accessisse se , ccum in eum mastantes, cecedisset Spiritus sancius, .linguis loquerentur, iussi e v. . s. eos bapti sati. Et cl. s. v. . in Conc ita constituit Deus nihil disce it inter nos, illos, de puriscans cardaeorum Nunc ergo quid tentatis eum, imponere Iugum super cervices discipulorum, quod neqκ patres nostri neque nos portare potuimus t ea per gratiam Domini Jesu Christi credimus salsari . quemadmodam Tilli. Sanctus vero acobus v. '. sic concludit, adductis Amos Prophetae verbis : Propter quod ego Iudico non inquietari eos , qui ex Gentibus ad Deum convertunturis scribere ad eos, ut abstineant se a contamin rionibus simulachrorum , ct fornicatione , se ocatis, ct fantuine. In Epistola sua Synodica Apostoli, Seniores Antiochenis Discipulis csstribunt v r . Quoniam audivimus quia quidam ex nobis exeuntes
turbaverunt vos verbis, evertentes animui vestras , quibus non mandavimus. Tandem sic definiunt ii iri .us a. dii nomiii , . . . Visum esὶ enim Spiritui ancta . nobis . nihil ultra impenere vobis oneris , quam hae necessarii ut abstineatis vos ab immolatis tilachrorum , a guine, fgocato, ct fornicatione , a quibus custodientes os bene agetis
80쪽
Qua in sententia tot inda totus cst Sancti Paulus in epist ad Gal. cap. . . . Q cir νι in , inquit, Christus nihil obis proderit. P. . . vacuati estis a Chriso, qui in lege justi camini a gratia aec d ii p. 6. In Christo Iesu neque circumcisio aliquid valet, neque praeputium sed si es , quae per charit. item operatur. I. I. Si circumc H ne adhuc pr dico ... ergo evacuatum est scan .ilum crucis Uz:n clemon stiat Dis ad cbr. cap. I. ubi rituna illum Aaronico Sacerdotio sublato fui ne rescind diana ostcndit v. a. Transato Sacerdotio, necesse
Quid 1 haec reponcre possent vel infensissimi Christianis Iudiri, si
haec adjuneta omnia vellent pondcrare Quae via poterat, Deo ipso aut hore, cligi accommodatior ad critatem scrvestigandam ' De re terrena qu stio non movcbatur, sed salus ipsa vocabatur in dis crimen scilicet controvertebatur de legis divinae observatione; nec aliud is iam
lsrς standum divinae voluntati obsequium Apostolos sibi proposuisse pa-am est. Illos non latcbat, quae imminerent inde incommodi praemonuerat enim cos Christus. Cur igitur paternae institutioni tuae gentis amicitiae, omnibus vitae bonis .ipsi vitae, hanc recens cxpositam de rituum Mosaicorum abrogatione sintentiam pri tulissent, nisi Deus auctoritate sua illos ita instituisset, pollicitus se illis non .lciaturum , mercidemque tam commendandae obedientiae parem conccilii rum est, Deo
igitii cimi suis pietate insigni commendatissimis viris obsequantur Iudaei.
Cerinthianos monaciat haec, ut credo compriment quod ut facilidseveniat audiant consentientes hanc in doctrinam quotquot ex Sanctis Patribus in probanda Conclusionis hujus veritate laborarunt, ut Judaeos
ad Christianam Fidem adducerent. Ipsi non modo Scripturae loca hic laudata retulerunt sed istius oeconomiae divinae rationes Judaeis quidem ignotas ex ipsis expresserunt Scripturis. Ita S Just dial cum Triphone, ubi probat contra Judaeos adductis Isii cap. i. v. . verbis , abrogandam filisse Legem Mosaicam utpote quae ad suactitatem conserendam non conduceret Orig. Hom. in Num non modo legem mutatum iri docet sedi sacrificii, sacerdotii , maltaris immutationem Isaiae cap. q. v. i'. pr nuntiatam fuisse: In die illa erit aliare Domini in medio AE pti , inquit Propheta, ct titulus Domini juxta rem num ejus Ex quibus colligit rigenes altaris immutationem , cum alterum excitari iusserit Moyses, Isaias istud iturum laudet Addit sacrificia, quae ad avocandos ab idololatria Israelitas injuncta fuerant frustra oblatum iri; ciim unica εἴ vcra pro peccatis hostia fili stet oblata, illius beneficio destructa in orbe idololatria Tert in toto rubro contra Jud os hanc veritatem pluribus confirmat, legemque ad tempus fuisse datam inde inscrt, quod nec Abel. Sem, Noc Melchisedech, nec ipse tum primum Abraham circumcisi fuerint quod Abraham injuncta suerit Circumciso non in salutis praerogativam, sed in foederis signum; Tom. II. H